І҆езекі́илѧ 11
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἀνέλαβέν με πνεῦμα καὶ ἤγαγέν με ἐπὶ τὴν πύλην τοῦ οἴκου κυρίου τὴν κατέναντι τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολάς· καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τῶν προθύρων τῆς πύλης ὡς εἴκοσι καὶ πέντε ἄνδρες, καὶ εἶδον ἐν μέσῳ αὐτῶν τὸν Ιεζονιαν τὸν τοῦ Εζερ καὶ Φαλτιαν τὸν τοῦ Βαναιου τοὺς ἀφηγουμένους τοῦ λαοῦ. | 1И҆ воздви́же мѧ̀ дꙋ́хъ и҆ возведѐ мѧ̀ ко вратѡ́мъ до́мꙋ гдⷭ҇нѧ, ꙗ҆̀же прѧ́мѡ зрѧ́тъ на восто́къ: и҆ сѐ, пред̾ преддве́рїемъ вра́тъ ꙗ҆́кѡ два́десѧть и҆ пѧ́ть мꙋже́й: и҆ ви́дѣхъ средѣ̀ и҆́хъ і҆ехоні́ю сы́на і҆азе́рова и҆ фалті́ю ване́ова, старѣ̑йшины людскі̑ѧ. |
| 2καὶ εἶπεν κύριος πρός με Υἱὲ ἀνθρώπου, οὗτοι οἱ ἄνδρες οἱ λογιζόμενοι μάταια καὶ βουλευόμενοι βουλὴν πονηρὰν ἐν τῇ πόλει ταύτῃ | 2И҆ речѐ гдⷭ҇ь ко мнѣ̀: сы́не человѣ́чь, сі́и мꙋ́жїе помышлѧ́ющїи сꙋ́єтнаѧ и҆ совѣ́тъ творѧ́щїи лꙋка́въ во гра́дѣ се́мъ, |
| 3οἱ λέγοντες Οὐχὶ προσφάτως ᾠκοδόμηνται αἱ οἰκίαι; αὕτη ἐστὶν ὁ λέβης, ἡμεῖς δὲ τὰ κρέα. | 3глаго́лющїи: не въ но́вѣ ли согради́шасѧ до́мове; се́й є҆́сть коно́бъ, мы́ же мѧса̀. |
| 4διὰ τοῦτο προφήτευσον ἐπ᾿ αὐτούς, προφήτευσον, υἱὲ ἀνθρώπου. | 4Сегѡ̀ ра́ди прорцы̀ на нѧ̀, прорцы̀, сы́не человѣ́чь. |
| 5καὶ ἔπεσεν ἐπ᾿ ἐμὲ πνεῦμα κυρίου καὶ εἶπεν πρός με Λέγε Τάδε λέγει κύριος Οὕτως εἴπατε, οἶκος Ισραηλ, καὶ τὰ διαβούλια τοῦ πνεύματος ὑμῶν ἐγὼ ἐπίσταμαι. | 5И҆ нападѐ на мѧ̀ дх҃ъ гдⷭ҇ень и҆ речѐ ко мнѣ̀: глаго́ли, сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: та́кѡ реко́сте, до́ме і҆и҃левъ, и҆ ᲂу҆мышлє́нїѧ дꙋ́ха ва́шегѡ а҆́зъ вѣ́мъ: |
| 6ἐπληθύνατε νεκροὺς ὑμῶν ἐν τῇ πόλει ταύτῃ καὶ ἐνεπλήσατε τὰς ὁδοὺς αὐτῆς τραυματιῶν. | 6ᲂу҆мно́жисте мертвецы̀ ва́шѧ во гра́дѣ се́мъ и҆ напо́лнисте пꙋти̑ є҆гѡ̀ ꙗ҆́звенныхъ. |
| 7διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος Τοὺς νεκροὺς ὑμῶν οὓς ἐπατάξατε ἐν μέσῳ αὐτῆς, οὗτοί εἰσιν τὰ κρέα, αὐτὴ δὲ ὁ λέβης ἐστίν, καὶ ὑμᾶς ἐξάξω ἐκ μέσου αὐτῆς. | 7Тогѡ̀ ра́ди та́кѡ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: мертвецы̀ ва́ши, ꙗ҆̀же и҆зби́сте средѣ̀ є҆гѡ̀, ті́и сꙋ́ть мѧса̀, а҆ се́й коно́бъ є҆́сть, и҆ ва́съ и҆зведꙋ̀ ѿ среды̀ є҆гѡ̀. |
| 8ῥομφαίαν φοβεῖσθε, καὶ ῥομφαίαν ἐπάξω ἐφ᾿ ὑμᾶς, λέγει κύριος. | 8Меча̀ боите́сѧ, и҆ ме́чь наведꙋ̀ на ва́съ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: |
| 9καὶ ἐξάξω ὑμᾶς ἐκ μέσου αὐτῆς καὶ παραδώσω ὑμᾶς εἰς χεῖρας ἀλλοτρίων καὶ ποιήσω ἐν ὑμῖν κρίματα. | 9и҆ и҆зведꙋ̀ ва́съ ѿ среды̀ є҆гѡ̀ и҆ преда́мъ ва́съ въ рꙋ́цѣ чꙋжди́хъ и҆ сотворю̀ въ ва́съ сꙋ́дъ: |
| 10ἐν ῥομφαίᾳ πεσεῖσθε, ἐπὶ τῶν ὁρίων τοῦ Ισραηλ κρινῶ ὑμᾶς· καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ κύριος. | 10мече́мъ паде́те, на гора́хъ і҆и҃левыхъ сꙋждꙋ̀ ва́мъ, и҆ ᲂу҆вѣ́сте, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь: |
| 11αὐτὴ ὑμῖν οὐκ ἔσται εἰς λέβητα, καὶ ὑμεῖς οὐ μὴ γένησθε ἐν μέσῳ αὐτῆς εἰς κρέα· ἐπὶ τῶν ὁρίων τοῦ Ισραηλ κρινῶ ὑμᾶς, | 11то́й не бꙋ́детъ ва́мъ въ коно́бъ, и҆ вы̀ не бꙋ́дете посредѣ̀ є҆гѡ̀ въ мѧса̀: на гора́хъ і҆и҃левыхъ сꙋждꙋ̀ ва́мъ, |
| 12καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος.– | 12и҆ ᲂу҆вѣ́сте, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ по за́повѣдемъ мои̑мъ не ходи́сте и҆ сꙋдѡ́въ мои́хъ не сотвори́сте, но по ѡ҆бы́чаємъ ꙗ҆зы́кѡвъ сꙋ́щихъ ѡ҆́крестъ ва́съ сотвори́сте. |
| 13καὶ ἐγένετο ἐν τῷ προφητεύειν με καὶ Φαλτιας ὁ τοῦ Βαναιου ἀπέθανεν, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ ἀνεβόησα φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπα Οἴμμοι οἴμμοι, κύριε, εἰς συντέλειαν σὺ ποιεῖς τοὺς καταλοίπους τοῦ Ισραηλ. | 13И҆ бы́сть внегда̀ прорица́ти мѝ, и҆ фалті́а сы́нъ ване́овъ ᲂу҆́мре: и҆ падо́хъ ни́цъ и҆ возопи́хъ гла́сомъ вели́кимъ, глаго́лѧ: го́ре мнѣ̀, лю́тѣ мнѣ̀, а҆дѡнаю̀ гдⷭ҇и! на сконча́нїе ли твори́ши ты̀ ѡ҆ста́нки і҆и҃лєвы; |
| 14Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων | 14И҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀ гл҃ѧ: |
| 15Υἱὲ ἀνθρώπου, οἱ ἀδελφοί σου καὶ οἱ ἄνδρες τῆς αἰχμαλωσίας σου καὶ πᾶς ὁ οἶκος τοῦ Ισραηλ συντετέλεσται, οἷς εἶπαν αὐτοῖς οἱ κατοικοῦντες Ιερουσαλημ Μακρὰν ἀπέχετε ἀπὸ τοῦ κυρίου, ἡμῖν δέδοται ἡ γῆ εἰς κληρονομίαν. | 15сы́не человѣ́чь, бра́тїѧ твоѧ̑ и҆ мꙋ́жїе плѣ́на твоегѡ̀ и҆ ве́сь до́мъ і҆и҃левъ сконча́сѧ, и҆̀мже реко́ша живꙋ́щїи во і҆ерⷭ҇ли́мѣ: дале́че ᲂу҆дали́тесѧ ѿ гдⷭ҇а, на́мъ дана̀ є҆́сть землѧ̀ въ наслѣ́дїе. |
| 16διὰ τοῦτο εἰπόν Τάδε λέγει κύριος ὅτι Ἀπώσομαι αὐτοὺς εἰς τὰ ἔθνη καὶ διασκορπιῶ αὐτοὺς εἰς πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς ἁγίασμα μικρὸν ἐν ταῖς χώραις, οὗ ἂν εἰσέλθωσιν ἐκεῖ. | 16Сегѡ̀ ра́ди реко́хъ: сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: ꙗ҆́кѡ ѿри́нꙋ ѧ҆̀ во ꙗ҆зы́ки и҆ разсѣ́ю ѧ҆̀ по все́й землѝ, и҆ бꙋ́дꙋ и҆̀мъ во ѡ҆свѧще́нїе ма́ло во страна́хъ, а҆́може вни́дꙋтъ та́мѡ. |
| 17διὰ τοῦτο εἰπόν Τάδε λέγει κύριος Καὶ εἰσδέξομαι αὐτοὺς ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ συνάξω αὐτοὺς ἐκ τῶν χωρῶν, οὗ διέσπειρα αὐτοὺς ἐν αὐταῖς, καὶ δώσω αὐτοῖς τὴν γῆν τοῦ Ισραηλ. | 17Сегѡ̀ ра́ди рцы̀: сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: и҆ прїимꙋ̀ ѧ҆̀ ѿ ꙗ҆зы̑къ и҆ соберꙋ̀ ѧ҆̀ ѿ стра́нъ, и҆дѣ́же разсѣ́ѧхъ ѧ҆̀ въ ни́хъ, и҆ да́мъ и҆̀мъ зе́млю і҆и҃левꙋ: |
| 18καὶ εἰσελεύσονται ἐκεῖ καὶ ἐξαροῦσιν πάντα τὰ βδελύγματα αὐτῆς καὶ πάσας τὰς ἀνομίας αὐτῆς ἐξ αὐτῆς. | 18и҆ вни́дꙋтъ та́мѡ и҆ ѿве́ргꙋтъ всѧ̑ ме́рзѡсти є҆ѧ̀ и҆ всѧ̑ беззакѡ́нїѧ є҆ѧ̀ ѿ неѧ̀: |
| 19καὶ δώσω αὐτοῖς καρδίαν ἑτέραν καὶ πνεῦμα καινὸν δώσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐκσπάσω τὴν καρδίαν τὴν λιθίνην ἐκ τῆς σαρκὸς αὐτῶν καὶ δώσω αὐτοῖς καρδίαν σαρκίνην, | 19и҆ да́мъ и҆̀мъ се́рдце и҆́но и҆ дꙋ́хъ но́въ да́мъ и҆̀мъ, и҆ и҆сто́ргнꙋ ка́менное се́рдце ѿ пло́ти и҆́хъ и҆ да́мъ и҆̀мъ се́рдце пло́тѧно, |
| 20ὅπως ἐν τοῖς προστάγμασίν μου πορεύωνται καὶ τὰ δικαιώματά μου φυλάσσωνται καὶ ποιῶσιν αὐτά· καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς θεόν. | 20ꙗ҆́кѡ да въ за́повѣдехъ мои́хъ хо́дѧтъ и҆ ѡ҆правда̑нїѧ моѧ̑ сохранѧ́тъ и҆ сотворѧ́тъ ѧ҆̀: и҆ бꙋ́дꙋтъ мѝ въ лю́ди, и҆ а҆́зъ и҆̀мъ бꙋ́дꙋ въ бг҃а. |
| 21καὶ εἰς τὴν καρδίαν τῶν βδελυγμάτων αὐτῶν καὶ τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν, ὡς ἡ καρδία αὐτῶν ἐπορεύετο, τὰς ὁδοὺς αὐτῶν εἰς κεφαλὰς αὐτῶν δέδωκα, λέγει κύριος. | 21А҆ и҆́хже се́рдце по гнꙋ́сностемъ и҆́хъ и҆ по беззако́нїємъ и҆́хъ хо́дитъ, пꙋти̑ тѣ́хъ на главы̑ и҆́хъ положꙋ̀, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь. |
| 22Καὶ ἐξῆραν τὰ χερουβιν τὰς πτέρυγας αὐτῶν, καὶ οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτῶν, καὶ ἡ δόξα θεοῦ Ισραηλ ἐπ᾿ αὐτὰ ὑπεράνω αὐτῶν· | 22И҆ воздвиго́ша херꙋві́ми кри́ла своѧ̑, и҆ коле́са держа̑щаѧсѧ и҆́хъ: сла́ва же бг҃а і҆и҃лева бѣ̀ на ни́хъ свы́ше и҆́хъ. |
| 23καὶ ἀνέβη ἡ δόξα κυρίου ἐκ μέσης τῆς πόλεως καὶ ἔστη ἐπὶ τοῦ ὄρους, ὃ ἦν ἀπέναντι τῆς πόλεως. | 23И҆ взы́де сла́ва гдⷭ҇нѧ ѿ среды̀ гра́да и҆ ста̀ на горѣ̀, ꙗ҆́же бѧ́ше прѧ́мѡ гра́да на восто́къ. |
| 24καὶ ἀνέλαβέν με πνεῦμα καὶ ἤγαγέν με εἰς γῆν Χαλδαίων εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν ἐν ὁράσει ἐν πνεύματι θεοῦ· καὶ ἀνέβην ἀπὸ τῆς ὁράσεως, ἧς εἶδον, | 24И҆ дꙋ́хъ взѧ̀ мѧ̀ и҆ принесѐ мѧ̀ на зе́млю халде́йскꙋ въ плѣ́нники, въ видѣ́нїи, дх҃омъ бж҃їимъ. |
| 25καὶ ἐλάλησα πρὸς τὴν αἰχμαλωσίαν πάντας τοὺς λόγους τοῦ κυρίου, οὓς ἔδειξέν μοι. | 25И҆ взыдо́хъ ѿ видѣ́нїѧ, є҆́же ви́дѣхъ, и҆ глаго́лахъ ко плѣ́нникѡмъ всѧ̑ словеса̀ гдⷭ҇нѧ, ꙗ҆̀же показа̀ мнѣ̀. |