И҆са́їи 44

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1νῦν δὲ ἄκουσον, παῖς μου Ιακωβ καὶ Ισραηλ, ὃν ἐξελεξάμην· 1Нн҃ѣ же слы́ши, ра́бе мо́й і҆а́кѡве, и҆ і҆и҃лю, є҆го́же и҆збра́хъ.
2οὕτως λέγει κύριος θεὸς ποιήσας σε καὶ πλάσας σε ἐκ κοιλίας Ἔτι βοηθηθήσῃ, μὴ φοβοῦ, παῖς μου Ιακωβ καὶ ἠγαπημένος Ισραηλ, ὃν ἐξελεξάμην· 2Си́це гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ сотвори́вый тѧ̀ и҆ созда́вый тѧ̀ и҆з̾ ᲂу҆тро́бы: є҆щѐ помо́жетъ тѝ: не бо́йсѧ, ра́бе мо́й і҆а́кѡве, и҆ возлю́бленный і҆и҃лю, є҆го́же и҆збра́хъ.
3ὅτι ἐγὼ δώσω ὕδωρ ἐν δίψει τοῖς πορευομένοις ἐν ἀνύδρῳ, ἐπιθήσω τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τὸ σπέρμα σου καὶ τὰς εὐλογίας μου ἐπὶ τὰ τέκνα σου, 3Ꙗ҆́кѡ а҆́зъ да́мъ во́дꙋ въ жа́ждꙋ ходѧ́щымъ въ безво́днѣй, наложꙋ̀ дх҃ъ мо́й на сѣ́мѧ твоѐ и҆ блгⷭ҇вє́нїѧ моѧ̑ на ча̑да твоѧ̑,
4καὶ ἀνατελοῦσιν ὡσεὶ χόρτος ἀνὰ μέσον ὕδατος καὶ ὡς ἰτέα ἐπὶ παραρρέον ὕδωρ. 4и҆ прозѧ́бнꙋтъ а҆́ки трава̀ посредѣ̀ воды̀ и҆ ꙗ҆́кѡ ве́рба при водѣ̀ текꙋ́щей.
5οὗτος ἐρεῖ Τοῦ θεοῦ εἰμι, καὶ οὗτος βοήσεται ἐπὶ τῷ ὀνόματι Ιακωβ, καὶ ἕτερος ἐπιγράψει Τοῦ θεοῦ εἰμι, ἐπὶ τῷ ὀνόματι Ισραηλ. 5Се́й рече́тъ: бж҃їй є҆́смь: и҆ се́й возопїе́тъ ѡ҆ и҆́мени і҆а́кѡвли, и҆ дрꙋгі́й напи́шетъ рꙋко́ю свое́ю: бж҃їй є҆́смь: и҆ ѡ҆ и҆́мени і҆и҃левѣ возопїе́тъ.
6Οὕτως λέγει θεὸς βασιλεὺς τοῦ Ισραηλ ῥυσάμενος αὐτὸν θεὸς σαβαωθ Ἐγὼ πρῶτος καὶ ἐγὼ μετὰ ταῦτα, πλὴν ἐμοῦ οὐκ ἔστιν θεός. 6Си́це гл҃етъ бг҃ъ цр҃ь і҆и҃левъ, и҆ и҆збавле́й є҆го̀ бг҃ъ саваѡ́ѳъ: а҆́зъ пе́рвый и҆ а҆́зъ по си́хъ, кромѣ̀ менє̀ нѣ́сть бг҃а:
7τίς ὥσπερ ἐγώ; στήτω καλεσάτω καὶ ἑτοιμασάτω μοι ἀφ᾿ οὗ ἐποίησα ἄνθρωπον εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ τὰ ἐπερχόμενα πρὸ τοῦ ἐλθεῖν ἀναγγειλάτωσαν ὑμῖν. 7кто̀ ꙗ҆́коже а҆́зъ; да ста́нетъ и҆ да призове́тъ, и҆ да возвѣсти́тъ и҆ да ᲂу҆гото́витъ мѝ, ѿне́лѣже сотвори́хъ человѣ́ка во вѣ́къ, и҆ грѧдꙋ̑щаѧ пре́жде не́же прїитѝ и҆̀мъ, да возвѣстѧ́тъ ва́мъ.
8μὴ παρακαλύπτεσθε· οὐκ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἠνωτίσασθε καὶ ἀπήγγειλα ὑμῖν; μάρτυρες ὑμεῖς ἐστε, εἰ ἔστιν θεὸς πλὴν ἐμοῦ· καὶ οὐκ ἦσαν τότε. 8Не ᲂу҆крыва́йтесѧ, нижѐ заблꙋжда́йте: не и҆спе́рва ли внꙋши́сте, и҆ возвѣсти́хъ ва́мъ; свидѣ́телїе вы̀ є҆стѐ, а҆́ще є҆́сть бг҃ъ ра́звѣ менє̀.
9οἱ πλάσσοντες καὶ γλύφοντες πάντες μάταιοι οἱ ποιοῦντες τὰ καταθύμια αὐτῶν, οὐκ ὠφελήσει αὐτούς· ἀλλὰ αἰσχυνθήσονται 9И҆ не послꙋ́шаша тогда̀ созида́ющїи, и҆ ваѧ́ющїи всѝ тще́тни, творѧ́щїи жела̑нїѧ своѧ̑, ꙗ҆̀же не ᲂу҆по́льзꙋютъ и҆̀хъ:
10πάντες οἱ πλάσσοντες θεὸν καὶ γλύφοντες ἀνωφελῆ, 10но посра́мѧтсѧ всѝ созида́ющїи бо́га и҆ ваѧ́ющїи всѝ неполє́знаѧ.
11καὶ πάντες ὅθεν ἐγένοντο ἐξηράνθησαν, καὶ κωφοὶ ἀπὸ ἀνθρώπων συναχθήτωσαν πάντες καὶ στήτωσαν ἅμα, ἐντραπήτωσαν καὶ αἰσχυνθήτωσαν ἅμα. 11И҆ всѝ, ѿню́дꙋже бы́ша, и҆зсхо́ша: и҆ глꙋсі́и ѿ человѣ̑къ да соберꙋ́тсѧ всѝ и҆ да ста́нꙋтъ вкꙋ́пѣ, и҆ да посра́мѧтсѧ и҆ ᲂу҆стыдѧ́тсѧ вкꙋ́пѣ.
12ὅτι ὤξυνεν τέκτων σίδηρον, σκεπάρνῳ εἰργάσατο αὐτὸ καὶ ἐν τερέτρῳ ἔτρησεν αὐτό, εἰργάσατο αὐτὸ ἐν τῷ βραχίονι τῆς ἰσχύος αὐτοῦ· καὶ πεινάσει καὶ ἀσθενήσει καὶ οὐ μὴ πίῃ ὕδωρ. ἐκλεξάμενος 12Ꙗ҆́кѡ наѡстрѝ древодѣ́латель сѣ́чиво, тесло́ю содѣ́ла ѻ҆́ное, и҆ све́рдломъ соста́ви є҆̀, и҆ дла́томъ и҆здолбѐ є҆̀, и҆ содѣ́ла є҆̀ крѣ́постїю мы́шцы своеѧ̀: и҆ вза́лчетъ, и҆ и҆знемо́жетъ, и҆ не напїе́тсѧ воды̀.
13τέκτων ξύλον ἔστησεν αὐτὸ ἐν μέτρῳ καὶ ἐν κόλλῃ ἐρρύθμισεν αὐτό, ἐποίησεν αὐτὸ ὡς μορφὴν ἀνδρὸς καὶ ὡς ὡραιότητα ἀνθρώπου στῆσαι αὐτὸ ἐν οἴκῳ. 13И҆ и҆збра́въ древодѣ́лѧ дре́во, поста́ви є҆̀ въ мѣ́рꙋ, и҆ кле́емъ состро́и є҆̀, и҆ сотворѝ є҆̀ а҆́ки ѡ҆́бразъ мꙋ́жескъ и҆ а҆́ки красотꙋ̀ человѣ́чꙋ, поста́вити є҆̀ въ домꙋ̀.
14 ἔκοψεν ξύλον ἐκ τοῦ δρυμοῦ, ἐφύτευσεν κύριος καὶ ὑετὸς ἐμήκυνεν, 14Посѣчѐ дре́во въ дꙋбра́вѣ, є҆́же насадѝ гдⷭ҇ь, со́снꙋ, и҆ до́ждь возрастѝ,
15ἵνα ἀνθρώποις εἰς καῦσιν· καὶ λαβὼν ἀπ᾿ αὐτοῦ ἐθερμάνθη, καὶ καύσαντες ἔπεψαν ἄρτους ἐπ᾿ αὐτῶν· τὸ δὲ λοιπὸν εἰργάσαντο εἰς θεούς, καὶ προσκυνοῦσιν αὐτούς. 15да бꙋ́детъ человѣ́кѡмъ на жже́нїе: и҆ взѧ́въ ѿ негѡ̀, согрѣ́сѧ, и҆ и҆зже́гше ѧ҆̀, и҆спеко́ша и҆́ми хлѣ́бы, и҆з̾ ѡ҆ста́вшагѡ же сотвори́ша бо́ги и҆ покланѧ́ютсѧ и҆̀мъ: сотворѝ є҆̀ и҆зва́ѧнное, и҆ прекланѧ́етсѧ и҆̀мъ.
16οὗ τὸ ἥμισυ αὐτοῦ κατέκαυσαν ἐν πυρὶ καὶ καύσαντες ἔπεψαν ἄρτους ἐπ᾿ αὐτῶν· καὶ ἐπ᾿ αὐτοῦ κρέας ὀπτήσας ἔφαγεν καὶ ἐνεπλήσθη· καὶ θερμανθεὶς εἶπεν Ἡδύ μοι ὅτι ἐθερμάνθην καὶ εἶδον πῦρ. 16По́лъ є҆гѡ̀ сожжѐ ѻ҆гне́мъ, и҆ по́лъ є҆гѡ̀ сожжѐ на ᲂу҆́глїе, и҆ и҆спечѐ въ ни́хъ хлѣ́бы, и҆ на ни́хъ и҆спечѐ мѧ́со, и҆ ꙗ҆дѐ, и҆ насы́тисѧ, и҆ согрѣ́всѧ речѐ: сла́дкѡ мнѣ̀, ꙗ҆́кѡ согрѣ́хсѧ и҆ ви́дѣхъ ѻ҆́гнь.
17τὸ δὲ λοιπὸν ἐποίησεν εἰς θεὸν γλυπτὸν καὶ προσκυνεῖ αὐτῷ καὶ προσεύχεται λέγων Ἐξελοῦ με, ὅτι θεός μου εἶ σύ. 17И҆з̾ ѡ҆ста́вшагѡ же сотворѝ бо́га и҆зва́ѧнна, прекланѧ́етсѧ є҆мꙋ̀ и҆ покланѧ́етсѧ, и҆ мо́литсѧ є҆мꙋ̀ глаго́лѧ: и҆зба́ви мѧ̀, ꙗ҆́кѡ бо́гъ мо́й є҆сѝ ты̀.
18οὐκ ἔγνωσαν φρονῆσαι, ὅτι ἀπημαυρώθησαν τοῦ βλέπειν τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτῶν καὶ τοῦ νοῆσαι τῇ καρδίᾳ αὐτῶν. 18Не ᲂу҆вѣ́даша смы́слити, ꙗ҆́кѡ ѡ҆темнѣ́ша ѻ҆́чи и҆́хъ, є҆́же ви́дѣти и҆ разꙋмѣ́ти се́рдцемъ свои́мъ.
19καὶ οὐκ ἐλογίσατο τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ οὐδὲ ἀνελογίσατο ἐν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ οὐδὲ ἔγνω τῇ φρονήσει ὅτι τὸ ἥμισυ αὐτοῦ κατέκαυσεν ἐν πυρὶ καὶ ἔπεψεν ἐπὶ τῶν ἀνθράκων αὐτοῦ ἄρτους καὶ ὀπτήσας κρέας ἔφαγεν καὶ τὸ λοιπὸν αὐτοῦ εἰς βδέλυγμα ἐποίησεν καὶ προσκυνοῦσιν αὐτῷ. 19И҆ не помы́сли въ дꙋшѝ свое́й, ни ᲂу҆вѣ́дѣ смышле́нїемъ, ꙗ҆́кѡ по́лъ є҆гѡ̀ сожжѐ ѻ҆гне́мъ, и҆ и҆спечѐ на ᲂу҆́глїехъ є҆гѡ̀ хлѣ́бы, и҆ и҆спе́къ мѧса̀ снѣдѐ, и҆ ѡ҆ста́вшее є҆гѡ̀ въ ме́рзость сотворѝ, и҆ покланѧ́ютсѧ є҆мꙋ̀.
20γνῶτε ὅτι σποδὸς καρδία αὐτῶν, καὶ πλανῶνται, καὶ οὐδεὶς δύναται ἐξελέσθαι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ· ἴδετε, οὐκ ἐρεῖτε ὅτι Ψεῦδος ἐν τῇ δεξιᾷ μου; 20Оу҆вѣ́ждь, ꙗ҆́кѡ пе́пелъ є҆́сть се́рдце и҆́хъ, и҆ прельща́ютсѧ, и҆ ни є҆ди́нъ мо́жетъ дꙋшѝ своеѧ̀ и҆зба́вити: ви́дите, не рцы́те, ꙗ҆́кѡ лжа̀ въ десни́цѣ мое́й.
21Μνήσθητι ταῦτα, Ιακωβ καὶ Ισραηλ, ὅτι παῖς μου εἶ σύ· ἔπλασά σε παῖδά μου, καὶ σύ, Ισραηλ, μὴ ἐπιλανθάνου μου. 21Помѧнѝ сїѧ̑, і҆а́кѡве и҆ і҆и҃лю, ꙗ҆́кѡ ра́бъ мо́й є҆сѝ ты̀, сотвори́хъ тѧ̀ раба̀ моего̀, и҆ ты̀, і҆и҃лю, не забыва́й менѐ.
22ἰδοὺ γὰρ ἀπήλειψα ὡς νεφέλην τὰς ἀνομίας σου καὶ ὡς γνόφον τὰς ἁμαρτίας σου· ἐπιστράφητι πρός με, καὶ λυτρώσομαί σε. 22Се́ бо, ѿѧ́хъ ꙗ҆́кѡ ѡ҆́блакъ беззакѡ́нїѧ твоѧ̑ и҆ ꙗ҆́кѡ примра́къ грѣхѝ твоѧ̑: ѡ҆брати́сѧ ко мнѣ̀, и҆ и҆зба́влю тѧ̀.
23εὐφράνθητε, οὐρανοί, ὅτι ἠλέησεν θεὸς τὸν Ισραηλ· σαλπίσατε, θεμέλια τῆς γῆς, βοήσατε, ὄρη, εὐφροσύνην, οἱ βουνοὶ καὶ πάντα τὰ ξύλα τὰ ἐν αὐτοῖς, ὅτι ἐλυτρώσατο θεὸς τὸν Ιακωβ, καὶ Ισραηλ δοξασθήσεται. 23Возвесели́тесѧ, небеса̀, ꙗ҆́кѡ поми́лова бг҃ъ і҆и҃лѧ: вострꙋби́те, ѡ҆снова̑нїѧ земна̑ѧ, возопі́йте, го́ры, весе́лїе, хо́лми и҆ всѧ̑ древеса̀, ꙗ҆̀же на ни́хъ: ꙗ҆́кѡ и҆зба́ви бг҃ъ і҆а́кѡва, и҆ і҆и҃ль просла́витсѧ.
24Οὕτως λέγει κύριος λυτρούμενός σε καὶ πλάσσων σε ἐκ κοιλίας Ἐγὼ κύριος συντελῶν πάντα ἐξέτεινα τὸν οὐρανὸν μόνος καὶ ἐστερέωσα τὴν γῆν. τίς ἕτερος 24Си́це гл҃етъ гдⷭ҇ь и҆збавлѧ́ѧй тѧ̀ и҆ созда́вый тѧ̀ ѿ чре́ва: а҆́зъ гдⷭ҇ь соверша́ѧй всѧ̑, распростро́хъ не́бо є҆ди́нъ и҆ ᲂу҆тверди́хъ зе́млю.
25διασκεδάσει σημεῖα ἐγγαστριμύθων καὶ μαντείας ἀπὸ καρδίας, ἀποστρέφων φρονίμους εἰς τὰ ὀπίσω καὶ τὴν βουλὴν αὐτῶν μωρεύων 25Кто̀ и҆́нъ разсы́плетъ зна́мєнїѧ чревоволше́бникѡвъ и҆ волшбы̑ ѿ се́рдца, ѿвраща́ѧй мꙋ̑дрыѧ вспѧ́ть и҆ совѣ́ты и҆́хъ ѡ҆бꙋѧ́ѧй,
26καὶ ἱστῶν ῥήματα παιδὸς αὐτοῦ καὶ τὴν βουλὴν τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ ἀληθεύων; λέγων Ιερουσαλημ Κατοικηθήσῃ, καὶ ταῖς πόλεσιν τῆς Ιουδαίας Οἰκοδομηθήσεσθε, καὶ τὰ ἔρημα αὐτῆς ἀνατελεῖ· 26и҆ ᲂу҆ставлѧ́ѧ глаго́лъ раба̀ своегѡ̀, и҆ совѣ́тъ вѣ́стникѡвъ свои́хъ и҆́стиненъ творѧ́й; гл҃ѧй і҆ерⷭ҇ли́мꙋ: насели́шисѧ: и҆ градѡ́мъ і҆ꙋдє́йскимъ: возградите́сѧ, и҆ пꙋсты̑ни є҆гѡ̀ просїѧ́ютъ,
27 λέγων τῇ ἀβύσσῳ Ἐρημωθήσῃ, καὶ τοὺς ποταμούς σου ξηρανῶ· 27гл҃ѧй бе́зднѣ: ѡ҆пꙋстѣ́еши, и҆ рѣ́ки твоѧ̑ и҆зсꙋшꙋ̀,
28 λέγων Κύρῳ φρονεῖν, καὶ Πάντα τὰ θελήματά μου ποιήσει· λέγων Ιερουσαλημ Οἰκοδομηθήσῃ, καὶ τὸν οἶκον τὸν ἅγιόν μου θεμελιώσω. 28гл҃ѧй кѵ́рꙋ смы́слити, и҆ всѧ̑ вѡ́ли моѧ̑ сотвори́тъ: гл҃ѧй і҆ерⷭ҇ли́мꙋ: возгради́шисѧ, и҆ хра́мъ ст҃ы́й мо́й ѡ҆снꙋю̀.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms