Сїрахъ 28
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1ὁ ἐκδικῶν παρὰ κυρίου εὑρήσει ἐκδίκησιν, καὶ τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ διατηρῶν διατηρήσει. | 1Ѿмща́ѧй ѿ гдⷭ҇а ѡ҆брѧ́щетъ ѿмще́нїе, и҆ грѣхѝ своѧ̑ соблюда́ѧй соблюде́тъ. |
| 2ἄφες ἀδίκημα τῷ πλησίον σου, καὶ τότε δεηθέντος σου αἱ ἁμαρτίαι σου λυθήσονται. | 2Ѡ҆ста́ви ѡ҆би́дꙋ и҆́скреннемꙋ твоемꙋ̀, и҆ тогда̀ помо́льшꙋтисѧ, грѣсѝ твоѝ разрѣша́тсѧ. |
| 3ἄνθρωπος ἀνθρώπῳ συντηρεῖ ὀργήν, καὶ παρὰ κυρίου ζητεῖ ἴασιν; | 3Человѣ́къ на человѣ́ка сохранѧ́етъ гнѣ́въ, а҆ ѿ гдⷭ҇а и҆́щетъ и҆сцѣле́нїѧ: |
| 4ἐπ᾿ ἄνθρωπον ὅμοιον αὐτῷ οὐκ ἔχει ἔλεος, καὶ περὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ δεῖται; | 4над̾ человѣ́комъ подо́бнымъ себѣ̀ не и҆́мать ми́лости, а҆ ѡ҆ грѣсѣ́хъ свои́хъ мо́литсѧ: |
| 5αὐτὸς σὰρξ ὢν διατηρεῖ μῆνιν, τίς ἐξιλάσεται τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ; | 5са́мъ сы́й пло́ть, храни́тъ гнѣ́въ: кто̀ ѡ҆чи́ститъ грѣхѝ є҆гѡ̀; |
| 6μνήσθητι τὰ ἔσχατα καὶ παῦσαι ἐχθραίνων, καταφθορὰν καὶ θάνατον, καὶ ἔμμενε ἐντολαῖς. | 6Помѧнѝ послѣ̑днѧѧ и҆ преста́ни враждова́ти, ( помѧнѝ) и҆стлѣ́нїе и҆ сме́рть и҆ пребыва́й въ за́повѣдехъ. |
| 7μνήσθητι ἐντολῶν καὶ μὴ μηνίσῃς τῷ πλησίον, καὶ διαθήκην ὑψίστου καὶ πάριδε ἄγνοιαν. | 7Помѧнѝ за́пѡвѣди и҆ не гнѣ́вайсѧ на бли́жнѧго, |
| 8Ἀπόσχου ἀπὸ μάχης, καὶ ἐλαττώσεις ἁμαρτίας· ἄνθρωπος γὰρ θυμώδης ἐκκαύσει μάχην, | 8и҆ завѣ́тъ вы́шнѧгѡ и҆ презира́й невѣ́жество. |
| 9καὶ ἀνὴρ ἁμαρτωλὸς ταράξει φίλους καὶ ἀνὰ μέσον εἰρηνευόντων ἐμβαλεῖ διαβολήν. | 9Оу҆далѧ́йсѧ ѿ сва́ра и҆ ᲂу҆ма́лиши грѣхѝ: |
| 10κατὰ τὴν ὕλην τοῦ πυρὸς οὕτως ἐκκαυθήσεται, καὶ κατὰ τὴν στερέωσιν τῆς μάχης ἐκκαυθήσεται· κατὰ τὴν ἰσχὺν τοῦ ἀνθρώπου ὁ θυμὸς αὐτοῦ ἔσται, καὶ κατὰ τὸν πλοῦτον ἀνυψώσει ὀργὴν αὐτοῦ. | 10человѣ́къ бо ꙗ҆́ръ разжиза́етъ сва́ръ, и҆ мꙋ́жъ грѣ́шникъ возмѧте́тъ дрꙋ́ги и҆ посредѣ̀ ми́рныхъ вложи́тъ клеветꙋ̀. |
| 11ἔρις κατασπευδομένη ἐκκαίει πῦρ, καὶ μάχη κατασπεύδουσα ἐκχέει αἷμα. | 11Ꙗ҆ково̀ вещество̀ ѻ҆гнѧ̀, та́кѡ возгори́тсѧ: ꙗ҆кова̀ крѣ́пость сва́ра, та́кожде и҆ ѻ҆́гнь разгори́тсѧ: |
| 12ἐὰν φυσήσῃς εἰς σπινθῆρα, ἐκκαήσεται, καὶ ἐὰν πτύσῃς ἐπ᾿ αὐτόν, σβεσθήσεται· καὶ ἀμφότερα ἐκ τοῦ στόματός σου ἐκπορεύεται. | 12ꙗ҆кова̀ крѣ́пость человѣ́ча, та́кожде ꙗ҆́рость є҆гѡ̀ бꙋ́детъ, и҆ ꙗ҆́коже бога́тство є҆гѡ̀, возвы́ситъ гнѣ́въ сво́й. |
| 13Ψίθυρον καὶ δίγλωσσον καταράσασθε· πολλοὺς γὰρ εἰρηνεύοντας ἀπώλεσεν. | 13Рве́нїе ско́рое возжига́етъ ѻ҆́гнь, и҆ сва́ръ на́глый пролива́етъ кро́вь. |
| 14γλῶσσα τρίτη πολλοὺς ἐσάλευσεν καὶ διέστησεν αὐτοὺς ἀπὸ ἔθνους εἰς ἔθνος καὶ πόλεις ὀχυρὰς καθεῖλεν καὶ οἰκίας μεγιστάνων κατέστρεψεν. | 14А҆́ще подꙋ́еши на и҆́скрꙋ, возгори́тсѧ: и҆ а҆́ще плю́неши на ню̀, ᲂу҆га́снетъ: ѻ҆боѧ́ же и҆зо ᲂу҆́стъ твои́хъ и҆схо́дѧтъ. |
| 15γλῶσσα τρίτη γυναῖκας ἀνδρείας ἐξέβαλεν καὶ ἐστέρεσεν αὐτὰς τῶν πόνων αὐτῶν. | 15Шепотника̀ и҆ двоѧзы́чника подоба́етъ клѧ́сти: мно́гихъ бо ми́рныхъ погꙋби́ша. |
| 16ὁ προσέχων αὐτῇ οὐ μὴ εὕρῃ ἀνάπαυσιν οὐδὲ κατασκηνώσει μεθ᾿ ἡσυχίας. | 16Ѧ҆зы́къ трегꙋ́бый мнѡ́ги потрѧсѐ и҆ разлꙋчѝ ѧ҆̀ ѿ ꙗ҆зы́ка во ꙗ҆зы́къ, |
| 17πληγὴ μάστιγος ποιεῖ μώλωπα, πληγὴ δὲ γλώσσης συγκλάσει ὀστᾶ. | 17и҆ гра́ды твє́рды разорѝ и҆ до́мы вельмо́жей превратѝ: |
| 18πολλοὶ ἔπεσαν ἐν στόματι μαχαίρας, καὶ οὐχ ὡς οἱ πεπτωκότες διὰ γλῶσσαν. | 18ѧ҆зы́къ трегꙋ́бый жєны̀ дѡ́блїѧ и҆згна̀ и҆ лишѝ ѧ҆̀ ѿ трꙋдѡ́въ и҆́хъ: |
