І҆езекі́илѧ 16

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων 1И҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀ гл҃ѧ:
2Υἱὲ ἀνθρώπου, διαμάρτυραι τῇ Ιερουσαλημ τὰς ἀνομίας αὐτῆς 2сы́не человѣ́чь, засвидѣ́тельствꙋй і҆ерⷭ҇ли́мꙋ беззакѡ́нїѧ є҆гѡ̀
3καὶ ἐρεῖς Τάδε λέγει κύριος τῇ Ιερουσαλημ ῥίζα σου καὶ γένεσίς σου ἐκ γῆς Χανααν, πατήρ σου Αμορραῖος, καὶ μήτηρ σου Χετταία. 3и҆ рече́ши: сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь дще́ри і҆ерⷭ҇ли́мстѣй: ко́рень тво́й и҆ бытїѐ твоѐ ѿ землѝ ханане́йски: ѻ҆те́цъ тво́й а҆морре́анинъ и҆ ма́ти твоѧ̀ хетте́анынѧ:
4καὶ γένεσίς σου· ἐν ἡμέρᾳ ἐτέχθης, οὐκ ἔδησαν τοὺς μαστούς σου, καὶ ἐν ὕδατι οὐκ ἐλούσθης οὐδὲ ἁλὶ ἡλίσθης καὶ σπαργάνοις οὐκ ἐσπαργανώθης, 4и҆ рожде́нїе твоѐ, во́ньже де́нь роди́ласѧ є҆сѝ, не ѡ҆бѧза́ша сосє́цъ твои́хъ{ Є҆вр.: не ѿрѣ́заша тѝ пꙋ́па.}, и҆ водо́ю не ѡ҆мы́ша тѧ̀ на спасе́нїе, ни со́лїю ѡ҆соли́ша, нижѐ пелена́ми пови́ша:
5οὐδὲ ἐφείσατο ὀφθαλμός μου ἐπὶ σοὶ τοῦ ποιῆσαί σοι ἓν ἐκ πάντων τούτων τοῦ παθεῖν τι ἐπὶ σοί, καὶ ἀπερρίφης ἐπὶ πρόσωπον τοῦ πεδίου τῇ σκολιότητι τῆς ψυχῆς σου ἐν ἡμέρᾳ ἐτέχθης. 5и҆ не пощадѣ̀ тебѐ ѻ҆́ко моѐ, є҆́же сотвори́ти тебѣ̀ є҆ди́но ѿ всѣ́хъ си́хъ, пострада́ти что̀ ѡ҆ тебѣ̀, и҆ ѿве́ржена была̀ є҆сѝ на лицѐ по́лѧ стро́потствомъ дꙋшѝ твоеѧ̀, въ де́нь во́ньже роди́ласѧ є҆сѝ.
6καὶ διῆλθον ἐπὶ σὲ καὶ εἶδόν σε πεφυρμένην ἐν τῷ αἵματί σου καὶ εἶπά σοι Ἐκ τοῦ αἵματός σου ζωή· 6И҆ проидо́хъ сквозѣ́ тѧ и҆ ви́дѣхъ тѧ̀ смѣ́шенꙋ во кро́ви твое́й и҆ реко́хъ тѝ: ѿ кро́ве твоеѧ̀ жива̀ бꙋ́ди: и҆ реко́хъ тебѣ̀: во кро́ви твое́й живо́тъ тво́й:
7πληθύνου· καθὼς ἀνατολὴ τοῦ ἀγροῦ δέδωκά σε. καὶ ἐπληθύνθης καὶ ἐμεγαλύνθης καὶ εἰσῆλθες εἰς πόλεις πόλεων· οἱ μαστοί σου ἀνωρθώθησαν, καὶ θρίξ σου ἀνέτειλεν, σὺ δὲ ἦσθα γυμνὴ καὶ ἀσχημονοῦσα. 7ᲂу҆множа́йсѧ, ꙗ҆́коже прозѧбе́нїе се́льное да́хъ тѧ̀, и҆ ᲂу҆мно́жиласѧ є҆сѝ и҆ возвели́чиласѧ и҆ вошла̀ є҆сѝ во гра́ды градѡ́въ: сосцы̀ твоѝ возрасто́ша, и҆ вла́си твоѝ просвѣтлѣ́ша, ты́ же была̀ є҆сѝ нага̀ и҆ без̾ красы̀.
8καὶ διῆλθον διὰ σοῦ καὶ εἶδόν σε, καὶ ἰδοὺ καιρός σου καιρὸς καταλυόντων, καὶ διεπέτασα τὰς πτέρυγάς μου ἐπὶ σὲ καὶ ἐκάλυψα τὴν ἀσχημοσύνην σου· καὶ ὤμοσά σοι καὶ εἰσῆλθον ἐν διαθήκῃ μετὰ σοῦ, λέγει κύριος, καὶ ἐγένου μοι. 8И҆ проидо́хъ сквозѣ́ тѧ и҆ ви́дѣхъ тѧ̀: и҆ сѐ, вре́мѧ твоѐ, ꙗ҆́кѡ вре́мѧ вита́ющихъ: и҆ простро́хъ крилѣ̑ моѝ на тѧ̀ и҆ прикры́хъ стꙋ́дъ тво́й, и҆ клѧ́хсѧ тебѣ̀ и҆ внидо́хъ въ завѣ́тъ съ тобо́ю, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь, и҆ была̀ є҆сѝ мнѣ̀:
9καὶ ἔλουσά σε ἐν ὕδατι καὶ ἀπέπλυνα τὸ αἷμά σου ἀπὸ σοῦ καὶ ἔχρισά σε ἐν ἐλαίῳ 9и҆ ѡ҆мы́хъ тѧ̀ водо́ю и҆ ѡ҆полоска́хъ кро́вь твою̀ ѿ тебє̀ и҆ пома́захъ тѧ̀ є҆ле́емъ,
10καὶ ἐνέδυσά σε ποικίλα καὶ ὑπέδησά σε ὑάκινθον καὶ ἔζωσά σε βύσσῳ καὶ περιέβαλόν σε τριχάπτῳ 10и҆ ѡ҆блеко́хъ тѧ̀ въ пестрѡты̀ и҆ ѡ҆бꙋ́хъ тѧ̀ въ червлє́ны, и҆ препоѧ́сахъ тѧ̀ вѷссо́номъ и҆ возложи́хъ на тѧ̀ трїха́птонъ,
11καὶ ἐκόσμησά σε κόσμῳ καὶ περιέθηκα ψέλια περὶ τὰς χεῖράς σου καὶ κάθεμα περὶ τὸν τράχηλόν σου 11и҆ ᲂу҆краси́хъ тѧ̀ ᲂу҆́тварїю и҆ возложи́хъ запѧ́стїе на рꙋ́цѣ твоѝ и҆ гри́внꙋ на вы́ю твою̀,
12καὶ ἔδωκα ἐνώτιον περὶ τὸν μυκτῆρά σου καὶ τροχίσκους ἐπὶ τὰ ὦτά σου καὶ στέφανον καυχήσεως ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου· 12и҆ да́хъ ᲂу҆серѧ̑зи на нѡ́здри твоѧ̑ и҆ ко́льца во ᲂу҆́шы твоѝ и҆ вѣне́цъ хвалы̀ на главꙋ̀ твою̀:
13καὶ ἐκοσμήθης χρυσίῳ καὶ ἀργυρίῳ, καὶ τὰ περιβόλαιά σου βύσσινα καὶ τρίχαπτα καὶ ποικίλα· σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ μέλι ἔφαγες καὶ ἐγένου καλὴ σφόδρα. 13и҆ ᲂу҆краше́нна была̀ є҆сѝ зла́томъ и҆ сребро́мъ, и҆ ѻ҆дє́жды твоѧ̑ вѷссѡ́нны и҆ трїха́пты и҆ и҆спещрє́нїѧ, семїда́лъ и҆ ме́дъ и҆ ма́сло ꙗ҆́ла є҆сѝ, и҆ была̀ є҆сѝ добра̀ ѕѣлѡ̀ ѕѣлѡ̀, и҆ ᲂу҆пра́виласѧ є҆сѝ на ца́рство:
14καὶ ἐξῆλθέν σου ὄνομα ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐν τῷ κάλλει σου, διότι συντετελεσμένον ἦν ἐν εὐπρεπείᾳ ἐν τῇ ὡραιότητι, ἔταξα ἐπὶ σέ, λέγει κύριος.– 14и҆ и҆зы́де и҆́мѧ твоѐ во ꙗ҆зы́ки въ добро́тѣ твое́й, занѐ соверше́нно бѣ̀ лѣ́потою въ красотѣ̀, ю҆́же ᲂу҆чини́хъ на тебѣ̀, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь.
15καὶ ἐπεποίθεις ἐν τῷ κάλλει σου καὶ ἐπόρνευσας ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου καὶ ἐξέχεας τὴν πορνείαν σου ἐπὶ πάντα πάροδον, οὐκ ἔσται. 15Ты́ же ᲂу҆пова́ла є҆сѝ на добро́тꙋ твою̀ и҆ соблꙋди́ла є҆сѝ во и҆́мени твое́мъ и҆ и҆злїѧ́ла є҆сѝ блꙋже́нїе твоѐ на всѧ́каго мимоходѧ́щаго, томꙋ̀ была̀ є҆сѝ, є҆мꙋ́же не подоба́ше:
16καὶ ἔλαβες ἐκ τῶν ἱματίων σου καὶ ἐποίησας σεαυτῇ εἴδωλα ῥαπτὰ καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπ᾿ αὐτά· καὶ οὐ μὴ εἰσέλθῃς, οὐδὲ μὴ γένηται. 16и҆ взѧла̀ є҆сѝ ѿ ри́зъ твои́хъ и҆ сотвори́ла себѣ̀ кꙋмі́ры сошвє́ныѧ и҆ соблꙋди́ла є҆сѝ съ ни́ми, и҆ не вни́деши, и҆ не бꙋ́детъ.
17καὶ ἔλαβες τὰ σκεύη τῆς καυχήσεώς σου ἐκ τοῦ χρυσίου μου καὶ ἐκ τοῦ ἀργυρίου μου, ἐξ ὧν ἔδωκά σοι, καὶ ἐποίησας σεαυτῇ εἰκόνας ἀρσενικὰς καὶ ἐξεπόρνευσας ἐν αὐταῖς· 17И҆ взѧла̀ є҆сѝ сосꙋ́ды хвалы̀ твоеѧ̀ ѿ сребра̀ моегѡ̀ и҆ зла́та моегѡ̀, ѿ ни́хже да́хъ тебѣ̀, и҆ сотвори́ла себѣ̀ ѡ҆́бразы мꙋ́жєски, и҆ соблꙋди́ла є҆сѝ въ ни́хъ.
18καὶ ἔλαβες τὸν ἱματισμὸν τὸν ποικίλον σου καὶ περιέβαλες αὐτὰ καὶ τὸ ἔλαιόν μου καὶ τὸ θυμίαμά μου ἔθηκας πρὸ προσώπου αὐτῶν· 18И҆ взѧла̀ є҆сѝ ри̑зы своѧ̑ и҆спещрє́нныѧ и҆ ѡ҆дѣ́ѧласѧ є҆сѝ въ нѧ̀, и҆ ма́сло моѐ и҆ ѳѷмїа́мъ мо́й положи́ла є҆сѝ пред̾ лице́мъ и҆́хъ,
19καὶ τοὺς ἄρτους μου, οὓς ἔδωκά σοι, σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ μέλι ἐψώμισά σε καὶ ἔθηκας αὐτὰ πρὸ προσώπου αὐτῶν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας· καὶ ἐγένετο, λέγει κύριος. 19и҆ хлѣ́бы моѧ̑, ꙗ҆̀же да́хъ тебѣ̀, семїда́ломъ и҆ ма́сломъ и҆ ме́домъ напита́хъ тѧ̀, и҆ положи́ла є҆сѝ та̑ пред̾ лице́мъ и҆́хъ въ воню̀ благоꙋха́нїѧ. И҆ бы́сть по си́хъ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь,
20καὶ ἔλαβες τοὺς υἱούς σου καὶ τὰς θυγατέρας σου, ἃς ἐγέννησας, καὶ ἔθυσας αὐτὰ αὐτοῖς εἰς ἀνάλωσιν, ὡς μικρὰ ἐξεπόρνευσας, 20и҆ взѧла̀ є҆сѝ сы́ны твоѧ̑ и҆ дщє́ри твоѧ̑, ꙗ҆̀же родила̀ є҆сѝ, и҆ закла́ла є҆сѝ и҆̀мъ въ потребле́нїе. Є҆да̀ ма́лѡ соблꙋди́ла є҆сѝ;
21καὶ ἔσφαξας τὰ τέκνα σου καὶ ἔδωκας αὐτὰ ἐν τῷ ἀποτροπιάζεσθαί σε ἐν αὐτοῖς. 21И҆ закла́ла є҆сѝ ча̑да твоѧ̑ и҆ дала̀ є҆сѝ ѧ҆̀, внегда̀ принесла̀ є҆сѝ и҆̀хъ на же́ртвꙋ и҆̀мъ.
22τοῦτο παρὰ πᾶσαν τὴν πορνείαν σου, καὶ οὐκ ἐμνήσθης τὰς ἡμέρας τῆς νηπιότητός σου, ὅτε ἦσθα γυμνὴ καὶ ἀσχημονοῦσα καὶ πεφυρμένη ἐν τῷ αἵματί σου ἔζησας. 22Сїѐ па́че всѧ́кагѡ блꙋда̀ твоегѡ̀ и҆ гнꙋ́сностей твои́хъ: и҆ не помѧнꙋ́ла є҆сѝ дні́й младе́нства твоегѡ̀, є҆гда̀ была̀ є҆сѝ нага̀ и҆ без̾ѡбра́зна, и҆ смѣ́шена во кро́ви твое́й жила̀ є҆сѝ.
23καὶ ἐγένετο μετὰ πάσας τὰς κακίας σου, λέγει κύριος, 23И҆ бы́сть по всѣ́хъ ѕло́бахъ твои́хъ, го́ре го́ре тебѣ̀, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь,
24καὶ ᾠκοδόμησας σεαυτῇ οἴκημα πορνικὸν καὶ ἐποίησας σεαυτῇ ἔκθεμα ἐν πάσῃ πλατείᾳ 24и҆ создала̀ є҆сѝ себѣ̀ хра́мъ блꙋдни́ческїй и҆ сотвори́ла себѣ̀ полага̑нїѧ на всѣ́хъ сто́гнахъ:
25καὶ ἐπ᾿ ἀρχῆς πάσης ὁδοῦ ᾠκοδόμησας τὰ πορνεῖά σου καὶ ἐλυμήνω τὸ κάλλος σου καὶ διήγαγες τὰ σκέλη σου παντὶ παρόδῳ καὶ ἐπλήθυνας τὴν πορνείαν σου· 25и҆ въ нача́лѣ всѧ́кагѡ пꙋтѝ создала̀ є҆сѝ блꙋди̑лища своѧ̑ и҆ растли́ла добро́тꙋ твою̀, и҆ разложи́ла го́лєни твоѧ̑ всѧ́комꙋ мимоходѧ́щемꙋ и҆ ᲂу҆мно́жила є҆сѝ блꙋ́дъ тво́й:
26καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Αἰγύπτου τοὺς ὁμοροῦντάς σοι τοὺς μεγαλοσάρκους καὶ πολλαχῶς ἐξεπόρνευσας τοῦ παροργίσαι με. 26и҆ соблꙋди́ла съ сынмѝ є҆гѵ́петскими сосѣ̑ды твои́ми дебелопло́тными, и҆ мно́гажды блꙋди́ла є҆сѝ, є҆́же разгнѣ́вати мѧ̀.
27ἐὰν δὲ ἐκτείνω τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σέ, καὶ ἐξαρῶ τὰ νόμιμά σου καὶ παραδώσω σε εἰς ψυχὰς μισούντων σε, θυγατέρας ἀλλοφύλων τὰς ἐκκλινούσας σε ἐκ τῆς ὁδοῦ σου, ἧς ἠσέβησας. 27И҆ сѐ, прострꙋ̀ рꙋ́кꙋ мою̀ на тѧ̀ и҆ ѿве́ргꙋ зако́ны твоѧ̑ и҆ преда́мъ тѧ̀ дꙋша́мъ ненави́дѧщымъ тебѐ, дще́ремъ и҆ноплеме́нникѡвъ, совраща́ющымъ тѧ̀ съ пꙋтѝ твоегѡ̀, и҆́мже нече́ствовала є҆сѝ.
28καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπὶ τὰς θυγατέρας Ασσουρ καὶ οὐδ᾿ οὕτως ἐνεπλήσθης· καὶ ἐξεπόρνευσας καὶ οὐκ ἐνεπίπλω. 28И҆ соблꙋди́ла є҆сѝ съ сынмѝ а҆ссѵ́ровыми и҆ нижѐ та́кѡ насы́тиласѧ є҆сѝ: и҆ соблꙋди́ла и҆ не насы́тиласѧ,
29καὶ ἐπλήθυνας τὰς διαθήκας σου πρὸς γῆν Χαλδαίων καὶ οὐδὲ ἐν τούτοις ἐνεπλήσθης. 29и҆ ᲂу҆мно́жила завѣ́ты твоѧ̑ ко землѝ ханане́йстѣй, халде́йстѣй, и҆ нижѐ въ си́хъ насы́тиласѧ є҆сѝ.
30τί διαθῶ τὴν θυγατέρα σου, λέγει κύριος, ἐν τῷ ποιῆσαί σε ταῦτα πάντα, ἔργα γυναικὸς πόρνης; καὶ ἐξεπόρνευσας τρισσῶς 30Что̀ сотворю̀ се́рдцꙋ твоемꙋ̀, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь, внегда̀ твори́ши всѧ̑ сїѧ̑ дѣла̀ жены̀ блꙋдни́цы проде́рзыѧ; И҆ соблꙋди́ла є҆сѝ трегꙋ́бѡ во дще́рехъ твои́хъ.
31ἐν ταῖς θυγατράσιν σου· τὸ πορνεῖόν σου ᾠκοδόμησας ἐπὶ πάσης ἀρχῆς ὁδοῦ καὶ τὴν βάσιν σου ἐποίησας ἐν πάσῃ πλατείᾳ καὶ ἐγένου ὡς πόρνη συνάγουσα μισθώματα. 31Є҆гда̀ согради́ла є҆сѝ блꙋди́лище твоѐ въ нача́лѣ всѧ́кагѡ пꙋтѝ и҆ высѡ́каѧ твоѧ̑ сотвори́ла є҆сѝ на всѣ́хъ сто́гнахъ, и҆ не была̀ ꙗ҆́кѡ блꙋдни́ца собира́ющаѧ нае́мъ.
32 γυνὴ μοιχωμένη ὁμοία σοι παρὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς λαμβάνουσα μισθώματα· 32Жена̀ любодѣ́йница подо́бна тебѣ̀, ѿ мꙋ́жа своегѡ̀ взе́млющи нае́мъ,
33πᾶσι τοῖς ἐκπορνεύσασιν αὐτὴν προσεδίδου μισθώματα, καὶ σὺ δέδωκας μισθώματα πᾶσι τοῖς ἐρασταῖς σου καὶ ἐφόρτιζες αὐτοὺς τοῦ ἔρχεσθαι πρὸς σὲ κυκλόθεν ἐν τῇ πορνείᾳ σου. 33всѣ̑мъ блꙋди́вшымъ съ не́ю даѧ́ше нае́мъ: и҆ ты̀ дала̀ є҆сѝ нае́мъ всѣ̑мъ рачи́телємъ твои̑мъ и҆ ѡ҆бременѧ́ла и҆̀хъ, є҆́же приходи́ти и҆̀мъ къ тебѣ̀ ѿвсю́дꙋ во блꙋжє́нїѧ твоѧ̑.
34καὶ ἐγένετο ἐν σοὶ διεστραμμένον παρὰ τὰς γυναῖκας ἐν τῇ πορνείᾳ σου, καὶ μετὰ σοῦ πεπορνεύκασιν ἐν τῷ προσδιδόναι σε μισθώματα, καὶ σοὶ μισθώματα οὐκ ἐδόθη, καὶ ἐγένετο ἐν σοὶ διεστραμμένα.– 34И҆ бы́сть въ тебѣ̀ сопроти́вно ѡ҆бы́чаю же́нскꙋ во блꙋже́нїи твое́мъ, и҆ съ тобо́ю соблꙋди́вшымъ, вмѣ́стѡ є҆́же бы да́ти тебѣ̀ нае́мъ, и҆ нае́мъ не даде́сѧ тебѣ̀, и҆ бы́сть въ тебѣ̀ сопроти́вно.
35διὰ τοῦτο, πόρνη, ἄκουε λόγον κυρίου 35Сегѡ̀ ра́ди слы́ши, блꙋдни́це, сло́во гдⷭ҇не.
36Τάδε λέγει κύριος Ἀνθ ὧν ἐξέχεας τὸν χαλκόν σου, καὶ ἀποκαλυφθήσεται αἰσχύνη σου ἐν τῇ πορνείᾳ σου πρὸς τοὺς ἐραστάς σου καὶ εἰς πάντα τὰ ἐνθυμήματα τῶν ἀνομιῶν σου καὶ ἐν τοῖς αἵμασιν τῶν τέκνων σου, ὧν ἔδωκας αὐτοῖς. 36Сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: занѐ и҆злїѧ́ла є҆сѝ мѣ́дь твою̀, и҆ ѿкры́етсѧ сра́мъ тво́й во блꙋже́нїи твое́мъ ко рачи́телємъ твои̑мъ, и҆ во всѧ̑ помышлє́нїѧ беззако́нїй твои́хъ, и҆ во кро́ви ча̑дъ твои́хъ, ꙗ҆̀же дала̀ є҆сѝ и҆̀мъ:
37διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ συνάγω πάντας τοὺς ἐραστάς σου, ἐν οἷς ἐπεμίγης ἐν αὐτοῖς, καὶ πάντας, οὓς ἠγάπησας, σὺν πᾶσιν, οἷς ἐμίσεις· καὶ συνάξω αὐτοὺς ἐπὶ σὲ κυκλόθεν καὶ ἀποκαλύψω τὰς κακίας σου πρὸς αὐτούς, καὶ ὄψονται πᾶσαν τὴν αἰσχύνην σου· 37сегѡ̀ ра́ди, сѐ, а҆́зъ на тѧ̀ соберꙋ̀ всѧ̑ похотникѝ твоѧ̑, съ ни́миже смѣси́ласѧ є҆сѝ, и҆ всѣ́хъ, и҆̀хже люби́ла є҆сѝ, со всѣ́ми, и҆̀хже ненави́дѣла є҆сѝ: и҆ соберꙋ̀ ѧ҆̀ на тѧ̀ ѿвсю́дꙋ и҆ ѿкры́ю ѕлѡ́бы твоѧ̑ къ ни̑мъ, и҆ ᲂу҆́зрѧтъ ве́сь сра́мъ тво́й.
38καὶ ἐκδικήσω σε ἐκδικήσει μοιχαλίδος καὶ ἐκχεούσης αἷμα καὶ θήσω σε ἐν αἵματι θυμοῦ καὶ ζήλου. 38И҆ ѿмщꙋ́ ти ѿмще́нїемъ любодѣ́йцы и҆ пролива́ющїѧ кро́вь, и҆ положꙋ́ тѧ во кро́ви ꙗ҆́рости и҆ рве́нїѧ,
39καὶ παραδώσω σε εἰς χεῖρας αὐτῶν, καὶ κατασκάψουσιν τὸ πορνεῖόν σου καὶ καθελοῦσιν τὴν βάσιν σου καὶ ἐκδύσουσίν σε τὸν ἱματισμόν σου καὶ λήμψονται τὰ σκεύη τῆς καυχήσεώς σου καὶ ἀφήσουσίν σε γυμνὴν καὶ ἀσχημονοῦσαν. 39и҆ преда́мъ тѧ̀ въ рꙋ́цѣ и҆́хъ, и҆ раскопа́ютъ блꙋди́лище твоѐ и҆ разорѧ́тъ высѡ́каѧ твоѧ̑, и҆ совлекꙋ́тъ съ тебє̀ ри̑зы твоѧ̑ и҆ во́змꙋтъ сосꙋ́ды хвалы̀ твоеѧ̀, и҆ ѡ҆ста́вѧтъ тѧ̀ на́гꙋ и҆ безстꙋ́днꙋ:
40καὶ ἄξουσιν ἐπὶ σὲ ὄχλους καὶ λιθοβολήσουσίν σε ἐν λίθοις καὶ κατασφάξουσίν σε ἐν τοῖς ξίφεσιν αὐτῶν. 40и҆ приведꙋ́тъ на тѧ̀ наро́ды, и҆ побїю́тъ тебѐ ка́менїемъ и҆ и҆зсѣкꙋ́тъ тѧ̀ мечьмѝ свои́ми,
41καὶ ἐμπρήσουσιν τοὺς οἴκους σου πυρὶ καὶ ποιήσουσιν ἐν σοὶ ἐκδικήσεις ἐνώπιον γυναικῶν πολλῶν· καὶ ἀποστρέψω σε ἐκ τῆς πορνείας σου, καὶ μισθώματα οὐ μὴ δῷς οὐκέτι. 41и҆ запалѧ́тъ до́мы твоѧ̑ ѻ҆гне́мъ и҆ сотворѧ́тъ въ тебѣ̀ ѿмще́нїе пред̾ жена́ми мно́гими: и҆ ѡ҆бращꙋ́ тѧ ѿ блꙋже́нїѧ, и҆ найма̀ ктомꙋ̀ не да́си.
42καὶ ἐπαφήσω τὸν θυμόν μου ἐπὶ σέ, καὶ ἐξαρθήσεται ζῆλός μου ἐκ σοῦ, καὶ ἀναπαύσομαι καὶ οὐ μὴ μεριμνήσω οὐκέτι. 42И҆ послю̀ ꙗ҆́рость мою̀ на тѧ̀, и҆ ѿи́метсѧ рве́нїе моѐ ѿ тебє̀: и҆ почі́ю и҆ ктомꙋ̀ не попекꙋ́сѧ.
43ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐμνήσθης τὴν ἡμέραν τῆς νηπιότητός σου καὶ ἐλύπεις με ἐν πᾶσι τούτοις, καὶ ἐγὼ ἰδοὺ τὰς ὁδούς σου εἰς κεφαλήν σου δέδωκα, λέγει κύριος· καὶ οὕτως ἐποίησας τὴν ἀσέβειαν ἐπὶ πάσαις ταῖς ἀνομίαις σου. 43Поне́же не помѧнꙋ́ла є҆сѝ дні́й младе́нства твоегѡ̀ и҆ ѡ҆печа́лила мѧ̀ во всѣ́хъ си́хъ: и҆ сѐ, а҆́зъ пꙋти̑ твоѧ̑ на главꙋ̀ твою̀ да́хъ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: и҆ та́кѡ сотвори́ла є҆сѝ нече́стїе по всѣ̑мъ беззако́нїємъ твои̑мъ.
44ταῦτά ἐστιν πάντα, ὅσα εἶπαν κατὰ σοῦ ἐν παραβολῇ λέγοντες Καθὼς μήτηρ, καὶ θυγάτηρ. 44Сїѧ̑ сꙋ́ть всѧ̑, є҆ли̑ка реко́ша на тѧ̀ въ при́тчи, глаго́люще: ꙗ҆́коже ма́ти, та́кѡ и҆ дще́рь.
45θυγάτηρ τῆς μητρός σου σὺ εἶ ἀπωσαμένη τὸν ἄνδρα αὐτῆς καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς καὶ ἀδελφὴ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν ἀπωσαμένων τοὺς ἄνδρας αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν· μήτηρ ὑμῶν Χετταία, καὶ πατὴρ ὑμῶν Αμορραῖος. 45Дще́рь ма́тере твоеѧ̀ ты̀ є҆сѝ, ѿри́нꙋвшаѧ мꙋ́жа своего̀ и҆ ча̑да своѧ̑: и҆ сєстры̀ се́стръ твои́хъ, ѿри́нꙋвшыѧ мꙋже́й свои́хъ и҆ ча̑дъ свои́хъ: ма́ти ва́ша хетте́анынѧ, а҆ ѻ҆те́цъ ва́шъ а҆морре́й:
46 ἀδελφὴ ὑμῶν πρεσβυτέρα Σαμάρεια, αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς, κατοικοῦσα ἐξ εὐωνύμων σου· καὶ ἀδελφή σου νεωτέρα σου κατοικοῦσα ἐκ δεξιῶν σου Σοδομα καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς. 46сестра̀ ва́ша старѣ́йшаѧ самарі́а, та̀ и҆ дщє́ри є҆ѧ̀ живꙋ́щыѧ ѡ҆шꙋ́юю тебє̀: и҆ сестра̀ твоѧ̀ ме́ньшаѧ, живꙋ́щаѧ ѡ҆деснꙋ́ю тебє̀, содо́ма и҆ дщє́ри є҆ѧ̀.
47καὶ οὐδ᾿ ὧς ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν ἐπορεύθης οὐδὲ κατὰ τὰς ἀνομίας αὐτῶν ἐποίησας· παρὰ μικρὸν καὶ ὑπέρκεισαι αὐτὰς ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου. 47Но нижѐ по пꙋтє́мъ и҆́хъ ходи́ла є҆сѝ, нижѐ сотвори́ла по беззако́нїємъ и҆́хъ понѐ ма́лѡ, и҆ превозшла̀ є҆сѝ и҆̀хъ во всѣ́хъ пꙋте́хъ твои́хъ.
48ζῶ ἐγώ, λέγει κύριος, εἰ πεποίηκεν Σοδομα ἀδελφή σου, αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς, ὃν τρόπον ἐποίησας σὺ καὶ αἱ θυγατέρες σου. 48Живꙋ̀ а҆́зъ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь, не сотвори́ла содо́ма сїѧ̀ сестра̀ твоѧ̀ и҆ дщє́ри є҆ѧ̀, ꙗ҆́коже ты̀ сотвори́ла и҆ дщє́ри твоѧ̑.
49πλὴν τοῦτο τὸ ἀνόμημα Σοδομων τῆς ἀδελφῆς σου, ὑπερηφανία· ἐν πλησμονῇ ἄρτων καὶ ἐν εὐθηνίᾳ οἴνου ἐσπατάλων αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς· τοῦτο ὑπῆρχεν αὐτῇ καὶ ταῖς θυγατράσιν αὐτῆς, καὶ χεῖρα πτωχοῦ καὶ πένητος οὐκ ἀντελαμβάνοντο. 49Ѻ҆ба́че сїѐ беззако́нїе содо́мы сестры̀ твоеѧ̀, го́рдость въ сы́тости хлѣ́ба и҆ во и҆з̾ѻби́лїи вїна̀, и҆ сластолю́бствоваша та̀ и҆ дщє́ри є҆ѧ̀: сїѐ бѧ́ше є҆́й и҆ дще́ремъ є҆ѧ̀: и҆ рꙋкѝ ᲂу҆бо́гомꙋ и҆ ни́щемꙋ не подаѧ́хꙋ,
50καὶ ἐμεγαλαύχουν καὶ ἐποίησαν ἀνομήματα ἐνώπιόν μου, καὶ ἐξῆρα αὐτάς, καθὼς εἶδον. 50и҆ велича́хꙋсѧ, и҆ сотвори́ша беззакѡ́нїѧ предо мно́ю: и҆ ѿверго́хъ ѧ҆̀ ꙗ҆́коже ви́дѣхъ.
51καὶ Σαμάρεια κατὰ τὰς ἡμίσεις τῶν ἁμαρτιῶν σου οὐχ ἥμαρτεν· καὶ ἐπλήθυνας τὰς ἀνομίας σου ὑπὲρ αὐτὰς καὶ ἐδικαίωσας τὰς ἀδελφάς σου ἐν πάσαις ταῖς ἀνομίαις σου, αἷς ἐποίησας. 51Самарі́а же по́лъ грѣхѡ́въ твои́хъ не согрѣшѝ: и҆ ᲂу҆мно́жила є҆сѝ беззакѡ́нїѧ твоѧ̑ па́че ѻ҆́нѣхъ, и҆ ѡ҆правда́ла є҆сѝ сєстры̀ твоѧ̑ во всѣ́хъ беззако́нїихъ твои́хъ, ꙗ҆̀же сотвори́ла є҆сѝ.
52καὶ σὺ κόμισαι βάσανόν σου, ἐν ἔφθειρας τὰς ἀδελφάς σου ἐν ταῖς ἁμαρτίαις σου, αἷς ἠνόμησας ὑπὲρ αὐτὰς καὶ ἐδικαίωσας αὐτὰς ὑπὲρ σεαυτήν· καὶ σὺ αἰσχύνθητι καὶ λαβὲ τὴν ἀτιμίαν σου ἐν τῷ δικαιῶσαί σε τὰς ἀδελφάς σου. 52И҆ ты̀ прїимѝ мꙋче́нїе твоѐ, въ не́мже растли́ла є҆сѝ сєстры̀ твоѧ̑ во грѣсѣ́хъ твои́хъ, и҆́миже беззако́нновала па́че тѣ́хъ, и҆ ѡ҆правда́ла и҆̀хъ па́че тебє̀: и҆ ты̀ посрами́сѧ и҆ прїимѝ безче́стїе твоѐ, внегда̀ ѡ҆правда́ти тебѣ̀ сєстры̀ твоѧ̑.
53καὶ ἀποστρέψω τὰς ἀποστροφὰς αὐτῶν, τὴν ἀποστροφὴν Σοδομων καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς, καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποστροφὴν Σαμαρείας καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς, καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποστροφήν σου ἐν μέσῳ αὐτῶν, 53И҆ ѡ҆бращꙋ̀ ѡ҆бращє́нїѧ и҆́хъ, ѡ҆браще́нїе содо́мы и҆ дще́рей є҆ѧ̀, и҆ ѡ҆браще́нїе самарі́и и҆ дще́рей є҆ѧ̀, и҆ ѡ҆бращꙋ̀ ѡ҆браще́нїе твоѐ средѣ̀ и҆́хъ,
54ὅπως κομίσῃ τὴν βάσανόν σου καὶ ἀτιμωθήσῃ ἐκ πάντων, ὧν ἐποίησας ἐν τῷ σε παροργίσαι με. 54ꙗ҆́кѡ да прїи́меши мꙋче́нїе твоѐ и҆ безче́стна бꙋ́деши ѿ всѣ́хъ, ꙗ҆̀же сотвори́ла є҆сѝ во разгнѣ́ванїи мое́мъ.
55καὶ ἀδελφή σου Σοδομα καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς ἀποκατασταθήσονται καθὼς ἦσαν ἀπ᾿ ἀρχῆς, καὶ Σαμάρεια καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς ἀποκατασταθήσονται καθὼς ἦσαν ἀπ᾿ ἀρχῆς, καὶ σὺ καὶ αἱ θυγατέρες σου ἀποκατασταθήσεσθε καθὼς ἀπ᾿ ἀρχῆς ἦτε. 55И҆ сестра̀ твоѧ̀ содо́ма и҆ дщє́ри є҆ѧ̀ возста́вѧтсѧ, ꙗ҆́коже бѣ́ша и҆спе́рва: и҆ самарі́а и҆ дщє́ри є҆ѧ̀ возста́вѧтсѧ, ꙗ҆́коже бѣ́ша и҆спе́рва: и҆ ты̀ и҆ дщє́ри твоѧ̑ возста́витесѧ, ꙗ҆́коже бѣ́сте пре́жде.
56καὶ εἰ μὴ ἦν Σοδομα ἀδελφή σου εἰς ἀκοὴν ἐν τῷ στόματί σου ἐν ταῖς ἡμέραις ὑπερηφανίας σου 56И҆ не была̀ содо́ма сестра̀ твоѧ̀ во слы́шанїе во ᲂу҆стѣ́хъ твои́хъ во дне́хъ горды́ни твоеѧ̀,
57πρὸ τοῦ ἀποκαλυφθῆναι τὰς κακίας σου, ὃν τρόπον νῦν ὄνειδος εἶ θυγατέρων Συρίας καὶ πάντων τῶν κύκλῳ αὐτῆς, θυγατέρων ἀλλοφύλων τῶν περιεχουσῶν σε κύκλῳ; 57пре́жде ѿкрове́нїѧ ѕло́бъ твои́хъ, ꙗ҆́коже нн҃ѣ ᲂу҆кори́зна є҆сѝ дще́рей сѵ́рскихъ и҆ всѣ́хъ сꙋ́щихъ ѡ҆́крестъ є҆ѧ̀ дще́рей и҆ноплеме́нничихъ ѡ҆держа́щихъ тѧ̀ ѡ҆́крестъ:
58τὰς ἀσεβείας σου καὶ τὰς ἀνομίας σου, σὺ κεκόμισαι αὐτάς, λέγει κύριος. 58нечє́стїѧ твоѧ̑ и҆ беззакѡ́нїѧ твоѧ̑ ты̀ понесла̀ є҆сѝ ѧ҆̀, гл҃етъ гдⷭ҇ь.
59τάδε λέγει κύριος Καὶ ποιήσω ἐν σοὶ καθὼς ἐποίησας, ὡς ἠτίμωσας ταῦτα τοῦ παραβῆναι τὴν διαθήκην μου. 59Сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: и҆ сотворю̀ въ тебѣ̀, ꙗ҆́коже сотвори́ла є҆сѝ, ꙗ҆́коже презрѣ́ла є҆сѝ є҆́же престꙋпи́ти завѣ́тъ мо́й:
60καὶ μνησθήσομαι ἐγὼ τῆς διαθήκης μου τῆς μετὰ σοῦ ἐν ἡμέραις νηπιότητός σου καὶ ἀναστήσω σοι διαθήκην αἰώνιον. 60и҆ воспомѧнꙋ̀ а҆́зъ завѣ́тъ мо́й, и҆́же съ тобо́ю во дне́хъ младе́нства твоегѡ̀, и҆ возста́влю тебѣ̀ завѣ́тъ вѣ́чный:
61καὶ μνησθήσῃ τὴν ὁδόν σου καὶ ἐξατιμωθήσῃ ἐν τῷ ἀναλαβεῖν σε τὰς ἀδελφάς σου τὰς πρεσβυτέρας σου σὺν ταῖς νεωτέραις σου, καὶ δώσω αὐτάς σοι εἰς οἰκοδομὴν καὶ οὐκ ἐκ διαθήκης σου. 61и҆ помѧне́ши пꙋти̑ твоѧ̑ и҆ безче́стна бꙋ́деши, внегда̀ по́ймеши сєстры̀ твоѧ̑ старѣ́йшыѧ со ю҆нѣ́йшими твои́ми, и҆ да́мъ ѧ҆̀ тебѣ̀ на созида́нїе, но не ѿ завѣ́та твоегѡ̀:
62καὶ ἀναστήσω ἐγὼ τὴν διαθήκην μου μετὰ σοῦ, καὶ ἐπιγνώσῃ ὅτι ἐγὼ κύριος, 62и҆ возста́влю а҆́зъ завѣ́тъ мо́й съ тобо́ю, и҆ ᲂу҆вѣ́си, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь:
63ὅπως μνησθῇς καὶ αἰσχυνθῇς, καὶ μὴ σοι ἔτι ἀνοῖξαι τὸ στόμα σου ἀπὸ προσώπου τῆς ἀτιμίας σου ἐν τῷ ἐξιλάσκεσθαί μέ σοι κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησας, λέγει κύριος. 63ꙗ҆́кѡ да помѧне́ши и҆ ᲂу҆срами́шисѧ, и҆ не бꙋ́детъ тебѣ̀ ктомꙋ̀ ѿве́рсти ᲂу҆́стъ твои́хъ ѿ лица̀ безче́стїѧ твоегѡ̀, є҆гда̀ млⷭ҇тивъ бꙋ́дꙋ тебѣ̀ по всѣ̑мъ, є҆ли̑ка сотвори́ла є҆сѝ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms