І҆еремі́и 6

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Ἐνισχύσατε, υἱοὶ Βενιαμιν, ἐκ μέσου τῆς Ιερουσαλημ καὶ ἐν Θεκουε σημάνατε σάλπιγγι καὶ ὑπὲρ Βαιθαχαρμα ἄρατε σημεῖον, ὅτι κακὰ ἐκκέκυφεν ἀπὸ βορρᾶ, καὶ συντριβὴ μεγάλη γίνεται, 1Оу҆крѣпи́тесѧ, сы́нове венїамі́нѡвы, посредѣ̀ і҆ерⷭ҇ли́ма, и҆ въ ѳекꙋ́и вострꙋби́те трꙋбо́ю, и҆ над̾ веѳаха́рмомъ воздви́гните хорꙋ́гвь: ꙗ҆́кѡ ѕла̑ѧ произнико́ша ѿ сѣ́вера, и҆ сотре́нїе вели́ко быва́етъ:
2καὶ ἀφαιρεθήσεται τὸ ὕψος σου, θύγατερ Σιων. 2и҆ ѿи́метсѧ высота̀ твоѧ̀, дщѝ сїѡ́нѧ.
3εἰς αὐτὴν ἥξουσιν ποιμένες καὶ τὰ ποίμνια αὐτῶν καὶ πήξουσιν ἐπ᾿ αὐτὴν σκηνὰς κύκλῳ καὶ ποιμανοῦσιν ἕκαστος τῇ χειρὶ αὐτοῦ. 3Къ не́й прїи́дꙋтъ па́стырїе и҆ стада̀ и҆́хъ, и҆ поста́вѧтъ на не́й кꙋ́щы ѡ҆́крестъ, и҆ ᲂу҆пасꙋ́тъ кі́йждо рꙋко́ю свое́ю.
4παρασκευάσασθε ἐπ᾿ αὐτὴν εἰς πόλεμον, ἀνάστητε καὶ ἀναβῶμεν ἐπ᾿ αὐτὴν μεσημβρίας· οὐαὶ ἡμῖν, ὅτι κέκλικεν ἡμέρα, ὅτι ἐκλείπουσιν αἱ σκιαὶ τῆς ἑσπέρας. 4Оу҆гото́витесѧ на ню̀ на бра́нь, воста́ните и҆ взы́демъ на ню̀ ѡ҆ полꙋ́дни: го́ре на́мъ, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆клони́сѧ де́нь, ꙗ҆́кѡ и҆счеза́ютъ сѣ̑ни днєвны́ѧ.
5ἀνάστητε καὶ ἀναβῶμεν ἐν τῇ νυκτὶ καὶ διαφθείρωμεν τὰ θεμέλια αὐτῆς. 5Воста́ните и҆ взы́демъ на ню̀ но́щїю и҆ расточи́мъ ѡ҆снѡва́нїѧ є҆ѧ̀.
6ὅτι τάδε λέγει κύριος Ἔκκοψον τὰ ξύλα αὐτῆς, ἔκχεον ἐπὶ Ιερουσαλημ δύναμιν· πόλις ψευδής, ὅλη καταδυναστεία ἐν αὐτῇ. 6Ꙗ҆́кѡ сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь си́лъ: посѣцы̀ древа̀ є҆гѡ̀, и҆злі́й на і҆ерⷭ҇ли́мъ си́лꙋ: ѽ, гра́де лжи́вый, всѧ́кое наси́льство въ не́мъ!
7ὡς ψύχει λάκκος ὕδωρ, οὕτως ψύχει κακία αὐτῆς· ἀσέβεια καὶ ταλαιπωρία ἀκουσθήσεται ἐν αὐτῇ ἐπὶ πρόσωπον αὐτῆς διὰ παντός. πόνῳ καὶ μάστιγι 7Ꙗ҆́коже стꙋденꙋ̀ твори́тъ кла́дѧзь во́дꙋ свою̀, та́кѡ стꙋденꙋ̀ твори́тъ ю҆̀ ѕло́ба є҆ѧ̀: нече́стїе и҆ па́кѡсти ᲂу҆слы́шатсѧ въ не́мъ над̾ лице́мъ є҆гѡ̀ всегда̀.
8παιδευθήσῃ, Ιερουσαλημ, μὴ ἀποστῇ ψυχή μου ἀπὸ σοῦ, μὴ ποιήσω σε ἄβατον γῆν ἥτις οὐ κατοικηθήσεται. 8Не́мощїю и҆ ꙗ҆́звою нака́жешисѧ, і҆ерⷭ҇ли́ме: да не ѿстꙋ́питъ дꙋша̀ моѧ̀ ѿ тебє̀, да не сотворю́ тѧ непрохо́днꙋ, зе́млю неѡбита́ннꙋ.
9ὅτι τάδε λέγει κύριος Καλαμᾶσθε καλαμᾶσθε ὡς ἄμπελον τὰ κατάλοιπα τοῦ Ισραηλ, ἐπιστρέψατε ὡς τρυγῶν ἐπὶ τὸν κάρταλλον αὐτοῦ. 9Ꙗ҆́кѡ сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь си́лъ: ѡ҆бира́йте, ѡ҆бира́йте, а҆́ки вїногра́дъ, ѡ҆ста́нки і҆и҃лєвы, ѡ҆брати́тесѧ а҆́ки ѡ҆бира́тель на ко́шницꙋ свою̀.
10πρὸς τίνα λαλήσω καὶ διαμαρτύρωμαι, καὶ ἀκούσεται; ἰδοὺ ἀπερίτμητα τὰ ὦτα αὐτῶν, καὶ οὐ δύνανται ἀκούειν· ἰδοὺ τὸ ῥῆμα κυρίου ἐγένετο αὐτοῖς εἰς ὀνειδισμόν, οὐ μὴ βουληθῶσιν αὐτὸ ἀκοῦσαι. 10Комꙋ̀ возглаго́лю и҆( комꙋ̀) засвидѣ́тельствꙋю, и҆ ᲂу҆слы́шитъ; сѐ, неѡбрѣ̑зана ᲂу҆шеса̀ и҆́хъ, и҆ слы́шати не возмо́гꙋтъ: сѐ, сло́во гдⷭ҇не бы́сть къ ни̑мъ въ поноше́нїе, и҆ не воспрїи́мꙋтъ тогѡ̀.
11καὶ τὸν θυμόν μου ἔπλησα καὶ ἐπέσχον καὶ οὐ συνετέλεσα αὐτούς· ἐκχεῶ ἐπὶ νήπια ἔξωθεν καὶ ἐπὶ συναγωγὴν νεανίσκων ἅμα, ὅτι ἀνὴρ καὶ γυνὴ συλλημφθήσονται, πρεσβύτερος μετὰ πλήρους ἡμερῶν· 11И҆ ꙗ҆́рость мою̀ и҆спо́лнихъ, и҆ терпѣ́хъ, и҆ не сконча́хъ и҆́хъ: и҆злїю̀ на младе́нцы ѿвнѣ̀ и҆ на собра́нїе ю҆́ношъ вкꙋ́пѣ: мꙋ́жъ бо и҆ жена̀ ꙗ҆́ти бꙋ́дꙋтъ, ста́рецъ со и҆спо́лненнымъ дні́й.
12καὶ μεταστραφήσονται αἱ οἰκίαι αὐτῶν εἰς ἑτέρους, ἀγροὶ καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό, ὅτι ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν ταύτην, λέγει κύριος. 12И҆ пре́йдꙋтъ до́мы и҆́хъ ко и҆ны̑мъ, полѧ̀ и҆ жєны̀ и҆́хъ та́кожде, ꙗ҆́кѡ прострꙋ̀ рꙋ́кꙋ мою̀ на ѡ҆бита́ющихъ на землѝ се́й, гл҃етъ гдⷭ҇ь.
13ὅτι ἀπὸ μικροῦ αὐτῶν καὶ ἕως μεγάλου πάντες συνετελέσαντο ἄνομα, ἀπὸ ἱερέως καὶ ἕως ψευδοπροφήτου πάντες ἐποίησαν ψευδῆ. 13Поне́же ѿ ме́ньшагѡ и҆ да́же до бо́льшагѡ всѝ соверши́ша беззакѡ́ннаѧ, ѿ свѧще́нника и҆ да́же до лжепроро́ка всѝ сотвори́ша лѡ́жнаѧ
14καὶ ἰῶντο τὸ σύντριμμα τοῦ λαοῦ μου ἐξουθενοῦντες καὶ λέγοντες Εἰρήνη εἰρήνη· καὶ ποῦ ἐστιν εἰρήνη; 14и҆ цѣлѧ́хꙋ сотре́нїе люді́й мои́хъ, ᲂу҆ничижа́юще и҆ глаго́люще: ми́ръ, ми́ръ: и҆ гдѣ̀ є҆́сть ми́ръ;
15κατῃσχύνθησαν, ὅτι ἐξελίποσαν· καὶ οὐδ᾿ ὧς καταισχυνόμενοι κατῃσχύνθησαν καὶ τὴν ἀτιμίαν αὐτῶν οὐκ ἔγνωσαν. διὰ τοῦτο πεσοῦνται ἐν τῇ πτώσει αὐτῶν καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀπολοῦνται, εἶπεν κύριος. 15Постыдѣ́шасѧ, ꙗ҆́кѡ ѡ҆скꙋдѣ́ша: и҆ нижѐ а҆́ки посрамлѧ́еми постыдѣ́шасѧ и҆ безче́стїѧ своегѡ̀ не позна́ша: сегѡ̀ ра́ди падꙋ́тъ паде́нїемъ свои́мъ и҆ во вре́мѧ посѣще́нїѧ своегѡ̀ поги́бнꙋтъ, речѐ гдⷭ҇ь.
16τάδε λέγει κύριος Στῆτε ἐπὶ ταῖς ὁδοῖς καὶ ἴδετε, καὶ ἐρωτήσατε τρίβους κυρίου αἰωνίους καὶ ἴδετε, ποία ἐστὶν ὁδὸς ἀγαθή, καὶ βαδίζετε ἐν αὐτῇ, καὶ εὑρήσετε ἁγνισμὸν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· καὶ εἶπαν Οὐ πορευσόμεθα. 16Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: ста́ните на пꙋте́хъ и҆ ви́дите, и҆ вопроси́те ѡ҆ стезѧ́хъ гдⷭ҇нихъ вѣ́чныхъ и҆ ви́дите, кі́й є҆́сть пꙋ́ть бла́гъ, и҆ ходи́те по немꙋ̀ и҆ ѡ҆брѧ́щете ѡ҆чище́нїе дꙋша́мъ ва́шымъ. И҆ реко́ша: не по́йдемъ.
17κατέστακα ἐφ᾿ ὑμᾶς σκοπούς, ἀκούσατε τῆς φωνῆς τῆς σάλπιγγος· καὶ εἶπαν Οὐκ ἀκουσόμεθα. 17И҆ поста́вихъ над̾ ва́ми стра́жы: слы́шите гла́съ трꙋбы̀. И҆ реко́ша: не послꙋ́шаемъ.
18διὰ τοῦτο ἤκουσαν τὰ ἔθνη καὶ οἱ ποιμαίνοντες τὰ ποίμνια αὐτῶν. 18Сегѡ̀ ра́ди ᲂу҆слы́шаша ꙗ҆зы́цы и҆ пасꙋ́щїи стада̀ своѧ̑.
19ἄκουε, γῆ· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον κακά, τὸν καρπὸν ἀποστροφῆς αὐτῶν· ὅτι τῶν λόγων μου οὐ προσέσχον καὶ τὸν νόμον μου ἀπώσαντο. 19Слы́ши, землѐ: сѐ, а҆́зъ навождꙋ̀ на лю́ди сїѧ̑ ѕла̑ѧ, пло́дъ ѿвраще́нїѧ и҆́хъ, ꙗ҆́кѡ слове́съ мои́хъ не послꙋ́шаша и҆ зако́нъ мо́й ѿверго́ша.
20ἵνα τί μοι λίβανον ἐκ Σαβα φέρετε καὶ κιννάμωμον ἐκ γῆς μακρόθεν; τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν οὔκ εἰσιν δεκτά, καὶ αἱ θυσίαι ὑμῶν οὐχ ἥδυνάν μοι. 20Вскꙋ́ю мнѣ̀ кади́ло ѿ савы̀ прино́сите и҆ кїнамѡ́нъ ѿ землѝ да́льнїѧ; всесожжє́нїѧ ва̑ша не сꙋ́ть прїѧ̑тна, и҆ жє́ртвы ва́шѧ не ᲂу҆слади́ша мѧ̀.
21διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον ἀσθένειαν, καὶ ἀσθενήσουσιν ἐν αὐτῇ πατέρες καὶ υἱοὶ ἅμα, γείτων καὶ πλησίον αὐτοῦ ἀπολοῦνται. 21Сегѡ̀ ра́ди та́кѡ гл҃етъ гдⷭ҇ь: сѐ, а҆́зъ да́мъ на лю́ди сїѧ̑ болѣ́знь, и҆ и҆знемо́гꙋтъ ѻ҆тцы̀ и҆ сы́нове вкꙋ́пѣ, сосѣ́дъ и҆ и҆́скреннїй є҆гѡ̀ поги́бнꙋтъ.
22τάδε λέγει κύριος Ἰδοὺ λαὸς ἔρχεται ἀπὸ βορρᾶ, καὶ ἔθνη ἐξεγερθήσεται ἀπ᾿ ἐσχάτου τῆς γῆς· 22Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: сѐ, лю́дїе грѧдꙋ́тъ ѿ сѣ́вера, и҆ ꙗ҆зы́къ вели́къ воста́нетъ ѿ конє́цъ землѝ,
23τόξον καὶ ζιβύνην κρατήσουσιν, ἰταμός ἐστιν καὶ οὐκ ἐλεήσει, φωνὴ αὐτοῦ ὡς θάλασσα κυμαίνουσα, ἐφ᾿ ἵπποις καὶ ἅρμασιν παρατάξεται ὡς πῦρ εἰς πόλεμον πρὸς σέ, θύγατερ Σιων. 23лꙋ́къ и҆ щи́тъ во́змꙋтъ: мꙋчи́теленъ є҆́сть и҆ не ᲂу҆милосе́рдитсѧ: гла́съ є҆гѡ̀, ꙗ҆́кѡ мо́ре шꙋмѧ́щее: на ко́нехъ и҆ колесни́цахъ ѡ҆полчи́тсѧ а҆́ки ѻ҆́гнь на бра́нь на тѧ̀, дщѝ сїѡ́нѧ.
24ἠκούσαμεν τὴν ἀκοὴν αὐτῶν, παρελύθησαν αἱ χεῖρες ἡμῶν, θλῖψις κατέσχεν ἡμᾶς, ὠδῖνες ὡς τικτούσης. 24Слы́шахомъ слꙋ́хъ є҆гѡ̀, ѡ҆слабѣ́ша рꙋ́цѣ на́ши, ско́рбь ѡ҆б̾ѧ́тъ на́съ, бѡлѣ́зни ꙗ҆́кѡ родѧ́щїѧ.
25μὴ ἐκπορεύεσθε εἰς ἀγρὸν καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς μὴ βαδίζετε, ὅτι ῥομφαία τῶν ἐχθρῶν παροικεῖ κυκλόθεν. 25Не и҆сходи́те на ни̑вы и҆ на пꙋти̑ не ходи́те, поне́же ме́чь вра́жїй ѡ҆бита́етъ ѡ҆́крестъ.
26θύγατερ λαοῦ μου, περίζωσαι σάκκον, κατάπασαι ἐν σποδῷ, πένθος ἀγαπητοῦ ποίησαι σεαυτῇ, κοπετὸν οἰκτρόν, ὅτι ἐξαίφνης ἥξει ταλαιπωρία ἐφ᾿ ὑμᾶς. 26Дщѝ люді́й мои́хъ, препоѧ́шисѧ вре́тищемъ и҆ посы́плисѧ пе́пеломъ, пла́чь возлю́бленнагѡ сотворѝ тебѣ̀ рыда́нїе го́рько, поне́же внеза́пꙋ прїи́детъ запꙋстѣ́нїе на ва́съ.
27δοκιμαστὴν δέδωκά σε ἐν λαοῖς δεδοκιμασμένοις, καὶ γνώσῃ με ἐν τῷ δοκιμάσαι με τὴν ὁδὸν αὐτῶν· 27И҆скꙋси́телѧ да́хъ тѧ̀ въ лю́дехъ и҆скꙋ́сныхъ, и҆ ᲂу҆вѣ́си мѧ̀, внегда̀ и҆скꙋси́ти мѝ пꙋ́ть и҆́хъ:
28πάντες ἀνήκοοι, πορευόμενοι σκολιῶς, χαλκὸς καὶ σίδηρος, πάντες διεφθαρμένοι εἰσίν. 28всѝ непослꙋ́шни ходѧ́щїи стропти́вѡ: мѣ́дь и҆ желѣ́зо, всѝ растлѣ́ни сꙋ́ть.
29ἐξέλιπεν φυσητὴρ ἀπὸ πυρός, ἐξέλιπεν μόλιβος· εἰς κενὸν ἀργυροκόπος ἀργυροκοπεῖ, πονηρία αὐτῶν οὐκ ἐτάκη. 29Ѡ҆скꙋдѣ̀ мѣ́хъ ѿ ѻ҆гнѧ̀, и҆стлѣ̀ ѻ҆́лово: всꙋ́е кова́чь сребро̀ кꙋе́тъ, лꙋка̑вства бо и҆́хъ не и҆ста́ѧша.
30ἀργύριον ἀποδεδοκιμασμένον καλέσατε αὐτούς, ὅτι ἀπεδοκίμασεν αὐτοὺς κύριος. 30Сребро̀ ѿринове́но нарцы́те и҆̀хъ, ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь ѿве́рже и҆̀хъ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms