І҆езекі́илѧ 46
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Τάδε λέγει κύριος θεός Πύλη ἡ ἐν τῇ αὐλῇ τῇ ἐσωτέρᾳ ἡ βλέπουσα πρὸς ἀνατολὰς ἔσται κεκλεισμένη ἓξ ἡμέρας τὰς ἐνεργούς, ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἀνοιχθήσεται καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς νουμηνίας ἀνοιχθήσεται. | 1Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ: врата̀, ꙗ҆̀же во дворѣ̀ внꙋ́треннемъ зрѧ̑щаѧ на восто́къ, да бꙋ́дꙋтъ затворє́на на ше́сть дні́й дѣ́льныхъ: въ де́нь же сꙋббѡ́тный да ѿверза́ютсѧ, и҆ въ де́нь новомⷭ҇чїѧ да ѿве́рзꙋтсѧ. |
| 2καὶ εἰσελεύσεται ὁ ἀφηγούμενος κατὰ τὴν ὁδὸν τοῦ αιλαμ τῆς πύλης τῆς ἔξωθεν καὶ στήσεται ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῆς πύλης, καὶ ποιήσουσιν οἱ ἱερεῖς τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτοῦ καὶ τὰ τοῦ σωτηρίου αὐτοῦ· καὶ προσκυνήσει ἐπὶ τοῦ προθύρου τῆς πύλης καὶ ἐξελεύσεται, καὶ ἡ πύλη οὐ μὴ κλεισθῇ ἕως ἑσπέρας. | 2И҆ вни́детъ старѣ́йшина по пꙋтѝ є҆ла́ма{ притво́ра} вра́тъ внѣ́шнихъ и҆ да ста́нетъ ᲂу҆ преддве́рїѧ вра́тъ, и҆ да сотворѧ́тъ жерцы̀ всесожжє́нїѧ є҆гѡ̀ и҆ ꙗ҆̀же спасе́нїѧ є҆гѡ̀: |
| 3καὶ προσκυνήσει ὁ λαὸς τῆς γῆς κατὰ τὰ πρόθυρα τῆς πύλης ἐκείνης ἐν τοῖς σαββάτοις καὶ ἐν ταῖς νουμηνίαις ἐναντίον κυρίου. | 3и҆ да покло́нитсѧ ᲂу҆ преддве́рїѧ вра́тъ и҆ и҆зы́детъ, врата́ же да не заключа́тсѧ до ве́чера, и҆ да покланѧ́ютсѧ лю́дїе землѝ ᲂу҆ преддве́рїѧ вра́тъ тѣ́хъ въ сꙋббѡ̑ты и҆ въ новомⷭ҇чїѧ пред̾ гдⷭ҇емъ. |
| 4καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα προσοίσει ὁ ἀφηγούμενος τῷ κυρίῳ· ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἓξ ἀμνοὺς ἀμώμους καὶ κριὸν ἄμωμον | 4И҆ всесожжє́нїѧ да принесе́тъ старѣ́йшина въ де́нь сꙋббѡ́тный гдⷭ҇еви, ше́сть а҆́гнцєвъ непоро́чныхъ и҆ ѻ҆вна̀ непоро́чна, |
| 5καὶ μαναα πέμμα τῷ κριῷ καὶ τοῖς ἀμνοῖς θυσίαν δόμα χειρὸς αὐτοῦ καὶ ἐλαίου τὸ ιν τῷ πέμματι· | 5и҆ манаꙋ̀{ да́ръ}, ѡ҆прѣсно́къ ѻ҆внꙋ̀, и҆ а҆́гнцємъ же́ртвꙋ, да́ръ рꙋкѝ своеѧ̀, и҆ є҆ле́а і҆́нъ ѡ҆прѣсно́кꙋ. |
| 6καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς νουμηνίας μόσχον ἄμωμον καὶ ἓξ ἀμνούς, καὶ κριὸς ἄμωμος ἔσται, | 6И҆ въ де́нь новомⷭ҇чїѧ теле́цъ ѿ ста́да непоро́ченъ и҆ ше́сть а҆́гнцєвъ и҆ ѻ҆ве́нъ непоро́ченъ да бꙋ́детъ, |
| 7καὶ πέμμα τῷ κριῷ καὶ πέμμα τῷ μόσχῳ ἔσται μαναα, καὶ τοῖς ἀμνοῖς καθὼς ἐὰν ἐκποιῇ ἡ χεὶρ αὐτοῦ, καὶ ἐλαίου τὸ ιν τῷ πέμματι. | 7и҆ ѡ҆прѣсно́къ тельцꙋ̀ и҆ ѡ҆прѣсно́къ ѻ҆внꙋ̀ да бꙋ́детъ манаа̀, и҆ а҆́гнцємъ, ꙗ҆́коже пости́гнетъ рꙋка̀ є҆гѡ̀, и҆ ма́сла і҆́нъ ѡ҆прѣсно́кꙋ. |
| 8καὶ ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι τὸν ἀφηγούμενον κατὰ τὴν ὁδὸν τοῦ αιλαμ τῆς πύλης εἰσελεύσεται καὶ κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης ἐξελεύσεται. | 8И҆ є҆гда̀ вхо́дитъ старѣ́йшина, по пꙋтѝ є҆ла́ма вра́тъ да вни́детъ и҆ по пꙋтѝ вра́тъ да и҆зы́детъ. |
| 9καὶ ὅταν εἰσπορεύηται ὁ λαὸς τῆς γῆς ἐναντίον κυρίου ἐν ταῖς ἑορταῖς, ὁ εἰσπορευόμενος κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῆς πρὸς βορρᾶν προσκυνεῖν ἐξελεύσεται κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῆς πρὸς νότον, καὶ ὁ εἰσπορευόμενος κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῆς πρὸς νότον ἐξελεύσεται κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῆς πρὸς βορρᾶν· οὐκ ἀναστρέψει κατὰ τὴν πύλην, ἣν εἰσελήλυθεν, ἀλλ᾿ ἢ κατ᾿ εὐθὺ αὐτῆς ἐξελεύσεται. | 9И҆ є҆гда̀ вхо́дѧтъ лю́дїе землѝ пред̾ гдⷭ҇а въ пра́здники, входѧ́щїи по пꙋтѝ вра́тъ зрѧ́щихъ на сѣ́веръ поклони́тисѧ, да и҆схо́дѧтъ по пꙋтѝ вра́тъ ꙗ҆̀же на ю҆́гъ: и҆ и҆̀же вхо́дѧтъ по пꙋтѝ вра́тъ ꙗ҆̀же на ю҆́гъ, да и҆схо́дѧтъ по пꙋтѝ вра́тъ ꙗ҆̀же на сѣ́веръ, да не возвраща́ютсѧ во врата̀, и҆́миже внидо́ша, но прѧ́мѡ и҆̀мъ да и҆зы́дꙋтъ. |
| 10καὶ ὁ ἀφηγούμενος ἐν μέσῳ αὐτῶν ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι αὐτοὺς εἰσελεύσεται μετ᾿ αὐτῶν καὶ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαι αὐτοὺς ἐξελεύσεται. | 10И҆ старѣ́йшина посредѣ̀ и҆́хъ, є҆гда̀ ті́и вхо́дѧтъ, да вни́детъ съ ни́ми, и҆ є҆гда̀ и҆схо́дѧтъ, да и҆зы́детъ. |
| 11καὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς καὶ ἐν ταῖς πανηγύρεσιν ἔσται τὸ μαναα πέμμα τῷ μόσχῳ καὶ πέμμα τῷ κριῷ καὶ τοῖς ἀμνοῖς καθὼς ἂν ἐκποιῇ ἡ χεὶρ αὐτοῦ καὶ ἐλαίου τὸ ιν τῷ πέμματι. | 11И҆ въ пра́здники и҆ въ торжєства̀ да бꙋ́детъ манаа̀ ѡ҆прѣсно́къ тельцꙋ̀ и҆ ѡ҆прѣсно́къ ѻ҆внꙋ̀, и҆ а҆́гнцємъ, ꙗ҆́коже пости́гнетъ рꙋка̀ є҆гѡ̀, и҆ є҆ле́а і҆́нъ ѡ҆прѣсно́кꙋ. |
| 12ἐὰν δὲ ποιήσῃ ὁ ἀφηγούμενος ὁμολογίαν ὁλοκαύτωμα σωτηρίου τῷ κυρίῳ, καὶ ἀνοίξει ἑαυτῷ τὴν πύλην τὴν βλέπουσαν κατ᾿ ἀνατολὰς καὶ ποιήσει τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ καὶ τὰ τοῦ σωτηρίου αὐτοῦ, ὃν τρόπον ποιεῖ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων, καὶ ἐξελεύσεται καὶ κλείσει τὰς θύρας μετὰ τὸ ἐξελθεῖν αὐτόν. | 12А҆́ще же сотвори́тъ старѣ́йшина и҆сповѣ́данїе, всесожже́нїе спасе́нїѧ гдⷭ҇еви, и҆ ѿвори́тъ себѣ̀ врата̀ зрѧ̑щаѧ на восто́къ и҆ сотвори́тъ всесожже́нїе своѐ и҆ ꙗ҆̀же спасе́нїѧ своегѡ̀, ꙗ҆́коже є҆́сть ѡ҆бы́чай твори́ти въ де́нь сꙋббѡ́тный: и҆ да и҆зы́детъ и҆ затвори́тъ двє́ри по и҆схожде́нїи свое́мъ: |
| 13καὶ ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον ποιήσει εἰς ὁλοκαύτωμα καθ᾿ ἡμέραν τῷ κυρίῳ, πρωῒ ποιήσει αὐτόν· | 13а҆́гнца же є҆динолѣ́тнаго непоро́чна да сотвори́тъ во всесожже́нїе на всѧ́къ де́нь гдⷭ҇еви, заꙋ́тра да сотвори́тъ є҆го̀. |
| 14καὶ μαναα ποιήσει ἐπ᾿ αὐτῷ τὸ πρωῒ ἕκτον τοῦ μέτρου καὶ ἐλαίου τὸ τρίτον τοῦ ιν τοῦ ἀναμεῖξαι τὴν σεμίδαλιν μαναα τῷ κυρίῳ, πρόσταγμα διὰ παντός. | 14И҆ манаа̀{ приноше́нїе} да сотвори́тъ над̾ ни́мъ заꙋ́тра заꙋ́тра, шестꙋ́ю ча́сть мѣ́ры, и҆ є҆ле́а тре́тїю ча́сть і҆́на, є҆́же смѣси́ти семїда́лъ манаа̀ гдⷭ҇еви, за́повѣдь вѣ́чнаѧ прⷭ҇нѡ. |
| 15ποιήσετε τὸν ἀμνὸν καὶ τὸ μαναα καὶ τὸ ἔλαιον ποιήσετε τὸ πρωῒ ὁλοκαύτωμα διὰ παντός. | 15Да сотворитѐ а҆́гнца, и҆ манаа̀, и҆ ма́сло древѧ́но да сотворитѐ заꙋ́тра всесожже́нїе прⷭ҇нѡ. |
| 16Τάδε λέγει κύριος θεός Ἐὰν δῷ ὁ ἀφηγούμενος δόμα ἑνὶ ἐκ τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἐκ τῆς κληρονομίας αὐτοῦ, τοῦτο τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ ἔσται κατάσχεσις ἐν κληρονομίᾳ. | 16Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ: а҆́ще да́стъ старѣ́йшина даѧ́нїе є҆ди́номꙋ ѿ сынѡ́въ свои́хъ ѿ наслѣ́дїѧ своегѡ̀, сїѐ сынѡ́мъ є҆гѡ̀ да бꙋ́детъ: ѡ҆держа́нїе и҆́хъ сїѐ въ наслѣ́дїе. |
| 17ἐὰν δὲ δῷ δόμα ἑνὶ τῶν παίδων αὐτοῦ, καὶ ἔσται αὐτῷ ἕως τοῦ ἔτους τῆς ἀφέσεως, καὶ ἀποδώσει τῷ ἀφηγουμένῳ· πλὴν τῆς κληρονομίας τῶν υἱῶν αὐτοῦ, αὐτοῖς ἔσται. | 17А҆́ще же да́стъ даѧ́нїе є҆ди́номꙋ ѿ ра̑бъ свои́хъ, да бꙋ́детъ є҆мꙋ̀ до лѣ́та ѿпꙋще́нїѧ, и҆ да возда́стъ старѣ́йшинѣ: ѻ҆ба́че наслѣ́дїе сынѡ́въ є҆гѡ̀ и҆̀мъ да бꙋ́детъ. |
| 18καὶ οὐ μὴ λάβῃ ὁ ἀφηγούμενος ἐκ τῆς κληρονομίας τοῦ λαοῦ καταδυναστεῦσαι αὐτούς· ἐκ τῆς κατασχέσεως αὐτοῦ κατακληρονομήσει τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ, ὅπως μὴ διασκορπίζηται ὁ λαός μου ἕκαστος ἐκ τῆς κατασχέσεως αὐτοῦ. | 18И҆ да не взе́млетъ старѣ́йшина ѿ наслѣ́дїѧ люді́й є҆́же наси́лити и҆̀мъ, ѿ ѡ҆держа́нїѧ своегѡ̀ да́стъ наслѣ́дїе сынѡ́мъ свои̑мъ: ꙗ҆́кѡ да не расточа́тсѧ лю́дїе моѝ кі́йждо ѿ ѡ҆держа́нїѧ своегѡ̀. |
| 19Καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὴν εἴσοδον τῆς κατὰ νώτου τῆς πύλης εἰς τὴν ἐξέδραν τῶν ἁγίων τῶν ἱερέων τὴν βλέπουσαν πρὸς βορρᾶν, καὶ ἰδοὺ τόπος ἐκεῖ κεχωρισμένος. | 19И҆ введе́ мѧ во вхо́дъ вра́тъ, ꙗ҆̀же къ ю҆́гꙋ, въ прегра́дꙋ ст҃ы́хъ жерцє́въ, зрѧ́щꙋю на сѣ́веръ: и҆ сѐ, та́мѡ мѣ́сто ѿлꙋче́но. |
| 20καὶ εἶπεν πρός με Οὗτος ὁ τόπος ἐστίν, οὗ ἑψήσουσιν ἐκεῖ οἱ ἱερεῖς τὰ ὑπὲρ ἀγνοίας καὶ τὰ ὑπὲρ ἁμαρτίας καὶ ἐκεῖ πέψουσι τὸ μαναα τὸ παράπαν τοῦ μὴ ἐκφέρειν εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν τοῦ ἁγιάζειν τὸν λαόν. | 20И҆ речѐ ко мнѣ̀: сїѐ мѣ́сто є҆́сть, и҆дѣ́же варѧ́тъ жерцы̀, ꙗ҆̀же за невѣ́дѣнїе и҆ ꙗ҆̀же за грѣхѝ, и҆ та́мѡ да пекꙋ́тъ манаꙋ̀ весьма̀, є҆́же не и҆зноси́ти во дво́ръ внѣ́шнїй ѡ҆свѧща́ти лю́ди. |
| 21καὶ ἐξήγαγέν με εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν καὶ περιήγαγέν με ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη τῆς αὐλῆς, καὶ ἰδοὺ αὐλὴ κατὰ τὸ κλίτος τῆς αὐλῆς αὐλὴ κατὰ τὸ κλίτος τῆς αὐλῆς· | 21И҆ и҆зведе́ мѧ во дво́ръ внѣ́шнїй и҆ ѡ҆бведе́ мѧ на четы́ри ча̑сти двора̀: и҆ сѐ, дво́ръ по ᲂу҆́гламъ двора̀. |
| 22ἐπὶ τὰ τέσσαρα κλίτη τῆς αὐλῆς αὐλὴ μικρά, μῆκος πηχῶν τεσσαράκοντα καὶ εὖρος πηχῶν τριάκοντα, μέτρον ἓν ταῖς τέσσαρσιν. | 22По ᲂу҆́глꙋ дво́ръ, на четы́рехъ ᲂу҆́глѣхъ двора̀, дво́ръ ма́лый въ долготꙋ̀ лакте́й четы́редесѧть, а҆ въ широтꙋ̀ лакте́й три́десѧть, мѣ́ра є҆ди́на четы́ремъ. |
| 23καὶ ἐξέδραι κύκλῳ ἐν αὐταῖς, κύκλῳ ταῖς τέσσαρσιν, καὶ μαγειρεῖα γεγονότα ὑποκάτω τῶν ἐξεδρῶν κύκλῳ· | 23И҆ прегра̑ды ѡ҆́крестъ въ ни́хъ, ѡ҆́крестъ четы́ремъ: и҆ пова̑рни ᲂу҆стро́єныѧ под̾ прегра́дами ѡ҆́крестъ. |
| 24καὶ εἶπεν πρός με Οὗτοι οἱ οἶκοι τῶν μαγειρείων, οὗ ἑψήσουσιν ἐκεῖ οἱ λειτουργοῦντες τῷ οἴκῳ τὰ θύματα τοῦ λαοῦ. | 24И҆ речѐ ко мнѣ̀: сі́и до́мове поварѡ́въ, и҆дѣ́же варѧ́тъ слꙋжа́щїи хра́мꙋ заколє́нїѧ людска̑ѧ. |