И҆са́їи 31
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Οὐαὶ οἱ καταβαίνοντες εἰς Αἴγυπτον ἐπὶ βοήθειαν, οἱ ἐφ᾿ ἵπποις πεποιθότες καὶ ἐφ᾿ ἅρμασιν, ἔστιν γὰρ πολλά, καὶ ἐφ᾿ ἵπποις, πλῆθος σφόδρα, καὶ οὐκ ἦσαν πεποιθότες ἐπὶ τὸν ἅγιον τοῦ Ισραηλ καὶ τὸν θεὸν οὐκ ἐξεζήτησαν. | 1Го́ре сходѧ́щымъ во є҆гѵ́петъ по́мощи ра́ди, ᲂу҆пова́ющымъ на ко́ни и҆ на колесни̑цы: сꙋ́ть бо мнѡ́га, и҆ ко́нническое мно́жество мно́го ѕѣлѡ̀: и҆ не бѣ́ша ᲂу҆пова́юще на ст҃а́го і҆и҃лева, и҆ бг҃а не взыска́ша. |
| 2καὶ αὐτὸς σοφὸς ἦγεν ἐπ᾿ αὐτοὺς κακά, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ οὐ μὴ ἀθετηθῇ, καὶ ἐπαναστήσεται ἐπ᾿ οἴκους ἀνθρώπων πονηρῶν καὶ ἐπὶ τὴν ἐλπίδα αὐτῶν τὴν ματαίαν, | 2То́йже премⷣрѣ наведѐ на ни́хъ ѕла̑ѧ, и҆ сло́во є҆гѡ̀ не ѿри́нетсѧ, и҆ воста́нетъ на до́мы человѣ́кѡвъ ѕлы́хъ и҆ на наде́ждꙋ и҆́хъ тще́тнꙋю, |
| 3Αἰγύπτιον ἄνθρωπον καὶ οὐ θεόν, ἵππων σάρκας καὶ οὐκ ἔστιν βοήθεια· ὁ δὲ κύριος ἐπάξει τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ κοπιάσουσιν οἱ βοηθοῦντες, καὶ ἅμα πάντες ἀπολοῦνται. | 3є҆гѵ́птѧнина человѣ́ка, а҆ не бг҃а, кѡ́нски плѡ́ти, и҆ не бꙋ́детъ по́мощи: гдⷭ҇ь же наведе́тъ рꙋ́кꙋ свою̀ на нѧ̀, и҆ ᲂу҆трꙋдѧ́тсѧ помага́ющїи, и҆ всѝ вкꙋ́пѣ поги́бнꙋтъ. |
| 4ὅτι οὕτως εἶπέν μοι κύριος Ὃν τρόπον ἐὰν βοήσῃ ὁ λέων ἢ ὁ σκύμνος ἐπὶ τῇ θήρᾳ, ᾗ ἔλαβεν, καὶ κεκράξῃ ἐπ᾿ αὐτῇ, ἕως ἂν ἐμπλησθῇ τὰ ὄρη τῆς φωνῆς αὐτοῦ, καὶ ἡττήθησαν καὶ τὸ πλῆθος τοῦ θυμοῦ ἐπτοήθησαν, οὕτως καταβήσεται κύριος σαβαωθ ἐπιστρατεῦσαι ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Σιων ἐπὶ τὰ ὄρη αὐτῆς. | 4Зане́же та́кѡ речѐ мнѣ̀ гдⷭ҇ь: ꙗ҆́коже возреве́тъ ле́въ, и҆лѝ льви́чищь ѡ҆ лови́твѣ, ю҆́же и҆́метъ, и҆ возопїе́тъ над̾ не́ю, до́ндеже напо́лнѧтсѧ го́ры гла́са є҆гѡ̀, и҆ побѣди́шасѧ и҆ мно́жества ꙗ҆́рости ᲂу҆боѧ́шасѧ: та́кѡ гдⷭ҇ь саваѡ́ѳъ сни́детъ на го́рꙋ сїѡ́ню и҆ на го́ры є҆гѡ̀ воева́ти. |
| 5ὡς ὄρνεα πετόμενα, οὕτως ὑπερασπιεῖ κύριος ὑπὲρ Ιερουσαλημ καὶ ἐξελεῖται καὶ περιποιήσεται καὶ σώσει. | 5Ꙗ҆́коже пти̑цы парѧ́щыѧ, си́це защи́титъ гдⷭ҇ь саваѡ́ѳъ ѡ҆ і҆ерⷭ҇ли́мѣ, защи́титъ и҆ и҆зба́витъ, и҆ снабди́тъ и҆ сп҃се́тъ. |
| 6ἐπιστράφητε, οἱ τὴν βαθεῖαν βουλὴν βουλευόμενοι καὶ ἄνομον. | 6Ѡ҆брати́тесѧ, совѣщава́ющїи глꙋбо́къ совѣ́тъ и҆ беззако́ненъ, сы́нове і҆и҃лєвы: |
| 7ὅτι τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀπαρνήσονται οἱ ἄνθρωποι τὰ χειροποίητα αὐτῶν τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χρυσᾶ, ἃ ἐποίησαν αἱ χεῖρες αὐτῶν. | 7ꙗ҆́кѡ въ то́й де́нь ѿве́ргꙋтъ человѣ́цы рꙋкотворє́ннаѧ своѧ̑ срє́брѧнаѧ и҆ рꙋкотворє́ннаѧ злата̑ѧ, ꙗ҆̀же сотвори́ша рꙋ́ки и҆́хъ. |
| 8καὶ πεσεῖται Ασσουρ· οὐ μάχαιρα ἀνδρὸς οὐδὲ μάχαιρα ἀνθρώπου καταφάγεται αὐτόν, καὶ φεύξεται οὐκ ἀπὸ προσώπου μαχαίρας· οἱ δὲ νεανίσκοι ἔσονται εἰς ἥττημα, | 8И҆ паде́тъ а҆ссꙋ́ръ не мече́мъ человѣ́ческимъ, ни ме́чь мꙋ́жескїй поѧ́стъ є҆го̀, и҆ побѣ́гнетъ не ѿ лица̀ меча̀: ю҆́нѡты же бꙋ́дꙋтъ въ побѣжде́нїе. |
| 9πέτρᾳ γὰρ περιλημφθήσονται ὡς χάρακι καὶ ἡττηθήσονται, ὁ δὲ φεύγων ἁλώσεται. Τάδε λέγει κύριος Μακάριος ὃς ἔχει ἐν Σιων σπέρμα καὶ οἰκείους ἐν Ιερουσαλημ. | 9Ка́менїемъ бо ѡ҆б̾и́мꙋтсѧ ꙗ҆́кѡ ѻ҆стро́гомъ и҆ побѣжде́ни бꙋ́дꙋтъ, а҆ бѣжа́й плѣне́нъ бꙋ́детъ. Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: ( бл҃же́нъ, ) и҆́же и҆мѣ́етъ пле́мѧ въ сїѡ́нѣ и҆ ю҆́жики во і҆ерⷭ҇ли́мѣ. |