І҆езекі́илѧ 9
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἀνέκραγεν εἰς τὰ ὦτά μου φωνῇ μεγάλῃ λέγων Ἤγγικεν ἡ ἐκδίκησις τῆς πόλεως· καὶ ἕκαστος εἶχεν τὰ σκεύη τῆς ἐξολεθρεύσεως ἐν χειρὶ αὐτοῦ. | 1И҆ возопѝ во ᲂу҆́шы моѝ гла́сомъ вели́кимъ, гл҃ѧ: прибли́жисѧ ѿмще́нїе гра́да: и҆ кі́йждо и҆мѣ́ѧше сосꙋ́ды и҆стребле́нїѧ въ рꙋцѣ̀ свое́й. |
| 2καὶ ἰδοὺ ἓξ ἄνδρες ἤρχοντο ἀπὸ τῆς ὁδοῦ τῆς πύλης τῆς ὑψηλῆς τῆς βλεπούσης πρὸς βορρᾶν, καὶ ἑκάστου πέλυξ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ· καὶ εἷς ἀνὴρ ἐν μέσῳ αὐτῶν ἐνδεδυκὼς ποδήρη, καὶ ζώνη σαπφείρου ἐπὶ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ· καὶ εἰσήλθοσαν καὶ ἔστησαν ἐχόμενοι τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ χαλκοῦ. | 2И҆ сѐ, ше́сть мꙋже́й и҆до́ша ѿ пꙋтѝ вра́тъ высо́кихъ зрѧ́щихъ на сѣ́веръ, и҆ коемꙋ́ждо сѣки́ра( погꙋбле́нїѧ) въ рꙋцѣ̀ є҆гѡ̀: и҆ мꙋ́жъ є҆ди́нъ посредѣ̀ и҆́хъ ѡ҆блече́нъ въ поди́ръ, и҆ по́ѧсъ ѿ сапфі́ра ѡ҆ чре́слѣхъ є҆гѡ̀: и҆ внидо́ша и҆ ста́ша бли́з̾ же́ртвенника мѣ́дѧнагѡ. |
| 3καὶ δόξα θεοῦ τοῦ Ισραηλ ἀνέβη ἀπὸ τῶν χερουβιν ἡ οὖσα ἐπ᾿ αὐτῶν εἰς τὸ αἴθριον τοῦ οἴκου. καὶ ἐκάλεσεν τὸν ἄνδρα τὸν ἐνδεδυκότα τὸν ποδήρη, ὃς εἶχεν ἐπὶ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ τὴν ζώνην, | 3И҆ сла́ва бг҃а і҆и҃лева взы́де ѿ херꙋві́мѡвъ сꙋ́щаѧ на ни́хъ въ непокрове́нное до́мꙋ: и҆ призва̀ мꙋ́жа ѡ҆болче́на въ поди́ръ, и҆́же и҆мѣ́ѧше на чре́слѣхъ свои́хъ по́ѧсъ. |
| 4καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Δίελθε μέσην τὴν Ιερουσαλημ καὶ δὸς τὸ σημεῖον ἐπὶ τὰ μέτωπα τῶν ἀνδρῶν τῶν καταστεναζόντων καὶ τῶν κατωδυνωμένων ἐπὶ πάσαις ταῖς ἀνομίαις ταῖς γινομέναις ἐν μέσῳ αὐτῆς. | 4И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ немꙋ̀: пройдѝ средѣ̀ гра́да і҆ерⷭ҇ли́ма и҆ да́ждь зна́мєнїѧ на ли́ца мꙋже́й стенѧ́щихъ и҆ болѣ́знꙋющихъ ѡ҆ всѣ́хъ беззако́нїихъ быва́ющихъ средѣ̀ и҆́хъ. |
| 5καὶ τούτοις εἶπεν ἀκούοντός μου Πορεύεσθε ὀπίσω αὐτοῦ εἰς τὴν πόλιν καὶ κόπτετε καὶ μὴ φείδεσθε τοῖς ὀφθαλμοῖς ὑμῶν καὶ μὴ ἐλεήσητε· | 5И҆ си̑мъ речѐ, слы́шащꙋ мнѣ̀: и҆ди́те во гра́дъ в̾слѣ́дъ є҆гѡ̀, и҆зсѣцы́те и҆ не пощади́те ѻ҆чи́ма ва́шима и҆ не поми́лꙋйте: |
| 6πρεσβύτερον καὶ νεανίσκον καὶ παρθένον καὶ νήπια καὶ γυναῖκας ἀποκτείνατε εἰς ἐξάλειψιν, ἐπὶ δὲ πάντας, ἐφ᾿ οὕς ἐστιν τὸ σημεῖον, μὴ ἐγγίσητε· καὶ ἀπὸ τῶν ἁγίων μου ἄρξασθε. καὶ ἤρξαντο ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν τῶν πρεσβυτέρων, οἳ ἦσαν ἔσω ἐν τῷ οἴκῳ. | 6ста́рца и҆ ю҆́ношꙋ и҆ дѣ́вꙋ, и҆ младе́нцы и҆ жєны̀ и҆збі́йте въ потребле́нїе: а҆ ко всѣ̑мъ, на ни́хже є҆́сть зна́менїе, не прикаса́йтесѧ: ѿ ѡ҆свѧще́нныхъ мои́хъ начни́те. И҆ нача́ша ѿ мꙋже́й ста́рыхъ, и҆̀же бѣ́ша внꙋ́трь въ домꙋ̀. |
| 7καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Μιάνατε τὸν οἶκον καὶ πλήσατε τὰς ὁδοὺς νεκρῶν ἐκπορευόμενοι καὶ κόπτετε. | 7И҆ речѐ къ ни̑мъ: ѡ҆скверни́те до́мъ, и҆ напо́лните пꙋти̑ мертвецє́въ и҆сходѧ́ще, и҆ и҆зсѣцы́те( сꙋ́щихъ во гра́дѣ) . |
| 8καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κόπτειν αὐτοὺς καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ ἀνεβόησα καὶ εἶπα Οἴμμοι, κύριε, ἐξαλείφεις σὺ τοὺς καταλοίπους τοῦ Ισραηλ ἐν τῷ ἐκχέαι σε τὸν θυμόν σου ἐπὶ Ιερουσαλημ; | 8И҆ бы́сть внегда̀ сѣча́хꙋ и҆̀хъ, ѡ҆ста́хъ а҆́зъ и҆ падо́хъ ни́цъ, и҆ возопи́хъ и҆ рѣ́хъ: го́ре, ( го́ре, ) ѽ, лю́тѣ мнѣ̀, а҆дѡнаю̀ гдⷭ҇и! є҆да̀ потреблѧ́еши ты̀ ѡ҆ста́нки і҆и҃лєвы, є҆гда̀ разлива́еши ꙗ҆́рость твою̀ на і҆ерⷭ҇ли́мъ; |
| 9καὶ εἶπεν πρός με Ἀδικία τοῦ οἴκου Ισραηλ καὶ Ιουδα μεμεγάλυνται σφόδρα σφόδρα, ὅτι ἐπλήσθη ἡ γῆ λαῶν πολλῶν, καὶ ἡ πόλις ἐπλήσθη ἀδικίας καὶ ἀκαθαρσίας· ὅτι εἶπαν Ἐγκαταλέλοιπεν κύριος τὴν γῆν, οὐκ ἐφορᾷ ὁ κύριος. | 9И҆ речѐ ко мнѣ̀: непра́вда до́мꙋ і҆и҃лева и҆ і҆ꙋ́дина возвели́чисѧ ѕѣлѡ̀ ѕѣлѡ̀, ꙗ҆́кѡ напо́лнисѧ землѧ̀ люді́й мно́гихъ, и҆ гра́дъ напо́лнисѧ непра́вдъ и҆ нечисто́тъ, ꙗ҆́кѡ рѣ́ша: ѡ҆ста́вилъ є҆́сть гдⷭ҇ь зе́млю и҆ не ви́дитъ гдⷭ҇ь. |
| 10καὶ οὐ φείσεταί μου ὁ ὀφθαλμός, οὐδὲ μὴ ἐλεήσω· τὰς ὁδοὺς αὐτῶν εἰς κεφαλὰς αὐτῶν δέδωκα. | 10И҆ а҆́зъ є҆́смь, и҆ не пощади́тъ ѻ҆́ко моѐ, ни поми́лꙋю, пꙋти̑ и҆́хъ на главы̑ и҆́хъ да́хъ. |
| 11καὶ ἰδοὺ ὁ ἀνὴρ ὁ ἐνδεδυκὼς τὸν ποδήρη καὶ ἐζωσμένος τῇ ζώνῃ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ καὶ ἀπεκρίνατο λέγων Πεποίηκα καθὼς ἐνετείλω μοι. | 11И҆ сѐ, мꙋ́жъ, ѡ҆болче́ный въ поди́ръ и҆ препоѧ́санъ по́ѧсомъ ѡ҆ чре́слѣхъ свои́хъ, ѿвѣщава́ше, глаго́лѧ: сотвори́хъ, ꙗ҆́коже заповѣ́далъ мѝ є҆сѝ. |