И҆са́їи 37

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἀκοῦσαι τὸν βασιλέα Εζεκιαν ἔσχισεν τὰ ἱμάτια καὶ σάκκον περιεβάλετο καὶ ἀνέβη εἰς τὸν οἶκον κυρίου. 1И҆ бы́сть є҆гда̀ ᲂу҆слы́ша ца́рь є҆зекі́а, растерза̀ ри̑зы и҆ ѡ҆блече́сѧ во вре́тище и҆ вни́де во хра́мъ гдⷭ҇ень:
2καὶ ἀπέστειλεν Ελιακιμ τὸν οἰκονόμον καὶ Σομναν τὸν γραμματέα καὶ τοὺς πρεσβυτέρους τῶν ἱερέων περιβεβλημένους σάκκους πρὸς Ησαιαν υἱὸν Αμως τὸν προφήτην, 2и҆ посла̀ є҆лїакі́ма домострои́телѧ, и҆ со́мнꙋ книго́чїѧ, и҆ старѣ̑йшины жре́чєски ѡ҆болчє́ны во врє́тища ко и҆са́їи прⷪ҇ро́кꙋ сы́нꙋ а҆мѡ́совꙋ.
3καὶ εἶπαν αὐτῷ Τάδε λέγει Εζεκιας Ἡμέρα θλίψεως καὶ ὀνειδισμοῦ καὶ ἐλεγμοῦ καὶ ὀργῆς σήμερον ἡμέρα, ὅτι ἥκει ὠδὶν τῇ τικτούσῃ, ἰσχὺν δὲ οὐκ ἔχει τοῦ τεκεῖν. 3И҆ реко́ша є҆мꙋ̀: сїѧ̑ глаго́летъ є҆зекі́а: де́нь печа́ли и҆ ᲂу҆кори́зны и҆ ѡ҆бличе́нїѧ и҆ гнѣ́ва дне́шнїй де́нь, поне́же прїи́де болѣ́знь ражда́ющей, крѣ́пости же не и҆мѣ́етъ роди́ти:
4εἰσακούσαι κύριος θεός σου τοὺς λόγους Ραψακου, οὓς ἀπέστειλεν βασιλεὺς Ἀσσυρίων ὀνειδίζειν θεὸν ζῶντα καὶ ὀνειδίζειν λόγους, οὓς ἤκουσεν κύριος θεός σου· καὶ δεηθήσῃ πρὸς κύριον τὸν θεόν σου περὶ τῶν καταλελειμμένων τούτων. 4да ᲂу҆слы́шитъ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й словеса̀ раѱа́кѡва, ꙗ҆̀же посла̀ ца́рь а҆ссѷрі́йскїй, господи́нъ є҆гѡ̀, ᲂу҆корѧ́ти бг҃а жива́го и҆ поноси́ти словесы̀, ꙗ҆̀же слы́ша гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, и҆ да помо́лишисѧ ко гдⷭ҇еви бг҃ꙋ твоемꙋ̀ ѡ҆ ѡ҆ста́вшихсѧ си́хъ.
5καὶ ἦλθον οἱ παῖδες τοῦ βασιλέως πρὸς Ησαιαν, 5И҆ прїидо́ша ѻ҆́троцы царѧ̀ є҆зекі́и ко и҆са́їи.
6καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ησαιας Οὕτως ἐρεῖτε πρὸς τὸν κύριον ὑμῶν Τάδε λέγει κύριος Μὴ φοβηθῇς ἀπὸ τῶν λόγων, ὧν ἤκουσας, οὓς ὠνείδισάν με οἱ πρέσβεις βασιλέως Ἀσσυρίων· 6И҆ речѐ и҆̀мъ и҆са́їа: си́це рцы́те ко господи́нꙋ ва́шемꙋ: сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: не ᲂу҆бо́йсѧ ѿ слове́съ, ꙗ҆̀же є҆сѝ слы́шалъ, и҆́миже ᲂу҆кори́ша мѧ̀ послы̀ царѧ̀ а҆ссѷрі́йска:
7ἰδοὺ ἐγὼ ἐμβαλῶ εἰς αὐτὸν πνεῦμα, καὶ ἀκούσας ἀγγελίαν ἀποστραφήσεται εἰς τὴν χώραν αὐτοῦ καὶ πεσεῖται μαχαίρᾳ ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ. 7сѐ, а҆́зъ вложꙋ̀ въ него̀ дꙋ́хъ, и҆ ᲂу҆слы́шавъ вѣ́сть возврати́тсѧ во странꙋ̀ свою̀ и҆ паде́тъ мече́мъ на свое́й землѝ.
8Καὶ ἀπέστρεψεν Ραψακης καὶ κατέλαβεν πολιορκοῦντα τὸν βασιλέα Λομναν. καὶ ἤκουσεν βασιλεὺς Ἀσσυρίων ὅτι 8И҆ возврати́сѧ раѱа́къ и҆ ѡ҆брѣ́те царѧ̀ а҆ссѷрі́йскаго ѡ҆блежа́ща ловнꙋ̀: и҆ ᲂу҆слы́ша ца́рь а҆ссѷрі́йскъ, ꙗ҆́кѡ ѿи́де ѿ лахі́са,
9ἐξῆλθεν Θαρακα βασιλεὺς Αἰθιόπων πολιορκῆσαι αὐτόν· καὶ ἀκούσας ἀπέστρεψεν καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς Εζεκιαν λέγων 9и҆ и҆зы́де ѳарака̀ ца́рь є҆ѳїо́пскїй воева́ти на́нь: и҆ ᲂу҆слы́шавъ возврати́сѧ и҆ посла̀ послы̀ ко є҆зекі́и, глаго́лѧ:
10Οὕτως ἐρεῖτε Εζεκια βασιλεῖ τῆς Ιουδαίας Μή σε ἀπατάτω θεός σου, ἐφ᾿ πεποιθὼς εἶ ἐπ᾿ αὐτῷ λέγων Οὐ μὴ παραδοθῇ Ιερουσαλημ εἰς χεῖρας βασιλέως Ἀσσυρίων. 10си́це рцы́те є҆зекі́и царю̀ і҆ꙋде́йскꙋ: да не прельща́етъ бг҃ъ тво́й тебѐ, на него́же ᲂу҆пова́ѧ є҆сѝ, глаго́лѧ, ꙗ҆́кѡ не преда́стсѧ і҆ерⷭ҇ли́мъ въ рꙋ́цѣ царѧ̀ а҆ссѷрі́йска:
11 οὐκ ἤκουσας ἐποίησαν βασιλεῖς Ἀσσυρίων πᾶσαν τὴν γῆν ὡς ἀπώλεσαν; 11и҆лѝ не слы́шалъ є҆сѝ ты̀, что̀ сотвори́ша ца́рїе а҆ссѷрі́йстїи, ка́кѡ всю̀ зе́млю погꙋби́ша, и҆ ты́ ли и҆зба́вишисѧ;
12μὴ ἐρρύσαντο αὐτοὺς οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν, οὓς οἱ πατέρες μου ἀπώλεσαν, τήν τε Γωζαν καὶ Χαρραν καὶ Ραφες, αἵ εἰσιν ἐν χώρᾳ Θεμαδ; 12є҆да̀ и҆зба́виша си́хъ бо́зи ꙗ҆зы́честїи, и҆̀хже погꙋби́ша ѻ҆тцы̀ моѝ, гѡза́нъ и҆ харра́нъ и҆ расе́мъ, и҆̀же сꙋ́ть во странѣ̀ ѳеема́ѳи;
13ποῦ εἰσιν οἱ βασιλεῖς Αιμαθ καὶ Αρφαθ καὶ πόλεως Σεπφαριμ, Αναγ, Ουγαυα;– 13гдѣ̀ сꙋ́ть ца́рїе є҆ма́ѳѡвы, и҆ гдѣ̀ а҆рфа́ѳѡвы, и҆ гдѣ̀ гра́да є҆пфарꙋе́ма, а҆нагꙋга́на;
14καὶ ἔλαβεν Εζεκιας τὸ βιβλίον παρὰ τῶν ἀγγέλων καὶ ἤνοιξεν αὐτὸ ἐναντίον κυρίου, 14И҆ взѧ̀ є҆зекі́а кни́гꙋ ѿ послѡ́въ и҆ прочтѐ ю҆̀, и҆ вни́де во хра́мъ гдⷭ҇ень и҆ ѿве́рзе ю҆̀ пред̾ гдⷭ҇емъ.
15καὶ προσεύξατο Εζεκιας πρὸς κύριον λέγων 15И҆ помоли́сѧ є҆зекі́а ко гдⷭ҇еви, глаго́лѧ:
16Κύριε σαβαωθ θεὸς Ισραηλ καθήμενος ἐπὶ τῶν χερουβιν, σὺ θεὸς μόνος εἶ πάσης βασιλείας τῆς οἰκουμένης, σὺ ἐποίησας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 16гдⷭ҇и саваѡ́ѳъ, бж҃е і҆и҃левъ, сѣдѧ́й на херꙋві́мѣхъ, ты̀ є҆сѝ бг҃ъ є҆ди́нъ цр҃ь всѧ́кагѡ ца́рства вселе́нныѧ, ты̀ сотвори́лъ є҆сѝ не́бо и҆ зе́млю:
17εἰσάκουσον, κύριε, εἴσβλεψον, κύριε, καὶ ἰδὲ τοὺς λόγους, οὓς ἀπέστειλεν Σενναχηριμ ὀνειδίζειν θεὸν ζῶντα. 17приклонѝ, гдⷭ҇и, ᲂу҆́хо твоѐ, ᲂу҆слы́ши, гдⷭ҇и, ѿве́рзи, гдⷭ҇и, ѻ҆́чи твоѝ, при́зри, гдⷭ҇и, и҆ ви́ждь и҆ слы́ши всѧ̑ словеса̀ сеннахирі̑млѧ, ꙗ҆̀же посла̀ ᲂу҆корѧ́ти бг҃а жива́го:
18ἐπ᾿ ἀληθείας γὰρ ἠρήμωσαν βασιλεῖς Ἀσσυρίων τὴν οἰκουμένην ὅλην καὶ τὴν χώραν αὐτῶν 18пои́стиннѣ бо, гдⷭ҇и, пꙋ́стꙋ сотвори́ша ца́рїе а҆ссѷрі́йстїи всю̀ зе́млю и҆ страны̑ и҆́хъ,
19καὶ ἐνέβαλον τὰ εἴδωλα αὐτῶν εἰς τὸ πῦρ, οὐ γὰρ θεοὶ ἦσαν ἀλλὰ ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων, ξύλα καὶ λίθοι, καὶ ἀπώλεσαν αὐτούς. 19и҆ вверго́ша кꙋмі́ры и҆́хъ во ѻ҆́гнь, не бѣ́ша бо бо́зи, но дѣла̀ рꙋ́къ человѣ́ческихъ, древа̀ и҆ ка́менїе, и҆ погꙋби́ша ѧ҆̀:
20σὺ δέ, κύριε θεὸς ἡμῶν, σῶσον ἡμᾶς ἐκ χειρὸς αὐτῶν, ἵνα γνῷ πᾶσα βασιλεία τῆς γῆς ὅτι σὺ εἶ θεὸς μόνος. 20нн҃ѣ же, гдⷭ҇и бж҃е на́шъ, сп҃си́ ны ѿ рꙋкѝ и҆́хъ, да ᲂу҆вѣ́дѧтъ всѧ̑ ца̑рствїѧ земна̑ѧ, ꙗ҆́кѡ ты̀ є҆сѝ( гдⷭ҇ь) бг҃ъ є҆ди́нъ.
21Καὶ ἀπεστάλη Ησαιας υἱὸς Αμως πρὸς Εζεκιαν καὶ εἶπεν αὐτῷ Τάδε λέγει κύριος θεὸς Ισραηλ Ἤκουσα προσηύξω πρός με περὶ Σενναχηριμ βασιλέως Ἀσσυρίων. 21И҆ по́сланъ бы́сть и҆са́їа сы́нъ а҆мѡ́совъ ко є҆зекі́и и҆ речѐ є҆мꙋ̀: сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ і҆и҃левъ: слы́шахъ, ѡ҆ ни́хже моли́лсѧ є҆сѝ ко мнѣ̀ ѡ҆ сеннахирі́мѣ царѝ а҆ссѷрі́йстѣмъ.
22οὗτος λόγος, ὃν ἐλάλησεν περὶ αὐτοῦ θεός Ἐφαύλισέν σε καὶ ἐμυκτήρισέν σε παρθένος θυγάτηρ Σιων, ἐπὶ σοὶ κεφαλὴν ἐκίνησεν θυγάτηρ Ιερουσαλημ. 22Сїѐ сло́во, є҆́же гл҃а ѡ҆ не́мъ бг҃ъ: похꙋ́ли тѧ̀ и҆ порꙋга́сѧ тебѣ̀ дѣви́ца дщѝ сїѡ́нѧ, на тѧ̀ главо́ю покива̀ дщѝ і҆ерⷭ҇ли́млѧ:
23τίνα ὠνείδισας καὶ παρώξυνας; πρὸς τίνα ὕψωσας τὴν φωνήν σου; καὶ οὐκ ἦρας εἰς ὕψος τοὺς ὀφθαλμούς σου εἰς τὸν ἅγιον τοῦ Ισραηλ. 23кого̀ ᲂу҆кори́лъ и҆ разгнѣ́валъ є҆сѝ; и҆лѝ къ комꙋ̀ возвы́силъ є҆сѝ гла́съ тво́й, и҆ не воздви́глъ є҆сѝ на высотꙋ̀ ѻ҆че́съ твои́хъ; ко ст҃о́мꙋ і҆и҃левꙋ!
24ὅτι δι᾿ ἀγγέλων ὠνείδισας κύριον· σὺ γὰρ εἶπας Τῷ πλήθει τῶν ἁρμάτων ἐγὼ ἀνέβην εἰς ὕψος ὀρέων καὶ εἰς τὰ ἔσχατα τοῦ Λιβάνου καὶ ἔκοψα τὸ ὕψος τῆς κέδρου αὐτοῦ καὶ τὸ κάλλος τῆς κυπαρίσσου καὶ εἰσῆλθον εἰς ὕψος μέρους τοῦ δρυμοῦ 24ꙗ҆́кѡ посла́ми ᲂу҆кори́лъ є҆сѝ гдⷭ҇а, ты́ бо ре́клъ є҆сѝ: мно́жествомъ колесни́цъ а҆́зъ взыдо́хъ на высотꙋ̀ го́ръ и҆ на послѣ̑днѧѧ лїва́на, и҆ посѣко́хъ высотꙋ̀ ке́дра є҆гѡ̀ и҆ добро́тꙋ кѷпарі́совꙋ, и҆ внидо́хъ въ высотꙋ̀ ча́сти дꙋбра́вныѧ
25καὶ ἔθηκα γέφυραν καὶ ἠρήμωσα ὕδατα καὶ πᾶσαν συναγωγὴν ὕδατος. 25и҆ положи́хъ мо́стъ, и҆ ѡ҆пꙋстоши́хъ во́ды и҆ всѐ собра́нїе водно́е:
26οὐ ταῦτα ἤκουσας πάλαι, ἐγὼ ἐποίησα; ἐξ ἀρχαίων ἡμερῶν συνέταξα, νῦν δὲ ἐπέδειξα ἐξερημῶσαι ἔθνη ἐν ὀχυροῖς καὶ ἐνοικοῦντας ἐν πόλεσιν ὀχυραῖς· 26не слы́шалъ ли є҆сѝ и҆здре́вле си́хъ, ꙗ҆̀же а҆́зъ сотвори́хъ; ѿ дре́внихъ дні́й совѣща́хъ, нн҃ѣ же показа́хъ ѡ҆пꙋстоши́ти ꙗ҆зы́ки въ тверды́нехъ и҆ живꙋ́щыѧ во тве́рдыхъ градѣ́хъ:
27ἀνῆκα τὰς χεῖρας, καὶ ἐξηράνθησαν καὶ ἐγένοντο ὡς χόρτος ξηρὸς ἐπὶ δωμάτων καὶ ὡς ἄγρωστις. 27ѡ҆пꙋсти́хъ рꙋ́цѣ, и҆ и҆зсхо́ша и҆ бы́ша а҆́ки сꙋ́хо сѣ́но на кро́вѣхъ и҆ а҆́ки тро́скотъ:
28νῦν δὲ τὴν ἀνάπαυσίν σου καὶ τὴν ἔξοδόν σου καὶ τὴν εἴσοδόν σου ἐγὼ ἐπίσταμαι· 28нн҃ѣ же поко́й тво́й и҆ и҆схо́дъ тво́й и҆ вхо́дъ тво́й а҆́зъ вѣ́мъ,
29 δὲ θυμός σου, ὃν ἐθυμώθης, καὶ πικρία σου ἀνέβη πρός με, καὶ ἐμβαλῶ φιμὸν εἰς τὴν ῥῖνά σου καὶ χαλινὸν εἰς τὰ χείλη σου καὶ ἀποστρέψω σε τῇ ὁδῷ, ἦλθες ἐν αὐτῇ. 29ꙗ҆́рость же твоѧ̀, є҆́юже разгнѣ́валсѧ є҆сѝ, и҆ ѡ҆горче́нїе твоѐ взы́де ко мнѣ̀, и҆ вложꙋ̀ броздꙋ̀ въ нѡ́здри твоѧ̑ и҆ ᲂу҆здꙋ̀ во ᲂу҆ста̀ твоѧ̑, и҆ возвращꙋ́ тѧ пꙋте́мъ, и҆́мже є҆сѝ прише́лъ.
30τοῦτο δέ σοι τὸ σημεῖον· φάγε τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν ἔσπαρκας, τῷ δὲ ἐνιαυτῷ τῷ δευτέρῳ τὸ κατάλειμμα, τῷ δὲ τρίτῳ σπείραντες ἀμήσατε καὶ φυτεύσατε ἀμπελῶνας καὶ φάγεσθε τὸν καρπὸν αὐτῶν. 30Сїе́ же тебѣ̀ зна́менїе: ꙗ҆́ждь сегѡ̀ лѣ́та, є҆́же є҆сѝ всѣ́ѧлъ, а҆ во второ́е лѣ́то, є҆́же ѿ себє̀ расте́тъ: а҆ въ тре́тїе насѣ́ѧвше по́жнете и҆ насадитѐ вїногра́ды и҆ снѣ́сте плоды̀ и҆́хъ:
31καὶ ἔσονται οἱ καταλελειμμένοι ἐν τῇ Ιουδαίᾳ φυήσουσιν ῥίζαν κάτω καὶ ποιήσουσιν σπέρμα ἄνω. 31и҆ бꙋ́дꙋтъ ѡ҆ста́вшїи во і҆ꙋде́и, прорастѧ́тъ коре́нїе до́лꙋ и҆ сотворѧ́тъ въ ве́рхъ пло́дъ,
32ὅτι ἐξ Ιερουσαλημ ἐξελεύσονται οἱ καταλελειμμένοι καὶ οἱ σῳζόμενοι ἐξ ὄρους Σιων· ζῆλος κυρίου σαβαωθ ποιήσει ταῦτα. 32ꙗ҆́кѡ ѿ і҆ерⷭ҇ли́ма бꙋ́дꙋтъ ѡ҆ста́вшїисѧ и҆ спа́сшїисѧ ѿ горы̀ сїѡ́ни: ре́вность гдⷭ҇а саваѡ́ѳа сотвори́тъ сїѧ̑.
33διὰ τοῦτο οὕτως λέγει κύριος ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων Οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐδὲ μὴ βάλῃ ἐπ᾿ αὐτὴν βέλος οὐδὲ μὴ ἐπιβάλῃ ἐπ᾿ αὐτὴν θυρεὸν οὐδὲ μὴ κυκλώσῃ ἐπ᾿ αὐτὴν χάρακα, 33Сегѡ̀ ра́ди та́кѡ гл҃етъ гдⷭ҇ь на царѧ̀ а҆ссѷрі́йска: не вни́детъ въ се́й гра́дъ, нижѐ пꙋ́ститъ на́нь стрѣлꙋ̀, нижѐ возложи́тъ на́нь щита̀, нижѐ ѡ҆гради́тъ ѡ҆́крестъ є҆гѡ̀ ѡ҆гражде́нїѧ:
34ἀλλὰ τῇ ὁδῷ, ἦλθεν, ἐν αὐτῇ ἀποστραφήσεται· τάδε λέγει κύριος. 34но пꙋте́мъ, и҆́мже прїи́де, тѣ́мже возврати́тсѧ, и҆ во гра́дъ се́й не вни́детъ. Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь:
35ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης τοῦ σῶσαι αὐτὴν δι᾿ ἐμὲ καὶ διὰ Δαυιδ τὸν παῖδά μου. 35защищꙋ̀ гра́дъ се́й, є҆́же спⷭ҇тѝ є҆го̀ менє̀ ра́ди и҆ ра́ди даві́да раба̀ моегѡ̀.
36Καὶ ἐξῆλθεν ἄγγελος κυρίου καὶ ἀνεῖλεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς τῶν Ἀσσυρίων ἑκατὸν ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδας, καὶ ἐξαναστάντες τὸ πρωῒ εὗρον πάντα τὰ σώματα νεκρά. 36И҆ и҆зы́де а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень и҆ и҆збѝ ѿ полка̀ а҆ссѷрі́йска сто̀ ѻ҆́смьдесѧтъ пѧ́ть ты́сѧщъ. И҆ воста́вше заꙋ́тра, ѡ҆брѣто́ша всѧ̑ тѣлеса̀ мє́ртва.
37καὶ ἀποστραφεὶς ἀπῆλθεν βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ᾤκησεν ἐν Νινευη. 37И҆ ѿи́де возвра́щьсѧ сеннахирі́мъ ца́рь а҆ссѷрі́йскїй и҆ всели́сѧ во нїнеѵі́и.
38καὶ ἐν τῷ αὐτὸν προσκυνεῖν ἐν τῷ οἴκῳ Νασαραχ τὸν παταχρον αὐτοῦ, Αδραμελεχ καὶ Σαρασαρ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτὸν μαχαίραις, αὐτοὶ δὲ διεσώθησαν εἰς Ἀρμενίαν· καὶ ἐβασίλευσεν Ασορδαν υἱὸς αὐτοῦ ἀντ αὐτοῦ. 38И҆ внегда̀ покланѧ́тисѧ є҆мꙋ̀ въ домꙋ̀ насара́хꙋ ѻ҆течествонача́льникꙋ своемꙋ̀, а҆драмеле́хъ и҆ сараса́ръ сы́нове є҆гѡ̀ ᲂу҆би́ста є҆го̀ мечьмѝ, са́ми же ᲂу҆бѣжа́ста во а҆рме́нїю. И҆ воцари́сѧ а҆сорда́нъ сы́нъ є҆гѡ̀ вмѣ́стѡ є҆гѡ̀.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms