Сїрахъ 51
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ἐξομολογήσομαί σοι, κύριε βασιλεῦ, καὶ αἰνέσω σε θεὸν τὸν σωτῆρά μου, ἐξομολογοῦμαι τῷ ὀνόματί σου, | 1Моли́тва і҆исꙋ́са сы́на сїра́хова. И҆сповѣ́мсѧ тебѣ̀, гдⷭ҇и цр҃ю̀, и҆ восхвалю̀ тебѐ, бг҃а сп҃са моего̀, и҆сповѣ́даюсѧ и҆́мени твоемꙋ̀, |
| 2ὅτι σκεπαστὴς καὶ βοηθὸς ἐγένου μοι καὶ ἐλυτρώσω τὸ σῶμά μου ἐξ ἀπωλείας καὶ ἐκ παγίδος διαβολῆς γλώσσης, ἀπὸ χειλέων ἐργαζομένων ψεῦδος καὶ ἔναντι τῶν παρεστηκότων ἐγένου βοηθὸς καὶ ἐλυτρώσω με | 2ꙗ҆́кѡ покрови́тель и҆ помо́щникъ бы́лъ є҆сѝ мѝ |
| 3κατὰ τὸ πλῆθος ἐλέους καὶ ὀνόματός σου ἐκ βρυγμῶν ἕτοιμον εἰς βρῶμα, ἐκ χειρὸς ζητούντων τὴν ψυχήν μου, ἐκ πλειόνων θλίψεων, ὧν ἔσχον, | 3и҆ и҆зба́вилъ є҆сѝ тѣ́ло моѐ ѿ па́гꙋбы и҆ ѿ сѣ́ти клеветы̀ ѧ҆зы́чныѧ, ѿ ᲂу҆сте́нъ дѣ́лающихъ лжꙋ̀, и҆ на проти́вѧщихсѧ мѝ бы́лъ є҆сѝ помо́щникъ, |
| 4ἀπὸ πνιγμοῦ πυρᾶς κυκλόθεν καὶ ἐκ μέσου πυρός, οὗ οὐκ ἐξέκαυσα, | 4и҆ и҆зба́вилъ мѧ̀ є҆сѝ по мно́жествꙋ млⷭ҇ти и҆́мене твоегѡ̀ ѿ скрежета́нїѧ гото́выхъ снѣ́сти мѧ̀, |
| 5ἐκ βάθους κοιλίας ᾅδου καὶ ἀπὸ γλώσσης ἀκαθάρτου καὶ λόγου ψευδοῦς. | 5и҆з̾ рꙋкѝ и҆́щꙋщихъ дꙋшѝ моеѧ̀, ѿ мно́гихъ скорбе́й, ꙗ҆̀же и҆мѣ́хъ, |
| 6βασιλεῖ διαβολὴ γλώσσης ἀδίκου. ἤγγισεν ἕως θανάτου ἡ ψυχή μου, καὶ ἡ ζωή μου ἦν σύνεγγυς ᾅδου κάτω. | 6ѿ стꙋжа́нїѧ ѻ҆́гненнагѡ ѡ҆́крестъ и҆ ѿ среды̀ ѻ҆гнѧ̀, и҆дѣ́же не сожего́хсѧ, |
| 7περιέσχον με πάντοθεν, καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθῶν· ἐνέβλεπον εἰς ἀντίλημψιν ἀνθρώπων, καὶ οὐκ ἦν. | 7и҆з̾ глꙋбины̀ чре́ва а҆́дова и҆ ѿ ѧ҆зы́ка нечи́ста и҆ словесѐ ло́жна, ко царю̀ ѿ ѡ҆болга́нїѧ ѧ҆зы́ка непра́ведна. |
| 8καὶ ἐμνήσθην τοῦ ἐλέους σου, κύριε, καὶ τῆς ἐργασίας σου τῆς ἀπ᾿ αἰῶνος, ὅτι ἐξαιρῇ τοὺς ὑπομένοντάς σε καὶ σῴζεις αὐτοὺς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν. | 8Прибли́жисѧ да́же до сме́рти дꙋша̀ моѧ̀, |
| 9καὶ ἀνύψωσα ἀπὸ γῆς ἱκετείαν μου καὶ ὑπὲρ θανάτου ῥύσεως ἐδεήθην· | 9и҆ живо́тъ мо́й бѣ̀ бли́з̾ а҆́да преиспо́днѧгѡ. |
| 10ἐπεκαλεσάμην κύριον πατέρα κυρίου μου μή με ἐγκαταλιπεῖν ἐν ἡμέραις θλίψεως, ἐν καιρῷ ὑπερηφανιῶν ἀβοηθησίας· αἰνέσω τὸ ὄνομά σου ἐνδελεχῶς καὶ ὑμνήσω ἐν ἐξομολογήσει. | 10Ѡ҆бдержа́ша мѧ̀ ѿвсю́дꙋ, и҆ не бѣ̀ помога́ющагѡ: воззрѣ́хъ на по́мощь человѣ́чꙋ, и҆ не бѣ̀. |
| 11καὶ εἰσηκούσθη ἡ δέησίς μου· ἔσωσας γάρ με ἐξ ἀπωλείας καὶ ἐξείλου με ἐκ καιροῦ πονηροῦ. | 11И҆ помѧнꙋ́хъ млⷭ҇ть твою̀, гдⷭ҇и, и҆ дѣѧ́нїе твоѐ, є҆́же ѿ вѣ́ка: |
| 12διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι καὶ αἰνέσω σε καὶ εὐλογήσω τῷ ὀνόματι κυρίου. | 12ꙗ҆́кѡ и҆з̾има́еши терпѧ́щихъ тѧ̀, ( гдⷭ҇и, ) и҆ сп҃са́еши и҆̀хъ ѿ рꙋ́къ вра́жїихъ. |
| 13Ἔτι ὢν νεώτερος πρὶν ἢ πλανηθῆναί με ἐζήτησα σοφίαν προφανῶς ἐν προσευχῇ μου. | 13И҆ вознесо́хъ ѿ землѝ моле́нїе моѐ и҆ ѡ҆ и҆збавле́нїи ѿ сме́рти помоли́хсѧ: |
| 14ἔναντι ναοῦ ἠξίουν περὶ αὐτῆς καὶ ἕως ἐσχάτων ἐκζητήσω αὐτήν. | 14и҆ призва́хъ гдⷭ҇а, ѻ҆ц҃а̀ гдⷭ҇а моегѡ̀, не ѡ҆ста́вити менѐ во дни̑ ско́рби, во вре́мѧ го́рдыхъ без̾ по́мощи. |
| 15ἐξ ἄνθους ὡς περκαζούσης σταφυλῆς εὐφράνθη ἡ καρδία μου ἐν αὐτῇ. ἐπέβη ὁ πούς μου ἐν εὐθύτητι, ἐκ νεότητός μου ἴχνευον αὐτήν. | 15Восхвалю̀ и҆́мѧ твоѐ непреста́ннѡ и҆ воспою̀ тѧ̀ во и҆сповѣ́данїи. И҆ ᲂу҆слы́шана бы́сть моли́тва моѧ̀. |
| 16ἔκλινα ὀλίγον τὸ οὖς μου καὶ ἐδεξάμην καὶ πολλὴν εὗρον ἐμαυτῷ παιδείαν. | 16Спⷭ҇лъ бо мѧ̀ є҆сѝ ѿ па́гꙋбы и҆ и҆з̾ѧ́лъ є҆сѝ мѧ̀ ѿ вре́мене лꙋка́вна. |
| 17προκοπὴ ἐγένετό μοι ἐν αὐτῇ· τῷ διδόντι μοι σοφίαν δώσω δόξαν. | 17Сегѡ̀ ра́ди и҆сповѣ́мсѧ тебѣ̀, и҆ восхвалю̀ тѧ̀, и҆ бл҃гословлю̀ и҆́мѧ твоѐ, гдⷭ҇и. |
| 18διενοήθην γὰρ τοῦ ποιῆσαι αὐτὴν καὶ ἐζήλωσα τὸ ἀγαθὸν καὶ οὐ μὴ αἰσχυνθῶ. | 18Є҆щѐ ю҆́нъ сы́й, пре́жде не́же стра́нствовати мѝ, и҆ска́хъ премꙋ́дрости ꙗ҆́вѣ въ моли́твѣ мое́й: |
| 19διαμεμάχισται ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῇ καὶ ἐν ποιήσει νόμου διηκριβασάμην. τὰς χεῖράς μου ἐξεπέτασα πρὸς ὕψος καὶ τὰ ἀγνοήματα αὐτῆς ἐπένθησα. | 19пред̾ це́рковїю моли́хсѧ ѡ҆ не́й, и҆ да́же до послѣ́днихъ взыщꙋ̀ є҆ѧ̀: ѿ цвѣ́та, ꙗ҆́кѡ зрѣ́ющагѡ гро́зда, |
| 20τὴν ψυχήν μου κατεύθυνα εἰς αὐτὴν καὶ ἐν καθαρισμῷ εὗρον αὐτήν. καρδίαν ἐκτησάμην μετ᾿ αὐτῆς ἀπ᾿ ἀρχῆς· διὰ τοῦτο οὐ μὴ ἐγκαταλειφθῶ. | 20возвесели́сѧ се́рдце моѐ ѡ҆ не́й: по́йде нога̀ моѧ̀ въ пра́вости, ѿ ю҆́ности моеѧ̀ и҆зслѣ́дихъ ю҆̀. |
| 21καὶ ἡ κοιλία μου ἐταράχθη τοῦ ἐκζητῆσαι αὐτήν· διὰ τοῦτο ἐκτησάμην ἀγαθὸν κτῆμα. | 21Приклони́хъ ма́лѡ ᲂу҆́хо моѐ и҆ прїѧ́хъ, и҆ мно́гое ѡ҆брѣто́хъ себѣ̀ наказа́нїе: |
| 22ἔδωκεν κύριος γλῶσσάν μοι μισθόν μου, καὶ ἐν αὐτῇ αἰνέσω αὐτόν. | 22пред̾ꙋспѣ́ѧнїе бы́сть мѝ въ не́й. |
| 23ἐγγίσατε πρός με, ἀπαίδευτοι, καὶ αὐλίσθητε ἐν οἴκῳ παιδείας. | 23Даю́щемꙋ мнѣ̀ премⷣрость возда́мъ сла́вꙋ. |
| 24τί ὅτι ὑστερεῖσθαι λέγετε ἐν τούτοις καὶ αἱ ψυχαὶ ὑμῶν διψῶσι σφόδρα; | 24Оу҆мы́слихъ бо твори́ти ю҆̀, и҆ поревнова́хъ благо́мꙋ, и҆ не постыжꙋ́сѧ. |
| 25ἤνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ἐλάλησα Κτήσασθε ἑαυτοῖς ἄνευ ἀργυρίου. | 25Борѧ́шесѧ дꙋша̀ моѧ̀ ѡ҆ не́й, и҆ въ творе́нїи мое́мъ и҆спыта́хъ: |
| 26τὸν τράχηλον ὑμῶν ὑπόθετε ὑπὸ ζυγόν, καὶ ἐπιδεξάσθω ἡ ψυχὴ ὑμῶν παιδείαν. ἐγγύς ἐστιν εὑρεῖν αὐτήν. | 26рꙋ́цѣ моѝ воздѣ́хъ на высотꙋ̀ и҆ невѣ̑дѣнїѧ є҆ѧ̀ ᲂу҆разꙋмѣ́хъ. |
| 27ἴδετε ἐν ὀφθαλμοῖς ὑμῶν ὅτι ὀλίγον ἐκοπίασα καὶ εὗρον ἐμαυτῷ πολλὴν ἀνάπαυσιν. | 27Дꙋ́шꙋ мою̀ напра́вихъ къ не́й, |
| 28μετάσχετε παιδείας ἐν πολλῷ ἀριθμῷ ἀργυρίου καὶ πολὺν χρυσὸν κτήσασθε ἐν αὐτῇ. | 28се́рдце стѧжа́хъ съ не́ю и҆спе́рва, и҆ во ѡ҆чище́нїи ѡ҆брѣто́хъ ю҆̀: сегѡ̀ ра́ди не ѡ҆ста́вленъ бꙋ́дꙋ. |
| 29εὐφρανθείη ἡ ψυχὴ ὑμῶν ἐν τῷ ἐλέει αὐτοῦ, καὶ μὴ αἰσχυνθείητε ἐν αἰνέσει αὐτοῦ. | 29И҆ ᲂу҆тро́ба моѧ̀ смѧте́сѧ и҆́щꙋщи є҆ѧ̀: тѣ́мже стѧжа́хъ благо́е стѧжа́нїе. |
| 30ἐργάζεσθε τὸ ἔργον ὑμῶν πρὸ καιροῦ, καὶ δώσει τὸν μισθὸν ὑμῶν ἐν καιρῷ αὐτοῦ. | 30Дадѐ гдⷭ҇ь ѧ҆зы́къ мѝ мздꙋ̀ мою̀, и҆ тѣ́мъ восхвалю̀ є҆го̀. |
| 31Прибли́житесѧ ко мнѣ̀, ненака́заннїи, и҆ водвори́тесѧ въ домꙋ̀ наказа́нїѧ. | |
| 32Почто̀ лиша́етесѧ, глаго́лете, въ си́хъ, и҆ дꙋ́ши ва́шѧ жа́ждꙋтъ ѕѣлѡ̀; | |
| 33Ѿверзо́хъ ᲂу҆ста̀ моѧ̑ и҆ глаго́лахъ: стѧжи́те себѣ̀ без̾ сребра̀( мꙋ́дрость) : | |
| 34вы́ю ва́шꙋ подложи́те под̾ и҆́го, и҆ да прїи́метъ дꙋша̀ ва́ша наказа́нїе: бли́з̾ є҆́сть ѡ҆брѣстѝ ю҆̀. | |
| 35Ви́дите ѻ҆чи́ма ва́шима, ꙗ҆́кѡ ма́лѡ трꙋди́хсѧ и҆ ѡ҆брѣто́хъ себѣ̀ мно́гъ поко́й. | |
| 36Приѡбщи́тесѧ наказа́нїю мно́гимъ число́мъ сребра̀, и҆ мно́го зла́то пристѧ́жете є҆́ю. | |
| 37Да возвесели́тсѧ дꙋша̀ ва́ша въ млⷭ҇ти є҆гѡ̀, и҆ да не постыдите́сѧ въ хвале́нїи є҆гѡ̀. | |
| 38Дѣ́лайте дѣ́ло ва́ше пре́жде вре́мене, и҆ да́стъ мздꙋ̀ ва́шꙋ во вре́мѧ своѐ. |