И҆са́їи 53

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1κύριε, τίς ἐπίστευσεν τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; καὶ βραχίων κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη; 1Гдⷭ҇и, кто̀ вѣ́рова слꙋ́хꙋ на́шемꙋ, и҆ мы́шца гдⷭ҇нѧ комꙋ̀ ѿкры́сѧ;
2ἀνηγγείλαμεν ἐναντίον αὐτοῦ ὡς παιδίον, ὡς ῥίζα ἐν γῇ διψώσῃ, οὐκ ἔστιν εἶδος αὐτῷ οὐδὲ δόξα· καὶ εἴδομεν αὐτόν, καὶ οὐκ εἶχεν εἶδος οὐδὲ κάλλος· 2Возвѣсти́хомъ, ꙗ҆́кѡ ѻ҆троча̀ пред̾ ни́мъ ꙗ҆́кѡ ко́рень въ землѝ жа́ждꙋщей, нѣ́сть ви́да є҆мꙋ̀, нижѐ сла́вы: и҆ ви́дѣхомъ є҆го̀, и҆ не и҆мѧ́ше ви́да, ни добро́ты:
3ἀλλὰ τὸ εἶδος αὐτοῦ ἄτιμον ἐκλεῖπον παρὰ πάντας ἀνθρώπους, ἄνθρωπος ἐν πληγῇ ὢν καὶ εἰδὼς φέρειν μαλακίαν, ὅτι ἀπέστραπται τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, ἠτιμάσθη καὶ οὐκ ἐλογίσθη. 3но ви́дъ є҆гѡ̀ безче́стенъ, ᲂу҆ма́ленъ па́че всѣ́хъ сынѡ́въ человѣ́ческихъ: человѣ́къ въ ꙗ҆́звѣ сы́й и҆ вѣ́дый терпѣ́ти болѣ́знь, ꙗ҆́кѡ ѿврати́сѧ лицѐ є҆гѡ̀, безче́стно бы́сть, и҆ не вмѣни́сѧ.
4οὗτος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καὶ περὶ ἡμῶν ὀδυνᾶται, καὶ ἡμεῖς ἐλογισάμεθα αὐτὸν εἶναι ἐν πόνῳ καὶ ἐν πληγῇ καὶ ἐν κακώσει. 4Се́й грѣхѝ на́шѧ но́ситъ и҆ ѡ҆ на́съ болѣ́знꙋетъ, и҆ мы̀ вмѣни́хомъ є҆го̀ бы́ти въ трꙋдѣ̀ и҆ въ ꙗ҆́звѣ ѿ бг҃а и҆ во ѡ҆ѕлобле́нїи.
5αὐτὸς δὲ ἐτραυματίσθη διὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν καὶ μεμαλάκισται διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν· παιδεία εἰρήνης ἡμῶν ἐπ᾿ αὐτόν, τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἡμεῖς ἰάθημεν. 5То́й же ꙗ҆́звенъ бы́сть за грѣхѝ на́шѧ и҆ мꙋ́ченъ бы́сть за беззакѡ́нїѧ на̑ша, наказа́нїе ми́ра на́шегѡ на не́мъ, ꙗ҆́звою є҆гѡ̀ мы̀ и҆сцѣлѣ́хомъ.
6πάντες ὡς πρόβατα ἐπλανήθημεν, ἄνθρωπος τῇ ὁδῷ αὐτοῦ ἐπλανήθη· καὶ κύριος παρέδωκεν αὐτὸν ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. 6Всѝ ꙗ҆́кѡ ѻ҆́вцы заблꙋди́хомъ: человѣ́къ ѿ пꙋтѝ своегѡ̀ заблꙋдѝ, и҆ гдⷭ҇ь предадѐ є҆го̀ грѣ̑хъ ра́ди на́шихъ.
7καὶ αὐτὸς διὰ τὸ κεκακῶσθαι οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα· ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος οὕτως οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα αὐτοῦ. 7И҆ то́й, занѐ ѡ҆ѕло́бленъ бы́сть, не ѿверза́етъ ᲂу҆́стъ свои́хъ: ꙗ҆́кѡ ѻ҆вча̀ на заколе́нїе веде́сѧ, и҆ ꙗ҆́кѡ а҆́гнецъ пред̾ стригꙋ́щимъ є҆го̀ безгла́сенъ, та́кѡ не ѿверза́етъ ᲂу҆́стъ свои́хъ.
8ἐν τῇ ταπεινώσει κρίσις αὐτοῦ ἤρθη· τὴν γενεὰν αὐτοῦ τίς διηγήσεται; ὅτι αἴρεται ἀπὸ τῆς γῆς ζωὴ αὐτοῦ, ἀπὸ τῶν ἀνομιῶν τοῦ λαοῦ μου ἤχθη εἰς θάνατον. 8Во смире́нїи є҆гѡ̀ сꙋ́дъ є҆гѡ̀ взѧ́тсѧ: ро́дъ же є҆гѡ̀ кто̀ и҆сповѣ́сть; ꙗ҆́кѡ взе́млетсѧ ѿ землѝ живо́тъ є҆гѡ̀, ра́ди беззако́нїй люді́й мои́хъ веде́сѧ на сме́рть.
9καὶ δώσω τοὺς πονηροὺς ἀντὶ τῆς ταφῆς αὐτοῦ καὶ τοὺς πλουσίους ἀντὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ· ὅτι ἀνομίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ. 9И҆ да́мъ лꙋка̑выѧ вмѣ́стѡ погребе́нїѧ є҆гѡ̀ и҆ бога̑тыѧ вмѣ́стѡ см҃рти є҆гѡ̀: ꙗ҆́кѡ беззако́нїѧ не сотворѝ, нижѐ ѡ҆брѣ́тесѧ ле́сть во ᲂу҆стѣ́хъ є҆гѡ̀.
10καὶ κύριος βούλεται καθαρίσαι αὐτὸν τῆς πληγῆς· ἐὰν δῶτε περὶ ἁμαρτίας, ψυχὴ ὑμῶν ὄψεται σπέρμα μακρόβιον· καὶ βούλεται κύριος ἀφελεῖν 10И҆ гдⷭ҇ь хо́щетъ ѡ҆чⷭ҇тити є҆го̀ ѿ ꙗ҆́звы: а҆́ще да́стсѧ ѡ҆ грѣсѣ̀, дꙋша̀ ва́ша ᲂу҆́зритъ сѣ́мѧ долгоживо́тное.
11ἀπὸ τοῦ πόνου τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, δεῖξαι αὐτῷ φῶς καὶ πλάσαι τῇ συνέσει, δικαιῶσαι δίκαιον εὖ δουλεύοντα πολλοῖς, καὶ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν αὐτὸς ἀνοίσει. 11И҆ хо́щетъ гдⷭ҇ь рꙋко́ю свое́ю ѿѧ́ти болѣ́знь ѿ дꙋшѝ є҆гѡ̀, ꙗ҆ви́ти є҆мꙋ̀ свѣ́тъ и҆ созда́ти ра́зꙋмомъ, ѡ҆правда́ти првⷣнаго бла́гѡ слꙋжа́ща мнѡ́гимъ, и҆ грѣхѝ и҆́хъ то́й понесе́тъ.
12διὰ τοῦτο αὐτὸς κληρονομήσει πολλοὺς καὶ τῶν ἰσχυρῶν μεριεῖ σκῦλα, ἀνθ᾿ ὧν παρεδόθη εἰς θάνατον ψυχὴ αὐτοῦ, καὶ ἐν τοῖς ἀνόμοις ἐλογίσθη· καὶ αὐτὸς ἁμαρτίας πολλῶν ἀνήνεγκεν καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν παρεδόθη. 12Сегѡ̀ ра́ди то́й наслѣ́дитъ мно́гихъ и҆ крѣ́пкихъ раздѣли́тъ кѡры́сти, занѐ пре́дана бы́сть на сме́рть дш҃а̀ є҆гѡ̀, и҆ со беззако́нными вмѣни́сѧ, и҆ то́й грѣхѝ мно́гихъ вознесѐ и҆ за беззакѡ́нїѧ и҆́хъ пре́данъ бы́сть.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms