І҆езекі́илѧ 39
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον ἐπὶ Γωγ καὶ εἰπόν Τάδε λέγει κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ Γωγ ἄρχοντα Ρως, Μοσοχ καὶ Θοβελ | 1И҆ ты̀, сы́не человѣ́чь, прорцы̀ на гѡ́га и҆ рцы̀: сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: сѐ, а҆́зъ на тѧ̀, гѡ́гъ, кнѧ́зѧ рѡ́съ, мосо́ха и҆ ѳове́лѧ, |
| 2καὶ συνάξω σε καὶ καθοδηγήσω σε καὶ ἀναβιβῶ σε ἀπ᾿ ἐσχάτου τοῦ βορρᾶ καὶ ἀνάξω σε ἐπὶ τὰ ὄρη τοῦ Ισραηλ. | 2и҆ соберꙋ́ тѧ и҆ наста́влю тѧ̀, и҆ возведꙋ́ тѧ ѿ конца̀ сѣ́вера и҆ возведꙋ́ тѧ на го́ры і҆и҃лєвы: |
| 3καὶ ἀπολῶ τὸ τόξον σου ἀπὸ τῆς χειρός σου τῆς ἀριστερᾶς καὶ τὰ τοξεύματά σου ἀπὸ τῆς χειρός σου τῆς δεξιᾶς καὶ καταβαλῶ σε | 3и҆ и҆сто́ргнꙋ лꙋ́къ тво́й ѿ рꙋкѝ твоеѧ̀ лѣ́выѧ и҆ стрѣ́лы твоѧ̑ ѿ рꙋкѝ твоеѧ̀ десны́ѧ, |
| 4ἐπὶ τὰ ὄρη Ισραηλ, καὶ πεσῇ σὺ καὶ πάντες οἱ περὶ σέ, καὶ τὰ ἔθνη τὰ μετὰ σοῦ δοθήσονται εἰς πλήθη ὀρνέων, παντὶ πετεινῷ καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τοῦ πεδίου δέδωκά σε καταβρωθῆναι. | 4и҆ поражꙋ́ тѧ на гора́хъ і҆и҃левыхъ, и҆ паде́ши ты̀ и҆ всѝ и҆̀же ѡ҆́крестъ тебє̀, и҆ ꙗ҆зы́цы и҆̀же съ тобо́ю ѿдадѧ́тсѧ во мно́жество пти́цъ всѧ́комꙋ парѧ́щемꙋ, и҆ всѣ̑мъ ѕвѣрє́мъ пѡ́льнымъ да́хъ тѧ̀ на и҆з̾ѧде́нїе: |
| 5ἐπὶ προσώπου τοῦ πεδίου πεσῇ, ὅτι ἐγὼ ἐλάλησα, λέγει κύριος. | 5на лицы̀ по́лѧ паде́ши, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гл҃ахъ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь. |
| 6καὶ ἀποστελῶ πῦρ ἐπὶ Γωγ, καὶ κατοικηθήσονται αἱ νῆσοι ἐπ᾿ εἰρήνης· καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος. | 6И҆ пꙋщꙋ̀ ѻ҆́гнь на магѡ́га, и҆ населѧ́тсѧ ѻ҆́строви съ ми́ромъ, |
| 7καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον γνωσθήσεται ἐν μέσῳ λαοῦ μου Ισραηλ, καὶ οὐ βεβηλωθήσεται τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον οὐκέτι· καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἅγιος ἐν Ισραηλ. | 7и҆ ᲂу҆вѣ́дѧтъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь, и҆ и҆́мѧ моѐ ст҃о́е вѣ́стно бꙋ́детъ средѣ̀ люді́й мои́хъ і҆и҃лѧ, и҆ не ѡ҆скверни́тсѧ и҆́мѧ моѐ ст҃о́е ктомꙋ̀, и҆ ᲂу҆вѣ́дѧтъ всѝ ꙗ҆зы́цы, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь ст҃ы́й средѣ̀ і҆и҃лѧ. |
| 8ἰδοὺ ἥκει, καὶ γνώσῃ ὅτι ἔσται, λέγει κύριος κύριος· αὕτη ἐστὶν ἡ ἡμέρα, ἐν ᾗ ἐλάλησα. | 8Сѐ, приспѣ̀, и҆ ᲂу҆вѣ́си, ꙗ҆́кѡ бꙋ́детъ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: сѐ є҆́сть де́нь, ѡ҆ не́мже гл҃ахъ, |
| 9καὶ ἐξελεύσονται οἱ κατοικοῦντες τὰς πόλεις Ισραηλ καὶ καύσουσιν ἐν τοῖς ὅπλοις, πέλταις καὶ κοντοῖς καὶ τόξοις καὶ τοξεύμασιν καὶ ῥάβδοις χειρῶν καὶ λόγχαις· καὶ καύσουσιν ἐν αὐτοῖς πῦρ ἑπτὰ ἔτη. | 9и҆ и҆зы́дꙋтъ живꙋ́щїи во градѣ́хъ і҆и҃левыхъ, и҆ пожгꙋ́тъ ѻ҆рꙋ́жїе, и҆ щиты̀ и҆ ко́пїѧ, и҆ лꙋ́ки и҆ стрѣ́лы, и҆ жезлы̀ рꙋчны̑ѧ и҆ сꙋ̑лицы, и҆ раждегꙋ́тъ и҆́ми ѻ҆́гнь се́дмь лѣ́тъ: |
| 10καὶ οὐ μὴ λάβωσιν ξύλα ἐκ τοῦ πεδίου οὐδὲ μὴ κόψωσιν ἐκ τῶν δρυμῶν, ἀλλ᾿ ἢ τὰ ὅπλα κατακαύσουσιν πυρί· καὶ προνομεύσουσιν τοὺς προνομεύσαντας αὐτοὺς καὶ σκυλεύσουσιν τοὺς σκυλεύσαντας αὐτούς, λέγει κύριος. | 10и҆ не во́змꙋтъ древе́съ съ по́лѧ, ни и҆зсѣкꙋ́тъ ѿ дꙋбра́вы, но ѻ҆рꙋ́жїемъ раждегꙋ́тъ ѻ҆́гнь, и҆ плѣнѧ́тъ плѣни́вшыѧ и҆̀хъ и҆ расхи́тѧтъ расхи́тившихъ ѧ҆̀, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь. |
| 11καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ δώσω τῷ Γωγ τόπον ὀνομαστόν, μνημεῖον ἐν Ισραηλ, τὸ πολυάνδριον τῶν ἐπελθόντων πρὸς τῇ θαλάσσῃ, καὶ περιοικοδομήσουσιν τὸ περιστόμιον τῆς φάραγγος· καὶ κατορύξουσιν ἐκεῖ τὸν Γωγ καὶ πᾶν τὸ πλῆθος αὐτοῦ, καὶ κληθήσεται Τὸ γαι τὸ πολυάνδριον τοῦ Γωγ. | 11И҆ бꙋ́детъ, въ то́й де́нь да́мъ гѡ́гꙋ мѣ́сто наро́чито, гро́бъ во і҆и҃ли, многопогреба́тельно, прише́дшихъ на восто́къ мо́рѧ, и҆ заградѧ́тъ ᲂу҆́стїе де́бри и҆ погребꙋ́тъ та́мѡ гѡ́га и҆ всѐ мно́жество є҆гѡ̀, и҆ прозове́тсѧ та̀ де́брь: многопогреба́тельное гѡ́га. |
| 12καὶ κατορύξουσιν αὐτοὺς οἶκος Ισραηλ, ἵνα καθαρισθῇ ἡ γῆ, ἐν ἑπταμήνῳ· | 12И҆ закопа́ютъ ѧ҆̀ до́мъ і҆и҃левъ, да ѡ҆чи́ститсѧ землѧ̀ въ се́дмь мцⷭ҇ъ, |
| 13καὶ κατορύξουσιν αὐτοὺς πᾶς ὁ λαὸς τῆς γῆς, καὶ ἔσται αὐτοῖς εἰς ὀνομαστὸν ᾗ ἡμέρᾳ ἐδοξάσθην, λέγει κύριος. | 13и҆ погребꙋ́тъ ѧ҆̀ всѝ лю́дїе землѝ, и҆ бꙋ́детъ и҆̀мъ и҆мени́то, во́ньже де́нь просла́влюсѧ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь. |
| 14καὶ ἄνδρας διὰ παντὸς διαστελοῦσιν ἐπιπορευομένους τὴν γῆν θάψαι τοὺς καταλελειμμένους ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς καθαρίσαι αὐτὴν μετὰ τὴν ἑπτάμηνον, καὶ ἐκζητήσουσιν. | 14И҆ мꙋже́й всегда̀ поста́вѧтъ ѡ҆бходи́ти всю̀ зе́млю, є҆́же погребстѝ ѡ҆ста́вшихсѧ на лицы̀ землѝ и҆ ѡ҆чи́стити ю҆̀ по седмѝ мцⷭ҇ѣхъ, и҆ взы́щꙋтъ ѡ҆па́снѡ. |
| 15καὶ πᾶς ὁ διαπορευόμενος τὴν γῆν καὶ ἰδὼν ὀστοῦν ἀνθρώπου οἰκοδομήσει παρ᾿ αὐτὸ σημεῖον, ἕως ὅτου θάψωσιν αὐτὸ οἱ θάπτοντες εἰς τὸ γαι τὸ πολυάνδριον τοῦ Γωγ· | 15Всѧ́къ проходѧ́й зе́млю и҆ ᲂу҆зрѣ́вый ко́сть человѣ́чꙋ сотвори́тъ ᲂу҆ неѧ̀ зна́менїе, до́ндеже погребꙋ́тъ ю҆̀ погреба́ющїи въ де́бри, многопогреба́тельнѣмъ гѡ́говѣ. |
| 16καὶ γὰρ τὸ ὄνομα τῆς πόλεως Πολυάνδριον· καὶ καθαρισθήσεται ἡ γῆ. | 16И҆́бо и҆́мѧ мѣ́стꙋ( прозове́тсѧ) паде́нїе многопогреба́тельное: и҆ ѡ҆чи́ститсѧ землѧ̀. |
| 17καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπόν Τάδε λέγει κύριος Εἰπὸν παντὶ ὀρνέῳ πετεινῷ καὶ πρὸς πάντα τὰ θηρία τοῦ πεδίου Συνάχθητε καὶ ἔρχεσθε, συνάχθητε ἀπὸ πάντων τῶν περικύκλῳ ἐπὶ τὴν θυσίαν μου, ἣν τέθυκα ὑμῖν, θυσίαν μεγάλην ἐπὶ τὰ ὄρη Ισραηλ, καὶ φάγεσθε κρέα καὶ πίεσθε αἷμα. | 17И҆ ты̀, сы́не человѣ́чь, рцы̀: сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: рцы̀ всѧ́цѣй пти́цѣ парѧ́щей и҆ ко всѧ́комꙋ ѕвѣ́рю се́льномꙋ: собери́тесѧ и҆ прїиди́те ѿ всѣ́хъ ѡ҆кре́стныхъ є҆гѡ̀ на заколе́нїе моѐ, є҆́же закла́хъ ва́мъ, закла́нїе ве́лїе на гора́хъ і҆и҃левыхъ, ꙗ҆ди́те мѧса̀ и҆ пі́йте кро́вь: |
| 18κρέα γιγάντων φάγεσθε καὶ αἷμα ἀρχόντων τῆς γῆς πίεσθε, κριοὺς καὶ μόσχους καὶ τράγους, καὶ οἱ μόσχοι ἐστεατωμένοι πάντες. | 18мѧса̀ и҆споли́нѡвъ и҆з̾ѧ́сте и҆ кро́вь кнѧзе́й земны́хъ и҆спїетѐ, ѻ҆вны̀ и҆ тельцы̀, и҆ козлы̀ и҆ волы̀ тꙋ́чнїи всѝ: |
| 19καὶ φάγεσθε στέαρ εἰς πλησμονὴν καὶ πίεσθε αἷμα εἰς μέθην ἀπὸ τῆς θυσίας μου, ἧς ἔθυσα ὑμῖν. | 19и҆ да ꙗ҆́сте тꙋ́къ до сы́тости и҆ и҆спїетѐ кро́вь до пїѧ́нства ѿ закла́нїѧ моегѡ̀, є҆́же закла́хъ ва́мъ: |
| 20καὶ ἐμπλησθήσεσθε ἐπὶ τῆς τραπέζης μου ἵππον καὶ ἀναβάτην, γίγαντα καὶ πάντα ἄνδρα πολεμιστήν, λέγει κύριος. | 20и҆ насы́титесѧ ѿ трапе́зы моеѧ̀, ѿ конѧ̀ и҆ вса́дника, и҆споли́на и҆ всѧ́кагѡ мꙋ́жа во́инскагѡ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь. |
| 21καὶ δώσω τὴν δόξαν μου ἐν ὑμῖν, καὶ ὄψονται πάντα τὰ ἔθνη τὴν κρίσιν μου, ἣν ἐποίησα, καὶ τὴν χεῖρά μου, ἣν ἐπήγαγον ἐπ᾿ αὐτούς. | 21И҆ да́мъ сла́вꙋ мою̀ въ ва́съ, и҆ ᲂу҆́зрѧтъ всѝ ꙗ҆зы́цы сꙋ́дъ мо́й, є҆го́же сотвори́хъ, и҆ рꙋ́кꙋ мою̀, ю҆́же наведо́хъ на нѧ̀, |
| 22καὶ γνώσονται οἶκος Ισραηλ ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς αὐτῶν ἀπὸ τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ ἐπέκεινα. | 22и҆ ᲂу҆вѣ́сть до́мъ і҆и҃левъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь бг҃ъ и҆́хъ ѿ сегѡ̀ днѐ и҆ въ про́чыѧ. |
| 23καὶ γνώσονται πάντα τὰ ἔθνη ὅτι διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν ᾐχμαλωτεύθησαν οἶκος Ισραηλ, ἀνθ᾿ ὧν ἠθέτησαν εἰς ἐμέ, καὶ ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ παρέδωκα αὐτοὺς εἰς χεῖρας τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ ἔπεσαν πάντες μαχαίρᾳ. | 23И҆ ᲂу҆вѣ́дѧтъ всѝ ꙗ҆зы́цы, ꙗ҆́кѡ грѣхѡ́въ ра́ди свои́хъ плѣне́ни бы́ша до́мъ і҆и҃левъ, поне́же ѿверго́шасѧ менє̀, и҆ ѿврати́хъ лицѐ моѐ ѿ ни́хъ и҆ преда́хъ ѧ҆̀ въ рꙋ́цѣ врагѡ́въ и҆́хъ, и҆ падо́ша мече́мъ всѝ: |
| 24κατὰ τὰς ἀκαθαρσίας αὐτῶν καὶ κατὰ τὰ ἀνομήματα αὐτῶν ἐποίησα αὐτοῖς καὶ ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾿ αὐτῶν. | 24по нечистота́мъ и҆́хъ и҆ по беззако́нїємъ и҆́хъ сотвори́хъ и҆̀мъ и҆ ѿврати́хъ лицѐ моѐ ѿ ни́хъ. |
| 25διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος κύριος Νῦν ἀποστρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν Ιακωβ καὶ ἐλεήσω τὸν οἶκον Ισραηλ καὶ ζηλώσω διὰ τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν μου. | 25Тогѡ̀ ра́ди сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: нн҃ѣ возвращꙋ̀ плѣне́нїе і҆а́кѡвле и҆ поми́лꙋю до́мъ і҆и҃левъ, и҆ возревнꙋ́ю и҆́мене ра́ди моегѡ̀ ст҃а́гѡ: |
| 26καὶ λήμψονται τὴν ἀτιμίαν ἑαυτῶν καὶ τὴν ἀδικίαν, ἣν ἠδίκησαν, ἐν τῷ κατοικισθῆναι αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γῆν αὐτῶν ἐπ᾿ εἰρήνης, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἐκφοβῶν. | 26и҆ во́змꙋтъ безче́стїе своѐ и҆ всѧ́кꙋю непра́вдꙋ свою̀, є҆́юже непра́вдоваша, є҆гда̀ вселѧ́тсѧ на землѝ свое́й съ ми́ромъ и҆ не бꙋ́детъ ᲂу҆страша́ющагѡ, |
| 27ἐν τῷ ἀποστρέψαι με αὐτοὺς ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ συναγαγεῖν με αὐτοὺς ἐκ τῶν χωρῶν τῶν ἐθνῶν καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν αὐτοῖς ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν, | 27внегда̀ возвращꙋ̀ ѧ҆̀ ѿ ꙗ҆зы̑къ и҆ соберꙋ̀ ѧ҆̀ ѿ стра́нъ ꙗ҆зы́ческихъ и҆ ѡ҆сщ҃ꙋ́сѧ въ ни́хъ пред̾ ꙗ҆зы̑ки: |
| 28καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς αὐτῶν ἐν τῷ ἐπιφανῆναί με αὐτοῖς ἐν τοῖς ἔθνεσιν. | 28и҆ ᲂу҆вѣ́дѧтъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь бг҃ъ и҆́хъ, внегда̀ ꙗ҆влю́сѧ и҆̀мъ во ꙗ҆зы́цѣхъ и҆ соберꙋ̀ ѧ҆̀ на зе́млю и҆́хъ и҆ не ѡ҆ста́влю ѿ ни́хъ та́мѡ ктомꙋ̀: |
| 29καὶ οὐκ ἀποστρέψω οὐκέτι τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾿ αὐτῶν, ἀνθ᾿ οὗ ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐπὶ τὸν οἶκον Ισραηλ, λέγει κύριος κύριος | 29и҆ не ѿвращꙋ̀ лица̀ моегѡ̀ ктомꙋ̀ ѿ ни́хъ, занѐ и҆злїѧ́хъ ꙗ҆́рость мою̀ на до́мъ і҆и҃левъ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь. |