І҆еремі́и 14

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρὸς Ιερεμιαν περὶ τῆς ἀβροχίας 1И҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко і҆еремі́и ѡ҆ бездо́ждїи.
2Ἐπένθησεν Ιουδαία, καὶ αἱ πύλαι αὐτῆς ἐκενώθησαν καὶ ἐσκοτώθησαν ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ κραυγὴ τῆς Ιερουσαλημ ἀνέβη. 2Рыда́ла і҆ꙋде́а, и҆ врата̀ є҆ѧ̀ разрꙋши́шасѧ, и҆ ѡ҆темни́шасѧ на землѝ, и҆ во́пль і҆ерⷭ҇ли́ма взы́де.
3καὶ οἱ μεγιστᾶνες αὐτῆς ἀπέστειλαν τοὺς νεωτέρους αὐτῶν ἐφ᾿ ὕδωρ· ἤλθοσαν ἐπὶ τὰ φρέατα καὶ οὐχ εὕροσαν ὕδωρ καὶ ἀπέστρεψαν τὰ ἀγγεῖα αὐτῶν κενά. 3И҆ вельмѡ́жи є҆гѡ̀ посла́ша ме́ньшихъ свои́хъ къ водѣ̀: прїидо́ша на кла̑дѧзи и҆ не ѡ҆брѣто́ша воды̀, и҆ ѿнесо́ша сосꙋ́ды своѧ̑ тщы̀: постыжде́ни сꙋ́ть и҆ посра́млени, и҆ покры́ша главы̑ своѧ̑.
4καὶ τὰ ἔργα τῆς γῆς ἐξέλιπεν, ὅτι οὐκ ἦν ὑετός· ᾐσχύνθησαν γεωργοί, ἐπεκάλυψαν τὴν κεφαλὴν αὐτῶν. 4И҆ дѣла̀ землѝ ѡ҆скꙋдѣ́ша, ꙗ҆́кѡ не бѧ́ше дождѧ̀ на зе́млю: постыжде́ни сꙋ́ть земледѣ́льцы, покры́ша главы̑ своѧ̑.
5καὶ ἔλαφοι ἐν ἀγρῷ ἔτεκον καὶ ἐγκατέλιπον, ὅτι οὐκ ἦν βοτάνη. 5И҆ є҆лє́ницы на ни́вѣ роди́ша и҆ ѡ҆ста́виша, ꙗ҆́кѡ не бѣ̀ травы̀.
6ὄνοι ἄγριοι ἔστησαν ἐπὶ νάπας· εἵλκυσαν ἄνεμον, ἐξέλιπον οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν, ὅτι οὐκ ἦν χόρτος ἀπὸ λαοῦ ἀδικίας.– 6Ѻ҆на́гри ста́ша на ка́менїихъ, бра́ша въ себѐ вѣ́тръ ꙗ҆́кѡ ѕмі́еве, ѡ҆скꙋдѣ́ша ѻ҆́чи и҆́хъ, ꙗ҆́кѡ не бѣ̀ травы̀.
7εἰ αἱ ἁμαρτίαι ἡμῶν ἀντέστησαν ἡμῖν, κύριε, ποίησον ἡμῖν ἕνεκεν σοῦ, ὅτι πολλαὶ αἱ ἁμαρτίαι ἡμῶν ἐναντίον σοῦ, ὅτι σοὶ ἡμάρτομεν. 7Беззакѡ́нїѧ на̑ша противꙋста́ша на́мъ: гдⷭ҇и, сотворѝ на́мъ ра́ди и҆́мене твоегѡ̀, ꙗ҆́кѡ мно́зи грѣсѝ на́ши пред̾ тобо́ю, тебѣ̀ согрѣши́хомъ.
8ὑπομονὴ Ισραηλ, κύριε, καὶ σῴζεις ἐν καιρῷ κακῶν· ἵνα τί ἐγενήθης ὡσεὶ πάροικος ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ὡς αὐτόχθων ἐκκλίνων εἰς κατάλυμα; 8Ѡ҆жида́нїе і҆и҃лево, гдⷭ҇и, сп҃си́телю на́шъ во вре́мѧ ско́рби! вскꙋ́ю ꙗ҆́кѡ пришле́цъ є҆сѝ на землѝ и҆ ꙗ҆́кѡ пꙋ́тникъ ᲂу҆кланѧ́ющьсѧ во вита́лище;
9μὴ ἔσῃ ὥσπερ ἄνθρωπος ὑπνῶν ὡς ἀνὴρ οὐ δυνάμενος σῴζειν; καὶ σὺ ἐν ἡμῖν εἶ, κύριε, καὶ τὸ ὄνομά σου ἐπικέκληται ἐφ᾿ ἡμᾶς· μὴ ἐπιλάθῃ ἡμῶν.– 9Є҆да̀ бꙋ́деши ꙗ҆́коже человѣ́къ спѧ́й, и҆лѝ а҆́ки мꙋ́жъ не могі́й спастѝ; ты́ же въ на́съ є҆сѝ, гдⷭ҇и, и҆ и҆́мѧ твоѐ при́звано бы́сть на на́съ, не забꙋ́ди на́съ.
10οὕτως λέγει κύριος τῷ λαῷ τούτῳ Ἠγάπησαν κινεῖν πόδας αὐτῶν καὶ οὐκ ἐφείσαντο, καὶ θεὸς οὐκ εὐδόκησεν ἐν αὐτοῖς· νῦν μνησθήσεται τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν. 10Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь лю́демъ си̑мъ: возлюби́ша подвиза́ти но́зѣ своѝ и҆ не ᲂу҆поко́ишасѧ, и҆ бг҃ъ не бл҃гопоспѣшѝ въ ни́хъ, нн҃ѣ воспомѧне́тъ беззакѡ́нїѧ и҆́хъ и҆ посѣти́тъ грѣхѝ и҆́хъ.
11καὶ εἶπεν κύριος πρός με Μὴ προσεύχου περὶ τοῦ λαοῦ τούτου εἰς ἀγαθά· 11И҆ речѐ гдⷭ҇ь ко мнѣ̀: не моли́сѧ ѡ҆ лю́дехъ си́хъ во бла́го:
12ὅτι ἐὰν νηστεύσωσιν, οὐκ εἰσακούσομαι τῆς δεήσεως αὐτῶν, καὶ ἐὰν προσενέγκωσιν ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας, οὐκ εὐδοκήσω ἐν αὐτοῖς, ὅτι ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν θανάτῳ ἐγὼ συντελέσω αὐτούς. 12є҆гда̀ пости́тисѧ бꙋ́дꙋтъ, не ᲂу҆слы́шꙋ проше́нїѧ и҆́хъ, и҆ а҆́ще принесꙋ́тъ всесожжє́нїѧ и҆ жє́ртвы, не бл҃говолю̀ въ ни́хъ: ꙗ҆́кѡ мече́мъ и҆ гла́домъ и҆ мо́ромъ а҆́зъ сконча́ю и҆̀хъ.
13καὶ εἶπα κύριε, ἰδοὺ οἱ προφῆται αὐτῶν προφητεύουσιν καὶ λέγουσιν Οὐκ ὄψεσθε μάχαιραν, οὐδὲ λιμὸς ἔσται ἐν ὑμῖν, ὅτι ἀλήθειαν καὶ εἰρήνην δώσω ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ. 13И҆ реко́хъ: сы́й гдⷭ҇и бж҃е, сѐ, проро́цы и҆́хъ прорица́ютъ и҆ глаго́лютъ: не ᲂу҆́зрите меча̀, и҆ гла́дъ не бꙋ́детъ ва́мъ, но и҆́стинꙋ и҆ ми́ръ да́мъ на землѝ и҆ на мѣ́стѣ се́мъ.
14καὶ εἶπεν κύριος πρός με Ψευδῆ οἱ προφῆται προφητεύουσιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, οὐκ ἀπέστειλα αὐτοὺς καὶ οὐκ ἐνετειλάμην αὐτοῖς καὶ οὐκ ἐλάλησα πρὸς αὐτούς· ὅτι ὁράσεις ψευδεῖς καὶ μαντείας καὶ οἰωνίσματα καὶ προαιρέσεις καρδίας αὐτῶν αὐτοὶ προφητεύουσιν ὑμῖν. 14И҆ речѐ гдⷭ҇ь ко мнѣ̀: лжи́вѡ проро́цы прорица́ютъ во и҆́мѧ моѐ, не посла́хъ и҆́хъ, ни заповѣ́дахъ и҆̀мъ, ни гл҃алъ є҆́смь къ ни̑мъ: поне́же видѣ̑нїѧ лжи̑ва и҆ гада̑нїѧ и҆ волшє́бства и҆ произво́лы се́рдца своегѡ̀ ті́и прорица́ютъ ва́мъ.
15διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος περὶ τῶν προφητῶν τῶν προφητευόντων ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου ψευδῆ, καὶ ἐγὼ οὐκ ἀπέστειλα αὐτούς, οἳ λέγουσιν Μάχαιρα καὶ λιμὸς οὐκ ἔσται ἐπὶ τῆς γῆς ταύτης Ἐν θανάτῳ νοσερῷ ἀποθανοῦνται, καὶ ἐν λιμῷ συντελεσθήσονται οἱ προφῆται· 15Сегѡ̀ ра́ди сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь ѡ҆ проро́цѣхъ, и҆̀же проро́чествꙋютъ во и҆́мѧ моѐ лѡ́жнаѧ, и҆ а҆́зъ не посла́хъ и҆́хъ, и҆̀же глаго́лютъ: ме́чь и҆ гла́дъ не бꙋ́детъ на землѝ се́й: сме́ртїю лю́тою ᲂу҆́мрꙋтъ и҆ гла́домъ сконча́ютсѧ проро́цы ті́и.
16καὶ λαός, οἷς αὐτοὶ προφητεύουσιν αὐτοῖς, καὶ ἔσονται ἐρριμμένοι ἐν ταῖς διόδοις Ιερουσαλημ ἀπὸ προσώπου μαχαίρας καὶ τοῦ λιμοῦ, καὶ οὐκ ἔσται θάπτων αὐτούς, καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῶν· καὶ ἐκχεῶ ἐπ᾿ αὐτοὺς τὰ κακὰ αὐτῶν. 16И҆ лю́дїе, и҆̀мже ті́и проро́чествꙋютъ, бꙋ́дꙋтъ и҆зве́ржени на пꙋте́хъ і҆ерⷭ҇ли́ма ѿ лица̀ меча̀ и҆ гла́да, и҆ не бꙋ́детъ погреба́ѧй и҆̀хъ, и҆ жєны̀ и҆́хъ и҆ сы́нове и҆́хъ и҆ дщє́ри и҆́хъ, и҆ и҆злїю̀ на ни́хъ ѕла̑ѧ и҆́хъ.
17καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτοὺς τὸν λόγον τοῦτον Καταγάγετε ἐπ᾿ ὀφθαλμοὺς ὑμῶν δάκρυα ἡμέρας καὶ νυκτός, καὶ μὴ διαλιπέτωσαν, ὅτι συντρίμματι συνετρίβη θυγάτηρ λαοῦ μου καὶ πληγῇ ὀδυνηρᾷ σφόδρα. 17И҆ рече́ши къ ни̑мъ сло́во сїѐ: да и҆зведꙋ́тъ ѻ҆́чи ва́ши сле́зы де́нь и҆ но́щь, и҆ да не преста́нꙋтъ, ꙗ҆́кѡ сотре́нїемъ вели́кимъ сотре́на( дѣ́ва) дще́рь люді́й мои́хъ и҆ ꙗ҆́звою ѕло́ю ѕѣлѡ̀.
18ἐὰν ἐξέλθω εἰς τὸ πεδίον, καὶ ἰδοὺ τραυματίαι μαχαίρας, καὶ ἐὰν εἰσέλθω εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἰδοὺ πόνος λιμοῦ· ὅτι ἱερεὺς καὶ προφήτης ἐπορεύθησαν εἰς γῆν, ἣν οὐκ ᾔδεισαν.– 18А҆́ще и҆зы́дꙋ на по́ле, и҆ сѐ, закла́ни мече́мъ: и҆ а҆́ще вни́дꙋ во гра́дъ, и҆ сѐ, и҆ста́ѧвшїи гла́домъ: ꙗ҆́кѡ проро́къ и҆ свѧще́нникъ ѿидо́ша въ зе́млю, є҆ѧ́же не вѣ́дѧхꙋ.
19μὴ ἀποδοκιμάζων ἀπεδοκίμασας τὸν Ιουδαν, καὶ ἀπὸ Σιων ἀπέστη ψυχή σου; ἵνα τί ἔπαισας ἡμᾶς, καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἴασις; ὑπεμείναμεν εἰς εἰρήνην, καὶ οὐκ ἦν ἀγαθά· εἰς καιρὸν ἰάσεως, καὶ ἰδοὺ ταραχή. 19Є҆да̀ ѿме́щꙋщь ѿве́рглъ є҆сѝ і҆ꙋ́дꙋ, и҆ ѿ сїѡ́на ѿстꙋпѝ дш҃а̀ твоѧ̀; вскꙋ́ю порази́лъ є҆сѝ на́съ, и҆ нѣ́сть на́мъ и҆сцѣле́нїѧ; жда́хомъ ми́ра, и҆ не бѧ́хꙋ блага̑ѧ: вре́мене ᲂу҆врачева́нїѧ, и҆ сѐ, боѧ́знь.
20ἔγνωμεν, κύριε, ἁμαρτήματα ἡμῶν, ἀδικίας πατέρων ἡμῶν, ὅτι ἡμάρτομεν ἐναντίον σου. 20Позна́хомъ, гдⷭ҇и, грѣхѝ на́шѧ, беззакѡ́нїѧ ѻ҆тє́цъ на́шихъ, ꙗ҆́кѡ согрѣши́хомъ пред̾ тобо́ю.
21κόπασον διὰ τὸ ὄνομά σου, μὴ ἀπολέσῃς θρόνον δόξης σου· μνήσθητι, μὴ διασκεδάσῃς τὴν διαθήκην σου τὴν μεθ᾿ ἡμῶν. 21Преста́ни ра́ди и҆́мене твоегѡ̀, не погꙋбѝ прⷭ҇то́ла сла́вы твоеѧ̀: воспомѧнѝ, не разорѝ завѣ́та твоегѡ̀ и҆́же съ на́ми.
22μὴ ἔστιν ἐν εἰδώλοις τῶν ἐθνῶν ὑετίζων; καὶ εἰ οὐρανὸς δώσει πλησμονὴν αὐτοῦ; οὐχὶ σὺ εἶ αὐτός; καὶ ὑπομενοῦμέν σε, ὅτι σὺ ἐποίησας πάντα ταῦτα. 22Є҆да̀ є҆́сть во и҆зва́ѧнныхъ ꙗ҆зы́ческихъ, и҆́же дожди́тъ; и҆лѝ небеса̀ мо́гꙋтъ да́ти вла́гꙋ свою̀; не ты́ ли є҆сѝ, гдⷭ҇и бж҃е на́шъ; и҆ пожде́мъ тебѐ, гдⷭ҇и, ты́ бо сотвори́лъ є҆сѝ всѧ̑ сїѧ̑.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms