И҆са́їи 23
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Τὸ ὅραμα Τύρου. Ὀλολύζετε, πλοῖα Καρχηδόνος, ὅτι ἀπώλετο, καὶ οὐκέτι ἔρχονται ἐκ γῆς Κιτιαίων· ἦκται αἰχμάλωτος. | 1Видѣ́нїе на тѵ́ра. Пла́читесѧ, корабли̑ кархидо́нстїи, ꙗ҆́кѡ поги́бе, и҆ ктомꙋ̀ не и҆́дꙋтъ ѿ землѝ китїе́йскїѧ, ѿведе́сѧ плѣне́нъ. |
| 2τίνι ὅμοιοι γεγόνασιν οἱ ἐνοικοῦντες ἐν τῇ νήσῳ μεταβόλοι Φοινίκης διαπερῶντες τὴν θάλασσαν | 2Комꙋ̀ подо́бни бы́ша живꙋ́щїи во ѻ҆́стровѣ, кꙋпцы̀ фі́нїчестїи, преходѧ́щїи мо́ре; |
| 3ἐν ὕδατι πολλῷ, σπέρμα μεταβόλων; ὡς ἀμητοῦ εἰσφερομένου οἱ μεταβόλοι τῶν ἐθνῶν. | 3Въ водѣ̀ мно́зѣ сѣ́мѧ кꙋпе́ческо, а҆́ки жа́твѣ вноси́мѣй кꙋпцы̀ ꙗ҆зы́честїи. |
| 4αἰσχύνθητι, Σιδών, εἶπεν ἡ θάλασσα· ἡ δὲ ἰσχὺς τῆς θαλάσσης εἶπεν Οὐκ ὤδινον οὐδὲ ἔτεκον οὐδὲ ἐξέθρεψα νεανίσκους οὐδὲ ὕψωσα παρθένους. | 4Оу҆срами́сѧ, сїдѡ́не, речѐ мо́ре. Крѣ́пость же морска́ѧ речѐ: не болѣ́хъ, ни породи́хъ, ни вскорми́хъ ю҆́ношъ, нижѐ вознесо́хъ дѣви́цъ. |
| 5ὅταν δὲ ἀκουστὸν γένηται Αἰγύπτῳ, λήμψεται αὐτοὺς ὀδύνη περὶ Τύρου. | 5Є҆гда́ же слы́шано бꙋ́детъ во є҆гѵ́птѣ, прїи́метъ ѧ҆̀ болѣ́знь ѡ҆ тѵ́рѣ. |
| 6ἀπέλθατε εἰς Καρχηδόνα, ὀλολύξατε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ. | 6И҆ди́те въ кархидо́нъ, пла́читесѧ, живꙋ́щїи во ѻ҆́стровѣ се́мъ. |
| 7οὐχ αὕτη ἦν ὑμῶν ἡ ὕβρις ἡ ἀπ᾿ ἀρχῆς πρὶν ἢ παραδοθῆναι αὐτήν; | 7Не сїе́ ли бѣ̀ велича́нїе ва́мъ и҆спе́рва, пре́жде не́же пре́данꙋ бы́ти є҆мꙋ̀; |
| 8τίς ταῦτα ἐβούλευσεν ἐπὶ Τύρον; μὴ ἥσσων ἐστὶν ἢ οὐκ ἰσχύει; οἱ ἔμποροι αὐτῆς ἔνδοξοι, ἄρχοντες τῆς γῆς. | 8Кто̀ сїѧ̑ совѣща̀ на тѵ́ра; є҆да̀ хꙋ́ждшїй є҆́сть, и҆лѝ не крѣ́пкїй є҆́сть; кꙋпцы̀ є҆гѡ̀ сла́внїи кнѧ̑зи землѝ. |
| 9κύριος σαβαωθ ἐβουλεύσατο παραλῦσαι πᾶσαν τὴν ὕβριν τῶν ἐνδόξων καὶ ἀτιμάσαι πᾶν ἔνδοξον ἐπὶ τῆς γῆς. | 9Гдⷭ҇ь саваѡ́ѳъ совѣща̀ разсы́пати всѧ́кꙋю горды́ню сла́вныхъ и҆ ѡ҆безче́стити всѧ́кое сла́вное на землѝ. |
| 10ἐργάζου τὴν γῆν σου, καὶ γὰρ πλοῖα οὐκέτι ἔρχεται ἐκ Καρχηδόνος. | 10Дѣ́лай зе́млю твою̀, и҆́бо корабли̑ ктомꙋ̀ не прїи́дꙋтъ ѿ кархидо́на. |
| 11ἡ δὲ χείρ σου οὐκέτι ἰσχύει κατὰ θάλασσαν, ἡ παροξύνουσα βασιλεῖς· κύριος σαβαωθ ἐνετείλατο περὶ Χανααν ἀπολέσαι αὐτῆς τὴν ἰσχύν. | 11И҆ рꙋка̀ твоѧ̀ ктомꙋ̀ не ᲂу҆крѣпѣ́етъ по мо́рю, разгнѣвлѧ́ющаѧ царе́й. Гдⷭ҇ь саваѡ́ѳъ заповѣ́да ѡ҆ ханаа́нѣ, є҆́же погꙋби́ти крѣ́пость є҆гѡ̀. |
| 12καὶ ἐροῦσιν Οὐκέτι μὴ προσθῆτε τοῦ ὑβρίζειν καὶ ἀδικεῖν τὴν θυγατέρα Σιδῶνος· καὶ ἐὰν ἀπέλθῃς εἰς Κιτιεῖς, οὐδὲ ἐκεῖ σοι ἀνάπαυσις ἔσται· | 12И҆ рекꙋ́тъ: ктомꙋ̀ не приложи́те ᲂу҆корѧ́ти и҆ ѡ҆би́дѣти дще́рь сїдѡ́ню: и҆ а҆́ще ѿи́деши ко китїи́ѡмъ, нижѐ та́мѡ бꙋ́детъ тебѣ̀ поко́й: |
| 13καὶ εἰς γῆν Χαλδαίων, καὶ αὕτη ἠρήμωται ἀπὸ τῶν Ἀσσυρίων, οὐδὲ ἐκεῖ σοι ἀνάπαυσις ἔσται, ὅτι ὁ τοῖχος αὐτῆς πέπτωκεν. | 13и҆ въ зе́млю халде́йскꙋ, но и҆ та̀ ѡ҆пꙋстѣ́ла ѿ а҆ссѷрі́анъ, ꙗ҆́кѡ стѣна̀ є҆ѧ̀ паде́сѧ. |
| 14ὀλολύζετε, πλοῖα Καρχηδόνος, ὅτι ἀπώλετο τὸ ὀχύρωμα ὑμῶν. | 14Пла́читесѧ, корабли̑ кархидо́нстїи, ꙗ҆́кѡ поги́бе тверды́нѧ ва́ша. |
| 15καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καταλειφθήσεται Τύρος ἔτη ἑβδομήκοντα ὡς χρόνος βασιλέως, ὡς χρόνος ἀνθρώπου· καὶ ἔσται μετὰ ἑβδομήκοντα ἔτη ἔσται Τύρος ὡς ᾆσμα πόρνης | 15И҆ бꙋ́детъ въ то́й де́нь, ѡ҆ста́вленъ бꙋ́детъ тѵ́ръ се́дмьдесѧтъ лѣ́тъ, ꙗ҆́коже вре́мѧ( є҆ди́нагѡ) царѧ̀, ꙗ҆́кѡ вре́мѧ человѣ́ческо: и҆ по седми́десѧтихъ лѣ́тѣхъ бꙋ́детъ тѵ́ръ ꙗ҆́кѡ пѣ́снь блꙋдни́цы. |
| 16Λαβὲ κιθάραν, ῥέμβευσον πόλεις, πόρνη ἐπιλελησμένη· καλῶς κιθάρισον, πολλὰ ᾆσον, ἵνα σου μνεία γένηται. | 16Возмѝ гꙋ́сли, ѡ҆быдѝ гра́дъ, блꙋдни́ца забве́наѧ, до́брѣ погꙋдѝ, мно́гѡ воспо́й, да па́мѧть твоѧ̀ бꙋ́детъ. |
| 17καὶ ἔσται μετὰ ἑβδομήκοντα ἔτη ἐπισκοπὴν ποιήσει ὁ θεὸς Τύρου, καὶ πάλιν ἀποκατασταθήσεται εἰς τὸ ἀρχαῖον καὶ ἔσται ἐμπόριον πάσαις ταῖς βασιλείαις τῆς οἰκουμένης. | 17И҆ бꙋ́детъ по седми́десѧтихъ лѣ́тѣхъ, присѣще́нїе сотвори́тъ бг҃ъ тѵ́рꙋ, и҆ па́ки возста́витсѧ на пре́жднее и҆ бꙋ́детъ то́ржище всѣ̑мъ ца́рствамъ вселе́нныѧ на лицы̀ землѝ. |
| 18καὶ ἔσται αὐτῆς ἡ ἐμπορία καὶ ὁ μισθὸς ἅγιον τῷ κυρίῳ· οὐκ αὐτοῖς συναχθήσεται, ἀλλὰ τοῖς κατοικοῦσιν ἔναντι κυρίου πᾶσα ἡ ἐμπορία αὐτῆς φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ἐμπλησθῆναι εἰς συμβολὴν μνημόσυνον ἔναντι κυρίου. | 18И҆ бꙋ́детъ є҆гѡ̀ кꙋ́плѧ и҆ мзда̀ ст҃о гдⷭ҇еви, не и҆̀мъ со́брано бꙋ́детъ, но живꙋ́щымъ пред̾ гдⷭ҇емъ, всѧ̀ кꙋ́плѧ є҆гѡ̀, ꙗ҆́сти и҆ пи́ти и҆ напо́лнитисѧ, и҆ въ сы́тость, на па́мѧть пред̾ гдⷭ҇емъ. |