Сїрахъ 10
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Κριτὴς σοφὸς παιδεύσει τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ ἡγεμονία συνετοῦ τεταγμένη ἔσται. | 1Премꙋ́дръ сꙋдїѧ̀ наказꙋ́етъ лю́ди своѧ̑, и҆ влады́чество разꙋми́вагѡ благочи́нно бꙋ́детъ. |
| 2κατὰ τὸν κριτὴν τοῦ λαοῦ οὕτως καὶ οἱ λειτουργοὶ αὐτοῦ, καὶ κατὰ τὸν ἡγούμενον τῆς πόλεως πάντες οἱ κατοικοῦντες αὐτήν. | 2Ꙗ҆́коже сꙋдїѧ̀ люді́й свои́хъ, та́кѡ и҆ слꙋзѝ є҆гѡ̀, и҆ ꙗ҆́коже влады́ка гра́да, та́кѡ и҆ всѝ живꙋ́щїи въ не́мъ. |
| 3βασιλεὺς ἀπαίδευτος ἀπολεῖ τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ πόλις οἰκισθήσεται ἐν συνέσει δυναστῶν. | 3Ца́рь ненака́заный погꙋби́тъ лю́ди своѧ̑: и҆ гра́дъ насели́тсѧ премꙋ́дростїю си́льныхъ. |
| 4ἐν χειρὶ κυρίου ἡ ἐξουσία τῆς γῆς, καὶ τὸν χρήσιμον ἐγερεῖ εἰς καιρὸν ἐπ᾿ αὐτῆς. | 4Въ рꙋцѣ̀ гдⷭ҇ни вла́сть землѝ, и҆ потре́бнаго воздви́гнетъ во вре́мѧ на не́й. |
| 5ἐν χειρὶ κυρίου εὐοδία ἀνδρός, καὶ προσώπῳ γραμματέως ἐπιθήσει δόξαν αὐτοῦ. | 5Въ рꙋцѣ̀ гдⷭ҇ни благо́е ше́ствїе мꙋ́жа, и҆ на лицы̀ кни́жника возложи́тъ сла́вꙋ свою̀. |
| 6Ἐπὶ παντὶ ἀδικήματι μὴ μηνιάσῃς τῷ πλησίον καὶ μὴ πρᾶσσε μηδὲν ἐν ἔργοις ὕβρεως. | 6Во всѧ́цѣй непра́вдѣ не держѝ гнѣ́ва на и҆́скреннѧго и҆ не творѝ нико́егѡ въ дѣ́лѣхъ досажде́нїѧ. |
| 7μισητὴ ἔναντι κυρίου καὶ ἀνθρώπων ὑπερηφανία, καὶ ἐξ ἀμφοτέρων πλημμελὴς ἡ ἀδικία. | 7Возненави́дѣна пред̾ бг҃омъ и҆ человѣ̑ки горды́нѧ и҆ ѿ ѻ҆бои́хъ сотвори́тъ непра́вєднаѧ. |
| 8βασιλεία ἀπὸ ἔθνους εἰς ἔθνος μετάγεται διὰ ἀδικίας καὶ ὕβρεις καὶ χρήματα. | 8Ца́рство ѿ ꙗ҆зы́ка въ ꙗ҆зы́къ прево́дитсѧ, ра́ди непра́вды и҆ досажде́нїѧ и҆ и҆мѣ́нїй льсти́выхъ. |
| 9τί ὑπερηφανεύεται γῆ καὶ σποδός; ὅτι ἐν ζωῇ ἔρριψα τὰ ἐνδόσθια αὐτοῦ. | 9Почто̀ горди́тсѧ землѧ̀ и҆ пе́пелъ; |
| 10μακρὸν ἀρρώστημα, σκώπτει ἰατρός· καὶ βασιλεὺς σήμερον, καὶ αὔριον τελευτήσει. | 10Ꙗ҆́кѡ въ животѣ̀ и҆зверго́хъ ᲂу҆тро́бꙋ є҆гѡ̀. |
| 11ἐν γὰρ τῷ ἀποθανεῖν ἄνθρωπον κληρονομήσει ἑρπετὰ καὶ θηρία καὶ σκώληκας. | 11До́лгꙋю болѣ́знь ѿсѣца́етъ вра́чь: |
| 12Ἀρχὴ ὑπερηφανίας ἀνθρώπου ἀφίστασθαι ἀπὸ κυρίου, καὶ ἀπὸ τοῦ ποιήσαντος αὐτὸν ἀπέστη ἡ καρδία αὐτοῦ. | 12и҆ ца́рь дне́сь, а҆ ᲂу҆́трѡ ᲂу҆́мретъ. |
| 13ὅτι ἀρχὴ ὑπερηφανίας ἁμαρτία, καὶ ὁ κρατῶν αὐτῆς ἐξομβρήσει βδέλυγμα· διὰ τοῦτο παρεδόξασεν κύριος τὰς ἐπαγωγὰς καὶ κατέστρεψεν εἰς τέλος αὐτούς. | 13И҆́бо є҆гда̀ ᲂу҆́мретъ человѣ́къ, наслѣ́дитъ га́ды и҆ ѕвѣ̑ри и҆ че́рвїе. |
| 14θρόνους ἀρχόντων καθεῖλεν ὁ κύριος καὶ ἐκάθισεν πραεῖς ἀντ αὐτῶν· | 14Нача́ло горды́ни человѣ́кꙋ ѿстꙋпле́нїе ѿ гдⷭ҇а, и҆ є҆гда̀ ѿ сотво́ршаго и҆̀ ѿвраща́етсѧ се́рдце є҆гѡ̀: |
| 15ῥίζας ἐθνῶν ἐξέτιλεν ὁ κύριος καὶ ἐφύτευσεν ταπεινοὺς ἀντ αὐτῶν· | 15ꙗ҆́кѡ нача́ло грѣха̀ горды́нѧ, и҆ держа́й ю҆̀ и҆зры́гнетъ скве́рнꙋ. |
| 16χώρας ἐθνῶν κατέστρεψεν ὁ κύριος καὶ ἀπώλεσεν αὐτὰς ἕως θεμελίων γῆς· | 16Сегѡ̀ ра́ди ѡ҆безсла́ви гдⷭ҇ь въ наведе́нїихъ ѕѡ́лъ и҆ низвратѝ и҆̀хъ до конца̀: |
| 17ἐξῆρεν ἐξ αὐτῶν καὶ ἀπώλεσεν αὐτοὺς καὶ κατέπαυσεν ἀπὸ γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν. | 17престо́лы кнѧзе́й низложѝ гдⷭ҇ь и҆ посадѝ крѡ́ткїѧ вмѣ́стѡ и҆́хъ, |
| 18οὐκ ἔκτισται ἀνθρώποις ὑπερηφανία οὐδὲ ὀργὴ θυμοῦ γεννήμασιν γυναικῶν. | 18корє́нїѧ ꙗ҆зы́кѡвъ го́рдыхъ и҆сто́рже гдⷭ҇ь и҆ насадѝ смирє́нныѧ вмѣ́стѡ и҆́хъ, |
| 19Σπέρμα ἔντιμον ποῖον; σπέρμα ἀνθρώπου. σπέρμα ἔντιμον ποῖον; οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον. σπέρμα ἄτιμον ποῖον; σπέρμα ἀνθρώπου. σπέρμα ἄτιμον ποῖον; οἱ παραβαίνοντες ἐντολάς. | 19страны̑ ꙗ҆зы́кѡвъ низвратѝ гдⷭ҇ь и҆ погꙋбѝ и҆̀хъ до ѡ҆снова́нїѧ землѝ, |
| 20ἐν μέσῳ ἀδελφῶν ὁ ἡγούμενος αὐτῶν ἔντιμος, καὶ οἱ φοβούμενοι κύριον ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ. | 20и҆зсꙋшѝ ѿ ни́хъ и҆ погꙋбѝ и҆̀хъ и҆ потребѝ ѿ землѝ па́мѧть и҆́хъ. |
| 21 | 21Не создана̀ бы́сть человѣ́кѡмъ горды́нѧ, ни гнѣ́въ ꙗ҆́рости рожде́нїємъ же́нъ. |
| 22πλούσιος καὶ ἔνδοξος καὶ πτωχός, τὸ καύχημα αὐτῶν φόβος κυρίου. | 22Сѣ́мѧ честно́е ко́е; сѣ́мѧ человѣ́ческое. сѣ́мѧ честно́е ко́е; боѧ́щїисѧ гдⷭ҇а. |
| 23οὐ δίκαιον ἀτιμάσαι πτωχὸν συνετόν, καὶ οὐ καθήκει δοξάσαι ἄνδρα ἁμαρτωλόν. | 23Сѣ́мѧ безче́стное ко́е; сѣ́мѧ человѣ́ческое. сѣ́мѧ безче́стное ко́е; престꙋпа́ющїи за́пѡвѣди. |
| 24μεγιστὰν καὶ κριτὴς καὶ δυνάστης δοξασθήσεται, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτῶν τις μείζων τοῦ φοβουμένου τὸν κύριον. | 24Посредѣ̀ бра́тїи старѣ́йшина и҆́хъ че́стенъ, и҆ боѧ́щїисѧ гдⷭ҇а пред̾ ѻ҆чи́ма є҆гѡ̀. |
| 25οἰκέτῃ σοφῷ ἐλεύθεροι λειτουργήσουσιν, καὶ ἀνὴρ ἐπιστήμων οὐ γογγύσει. | 25Бога́тъ и҆ сла́венъ и҆ ни́щь, похвала̀ и҆́хъ стра́хъ гдⷭ҇ень. |
| 26Μὴ σοφίζου ποιῆσαι τὸ ἔργον σου καὶ μὴ δοξάζου ἐν καιρῷ στενοχωρίας σου. | 26Непра́ведно є҆́сть ᲂу҆корѧ́ти ни́ща разꙋми́ва, и҆ не подоба́етъ сла́вити мꙋ́жа грѣ́шника. |
| 27κρείσσων ἐργαζόμενος καὶ περισσεύων ἐν πᾶσιν ἢ περιπατῶν δοξαζόμενος καὶ ἀπορῶν ἄρτων. | 27Вельмо́жа и҆ сꙋдїѧ̀ и҆ си́льный сла́вни бꙋ́дꙋтъ, и҆ нѣ́сть ѿ ни́хъ ни є҆ди́нъ вѧ́щшїй боѧ́щагѡсѧ гдⷭ҇а. |
| 28τέκνον, ἐν πραύτητι δόξασον τὴν ψυχήν σου καὶ δὸς αὐτῇ τιμὴν κατὰ τὴν ἀξίαν αὐτῆς. | 28Рабꙋ̀ разꙋми́вꙋ свобо́днїи послꙋ́жатъ, и҆ мꙋ́жъ хи́тръ не поро́пщетъ наказꙋ́емь. |
| 29τὸν ἁμαρτάνοντα εἰς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίς δικαιώσει; καὶ τίς δοξάσει τὸν ἀτιμάζοντα τὴν ζωὴν αὐτοῦ; | 29Не мꙋдри́сѧ твори́ти дѣ́ла своегѡ̀, и҆ не сла́ви себѐ во вре́мѧ тꙋгѝ твоеѧ̀. |
| 30πτωχὸς δοξάζεται δι᾿ ἐπιστήμην αὐτοῦ, καὶ πλούσιος δοξάζεται διὰ τὸν πλοῦτον αὐτοῦ. | 30Лꙋ́чше дѣ́лаѧй и҆ и҆з̾ѡби́лꙋѧй во все́мъ, не́же сла́вѧйсѧ и҆ лиша́ѧйсѧ хлѣ́ба. |
| 31ὁ δεδοξασμένος ἐν πτωχείᾳ, καὶ ἐν πλούτῳ ποσαχῶς; καὶ ὁ ἄδοξος ἐν πλούτῳ, καὶ ἐν πτωχείᾳ ποσαχῶς; | 31Ча́до, кро́тостїю просла́ви дꙋ́шꙋ твою̀ и҆ да́ждь є҆́й че́сть по досто́инствꙋ є҆ѧ̀. |
| 32Согрѣша́ющаго на дꙋ́шꙋ свою̀ кто̀ ѡ҆правди́тъ; и҆ кто̀ просла́витъ безче́ствꙋюща живо́тъ сво́й; | |
| 33Ни́щїй сла́вимь є҆́сть вѣ́жества ра́ди своегѡ̀, и҆ бога́тый сла́вимь є҆́сть бога́тства ра́ди своегѡ̀. | |
| 34Прославлѧ́емый же въ нищетѣ̀, а҆ въ бога́тствѣ кольмѝ па́че; безсла́вный же въ бога́тствѣ, а҆ въ нищетѣ̀ кольмѝ па́че; |