И҆са́їи 46
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ἔπεσε Βηλ, συνετρίβη Δαγων, ἐγένετο τὰ γλυπτὰ αὐτῶν εἰς θηρία καὶ κτήνη· αἴρετε αὐτὰ καταδεδεμένα ὡς φορτίον κοπιῶντι | 1Падѐ ви́лъ, сокрꙋши́сѧ дагѡ́нъ, бы́ша ваѧ̑нїѧ и҆́хъ во ѕвѣ̑ри и҆ ско́ты: но́сите ѧ҆̀ свѧ̑зана ꙗ҆́кѡ бре́мѧ трꙋжда́ющемꙋсѧ и҆ разслабѣ́вшꙋ, |
| 2καὶ πεινῶντι καὶ ἐκλελυμένῳ οὐκ ἰσχύοντι ἅμα, οἳ οὐ δυνήσονται σωθῆναι ἀπὸ πολέμου, αὐτοὶ δὲ αἰχμάλωτοι ἤχθησαν. | 2и҆ а҆́лчꙋщꙋ и҆ не могꙋ́щꙋ вкꙋ́пѣ, и҆̀же не возмо́гꙋтъ спасти́сѧ ѿ ра́ти, са́ми же плѣне́ни приведо́шасѧ. |
| 3Ἀκούσατέ μου, οἶκος τοῦ Ιακωβ καὶ πᾶν τὸ κατάλοιπον τοῦ Ισραηλ οἱ αἰρόμενοι ἐκ κοιλίας καὶ παιδευόμενοι ἐκ παιδίου· | 3Послꙋ́шайте менѐ, до́ме і҆а́кѡвль и҆ ве́сь ѡ҆ста́нокъ і҆и҃левъ, носи́мїи ѿ чре́ва и҆ наказꙋ́емїи ѿ дѣ́тска да́же до ста́рости: |
| 4ἕως γήρους ἐγώ εἰμι, καὶ ἕως ἂν καταγηράσητε, ἐγώ εἰμι· ἐγὼ ἀνέχομαι ὑμῶν, ἐγὼ ἐποίησα καὶ ἐγὼ ἀνήσω, ἐγὼ ἀναλήμψομαι καὶ σώσω ὑμᾶς. | 4а҆́зъ є҆́смь, и҆ до́ндеже состарѣ́етесѧ, а҆́зъ є҆́смь, а҆́зъ терплю̀ ва́мъ, а҆́зъ сотвори́хъ и҆ а҆́зъ понесꙋ̀, а҆́зъ под̾имꙋ̀ и҆ сп҃сꙋ́ вы. |
| 5τίνι με ὡμοιώσατε; ἴδετε τεχνάσασθε, οἱ πλανώμενοι. | 5Комꙋ̀ мѧ̀ ᲂу҆подо́бисте; ви́дите, ᲂу҆хи́трите, заблꙋжда́ющїи, |
| 6οἱ συμβαλλόμενοι χρυσίον ἐκ μαρσιππίου καὶ ἀργύριον ἐν ζυγῷ στήσουσιν ἐν σταθμῷ καὶ μισθωσάμενοι χρυσοχόον ἐποίησαν χειροποίητα καὶ κύψαντες προσκυνοῦσιν αὐτοῖς. | 6слага́ющїи зла́то и҆з̾ мѣ́ха, и҆ сребро̀ вѣ́сомъ поставлѧ́ютъ въ мѣ́рилѣ, и҆ нае́мше зла́тарѧ сотвори́ша рꙋкотворє́ннаѧ, и҆ прекло́ньшесѧ покланѧ́ютсѧ и҆̀мъ: |
| 7αἴρουσιν αὐτὸ ἐπὶ τῶν ὤμων, καὶ πορεύονται· ἐὰν δὲ θῶσιν αὐτό, ἐπὶ τοῦ τόπου αὐτοῦ μένει, οὐ μὴ κινηθῇ· καὶ ὃς ἂν βοήσῃ πρὸς αὐτόν, οὐ μὴ εἰσακούσῃ, ἀπὸ κακῶν οὐ μὴ σώσῃ αὐτόν. | 7воздви́жꙋтъ ѧ҆̀ на ра́мѣхъ и҆ хо́дѧтъ: а҆́ще же положа́тъ ѧ҆̀ на мѣ́стѣ свое́мъ, тꙋ̀ лежа́тъ, нижѐ подви́жꙋтсѧ: и҆ и҆́же а҆́ще возопїе́тъ къ ни̑мъ, не ᲂу҆слы́шатъ, ѿ бѣ́дъ не спасꙋ́тъ є҆гѡ̀. |
| 8μνήσθητε ταῦτα καὶ στενάξατε, μετανοήσατε, οἱ πεπλανημένοι, ἐπιστρέψατε τῇ καρδίᾳ. | 8Помѧни́те сїѧ̑ и҆ возстени́те, пока́йтесѧ, прельсти́вшїисѧ, ѡ҆брати́тесѧ се́рдцемъ |
| 9καὶ μνήσθητε τὰ πρότερα ἀπὸ τοῦ αἰῶνος, ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ θεός, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι πλὴν ἐμοῦ | 9и҆ помѧни́те пє́рваѧ ѿ вѣ́ка, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь бг҃ъ, и҆ нѣ́сть є҆щѐ ра́звѣ менє̀: |
| 10ἀναγγέλλων πρότερον τὰ ἔσχατα πρὶν αὐτὰ γενέσθαι, καὶ ἅμα συνετελέσθη· καὶ εἶπα Πᾶσά μου ἡ βουλὴ στήσεται, καὶ πάντα, ὅσα βεβούλευμαι, ποιήσω· | 10возвѣща́ѧй пе́рвѣе послѣ̑днѧѧ, пре́жде не́же бы́ти и҆̀мъ, и҆ а҆́бїе сбы́шасѧ: и҆ реко́хъ: ве́сь совѣ́тъ мо́й ста́нетъ, и҆ всѧ̑, є҆ли̑ка совѣща́хъ, сотворю̀. |
| 11καλῶν ἀπ᾿ ἀνατολῶν πετεινὸν καὶ ἀπὸ γῆς πόρρωθεν περὶ ὧν βεβούλευμαι, ἐλάλησα καὶ ἤγαγον, ἔκτισα καὶ ἐποίησα, ἤγαγον αὐτὸν καὶ εὐόδωσα τὴν ὁδὸν αὐτοῦ. | 11Призыва́ѧй ѿ востѡ́къ пти́цꙋ, и҆ ѿ землѝ и҆здале́ча, ѡ҆ ни́хже совѣща́хъ: реко́хъ и҆ приведо́хъ, созда́хъ и҆ сотвори́хъ, приведо́хъ и҆̀ и҆ бл҃гопоспѣши́хъ пꙋ́ть є҆гѡ̀. |
| 12ἀκούσατέ μου, οἱ ἀπολωλεκότες τὴν καρδίαν οἱ μακρὰν ἀπὸ τῆς δικαιοσύνης. | 12Послꙋ́шайте менѐ, погꙋ́бльшїи се́рдце, сꙋ́щїи дале́че ѿ пра́вды: |
| 13ἤγγισα τὴν δικαιοσύνην μου καὶ τὴν σωτηρίαν τὴν παρ᾿ ἐμοῦ οὐ βραδυνῶ· δέδωκα ἐν Σιων σωτηρίαν τῷ Ισραηλ εἰς δόξασμα. | 13прибли́жихъ пра́вдꙋ мою̀, и҆ не ᲂу҆дали́тсѧ, и҆ спⷭ҇нїе, є҆́же ѿ менє̀, не ᲂу҆ме́длю: да́хъ въ сїѡ́нѣ спⷭ҇нїе і҆и҃лю во прославле́нїе. |