И҆са́їи 57

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Ἴδετε ὡς δίκαιος ἀπώλετο, καὶ οὐδεὶς ἐκδέχεται τῇ καρδίᾳ, καὶ ἄνδρες δίκαιοι αἴρονται, καὶ οὐδεὶς κατανοεῖ. ἀπὸ γὰρ προσώπου ἀδικίας ἦρται δίκαιος· 1Ви́дите, ка́кѡ пра́ведный поги́бе, и҆ никто́же не прїе́млетъ се́рдцемъ, и҆ мꙋ́жїе пра́веднїи взе́млютсѧ, и҆ никто́же разꙋмѣ́етъ: ѿ лица́ бо непра́вды взѧ́сѧ пра́ведный.
2ἔσται ἐν εἰρήνῃ ταφὴ αὐτοῦ, ἦρται ἐκ τοῦ μέσου. 2Бꙋ́детъ съ ми́ромъ погребе́нїе є҆гѡ̀, взѧ́сѧ ѿ среды̀.
3ὑμεῖς δὲ προσαγάγετε ὧδε, υἱοὶ ἄνομοι, σπέρμα μοιχῶν καὶ πόρνης· 3Вы́ же прїиди́те сѣ́мѡ, сы́нове беззако́ннїи, сѣ́мѧ прелюбодѣ́євъ и҆ блꙋдни́цы:
4ἐν τίνι ἐνετρυφήσατε; καὶ ἐπὶ τίνα ἠνοίξατε τὸ στόμα ὑμῶν; καὶ ἐπὶ τίνα ἐχαλάσατε τὴν γλῶσσαν ὑμῶν; οὐχ ὑμεῖς ἐστε τέκνα ἀπωλείας, σπέρμα ἄνομον; 4въ че́мъ ᲂу҆слажда́стесѧ и҆ на кого̀ ѿверзо́сте ᲂу҆ста̀ ва̑ша; и҆ на кого̀ и҆зсꙋ́нꙋсте ѧ҆зы́къ ва́шъ; не вы́ ли є҆стѐ ча̑да па́гꙋбы, сѣ́мѧ беззако́нно,
5οἱ παρακαλοῦντες ἐπὶ τὰ εἴδωλα ὑπὸ δένδρα δασέα, σφάζοντες τὰ τέκνα αὐτῶν ἐν ταῖς φάραγξιν ἀνὰ μέσον τῶν πετρῶν. 5молѧ́щїисѧ кꙋмі́рѡмъ под̾ дре́вїемъ ча́стымъ, закала́юще ча̑да своѧ̑ въ де́брехъ посредѣ̀ ка́менїѧ;
6ἐκείνη σου μερίς, οὗτός σου κλῆρος, κἀκείνοις ἐξέχεας σπονδὰς κἀκείνοις ἀνήνεγκας θυσίας· ἐπὶ τούτοις οὖν οὐκ ὀργισθήσομαι; 6То̀ твоѧ̀ ча́сть, се́й тво́й жре́бїй, и҆ тѣ̑мъ пролїѧ́лъ є҆сѝ возлїѧ̑нїѧ, и҆ тѣ̑мъ прине́слъ є҆сѝ жє́ртвы: ѡ҆ си́хъ ᲂу҆̀бо не разгнѣ́ваюсѧ ли;
7ἐπ᾿ ὄρος ὑψηλὸν καὶ μετέωρον, ἐκεῖ σου κοίτη, κἀκεῖ ἀνεβίβασας θυσίας. 7На горѣ̀ высо́цѣ и҆ превознесе́ннѣ, та́мѡ твоѐ ло́же, и҆ та́мѡ возне́слъ є҆сѝ трє́бы твоѧ̑:
8καὶ ὀπίσω τῶν σταθμῶν τῆς θύρας σου ἔθηκας μνημόσυνά σου· ᾤου ὅτι ἐὰν ἀπ᾿ ἐμοῦ ἀποστῇς, πλεῖόν τι ἕξεις· ἠγάπησας τοὺς κοιμωμένους μετὰ σοῦ 8и҆ за подво́ѧми две́рїй твои́хъ положи́лъ є҆сѝ па́мѧть твою̀: мы́слилъ є҆сѝ, ꙗ҆́кѡ а҆́ще ѿ менє̀ ѿстꙋ́пиши, бо́лѣе нѣ́что воз̾имѣ́еши: возлюби́лъ є҆сѝ спѧ́щыѧ съ тобо́ю,
9καὶ ἐπλήθυνας τὴν πορνείαν σου μετ᾿ αὐτῶν καὶ πολλοὺς ἐποίησας τοὺς μακρὰν ἀπὸ σοῦ καὶ ἀπέστειλας πρέσβεις ὑπὲρ τὰ ὅριά σου καὶ ἀπέστρεψας καὶ ἐταπεινώθης ἕως ᾅδου. 9и҆ ᲂу҆мно́жилъ є҆сѝ блꙋже́нїе твоѐ съ ни́ми, и҆ мнѡ́ги сотвори́лъ, и҆̀же дале́че ѿ тебє̀, и҆ посла́лъ є҆сѝ послы̀ за предѣ́лы твоѧ̑, и҆ смири́лсѧ є҆сѝ да́же до а҆́да.
10ταῖς πολυοδίαις σου ἐκοπίασας καὶ οὐκ εἶπας Παύσομαι ἐνισχύουσα ὅτι ἔπραξας ταῦτα, διὰ τοῦτο οὐ κατεδεήθης μου 10Мно́гими пꙋтьмѝ твои́ми трꙋди́лсѧ є҆сѝ, и҆ не ре́клъ є҆сѝ: преста́нꙋ крѣпѧ́щьсѧ, ꙗ҆́кѡ сотвори́лъ є҆сѝ сїѧ̑, сегѡ̀ ра́ди не помоли́лсѧ мѝ є҆сѝ ты̀.
11σύ. τίνα εὐλαβηθεῖσα ἐφοβήθης καὶ ἐψεύσω με καὶ οὐκ ἐμνήσθης μου οὐδὲ ἔλαβές με εἰς τὴν διάνοιαν οὐδὲ εἰς τὴν καρδίαν σου; κἀγώ σε ἰδὼν παρορῶ, καὶ ἐμὲ οὐκ ἐφοβήθης. 11Кого̀ благопоче́тъ ᲂу҆боѧ́лсѧ є҆сѝ, и҆ солга́лъ мѝ, и҆ не помѧнꙋ́лъ є҆сѝ менѐ, нижѐ прїѧ́лъ мѧ̀ є҆сѝ во ᲂу҆́мъ, нижѐ въ се́рдце твоѐ; и҆ а҆́зъ тѧ̀ ви́дѧ, презира́ю, и҆ не ᲂу҆боѧ́лсѧ є҆сѝ менѐ.
12κἀγὼ ἀπαγγελῶ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ τὰ κακά σου, οὐκ ὠφελήσουσίν σε. 12И҆ а҆́зъ возвѣщꙋ̀ пра́вдꙋ твою̀ и҆ ѕлѡ́бы твоѧ̑, ꙗ҆̀же не ᲂу҆спѣ́ютъ тебѣ̀:
13ὅταν ἀναβοήσῃς, ἐξελέσθωσάν σε ἐν τῇ θλίψει σου· τούτους γὰρ πάντας ἄνεμος λήμψεται καὶ ἀποίσει καταιγίς. οἱ δὲ ἀντεχόμενοί μου κτήσονται γῆν καὶ κληρονομήσουσιν τὸ ὄρος τὸ ἅγιόν μου. 13є҆гда̀ возопїе́ши, да и҆зба́вѧтъ тѧ̀ во печа́лехъ твои́хъ: сїѧ̑ бо всѧ̑ вѣ́тръ во́зметъ, и҆ ѿнесе́тъ бꙋ́рѧ: а҆ держа́щїисѧ менє̀ стѧ́жꙋтъ зе́млю и҆ наслѣ́дѧтъ го́рꙋ ст҃ꙋ́ю мою̀.
14καὶ ἐροῦσιν Καθαρίσατε ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ ὁδοὺς καὶ ἄρατε σκῶλα ἀπὸ τῆς ὁδοῦ τοῦ λαοῦ μου. 14И҆ рекꙋ́тъ: ѡ҆чи́стите пред̾ лице́мъ є҆гѡ̀ пꙋти̑ и҆ ѿими́те претыка̑нїѧ ѿ пꙋтѝ люді́й мои́хъ.
15Τάδε λέγει κύριος ὕψιστος ἐν ὑψηλοῖς κατοικῶν τὸν αἰῶνα, ἅγιος ἐν ἁγίοις ὄνομα αὐτῷ, κύριος ὕψιστος ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος καὶ ὀλιγοψύχοις διδοὺς μακροθυμίαν καὶ διδοὺς ζωὴν τοῖς συντετριμμένοις τὴν καρδίαν 15Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь вы́шнїй, и҆́же живе́тъ во высо́кихъ во вѣ́къ, ст҃ы́й во ст҃ы́хъ и҆́мѧ є҆мꙋ̀, вы́шнїй, во ст҃ы́хъ почива́ѧй, и҆ малодꙋ̑шнымъ даѧ́й долготерпѣ́нїе и҆ даѧ́й живо́тъ сокрꙋшє́нымъ се́рдцемъ:
16Οὐκ εἰς τὸν αἰῶνα ἐκδικήσω ὑμᾶς οὐδὲ διὰ παντὸς ὀργισθήσομαι ὑμῖν· πνεῦμα γὰρ παρ᾿ ἐμοῦ ἐξελεύσεται, καὶ πνοὴν πᾶσαν ἐγὼ ἐποίησα. 16не во вѣ́къ ѿмщꙋ̀ ва́мъ, ни всегда̀ гнѣ́ватисѧ бꙋ́дꙋ на вы̀: дх҃ъ бо ѿ менє̀ и҆зы́детъ, и҆ всѧ́кое дыха́нїе а҆́зъ сотвори́хъ.
17δι᾿ ἁμαρτίαν βραχύ τι ἐλύπησα αὐτὸν καὶ ἐπάταξα αὐτὸν καὶ ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἐλυπήθη καὶ ἐπορεύθη στυγνὸς ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ. 17За грѣ́хъ ма́лѡ что̀ ѡ҆печа́лихъ є҆го̀ и҆ порази́хъ є҆го̀ и҆ ѿврати́хъ лицѐ моѐ ѿ негѡ̀: и҆ ѡ҆печа́лисѧ и҆ по́йде дрѧ́хлъ во пꙋте́хъ свои́хъ.
18τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ ἑώρακα καὶ ἰασάμην αὐτὸν καὶ παρεκάλεσα αὐτὸν καὶ ἔδωκα αὐτῷ παράκλησιν ἀληθινήν, 18Пꙋти̑ є҆гѡ̀ ви́дѣхъ и҆ и҆сцѣли́хъ є҆го̀, и҆ ᲂу҆тѣ́шихъ є҆го̀ и҆ да́хъ є҆мꙋ̀ ᲂу҆тѣше́нїе и҆́стинно,
19εἰρήνην ἐπ᾿ εἰρήνην τοῖς μακρὰν καὶ τοῖς ἐγγὺς οὖσιν· καὶ εἶπεν κύριος Ἰάσομαι αὐτούς. 19ми́ръ на ми́ръ дале́че и҆ бли́з̾ сꙋ́щымъ: и҆ речѐ гдⷭ҇ь: и҆сцѣлю̀ ѧ҆̀.
20οἱ δὲ ἄδικοι οὕτως κλυδωνισθήσονται καὶ ἀναπαύσασθαι οὐ δυνήσονται. 20Непра́веднїи же возволнꙋ́ютсѧ и҆ почи́ти не возмо́гꙋтъ.
21οὐκ ἔστιν χαίρειν τοῖς ἀσεβέσιν, εἶπεν κύριος θεός. 21Нѣ́сть ра́доватисѧ нечєсти́вымъ, речѐ гдⷭ҇ь бг҃ъ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms