І҆еремі́и 18

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1 λόγος γενόμενος παρὰ κυρίου πρὸς Ιερεμιαν λέγων 1Сло́во, є҆́же бы́сть ко і҆еремі́и ѿ гдⷭ҇а, рекꙋ́щее:
2Ἀνάστηθι καὶ κατάβηθι εἰς οἶκον τοῦ κεραμέως, καὶ ἐκεῖ ἀκούσῃ τοὺς λόγους μου. 2востанѝ и҆ сни́ди въ до́мъ скꙋде́льничь, и҆ та́мѡ ᲂу҆слы́шиши словеса̀ моѧ̑.
3καὶ κατέβην εἰς τὸν οἶκον τοῦ κεραμέως, καὶ ἰδοὺ αὐτὸς ἐποίει ἔργον ἐπὶ τῶν λίθων· 3И҆ снидо́хъ въ до́мъ скꙋде́льничь, и҆ сѐ, то́й творѧ́ше дѣ́ло на ка́менехъ.
4καὶ διέπεσεν τὸ ἀγγεῖον, αὐτὸς ἐποίει, ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ, καὶ πάλιν αὐτὸς ἐποίησεν αὐτὸ ἀγγεῖον ἕτερον, καθὼς ἤρεσεν ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι. 4И҆ разби́сѧ сосꙋ́дъ, є҆го́же то́й творѧ́ше ѿ гли́ны рꙋка́ма свои́ма: и҆ па́ки то́й сотворѝ и҆з̾ негѡ̀ и҆́ный сосꙋ́дъ, ꙗ҆́коже ᲂу҆го́дно во ѻ҆́чїю є҆гѡ̀ твори́ти.
5καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων 5И҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀, рекꙋ́щее:
6Εἰ καθὼς κεραμεὺς οὗτος οὐ δυνήσομαι τοῦ ποιῆσαι ὑμᾶς, οἶκος Ισραηλ; ἰδοὺ ὡς πηλὸς τοῦ κεραμέως ὑμεῖς ἐστε ἐν ταῖς χερσίν μου. 6є҆да̀, ꙗ҆́коже скꙋде́льникъ се́й, не возмогꙋ̀ сотвори́ти ва́съ, до́ме і҆и҃левъ; речѐ гдⷭ҇ь: сѐ, ꙗ҆́коже бре́нїе въ рꙋкꙋ̀ скꙋде́льника, та́кѡ вы̀ є҆стѐ, до́ме і҆и҃левъ, въ рꙋкꙋ̀ моє́ю:
7πέρας λαλήσω ἐπὶ ἔθνος ἐπὶ βασιλείαν τοῦ ἐξᾶραι αὐτοὺς καὶ τοῦ ἀπολλύειν, 7наконе́цъ возгл҃ю на ꙗ҆зы́къ и҆ на ца́рство, да и҆скореню̀ и҆̀хъ и҆ разорю̀ и҆ расточꙋ̀ ѧ҆̀:
8καὶ ἐπιστραφῇ τὸ ἔθνος ἐκεῖνο ἀπὸ πάντων τῶν κακῶν αὐτῶν, καὶ μετανοήσω περὶ τῶν κακῶν, ὧν ἐλογισάμην τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖς· 8и҆ а҆́ще ѡ҆брати́тсѧ ꙗ҆зы́къ то́й ѿ всѣ́хъ лꙋка́вствъ свои́хъ, то̀ раска́юсѧ ѡ҆ ѡ҆ѕлобле́нїихъ, ꙗ҆̀же помы́слихъ сотвори́ти и҆̀мъ:
9καὶ πέρας λαλήσω ἐπὶ ἔθνος καὶ ἐπὶ βασιλείαν τοῦ ἀνοικοδομεῖσθαι καὶ τοῦ καταφυτεύεσθαι, 9и҆ наконе́цъ рекꙋ̀ на ꙗ҆зы́къ и҆ ца́рство, да возсози́ждꙋ и҆ насаждꙋ̀ ѧ҆̀,
10καὶ ποιήσωσιν τὰ πονηρὰ ἐναντίον μου τοῦ μὴ ἀκούειν τῆς φωνῆς μου, καὶ μετανοήσω περὶ τῶν ἀγαθῶν, ὧν ἐλάλησα τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖς. 10и҆ а҆́ще сотворѧ́тъ лꙋка̑ваѧ пред̾ ѻ҆чи́ма мои́ма, є҆́же не послꙋ́шати гла́са моегѡ̀, то̀ раска́юсѧ ѡ҆ благи́хъ, ꙗ҆̀же гл҃ахъ сотвори́ти и҆̀мъ.
11καὶ νῦν εἰπὸν πρὸς ἄνδρας Ιουδα καὶ πρὸς τοὺς κατοικοῦντας Ιερουσαλημ Ἰδοὺ ἐγὼ πλάσσω ἐφ᾿ ὑμᾶς κακὰ καὶ λογίζομαι ἐφ᾿ ὑμᾶς λογισμόν· ἀποστραφήτω δὴ ἕκαστος ἀπὸ ὁδοῦ αὐτοῦ τῆς πονηρᾶς, καὶ καλλίονα ποιήσετε τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν. 11И҆ нн҃ѣ рцы̀ ко мꙋжє́мъ і҆ꙋ̑динымъ и҆ ѡ҆бита́телємъ і҆ерⷭ҇ли́ма, рекі́й: сїѧ̑ речѐ гдⷭ҇ь: сѐ, а҆́зъ творю̀ на ва́съ ѕла̑ѧ и҆ мы́шлю на ва́съ ᲂу҆мышле́нїе: да ѡ҆брати́тсѧ ᲂу҆́бѡ кі́йждо ѿ пꙋтѝ своегѡ̀ лꙋка́вагѡ, и҆ и҆спра́вите пꙋти̑ ва́шѧ и҆ ᲂу҆мышлє́нїѧ ва̑ша.
12καὶ εἶπαν Ἀνδριούμεθα, ὅτι ὀπίσω τῶν ἀποστροφῶν ἡμῶν πορευσόμεθα καὶ ἕκαστος τὰ ἀρεστὰ τῆς καρδίας αὐτοῦ τῆς πονηρᾶς ποιήσομεν. 12И҆ реко́ша: ᲂу҆крѣпи́мсѧ, и҆́бо по развраще́нїємъ на́шымъ по́йдемъ, и҆ кі́йждо ᲂу҆го́дное се́рдца своегѡ̀ лꙋка́вагѡ сотвори́мъ.
13διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος Ἐρωτήσατε δὴ ἐν ἔθνεσιν Τίς ἤκουσεν τοιαῦτα φρικτά, ἐποίησεν σφόδρα παρθένος Ισραηλ; 13Сегѡ̀ ра́ди сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: вопроси́те нн҃ѣ ꙗ҆зы́кѡвъ, кто̀ слы́ша сицева̑ѧ стра̑шнаѧ, ꙗ҆̀же сотворѝ ѕѣлѡ̀ дѣ́ва і҆и҃лева;
14μὴ ἐκλείψουσιν ἀπὸ πέτρας μαστοὶ χιὼν ἀπὸ τοῦ Λιβάνου; μὴ ἐκκλινεῖ ὕδωρ βιαίως ἀνέμῳ φερόμενον; 14є҆да̀ ѡ҆скꙋдѣ́ютъ ѿ ка́мене сосцы̀, и҆лѝ снѣ́гъ ѿ лїва́на; є҆да̀ ᲂу҆клони́тсѧ вода̀ ѕѣ́льнѡ вѣ́тромъ носи́маѧ;
15ὅτι ἐπελάθοντό μου λαός μου, εἰς κενὸν ἐθυμίασαν· καὶ ἀσθενήσουσιν ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν σχοίνους αἰωνίους τοῦ ἐπιβῆναι τρίβους οὐκ ἔχοντας ὁδὸν εἰς πορείαν 15поне́же забы́ша менѐ лю́дїе моѝ всꙋ́е жрꙋ́ще, и҆ и҆знемо́гꙋтъ на пꙋте́хъ свои́хъ и҆ на стезѧ́хъ вѣ́чныхъ, є҆́же взы́ти на стєзѝ не и҆мꙋ́щыѧ пꙋтѝ на хожде́нїе,
16τοῦ τάξαι τὴν γῆν αὐτῶν εἰς ἀφανισμὸν καὶ σύριγμα αἰώνιον· πάντες οἱ διαπορευόμενοι δι᾿ αὐτῆς ἐκστήσονται καὶ κινήσουσιν τὴν κεφαλὴν αὐτῶν. 16є҆́же положи́ти зе́млю свою̀ въ запꙋстѣ́нїе и҆ во звизда́нїе вѣ́чное: всѧ́къ, и҆́же пре́йдетъ по не́й, почꙋди́тсѧ и҆ покива́етъ главо́ю свое́ю:
17ὡς ἄνεμον καύσωνα διασπερῶ αὐτοὺς κατὰ πρόσωπον ἐχθρῶν αὐτῶν, δείξω αὐτοῖς ἡμέραν ἀπωλείας αὐτῶν. 17ꙗ҆́коже вѣ́тръ палѧ́щь разсѣ́ю и҆̀хъ пред̾ враги̑ и҆́хъ, хребе́тъ, а҆ не лицѐ покажꙋ̀ и҆̀мъ въ де́нь поги́бели и҆́хъ.
18Καὶ εἶπαν Δεῦτε λογισώμεθα ἐπὶ Ιερεμιαν λογισμόν, ὅτι οὐκ ἀπολεῖται νόμος ἀπὸ ἱερέως καὶ βουλὴ ἀπὸ συνετοῦ καὶ λόγος ἀπὸ προφήτου· δεῦτε καὶ πατάξωμεν αὐτὸν ἐν γλώσσῃ καὶ ἀκουσόμεθα πάντας τοὺς λόγους αὐτοῦ.– 18И҆ реко́ша: прїиди́те и҆ ᲂу҆мы́слимъ на і҆еремі́ю совѣ́тъ, и҆́бо не поги́бнетъ зако́нъ ѿ свѧще́нника, ни совѣ́тъ ѿ премꙋ́драгѡ, ни сло́во ѿ проро́ка: прїиди́те и҆ порази́мъ є҆го̀ ѧ҆зы́комъ, и҆ не во́нмемъ всѣ̑мъ словесє́мъ є҆гѡ̀.
19εἰσάκουσόν μου, κύριε, καὶ εἰσάκουσον τῆς φωνῆς τοῦ δικαιώματός μου. 19Вонмѝ, гдⷭ҇и, мнѣ̀ и҆ ᲂу҆слы́ши гла́съ ѡ҆правда́нїѧ моегѡ̀.
20εἰ ἀνταποδίδοται ἀντὶ ἀγαθῶν κακά; ὅτι συνελάλησαν ῥήματα κατὰ τῆς ψυχῆς μου καὶ τὴν κόλασιν αὐτῶν ἔκρυψάν μοι· μνήσθητι ἑστηκότος μου κατὰ πρόσωπόν σου τοῦ λαλῆσαι ὑπὲρ αὐτῶν ἀγαθὰ τοῦ ἀποστρέψαι τὸν θυμόν σου ἀπ᾿ αὐτῶν. 20Є҆да̀ воздаю́тсѧ ѕла̑ѧ за блага̑ѧ; ꙗ҆́кѡ глаго́лаша словеса̀ на дꙋ́шꙋ мою̀ и҆ мꙋчи́тельство своѐ сокры́ша мѝ. Помѧнѝ стоѧ́вшаго мѧ̀ пред̾ тобо́ю, є҆́же глаго́лати за ни́хъ блага̑ѧ, да ѿвращꙋ̀ гнѣ́въ тво́й ѿ ни́хъ.
21διὰ τοῦτο δὸς τοὺς υἱοὺς αὐτῶν εἰς λιμὸν καὶ ἄθροισον αὐτοὺς εἰς χεῖρας μαχαίρας· γενέσθωσαν αἱ γυναῖκες αὐτῶν ἄτεκνοι καὶ χῆραι, καὶ οἱ ἄνδρες αὐτῶν γενέσθωσαν ἀνῃρημένοι θανάτῳ καὶ οἱ νεανίσκοι αὐτῶν πεπτωκότες μαχαίρᾳ ἐν πολέμῳ. 21Сегѡ̀ ра́ди да́ждь сы́ны и҆́хъ въ гла́дъ и҆ соберѝ и҆̀хъ въ рꙋ́цѣ меча̀: да бꙋ́дꙋтъ жєны̀ и҆́хъ безча̑дны и҆ вдѡвы̀, и҆ мꙋ́жїе и҆́хъ да бꙋ́дꙋтъ ᲂу҆бїе́ни сме́ртїю, и҆ ю҆́нѡши и҆́хъ да падꙋ́тъ мече́мъ на ра́ти:
22γενηθήτω κραυγὴ ἐν ταῖς οἰκίαις αὐτῶν, ἐπάξεις ἐπ᾿ αὐτοὺς λῃστὰς ἄφνω, ὅτι ἐνεχείρησαν λόγον εἰς σύλλημψίν μου καὶ παγίδας ἔκρυψαν ἐπ᾿ ἐμέ. 22да бꙋ́детъ во́пль въ домѣ́хъ и҆́хъ: наведѝ на ни́хъ разбо́йники внеза́пꙋ, поне́же совѣща́ша сло́во, да и҆́мꙋтъ мѧ̀, и҆ сѣ̑ти скры́ша на мѧ̀.
23καὶ σύ, κύριε, ἔγνως ἅπασαν τὴν βουλὴν αὐτῶν ἐπ᾿ ἐμὲ εἰς θάνατον· μὴ ἀθῳώσῃς τὰς ἀδικίας αὐτῶν, καὶ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν ἀπὸ προσώπου σου μὴ ἐξαλείψῃς· γενέσθω ἀσθένεια αὐτῶν ἐναντίον σου, ἐν καιρῷ θυμοῦ σου ποίησον ἐν αὐτοῖς. 23Ты́ же, гдⷭ҇и, вѣ́си ве́сь совѣ́тъ и҆́хъ на мѧ̀ въ сме́рть: да не ѡ҆чⷭ҇тиши беззакѡ́нїѧ и҆́хъ и҆ грѣхѡ́въ и҆́хъ ѿ лица̀ твоегѡ̀ да не и҆згла́диши: да бꙋ́детъ болѣ́знь и҆́хъ пред̾ тобо́ю, и҆ во вре́мѧ ꙗ҆́рости твоеѧ̀ сотворѝ и҆̀мъ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms