И҆са́їи 48

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Ἀκούσατε ταῦτα, οἶκος Ιακωβ οἱ κεκλημένοι τῷ ὀνόματι Ισραηλ καὶ οἱ ἐξ Ιουδα ἐξελθόντες οἱ ὀμνύοντες τῷ ὀνόματι κυρίου θεοῦ Ισραηλ μιμνῃσκόμενοι οὐ μετὰ ἀληθείας οὐδὲ μετὰ δικαιοσύνης 1Оу҆слы́шите сїѧ̑, до́ме і҆а́кѡвль, прозва́ннїи и҆́менемъ і҆и҃левымъ и҆ и҆зше́дшїи и҆з̾ і҆ꙋ́ды, кленꙋ́щїисѧ и҆́менемъ гдⷭ҇а бг҃а і҆и҃лева, помина́ющїи не со и҆́стиною, нижѐ со пра́вдою,
2καὶ ἀντεχόμενοι τῷ ὀνόματι τῆς πόλεως τῆς ἁγίας καὶ ἐπὶ τῷ θεῷ τοῦ Ισραηλ ἀντιστηριζόμενοι, κύριος σαβαωθ ὄνομα αὐτῷ. 2и҆ придержа́щїисѧ и҆́мени гра́да ст҃а́гѡ, и҆ ѡ҆ бз҃ѣ і҆и҃левѣ подтвержда́ющїисѧ: гдⷭ҇ь саваѡ́ѳъ и҆́мѧ є҆мꙋ̀.
3Τὰ πρότερα ἔτι ἀνήγγειλα, καὶ ἐκ τοῦ στόματός μου ἐξῆλθεν καὶ ἀκουστὸν ἐγένετο· ἐξάπινα ἐποίησα, καὶ ἐπῆλθεν. 3Прє́жднѧѧ є҆щѐ возвѣсти́хъ, и҆ и҆з̾ ᲂу҆́стъ мои́хъ и҆зыдо́ша, и҆ слы́шано бы́сть: внеза́пꙋ сотвори́хъ, и҆ на́йде.
4γινώσκω ἐγὼ ὅτι σκληρὸς εἶ, καὶ νεῦρον σιδηροῦν τράχηλός σου, καὶ τὸ μέτωπόν σου χαλκοῦν. 4Вѣ́мъ, ꙗ҆́кѡ же́стокъ є҆сѝ, и҆ жи́ла желѣ́зна вы́ѧ твоѧ̀, и҆ чело̀ твоѐ мѣ́дѧно.
5καὶ ἀνήγγειλά σοι πάλαι, πρὶν ἐλθεῖν ἐπὶ σὲ ἀκουστόν σοι ἐποίησα· μὴ εἴπῃς ὅτι Τὰ εἴδωλά μου ἐποίησαν, καὶ μὴ εἴπῃς ὅτι Τὰ γλυπτὰ καὶ τὰ χωνευτὰ ἐνετείλατό μοι. 5И҆ возвѣсти́хъ тѝ, ꙗ҆̀же дре́вле, пре́жде не́же прїитѝ на тѧ̀: слы̑шана тебѣ̀ сотвори́хъ, да не когда̀ рече́ши, ꙗ҆́кѡ і҆́дѡли мнѣ̀ сїѧ̑ сотвори́ша, и҆ не рцы̀, ꙗ҆́кѡ и҆зва̑ѧннаѧ и҆ слїѧ̑ннаѧ заповѣ́даша мнѣ̀.
6ἠκούσατε πάντα, καὶ ὑμεῖς οὐκ ἔγνωτε· ἀλλὰ καὶ ἀκουστά σοι ἐποίησα τὰ καινὰ ἀπὸ τοῦ νῦν, μέλλει γίνεσθαι, καὶ οὐκ εἶπας. 6Слы́шасте всѧ̑, и҆ вы̀ не разꙋмѣ́сте: но и҆ слы̑шана тебѣ̀ сотвори́хъ нѡ́ваѧ ѿнн҃ѣ, ꙗ҆̀же и҆́мꙋтъ бы́ти:
7νῦν γίνεται καὶ οὐ πάλαι, καὶ οὐ προτέραις ἡμέραις ἤκουσας αὐτά· μὴ εἴπῃς ὅτι Ναί, γινώσκω αὐτά. 7и҆ не ре́клъ є҆сѝ: нн҃ѣ быва́ютъ, а҆ не пре́жде, и҆ не въ прє́жднїѧ дни̑ слы́шалъ є҆сѝ сїѧ̑: не рцы̀: є҆́й, вѣ́мъ сїѧ̑.
8οὔτε ἔγνως οὔτε ἠπίστω, οὔτε ἀπ᾿ ἀρχῆς ἤνοιξά σου τὰ ὦτα· ἔγνων γὰρ ὅτι ἀθετῶν ἀθετήσεις καὶ ἄνομος ἔτι ἐκ κοιλίας κληθήσῃ. 8Не вѣ́дѣлъ є҆сѝ, нижѐ разꙋмѣ́лъ є҆сѝ, нижѐ и҆спе́рва ѿверзо́хъ ᲂу҆шеса̀ твоѧ̑: вѣ́дѣхъ бо, ꙗ҆́кѡ ѿверга́ѧ ѿри́неши и҆ беззако́нникъ є҆щѐ ѿ чре́ва прозове́шисѧ.
9ἕνεκεν τοῦ ἐμοῦ ὀνόματος δείξω σοι τὸν θυμόν μου καὶ τὰ ἔνδοξά μου ἐπάξω ἐπὶ σοί, ἵνα μὴ ἐξολεθρεύσω σε. 9И҆́мене моегѡ̀ ра́ди покажꙋ́ ти ꙗ҆́рость мою̀, и҆ сла̑внаѧ моѧ̑ наведꙋ̀ на тѧ̀, да не потреблю̀ тебѐ.
10ἰδοὺ πέπρακά σε οὐχ ἕνεκεν ἀργυρίου, ἐξειλάμην δέ σε ἐκ καμίνου πτωχείας· 10Сѐ, прода́хъ тѧ̀ не сребра̀ ра́ди: и҆з̾ѧ́хъ же тѧ̀ и҆з̾ пе́щи ᲂу҆бо́жества.
11ἕνεκεν ἐμοῦ ποιήσω σοι, ὅτι τὸ ἐμὸν ὄνομα βεβηλοῦται, καὶ τὴν δόξαν μου ἑτέρῳ οὐ δώσω. 11Менє̀ ра́ди сотворю̀ тѝ, ꙗ҆́кѡ моѐ и҆́мѧ ѡ҆сквернѧ́етсѧ, и҆ сла́вы моеѧ̀ и҆но́мꙋ не да́мъ.
12Ἄκουέ μου, Ιακωβ καὶ Ισραηλ ὃν ἐγὼ καλῶ· ἐγώ εἰμι πρῶτος, καὶ ἐγώ εἰμι εἰς τὸν αἰῶνα, 12Послꙋ́шай менѐ, і҆а́кѡве и҆ і҆и҃лю, є҆го́же а҆́зъ призыва́ю: а҆́зъ є҆́смь пе́рвый и҆ а҆́зъ є҆́смь во вѣ́къ.
13καὶ χείρ μου ἐθεμελίωσεν τὴν γῆν, καὶ δεξιά μου ἐστερέωσεν τὸν οὐρανόν· καλέσω αὐτούς, καὶ στήσονται ἅμα 13И҆ рꙋка̀ моѧ̀ ѡ҆снова̀ зе́млю, и҆ десни́ца моѧ̀ ᲂу҆твердѝ не́бо: призовꙋ̀ ѧ҆̀, и҆ ста́нꙋтъ вкꙋ́пѣ,
14καὶ συναχθήσονται πάντες καὶ ἀκούσονται. τίς αὐτοῖς ἀνήγγειλεν ταῦτα; ἀγαπῶν σε ἐποίησα τὸ θέλημά σου ἐπὶ Βαβυλῶνα τοῦ ἆραι σπέρμα Χαλδαίων. 14и҆ соберꙋ́тсѧ всѝ и҆ ᲂу҆слы́шатъ: кто̀ и҆̀мъ возвѣстѝ сїѧ̑; любѧ̀ тѧ̀ сотвори́хъ во́лю твою̀ над̾ вавѷлѡ́номъ, є҆́же ѿѧ́ти пле́мѧ халде́йско.
15ἐγὼ ἐλάλησα, ἐγὼ ἐκάλεσα, ἤγαγον αὐτὸν καὶ εὐόδωσα τὴν ὁδὸν αὐτοῦ. 15А҆́зъ гл҃ахъ, а҆́зъ призва́хъ, приведо́хъ и҆̀, и҆ благопоспѣши́тъ пꙋ́ть є҆гѡ̀.
16προσαγάγετε πρός με καὶ ἀκούσατε ταῦτα· οὐκ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἐν κρυφῇ ἐλάλησα οὐδὲ ἐν τόπῳ γῆς σκοτεινῷ· ἡνίκα ἐγένετο, ἐκεῖ ἤμην, καὶ νῦν κύριος ἀπέσταλκέν με καὶ τὸ πνεῦμα αὐτοῦ. 16Пристꙋпи́те ко мнѣ̀ и҆ слы́шите сїѧ̑, и҆спе́рва не ѡ҆́тай гл҃ахъ: є҆гда̀ быва́хꙋ, та́мѡ бѣ́хъ, и҆ нн҃ѣ гдⷭ҇ь гдⷭ҇ь посла́ мѧ и҆ дх҃ъ є҆гѡ̀.
17οὕτως λέγει κύριος ῥυσάμενός σε ἅγιος Ισραηλ Ἐγώ εἰμι θεός σου, δέδειχά σοι τοῦ εὑρεῖν σε τὴν ὁδόν, ἐν πορεύσῃ ἐν αὐτῇ. 17Та́кѡ гл҃етъ гдⷭ҇ь, и҆зба́вивый тѧ̀, ст҃ы́й і҆и҃левъ: а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, наꙋчи́хъ тѧ̀, є҆́же ѡ҆брѣстѝ тебѣ̀ пꙋ́ть, по немꙋ́же по́йдеши.
18καὶ εἰ ἤκουσας τῶν ἐντολῶν μου, ἐγένετο ἂν ὡσεὶ ποταμὸς εἰρήνη σου καὶ δικαιοσύνη σου ὡς κῦμα θαλάσσης· 18И҆ а҆́ще бы є҆сѝ послꙋ́шалъ за́повѣдїй мои́хъ, то̀ бы́лъ бы ᲂу҆́бѡ а҆́ки рѣка̀ ми́ръ тво́й, и҆ пра́вда твоѧ̀ ꙗ҆́кѡ волна̀ морска́ѧ,
19καὶ ἐγένετο ἂν ὡς ἄμμος τὸ σπέρμα σου καὶ τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας σου ὡς χοῦς τῆς γῆς· οὐδὲ νῦν οὐ μὴ ἐξολεθρευθῇς, οὐδὲ ἀπολεῖται τὸ ὄνομά σου ἐνώπιόν μου. 19и҆ бы́ло бы ꙗ҆́кѡ песо́къ сѣ́мѧ твоѐ, и҆ и҆сча̑дїѧ чре́ва твоегѡ̀ ꙗ҆́кѡ пе́рсть землѝ: нижѐ нн҃ѣ потреби́шисѧ, нижѐ поги́бнетъ и҆́мѧ твоѐ предо мно́ю.
20Ἔξελθε ἐκ Βαβυλῶνος φεύγων ἀπὸ τῶν Χαλδαίων· φωνὴν εὐφροσύνης ἀναγγείλατε, καὶ ἀκουστὸν γενέσθω τοῦτο, ἀπαγγείλατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, λέγετε Ἐρρύσατο κύριος τὸν δοῦλον αὐτοῦ Ιακωβ. 20И҆зы́ди ѿ вавѷлѡ́на, бѣжа́й ѿ халде́євъ: гла́съ ра́дости возвѣсти́те, и҆ да слы́шано бꙋ́детъ сїѐ, возвѣсти́те да́же до послѣ́днихъ землѝ, глаго́лите: и҆зба́ви гдⷭ҇ь раба̀ своего̀ і҆а́кѡва.
21καὶ ἐὰν διψήσωσιν, δι᾿ ἐρήμου ἄξει αὐτούς, ὕδωρ ἐκ πέτρας ἐξάξει αὐτοῖς· σχισθήσεται πέτρα, καὶ ῥυήσεται ὕδωρ, καὶ πίεται λαός μου. 21И҆ а҆́ще вжа́ждꙋтъ, пꙋсты́нею проведе́тъ и҆̀хъ и҆ во́дꙋ и҆з̾ ка́мене и҆зведе́тъ и҆̀мъ: разсѧ́детсѧ ка́мень, и҆ потече́тъ вода̀, и҆ и҆спїю́тъ лю́дїе моѝ.
22οὐκ ἔστιν χαίρειν τοῖς ἀσεβέσιν, λέγει κύριος. 22Нѣ́сть ра́доватисѧ нечести̑вымъ, гл҃етъ гдⷭ҇ь.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms