Сїрахъ 11
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1σοφία ταπεινοῦ ἀνυψώσει κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἐν μέσῳ μεγιστάνων καθίσει αὐτόν. | 1Премꙋ́дрость смире́ннагѡ вознесе́тъ главꙋ̀ є҆гѡ̀ и҆ посредѣ̀ вельмо́жъ посади́тъ є҆го̀. |
| 2Μὴ αἰνέσῃς ἄνδρα ἐν κάλλει αὐτοῦ καὶ μὴ βδελύξῃ ἄνθρωπον ἐν ὁράσει αὐτοῦ. | 2Не похвалѝ человѣ́ка во красотѣ̀ є҆гѡ̀, и҆ не бꙋ́ди тѝ ме́рзокъ человѣ́къ видѣ́нїемъ свои́мъ. |
| 3μικρὰ ἐν πετεινοῖς μέλισσα, καὶ ἀρχὴ γλυκασμάτων ὁ καρπὸς αὐτῆς. | 3Мала̀ є҆́сть въ перна́тыхъ пчела̀, и҆ нача́токъ сла́достей пло́дъ є҆ѧ̀. |
| 4ἐν περιβολῇ ἱματίων μὴ καυχήσῃ καὶ ἐν ἡμέρᾳ δόξης μὴ ἐπαίρου· ὅτι θαυμαστὰ τὰ ἔργα κυρίου, καὶ κρυπτὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ ἀνθρώποις. | 4Во ѡ҆дѣ́ѧнїи ри́зъ не похвали́сѧ и҆ въ де́нь сла́вы не превозноси́сѧ: ꙗ҆́кѡ ди̑вна дѣла̀ гдⷭ҇нѧ и҆ та̑йна дѣла̀ є҆гѡ̀ пред̾ челѡвѣ́ки. |
| 5πολλοὶ τύραννοι ἐκάθισαν ἐπὶ ἐδάφους, ὁ δὲ ἀνυπονόητος ἐφόρεσεν διάδημα. | 5Мно́зи мꙋчи́телїе сѣдо́ша на землѝ, неча́емый же ᲂу҆вѧзе́сѧ вѣнце́мъ. |
| 6πολλοὶ δυνάσται ἠτιμάσθησαν σφόδρα, καὶ ἔνδοξοι παρεδόθησαν εἰς χεῖρας ἑτέρων. | 6Мно́зи си́льнїи ᲂу҆коре́ни бы́ша ѕѣлѡ̀, и҆ сла́внїи пре́дани бы́ша въ рꙋ́ки и҆нѣ́хъ. |
| 7Πρὶν ἐξετάσῃς, μὴ μέμψῃ· νόησον πρῶτον καὶ τότε ἐπιτίμα. | 7Пе́рвѣе не́же и҆спыта́еши, не порица́й, ᲂу҆разꙋмѣ́й пре́жде и҆ тогда̀ запреща́й. |
| 8πρὶν ἢ ἀκοῦσαι μὴ ἀποκρίνου καὶ ἐν μέσῳ λόγων μὴ παρεμβάλλου. | 8Пре́жде не́же ᲂу҆слы́шиши, не ѿвѣщава́й, и҆ не влага́йсѧ въ средꙋ̀ бесѣ́ды. |
| 9περὶ πράγματος, οὗ οὐκ ἔστιν σοι χρεία, μὴ ἔριζε καὶ ἐν κρίσει ἁμαρτωλῶν μὴ συνέδρευε. | 9Ѡ҆ ве́щи, ꙗ҆́же тѝ нѣ́сть на потре́бꙋ, не тѧжи́сѧ, и҆ на сꙋдѣ̀ грѣ́шникѡвъ не сѣда́й. |
| 10Τέκνον, μὴ περὶ πολλὰ ἔστωσαν αἱ πράξεις σου· ἐὰν πληθύνῃς, οὐκ ἀθῳωθήσῃ· καὶ ἐὰν διώκῃς, οὐ μὴ καταλάβῃς· καὶ οὐ μὴ ἐκφύγῃς διαδράς. | 10Ча́до, дѣѧ̑нїѧ твоѧ̑ да не бꙋ́дꙋтъ ѡ҆ мно́зѣ: а҆́ще ᲂу҆мно́жиши, не бꙋ́деши непови́ненъ, и҆ а҆́ще сѐ го́ниши, не пости́гнеши, и҆ не ᲂу҆тече́ши бѣжа́щь. |
| 11ἔστιν κοπιῶν καὶ πονῶν καὶ σπεύδων, καὶ τόσῳ μᾶλλον ὑστερεῖται. | 11Є҆́сть трꙋжда́ѧйсѧ и҆ потѧ́сѧ и҆ тща́сѧ, и҆ толи́кѡ па́че лиша́етсѧ. |
| 12ἔστιν νωθρὸς προσδεόμενος ἀντιλήμψεως, ὑστερῶν ἰσχύι καὶ πτωχείᾳ περισσεύει· καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ κυρίου ἐπέβλεψαν αὐτῷ εἰς ἀγαθά, καὶ ἀνώρθωσεν αὐτὸν ἐκ ταπεινώσεως αὐτοῦ | 12Є҆́сть сла́бъ и҆ тре́бꙋѧй застꙋпле́нїѧ, лиша́ѧйсѧ си́лы, и҆ нището́ю и҆з̾ѡби́лꙋетъ: |
| 13καὶ ἀνύψωσεν κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ ἀπεθαύμασαν ἐπ᾿ αὐτῷ πολλοί. | 13и҆ ѻ҆́чи гдⷭ҇ни призрѣ́ста є҆мꙋ̀ во блага̑ѧ, и҆ воздви́же и҆̀ ѿ смире́нїѧ є҆гѡ̀, и҆ вознесѐ главꙋ̀ є҆гѡ̀, и҆ диви́шасѧ ѡ҆ не́мъ мно́зи. |
| 14ἀγαθὰ καὶ κακά, ζωὴ καὶ θάνατος, πτωχεία καὶ πλοῦτος παρὰ κυρίου ἐστίν. | 14Блага̑ѧ и҆ ѕла̑ѧ, живо́тъ и҆ сме́рть, нищета̀ и҆ бога́тство ѿ гдⷭ҇а сꙋ́ть. |
| 15 | 15Даѧ́нїе гдⷭ҇не пребыва́етъ бл҃гочести̑вымъ, и҆ бл҃говоле́нїе є҆гѡ̀ бл҃гопоспѣши́тсѧ во вѣ́къ. |
| 16 | 16Є҆́сть богатѧ́йсѧ ᲂу҆держа́нїемъ и҆ скꙋ́постїю свое́ю, и҆ сїѧ̀ ча́сть мзды̀ є҆гѡ̀, |
| 17δόσις κυρίου παραμένει εὐσεβέσιν, καὶ ἡ εὐδοκία αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα εὐοδωθήσεται. | 17внегда̀ рещѝ є҆мꙋ̀: ѡ҆брѣто́хъ поко́й и҆ нн҃ѣ ꙗ҆́мъ ѿ бла̑гъ мои́хъ. |
| 18ἔστιν πλουτῶν ἀπὸ προσοχῆς καὶ σφιγγίας αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἡ μερὶς τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ· | 18И҆ не вѣ́сть, ко́е вре́мѧ прїи́детъ, и҆ ѡ҆ста́витъ ѧ҆̀ и҆нѣ̑мъ, и҆ ᲂу҆́мретъ. |
| 19ἐν τῷ εἰπεῖν αὐτόν Εὗρον ἀνάπαυσιν καὶ νῦν φάγομαι ἐκ τῶν ἀγαθῶν μου, καὶ οὐκ οἶδεν τίς καιρὸς παρελεύσεται καὶ καταλείψει αὐτὰ ἑτέροις καὶ ἀποθανεῖται. | 19Сто́й въ завѣ́тѣ твое́мъ и҆ пребыва́й въ не́мъ, и҆ въ дѣ́лѣ твое́мъ ѡ҆бетша́й. |
| 20Στῆθι ἐν διαθήκῃ σου καὶ ὁμίλει ἐν αὐτῇ καὶ ἐν τῷ ἔργῳ σου παλαιώθητι. | 20Не диви́сѧ дѣлѡ́мъ грѣ́шника, вѣ́рꙋй же гдⷭ҇еви и҆ пребыва́й въ трꙋдѣ̀ твое́мъ: |
| 21μὴ θαύμαζε ἐν ἔργοις ἁμαρτωλοῦ, πίστευε δὲ κυρίῳ καὶ ἔμμενε τῷ πόνῳ σου· ὅτι κοῦφον ἐν ὀφθαλμοῖς κυρίου διὰ τάχους ἐξάπινα πλουτίσαι πένητα. | 21ꙗ҆́кѡ ᲂу҆до́бно є҆́сть пред̾ ѻ҆чи́ма гдⷭ҇нима внеза́пꙋ ѡ҆богати́ти ни́щаго. |
| 22εὐλογία κυρίου ἐν μισθῷ εὐσεβοῦς, καὶ ἐν ὥρᾳ ταχινῇ ἀναθάλλει εὐλογίαν αὐτοῦ. | 22Блгⷭ҇ве́нїе гдⷭ҇не на мздѣ̀ благочести́вагѡ, и҆ въ ча́съ ско́ръ процвѣте́тъ блгⷭ҇ве́нїе є҆гѡ̀. |
| 23μὴ εἴπῃς Τίς ἐστίν μου χρεία, καὶ τίνα ἀπὸ τοῦ νῦν ἔσται μου τὰ ἀγαθά; | 23Не рцы̀: ка́ѧ мѝ потре́ба є҆́сть, и҆ ка̑ѧ ѿнн҃ѣ бꙋ́дꙋтъ мѝ блага̑ѧ; |
| 24μὴ εἴπῃς Αὐτάρκη μοί ἐστιν, καὶ τί ἀπὸ τοῦ νῦν κακωθήσομαι; | 24Не рцы̀: довѡ́льна мѝ сꙋ́ть, и҆ чи́мъ ѿсе́лѣ ѡ҆ѕло́бленъ бꙋ́дꙋ; |
| 25ἐν ἡμέρᾳ ἀγαθῶν ἀμνησία κακῶν, καὶ ἐν ἡμέρᾳ κακῶν οὐ μνησθήσεται ἀγαθῶν· | 25Въ де́нь благи́хъ забве́нїе ѕлы́хъ, въ де́нь же ѕлы́хъ не воспомѧнꙋ́тсѧ блага̑ѧ: |
| 26ὅτι κοῦφον ἔναντι κυρίου ἐν ἡμέρᾳ τελευτῆς ἀποδοῦναι ἀνθρώπῳ κατὰ τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ. | 26ꙗ҆́кѡ ᲂу҆до́бно є҆́сть пред̾ бг҃омъ, въ де́нь сме́рти возда́ти человѣ́кꙋ по дѣлѡ́мъ є҆гѡ̀. |
| 27κάκωσις ὥρας ἐπιλησμονὴν ποιεῖ τρυφῆς, καὶ ἐν συντελείᾳ ἀνθρώπου ἀποκάλυψις ἔργων αὐτοῦ. | 27Ѡ҆ѕлобле́нїе вре́мене забы́тїе твори́тъ сла́дости, и҆ въ сконча́нїи человѣ́ка ѿкры́тїе дѣ́лъ є҆гѡ̀. |
| 28πρὸ τελευτῆς μὴ μακάριζε μηδένα, καὶ ἐν τέκνοις αὐτοῦ γνωσθήσεται ἀνήρ. | 28Пре́жде сме́рти не блажѝ никого́же, и҆ въ ча́дѣхъ свои́хъ позна́нъ бꙋ́детъ мꙋ́жъ. |
| 29Μὴ πάντα ἄνθρωπον εἴσαγε εἰς τὸν οἶκόν σου· πολλὰ γὰρ τὰ ἔνεδρα τοῦ δολίου. | 29Не всѧ́каго человѣ́ка вводѝ въ до́мъ тво́й: мнѡ́ги бо сꙋ́ть кѡ́зни льсти́вагѡ. |
| 30πέρδιξ θηρευτὴς ἐν καρτάλλῳ, οὕτως καρδία ὑπερηφάνου, καὶ ὡς ὁ κατάσκοπος ἐπιβλέπει πτῶσιν· | 30Ꙗ҆́коже рѧ́бка ᲂу҆ловле́наѧ въ клѣ́тцѣ( ѡ҆бглѧ́даетъ) , та́кѡ се́рдце го́рдагѡ, и҆ ꙗ҆́коже соглѧ́дникъ назира́етъ паде́нїѧ: |
| 31τὰ γὰρ ἀγαθὰ εἰς κακὰ μεταστρέφων ἐνεδρεύει καὶ ἐν τοῖς αἱρετοῖς ἐπιθήσει μῶμον. | 31до́брое бо на ѕло̀ ѡ҆браща́ѧ, подса́дꙋ твори́тъ и҆ на дѡ́брыѧ дѣ́тєли возложи́тъ поро́къ. |
| 32ἀπὸ σπινθῆρος πυρὸς πληθύνεται ἀνθρακιά, καὶ ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς εἰς αἷμα ἐνεδρεύει. | 32Ѿ и҆́скры ѻ҆́гненныѧ ᲂу҆множа́етсѧ ᲂу҆́глїе, и҆ человѣ́къ грѣ́шникъ на кро́вь присѣди́тъ. |
| 33πρόσεχε ἀπὸ κακούργου, πονηρὰ γὰρ τεκταίνει, μήποτε μῶμον εἰς τὸν αἰῶνα δῷ σοι. | 33Блюди́сѧ ѿ ѕлодѣ́ѧ, ѕло́ бо содѣва́етъ, да не когда̀ поро́къ да́стъ тѝ во вѣ́къ. |
| 34ἐνοίκισον ἀλλότριον, καὶ διαστρέψει σε ἐν ταραχαῖς καὶ ἀπαλλοτριώσει σε τῶν ἰδίων σου. | 34Вселѝ чꙋжда́го въ до́мъ тво́й, и҆ разврати́тъ тѧ̀ мѧте́жемъ и҆ чꙋ́жда тѧ̀ сотвори́тъ ѿ твои́хъ тѝ. |