И҆са́їи 28

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Οὐαὶ τῷ στεφάνῳ τῆς ὕβρεως, οἱ μισθωτοὶ Εφραιμ· τὸ ἄνθος τὸ ἐκπεσὸν ἐκ τῆς δόξης ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους τοῦ παχέος, οἱ μεθύοντες ἄνευ οἴνου. 1Го́ре вѣнцꙋ̀ горды́ни, наи̑мницы є҆фре́мѡвы, цвѣ́тъ ѿпады́й ѿ сла́вы, на версѣ̀ горы̀ тꙋ́чныѧ пїѧ́нїи без̾ вїна̀.
2ἰδοὺ ἰσχυρὸν καὶ σκληρὸν θυμὸς κυρίου ὡς χάλαζα καταφερομένη οὐκ ἔχουσα σκέπην, βίᾳ καταφερομένη· ὡς ὕδατος πολὺ πλῆθος σῦρον χώραν τῇ γῇ ποιήσει ἀνάπαυσιν ταῖς χερσίν. 2Сѐ, крѣпка̀ и҆ же́стока ꙗ҆́рость гдⷭ҇нѧ, а҆́ки гра́дъ низпꙋща́емый не и҆мы́й кро́ва, наси́льнѡ низпꙋща́емый: ꙗ҆́коже воды̀ мно́гое мно́жество влекꙋ́щее странꙋ̀, землѝ сотвори́тъ поко́й рꙋка́ма,
3καὶ τοῖς ποσὶν καταπατηθήσεται στέφανος τῆς ὕβρεως, οἱ μισθωτοὶ τοῦ Εφραιμ. 3и҆ нога́ма попере́тсѧ вѣне́цъ горды́ни, наи̑мницы є҆фре́мѡвы.
4καὶ ἔσται τὸ ἄνθος τὸ ἐκπεσὸν τῆς ἐλπίδος τῆς δόξης ἐπ᾿ ἄκρου τοῦ ὄρους τοῦ ὑψηλοῦ ὡς πρόδρομος σύκου, ἰδὼν αὐτὸ πρὶν εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ λαβεῖν θελήσει αὐτὸ καταπιεῖν. 4И҆ бꙋ́детъ цвѣ́тъ ѿпады́й ѿ наде́жды сла́вы на версѣ̀ горы̀ высо́кїѧ, а҆́ки ра́ннїй пло́дъ смо́квинъ: ви́дѣвый є҆го̀, пре́жде взѧ́тїѧ въ рꙋ́цѣ своѝ, восхо́щетъ поглоти́ти є҆го̀.
5τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται κύριος σαβαωθ στέφανος τῆς ἐλπίδος πλακεὶς τῆς δόξης τῷ καταλειφθέντι μου λαῷ· 5Въ то́й де́нь бꙋ́детъ гдⷭ҇ь саваѡ́ѳъ вѣне́цъ наде́жди, сплете́ный сла́вою ѡ҆ста́вшымсѧ лю́демъ.
6καταλειφθήσονται ἐπὶ πνεύματι κρίσεως ἐπὶ κρίσιν καὶ ἰσχὺν κωλύων ἀνελεῖν.– 6И҆ ѡ҆ста́вѧтсѧ дꙋ́хомъ сꙋ́днымъ на сꙋ́дъ, и҆ крѣ́пость возбранѧ́ющихъ погꙋблѧ́ти.
7οὗτοι γὰρ οἴνῳ πεπλανημένοι εἰσίν, ἐπλανήθησαν διὰ τὸ σικερα· ἱερεὺς καὶ προφήτης ἐξέστησαν διὰ τὸν οἶνον, ἐσείσθησαν ἀπὸ τῆς μέθης τοῦ σικερα, ἐπλανήθησαν· τοῦτ᾿ ἔστι φάσμα. 7Сі́и бо вїно́мъ сꙋ́ть прельще́ни: прельсти́шасѧ сїке́ры ра́ди, жре́цъ и҆ проро́къ и҆зстꙋпи́ша ᲂу҆ма̀ ѿ сїке́ры, пожє́рты бы́ша вїно́мъ, потрѧсо́шасѧ ѿ пїѧ́нства сїке́ры, прельсти́шасѧ: сїѐ є҆́сть привидѣ́нїе.
8ἀρὰ ἔδεται ταύτην τὴν βουλήν· αὕτη γὰρ βουλὴ ἕνεκεν πλεονεξίας. 8Проклѧ́тїе поѧ́стъ се́й совѣ́тъ, се́й бо совѣ́тъ ра́ди лихои́мства.
9τίνι ἀνηγγείλαμεν κακὰ καὶ τίνι ἀνηγγείλαμεν ἀγγελίαν, οἱ ἀπογεγαλακτισμένοι ἀπὸ γάλακτος, οἱ ἀπεσπασμένοι ἀπὸ μαστοῦ; 9Комꙋ̀ возвѣсти́хомъ ѕла̑ѧ и҆ комꙋ̀ повѣ́дахомъ вѣ́сть; и҆̀же ѿдое́нїи( сꙋ́ть) ѿ млека̀, ѿто́рженнїи ѿ сосца̀.
10θλῖψιν ἐπὶ θλῖψιν προσδέχου, ἐλπίδα ἐπ᾿ ἐλπίδι, ἔτι μικρὸν ἔτι μικρὸν 10Печа́ли на печа́ль ѡ҆жида́й, наде́жды къ наде́жди, є҆щѐ ма́лѡ, є҆щѐ ма́лѡ,
11διὰ φαυλισμὸν χειλέων διὰ γλώσσης ἑτέρας, ὅτι λαλήσουσιν τῷ λαῷ τούτῳ 11ꙗ҆́кѡ хꙋ́достїю ᲂу҆сте́нъ, ѧ҆зы́комъ и҆ны́мъ возглаго́лютъ лю́демъ си̑мъ, рекꙋ́ще и҆̀мъ:
12λέγοντες αὐτῷ Τοῦτο τὸ ἀνάπαυμα τῷ πεινῶντι καὶ τοῦτο τὸ σύντριμμα, καὶ οὐκ ἠθέλησαν ἀκούειν. 12се́й поко́й а҆́лчномꙋ и҆ сїѐ сокрꙋше́нїе, и҆ не восхотѣ́ша слы́шати.
13καὶ ἔσται αὐτοῖς τὸ λόγιον κυρίου τοῦ θεοῦ θλῖψις ἐπὶ θλῖψιν, ἐλπὶς ἐπ᾿ ἐλπίδι, ἔτι μικρὸν ἔτι μικρόν, ἵνα πορευθῶσιν καὶ πέσωσιν εἰς τὰ ὀπίσω καὶ κινδυνεύσουσιν καὶ συντριβήσονται καὶ ἁλώσονται.– 13И҆ бꙋ́детъ и҆̀мъ сло́во гдⷭ҇а бг҃а, печа́ль къ печа́ли, наде́жда къ наде́жди, є҆щѐ ма́лѡ, є҆щѐ ма́лѡ, да и҆́дꙋтъ и҆ падꙋ́тсѧ вспѧ́ть и҆ въ бѣдꙋ̀ впадꙋ́тъ, и҆ сокрꙋша́тсѧ и҆ плѣне́ни бꙋ́дꙋтъ.
14διὰ τοῦτο ἀκούσατε λόγον κυρίου, ἄνδρες τεθλιμμένοι καὶ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ τούτου τοῦ ἐν Ιερουσαλημ 14Сегѡ̀ ра́ди ᲂу҆слы́шите сло́во гдⷭ҇не, мꙋ́жїе ѡ҆ѕло́бленнїи и҆ кнѧ̑зи люді́й сꙋ́щихъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ.
15Ὅτι εἴπατε Ἐποιήσαμεν διαθήκην μετὰ τοῦ ᾅδου καὶ μετὰ τοῦ θανάτου συνθήκας, καταιγὶς φερομένη ἐὰν παρέλθῃ οὐ μὴ ἔλθῃ ἐφ᾿ ἡμᾶς, ἐθήκαμεν ψεῦδος τὴν ἐλπίδα ἡμῶν καὶ τῷ ψεύδει σκεπασθησόμεθα, 15Ꙗ҆́кѡ реко́сте: сотвори́хомъ завѣ́тъ со а҆́домъ и҆ со сме́ртїю сложе́нїе: бꙋ́рѧ носи́ма а҆́ще мимои́детъ, не прїи́детъ на на́съ: положи́хомъ лжꙋ̀ наде́ждꙋ на́шꙋ и҆ лже́ю покры́емсѧ.
16διὰ τοῦτο οὕτως λέγει κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἐμβαλῶ εἰς τὰ θεμέλια Σιων λίθον πολυτελῆ ἐκλεκτὸν ἀκρογωνιαῖον ἔντιμον εἰς τὰ θεμέλια αὐτῆς, καὶ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ μὴ καταισχυνθῇ. 16Сегѡ̀ ра́ди та́кѡ гл҃етъ гдⷭ҇ь: сѐ, а҆́зъ полага́ю во ѡ҆снова́нїе сїѡ́нꙋ ка́мень многоцѣ́ненъ, и҆збра́нъ, краеꙋго́ленъ, чтⷭ҇енъ, во ѡ҆снова́нїе є҆мꙋ̀, и҆ вѣ́рꙋѧй во́нь не постыди́тсѧ:
17καὶ θήσω κρίσιν εἰς ἐλπίδα, δὲ ἐλεημοσύνη μου εἰς σταθμούς, καὶ οἱ πεποιθότες μάτην ψεύδει· ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ὑμᾶς καταιγίς, 17и҆ положꙋ̀ сꙋ́дъ въ наде́ждꙋ, млⷭ҇ть же моѧ̀ на мѣ́рилѣхъ, и҆ ᲂу҆пова́вшїи вотщѐ на лжꙋ̀, ꙗ҆́кѡ не мине́тъ ва́съ бꙋ́рѧ:
18μὴ καὶ ἀφέλῃ ὑμῶν τὴν διαθήκην τοῦ θανάτου, καὶ ἐλπὶς ὑμῶν πρὸς τὸν ᾅδην οὐ μὴ ἐμμείνῃ· καταιγὶς φερομένη ἐὰν ἐπέλθῃ, ἔσεσθε αὐτῇ εἰς καταπάτημα. 18и҆ не ѿи́метъ ѿ ва́съ завѣ́та сме́ртнагѡ, и҆ наде́жда ва́ша, ꙗ҆́же ко а҆́дꙋ, не пребꙋ́детъ. Бꙋ́рѧ и҆дꙋ́щаѧ а҆́ще на́йдетъ, бꙋ́дете є҆́й въ попра́нїе:
19ὅταν παρέλθῃ, λήμψεται ὑμᾶς· πρωῒ πρωῒ παρελεύσεται ἡμέρας, καὶ ἐν νυκτὶ ἔσται ἐλπὶς πονηρά· μάθετε ἀκούειν. 19є҆гда̀ мимои́детъ, во́зметъ ва́съ: ꙗ҆́кѡ по всѧ́ко ᲂу҆́тро преходи́ти бꙋ́детъ въ де́нь, и҆ въ нощѝ бꙋ́детъ наде́жда ѕла̀. Наꙋчи́тесѧ слы́шати, ᲂу҆тѣснѧ́емїи:
20στενοχωρούμενοι οὐ δυνάμεθα μάχεσθαι, αὐτοὶ δὲ ἀσθενοῦμεν τοῦ ἡμᾶς συναχθῆναι. 20не мо́жемъ ра́товати, са́ми же и҆знемога́емъ, є҆́же собра́тисѧ на́мъ.
21ὥσπερ ὄρος ἀσεβῶν ἀναστήσεται καὶ ἔσται ἐν τῇ φάραγγι Γαβαων· μετὰ θυμοῦ ποιήσει τὰ ἔργα αὐτοῦ, πικρίας ἔργον· δὲ θυμὸς αὐτοῦ ἀλλοτρίως χρήσεται, καὶ πικρία αὐτοῦ ἀλλοτρία. 21Ꙗ҆́коже гора̀ на нечести́выхъ воста́нетъ гдⷭ҇ь, и҆ бꙋ́детъ( ꙗ҆́коже) въ де́бри гаваѡ́нстѣй, съ ꙗ҆́ростїю сотвори́тъ дѣла̀ своѧ̑, го́рести дѣ́ло: ꙗ҆́рость же є҆гѡ̀ чꙋ́ждѡ ᲂу҆потреби́тсѧ, и҆ погꙋбле́нїе є҆гѡ̀ стра́нно.
22καὶ ὑμεῖς μὴ εὐφρανθείητε, μηδὲ ἰσχυσάτωσαν ὑμῶν οἱ δεσμοί· διότι συντετελεσμένα καὶ συντετμημένα πράγματα ἤκουσα παρὰ κυρίου σαβαωθ, ποιήσει ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν. 22И҆ вы̀ не ра́дꙋйтесѧ, нижѐ да возмо́гꙋтъ ва́ши ᲂу҆́зы: занѐ сконча̑ны и҆ сокращє́ны вє́щи слы́шахъ ѿ гдⷭ҇а саваѡ́ѳа, ꙗ҆̀же сотвори́тъ над̾ все́ю земле́ю.
23Ἐνωτίζεσθε καὶ ἀκούετε τῆς φωνῆς μου, προσέχετε καὶ ἀκούετε τοὺς λόγους μου. 23Внꙋши́те и҆ слы́шите гла́съ мо́й, внемли́те и҆ слы́шите словеса̀ моѧ̑.
24μὴ ὅλην τὴν ἡμέραν μέλλει ἀροτριῶν ἀροτριᾶν; σπόρον προετοιμάσει πρὶν ἐργάσασθαι τὴν γῆν; 24Є҆да̀ ве́сь де́нь бꙋ́детъ ѡ҆рѧ́й ѡ҆ра́ти; и҆лѝ сѣ́мѧ ᲂу҆гото́витъ пре́жде воздѣ́ланїѧ землѝ;
25οὐχ ὅταν ὁμαλίσῃ αὐτῆς τὸ πρόσωπον, τότε σπείρει μικρὸν μελάνθιον καὶ κύμινον καὶ πάλιν σπείρει πυρὸν καὶ κριθὴν καὶ ζέαν ἐν τοῖς ὁρίοις σου; 25Не є҆гда́ ли ᲂу҆мѧгчи́тъ{ ᲂу҆равни́тъ} лицѐ є҆ѧ̀, тогда̀ всѣ́етъ ма́лѡ чернꙋ́хи и҆ кѷмі́на, пото́мъ же сѣ́етъ пшени́цꙋ и҆ ꙗ҆чме́нь и҆ про́со въ предѣ́лѣхъ твои́хъ;
26καὶ παιδευθήσῃ κρίματι θεοῦ σου καὶ εὐφρανθήσῃ. 26И҆ наꙋчи́шисѧ сꙋдꙋ̀ бг҃а твоегѡ̀ и҆ возра́дꙋешисѧ.
27οὐ γὰρ μετὰ σκληρότητος καθαίρεται τὸ μελάνθιον, οὐδὲ τροχὸς ἁμάξης περιάξει ἐπὶ τὸ κύμινον, ἀλλὰ ῥάβδῳ ἐκτινάσσεται τὸ μελάνθιον, τὸ δὲ κύμινον 27И҆́бо не съ же́стокостїю ѡ҆чища́етсѧ чернꙋ́ха, нижѐ ко́ло колесни́чное ѡ҆бы́детъ кѷмі́на, но жезло́мъ и҆стрѧса́етсѧ чернꙋ́ха, кѷмі́нъ же со хлѣ́бомъ снѣ́стсѧ.
28μετὰ ἄρτου βρωθήσεται. οὐ γὰρ εἰς τὸν αἰῶνα ἐγὼ ὑμῖν ὀργισθήσομαι, οὐδὲ φωνὴ τῆς πικρίας μου καταπατήσει ὑμᾶς. 28Не во вѣ́къ бо а҆́зъ разгнѣ́ваюсѧ на вы̀, нижѐ гла́съ гнѣ́ва моегѡ̀ попере́тъ ва́съ.
29καὶ ταῦτα παρὰ κυρίου σαβαωθ ἐξῆλθεν τὰ τέρατα· βουλεύσασθε, ὑψώσατε ματαίαν παράκλησιν. 29И҆ сїѧ̑ ѿ гдⷭ҇а саваѡ́ѳа и҆зыдо́ша чꙋдеса̀: совѣ́тꙋйте, вознеси́те тще́тное ᲂу҆тѣше́нїе.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms