Сїрахъ 50
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Σιμων Ονιου υἱὸς ἱερεὺς ὁ μέγας, ὃς ἐν ζωῇ αὐτοῦ ὑπέρραψεν οἶκον καὶ ἐν ἡμέραις αὐτοῦ ἐστερέωσεν ναόν· | 1Сі́мѡнъ сы́нъ ѻ҆ні́инъ і҆ере́й вели́кїй, и҆́же въ животѣ̀ свое́мъ состро́и до́мъ и҆ во дни̑ своѧ̑ ᲂу҆твердѝ це́рковь. |
| 2καὶ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐθεμελιώθη ὕψος διπλῆς, ἀνάλημμα ὑψηλὸν περιβόλου ἱεροῦ· | 2И҆ тѣ́мъ ѡ҆снована̀ бы́сть высота̀ сꙋгꙋ́ба, воздвиже́нїе высо́ко ѡ҆гражде́нїѧ церко́внагѡ. |
| 3ἐν ἡμέραις αὐτοῦ ἐλατομήθη ἀποδοχεῖον ὑδάτων, λάκκος ὡσεὶ θαλάσσης τὸ περίμετρον· | 3Во дни̑ є҆гѡ̀ ᲂу҆ма́лишасѧ сосꙋ́ди водні́и, ро́въ{ Въ нѣ́к.: мѣ́дь.} ꙗ҆́кѡ мо́рѧ ѡ҆крꙋже́нїе. |
| 4ὁ φροντίζων τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ἀπὸ πτώσεως καὶ ἐνισχύσας πόλιν ἐν πολιορκήσει. | 4Блюды́й лю́ди своѧ̑ ѿ паде́нїѧ и҆ ᲂу҆крѣпи́вый гра́дъ во ѡ҆бсѣде́нїи. |
| 5ὡς ἐδοξάσθη ἐν περιστροφῇ λαοῦ, ἐν ἐξόδῳ οἴκου καταπετάσματος· | 5Ко́ль просла́вленъ бы́сть въ сожи́тельствѣ люді́й, во и҆схо́дѣ до́мꙋ катапета́смы{ завѣ́сы}; |
| 6ὡς ἀστὴρ ἑωθινὸς ἐν μέσῳ νεφελῶν, ὡς σελήνη πλήρης ἐν ἡμέραις, | 6ꙗ҆́кѡ ѕвѣзда̀ ᲂу҆́треннѧѧ посредѣ̀ ѡ҆блакѡ́въ, а҆́ки лꙋна̀ полна̀ во дне́хъ свои́хъ, |
| 7ὡς ἥλιος ἐκλάμπων ἐπὶ ναὸν ὑψίστου καὶ ὡς τόξον φωτίζον ἐν νεφέλαις δόξης, | 7ꙗ҆́кѡ со́лнце сїѧ́ющее на це́рковь вы́шнѧгѡ, и҆ а҆́ки дꙋга̀ свѣтѧ́щаѧсѧ на ѡ҆́блацѣхъ сла́вы: |
| 8ὡς ἄνθος ῥόδων ἐν ἡμέραις νέων, ὡς κρίνα ἐπ᾿ ἐξόδῳ ὕδατος, ὡς βλαστὸς Λιβάνου ἐν ἡμέραις θέρους, | 8ꙗ҆́кѡ цвѣ́тъ ши́пкѡвъ во дне́хъ весе́нныхъ, ꙗ҆́кѡ крі́нъ при и҆схо́дищихъ воды̀, ꙗ҆́кѡ стебло̀ лїва́ново во дне́хъ жа́твы: |
| 9ὡς πῦρ καὶ λίβανος ἐπὶ πυρείου, ὡς σκεῦος χρυσίου ὁλοσφύρητον κεκοσμημένον παντὶ λίθῳ πολυτελεῖ, | 9ꙗ҆́кѡ ѻ҆́гнь и҆ лїва́нъ на ѻ҆гни́щи, |
| 10ὡς ἐλαία ἀναθάλλουσα καρποὺς καὶ ὡς κυπάρισσος ὑψουμένη ἐν νεφέλαις. | 10ꙗ҆́коже сосꙋ́дъ зла́тъ и҆ско́ванъ, ᲂу҆кра́шенъ всѧ́кимъ ка́менїемъ многоцѣ́ннымъ, |
| 11ἐν τῷ ἀναλαμβάνειν αὐτὸν στολὴν δόξης καὶ ἐνδιδύσκεσθαι αὐτὸν συντέλειαν καυχήματος, ἐν ἀναβάσει θυσιαστηρίου ἁγίου ἐδόξασεν περιβολὴν ἁγιάσματος· | 11ꙗ҆́кѡ ма́слина и҆зносѧ́щаѧ плоды̀ и҆ ꙗ҆́кѡ кѷпарі́съ возраста́ѧй до ѡ҆́блакъ. |
| 12ἐν δὲ τῷ δέχεσθαι μέλη ἐκ χειρῶν ἱερέων, καὶ αὐτὸς ἑστὼς παρ᾿ ἐσχάρᾳ βωμοῦ, κυκλόθεν αὐτοῦ στέφανος ἀδελφῶν ὡς βλάστημα κέδρων ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ ἐκύκλωσαν αὐτὸν ὡς στελέχη φοινίκων, | 12Внегда̀ взима́ти є҆мꙋ̀ ѻ҆де́ждꙋ сла́вы и҆ ѡ҆блача́тисѧ є҆мꙋ̀ въ соверше́нїе хвале́нїѧ, въ восхожде́нїи ѻ҆лтарѧ̀ ст҃а́гѡ просла́ви ѻ҆де́ждꙋ ст҃ы́ни. |
| 13καὶ πάντες οἱ υἱοὶ Ααρων ἐν δόξῃ αὐτῶν καὶ προσφορὰ κυρίου ἐν χερσὶν αὐτῶν ἔναντι πάσης ἐκκλησίας Ισραηλ, | 13Внегда́ же прїима́ти ча̑сти ѿ рꙋ́къ і҆ере́йскихъ, и҆ то́й стоѧ́ше при ѻ҆гни́щи ѻ҆лтарѧ̀: |
| 14καὶ συντέλειαν λειτουργῶν ἐπὶ βωμῶν κοσμῆσαι προσφορὰν ὑψίστου παντοκράτορος, | 14ѡ҆́крестъ є҆гѡ̀ вѣне́цъ бра́тїи, ꙗ҆́кѡ прозѧбе́нїе ке́дрско въ лїва́нѣ, и҆ ѡ҆крꙋжи́ша є҆го̀ ꙗ҆́кѡ сте́блїе фі́нїково: |
| 15ἐξέτεινεν ἐπὶ σπονδείου χεῖρα αὐτοῦ καὶ ἔσπεισεν ἐξ αἵματος σταφυλῆς, ἐξέχεεν εἰς θεμέλια θυσιαστηρίου ὀσμὴν εὐωδίας ὑψίστῳ παμβασιλεῖ. | 15и҆ всѝ сы́нове а҆арѡ̑ни во сла́вѣ свое́й, и҆ приноше́нїе гдⷭ҇не въ рꙋка́хъ и҆́хъ пред̾ всѣ́мъ собо́ромъ і҆и҃левымъ. |
| 16τότε ἀνέκραγον οἱ υἱοὶ Ααρων, ἐν σάλπιγξιν ἐλαταῖς ἤχησαν, ἀκουστὴν ἐποίησαν φωνὴν μεγάλην εἰς μνημόσυνον ἔναντι ὑψίστου· | 16И҆ соверше́нїе слꙋжи́телей на ѻ҆лтаре́хъ, є҆́же ᲂу҆краси́ти приноше́нїе вы́шнѧгѡ вседержи́телѧ, |
| 17τότε πᾶς ὁ λαὸς κοινῇ κατέσπευσαν καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν προσκυνῆσαι τῷ κυρίῳ αὐτῶν παντοκράτορι θεῷ ὑψίστῳ· | 17прострѐ на ча́шꙋ возлїѧ́нїѧ рꙋ́кꙋ свою̀, и҆згнетѐ ѿ кро́ве гро́здныѧ, возлїѧ̀ на ѡ҆снова́нїе ѻ҆лтарѧ̀ въ воню̀ благоꙋха́нїѧ вы́шнемꙋ всѣ́хъ цр҃е́ви. |
| 18καὶ ᾔνεσαν οἱ ψαλτῳδοὶ ἐν φωναῖς αὐτῶν, ἐν πλείστῳ ἤχῳ ἐγλυκάνθη μέλος· | 18Тогда̀ возопи́ша сы́нове а҆арѡ̑ни, трꙋба́ми ко́ваными вострꙋби́ша, ᲂу҆слы́шанъ сотвори́ша гла́съ вели́къ на па́мѧть пред̾ вы́шнимъ. |
| 19καὶ ἐδεήθη ὁ λαὸς κυρίου ὑψίστου ἐν προσευχῇ κατέναντι ἐλεήμονος, ἕως συντελεσθῇ κόσμος κυρίου καὶ τὴν λειτουργίαν αὐτοῦ ἐτελείωσαν. | 19Тогда̀ всѝ лю́дїе ѻ҆́бще приспѣ́ша и҆ падо́ша ни́цы на землѝ поклони́тисѧ гдⷭ҇еви своемꙋ̀ вседержи́телю бг҃ꙋ вы́шнемꙋ: |
| 20τότε καταβὰς ἐπῆρεν χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἐκκλησίαν υἱῶν Ισραηλ δοῦναι εὐλογίαν κυρίου ἐκ χειλέων αὐτοῦ καὶ ἐν ὀνόματι αὐτοῦ καυχήσασθαι· | 20и҆ восхвали́ша пѣвцы̀ гла̑сы свои́ми, въ вели́цѣмъ гла́сѣ ᲂу҆слади́сѧ пѣ́нїе: |
| 21καὶ ἐδευτέρωσαν ἐν προσκυνήσει ἐπιδέξασθαι τὴν εὐλογίαν παρὰ ὑψίστου. | 21и҆ помоли́шасѧ лю́дїе гдⷭ҇ꙋ вы́шнемꙋ моли́твою пред̾ млⷭ҇тивымъ, до́ндеже соверши́сѧ красота̀ гдⷭ҇нѧ, и҆ слꙋ́жбꙋ свою̀ сконча́ша. |
| 22Καὶ νῦν εὐλογήσατε τὸν θεὸν πάντων τὸν μεγάλα ποιοῦντα πάντῃ, τὸν ὑψοῦντα ἡμέρας ἡμῶν ἐκ μήτρας καὶ ποιοῦντα μεθ᾿ ἡμῶν κατὰ τὸ ἔλεος αὐτοῦ. | 22Тогда̀ соше́дъ воздви́же рꙋ́ки своѧ̑ на ве́сь собо́ръ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, да́ти бл҃гослове́нїе гдⷭ҇еви ѿ ᲂу҆сте́нъ свои́хъ и҆ и҆́менемъ є҆гѡ̀ похвали́тисѧ. |
| 23δῴη ἡμῖν εὐφροσύνην καρδίας καὶ γενέσθαι εἰρήνην ἐν ἡμέραις ἡμῶν ἐν Ισραηλ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ αἰῶνος· | 23И҆ повторѝ поклоне́нїе прїѧ́ти блгⷭ҇ве́нїе ѿ вы́шнѧгѡ. |
| 24ἐμπιστεύσαι μεθ᾿ ἡμῶν τὸ ἔλεος αὐτοῦ καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν λυτρωσάσθω ἡμᾶς. | 24И҆ нн҃ѣ благослове́нїе бг҃а всѣ́хъ, вє́лїѧ творѧ́щагѡ є҆ди́нагѡ всю́дꙋ, возносѧ́щагѡ дни̑ на́шѧ ѿ ложе́снъ и҆ творѧ́щагѡ съ на́ми по млⷭ҇ти свое́й: |
| 25Ἐν δυσὶν ἔθνεσιν προσώχθισεν ἡ ψυχή μου, καὶ τὸ τρίτον οὐκ ἔστιν ἔθνος· | 25да да́стъ на́мъ весе́лїе се́рдца, и҆ да бꙋ́детъ ми́ръ во дни̑ на́шѧ во і҆и҃ли ꙗ҆́коже дни̑ вѣ́ка: |
| 26οἱ καθήμενοι ἐν ὄρει Σαμαρείας καὶ Φυλιστιιμ καὶ ὁ λαὸς ὁ μωρὸς ὁ κατοικῶν ἐν Σικιμοις. | 26да ᲂу҆вѣ́ритъ съ на́ми млⷭ҇ть свою̀ и҆ во дни̑ своѧ̑ и҆зба́витъ ны̀. |
| 27Παιδείαν συνέσεως καὶ ἐπιστήμης ἐχάραξεν ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ Ἰησοῦς υἱὸς Σιραχ Ελεαζαρ ὁ Ιεροσολυμίτης, ὃς ἀνώμβρησεν σοφίαν ἀπὸ καρδίας αὐτοῦ. | 27Два̀ ꙗ҆зы̑ка ѡ҆мерзѣ́ста дꙋшѝ мое́й, а҆ тре́тїй нѣ́сть ꙗ҆зы́къ: |
| 28μακάριος ὃς ἐν τούτοις ἀναστραφήσεται, καὶ θεὶς αὐτὰ ἐπὶ καρδίαν αὐτοῦ σοφισθήσεται· | 28сѣдѧ́щїи на горѣ̀ самарі́йстѣй и҆ фѷлїсті́млѧне, и҆ лю́дїе бꙋ́и живꙋ́щїи въ сїкі́мѣхъ. |
| 29ἐὰν γὰρ αὐτὰ ποιήσῃ, πρὸς πάντα ἰσχύσει· ὅτι φῶς κυρίου τὸ ἴχνος αὐτοῦ. | 29Наказа́нїе ра́зꙋма и҆ вѣ́дѣнїѧ начерта̀ въ кни́зѣ се́й і҆исꙋ́съ сы́нъ сїра́ховъ, і҆ерⷭ҇ли́млѧнинъ, и҆́же ѡ҆дождѝ премꙋ́дрость ѿ се́рдца своегѡ̀. |
| 30Блаже́нъ, и҆́же въ си́хъ поживе́тъ, и҆ и҆́же ѧ҆̀ положи́тъ въ се́рдцы свое́мъ, ᲂу҆премꙋ́дритсѧ. | |
| 31А҆́ще бо сотвори́тъ сїѧ̑, ко всѣ̑мъ ᲂу҆крѣпи́тсѧ, ꙗ҆́кѡ свѣ́тъ гдⷭ҇ень слѣ́дъ є҆гѡ̀. |