І҆езекі́илѧ 30
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων | 1И҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀ гл҃ѧ: |
| 2Υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον καὶ εἰπόν Τάδε λέγει κύριος Ὦ ὦ ἡ ἡμέρα, | 2сы́не человѣ́чь, прорцы̀ и҆ рцы̀: сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: |
| 3ὅτι ἐγγὺς ἡ ἡμέρα τοῦ κυρίου, ἡμέρα πέρας ἐθνῶν ἔσται. | 3возрыда́йте: ѽле, ѽле де́нь! ꙗ҆́кѡ бли́з̾ де́нь гдⷭ҇ень, и҆ приближа́етсѧ де́нь ѡ҆́блака, и҆ коне́цъ ꙗ҆зы́кѡвъ бꙋ́детъ: |
| 4καὶ ἥξει μάχαιρα ἐπ᾿ Αἰγυπτίους, καὶ ἔσται ταραχὴ ἐν τῇ Αἰθιοπίᾳ, καὶ πεσοῦνται τετραυματισμένοι ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ συμπεσεῖται αὐτῆς τὰ θεμέλια. | 4и҆ прїи́детъ ме́чь на є҆гѵ́птѧны, и҆ бꙋ́детъ мѧте́жъ во є҆ѳїо́пїи, и҆ падꙋ́тъ ꙗ҆́звенїи во є҆гѵ́птѣ, и҆ взѧ́то бꙋ́детъ мно́жество и҆́хъ, и҆ падꙋ́тсѧ ѡ҆снова̑нїѧ є҆гѡ̀: |
| 5Πέρσαι καὶ Κρῆτες καὶ Λυδοὶ καὶ Λίβυες καὶ πάντες οἱ ἐπίμικτοι καὶ τῶν υἱῶν τῆς διαθήκης μου μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν αὐτῇ. | 5пе́рсѧне и҆ кри́тѧне, и҆ лѵ́дѧне и҆ лївѵ́ане, и҆ мꙋ́рини( и҆ всѧ̀ а҆раві́а) и҆ всѝ примѣ̑сницы, и҆ сы́нове, и҆̀же ѿ завѣ́та моегѡ̀, въ не́мъ мече́мъ падꙋ́тъ съ ни́мъ. |
| 6καὶ πεσοῦνται τὰ ἀντιστηρίγματα Αἰγύπτου, καὶ καταβήσεται ἡ ὕβρις τῆς ἰσχύος αὐτῆς ἀπὸ Μαγδώλου ἕως Συήνης· μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν αὐτῇ, λέγει κύριος. | 6Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: и҆ падꙋ́тъ подпѡ́ры є҆гѵ́пта, и҆ сни́детъ ᲂу҆кори́зна крѣ́пости є҆гѡ̀ ѿ магдѡ́ла да́же до сїи́ны, мече́мъ падꙋ́тъ въ не́мъ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь. |
| 7καὶ ἐρημωθήσεται ἐν μέσῳ χωρῶν ἠρημωμένων, καὶ αἱ πόλεις αὐτῶν ἐν μέσῳ πόλεων ἠρημωμένων ἔσονται· | 7И҆ ѡ҆пꙋстѣ́ютъ средѣ̀ стра́нъ поги́бшихъ, и҆ гра́ди и҆́хъ средѣ̀ градѡ́въ ѡ҆пꙋстѣ́вшихъ бꙋ́дꙋтъ: |
| 8καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος, ὅταν δῶ πῦρ ἐπ᾿ Αἴγυπτον καὶ συντριβῶσι πάντες οἱ βοηθοῦντες αὐτῇ. | 8и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ютъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь, є҆гда̀ да́мъ ѻ҆́гнь на є҆гѵ́петъ, и҆ сокрꙋша́тсѧ всѝ помага́ющїи є҆мꙋ̀. |
| 9ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελεύσονται ἄγγελοι σπεύδοντες ἀφανίσαι τὴν Αἰθιοπίαν, καὶ ἔσται ταραχὴ ἐν αὐτοῖς ἐν τῇ ἡμέρᾳ Αἰγύπτου, ὅτι ἰδοὺ ἥκει.– | 9Въ то́й де́нь прїи́дꙋтъ вѣ̑стницы ѿ лица̀ моегѡ̀ въ сїеі́мъ тща́щесѧ погꙋби́ти наде́ждꙋ мꙋ́ринскїѧ землѝ, и҆ бꙋ́детъ и҆̀мъ мѧте́жъ въ де́нь є҆гѵ́петскъ, ꙗ҆́кѡ сѐ, приспѣ̀. |
| 10τάδε λέγει κύριος κύριος Καὶ ἀπολῶ πλῆθος Αἰγυπτίων διὰ χειρὸς Ναβουχοδονοσορ βασιλέως Βαβυλῶνος, | 10Сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: и҆ погꙋблю̀ мно́жество є҆гѵ́птѧнъ рꙋко́ю навꙋходоно́сора царѧ̀ вавѷлѡ́нска, |
| 11αὐτοῦ καὶ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ· λοιμοὶ ἀπὸ ἐθνῶν ἀπεσταλμένοι ἀπολέσαι τὴν γῆν καὶ ἐκκενώσουσιν πάντες τὰς μαχαίρας αὐτῶν ἐπ᾿ Αἴγυπτον, καὶ πλησθήσεται ἡ γῆ τραυματιῶν. | 11самагѡ̀ и҆ люді́й є҆гѡ̀ съ ни́мъ, гꙋби́телїе ѿ ꙗ҆зы̑къ по́слани погꙋби́ти зе́млю: и҆ и҆звлекꙋ́тъ всѝ мечы̀ своѧ̑ на є҆гѵ́пта, и҆ напо́лнитсѧ землѧ̀ ꙗ҆́звеными. |
| 12καὶ δώσω τοὺς ποταμοὺς αὐτῶν ἐρήμους καὶ ἀπολῶ τὴν γῆν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς ἐν χερσὶν ἀλλοτρίων· ἐγὼ κύριος λελάληκα.– | 12И҆ да́мъ рѣ́ки и҆́хъ во ѡ҆пꙋстѣ́нїе и҆ ѿда́мъ зе́млю въ рꙋ́цѣ ѕлы́хъ, и҆ погꙋблю̀ зе́млю и҆ и҆сполне́нїе є҆ѧ̀ рꙋка́ми чꙋжди́хъ, а҆́зъ гдⷭ҇ь гл҃ахъ. |
| 13ὅτι τάδε λέγει κύριος κύριος Καὶ ἀπολῶ μεγιστᾶνας ἀπὸ Μέμφεως καὶ ἄρχοντας ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ οὐκ ἔσονται ἔτι. | 13Ꙗ҆́кѡ сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: погꙋблю̀ кꙋмі́ры и҆ и҆спражню̀ вельмо́жы ѿ мемфі́са и҆ старѣ̑йшины ѿ землѝ є҆гѵ́петскїѧ, и҆ не бꙋ́дꙋтъ ктомꙋ̀: и҆ да́мъ стра́хъ во землѝ є҆гѵ́петстѣй. |
| 14καὶ ἀπολῶ γῆν Παθουρης καὶ δώσω πῦρ ἐπὶ Τάνιν καὶ ποιήσω ἐκδίκησιν ἐν Διοσπόλει | 14И҆ погꙋблю̀ зе́млю фаѳѡ́рскꙋю, и҆ да́мъ ѻ҆́гнь на та́нїса, и҆ сотворю̀ ѿмще́нїе въ дїоспо́ли, |
| 15καὶ ἐκχεῶ τὸν θυμόν μου ἐπὶ Σάιν τὴν ἰσχὺν Αἰγύπτου καὶ ἀπολῶ τὸ πλῆθος Μέμφεως· | 15и҆ и҆злїю̀ ꙗ҆́рость мою̀ на саі́нъ крѣ́пость є҆гѵ́петскꙋ, и҆ погꙋблю̀ мно́жество ме́мфы. |
| 16καὶ δώσω πῦρ ἐπ᾿ Αἴγυπτον, καὶ ταραχὴν ταραχθήσεται Συήνη, καὶ ἐν Διοσπόλει ἔσται ἔκρηγμα καὶ διαχυθήσεται ὕδατα. | 16И҆ да́мъ ѻ҆́гнь на є҆гѵ́пта, и҆ мѧте́жемъ возмѧте́тсѧ саи́съ, и҆ въ дїоспо́ли бꙋ́детъ разсѣ́лина, и҆ разлїю́тсѧ во́ды. |
| 17νεανίσκοι Ἡλίου πόλεως καὶ Βουβάστου ἐν μαχαίρᾳ πεσοῦνται, καὶ αἱ γυναῖκες ἐν αἰχμαλωσίᾳ πορεύσονται. | 17Ю҆́нѡши и҆лїꙋпо́лѧ и҆ вꙋва́ста мече́мъ падꙋ́тъ, и҆ жєны̀ въ плѣ́нъ по́йдꙋтъ: |
| 18καὶ ἐν Ταφνας συσκοτάσει ἡ ἡμέρα ἐν τῷ συντρῖψαι με ἐκεῖ τὰ σκῆπτρα Αἰγύπτου, καὶ ἀπολεῖται ἐκεῖ ἡ ὕβρις τῆς ἰσχύος αὐτῆς, καὶ αὐτὴν νεφέλη καλύψει, καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς αἰχμάλωτοι ἀχθήσονται. | 18и҆ въ тафне́сѣ помрачи́тсѧ де́нь, є҆гда̀ сокрꙋшꙋ̀ та́мѡ ски́петры є҆гѵ́пєтски, и҆ поги́бнетъ та́мѡ ᲂу҆кори́зна крѣ́пости є҆гѡ̀, и҆ того̀ покры́етъ ѡ҆́блакъ, и҆ дщє́ри є҆гѡ̀ во плѣне́нїе ѿведꙋ́тсѧ. |
| 19καὶ ποιήσω κρίμα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος. | 19И҆ сотворю̀ сꙋ́дъ во є҆гѵ́птѣ, и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ютъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь. |
