Сїрахъ 40
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ἀσχολία μεγάλη ἔκτισται παντὶ ἀνθρώπῳ καὶ ζυγὸς βαρὺς ἐπὶ υἱοὺς Αδαμ ἀφ᾿ ἡμέρας ἐξόδου ἐκ γαστρὸς μητρὸς αὐτῶν ἕως ἡμέρας ἐπιστροφῆς εἰς μητέρα πάντων· | 1Непра́зднство ве́лїе создано̀ бы́сть всѧ́комꙋ человѣ́кꙋ, и҆ и҆́го тѧ́жко на сынѣ́хъ а҆да́млихъ, ѿ днѐ и҆схо́да и҆з̾ чре́ва ма́тере и҆́хъ до днѐ погребе́нїѧ въ ма́терь всѣ́хъ. |
| 2τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν καὶ φόβον καρδίας, ἐπίνοια προσδοκίας, ἡμέρα τελευτῆς. | 2Размышлє́нїѧ и҆́хъ и҆ стра́хъ серде́чный, помышле́нїе ча́ѧнїѧ, де́нь сконча́нїѧ: |
| 3ἀπὸ καθημένου ἐπὶ θρόνου ἐνδόξου καὶ ἕως τεταπεινωμένου ἐν γῇ καὶ σποδῷ, | 3ѿ сѣдѧ́щагѡ на престо́лѣ сла́вы и҆ да́же до смире́ннагѡ на землѝ и҆ пе́пелѣ, |
| 4ἀπὸ φοροῦντος ὑακίνθινον καὶ στέφανον καὶ ἕως περιβαλλομένου ὠμόλινον θυμὸς καὶ ζῆλος καὶ ταραχὴ καὶ σάλος καὶ φόβος θανάτου καὶ μηνίαμα καὶ ἔρις. | 4ѿ носѧ́щагѡ багрѧни́цꙋ и҆ вѣне́цъ и҆ да́же до ѡ҆дѣва́ющагѡсѧ льнѧ́ною, |
| 5καὶ ἐν καιρῷ ἀναπαύσεως ἐπὶ κοίτης ὕπνος νυκτὸς ἀλλοιοῖ γνῶσιν αὐτοῦ· | 5ꙗ҆́рость и҆ за́висть, и҆ мѧте́жъ и҆ молва̀, и҆ стра́хъ сме́рти и҆ вражда̀ и҆ рве́нїе, и҆ во вре́мѧ поко́ѧ на ло́жи со́нъ нощны́й и҆змѣнѧ́етъ ра́зꙋмъ є҆гѡ̀: |
| 6ὀλίγον ὡς οὐδὲν ἐν ἀναπαύσει, καὶ ἀπ᾿ ἐκείνου ἐν ὕπνοις ὡς ἐν ἡμέρᾳ σκοπιᾶς τεθορυβημένος ἐν ὁράσει καρδίας αὐτοῦ ὡς ἐκπεφευγὼς ἀπὸ προσώπου πολέμου· | 6ма́лѡ ꙗ҆́кѡ ничто́же на поко́й, и҆ ѿ тогѡ̀ во снѣ́хъ ꙗ҆́кѡ во дне́хъ блюде́нїѧ: |
| 7ἐν καιρῷ χρείας αὐτοῦ ἐξηγέρθη καὶ ἀποθαυμάζων εἰς οὐδένα φόβον. | 7возмꙋще́нъ видѣ́нїемъ се́рдца своегѡ̀, ꙗ҆́кѡ и҆збѣжа́въ ѿ лица̀ бра́ни, во вре́мѧ спасе́нїѧ своегѡ̀ воста̀, и҆ дивѧ́сѧ ни при є҆ди́нѣмъ же стра́сѣ. |
| 8μετὰ πάσης σαρκὸς ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, καὶ ἐπὶ ἁμαρτωλῶν ἑπταπλάσια πρὸς ταῦτα· | 8Со всѧ́кою пло́тїю ѿ человѣ́ка да́же до скота̀, и҆ на грѣ́шныхъ седмери́цею къ си̑мъ: |
| 9θάνατος καὶ αἷμα καὶ ἔρις καὶ ῥομφαία, ἐπαγωγαί, λιμὸς καὶ σύντριμμα καὶ μάστιξ. | 9сме́рть и҆ кро́вь, и҆ рве́нїе и҆ ѻ҆рꙋ́жїе, наведє́нїѧ, гла́дъ и҆ сокрꙋше́нїе и҆ ра̑ны, |
| 10ἐπὶ τοὺς ἀνόμους ἐκτίσθη ταῦτα πάντα, καὶ δι᾿ αὐτοὺς ἐγένετο ὁ κατακλυσμός. | 10на беззако́нныхъ создана̑ бы́ша сїѧ̑ всѧ̑, и҆ си́хъ ра́ди бы́сть пото́пъ. |
| 11πάντα, ὅσα ἀπὸ γῆς, εἰς γῆν ἀναστρέφει, καὶ ἀπὸ ὑδάτων, εἰς θάλασσαν ἀνακάμπτει. | 11Всѧ̑, є҆ли̑ка ѿ землѝ, въ зе́млю возвраща́ютсѧ, и҆ ѿ воды̀, въ мо́ре возвраща́ютсѧ. |
| 12Πᾶν δῶρον καὶ ἀδικία ἐξαλειφθήσεται, καὶ πίστις εἰς τὸν αἰῶνα στήσεται. | 12Всѧ́къ да́ръ и҆ непра́вда и҆стреби́тсѧ, а҆ вѣ́ра во вѣ́къ стоѧ́ти бꙋ́детъ. |
| 13χρήματα ἀδίκων ὡς ποταμὸς ξηρανθήσεται καὶ ὡς βροντὴ μεγάλη ἐν ὑετῷ ἐξηχήσει· | 13И҆мѣ́нїе непра́ведныхъ ꙗ҆́кѡ рѣка̀ и҆́зсхнетъ, и҆ ꙗ҆́коже гро́мъ вели́къ въ до́ждь возгреми́тъ. |
| 14ἐν τῷ ἀνοῖξαι αὐτὸν χεῖρας εὐφρανθήσεται, οὕτως οἱ παραβαίνοντες εἰς συντέλειαν ἐκλείψουσιν. | 14Є҆гда̀ разгне́тъ рꙋ́цѣ, возвесели́тсѧ, та́кѡ престꙋпа́ющїи до конца̀ и҆сче́знꙋтъ. |
| 15ἔκγονα ἀσεβῶν οὐ πληθυνεῖ κλάδους, καὶ ῥίζαι ἀκάθαρτοι ἐπ᾿ ἀκροτόμου πέτρας· | 15И҆сча̑дїѧ нечести́выхъ не ᲂу҆мно́жатъ вѣ́твїй, и҆ корє́нїѧ нечи̑стаѧ на тве́рдѣ ка́мени: |
| 16ἄχι ἐπὶ παντὸς ὕδατος καὶ χείλους ποταμοῦ πρὸ παντὸς χόρτου ἐκτιλήσεται. | 16ѕла́къ над̾ всѧ́кою водо́ю и҆ на бре́зѣ рѣкѝ пре́жде всѧ́кїѧ травы̀ и҆сто́рженъ бꙋ́детъ. |
| 17χάρις ὡς παράδεισος ἐν εὐλογίαις, καὶ ἐλεημοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα διαμενεῖ. | 17Благода́ть ꙗ҆́кѡ ра́й во благослове́нїихъ, и҆ ми́лостынѧ во вѣ́къ пребыва́етъ. |
| 18Ζωὴ αὐτάρκους καὶ ἐργάτου γλυκανθήσεται, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα ὁ εὑρίσκων θησαυρόν. | 18Живо́тъ самодово́льнагѡ дѣ́лателѧ ᲂу҆слади́тсѧ, и҆ па́че ѻ҆бои́хъ ѡ҆брѣта́ѧй сокро́вище. |
| 19τέκνα καὶ οἰκοδομὴ πόλεως στηρίζουσιν ὄνομα, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα γυνὴ ἄμωμος λογίζεται. | 19Ча̑да и҆ созида́нїе гра́да ᲂу҆твержда́ютъ и҆́мѧ, и҆ па́че ѻ҆бои́хъ жена̀ непоро́чна вмѣнѧ́етсѧ. |
| 20οἶνος καὶ μουσικὰ εὐφραίνουσιν καρδίαν, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα ἀγάπησις σοφίας. | 20Вїно̀ и҆ мꙋсїкі́а веселѧ́тъ се́рдце, а҆ па́че ѻ҆бои́хъ возлюбле́нїе премꙋ́дрости. |
| 21αὐλὸς καὶ ψαλτήριον ἡδύνουσιν μέλη, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα γλῶσσα ἡδεῖα. | 21Свирѣ́ль и҆ ѱалти́рь ᲂу҆слажда́ютъ пѣ́снь, а҆ па́че ѻ҆бои́хъ ѧ҆зы́къ сла́дкїй. |
| 22χάριν καὶ κάλλος ἐπιθυμήσει ὀφθαλμὸς καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα χλόην σπόρου. | 22Благода́ти и҆ добро́ты возжела́етъ ѻ҆́ко твоѐ, а҆ па́че ѻ҆бои́хъ ѕла́ка сѣ́мене. |
| 23φίλος καὶ ἑταῖρος εἰς καιρὸν ἀπαντῶντες, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα γυνὴ μετὰ ἀνδρός. | 23Прїѧ́тель и҆ дрꙋ́гъ срѣта̑ющасѧ во вре́мѧ, а҆ па́че ѻ҆бои́хъ жена̀ съ мꙋ́жемъ. |
| 24ἀδελφοὶ καὶ βοήθεια εἰς καιρὸν θλίψεως, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα ἐλεημοσύνη ῥύσεται. | 24Бра́тїѧ и҆ по́мощь во вре́мѧ ско́рби, а҆ па́че ѻ҆бои́хъ ми́лостынѧ и҆зба́витъ. |
| 25χρυσίον καὶ ἀργύριον ἐπιστήσουσιν πόδα, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα βουλὴ εὐδοκιμεῖται. | 25Зла́то и҆ сребро̀ ᲂу҆твердѧ́тъ но́гꙋ, а҆ па́че ѻ҆бои́хъ совѣ́тъ благоꙋго́денъ бꙋ́детъ. |
| 26χρήματα καὶ ἰσχὺς ἀνυψώσουσιν καρδίαν, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα φόβος κυρίου· οὐκ ἔστιν ἐν φόβῳ κυρίου ἐλάττωσις, καὶ οὐκ ἔστιν ἐπιζητῆσαι ἐν αὐτῷ βοήθειαν· | 26И҆мѣ́нїе и҆ крѣ́пость вознесꙋ́тъ се́рдце, а҆ па́че ѻ҆бои́хъ стра́хъ гдⷭ҇ень: |
| 27φόβος κυρίου ὡς παράδεισος εὐλογίας, καὶ ὑπὲρ πᾶσαν δόξαν ἐκάλυψεν αὐτόν. | 27нѣ́сть во стра́сѣ гдⷭ҇ни ᲂу҆мале́нїѧ и҆ нѣ́сть въ не́мъ лише́нїѧ по́мощи: |
| 28Τέκνον, ζωὴν ἐπαιτήσεως μὴ βιώσῃς· κρεῖσσον ἀποθανεῖν ἢ ἐπαιτεῖν. | 28стра́хъ гдⷭ҇ень ꙗ҆́кѡ ра́й благослове́нїѧ, и҆ па́че всѧ́кїѧ сла́вы покры̀ є҆го̀. |
| 29ἀνὴρ βλέπων εἰς τράπεζαν ἀλλοτρίαν, οὐκ ἔστιν αὐτοῦ ὁ βίος ἐν λογισμῷ ζωῆς, ἀλισγήσει ψυχὴν αὐτοῦ ἐν ἐδέσμασιν ἀλλοτρίοις· ἀνὴρ δὲ ἐπιστήμων καὶ πεπαιδευμένος φυλάξεται. | 29Ча́до, живото́мъ просли́вымъ не живѝ: лꙋ́чше ᲂу҆мре́ти, не́жели проси́ти. |
| 30ἐν στόματι ἀναιδοῦς γλυκανθήσεται ἐπαίτησις, καὶ ἐν κοιλίᾳ αὐτοῦ πῦρ καήσεται. | 30Мꙋ́жъ зрѧ̀ на чꙋждꙋ́ю трапе́зꙋ, нѣ́сть живо́тъ є҆гѡ̀ въ числѣ̀ живота̀: ѡ҆печа́литъ дꙋ́шꙋ свою̀ чꙋжды́ми бра́шны: |
| 31мꙋ́жъ же хꙋдо́гъ и҆ нака́занъ сохрани́тсѧ. | |
| 32Во ᲂу҆стѣ́хъ нестыдли́вагѡ проше́нїе ᲂу҆слади́тсѧ, и҆ во чре́вѣ є҆гѡ̀ ѻ҆́гнь возгори́тсѧ. |