| 19μακάριος ὁ σκεπασθεὶς ἀπ᾿ αὐτῆς, ὃς οὐ διῆλθεν ἐν τῷ θυμῷ αὐτῆς, ὃς οὐχ εἵλκυσεν τὸν ζυγὸν αὐτῆς καὶ ἐν τοῖς δεσμοῖς αὐτῆς οὐκ ἐδέθη· | 19вне́млѧй є҆мꙋ̀ не и҆́мать ѡ҆брѣстѝ поко́ѧ, нижѐ всели́тсѧ со безмо́лвїемъ. |
| 20ὁ γὰρ ζυγὸς αὐτῆς ζυγὸς σιδηροῦς, καὶ οἱ δεσμοὶ αὐτῆς δεσμοὶ χάλκειοι· | 20Ꙗ҆́зва бична́ѧ стрꙋ́пы твори́тъ, ꙗ҆́зва же ѧ҆зы́чнаѧ сокрꙋша́етъ кѡ́сти. |
| 21θάνατος πονηρὸς ὁ θάνατος αὐτῆς, καὶ λυσιτελὴς μᾶλλον ὁ ᾅδης αὐτῆς. | 21Мно́зи падо́ша ѻ҆́стрїемъ меча̀, но не ꙗ҆́коже па́дшїи ѧ҆зы́комъ: |
| 22οὐ μὴ κρατήσῃ εὐσεβῶν, καὶ ἐν τῇ φλογὶ αὐτῆς οὐ καήσονται. | 22блаже́нъ, и҆́же ᲂу҆кры́етсѧ ѿ негѡ̀, и҆́же не про́йде въ ꙗ҆́рости є҆гѡ̀, и҆́же не повлечѐ и҆́га є҆гѡ̀ и҆ ᲂу҆́зами є҆гѡ̀ не свѧ́занъ бы́сть: |
| 23οἱ καταλείποντες κύριον ἐμπεσοῦνται εἰς αὐτήν, καὶ ἐν αὐτοῖς ἐκκαήσεται καὶ οὐ μὴ σβεσθῇ· ἐπαποσταλήσεται αὐτοῖς ὡς λέων καὶ ὡς πάρδαλις λυμανεῖται αὐτούς. | 23и҆́го бо є҆гѡ̀ и҆́го желѣ́зно, и҆ ᲂу҆́зы є҆гѡ̀ ᲂу҆́зы мѣ̑дѧны: |
| 24ἰδὲ περίφραξον τὸ κτῆμά σου ἀκάνθαις, τὸ ἀργύριόν σου καὶ τὸ χρυσίον κατάδησον· | 24сме́рть люта̀ сме́рть є҆гѡ̀, и҆ па́че є҆гѡ̀ лꙋ́чше є҆́сть а҆́дъ. |
| 25καὶ τοῖς λόγοις σου ποίησον ζυγὸν καὶ σταθμὸν καὶ τῷ στόματί σου ποίησον θύραν καὶ μοχλόν. | 25Не ѡ҆блада́етъ благовѣ́рными, и҆ въ пла́мени є҆гѡ̀ не сгорѧ́тъ. |
| 26πρόσεχε μήπως ὀλίσθῃς ἐν αὐτῇ, μὴ πέσῃς κατέναντι ἐνεδρεύοντος. | 26Ѡ҆ставлѧ́ющїи гдⷭ҇а впадꙋ́тсѧ во́нь, и҆ въ ни́хъ возгори́тсѧ и҆ не ᲂу҆га́снетъ: по́сланъ бꙋ́детъ на нѧ̀ ꙗ҆́кѡ ле́въ, и҆ ꙗ҆́кѡ па́рдъ погꙋби́тъ ѧ҆̀. |
| 27Ви́ждь, ѡ҆градѝ стѧжа́нїе твоѐ те́рнїемъ, | |
| 28сребро̀ твоѐ и҆ зла́то твоѐ свѧжѝ, | |
| 29и҆ словесє́мъ твои̑мъ сотворѝ вѣ́съ и҆ мѣ́рꙋ, и҆ ᲂу҆ста́мъ твои̑мъ сотворѝ две́рь и҆ заво́рꙋ. | |
| 30Внима́й, да не ка́кѡ поползне́шисѧ и҆́мъ, нижѐ паде́ши прѧ́мѡ ловѧ́щемꙋ. |