І҆еремі́и 4

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Ἐὰν ἐπιστραφῇ Ισραηλ, λέγει κύριος, πρός με ἐπιστραφήσεται· ἐὰν περιέλῃ τὰ βδελύγματα αὐτοῦ ἐκ στόματος αὐτοῦ καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου μου εὐλαβηθῇ 1А҆́ще ѡ҆брати́шисѧ, і҆и҃лю, гл҃етъ гдⷭ҇ь, ко мнѣ̀ ѡ҆брати́сѧ: и҆ а҆́ще ѿи́меши ме́рзѡсти твоѧ̑ ѿ ᲂу҆́стъ твои́хъ, и҆ ѿ лица̀ моегѡ̀ ᲂу҆бои́шисѧ,
2καὶ ὀμόσῃ Ζῇ κύριος μετὰ ἀληθείας καὶ ἐν κρίσει καὶ ἐν δικαιοσύνῃ, καὶ εὐλογήσουσιν ἐν αὐτῇ ἔθνη καὶ ἐν αὐτῷ αἰνέσουσιν τῷ θεῷ ἐν Ιερουσαλημ. 2и҆ клене́шисѧ, живе́тъ гдⷭ҇ь, во и҆́стинѣ и҆ въ сꙋдѣ̀ и҆ въ пра́вдѣ, и҆ благословѧ́тъ въ не́мъ ꙗ҆зы́цы и҆ въ не́мъ восхва́лѧтъ бг҃а во і҆ерⷭ҇ли́мѣ.
3ὅτι τάδε λέγει κύριος τοῖς ἀνδράσιν Ιουδα καὶ τοῖς κατοικοῦσιν Ιερουσαλημ Νεώσατε ἑαυτοῖς νεώματα καὶ μὴ σπείρητε ἐπ᾿ ἀκάνθαις. 3Сїѧ̑ бо гл҃етъ гдⷭ҇ь мꙋжє́мъ і҆ꙋ̑динымъ и҆ ѡ҆бита́телємъ і҆ерⷭ҇ли̑млимъ: понови́те себѣ̀ полѧ̀ и҆ не сѣ́йте на те́рнїи:
4περιτμήθητε τῷ θεῷ ὑμῶν καὶ περιτέμεσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν, ἄνδρες Ιουδα καὶ οἱ κατοικοῦντες Ιερουσαλημ, μὴ ἐξέλθῃ ὡς πῦρ θυμός μου καὶ ἐκκαυθήσεται, καὶ οὐκ ἔσται σβέσων ἀπὸ προσώπου πονηρίας ἐπιτηδευμάτων ὑμῶν. 4ѡ҆брѣ́житесѧ бг҃ꙋ ва́шемꙋ и҆ ѡ҆брѣ́жите жестосе́рдїе ва́ше, мꙋ́жїе і҆ꙋ̑дины и҆ ѡ҆бита́ющїи во і҆ерⷭ҇ли́мѣ, да не и҆зы́детъ ꙗ҆́кѡ ѻ҆́гнь ꙗ҆́рость моѧ̀, и҆ возгори́тсѧ, и҆ не бꙋ́детъ ᲂу҆гаша́ѧй, ра́ди лꙋка́вства начина́нїй ва́шихъ.
5Ἀναγγείλατε ἐν τῷ Ιουδα, καὶ ἀκουσθήτω ἐν Ιερουσαλημ· εἴπατε Σημάνατε ἐπὶ τῆς γῆς σάλπιγγι καὶ κεκράξατε μέγα· εἴπατε Συνάχθητε καὶ εἰσέλθωμεν εἰς τὰς πόλεις τὰς τειχήρεις. 5Возвѣсти́те во і҆ꙋде́и, и҆ да ᲂу҆слы́шитсѧ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ: глаго́лите, воспо́йте трꙋбо́ю на землѝ, возопі́йте ѕѣлѡ̀ и҆ рцы́те: собери́тесѧ, и҆ вни́демъ во гра́ды твє́рды.
6ἀναλαβόντες φεύγετε εἰς Σιων· σπεύσατε μὴ στῆτε, ὅτι κακὰ ἐγὼ ἐπάγω ἀπὸ βορρᾶ καὶ συντριβὴν μεγάλην. 6Воздви́гше( зна́менїе) бѣжи́те въ сїѡ́нъ, потщи́тесѧ, не сто́йте, ꙗ҆́кѡ ѕла̑ѧ а҆́зъ навождꙋ̀ ѿ сѣ́вера и҆ сотре́нїе вели́ко.
7ἀνέβη λέων ἐκ τῆς μάνδρας αὐτοῦ, ἐξολεθρεύων ἔθνη ἐξῆρεν καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ τοῦ θεῖναι τὴν γῆν εἰς ἐρήμωσιν, καὶ πόλεις καθαιρεθήσονται παρὰ τὸ μὴ κατοικεῖσθαι αὐτάς. 7Взы́де ле́въ ѿ ло́жа своегѡ̀, и҆ погꙋблѧ́ѧй ꙗ҆зы́ки воздви́жесѧ и҆ и҆зы́де ѿ мѣ́ста своегѡ̀, да положи́тъ зе́млю твою̀ въ пꙋсты́ню, и҆ гра́ди твоѝ разорѧ́тсѧ, ѡ҆ста́вшїи без̾ ѡ҆бита́телей.
8ἐπὶ τούτοις περιζώσασθε σάκκους καὶ κόπτεσθε καὶ ἀλαλάξατε, διότι οὐκ ἀπεστράφη θυμὸς κυρίου ἀφ᾿ ὑμῶν. 8Ѡ҆ си́хъ препоѧ́шитесѧ во врє́тища и҆ пла́чите и҆ рыда́йте, ꙗ҆́кѡ не ѿврати́сѧ гнѣ́въ ꙗ҆́рости гдⷭ҇ни ѿ ва́съ.
9καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, λέγει κύριος, ἀπολεῖται καρδία τοῦ βασιλέως καὶ καρδία τῶν ἀρχόντων, καὶ οἱ ἱερεῖς ἐκστήσονται, καὶ οἱ προφῆται θαυμάσονται. 9И҆ бꙋ́детъ въ де́нь то́й, гл҃етъ гдⷭ҇ь, поги́бнетъ се́рдце царе́во и҆ се́рдце нача́льникѡвъ, и҆ свѧще́нницы ᲂу҆жа́снꙋтсѧ, и҆ проро́цы ᲂу҆дивѧ́тсѧ.
10καὶ εἶπα δέσποτα κύριε, ἄρα γε ἀπατῶν ἠπάτησας τὸν λαὸν τοῦτον καὶ τὴν Ιερουσαλημ λέγων Εἰρήνη ἔσται ὑμῖν, καὶ ἰδοὺ ἥψατο μάχαιρα ἕως τῆς ψυχῆς αὐτῶν. 10И҆ реко́хъ: ѽ, влⷣко гдⷭ҇и, є҆да̀ ѡ҆больсти́лъ є҆сѝ лю́ди сїѧ̑ и҆ і҆ерⷭ҇ли́ма, рекі́й: ми́ръ бꙋ́детъ ва́мъ; и҆ сѐ, про́йде ме́чь да́же до дꙋшѝ и҆́хъ.
11ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐροῦσιν τῷ λαῷ τούτῳ καὶ τῇ Ιερουσαλημ Πνεῦμα πλανήσεως ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὁδὸς τῆς θυγατρὸς τοῦ λαοῦ μου οὐκ εἰς καθαρὸν οὐδ᾿ εἰς ἅγιον. 11Во вре́мѧ ѻ҆́но рече́тсѧ лю́демъ си̑мъ и҆ і҆ерⷭ҇ли́мꙋ: дꙋ́хъ заблꙋжде́нїѧ въ пꙋсты́ни, пꙋ́ть дще́ре люді́й мои́хъ, не ко ѡ҆чище́нїю, нижѐ во ст҃о́е:
12πνεῦμα πληρώσεως ἥξει μοι· νῦν δὲ ἐγὼ λαλῶ κρίματα πρὸς αὐτούς. 12дꙋ́хъ и҆сполне́нїѧ ѿ си́хъ прїи́детъ мнѣ̀, и҆ нн҃ѣ а҆́зъ возгл҃ю сꙋды̀ моѧ̑ къ ни̑мъ.
13ἰδοὺ ὡς νεφέλη ἀναβήσεται, καὶ ὡς καταιγὶς τὰ ἅρματα αὐτοῦ, κουφότεροι ἀετῶν οἱ ἵπποι αὐτοῦ· οὐαὶ ἡμῖν, ὅτι ταλαιπωροῦμεν. 13Сѐ, ꙗ҆́кѡ ѡ҆́блакъ взы́детъ, и҆ ꙗ҆́кѡ ви́хрь колєсни́цы є҆гѡ̀, быстрѣ́е ѻ҆рлѡ́въ ко́ни є҆гѡ̀: го́ре на́мъ, ꙗ҆́кѡ бѣ́дствꙋемъ.
14ἀπόπλυνε ἀπὸ κακίας τὴν καρδίαν σου, Ιερουσαλημ, ἵνα σωθῇς· ἕως πότε ὑπάρξουσιν ἐν σοὶ διαλογισμοὶ πόνων σου; 14Ѡ҆мы́й ѿ лꙋка́вства се́рдце твоѐ, і҆ерⷭ҇ли́ме, да спасе́шисѧ: доко́лѣ бꙋ́дꙋтъ въ тебѣ̀ помышлє́нїѧ бѣ́дъ твои́хъ;
15διότι φωνὴ ἀναγγέλλοντος ἐκ Δαν ἥξει, καὶ ἀκουσθήσεται πόνος ἐξ ὄρους Εφραιμ. 15Гла́съ бо возвѣща́ющагѡ ѿ да́на прїи́детъ, и҆ слы́шана бꙋ́детъ болѣ́знь ѿ горы̀ є҆фре́мли.
16ἀναμνήσατε ἔθνη Ἰδοὺ ἥκασιν· ἀναγγείλατε ἐν Ιερουσαλημ Συστροφαὶ ἔρχονται ἐκ γῆς μακρόθεν καὶ ἔδωκαν ἐπὶ τὰς πόλεις Ιουδα φωνὴν αὐτῶν. 16Рцы́те ꙗ҆зы́кѡмъ: сѐ, прїидо́ша: возвѣсти́те во і҆ерⷭ҇ли́мѣ: полцы̀ и҆́дꙋтъ ѿ землѝ да́льнїѧ и҆ да́ша на гра́ды і҆ꙋ̑дины гла́съ сво́й,
17ὡς φυλάσσοντες ἀγρὸν ἐγένοντο ἐπ᾿ αὐτὴν κύκλῳ, ὅτι ἐμοῦ ἠμέλησας, λέγει κύριος. 17а҆́ки стра́жы се́льнїи бы́ша над̾ ни́мъ ѡ҆́крестъ: ꙗ҆́кѡ пренебре́глъ мѧ̀ є҆сѝ, гл҃етъ гдⷭ҇ь.
18αἱ ὁδοί σου καὶ τὰ ἐπιτηδεύματά σου ἐποίησαν ταῦτά σοι· αὕτη κακία σου, ὅτι πικρά, ὅτι ἥψατο ἕως τῆς καρδίας σου. 18Пꙋти̑ твоѧ̑ и҆ начина̑нїѧ твоѧ̑ сотвори́ша тебѣ̀ сїѧ̑: сїѐ лꙋка́вство твоѐ, поне́же го́рько, ꙗ҆́кѡ прикоснꙋ́сѧ се́рдцꙋ твоемꙋ̀.
19τὴν κοιλίαν μου τὴν κοιλίαν μου ἀλγῶ, καὶ τὰ αἰσθητήρια τῆς καρδίας μου· μαιμάσσει ψυχή μου, σπαράσσεται καρδία μου, οὐ σιωπήσομαι, ὅτι φωνὴν σάλπιγγος ἤκουσεν ψυχή μου, κραυγὴν πολέμου. 19Чре́во моѐ, чре́во моѐ боли́тъ мнѣ̀, и҆ чꙋ̑вства се́рдца моегѡ̀, смꙋща́етсѧ дꙋша̀ моѧ̀, терза́етсѧ се́рдце моѐ: не ᲂу҆молчꙋ̀, ꙗ҆́кѡ гла́съ трꙋбы̀ ᲂу҆слы́шала дꙋша̀ моѧ̀, во́пль ра́ти и҆ бѣды̀:
20καὶ ταλαιπωρίαν συντριμμὸν ἐπικαλεῖται, ὅτι τεταλαιπώρηκεν πᾶσα γῆ· ἄφνω τεταλαιπώρηκεν σκηνή, διεσπάσθησαν αἱ δέρρεις μου. 20сотре́нїе( на сотре́нїе) призыва́етсѧ, поне́же ѡ҆пꙋстѣ́ла всѧ̀ землѧ̀, внеза́пꙋ ѡ҆пꙋстѣ̀ жили́ще моѐ, расторго́шасѧ ко́жы моѧ̑.
21ἕως πότε ὄψομαι φεύγοντας ἀκούων φωνὴν σαλπίγγων; 21Доко́лѣ зрѣ́ти и҆́мамъ бѣжа́щихъ, слы́шащь гла́сы трꙋ̑бныѧ;
22διότι οἱ ἡγούμενοι τοῦ λαοῦ μου ἐμὲ οὐκ ᾔδεισαν, υἱοὶ ἄφρονές εἰσιν καὶ οὐ συνετοί· σοφοί εἰσιν τοῦ κακοποιῆσαι, τὸ δὲ καλῶς ποιῆσαι οὐκ ἐπέγνωσαν. 22Поне́же вожде́ве люді́й мои́хъ менѐ не позна́ша: сы́нове бꙋ́їи сꙋ́ть и҆ безꙋ́мни, мꙋ́дри сꙋ́ть, є҆́же твори́ти ѕла̑ѧ, бла́го же твори́ти не позна́ша.
23ἐπέβλεψα ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἰδοὺ οὐθέν, καὶ εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ οὐκ ἦν τὰ φῶτα αὐτοῦ· 23Воззрѣ́хъ на зе́млю, и҆ сѐ, ничто́же, и҆ на не́бо, и҆ не бѣ̀ свѣ́та є҆гѡ̀.
24εἶδον τὰ ὄρη, καὶ ἦν τρέμοντα, καὶ πάντας τοὺς βουνοὺς ταρασσομένους· 24Ви́дѣхъ го́ры, и҆ трепета́хꙋ, и҆ всѝ хо́лми возмꙋти́шасѧ.
25ἐπέβλεψα, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν ἄνθρωπος, καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ ἐπτοεῖτο· 25Воззрѣ́хъ, и҆ сѐ, не бѣ̀ человѣ́ка, и҆ всѧ̑ пти̑цы небє́сныѧ ᲂу҆жаса́хꙋсѧ.
26εἶδον, καὶ ἰδοὺ Κάρμηλος ἔρημος, καὶ πᾶσαι αἱ πόλεις ἐμπεπυρισμέναι πυρὶ ἀπὸ προσώπου κυρίου, καὶ ἀπὸ προσώπου ὀργῆς θυμοῦ αὐτοῦ ἠφανίσθησαν. 26Ви́дѣхъ, и҆ сѐ, карми́лъ пꙋ́стъ, и҆ всѝ гра́ди сожже́ни ѻ҆гне́мъ ѿ лица̀ гдⷭ҇нѧ, и҆ ѿ лица̀ гнѣ́ва ꙗ҆́рости є҆гѡ̀ погибо́ша.
27τάδε λέγει κύριος Ἔρημος ἔσται πᾶσα γῆ, συντέλειαν δὲ οὐ μὴ ποιήσω. 27Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: пꙋста̀ бꙋ́детъ всѧ̀ землѧ̀, сконча́нїѧ же не сотворю̀.
28ἐπὶ τούτοις πενθείτω γῆ, καὶ συσκοτασάτω οὐρανὸς ἄνωθεν, διότι ἐλάλησα καὶ οὐ μετανοήσω, ὥρμησα καὶ οὐκ ἀποστρέψω ἀπ᾿ αὐτῆς. 28Ѡ҆ си́хъ да пла́четъ землѧ̀, и҆ да помрачи́тсѧ не́бо свы́ше: поне́же гл҃ахъ, и҆ не раска́юсѧ: ᲂу҆стреми́хсѧ, и҆ не ѿвращꙋ́сѧ ѿ негѡ̀.
29ἀπὸ φωνῆς ἱππέως καὶ ἐντεταμένου τόξου ἀνεχώρησεν πᾶσα χώρα· εἰσέδυσαν εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς τὰ ἄλση ἐκρύβησαν καὶ ἐπὶ τὰς πέτρας ἀνέβησαν· πᾶσα πόλις ἐγκατελείφθη, οὐ κατοικεῖ ἐν αὐταῖς ἄνθρωπος. 29Ѿ гла́са ꙗ҆здѧ́щихъ и҆ напрѧже́нна лꙋ́ка побѣжѐ всѧ́ка страна̀: внидо́ша въ разсѣ̑лины и҆ въ дꙋбра̑вы сокры́шасѧ и҆ на ка́менїе взыдо́ша: всѝ гра́ди ѡ҆ста́влени сꙋ́ть, не ѡ҆бита́етъ въ ни́хъ человѣ́къ.
30καὶ σὺ τί ποιήσεις, ἐὰν περιβάλῃ κόκκινον καὶ κοσμήσῃ κόσμῳ χρυσῷ καὶ ἐὰν ἐγχρίσῃ στίβι τοὺς ὀφθαλμούς σου; εἰς μάτην ὡραισμός σου· ἀπώσαντό σε οἱ ἐρασταί σου, τὴν ψυχήν σου ζητοῦσιν. 30Ты́ же, запꙋстѣ́лаѧ, что̀ сотвори́ши; а҆́ще ѡ҆блече́шисѧ во багрѧни́цꙋ и҆ ᲂу҆краси́шисѧ мони́сты златы́ми, а҆́ще нама́жеши сті́вїемъ ѻ҆́чи твоѝ, всꙋ́е ᲂу҆краше́нїе твоѐ: ѿри́нꙋша тѧ̀ любѡ́вницы твоѝ, дꙋшѝ твоеѧ̀ и҆́щꙋтъ.
31ὅτι φωνὴν ὡς ὠδινούσης ἤκουσα, τοῦ στεναγμοῦ σου ὡς πρωτοτοκούσης, φωνὴ θυγατρὸς Σιων· ἐκλυθήσεται καὶ παρήσει τὰς χεῖρας αὐτῆς Οἴμμοι ἐγώ, ὅτι ἐκλείπει ψυχή μου ἐπὶ τοῖς ἀνῃρημένοις. 31Гла́съ бо ꙗ҆́кѡ родѧ́щїѧ слы́шахъ стена́нїѧ твоегѡ̀: а҆́ки первородѧ́щїѧ гла́съ дще́ре сїѡ́ни и҆ста́етъ, и҆ ѡ҆пꙋ́ститъ рꙋ́цѣ своѝ: го́ре мнѣ̀, ꙗ҆́кѡ и҆счеза́етъ дꙋша̀ моѧ̀ над̾ ᲂу҆бїе́нными.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms