І҆еремі́и 13

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Τάδε λέγει κύριος Βάδισον καὶ κτῆσαι σεαυτῷ περίζωμα λινοῦν καὶ περίθου περὶ τὴν ὀσφύν σου, καὶ ἐν ὕδατι οὐ διελεύσεται. 1Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь ко мнѣ̀: и҆дѝ и҆ стѧжѝ себѣ̀ чре́сленикъ льнѧ́ный и҆ препоѧ́ши того̀ на чре́слѣхъ твои́хъ, и҆ въ во́дꙋ да не внесе́ши тогѡ̀.
2καὶ ἐκτησάμην τὸ περίζωμα κατὰ τὸν λόγον κυρίου καὶ περιέθηκα περὶ τὴν ὀσφύν μου. 2И҆ стѧжа́хъ чре́сленикъ по словесѝ гдⷭ҇ню и҆ ѡ҆бложи́хъ ѡ҆́крестъ чре́слъ мои́хъ.
3καὶ ἐγενήθη λόγος κυρίου πρός με λέγων 3И҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀ втори́цею, рекꙋ́щее:
4Λαβὲ τὸ περίζωμα τὸ περὶ τὴν ὀσφύν σου καὶ ἀνάστηθι καὶ βάδισον ἐπὶ τὸν Εὐφράτην καὶ κατάκρυψον αὐτὸ ἐκεῖ ἐν τῇ τρυμαλιᾷ τῆς πέτρας. 4возмѝ чре́сленикъ, є҆го́же стѧжа́лъ є҆сѝ, и҆́же є҆́сть ѡ҆́крестъ чре́слъ твои́хъ, и҆ воста́ни и҆ и҆дѝ ко є҆ѵфра́тꙋ, и҆ скры́й того̀ та́мѡ во разсѣ́линѣ ка́меннѣ.
5καὶ ἐπορεύθην καὶ ἔκρυψα αὐτὸ ἐν τῷ Εὐφράτῃ, καθὼς ἐνετείλατό μοι κύριος. 5И҆ и҆до́хъ и҆ скры́хъ того̀ во є҆ѵфра́тѣ, ꙗ҆́коже заповѣ́да мнѣ̀ гдⷭ҇ь.
6καὶ ἐγένετο μεθ᾿ ἡμέρας πολλὰς καὶ εἶπεν κύριος πρός με Ἀνάστηθι βάδισον ἐπὶ τὸν Εὐφράτην καὶ λαβὲ ἐκεῖθεν τὸ περίζωμα, ἐνετειλάμην σοι τοῦ κατακρύψαι ἐκεῖ. 6И҆ бы́сть по дне́хъ мно́зѣхъ, и҆ речѐ гдⷭ҇ь ко мнѣ̀: воста́ни и҆ и҆дѝ ко є҆ѵфра́тꙋ, и҆ возмѝ ѿтꙋ́дꙋ чре́сленикъ, є҆го́же заповѣ́дахъ тебѣ̀ скры́ти та́мѡ.
7καὶ ἐπορεύθην ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ποταμὸν καὶ ὤρυξα καὶ ἔλαβον τὸ περίζωμα ἐκ τοῦ τόπου, οὗ κατώρυξα αὐτὸ ἐκεῖ, καὶ ἰδοὺ διεφθαρμένον ἦν, οὐ μὴ χρησθῇ εἰς οὐθέν. 7И҆ и҆до́хъ ко є҆ѵфра́тꙋ и҆ раскопа́хъ, и҆ взѧ́хъ чре́сленикъ ѿ мѣ́ста, и҆дѣ́же скры́хъ є҆го̀, и҆ сѐ, и҆згни́лъ бѣ̀( чре́сленикъ) , ꙗ҆́кѡ ни на что́же бы́ти потре́бнꙋ є҆мꙋ̀.
8καὶ ἐγενήθη λόγος κυρίου πρός με λέγων 8И҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀, рекꙋ́щее: сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь:
9Τάδε λέγει κύριος Οὕτω φθερῶ τὴν ὕβριν Ιουδα καὶ τὴν ὕβριν Ιερουσαλημ, 9та́кѡ согни́ти сотворю̀ горды́ню і҆ꙋ́динꙋ и҆ горды́ню і҆ерⷭ҇ли́млю, мно́гꙋю горды́ню сїю̀ люді́й си́хъ стропти́выхъ,
10τὴν πολλὴν ταύτην ὕβριν, τοὺς μὴ βουλομένους ὑπακούειν τῶν λόγων μου καὶ πορευθέντας ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων τοῦ δουλεύειν αὐτοῖς καὶ τοῦ προσκυνεῖν αὐτοῖς, καὶ ἔσονται ὥσπερ τὸ περίζωμα τοῦτο, οὐ χρησθήσεται εἰς οὐθέν. 10и҆̀же не хотѧ́тъ послꙋ́шати слове́съ мои́хъ, ходѧ́щихъ во стропти́вствѣ се́рдца своегѡ̀ и҆ ше́дшихъ в̾слѣ́дъ богѡ́въ чꙋжди́хъ, да слꙋ́жатъ и҆̀мъ и҆ да покланѧ́ютсѧ и҆̀мъ: и҆ бꙋ́дꙋтъ ꙗ҆́коже чре́сленикъ то́й, и҆́же ни къ чемꙋ̀ потре́бенъ.
11ὅτι καθάπερ κολλᾶται τὸ περίζωμα περὶ τὴν ὀσφὺν τοῦ ἀνθρώπου, οὕτως ἐκόλλησα πρὸς ἐμαυτὸν τὸν οἶκον τοῦ Ισραηλ καὶ πᾶν οἶκον Ιουδα τοῦ γενέσθαι μοι εἰς λαὸν ὀνομαστὸν καὶ εἰς καύχημα καὶ εἰς δόξαν, καὶ οὐκ εἰσήκουσάν μου. 11Занѐ, ꙗ҆́коже придержи́тсѧ чре́сленикъ ко чре́слѡмъ мꙋ́жа, та́кѡ прилѣпи́хъ мнѣ̀( ве́сь) до́мъ і҆и҃левъ и҆ ве́сь до́мъ і҆ꙋ́динъ, речѐ гдⷭ҇ь: да бꙋ́дꙋтъ мнѣ̀ въ лю́ди и҆мени̑ты, и҆ въ хвалꙋ̀ и҆ въ сла́вꙋ, и҆ не послꙋ́шаша менѐ.
12καὶ ἐρεῖς πρὸς τὸν λαὸν τοῦτον Πᾶς ἀσκὸς πληρωθήσεται οἴνου. καὶ ἔσται ἐὰν εἴπωσιν πρὸς σέ Μὴ γνόντες οὐ γνωσόμεθα ὅτι πᾶς ἀσκὸς πληρωθήσεται οἴνου; 12И҆ рече́ши къ лю́демъ си̑мъ словеса̀ сїѧ̑: та́кѡ речѐ гдⷭ҇ь бг҃ъ і҆и҃левъ: всѧ́къ мѣ́хъ и҆спо́лнитсѧ вїна̀. И҆ бꙋ́детъ, а҆́ще рекꙋ́тъ къ тебѣ̀: є҆да̀ вѣ́дѧще не ᲂу҆вѣ́мы, ꙗ҆́кѡ всѧ́къ мѣ́хъ и҆спо́лнитсѧ вїна̀;
13καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Τάδε λέγει κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ πληρῶ τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν ταύτην καὶ τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν τοὺς καθημένους υἱοὺς Δαυιδ ἐπὶ θρόνου αὐτοῦ καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς προφήτας καὶ τὸν Ιουδαν καὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας Ιερουσαλημ μεθύσματι 13и҆ рече́ши къ ни̑мъ: сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: сѐ, а҆́зъ и҆спо́лню всѣ́хъ ѡ҆бита́телей землѝ сеѧ̀, и҆ царе́й и҆́хъ сѣдѧ́щихъ ѿ колѣ́на даві́дова на престо́лѣ и҆́хъ, и҆ свѧще́нники и҆ проро́ки, и҆ і҆ꙋ́дꙋ и҆ всѣ́хъ ѡ҆бита́ющихъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ пїѧ́нствомъ,
14καὶ διασκορπιῶ αὐτοὺς ἄνδρα καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ τοὺς πατέρας αὐτῶν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτῶν ἐν τῷ αὐτῷ· οὐκ ἐπιποθήσω, λέγει κύριος, καὶ οὐ φείσομαι καὶ οὐκ οἰκτιρήσω ἀπὸ διαφθορᾶς αὐτῶν. 14и҆ расточꙋ̀ и҆̀хъ, мꙋ́жа и҆ бра́та є҆гѡ̀, и҆ ѻ҆тцы̀ и҆́хъ и҆ сы́ны и҆́хъ вкꙋ́пѣ: не пожела́ю, речѐ гдⷭ҇ь, не пощажꙋ̀, и҆ не ᲂу҆млⷭ҇рдюсѧ, є҆́же не погꙋби́ти и҆́хъ.
15Ἀκούσατε καὶ ἐνωτίσασθε καὶ μὴ ἐπαίρεσθε, ὅτι κύριος ἐλάλησεν. 15Слы́шите и҆ внемли́те, и҆ не возноси́тесѧ, ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь гл҃алъ є҆́сть.
16δότε τῷ κυρίῳ θεῷ ὑμῶν δόξαν πρὸ τοῦ συσκοτάσαι καὶ πρὸς τοῦ προσκόψαι πόδας ὑμῶν ἐπ᾿ ὄρη σκοτεινὰ καὶ ἀναμενεῖτε εἰς φῶς καὶ ἐκεῖ σκιὰ θανάτου καὶ τεθήσονται εἰς σκότος. 16Дади́те гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ ва́шемꙋ сла́вꙋ пре́жде да́же не сме́ркнетсѧ и҆ пре́жде да́же не пре́ткнꙋтсѧ но́зѣ ва́ши ко гора́мъ тє́мнымъ: и҆ пождетѐ свѣ́та, и҆ та́мѡ сѣ́нь сме́ртнаѧ, и҆ положе́ни бꙋ́дꙋтъ во мра́къ.
17ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσητε, κεκρυμμένως κλαύσεται ψυχὴ ὑμῶν ἀπὸ προσώπου ὕβρεως, καὶ κατάξουσιν οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν δάκρυα, ὅτι συνετρίβη τὸ ποίμνιον κυρίου. 17А҆́ще же не послꙋ́шаете, въ та́йнѣ воспла́четсѧ дꙋша̀ ва́ша ѿ лица̀ горды́ни и҆ пла́чѧ воспла́четъ, и҆ и҆зведꙋ́тъ ѻ҆́чи ва́ши сле́зы, ꙗ҆́кѡ сотре́но є҆́сть ста́до гдⷭ҇не.
18εἴπατε τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς δυναστεύουσιν Ταπεινώθητε καὶ καθίσατε, ὅτι καθῃρέθη ἀπὸ κεφαλῆς ὑμῶν στέφανος δόξης ὑμῶν. 18Рцы́те царю̀ и҆ влады́камъ: смири́тесѧ, сѧ́дите, ꙗ҆́кѡ взѧ́тсѧ ѿ главы̀ ва́шеѧ вѣне́цъ сла́вы ва́шеѧ.
19πόλεις αἱ πρὸς νότον συνεκλείσθησαν, καὶ οὐκ ἦν ἀνοίγων· ἀπῳκίσθη Ιουδας, συνετέλεσεν ἀποικίαν τελείαν. 19Гра́ды ю҆́жнїи затворе́ни сꙋ́ть, и҆ нѣ́сть ѿверза́ѧй: преведе́нъ є҆́сть ве́сь і҆ꙋ́да, соверши́ша преселе́нїе соверше́нное.
20Ἀνάλαβε ὀφθαλμούς σου, Ιερουσαλημ, καὶ ἰδὲ τοὺς ἐρχομένους ἀπὸ βορρᾶ· ποῦ ἐστιν τὸ ποίμνιον, ἐδόθη σοι, πρόβατα δόξης σου; 20Воздви́гни ѻ҆́чи твоѝ, і҆ерⷭ҇ли́ме, и҆ ви́ждь приходѧ́щыѧ ѿ сѣ́вера: гдѣ̀ ста́до да́ное тебѣ̀, ѻ҆́вцы сла́вы твоеѧ̀;
21τί ἐρεῖς ὅταν ἐπισκέπτωνταί σε; καὶ σὺ ἐδίδαξας αὐτοὺς ἐπὶ σὲ μαθήματα εἰς ἀρχήν· οὐκ ὠδῖνες καθέξουσίν σε καθὼς γυναῖκα τίκτουσαν; 21Что̀ рече́ши, є҆гда̀ посѣтѧ́тъ тѧ̀; и҆ ты̀ наꙋчи́лъ є҆сѝ и҆̀хъ на тѧ̀ ᲂу҆че́нїемъ въ нача́льство: є҆да̀ не ѡ҆б̾и́мꙋтъ тѧ̀ бѡлѣ́зни ꙗ҆́кѡ женꙋ̀ родѧ́щꙋю;
22καὶ ἐὰν εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου Διὰ τί ἀπήντησέν μοι ταῦτα; διὰ τὸ πλῆθος τῆς ἀδικίας σου ἀνεκαλύφθη τὰ ὀπίσθιά σου παραδειγματισθῆναι τὰς πτέρνας σου. 22А҆́ще же рече́ши въ се́рдцы твое́мъ: почто̀ прїидо́ша мѝ сїѧ̑; за мно́жество беззако́нїѧ твоегѡ̀ ѿкровє́на сꙋ́ть за̑днѧѧ твоѧ̑, да ѡ҆брꙋ̑ганы бꙋ́дꙋтъ стѡпы̀ твоѧ̑.
23εἰ ἀλλάξεται Αἰθίοψ τὸ δέρμα αὐτοῦ καὶ πάρδαλις τὰ ποικίλματα αὐτῆς, καὶ ὑμεῖς δυνήσεσθε εὖ ποιῆσαι μεμαθηκότες τὰ κακά. 23А҆́ще премѣни́тъ є҆ѳїо́плѧнинъ ко́жꙋ свою̀, и҆ ры́сь пестрѡты̀ своѧ̑, и҆ вы̀ мо́жете благотвори́ти наꙋчи́вшесѧ ѕлꙋ̀.
24καὶ διέσπειρα αὐτοὺς ὡς φρύγανα φερόμενα ὑπὸ ἀνέμου εἰς ἔρημον. 24И҆ развѣ́ю и҆̀хъ, ꙗ҆́кѡ сте́блїе носи́мое вѣ́тромъ въ пꙋсты́ню.
25οὗτος κλῆρός σου καὶ μερὶς τοῦ ἀπειθεῖν ὑμᾶς ἐμοί, λέγει κύριος, ὡς ἐπελάθου μου καὶ ἤλπισας ἐπὶ ψεύδεσιν. 25Се́й жре́бїй тво́й и҆ ча́сть непоко́рства твоегѡ̀ на мѧ̀, гл҃етъ гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ забы́лъ є҆сѝ мѧ̀ и҆ надѣ́ѧлсѧ на лжꙋ̀:
26κἀγὼ ἀποκαλύψω τὰ ὀπίσω σου ἐπὶ τὸ πρόσωπόν σου, καὶ ὀφθήσεται ἀτιμία σου. 26тѣ́мже и҆ а҆́зъ ѡ҆бнажꙋ̀ бе́дры твоѧ̑ проти́вꙋ лица̀ твоегѡ̀, и҆ ꙗ҆ви́тсѧ срамота̀ твоѧ̀
27καὶ μοιχεία σου καὶ χρεμετισμός σου καὶ ἀπαλλοτρίωσις τῆς πορνείας σου, ἐπὶ τῶν βουνῶν καὶ ἐν τοῖς ἀγροῖς ἑώρακα τὰ βδελύγματά σου· οὐαί σοι, Ιερουσαλημ, ὅτι οὐκ ἐκαθαρίσθης ὀπίσω μου, ἕως τίνος ἔτι; 27и҆ прелюбодѣ́йство твоѐ, и҆ ржа́нїе твоѐ и҆ ѿчꙋжде́нїе блꙋда̀ твоегѡ̀: на гора́хъ и҆ на се́лѣхъ ви́дѣхъ ме́рзѡсти твоѧ̑. Го́ре тебѣ̀, і҆ерⷭ҇ли́ме, ꙗ҆́кѡ не ѡ҆чи́стилсѧ є҆сѝ, послѣ́дꙋѧ мнѣ̀. Доко́лѣ є҆щѐ;
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms