И҆са́їи 32
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1ἰδοὺ γὰρ βασιλεὺς δίκαιος βασιλεύσει, καὶ ἄρχοντες μετὰ κρίσεως ἄρξουσιν. | 1Се́ бо, цр҃ь првⷣный воцр҃и́тсѧ, и҆ кнѧ̑зи со сꙋдо́мъ владѣ́ти начнꙋ́тъ. |
| 2καὶ ἔσται ὁ ἄνθρωπος κρύπτων τοὺς λόγους αὐτοῦ καὶ κρυβήσεται ὡς ἀφ᾿ ὕδατος φερομένου· καὶ φανήσεται ἐν Σιων ὡς ποταμὸς φερόμενος ἔνδοξος ἐν γῇ διψώσῃ. | 2И҆ бꙋ́детъ человѣ́къ сокрыва́ѧй словеса̀ своѧ̑, и҆ скры́етсѧ, а҆́ки ѿ воды̀ носи́мыѧ: и҆ ꙗ҆ви́тсѧ въ сїѡ́нѣ ꙗ҆́кѡ рѣка̀ текꙋ́щаѧ сла́внаѧ въ землѝ жа́ждꙋщей. |
| 3καὶ οὐκέτι ἔσονται πεποιθότες ἐπ᾿ ἀνθρώποις, ἀλλὰ τὰ ὦτα δώσουσιν ἀκούειν. | 3И҆ ксемꙋ̀ не бꙋ́дꙋтъ ᲂу҆пова́юще на человѣ́ки, но ᲂу҆́шы вдадѧ́тъ на слы́шанїе, |
| 4καὶ ἡ καρδία τῶν ἀσθενούντων προσέξει τοῦ ἀκούειν, καὶ αἱ γλῶσσαι αἱ ψελλίζουσαι ταχὺ μαθήσονται λαλεῖν εἰρήνην. | 4и҆ се́рдце и҆знемо́гшихъ во́нметъ послꙋ́шати, и҆ ѧ҆зы́цы нѣмотствꙋ́ющїи ско́рѡ наꙋча́тсѧ глаго́лати ми́ръ: |
| 5καὶ οὐκέτι μὴ εἴπωσιν τῷ μωρῷ ἄρχειν, καὶ οὐκέτι μὴ εἴπωσιν οἱ ὑπηρέται σου Σίγα. | 5и҆ ксемꙋ̀ не рекꙋ́тъ ю҆ро́дивомꙋ владѣ́ти, и҆ ксемꙋ̀ не рекꙋ́тъ слꙋги̑ твоѝ: молчѝ. |
| 6ὁ γὰρ μωρὸς μωρὰ λαλήσει, καὶ ἡ καρδία αὐτοῦ μάταια νοήσει τοῦ συντελεῖν ἄνομα καὶ λαλεῖν πρὸς κύριον πλάνησιν τοῦ διασπεῖραι ψυχὰς πεινώσας καὶ τὰς ψυχὰς τὰς διψώσας κενὰς ποιῆσαι. | 6Ю҆ро́дъ бо ю҆рѡ́диваѧ и҆зрече́тъ, и҆ се́рдце є҆гѡ̀ тщє́тнаѧ ᲂу҆разꙋмѣ́етъ, є҆́же соверша́ти беззакѡ́ннаѧ и҆ глаго́лати на гдⷭ҇а пре́лесть, є҆́же растли́ти дꙋ́шы а҆́лчныѧ и҆ дꙋ́шы жа́ждꙋщыѧ тщы̀ сотвори́ти. |
| 7ἡ γὰρ βουλὴ τῶν πονηρῶν ἄνομα βουλεύσεται καταφθεῖραι ταπεινοὺς ἐν λόγοις ἀδίκοις καὶ διασκεδάσαι λόγους ταπεινῶν ἐν κρίσει. | 7Совѣ́тъ бо ѕлы́хъ беззакѡ́ннаѧ совѣщава́етъ, растли́ти смирє́нныѧ словесы̀ непра́ведными и҆ разсы́пати словеса̀ смире́нныхъ на сꙋдѣ̀. |
| 8οἱ δὲ εὐσεβεῖς συνετὰ ἐβουλεύσαντο, καὶ αὕτη ἡ βουλὴ μενεῖ. | 8Благочести́вїи же смы́сленнѣ совѣща́ша, и҆ то́й совѣ́тъ пребꙋ́детъ. |
| 9Γυναῖκες πλούσιαι, ἀνάστητε καὶ ἀκούσατε τῆς φωνῆς μου· θυγατέρες ἐν ἐλπίδι, ἀκούσατε τοὺς λόγους μου. | 9Жєны̀ бога̑тыѧ, воста́ните и҆ ᲂу҆слы́шите гла́съ мо́й: дщє́ри, съ наде́ждею слы́шите словеса̀ моѧ̑: |
| 10ἡμέρας ἐνιαυτοῦ μνείαν ποιήσασθε ἐν ὀδύνῃ μετ᾿ ἐλπίδος· ἀνήλωται ὁ τρύγητος, πέπαυται ὁ σπόρος καὶ οὐκέτι μὴ ἔλθῃ. | 10днѧ̀ лѣ́тнѧгѡ па́мѧть сотвори́те въ болѣ́зни съ наде́ждею: потреби́сѧ ѡ҆б̾има́нїе ві́нное, преста̀ сѣ́ѧнїе, и҆( собира́нїе) ктомꙋ̀ не прїи́детъ. |
| 11ἔκστητε, λυπήθητε, αἱ πεποιθυῖαι, ἐκδύσασθε, γυμναὶ γένεσθε, περιζώσασθε σάκκους τὰς ὀσφύας | 11Оу҆жасни́тесѧ, сжа́литесѧ, ᲂу҆пова́вшыѧ, совлецы́тесѧ, на̑ги бꙋ́дите, препоѧ́шите чрє́сла своѧ̑ во врє́тища |
| 12καὶ ἐπὶ τῶν μαστῶν κόπτεσθε ἀπὸ ἀγροῦ ἐπιθυμήματος καὶ ἀμπέλου γενήματος. | 12и҆ въ пє́рси бі́йтесѧ ѡ҆ селѣ̀ жела́емѣмъ и҆ ѡ҆ вїногра́днѣмъ рожде́нїи. |
| 13ἡ γῆ τοῦ λαοῦ μου ἄκανθα καὶ χόρτος ἀναβήσεται, καὶ ἐκ πάσης οἰκίας εὐφροσύνη ἀρθήσεται· πόλις πλουσία, | 13На землѝ люді́й мои́хъ те́рнїе и҆ бы́лїе возни́кнетъ, и҆ ѿ всегѡ̀ до́мꙋ ра́дость восхи́титсѧ: гра́дъ бога́тъ, |
| 14οἶκοι ἐγκαταλελειμμένοι πλοῦτον πόλεως καὶ οἴκους ἐπιθυμητοὺς ἀφήσουσιν· καὶ ἔσονται αἱ κῶμαι σπήλαια ἕως τοῦ αἰῶνος, εὐφροσύνη ὄνων ἀγρίων, βοσκήματα ποιμένων, | 14до́мове ѡ҆ста́вленнїи, бога́тство гра́да и҆ до́мы вожделѣ́нїѧ ѡ҆ста́вѧтъ: и҆ бꙋ́дꙋтъ вє́си пещє́ры до вѣ́ка, ра́дость ѻ҆слѡ́мъ ди̑вїимъ, па̑ствы пастꙋхѡ́въ: |
| 15ἕως ἂν ἐπέλθῃ ἐφ᾿ ὑμᾶς πνεῦμα ἀφ᾿ ὑψηλοῦ. καὶ ἔσται ἔρημος ὁ Χερμελ, καὶ ὁ Χερμελ εἰς δρυμὸν λογισθήσεται. | 15до́ндеже на́йдетъ на ны̀ дх҃ъ ѿ вы́шнѧгѡ, и҆ бꙋ́детъ пꙋсты́нѧ въ херме́ль, а҆ херме́ль въ дꙋбра́вꙋ вмѣни́тсѧ. |
| 16καὶ ἀναπαύσεται ἐν τῇ ἐρήμῳ κρίμα, καὶ δικαιοσύνη ἐν τῷ Καρμήλῳ κατοικήσει· | 16И҆ почі́етъ въ пꙋсты́ни сꙋ́дъ, и҆ пра́вда въ карми́лѣ всели́тсѧ: |
| 17καὶ ἔσται τὰ ἔργα τῆς δικαιοσύνης εἰρήνη, καὶ κρατήσει ἡ δικαιοσύνη ἀνάπαυσιν, καὶ πεποιθότες ἕως τοῦ αἰῶνος· | 17и҆ бꙋ́дꙋтъ дѣла̀ пра́вды ми́ръ, и҆ ѡ҆держи́тъ пра́вда поко́й, и҆ ᲂу҆пова́юще бꙋ́дꙋтъ до вѣ́ка: |
| 18καὶ κατοικήσει ὁ λαὸς αὐτοῦ ἐν πόλει εἰρήνης καὶ ἐνοικήσει πεποιθώς, καὶ ἀναπαύσονται μετὰ πλούτου. | 18и҆ вселѧ́тсѧ лю́дїе є҆гѡ̀ во гра́дѣ ми́ра и҆ ѡ҆бита́ти бꙋ́дꙋтъ ᲂу҆пова́юще, и҆ почі́ютъ съ бога́тствомъ. |
| 19ἡ δὲ χάλαζα ἐὰν καταβῇ, οὐκ ἐφ᾿ ὑμᾶς ἥξει. καὶ ἔσονται οἱ ἐνοικοῦντες ἐν τοῖς δρυμοῖς πεποιθότες ὡς οἱ ἐν τῇ πεδινῇ. | 19Гра́дъ же, а҆́ще сни́детъ, то̀ не на вы̀ прїи́детъ: и҆ бꙋ́дꙋтъ живꙋ́щїи въ дꙋбра́вахъ ᲂу҆пова́юще, ꙗ҆́коже сꙋ́щїи на полѧ́хъ. |
| 20μακάριοι οἱ σπείροντες ἐπὶ πᾶν ὕδωρ, οὗ βοῦς καὶ ὄνος πατεῖ. | 20Блаже́ни сѣ́ющїи при всѧ́цѣй водѣ̀, и҆дѣ́же во́лъ и҆ ѻ҆се́лъ попира́етъ. |