І҆езекі́илѧ 28

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων 1И҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀ гл҃ѧ:
2Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὸν τῷ ἄρχοντι Τύρου Τάδε λέγει κύριος Ἀνθ ὧν ὑψώθη σου καρδία, καὶ εἶπας Θεός εἰμι ἐγώ, κατοικίαν θεοῦ κατῴκηκα ἐν καρδίᾳ θαλάσσης, σὺ δὲ εἶ ἄνθρωπος καὶ οὐ θεὸς καὶ ἔδωκας τὴν καρδίαν σου ὡς καρδίαν θεοῦ, 2и҆ ты̀, сы́не человѣ́чь, рцы̀ кнѧ́зю тѵ́рскꙋ: сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: поне́же вознесе́сѧ се́рдце твоѐ, и҆ ре́клъ є҆сѝ: а҆́зъ є҆́смь бг҃ъ, въ селе́нїе бж҃їе всели́хсѧ въ се́рдцы морстѣ́мъ: ты́ же человѣ́къ є҆сѝ, а҆ не бг҃ъ, и҆ положи́лъ є҆сѝ се́рдце твоѐ ꙗ҆́кѡ се́рдце бж҃їе.
3μὴ σοφώτερος εἶ σὺ τοῦ Δανιηλ; σοφοὶ οὐκ ἐπαίδευσάν σε τῇ ἐπιστήμῃ αὐτῶν; 3Є҆да̀ премꙋ́дрѣе ты̀ є҆сѝ данїи́ла; премꙋ́дрїи не наказа́ша тебѐ хи́тростїю свое́ю.
4μὴ ἐν τῇ ἐπιστήμῃ σου ἐν τῇ φρονήσει σου ἐποίησας σεαυτῷ δύναμιν καὶ χρυσίον καὶ ἀργύριον ἐν τοῖς θησαυροῖς σου; 4Є҆да̀ хи́тростїю твое́ю и҆лѝ смы́сломъ твои́мъ сотвори́лъ є҆сѝ себѣ̀ си́лꙋ и҆ притѧжа́лъ є҆сѝ сребро̀ и҆ зла́то въ сокро́вищихъ твои́хъ;
5ἐν τῇ πολλῇ ἐπιστήμῃ σου καὶ ἐμπορίᾳ σου ἐπλήθυνας δύναμίν σου, ὑψώθη καρδία σου ἐν τῇ δυνάμει σου. 5и҆лѝ во мно́зѣй хи́трости твое́й и҆ въ кꙋ́пли твое́й ᲂу҆мно́жилъ є҆сѝ си́лꙋ твою̀; вознесе́сѧ се́рдце твоѐ въ си́лѣ твое́й.
6διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος Ἐπειδὴ δέδωκας τὴν καρδίαν σου ὡς καρδίαν θεοῦ, 6Тогѡ̀ ра́ди сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: поне́же да́лъ є҆сѝ се́рдце своѐ ꙗ҆́кѡ се́рдце бж҃їе,
7ἀντὶ τούτου ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ σὲ ἀλλοτρίους λοιμοὺς ἀπὸ ἐθνῶν, καὶ ἐκκενώσουσιν τὰς μαχαίρας αὐτῶν ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ τὸ κάλλος τῆς ἐπιστήμης σου καὶ στρώσουσιν τὸ κάλλος σου εἰς ἀπώλειαν 7вмѣ́стѡ сегѡ̀, сѐ, а҆́зъ наведꙋ̀ на тѧ̀ чꙋжды̑ѧ гꙋби́тєли ѿ ꙗ҆зы̑къ, и҆ и҆звлекꙋ́тъ мечы̀ своѧ̑ на тѧ̀ и҆ на добро́тꙋ хи́трости твоеѧ̀, и҆ посте́лютъ добро́тꙋ твою̀ въ погꙋбле́нїе,
8καὶ καταβιβάσουσίν σε, καὶ ἀποθανῇ θανάτῳ τραυματιῶν ἐν καρδίᾳ θαλάσσης. 8и҆ сведꙋ́тъ тѧ̀, и҆ ᲂу҆́мреши сме́ртїю ꙗ҆́звеныхъ въ се́рдцы морстѣ́мъ.
9μὴ λέγων ἐρεῖς Θεός εἰμι ἐγώ, ἐνώπιον τῶν ἀναιρούντων σε; σὺ δὲ εἶ ἄνθρωπος καὶ οὐ θεός. ἐν πλήθει 9Є҆да̀ рече́ши глаго́лѧ пред̾ ᲂу҆бива́ющими тѧ̀: бг҃ъ є҆́смь а҆́зъ; ты́ же человѣ́къ є҆сѝ, а҆ не бг҃ъ, въ рꙋцѣ̀ ᲂу҆бива́ющихъ тѧ̀.
10ἀπεριτμήτων ἀπολῇ ἐν χερσὶν ἀλλοτρίων· ὅτι ἐγὼ ἐλάλησα, λέγει κύριος. 10Смертьмѝ неѡбрѣ́заныхъ ᲂу҆́мреши въ рꙋка́хъ чꙋжди́хъ: ꙗ҆́кѡ а҆́зъ реко́хъ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь.
11Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων 11И҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀ гл҃ѧ:
12Υἱὲ ἀνθρώπου, λαβὲ θρῆνον ἐπὶ τὸν ἄρχοντα Τύρου καὶ εἰπὸν αὐτῷ Τάδε λέγει κύριος κύριος Σὺ ἀποσφράγισμα ὁμοιώσεως καὶ στέφανος κάλλους 12сы́не человѣ́чь, возмѝ пла́чь на кнѧ́зѧ тѵ́рска и҆ рцы̀ є҆мꙋ̀: сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: ты̀ є҆сѝ печа́ть ᲂу҆подобле́нїѧ, и҆спо́лненъ премꙋ́дрости и҆ вѣне́цъ добро́ты,
13ἐν τῇ τρυφῇ τοῦ παραδείσου τοῦ θεοῦ ἐγενήθης· πᾶν λίθον χρηστὸν ἐνδέδεσαι, σάρδιον καὶ τοπάζιον καὶ σμάραγδον καὶ ἄνθρακα καὶ σάπφειρον καὶ ἴασπιν καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ λιγύριον καὶ ἀχάτην καὶ ἀμέθυστον καὶ χρυσόλιθον καὶ βηρύλλιον καὶ ὀνύχιον, καὶ χρυσίου ἐνέπλησας τοὺς θησαυρούς σου καὶ τὰς ἀποθήκας σου ἐν σοὶ ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἐκτίσθης σύ. 13въ сла́дости раѧ̀ бж҃їѧ бы́лъ є҆сѝ, всѧ́кимъ ка́менїемъ драги́мъ ᲂу҆краси́лсѧ є҆сѝ, са́рдїемъ и҆ топа́зїемъ, и҆ смара́гдомъ и҆ ѵ҆акі́нѳомъ, и҆ а҆нѳра́ѯомъ и҆ сапфі́ромъ, и҆ і҆а́спїсомъ и҆ сребро́мъ и҆ зла́томъ, и҆ лїгѵ́рїемъ и҆ а҆ха́томъ, и҆ а҆меѳѵ́стомъ и҆ хрѷсолі́ѳомъ, и҆ вирѵ́ллїемъ и҆ ѻ҆́нѷхомъ и҆ зла́томъ напо́лнилъ є҆сѝ сокрѡ́вища твоѧ̑ и҆ жи̑тницы твоѧ̑, ѿ негѡ́же днѐ со́зданъ є҆сѝ.
14μετὰ τοῦ χερουβ ἔθηκά σε ἐν ὄρει ἁγίῳ θεοῦ, ἐγενήθης ἐν μέσῳ λίθων πυρίνων. 14Ты̀, съ херꙋві́момъ вчини́хъ тѧ̀ въ горѣ̀ ст҃ѣ́й бж҃їи, бы́лъ є҆сѝ средѣ̀ ка́меней ѻ҆́гненныхъ.
15ἐγενήθης ἄμωμος σὺ ἐν ταῖς ἡμέραις σου ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας σὺ ἐκτίσθης ἕως εὑρέθη τὰ ἀδικήματα ἐν σοί. 15Бы́лъ є҆сѝ ты̀ непоро́ченъ во дне́хъ твои́хъ, ѿ негѡ́же днѐ со́зданъ є҆сѝ, до́ндеже ѡ҆брѣто́шасѧ непра̑вды въ тебѣ̀.
16ἀπὸ πλήθους τῆς ἐμπορίας σου ἔπλησας τὰ ταμίειά σου ἀνομίας καὶ ἥμαρτες καὶ ἐτραυματίσθης ἀπὸ ὄρους τοῦ θεοῦ, καὶ ἤγαγέν σε τὸ χερουβ ἐκ μέσου λίθων πυρίνων. 16Ѿ мно́жества кꙋ́пли твоеѧ̀ напо́лнилъ є҆сѝ сокрѡ́вища твоѧ̑ беззако́нїѧ, и҆ согрѣши́лъ є҆сѝ, и҆ ᲂу҆ѧ́звленъ є҆сѝ ѿ горы̀ бж҃їѧ: и҆ сведе́ тѧ херꙋві́мъ ѡ҆сѣнѧ́ѧй ѿ среды̀ камы́кѡвъ ѻ҆́гненныхъ.
17ὑψώθη καρδία σου ἐπὶ τῷ κάλλει σου, διεφθάρη ἐπιστήμη σου μετὰ τοῦ κάλλους σου· διὰ πλῆθος ἁμαρτιῶν σου ἐπὶ τὴν γῆν ἔρριψά σε, ἐναντίον βασιλέων ἔδωκά σε παραδειγματισθῆναι. 17Вознесе́сѧ се́рдце твоѐ въ добро́тѣ твое́й, и҆стлѣ̀ хи́трость твоѧ̀ съ добро́тою твое́ю: мно́жества ра́ди грѣхѡ́въ твои́хъ на зе́млю поверго́хъ тѧ̀, пред̾ цари̑ да́хъ тѧ̀ во ѡ҆бличе́нїе.
18διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν σου καὶ τῶν ἀδικιῶν τῆς ἐμπορίας σου ἐβεβήλωσας τὰ ἱερά σου· καὶ ἐξάξω πῦρ ἐκ μέσου σου, τοῦτο καταφάγεταί σε· καὶ δώσω σε εἰς σποδὸν ἐπὶ τῆς γῆς σου ἐναντίον πάντων τῶν ὁρώντων σε. 18Мно́жества ра́ди грѣхѡ́въ твои́хъ и҆ непра́вдъ кꙋ́пли твоеѧ̀, ѡ҆скверни́лъ є҆сѝ ст҃а̑ѧ твоѧ̑, и҆ и҆зведꙋ̀ ѻ҆́гнь ѿ среды̀ твоеѧ̀, се́й снѣ́сть тѧ̀: и҆ да́мъ тѧ̀ во пра́хъ на землѝ пред̾ всѣ́ми ви́дѧщими тѧ̀.
19καὶ πάντες οἱ ἐπιστάμενοί σε ἐν τοῖς ἔθνεσιν στυγνάσουσιν ἐπὶ σέ· ἀπώλεια ἐγένου καὶ οὐχ ὑπάρξεις ἔτι εἰς τὸν αἰῶνα. 19И҆ всѝ вѣ́дѧщїи тебѐ во ꙗ҆зы́цѣхъ возстенꙋ́тъ по тебѣ̀: па́гꙋба ᲂу҆чине́нъ є҆сѝ, и҆ не бꙋ́деши ктомꙋ̀ во вѣ́къ.
20Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων 20И҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀ гл҃ѧ:
21Υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Σιδῶνα καὶ προφήτευσον ἐπ᾿ αὐτὴν 21сы́не человѣ́чь, ᲂу҆твердѝ лицѐ твоѐ на сїдѡ́на и҆ прорцы̀ ѡ҆ не́мъ и҆ рцы̀:
22καὶ εἰπόν Τάδε λέγει κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σέ, Σιδών, καὶ ἐνδοξασθήσομαι ἐν σοί, καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἐν τῷ ποιῆσαί με ἐν σοὶ κρίματα, καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν σοί. 22сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: сѐ, а҆́зъ на тѧ̀, сїдѡ́не, и҆ просла́влюсѧ въ тебѣ̀, и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́еши, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь, є҆гда̀ сотворю̀ въ тебѣ̀ сꙋ́дъ и҆ ѡ҆сщ҃ꙋ́сѧ въ тебѣ̀:
23αἷμα καὶ θάνατος ἐν ταῖς πλατείαις σου, καὶ πεσοῦνται τετραυματισμένοι ἐν μαχαίραις ἐν σοὶ περικύκλῳ σου· καὶ γνώσονται διότι ἐγώ εἰμι κύριος. 23и҆ послю̀ на тѧ̀ сме́рть, и҆ кро́вь въ сто́гнахъ твои́хъ бꙋ́детъ, и҆ падꙋ́тъ ꙗ҆́звенїи средѣ̀ тебє̀ мече́мъ, въ тебѣ̀ и҆ ѡ҆́крестъ тебє̀, и҆ ᲂу҆вѣ́дѧтъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь:
24καὶ οὐκ ἔσονται οὐκέτι τῷ οἴκῳ τοῦ Ισραηλ σκόλοψ πικρίας καὶ ἄκανθα ὀδύνης ἀπὸ πάντων τῶν περικύκλῳ αὐτῶν τῶν ἀτιμασάντων αὐτούς· καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος. 24и҆ не бꙋ́детъ ктомꙋ̀ до́мꙋ і҆и҃левꙋ ѻ҆сте́нъ го́рести и҆ те́рнъ болѣ́зни ѿ всѣ́хъ ѡ҆кре́стныхъ є҆гѡ̀ ѡ҆безче́стившихъ и҆̀хъ, и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ютъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь.
25τάδε λέγει κύριος κύριος Καὶ συνάξω τὸν Ισραηλ ἐκ τῶν ἐθνῶν, οὗ διεσκορπίσθησαν ἐκεῖ, καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν αὐτοῖς ἐνώπιον τῶν λαῶν καὶ τῶν ἐθνῶν· καὶ κατοικήσουσιν ἐπὶ τῆς γῆς αὐτῶν, ἣν δέδωκα τῷ δούλῳ μου Ιακωβ, 25Та́кѡ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: и҆ соберꙋ̀ до́мъ і҆и҃левъ ѿ ꙗ҆зы̑къ, и҆дѣ́же разсы́пашасѧ та́мѡ, и҆ ѡ҆сщ҃ꙋ́сѧ въ ни́хъ пред̾ людьмѝ и҆ ꙗ҆зы̑ки: и҆ вселѧ́тсѧ на землѝ свое́й, ю҆́же да́хъ рабꙋ̀ моемꙋ̀ і҆а́кѡвꙋ,
26καὶ κατοικήσουσιν ἐπ᾿ αὐτῆς ἐν ἐλπίδι καὶ οἰκοδομήσουσιν οἰκίας καὶ φυτεύσουσιν ἀμπελῶνας καὶ κατοικήσουσιν ἐν ἐλπίδι, ὅταν ποιήσω κρίμα ἐν πᾶσιν τοῖς ἀτιμάσασιν αὐτοὺς ἐν τοῖς κύκλῳ αὐτῶν· καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος θεὸς αὐτῶν καὶ θεὸς τῶν πατέρων αὐτῶν. 26и҆ населѧ́тсѧ на не́й съ наде́ждею, и҆ сози́ждꙋтъ до́мы, и҆ насадѧ́тъ вїногра́ды, и҆ вселѧ́тсѧ на не́й съ наде́ждею, є҆гда̀ сотворю̀ сꙋ́дъ во всѣ́хъ, и҆̀же ᲂу҆кори́ша ѧ҆̀ во ѡ҆кре́стныхъ и҆́хъ: и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ютъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь бг҃ъ и҆́хъ и҆ бг҃ъ ѻ҆тцє́въ и҆́хъ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms