І҆езекі́илѧ 31
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ ἔτει ἐν τῷ τρίτῳ μηνὶ μιᾷ τοῦ μηνὸς ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων | 1И҆ бы́сть во є҆динонадесѧ́тое лѣ́то, въ тре́тїй мцⷭ҇ъ, во є҆ди́нъ де́нь мцⷭ҇а, бы́сть сло́во гдⷭ҇не ко мнѣ̀ гл҃ѧ: |
| 2Υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὸν πρὸς Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου καὶ τῷ πλήθει αὐτοῦ Τίνι ὡμοίωσας σεαυτὸν ἐν τῷ ὕψει σου; | 2сы́не человѣ́чь, рцы̀ фараѡ́нꙋ царю̀ є҆гѵ́петскꙋ и҆ мно́жествꙋ є҆гѡ̀: комꙋ̀ ᲂу҆подо́билъ є҆сѝ себѐ въ высотѣ̀ твое́й; |
| 3ἰδοὺ Ασσουρ κυπάρισσος ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ καλὸς ταῖς παραφυάσιν καὶ ὑψηλὸς τῷ μεγέθει, εἰς μέσον νεφελῶν ἐγένετο ἡ ἀρχὴ αὐτοῦ· | 3Сѐ, а҆ссꙋ́ръ кѷпарі́съ въ лїва́нѣ, до́бръ ѿра́сльми и҆ высо́къ вели́чествомъ и҆ ча́стъ покро́вомъ, и҆ средѣ̀ ѡ҆́блакъ бы́сть вла́сть є҆гѡ̀: |
| 4ὕδωρ ἐξέθρεψεν αὐτόν, ἡ ἄβυσσος ὕψωσεν αὐτόν, τοὺς ποταμοὺς αὐτῆς ἤγαγεν κύκλῳ τῶν φυτῶν αὐτοῦ καὶ τὰ συστέματα αὐτῆς ἐξαπέστειλεν εἰς πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου. | 4вода̀ воспита̀ є҆го̀, бе́здна вознесѐ є҆го̀, рѣ́ки своѧ̑ приведѐ ѡ҆́крестъ садѡ́въ свои́хъ, и҆ соста́вы своѧ̑ и҆спꙋстѝ во всѧ̑ древеса̀ полєва́ѧ. |
| 5ἕνεκεν τούτου ὑψώθη τὸ μέγεθος αὐτοῦ παρὰ πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, καὶ ἐπλατύνθησαν οἱ κλάδοι αὐτοῦ ἀφ᾿ ὕδατος πολλοῦ. | 5Сегѡ̀ ра́ди вознесе́сѧ вели́чество є҆гѡ̀ па́че всѣ́хъ древе́съ по́льныхъ, разшири́шасѧ вѣ́твїе є҆гѡ̀, и҆ вознесо́шасѧ ѿра̑сли є҆гѡ̀ ѿ воды̀ мно́ги, є҆гда̀ протѧже́сѧ. |
| 6ἐν ταῖς παραφυάσιν αὐτοῦ ἐνόσσευσαν πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ὑποκάτω τῶν κλάδων αὐτοῦ ἐγεννῶσαν πάντα τὰ θηρία τοῦ πεδίου, ἐν τῇ σκιᾷ αὐτοῦ κατῴκησεν πᾶν πλῆθος ἐθνῶν. | 6Во ѿра́слехъ є҆гѡ̀ возгнѣзди́шасѧ всѧ̑ пти̑цы небє́сныѧ, и҆ под̾ вѣ́твьми є҆гѡ̀ ражда́хꙋсѧ всѝ ѕвѣ́рїе по́льнїи, под̾ сѣ́нїю є҆гѡ̀ всели́сѧ всѐ мно́жество ꙗ҆зы́кѡвъ. |
| 7καὶ ἐγένετο καλὸς ἐν τῷ ὕψει αὐτοῦ διὰ τὸ πλῆθος τῶν κλάδων αὐτοῦ, ὅτι ἐγενήθησαν αἱ ῥίζαι αὐτοῦ εἰς ὕδωρ πολύ. | 7И҆ бы́сть до́бръ въ высотѣ̀ свое́й мно́жества ра́ди вѣ́твїй свои́хъ, ꙗ҆́кѡ бѣ́ша коре́нїе є҆гѡ̀ въ водѣ̀ мно́зѣ. |
| 8κυπάρισσοι τοιαῦται οὐκ ἐγενήθησαν ἐν τῷ παραδείσῳ τοῦ θεοῦ, καὶ πίτυες οὐχ ὅμοιαι ταῖς παραφυάσιν αὐτοῦ, καὶ ἐλάται οὐκ ἐγένοντο ὅμοιαι τοῖς κλάδοις αὐτοῦ· πᾶν ξύλον ἐν τῷ παραδείσῳ τοῦ θεοῦ οὐχ ὡμοιώθη αὐτῷ ἐν τῷ κάλλει αὐτοῦ | 8И҆ кѷпарі́си не таковы̑ въ раѝ бж҃їи, и҆ со́сны неподѡ́бны ѿра́слемъ є҆гѡ̀, и҆ є҆́лїе не бы́сть подо́бно вѣ́твїѧмъ є҆гѡ̀: всѧ́кое дре́во, є҆́же въ раѝ бж҃їи, не бы́сть подо́бно є҆мꙋ̀ въ добро́тѣ є҆гѡ̀, мно́жества ра́ди вѣ́твїй є҆гѡ̀. |
| 9διὰ τὸ πλῆθος τῶν κλάδων αὐτοῦ, καὶ ἐζήλωσεν αὐτὸν τὰ ξύλα τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς τοῦ θεοῦ.– | 9Добра̀ сотвори́хъ є҆го̀ во мно́жествѣ вѣ́твїй є҆гѡ̀, и҆ возревнова́ша є҆мꙋ̀ древеса̀ ра̑йскаѧ сла́дости бж҃їѧ. |
| 10διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος Ἀνθ ὧν ἐγένου μέγας τῷ μεγέθει καὶ ἔδωκας τὴν ἀρχήν σου εἰς μέσον νεφελῶν, καὶ εἶδον ἐν τῷ ὑψωθῆναι αὐτόν, | 10Тогѡ̀ ра́ди сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: поне́же бы́лъ є҆сѝ вели́къ вели́чествомъ и҆ да́лъ є҆сѝ вла́сть свою̀ во среди́нꙋ ѡ҆́блакъ, и҆ вознесе́сѧ се́рдце є҆гѡ̀ въ высотѣ̀ є҆гѡ̀, и҆ ви́дѣхъ, є҆гда̀ вознесе́сѧ: |
| 11καὶ παρέδωκα αὐτὸν εἰς χεῖρας ἄρχοντος ἐθνῶν, καὶ ἐποίησεν τὴν ἀπώλειαν αὐτοῦ. | 11и҆ преда́хъ є҆го̀ въ рꙋ́цѣ кнѧ́зѧ ꙗ҆зы́ческа, и҆ сотворѝ па́гꙋбꙋ є҆гѡ̀, по нече́стїю є҆гѡ̀. |
| 12καὶ ἐξωλέθρευσαν αὐτὸν ἀλλότριοι λοιμοὶ ἀπὸ ἐθνῶν καὶ κατέβαλον αὐτὸν ἐπὶ τῶν ὀρέων, ἐν πάσαις ταῖς φάραγξιν ἔπεσαν οἱ κλάδοι αὐτοῦ, καὶ συνετρίβη τὰ στελέχη αὐτοῦ ἐν παντὶ πεδίῳ τῆς γῆς, καὶ κατέβησαν ἀπὸ τῆς σκέπης αὐτῶν πάντες οἱ λαοὶ τῶν ἐθνῶν καὶ ἠδάφισαν αὐτόν. | 12И҆ и҆згна́хъ є҆го̀ а҆́зъ, и҆ потреби́ша є҆го̀ чꙋжді́и гꙋби́телїе ѿ ꙗ҆зы̑къ, и҆ поверго́ша є҆го̀ на гора́хъ: и҆ во всѣ́хъ де́брехъ падо́ша вѣ̑тви є҆гѡ̀, и҆ сотро́шасѧ ѿра̑сли є҆гѡ̀ на всѧ́цѣмъ по́ли земнѣ́мъ, и҆ снидо́ша ѿ покро́ва є҆гѡ̀ всѝ лю́дїе ꙗ҆зы́кѡвъ и҆ разори́ша є҆го̀. |
| 13ἐπὶ τὴν πτῶσιν αὐτοῦ ἀνεπαύσαντο πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐπὶ τὰ στελέχη αὐτοῦ ἐγένοντο πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, | 13Во паде́нїи є҆гѡ̀ почи́ша всѧ̑ пти̑цы небє́сныѧ, и҆ на сте́блїехъ є҆гѡ̀ бы́ша всѝ ѕвѣ́рїе се́льнїи, |
| 14ὅπως μὴ ὑψωθῶσιν ἐν τῷ μεγέθει αὐτῶν πάντα τὰ ξύλα τὰ ἐν τῷ ὕδατι· καὶ οὐκ ἔδωκαν τὴν ἀρχὴν αὐτῶν εἰς μέσον νεφελῶν καὶ οὐκ ἔστησαν ἐν τῷ ὕψει αὐτῶν πρὸς αὐτὰ πάντες οἱ πίνοντες ὕδωρ, πάντες ἐδόθησαν εἰς θάνατον εἰς γῆς βάθος ἐν μέσῳ υἱῶν ἀνθρώπων πρὸς καταβαίνοντας εἰς βόθρον.– | 14ꙗ҆́кѡ да не возно́сѧтсѧ вели́чествомъ свои́мъ всѧ̑ древеса̀, ꙗ҆̀же въ водѣ̀, и҆ не дадѧ́тъ вла́сти своеѧ̀ средѣ̀ ѡ҆́блакъ, и҆ не ста́нꙋтъ въ высотѣ̀ и҆́хъ къ немꙋ̀ всѝ пїю́щїи во́дꙋ, всѝ ѿда́ни бы́ша во сме́рть во глꙋбинꙋ̀ землѝ, средѣ̀ сынѡ́въ человѣ́ческихъ къ низходѧ́щымъ въ про́пасть. |
| 15τάδε λέγει κύριος κύριος Ἐν ᾗ ἡμέρᾳ κατέβη εἰς ᾅδου, ἐπένθησεν αὐτὸν ἡ ἄβυσσος, καὶ ἐπέστησα τοὺς ποταμοὺς αὐτῆς καὶ ἐκώλυσα πλῆθος ὕδατος, καὶ ἐσκότασεν ἐπ᾿ αὐτὸν ὁ Λίβανος, πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου ἐπ᾿ αὐτῷ ἐξελύθησαν. | 15Сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: во́ньже де́нь сведе́сѧ во а҆́дъ, пла́касѧ ѡ҆ не́мъ бе́здна: и҆ ᲂу҆держа́хъ рѣ́ки є҆ѧ̀ и҆ возбрани́хъ мно́жествꙋ во́дъ, и҆ поме́рче ѡ҆ не́мъ лїва́нъ, и҆ всѧ̑ древеса̀ полєва́ѧ ѡ҆ не́мъ разсла́бишасѧ: |
| 16ἀπὸ τῆς φωνῆς τῆς πτώσεως αὐτοῦ ἐσείσθησαν τὰ ἔθνη, ὅτε κατεβίβαζον αὐτὸν εἰς ᾅδου μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰς λάκκον, καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἐν γῇ πάντα τὰ ξύλα τῆς τρυφῆς καὶ τὰ ἐκλεκτὰ τοῦ Λιβάνου, πάντα τὰ πίνοντα ὕδωρ. | 16ѿ гла́са паде́нїѧ є҆гѡ̀ потрѧсо́шасѧ ꙗ҆зы́цы, є҆гда̀ свожда́хъ є҆го̀ во а҆́дъ со снизходѧ́щими въ ро́въ, и҆ ᲂу҆тѣша́хꙋ є҆го̀ въ землѝ до́льнѣйшей всѧ̑ древеса̀ сла́дости, и҆ и҆збра̑ннаѧ и҆ дѡ́браѧ лїва́нѡва, всѧ̑ пїю̑щаѧ во́дꙋ: |
| 17καὶ γὰρ αὐτοὶ κατέβησαν μετ᾿ αὐτοῦ εἰς ᾅδου ἐν τοῖς τραυματίαις ἀπὸ μαχαίρας, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ, οἱ κατοικοῦντες ὑπὸ τὴν σκέπην αὐτοῦ, ἐν μέσῳ τῆς ζωῆς αὐτῶν ἀπώλοντο. | 17и҆ та̑ бо сведо́шасѧ съ ни́мъ во а҆́дъ со ꙗ҆́звеными ѿ меча̀, и҆ сѣ́мѧ є҆гѡ̀, и҆ живꙋ́щїи под̾ покро́вомъ є҆гѡ̀ средѣ̀ жи́зни своеѧ̀ погибо́ша. |
| 18τίνι ὡμοιώθης; κατάβηθι καὶ καταβιβάσθητι μετὰ τῶν ξύλων τῆς τρυφῆς εἰς γῆς βάθος· ἐν μέσῳ ἀπεριτμήτων κοιμηθήσῃ μετὰ τραυματιῶν μαχαίρας. οὕτως Φαραω καὶ τὸ πλῆθος τῆς ἰσχύος αὐτοῦ, λέγει κύριος κύριος. | 18Комꙋ̀ ᲂу҆подо́билсѧ є҆сѝ си́лою и҆ сла́вою и҆ вели́чествомъ во древесѣ́хъ сла́дости; Слѣ́зи и҆ сни́ди со древеса́ми сла́дости во глꙋбинꙋ̀ земнꙋ́ю: средѣ̀ неѡбрѣ́заныхъ ᲂу҆́спнеши со ꙗ҆́звеными мече́мъ: та́кѡ фараѡ́нъ и҆ всѐ мно́жество крѣ́пости є҆гѡ̀, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь. |