И҆са́їи 22
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Τὸ ῥῆμα τῆς φάραγγος Σιων. Τί ἐγένετό σοι νῦν, ὅτι ἀνέβητε πάντες εἰς δώματα | 1Видѣ́нїе де́бри сїѡ́ни. Что̀ бы́сть тебѣ̀, ꙗ҆́кѡ нн҃ѣ возлѣзо́сте всѝ на хра̑мины тщє́тныѧ; |
| 2μάταια; ἐνεπλήσθη ἡ πόλις βοώντων· οἱ τραυματίαι σου οὐ τραυματίαι μαχαίρας, οὐδὲ οἱ νεκροί σου νεκροὶ πολέμου. | 2Напо́лнисѧ гра́дъ вопїю́щихъ, ᲂу҆ѧ́звленнїи твоѝ не мечьмѝ ᲂу҆ѧзвле́ни, нижѐ мертвецы̀ твоѝ ᲂу҆мерщвле́ни ра́тїю: |
| 3πάντες οἱ ἄρχοντές σου πεφεύγασιν, καὶ οἱ ἁλόντες σκληρῶς δεδεμένοι εἰσίν, καὶ οἱ ἰσχύοντες ἐν σοὶ πόρρω πεφεύγασιν. | 3всѝ кнѧ̑зи твоѝ побѣго́ша, и҆ плѣне́ннїи же́стоцѣ сꙋ́ть свѧ́зани, и҆ крѣ́пцыи въ тебѣ̀ дале́че ѿбѣжа́ша. |
| 4διὰ τοῦτο εἶπα Ἄφετέ με πικρῶς κλαύσομαι, μὴ κατισχύσητε παρακαλεῖν με ἐπὶ τὸ σύντριμμα τῆς θυγατρὸς τοῦ γένους μου. | 4Сегѡ̀ ра́ди реко́хъ: ѡ҆ста́вите менѐ, да го́рцѣ воспла́чꙋсѧ: не належи́те ᲂу҆тѣша́ти мѧ̀ ѡ҆ сокрꙋше́нїи дще́ре ро́да моегѡ̀: |
| 5ὅτι ἡμέρα ταραχῆς καὶ ἀπωλείας καὶ καταπατήματος καὶ πλάνησις παρὰ κυρίου σαβαωθ ἐν φάραγγι Σιων· πλανῶνται ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου, πλανῶνται ἐπὶ τὰ ὄρη. | 5ꙗ҆́кѡ де́нь мѧте́жа и҆ па́гꙋбы и҆ попра́нїѧ, и҆ смѧте́нїе ѿ гдⷭ҇а саваѡ́ѳа: въ де́бри сїѡ́ни скита́ютсѧ, ѿ ма́ла да́же до вели́ка скита́ютсѧ по гора́мъ. |
| 6οἱ δὲ Αιλαμῖται ἔλαβον φαρέτρας, ἀναβάται ἄνθρωποι ἐφ᾿ ἵπποις καὶ συναγωγὴ παρατάξεως. | 6Є҆ламі́тє же взѧ́ша тꙋ́лы, и҆ вса́дницы человѣ́цы на ко́нехъ, и҆ собо́ръ ѡ҆полче́нїѧ. |
| 7καὶ ἔσονται αἱ ἐκλεκταὶ φάραγγές σου πλησθήσονται ἁρμάτων, οἱ δὲ ἱππεῖς ἐμφράξουσι τὰς πύλας σου· | 7И҆ бꙋ́дꙋтъ и҆збра̑нны дє́бри твоѧ̑, напо́лнѧтсѧ колесни́цъ, кѡ́нницы же застꙋ́пѧтъ врата̀ твоѧ̑ |
| 8καὶ ἀνακαλύψουσιν τὰς πύλας Ιουδα καὶ ἐμβλέψονται τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἰς τοὺς ἐκλεκτοὺς οἴκους τῆς πόλεως | 8и҆ ѿкры́ютъ врата̀ і҆ꙋ̑дина, и҆ воззрѧ́тъ въ то́й де́нь во и҆збра̑нныѧ до́мы гра́да, |
| 9καὶ ἀνακαλύψουσιν τὰ κρυπτὰ τῶν οἴκων τῆς ἄκρας Δαυιδ. καὶ εἴδοσαν ὅτι πλείους εἰσὶν καὶ ὅτι ἀπέστρεψαν τὸ ὕδωρ τῆς ἀρχαίας κολυμβήθρας εἰς τὴν πόλιν | 9и҆ ѿкры́ютъ сокровє́ннаѧ домѡ́въ краегра́дїѧ даві́дова, и҆ ᲂу҆́зрѧтъ, ꙗ҆́кѡ мно́жайшїи сꙋ́ть, и҆ ꙗ҆́кѡ ѿврати́ша во́дꙋ дре́внїѧ кꙋпѣ́ли во гра́дъ, |
| 10καὶ ὅτι καθείλοσαν τοὺς οἴκους Ιερουσαλημ εἰς ὀχύρωμα τοῦ τείχους τῇ πόλει. | 10и҆ ꙗ҆́кѡ разори́ша до́мы і҆ерⷭ҇ли̑мли на ᲂу҆твержде́нїе стѣнѣ̀ гра́днѣй. |
| 11καὶ ἐποιήσατε ἑαυτοῖς ὕδωρ ἀνὰ μέσον τῶν δύο τειχέων ἐσώτερον τῆς κολυμβήθρας τῆς ἀρχαίας καὶ οὐκ ἐνεβλέψατε εἰς τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς ποιήσαντα αὐτὴν καὶ τὸν κτίσαντα αὐτὴν οὐκ εἴδετε. | 11И҆ сотвори́сте себѣ̀ во́дꙋ междꙋ̀ двѣма̀ стѣна́ма, внꙋтрьꙋ́дꙋ кꙋпѣ́ли дре́внїѧ, и҆ не воззрѣ́сте на сотвори́вшаго ю҆̀ и҆спе́рва, и҆ согра́ждшагѡ ю҆̀ не ви́дѣсте. |
| 12καὶ ἐκάλεσεν κύριος σαβαωθ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ κλαυθμὸν καὶ κοπετὸν καὶ ξύρησιν καὶ ζῶσιν σάκκων, | 12И҆ призва̀ гдⷭ҇ь, гдⷭ҇ь саваѡ́ѳъ въ то́й де́нь пла́чь и҆ рыда́нїе, и҆ ѡ҆стриже́нїе и҆ препоѧ́санїе во врє́тища: |
| 13αὐτοὶ δὲ ἐποιήσαντο εὐφροσύνην καὶ ἀγαλλίαμα σφάζοντες μόσχους καὶ θύοντες πρόβατα ὥστε φαγεῖν κρέα καὶ πιεῖν οἶνον λέγοντες Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν. | 13ті́и же сотвори́ша ра́дость и҆ весе́лїе, закала́юще тельцы̀ и҆ жрꙋ́ще ѻ҆́вцы, ꙗ҆́кѡ ꙗ҆́сти мѧса̀ и҆ пи́ти вїно̀, глаго́люще: да ꙗ҆́мы и҆ пїе́мъ, ᲂу҆́трѣ бо ᲂу҆́мремъ. |
| 14καὶ ἀνακεκαλυμμένα ταῦτά ἐστιν ἐν τοῖς ὠσὶν κυρίου σαβαωθ, ὅτι οὐκ ἀφεθήσεται ὑμῖν αὕτη ἡ ἁμαρτία, ἕως ἂν ἀποθάνητε. | 14И҆ ѿкровє́нна сїѧ̑ сꙋ́ть во ᲂу҆́шїю гдⷭ҇а саваѡ́ѳа, ꙗ҆́кѡ не ѡ҆ста́витсѧ ва́мъ то́й грѣ́хъ, до́ндеже ᲂу҆́мрете. |
| 15Τάδε λέγει κύριος σαβαωθ Πορεύου εἰς τὸ παστοφόριον πρὸς Σομναν τὸν ταμίαν καὶ εἰπὸν αὐτῷ | 15Си́це гл҃етъ гдⷭ҇ь саваѡ́ѳъ: и҆дѝ въ кꙋ́щꙋ ко сомна́нꙋ строи́телю до́мꙋ и҆ рцы̀ є҆мꙋ̀: |
| 16Τί σὺ ὧδε καὶ τί σοί ἐστιν ὧδε, ὅτι ἐλατόμησας σεαυτῷ ὧδε μνημεῖον καὶ ἐποίησας σεαυτῷ ἐν ὑψηλῷ μνημεῖον καὶ ἔγραψας σεαυτῷ ἐν πέτρᾳ σκηνήν; | 16что̀ ты̀ здѣ̀, и҆ что̀ тебѣ̀ здѣ̀, ꙗ҆́кѡ и҆стеса́лъ є҆сѝ себѣ̀ здѣ̀ гро́бъ и҆ сотвори́лъ є҆сѝ себѣ̀ на высо́цѣ гро́бъ, и҆ написа́лъ є҆сѝ себѣ̀ на ка́мени кꙋ́щꙋ; |
| 17ἰδοὺ δὴ κύριος σαβαωθ ἐκβαλεῖ καὶ ἐκτρίψει ἄνδρα καὶ ἀφελεῖ τὴν στολήν σου | 17Сѐ, нн҃ѣ гдⷭ҇ь саваѡ́ѳъ и҆зве́ржетъ и҆ сотре́тъ мꙋ́жа, и҆ ѿи́метъ ᲂу҆́тварь твою̀ и҆ вѣне́цъ тво́й сла́вный, |
| 18καὶ τὸν στέφανόν σου τὸν ἔνδοξον καὶ ῥίψει σε εἰς χώραν μεγάλην καὶ ἀμέτρητον, καὶ ἐκεῖ ἀποθανῇ· καὶ θήσει τὸ ἅρμα σου τὸ καλὸν εἰς ἀτιμίαν καὶ τὸν οἶκον τοῦ ἄρχοντός σου εἰς καταπάτημα, | 18и҆ пове́ржетъ тѧ̀ во странꙋ̀ вели́кꙋ и҆ безмѣ́рнꙋ, и҆ та́мѡ ᲂу҆́мреши: и҆ положи́тъ колесни́цꙋ твою̀ до́брꙋю въ безче́стїе и҆ до́мъ кнѧ́зѧ твоегѡ̀ въ попра́нїе: |
| 19καὶ ἀφαιρεθήσῃ ἐκ τῆς οἰκονομίας σου καὶ ἐκ τῆς στάσεώς σου. | 19и҆ и҆зве́ржешисѧ ѿ строи́тельства твоегѡ̀ и҆ ѿ степе́не твоегѡ̀. |
| 20καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καλέσω τὸν παῖδά μου Ελιακιμ τὸν τοῦ Χελκιου | 20И҆ бꙋ́детъ въ то́й де́нь, и҆ призовꙋ̀ раба̀ моего̀ є҆лїакі́ма сы́на хелкі́ева |
| 21καὶ ἐνδύσω αὐτὸν τὴν στολήν σου καὶ τὸν στέφανόν σου δώσω αὐτῷ καὶ τὸ κράτος καὶ τὴν οἰκονομίαν σου δώσω εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ, καὶ ἔσται ὡς πατὴρ τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐν Ιερουσαλημ καὶ τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐν Ιουδα. | 21и҆ ѡ҆блекꙋ̀ є҆го̀ во ᲂу҆́тварь твою̀, и҆ вѣне́цъ тво́й да́мъ є҆мꙋ̀ и҆ держа́вꙋ твою̀, и҆ строи́тельство твоѐ да́мъ въ рꙋ́цѣ є҆гѡ̀, и҆ бꙋ́детъ ꙗ҆́кѡ ѻ҆те́цъ живꙋ́щымъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ и҆ живꙋ́щымъ во і҆ꙋде́и. |
| 22καὶ δώσω τὴν δόξαν Δαυιδ αὐτῷ, καὶ ἄρξει, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀντιλέγων. | 22И҆ да́мъ є҆мꙋ̀ сла́вꙋ даві́довꙋ, и҆ ѡ҆бвладѣ́етъ, и҆ не бꙋ́детъ противоглаго́лющагѡ: и҆ да́мъ є҆мꙋ̀ клю́чь до́мꙋ даві́дова на ра́мо є҆гѡ̀, и҆ ѿве́рзетъ, и҆ не бꙋ́детъ затворѧ́ющагѡ, и҆ затво́ритъ, и҆ не бꙋ́детъ ѿверза́ющагѡ. |
| 23καὶ στήσω αὐτὸν ἄρχοντα ἐν τόπῳ πιστῷ, καὶ ἔσται εἰς θρόνον δόξης τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. | 23И҆ поста́влю є҆го̀ кнѧ́зѧ на мѣ́стѣ вѣ́рнѣ, и҆ бꙋ́детъ на престо́лѣ сла́вы до́мꙋ ѻ҆тца̀ своегѡ̀. |
| 24καὶ ἔσται πεποιθὼς ἐπ᾿ αὐτὸν πᾶς ἔνδοξος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου καὶ ἔσονται ἐπικρεμάμενοι αὐτῷ. | 24И҆ бꙋ́детъ ᲂу҆пова́ѧй на него̀ всѧ́къ сла́вный въ домꙋ̀ ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀, ѿ ма́ла да́же до вели́ка: и҆ бꙋ́дꙋтъ зави́сѧще на не́мъ. |
| 25ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ– τάδε λέγει κύριος σαβαωθ– κινηθήσεται ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐστηριγμένος ἐν τόπῳ πιστῷ καὶ πεσεῖται, καὶ ἀφαιρεθήσεται ἡ δόξα ἡ ἐπ᾿ αὐτόν, ὅτι κύριος ἐλάλησεν. | 25Въ то́й де́нь, сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь саваѡ́ѳъ, подви́гнетсѧ человѣ́къ ᲂу҆твержде́нъ на мѣ́стѣ вѣ́рнѣ, и҆ ѿи́метсѧ, и҆ паде́тъ, и҆ потреби́тсѧ сла́ва, ꙗ҆́же на не́мъ, ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь гл҃а. |