І҆езекі́илѧ 5
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, λαβὲ σεαυτῷ ῥομφαίαν ὀξεῖαν ὑπὲρ ξυρὸν κουρέως· κτήσῃ αὐτὴν σεαυτῷ καὶ ἐπάξεις αὐτὴν ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου καὶ ἐπὶ τὸν πώγωνά σου. καὶ λήμψῃ ζυγὸν σταθμίων καὶ διαστήσεις αὐτούς· | 1Ты́ же, сы́не человѣ́чь, возмѝ себѣ̀ ме́чь ѻ҆́стръ па́че бри́твы стригꙋ́щагѡ, притѧжѝ є҆го̀ себѣ̀ и҆ возложѝ є҆го̀ на главꙋ̀ твою̀ и҆ на брадꙋ̀ твою̀: и҆ возмѝ превѣ́съ вѣсѡ́въ, и҆ размѣ́риши ѧ҆̀. |
| 2τὸ τέταρτον ἐν πυρὶ ἀνακαύσεις ἐν μέσῃ τῇ πόλει κατὰ τὴν πλήρωσιν τῶν ἡμερῶν τοῦ συγκλεισμοῦ· καὶ λήμψῃ τὸ τέταρτον καὶ κατακαύσεις αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῆς· καὶ τὸ τέταρτον κατακόψεις ἐν ῥομφαίᾳ κύκλῳ αὐτῆς· καὶ τὸ τέταρτον διασκορπίσεις τῷ πνεύματι, καὶ μάχαιραν ἐκκενώσω ὀπίσω αὐτῶν. | 2Четве́ртꙋю ча́сть да сожже́ши на ѻ҆гнѝ средѣ̀ гра́да по и҆сполне́нїю дні́й затворе́нїѧ: |
| 3καὶ λήμψῃ ἐκεῖθεν ὀλίγους ἐν ἀριθμῷ καὶ συμπεριλήμψῃ αὐτοὺς τῇ ἀναβολῇ σου. | 3и҆ да во́змеши четве́ртꙋю ча́сть и҆ сожже́ши ю҆̀ средѣ̀ гра́да, четве́ртꙋю же ча́сть содроби́ши мече́мъ ѡ҆́крестъ є҆гѡ̀, и҆ четве́ртꙋю ча́сть разсы́плеши вѣ́тромъ: и҆ ме́чь и҆звлекꙋ̀ в̾слѣ́дъ и҆́хъ. |
| 4καὶ ἐκ τούτων λήμψῃ ἔτι καὶ ῥίψεις αὐτοὺς εἰς μέσον τοῦ πυρὸς καὶ κατακαύσεις αὐτοὺς ἐν πυρί· ἐξ αὐτῆς ἐξελεύσεται πῦρ. Καὶ ἐρεῖς παντὶ οἴκῳ Ισραηλ | 4И҆ во́змеши ѿтꙋ́дꙋ ма́лѡ и҆́хъ число́мъ и҆ ввѧ́жеши ѧ҆̀ во ѻ҆де́ждꙋ твою̀: и҆ ѿ тѣ́хже во́змеши є҆щѐ и҆ вве́ржеши ѧ҆̀ средѣ̀ ѻ҆гнѧ̀ и҆ сожже́ши ѧ҆̀ на ѻ҆гнѝ: и҆ ѿ тогѡ̀ и҆зы́детъ ѻ҆́гнь на ве́сь до́мъ і҆и҃левъ. И҆ рече́ши всемꙋ̀ до́мꙋ і҆и҃левꙋ: |
| 5Τάδε λέγει κύριος Αὕτη ἡ Ιερουσαλημ ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν τέθεικα αὐτὴν καὶ τὰς κύκλῳ αὐτῆς χώρας. | 5сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: се́й і҆ерⷭ҇ли́мъ, посредѣ̀ ꙗ҆зы́кѡвъ положи́хъ є҆го̀, и҆ страны̑, ꙗ҆̀же ѡ҆́крестъ є҆гѡ̀. |
| 6καὶ ἐρεῖς τὰ δικαιώματά μου τῇ ἀνόμῳ ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ τὰ νόμιμά μου ἐκ τῶν χωρῶν τῶν κύκλῳ αὐτῆς, διότι τὰ δικαιώματά μου ἀπώσαντο καὶ ἐν τοῖς νομίμοις μου οὐκ ἐπορεύθησαν ἐν αὐτοῖς. | 6И҆ рече́ши: и҆змѣнѝ ѡ҆правда̑нїѧ моѧ̑ во беззако́нїе па́че ꙗ҆зы́кѡвъ, и҆ зако́ны моѧ̑ па́че стра́нъ, ꙗ҆̀же ѡ҆́крестъ є҆гѡ̀: поне́же ѡ҆правда̑нїѧ моѧ̑ ѿри́нꙋша и҆ по зако́нѡмъ мои̑мъ не ходи́ша въ ни́хъ. |
| 7διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος Ἀνθ ὧν ἡ ἀφορμὴ ὑμῶν ἐκ τῶν ἐθνῶν τῶν κύκλῳ ὑμῶν καὶ ἐν τοῖς νομίμοις μου οὐκ ἐπορεύθητε καὶ τὰ δικαιώματά μου οὐκ ἐποιήσατε, ἀλλ᾿ οὐδὲ κατὰ τὰ δικαιώματα τῶν ἐθνῶν τῶν κύκλῳ ὑμῶν οὐ πεποιήκατε, | 7Сегѡ̀ ра́ди та́кѡ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: поне́же вина̀ ва́ша па́че ꙗ҆зы̑къ, и҆̀же ѡ҆́крестъ ва́съ, и҆ не ходи́сте въ зако́нѣхъ мои́хъ и҆ ѡ҆правда́нїй мои́хъ не сотвори́сте, но и҆ по сꙋдѡ́мъ ꙗ҆зы́чєскимъ, ꙗ҆̀же ѡ҆́крестъ ва́съ, не сотвори́сте: |
| 8διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ καὶ ποιήσω ἐν μέσῳ σου κρίμα ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν | 8сегѡ̀ ра́ди сїѧ̑ гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь: сѐ, а҆́зъ на тѧ̀, и҆ сотворю̀ средѣ̀ тебє̀ сꙋ́дъ пред̾ ꙗ҆зы̑ки, |
| 9καὶ ποιήσω ἐν σοὶ ἃ οὐ πεποίηκα καὶ ἃ οὐ ποιήσω ὅμοια αὐτοῖς ἔτι κατὰ πάντα τὰ βδελύγματά σου. | 9и҆ сотворю̀ средѣ̀ тебє̀, и҆́хже не сотвори́хъ и҆ и҆́хже не сотворю̀ подо́бныхъ и҆̀мъ ктомꙋ̀, по всѣ̑мъ ме́рзостемъ твои̑мъ. |
| 10διὰ τοῦτο πατέρες φάγονται τέκνα ἐν μέσῳ σου, καὶ τέκνα φάγονται πατέρας· καὶ ποιήσω ἐν σοὶ κρίματα καὶ διασκορπιῶ πάντας τοὺς καταλοίπους σου εἰς πάντα ἄνεμον. | 10Сегѡ̀ ра́ди ѻ҆тцы̀ снѣдѧ́тъ ча̑дъ средѣ̀ тебє̀, и҆ ча̑да снѣдѧ́тъ ѻ҆тцє́въ: и҆ сотворю̀ въ тебѣ̀ сꙋды̀, и҆ разсѣ́ю всѧ̑ ѡ҆ста̑вшаѧ ѿ тебє̀ по всемꙋ̀ вѣ́трꙋ. |
| 11διὰ τοῦτο Ζῶ ἐγώ, λέγει κύριος, εἰ μὴ ἀνθ᾿ ὧν τὰ ἅγιά μου ἐμίανας ἐν πᾶσιν τοῖς βδελύγμασίν σου, κἀγὼ ἀπώσομαί σε, οὐ φείσεταί μου ὁ ὀφθαλμός, κἀγὼ οὐκ ἐλεήσω. | 11Сегѡ̀ ра́ди живꙋ̀ а҆́зъ, гл҃етъ а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇ь, вои́стиннꙋ поне́же ст҃а̑ѧ моѧ̑ ѡ҆скверни́лъ є҆сѝ всѣ́ми ме́рзостьми твои́ми, и҆ а҆́зъ ѿри́нꙋ тѧ̀, и҆ не пощади́тъ ѻ҆́ко моѐ, и҆ а҆́зъ не поми́лꙋю тѧ̀. |
| 12τὸ τέταρτόν σου ἐν θανάτῳ ἀναλωθήσεται· καὶ τὸ τέταρτόν σου ἐν λιμῷ συντελεσθήσεται ἐν μέσῳ σου· καὶ τὸ τέταρτόν σου εἰς πάντα ἄνεμον σκορπιῶ αὐτούς· καὶ τὸ τέταρτόν σου ἐν ῥομφαίᾳ πεσοῦνται κύκλῳ σου, καὶ μάχαιραν ἐκκενώσω ὀπίσω αὐτῶν. | 12Че́тверть тебє̀ сме́ртїю потреби́тсѧ, и҆ че́тверть тебє̀ гла́домъ сконча́етсѧ средѣ̀ тебє̀, че́тверть же тебє̀ паде́тъ мече́мъ ѡ҆́крестъ тебє̀, че́тверть же тебє̀ разсы́плю по всемꙋ̀ вѣ́трꙋ, и҆ ме́чь и҆звлекꙋ̀ в̾слѣ́дъ и҆́хъ. |
| 13καὶ συντελεσθήσεται ὁ θυμός μου καὶ ἡ ὀργή μου ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἐπιγνώσῃ διότι ἐγὼ κύριος λελάληκα ἐν ζήλῳ μου ἐν τῷ συντελέσαι με τὴν ὀργήν μου ἐπ᾿ αὐτούς. | 13И҆ сконча́етсѧ ꙗ҆́рость моѧ̀ и҆ гнѣ́въ мо́й на ни́хъ, и҆ ᲂу҆тѣ́шꙋсѧ, и҆ ᲂу҆вѣ́дѧтъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь гл҃ахъ во рве́нїи мое́мъ, внегда̀ сконча́ти мѝ гнѣ́въ мо́й на ни́хъ. |
| 14καὶ θήσομαί σε εἰς ἔρημον καὶ τὰς θυγατέρας σου κύκλῳ σου ἐνώπιον παντὸς διοδεύοντος, | 14И҆ положꙋ́ тѧ въ пꙋсты́ню и҆ во ᲂу҆кори́знꙋ ꙗ҆зы́кѡмъ сꙋ́щымъ ѡ҆́крестъ тебє̀ и҆ пред̾ всѧ́кимъ проходѧ́щимъ. |
| 15καὶ ἔσῃ στενακτὴ καὶ δηλαιστὴ ἐν τοῖς ἔθνεσιν τοῖς κύκλῳ σου ἐν τῷ ποιῆσαί με ἐν σοὶ κρίματα ἐν ἐκδικήσει θυμοῦ μου· ἐγὼ κύριος λελάληκα. | 15И҆ бꙋ́деши во стена́нїе и҆ ᲂу҆́жасъ, наказа́нїемъ и҆ па́гꙋбою во ꙗ҆зы́цѣхъ, и҆̀же ѡ҆́крестъ тебє̀, є҆гда̀ сотворю̀ въ тебѣ̀ сꙋды̀ во гнѣ́въ и҆ въ ꙗ҆́рость и҆ во ѿмще́нїе ꙗ҆́рости моеѧ̀: а҆́зъ гдⷭ҇ь гл҃ахъ: |
| 16ἐν τῷ ἐξαποστεῖλαί με τὰς βολίδας μου τοῦ λιμοῦ ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ ἔσονται εἰς ἔκλειψιν, καὶ συντρίψω στήριγμα ἄρτου σου. | 16и҆ є҆гда̀ послю̀ стрѣ́лы гла́да на нѧ̀, и҆ бꙋ́дꙋтъ во сконча́нїе, и҆ послю̀ растли́ти вы̀, и҆ гла́дъ соберꙋ̀ на вы̀, и҆ сотрꙋ̀ ᲂу҆твержде́нїе хлѣ́ба твоегѡ̀, |
| 17καὶ ἐξαποστελῶ ἐπὶ σὲ λιμὸν καὶ θηρία πονηρὰ καὶ τιμωρήσομαί σε, καὶ θάνατος καὶ αἷμα διελεύσονται ἐπὶ σέ, καὶ ῥομφαίαν ἐπάξω ἐπὶ σὲ κυκλόθεν· ἐγὼ κύριος λελάληκα. | 17и҆ и҆спꙋщꙋ̀ на тѧ̀ гла́дъ и҆ ѕвѣ̑ри лю̑ты, и҆ ᲂу҆мꙋ́чꙋ тѧ̀, сме́рть же и҆ кро́вь про́йдꙋтъ сквозѣ̀ тѧ̀, и҆ ме́чь наведꙋ̀ на тѧ̀ ѡ҆́крестъ: а҆́зъ гдⷭ҇ь гл҃ахъ. |