| 20Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ ἔτει ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἑβδόμῃ τοῦ μηνὸς ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων | 20И҆ бы́сть во є҆динонадесѧ́тое лѣ́то, въ пе́рвый мцⷭ҇ъ, въ седмы́й де́нь мцⷭ҇а, бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀ гл҃ѧ: |
| 21Υἱὲ ἀνθρώπου, τοὺς βραχίονας Φαραω βασιλέως Αἰγύπτου συνέτριψα, καὶ ἰδοὺ οὐ κατεδέθη τοῦ δοθῆναι ἴασιν τοῦ δοθῆναι ἐπ᾿ αὐτὸν μάλαγμα τοῦ δοθῆναι ἰσχὺν ἐπιλαβέσθαι μαχαίρας. | 21сы́не человѣ́чь, мы̑шцы фараѡ́на царѧ̀ є҆гѵ́петска сотро́хъ, и҆ сѐ, не помоли́сѧ, є҆́же да́ти є҆мꙋ̀ цѣльбꙋ̀, приложи́ти є҆мꙋ̀ пла́стырь, ( ѡ҆бѧза́ти, ) да́ти си́лꙋ, да во́зметъ ме́чь. |
| 22διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου καὶ συντρίψω τοὺς βραχίονας αὐτοῦ τοὺς ἰσχυροὺς καὶ τοὺς τεταμένους καὶ καταβαλῶ τὴν μάχαιραν αὐτοῦ ἐκ τῆς χειρὸς αὐτοῦ | 22Тогѡ̀ ра́ди сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: сѐ, а҆́зъ на фараѡ́на царѧ̀ є҆гѵ́петска, и҆ сокрꙋшꙋ̀ мы̑шцы є҆гѡ̀ крѣ̑пкїѧ и҆ протѧжє́ныѧ и҆ сотрє́ныѧ, и҆ и҆зри́нꙋ ме́чь є҆гѡ̀ и҆з̾ рꙋкѝ є҆гѡ̀: |
| 23καὶ διασπερῶ Αἴγυπτον εἰς τὰ ἔθνη καὶ λικμήσω αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας· | 23и҆ разсѣ́ю є҆гѵ́пта во ꙗ҆зы́ки и҆ развѣ́ю и҆̀хъ во страны̑: |
| 24καὶ κατισχύσω τοὺς βραχίονας βασιλέως Βαβυλῶνος καὶ δώσω τὴν ῥομφαίαν μου εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ ἐπάξει αὐτὴν ἐπ᾿ Αἴγυπτον καὶ προνομεύσει τὴν προνομὴν αὐτῆς καὶ σκυλεύσει τὰ σκῦλα αὐτῆς. | 24и҆ ᲂу҆крѣплю̀ мы̑шцы царѧ̀ вавѷлѡ́нска и҆ да́мъ ме́чь мо́й въ рꙋ́кꙋ є҆гѡ̀, и҆ наведе́тъ є҆го̀ на є҆гѵ́пта, и҆ плѣни́тъ плѣне́нїе є҆гѡ̀, и҆ во́зметъ кѡры́сти є҆гѡ̀: |
| 25καὶ ἐνισχύσω τοὺς βραχίονας βασιλέως Βαβυλῶνος, οἱ δὲ βραχίονες Φαραω πεσοῦνται· καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος, ἐν τῷ δοῦναι τὴν ῥομφαίαν μου εἰς χεῖρας βασιλέως Βαβυλῶνος, καὶ ἐκτενεῖ αὐτὴν ἐπὶ γῆν Αἰγύπτου. | 25и҆ ᲂу҆крѣплю̀ мы̑шцы царѧ̀ вавѷлѡ́нска, мы̑шцы же фараѡ̑ни падꙋ́тъ: и҆ ᲂу҆вѣ́дѧтъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь, є҆гда̀ да́мъ ме́чь мо́й въ рꙋ́цѣ царѧ̀ вавѷлѡ́нска, и҆ простре́тъ є҆го̀ на зе́млю є҆гѵ́петскꙋ, |
| 26καὶ διασπερῶ Αἴγυπτον εἰς τὰ ἔθνη καὶ λικμήσω αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας· καὶ γνώσονται πάντες ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος. | 26и҆ разсѣ́ю є҆гѵ́пта во ꙗ҆зы́ки и҆ развѣ́ю и҆̀хъ во страны̑: и҆ ᲂу҆вѣ́дѧтъ всѝ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь. |