І҆езекі́илѧ 36

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον ἐπὶ τὰ ὄρη Ισραηλ καὶ εἰπὸν τοῖς ὄρεσιν τοῦ Ισραηλ Ἀκούσατε λόγον κυρίου 1И҆ ты̀, сы́не человѣ́чь, прорцы̀ на го́ры і҆и҃лєвы и҆ рцы̀:
2Τάδε λέγει κύριος κύριος Ἀνθ ὧν εἶπεν ἐχθρὸς ἐφ᾿ ὑμᾶς Εὖγε ἔρημα αἰώνια εἰς κατάσχεσιν ἡμῖν ἐγενήθη, 2го́ры і҆и҃лєвы, слы́шите сло́во гдⷭ҇не, сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: поне́же речѐ вра́гъ на вы̀: бла́гоже, пꙋсты́нѧ вѣ́чнаѧ во ѡ҆держа́нїе на́мъ бы́сть:
3διὰ τοῦτο προφήτευσον καὶ εἰπόν Τάδε λέγει κύριος κύριος Ἀντὶ τοῦ ἀτιμασθῆναι ὑμᾶς καὶ μισηθῆναι ὑμᾶς ὑπὸ τῶν κύκλῳ ὑμῶν τοῦ εἶναι ὑμᾶς εἰς κατάσχεσιν τοῖς καταλοίποις ἔθνεσιν καὶ ἀνέβητε λάλημα γλώσσῃ καὶ εἰς ὀνείδισμα ἔθνεσιν, 3тогѡ̀ ра́ди прорцы̀ и҆ рцы̀: та́кѡ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: занѐ бы́ти ва́мъ погꙋблє́нымъ и҆ безчє́стнымъ и҆ возненави̑дѣнымъ ѿ ꙗ҆зы̑къ ѡ҆кре́стныхъ ва́мъ, є҆́же бы́ти ва́мъ во ѡ҆держа́нїе про́чымъ ꙗ҆зы́кѡмъ, и҆ взыдо́сте и҆ бы́сте въ поноше́нїе ᲂу҆сте́нъ и҆ во ᲂу҆кори́знꙋ страна́мъ:
4διὰ τοῦτο, ὄρη Ισραηλ, ἀκούσατε λόγον κυρίου Τάδε λέγει κύριος τοῖς ὄρεσιν καὶ τοῖς βουνοῖς καὶ ταῖς φάραγξιν καὶ τοῖς χειμάρροις καὶ τοῖς ἐξηρημωμένοις καὶ ἠφανισμένοις καὶ ταῖς πόλεσιν ταῖς ἐγκαταλελειμμέναις, αἳ ἐγένοντο εἰς προνομὴν καὶ εἰς καταπάτημα τοῖς καταλειφθεῖσιν ἔθνεσιν περικύκλῳ· 4сегѡ̀ ра́ди, го́ры і҆и҃лєвы, слы́шите сло́во гдⷭ҇не, сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь гора́мъ и҆ холмѡ́мъ, и҆ пото́кѡмъ и҆ де́бремъ, и҆ полѧ́намъ и҆ ѡ҆пꙋстошє́нымъ, и҆ разорє́нымъ и҆ градѡ́мъ ѡ҆ста́влєнымъ, и҆̀же бы́ша въ плѣне́нїе и҆ въ попра́нїе ѡ҆ста́вшымъ ꙗ҆зы́кѡмъ ѡ҆крє́стнымъ.
5διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος κύριος Εἰ μὴν ἐν πυρὶ θυμοῦ μου ἐλάλησα ἐπὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη καὶ ἐπὶ τὴν Ιδουμαίαν πᾶσαν, ὅτι ἔδωκαν τὴν γῆν μου ἑαυτοῖς εἰς κατάσχεσιν μετ᾿ εὐφροσύνης ἀτιμάσαντες ψυχὰς τοῦ ἀφανίσαι ἐν προνομῇ· 5Тогѡ̀ ра́ди сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: а҆́ще не во ѻ҆гнѝ рве́нїѧ моегѡ̀ гл҃ахъ на про́чыѧ ꙗ҆зы́ки и҆ на і҆дꙋме́ю всю̀, ꙗ҆́кѡ да́ша зе́млю мою̀ себѣ̀ во ѡ҆держа́нїе со весе́лїемъ( ѿ всегѡ̀ се́рдца) , ѡ҆безче́стивше дꙋ́шы, є҆́же потреби́ти повоева́нїемъ:
6διὰ τοῦτο προφήτευσον ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ισραηλ καὶ εἰπὸν τοῖς ὄρεσιν καὶ τοῖς βουνοῖς καὶ ταῖς φάραγξιν καὶ ταῖς νάπαις Τάδε λέγει κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἐν τῷ ζήλῳ μου καὶ ἐν τῷ θυμῷ μου ἐλάλησα ἀντὶ τοῦ ὀνειδισμοὺς ἐθνῶν ἐνέγκαι ὑμᾶς· 6тогѡ̀ ра́ди прорцы̀ на зе́млю і҆и҃левꙋ и҆ рцы̀ гора́мъ и҆ холмѡ́мъ, и҆ полѧ́намъ и҆ де́бремъ: сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: сѐ, а҆́зъ во рве́нїи мое́мъ и҆ въ ꙗ҆́рости мое́й гл҃ахъ, за ᲂу҆кори́знꙋ, ю҆́же прїѧ́сте ѿ ꙗ҆зы̑къ.
7διὰ τοῦτο ἐγὼ ἀρῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ περικύκλῳ ὑμῶν, οὗτοι τὴν ἀτιμίαν αὐτῶν λήμψονται· 7Тогѡ̀ ра́ди сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: сѐ, а҆́зъ воздви́гнꙋ рꙋ́кꙋ мою̀ на ꙗ҆зы́ки, и҆̀же ѡ҆́крестъ ва́съ, ті́и безче́стїе своѐ прїи́мꙋтъ.
8ὑμῶν δέ, ὄρη Ισραηλ, τὴν σταφυλὴν καὶ τὸν καρπὸν ὑμῶν καταφάγεται λαός μου, ὅτι ἐγγίζουσιν τοῦ ἐλθεῖν. 8Ва́ше же гро́здїе и҆ пло́дъ ва́шъ, го́ры і҆и҃лєвы, поѧдѧ́тъ лю́дїе моѝ, ꙗ҆́кѡ надѣ́ютсѧ прїитѝ.
9ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ ἐπιβλέψω ἐφ᾿ ὑμᾶς, καὶ κατεργασθήσεσθε καὶ σπαρήσεσθε. 9Ꙗ҆́кѡ сѐ, а҆́зъ къ ва́мъ, и҆ призрю̀ на вы̀, и҆ воздѣ́лаете и҆ насѣ́ете:
10καὶ πληθυνῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς ἀνθρώπους, πᾶν οἶκον Ισραηλ εἰς τέλος, καὶ κατοικηθήσονται αἱ πόλεις, καὶ ἠρημωμένη οἰκοδομηθήσεται. 10и҆ ᲂу҆мно́жꙋ въ ва́съ человѣ́ки, ве́сь до́мъ і҆и҃левъ до конца̀, и҆ населѧ́тсѧ гра́ди, и҆ пꙋсты̑ни ѡ҆градѧ́тсѧ:
11καὶ πληθυνῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς ἀνθρώπους καὶ κτήνη καὶ κατοικιῶ ὑμᾶς ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ ὑμῶν καὶ εὖ ποιήσω ὑμᾶς ὥσπερ τὰ ἔμπροσθεν ὑμῶν· καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος. 11и҆ ᲂу҆мно́жꙋ ва́съ людьмѝ и҆ ското́мъ, и҆ ᲂу҆мно́жатсѧ и҆ возрастꙋ́тъ, и҆ вселю̀ ва́съ ꙗ҆́коже пре́жде, и҆ бла́го сотворю̀ ва́мъ ꙗ҆́коже бы́вшымъ пре́жде ва́съ, и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ете, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь:
12καὶ γεννήσω ἐφ᾿ ὑμᾶς ἀνθρώπους τὸν λαόν μου Ισραηλ, καὶ κληρονομήσουσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθε αὐτοῖς εἰς κατάσχεσιν· καὶ οὐ μὴ προστεθῆτε ἔτι ἀτεκνωθῆναι ἀπ᾿ αὐτῶν. 12и҆ нарождꙋ̀ въ ва́съ человѣ́ки лю́ди моѧ̑ і҆и҃лѧ, и҆ наслѣ́дѧтъ ва́съ, и҆ бꙋ́дете и҆̀мъ во ѡ҆держа́нїе, и҆ не приложитѐ ктомꙋ̀ безча́дни бы́ти ѿ ни́хъ.
13τάδε λέγει κύριος κύριος Ἀνθ ὧν εἶπάν σοι Κατέσθουσα ἀνθρώπους εἶ καὶ ἠτεκνωμένη ὑπὸ τοῦ ἔθνους σου ἐγένου, 13Сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: поне́же глаго́лаша тебѣ̀: землѧ̀ поѧда́ющаѧ человѣ́ки ты̀ є҆сѝ, и҆ безча́днаѧ ѿ ꙗ҆зы́ка твоегѡ̀ была̀ є҆сѝ:
14διὰ τοῦτο ἀνθρώπους οὐκέτι φάγεσαι καὶ τὸ ἔθνος σου οὐκ ἀτεκνώσεις ἔτι, λέγει κύριος κύριος. 14тогѡ̀ ра́ди человѣ́кѡвъ ктомꙋ̀ не поѧ́си и҆ ꙗ҆зы́ка твоегѡ̀ не ѡ҆безча́диши ктомꙋ̀, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь.
15καὶ οὐκ ἀκουσθήσεται οὐκέτι ἐφ᾿ ὑμᾶς ἀτιμία ἐθνῶν, καὶ ὀνειδισμοὺς λαῶν οὐ μὴ ἀνενέγκητε, λέγει κύριος κύριος. 15И҆ не ᲂу҆слы́шитсѧ въ ва́съ ктомꙋ̀ безче́стїе ꙗ҆зы́кѡвъ, и҆ ᲂу҆кори̑зны люді́й не прїи́мете ктомꙋ̀, и҆ ꙗ҆зы́къ тво́й не бꙋ́детъ без̾ ча̑дъ ктомꙋ̀, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь.
16Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων 16И҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀ гл҃ѧ:
17Υἱὲ ἀνθρώπου, οἶκος Ισραηλ κατῴκησεν ἐπὶ τῆς γῆς αὐτῶν καὶ ἐμίαναν αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ αὐτῶν καὶ ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν καὶ ἐν ταῖς ἀκαθαρσίαις αὐτῶν· κατὰ τὴν ἀκαθαρσίαν τῆς ἀποκαθημένης ἐγενήθη ὁδὸς αὐτῶν πρὸ προσώπου μου. 17сы́не человѣ́чь, до́мъ і҆и҃левъ всели́сѧ на землѝ свое́й, и҆ ѡ҆скверни́ша ю҆̀ пꙋте́мъ свои́мъ и҆ кꙋмі́рми свои́ми и҆ нечистота́ми свои́ми, и҆ по нечистотѣ̀ мѣ̑сѧчнаѧ и҆мꙋ́щїѧ бы́сть пꙋ́ть и҆́хъ пред̾ лице́мъ мои́мъ:
18καὶ ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐπ᾿ αὐτοὺς 18и҆ и҆злїѧ́хъ ꙗ҆́рость мою̀ на нѧ̀, кро́ви ра́ди, ю҆́же пролїѧ́ша на зе́млю, и҆ кꙋмі́рми свои́ми ѡ҆скверни́ша ю҆̀,
19καὶ διέσπειρα αὐτοὺς εἰς τὰ ἔθνη καὶ ἐλίκμησα αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας· κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν ἔκρινα αὐτούς. 19и҆ разсы́пахъ ѧ҆̀ во ꙗ҆зы́ки и҆ развѣ́ѧхъ ѧ҆̀ во страны̑: по пꙋтѝ и҆́хъ и҆ по начина́нїю и҆́хъ сꙋди́хъ и҆̀мъ.
20καὶ εἰσήλθοσαν εἰς τὰ ἔθνη, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ, καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον ἐν τῷ λέγεσθαι αὐτούς Λαὸς κυρίου οὗτοι καὶ ἐκ τῆς γῆς αὐτοῦ ἐξεληλύθασιν. 20И҆ внидо́ша во ꙗ҆зы́ки, въ нѧ́же внидо́ша та́мѡ, и҆ ѡ҆скверни́ша и҆́мѧ моѐ ст҃о́е, внегда̀ глаго́латисѧ и҆̀мъ: лю́дїе гдⷭ҇ни сі́и и҆ ѿ землѝ своеѧ̀ и҆зыдо́ша.
21καὶ ἐφεισάμην αὐτῶν διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον, ἐβεβήλωσαν οἶκος Ισραηλ ἐν τοῖς ἔθνεσιν, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ. 21И҆ пощади́хъ ѧ҆̀ и҆́мене ра́ди моегѡ̀ ст҃а́гѡ є҆́же ѡ҆скверни́ша до́мъ і҆и҃левъ во ꙗ҆зы́цѣхъ, а҆́може внидо́ша.
22διὰ τοῦτο εἰπὸν τῷ οἴκῳ Ισραηλ Τάδε λέγει κύριος Οὐχ ὑμῖν ἐγὼ ποιῶ, οἶκος Ισραηλ, ἀλλ᾿ διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον, ἐβεβηλώσατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν, οὗ εἰσήλθετε ἐκεῖ. 22Тогѡ̀ ра́ди рцы̀ до́мꙋ і҆и҃левꙋ: сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: не ва́мъ а҆́зъ творю̀, до́ме і҆и҃левъ, но и҆́мене моегѡ̀ ра́ди ст҃а́гѡ, є҆́же ѡ҆скверни́сте во ꙗ҆зы́цѣхъ, та́мѡ а҆́може внидо́сте.
23καὶ ἁγιάσω τὸ ὄνομά μου τὸ μέγα τὸ βεβηλωθὲν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἐβεβηλώσατε ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἐν τῷ ἁγιασθῆναί με ἐν ὑμῖν κατ᾿ ὀφθαλμοὺς αὐτῶν. 23И҆ ѡ҆сщ҃ꙋ̀ и҆́мѧ моѐ вели́кое, ѡ҆скверне́нное во ꙗ҆зы́цѣхъ, є҆́же ѡ҆скверни́сте средѣ̀ и҆́хъ, и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ютъ ꙗ҆зы́цы, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь, внегда̀ ѡ҆сщ҃ꙋ́сѧ въ ва́съ пред̾ ѻ҆чи́ма и҆́хъ.
24καὶ λήμψομαι ὑμᾶς ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ ἀθροίσω ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν γαιῶν καὶ εἰσάξω ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν ὑμῶν. 24И҆ возмꙋ̀ вы̀ ѿ ꙗ҆зы̑къ и҆ соберꙋ̀ вы̀ ѿ всѣ́хъ земе́ль, и҆ введꙋ̀ вы̀ въ зе́млю ва́шꙋ,
25καὶ ῥανῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς ὕδωρ καθαρόν, καὶ καθαρισθήσεσθε ἀπὸ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν εἰδώλων ὑμῶν, καὶ καθαριῶ ὑμᾶς. 25и҆ воскроплю̀ на вы̀ во́дꙋ чи́стꙋ, и҆ ѡ҆чи́ститесѧ ѿ всѣ́хъ нечисто́тъ ва́шихъ и҆ ѿ всѣ́хъ кꙋмі́рѡвъ ва́шихъ, и҆ ѡ҆чи́щꙋ ва́съ.
26καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν καινὴν καὶ πνεῦμα καινὸν δώσω ἐν ὑμῖν καὶ ἀφελῶ τὴν καρδίαν τὴν λιθίνην ἐκ τῆς σαρκὸς ὑμῶν καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν σαρκίνην. 26И҆ да́мъ ва́мъ се́рдце но́во и҆ дꙋ́хъ но́въ да́мъ ва́мъ, и҆ ѿимꙋ̀ се́рдце ка́менное ѿ пло́ти ва́шеѧ и҆ да́мъ ва́мъ се́рдце пло́тѧно, и҆ дх҃ъ мо́й да́мъ въ ва́съ:
27καὶ τὸ πνεῦμά μου δώσω ἐν ὑμῖν καὶ ποιήσω ἵνα ἐν τοῖς δικαιώμασίν μου πορεύησθε καὶ τὰ κρίματά μου φυλάξησθε καὶ ποιήσητε. 27и҆ сотворю̀, да въ за́повѣдехъ мои́хъ хо́дите, и҆ сꙋды̀ моѧ̑ сохранитѐ и҆ сотворитѐ ѧ҆̀.
28καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα τοῖς πατράσιν ὑμῶν, καὶ ἔσεσθέ μοι εἰς λαόν, κἀγὼ ἔσομαι ὑμῖν εἰς θεόν. 28И҆ вселите́сѧ на землѝ, ю҆́же да́хъ ѻ҆тцє́мъ ва́шымъ, и҆ бꙋ́дете мѝ въ лю́ди, а҆́зъ же бꙋ́дꙋ ва́мъ въ бг҃а.
29καὶ σώσω ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν καὶ καλέσω τὸν σῖτον καὶ πληθυνῶ αὐτὸν καὶ οὐ δώσω ἐφ᾿ ὑμᾶς λιμόν· 29И҆ сп҃сꙋ̀ вы̀ ѿ всѣ́хъ нечисто́тъ ва́шихъ( и҆ ѡ҆чи́щꙋ вы̀ ѿ грѣ̑хъ ва́шихъ всѣ́хъ) , и҆ призовꙋ̀ пшени́цꙋ и҆ ᲂу҆мно́жꙋ ю҆̀, и҆ не да́мъ на вы̀ гла́да:
30καὶ πληθυνῶ τὸν καρπὸν τοῦ ξύλου καὶ τὰ γενήματα τοῦ ἀγροῦ, ὅπως μὴ λάβητε ὀνειδισμὸν λιμοῦ ἐν τοῖς ἔθνεσιν. 30и҆ распложꙋ̀ пло́дъ древе́сный и҆ плоды̀ сє́льныѧ, ꙗ҆́кѡ да не прїи́мете ктомꙋ̀ гла́дныѧ ᲂу҆кори́зны во ꙗ҆зы́цѣхъ.
31καὶ μνησθήσεσθε τὰς ὁδοὺς ὑμῶν τὰς πονηρὰς καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν τὰ μὴ ἀγαθὰ καὶ προσοχθιεῖτε κατὰ πρόσωπον αὐτῶν ἐν ταῖς ἀνομίαις ὑμῶν καὶ ἐπὶ τοῖς βδελύγμασιν ὑμῶν. 31И҆ помѧне́те пꙋти̑ своѧ̑ ѕлы̑ѧ и҆ начина̑нїѧ ва̑ша не блага̑ѧ, и҆ вознегодꙋ́ете пред̾ лице́мъ и҆́хъ ѡ҆ беззако́нїихъ ва́шихъ и҆ ѡ҆ ме́рзостехъ ва́шихъ.
32οὐ δι᾿ ὑμᾶς ἐγὼ ποιῶ, λέγει κύριος κύριος, γνωστὸν ἔσται ὑμῖν· αἰσχύνθητε καὶ ἐντράπητε ἐκ τῶν ὁδῶν ὑμῶν, οἶκος Ισραηλ. 32Не ва́съ ра́ди а҆́зъ творю̀, до́ме і҆и҃левъ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь, вѣ́стно да бꙋ́детъ ва́мъ, ( до́ме і҆и҃левъ: ) постыди́тесѧ и҆ ᲂу҆срами́тесѧ ѿ пꙋті́й ва́шихъ, до́ме і҆и҃левъ.
33τάδε λέγει κύριος Ἐν ἡμέρᾳ, καθαριῶ ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν ὑμῶν, καὶ κατοικιῶ τὰς πόλεις, καὶ οἰκοδομηθήσονται αἱ ἔρημοι. 33Сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: во́ньже де́нь ѡ҆чи́щꙋ вы̀ ѿ всѣ́хъ беззако́нїй ва́шихъ и҆ населю̀ гра́ды, и҆ соградѧ́тсѧ пꙋсты̑ни,
34καὶ γῆ ἠφανισμένη ἐργασθήσεται, ἀνθ᾿ ὧν ὅτι ἠφανισμένη ἐγενήθη κατ᾿ ὀφθαλμοὺς παντὸς παροδεύοντος. 34и҆ землѧ̀ поги́бшаѧ воздѣ́лаетсѧ вмѣ́стѡ тогѡ̀, ꙗ҆́кѡ погꙋбле́на бы́сть пред̾ ѻ҆чи́ма всѧ́кагѡ мимоходѧ́щагѡ:
35καὶ ἐροῦσιν γῆ ἐκείνη ἠφανισμένη ἐγενήθη ὡς κῆπος τρυφῆς, καὶ αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι καὶ ἠφανισμέναι καὶ κατεσκαμμέναι ὀχυραὶ ἐκάθισαν. 35и҆ рекꙋ́тъ: землѧ̀ ѻ҆́наѧ поги́бшаѧ бы́сть ꙗ҆́кѡ вертогра́дъ сла́дости, и҆ гра́ди ѡ҆пꙋстѣ́вшїи и҆ разоре́ннїи и҆ раско́паннїи, забра́лы ᲂу҆твержде́нни ста́ша:
36καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη, ὅσα ἂν καταλειφθῶσιν κύκλῳ ὑμῶν, ὅτι ἐγὼ κύριος ᾠκοδόμησα τὰς καθῃρημένας καὶ κατεφύτευσα τὰς ἠφανισμένας· ἐγὼ κύριος ἐλάλησα καὶ ποιήσω. 36и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ютъ ꙗ҆зы́цы, є҆ли́цы ѡ҆ста́нꙋтсѧ ѡ҆́крестъ ва́съ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь возгради́хъ разорє́нныѧ и҆ насади́хъ погꙋблє́нныѧ: а҆́зъ гдⷭ҇ь гл҃ахъ и҆ сотворю̀.
37τάδε λέγει κύριος Ἔτι τοῦτο ζητηθήσομαι τῷ οἴκῳ Ισραηλ τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖς· πληθυνῶ αὐτοὺς ὡς πρόβατα ἀνθρώπους. 37Сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: сѐ, є҆щѐ ѡ҆брѧ́щꙋсѧ до́мꙋ і҆и҃левꙋ, є҆́же сотвори́ти и҆̀мъ: ᲂу҆мно́жꙋ и҆̀хъ ꙗ҆́кѡ ѻ҆́вцы, человѣ́ки ꙗ҆́кѡ ѻ҆́вцы ст҃ы̑ѧ,
38ὡς πρόβατα ἅγια, ὡς πρόβατα Ιερουσαλημ ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῆς, οὕτως ἔσονται αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι πλήρεις προβάτων ἀνθρώπων· καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ κύριος. 38ꙗ҆́кѡ ѻ҆́вцы і҆ерⷭ҇ли̑мли во пра́здникахъ є҆гѡ̀, та́кѡ бꙋ́дꙋтъ гра́ди ѡ҆пꙋстѣ́вшїи по́лни ста́дъ человѣ́ческихъ: и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ютъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms