Сїрахъ 45

LXX, Rahlfs	Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐξήγαγεν ἐξ αὐτοῦ ἄνδρα ἐλέους εὑρίσκοντα χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς πάσης σαρκὸς ἠγαπημένον ὑπὸ θεοῦ καὶ ἀνθρώπων Μωυσῆν, οὗ τὸ μνημόσυνον ἐν εὐλογίαις·	1Возлю́бленный бг҃омъ и҆ челѡвѣ́ки мѡѷсе́й, є҆гѡ́же па́мѧть во благослове́нїихъ.
2ὡμοίωσεν αὐτὸν δόξῃ ἁγίων καὶ ἐμεγάλυνεν αὐτὸν ἐν φόβοις ἐχθρῶν·	2Оу҆подо́билъ є҆́сть є҆го̀ сла́вѣ ст҃ы́хъ и҆ возвели́чи є҆го̀ во стра́сѣ врагѡ́въ.
3ἐν λόγοις αὐτοῦ σημεῖα κατέπαυσεν, ἐδόξασεν αὐτὸν κατὰ πρόσωπον βασιλέων· ἐνετείλατο αὐτῷ πρὸς λαὸν αὐτοῦ καὶ ἔδειξεν αὐτῷ τῆς δόξης αὐτοῦ·	3Во словесѣ́хъ є҆гѡ̀ зна́мєнїѧ ᲂу҆ста́ви и҆ просла́ви є҆го̀ пред̾ лице́мъ царе́й: заповѣ́да є҆мꙋ̀ къ лю́демъ свои̑мъ и҆ показа̀ є҆мꙋ̀ сла́вꙋ свою̀:
4ἐν πίστει καὶ πραύτητι αὐτὸν ἡγίασεν, ἐξελέξατο αὐτὸν ἐκ πάσης σαρκός·	4въ вѣ́рѣ и҆ кро́тости є҆гѡ̀ ѡ҆ст҃ѝ є҆го̀, и҆збра̀ є҆го̀ ѿ всѧ́кїѧ пло́ти.
5ἠκούτισεν αὐτὸν τῆς φωνῆς αὐτοῦ καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὸν γνόφον καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κατὰ πρόσωπον ἐντολάς, νόμον ζωῆς καὶ ἐπιστήμης, διδάξαι τὸν Ιακωβ διαθήκην καὶ κρίματα αὐτοῦ τὸν Ισραηλ.	5Слы́шанъ сотвори́лъ є҆́сть є҆мꙋ̀ гла́съ сво́й и҆ введѐ є҆го̀ во мглꙋ̀,
6Ααρων ὕψωσεν ἅγιον ὅμοιον αὐτῷ ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐκ φυλῆς Λευι·	6и҆ дадѐ є҆мꙋ̀ пред̾ лице́мъ за́пѡвѣди, зако́нъ жи́зни и҆ вѣ́дѣнїѧ, є҆́же наꙋчи́ти і҆а́кѡва завѣ́тꙋ и҆ сꙋдьба́мъ є҆гѡ̀ і҆и҃лѧ.
7ἔστησεν αὐτὸν διαθήκην αἰῶνος καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἱερατείαν λαοῦ· ἐμακάρισεν αὐτὸν ἐν εὐκοσμίᾳ καὶ περιέζωσεν αὐτὸν περιστολὴν δόξης·	7А҆арѡ́на возвы́си ст҃а, подо́бна є҆мꙋ̀ бра́та є҆гѡ̀ ѿ колѣ́на леѵі́ина,
8ἐνέδυσεν αὐτὸν συντέλειαν καυχήματος καὶ ἐστερέωσεν αὐτὸν σκεύεσιν ἰσχύος, περισκελῆ καὶ ποδήρη καὶ ἐπωμίδα·	8поста́ви є҆мꙋ̀ завѣ́тъ вѣ́ченъ и҆ дадѐ є҆мꙋ̀ і҆ере́йство люді́й, ᲂу҆блажѝ є҆го̀ благоꙋкраше́нїемъ и҆ препоѧ́са є҆го̀ ѻ҆де́ждою сла́вы,
9καὶ ἐκύκλωσεν αὐτὸν ῥοίσκοις, χρυσοῖς κώδωσιν πλείστοις κυκλόθεν, ἠχῆσαι φωνὴν ἐν βήμασιν αὐτοῦ, ἀκουστὸν ποιῆσαι ἦχον ἐν ναῷ εἰς μνημόσυνον υἱοῖς λαοῦ αὐτοῦ·	9ѡ҆блечѐ є҆го̀ въ соверше́нїе хвале́нїѧ и҆ ᲂу҆твердѝ є҆го̀ сосꙋ́дами крѣ́пости,
10στολῇ ἁγίᾳ, χρυσῷ καὶ ὑακίνθῳ καὶ πορφύρᾳ, ἔργῳ ποικιλτοῦ, λογείῳ κρίσεως, δήλοις ἀληθείας, κεκλωσμένῃ κόκκῳ, ἔργῳ τεχνίτου,	10ѡ҆сте́гнми и҆ поди́ромъ и҆ є҆пѡмі́дою,
11λίθοις πολυτελέσιν γλύμματος σφραγῖδος ἐν δέσει χρυσίου, ἔργῳ λιθουργοῦ, εἰς μνημόσυνον ἐν γραφῇ κεκολαμμένῃ κατ᾿ ἀριθμὸν φυλῶν Ισραηλ·	11и҆ ѡ҆крꙋжѝ є҆го̀ шипки̑ златы́ми и҆ звонцы̑ мно́гими ѡ҆́крестъ, глаша́ти гла́съ во стꙋпа́нїихъ є҆гѡ̀, слы́шанъ твори́ти гла́съ въ це́ркви въ па́мѧть сынѡ́мъ люді́й свои́хъ:
12στέφανον χρυσοῦν ἐπάνω κιδάρεως, ἐκτύπωμα σφραγῖδος ἁγιάσματος, καύχημα τιμῆς, ἔργον ἰσχύος, ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν κοσμούμενα·	12ѻ҆де́ждою ст҃о́ю, со зла́томъ и҆ ѵ҆акі́нѳомъ и҆ порфѵ́рою, дѣ́ломъ пестродѣ́льца, сло́вомъ сꙋда̀, ꙗ҆вле́ньми и҆́стины,
13ὡραῖα πρὸ αὐτοῦ οὐ γέγονεν τοιαῦτα, ἕως αἰῶνος οὐκ ἐνεδύσατο ἀλλογενὴς πλὴν τῶν υἱῶν αὐτοῦ μόνον καὶ τὰ ἔκγονα αὐτοῦ διὰ παντός.	13и҆стка́нною багрѧ́ностїю, дѣ́ломъ хꙋдо́жничимъ, ка́мєнїи многоцѣ́нными, и҆зваѧ́ньми печа́ти, въ свѧза́нїи зла́та, дѣ́ломъ каменнодѣ́лателѧ, на па́мѧть въ писа́нїи и҆зва́ѧннѣмъ по числꙋ̀ колѣ́нъ і҆и҃левыхъ:
14θυσίαι αὐτοῦ ὁλοκαρπωθήσονται καθ᾿ ἡμέραν ἐνδελεχῶς δίς.	14вѣне́цъ зла́тъ верхꙋ̀ кїда́ра, и҆з̾ѡбраже́нїе печа́ти ст҃ы́ни, похвала̀ че́сти, дѣ́ло крѣ́пости, вожделѣ̑нїѧ ѻ҆че́съ краси̑ма прекра̑сна.
15ἐπλήρωσεν Μωϋσῆς τὰς χεῖρας καὶ ἔχρισεν αὐτὸν ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ· ἐγενήθη αὐτῷ εἰς διαθήκην αἰῶνος καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἐν ἡμέραις οὐρανοῦ λειτουργεῖν αὐτῷ ἅμα καὶ ἱερατεύειν καὶ εὐλογεῖν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν τῷ ὀνόματι.	15Пре́жде є҆гѡ̀ не бы́ша такѡва́ѧ до вѣ́ка.
16ἐξελέξατο αὐτὸν ἀπὸ παντὸς ζῶντος προσαγαγεῖν κάρπωσιν κυρίῳ, θυμίαμα καὶ εὐωδίαν εἰς μνημόσυνον, ἐξιλάσκεσθαι περὶ τοῦ λαοῦ σου.	16Не ѡ҆блече́сѧ и҆ноплеме́нникъ, то́чїю сы́нове є҆гѡ̀ и҆ внꙋ́чата є҆гѡ̀ прⷭ҇нѡ.
17ἔδωκεν αὐτῷ ἐν ἐντολαῖς αὐτοῦ ἐξουσίαν ἐν διαθήκαις κριμάτων διδάξαι τὸν Ιακωβ τὰ μαρτύρια καὶ ἐν νόμῳ αὐτοῦ φωτίσαι Ισραηλ.	17Жє́ртвы и҆́хъ приноси̑мы бѧ́хꙋ по всѧ̑ дни̑ непреста́ннѡ два́жды.
18ἐπισυνέστησαν αὐτῷ ἀλλότριοι καὶ ἐζήλωσαν αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἄνδρες οἱ περὶ Δαθαν καὶ Αβιρων καὶ ἡ συναγωγὴ Κορε ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ·	18И҆спо́лни мѡѷсе́й рꙋ́цѣ и҆ пома́за є҆го̀ є҆ле́емъ ст҃ы́мъ.
19εἶδεν κύριος καὶ οὐκ εὐδόκησεν, καὶ συνετελέσθησαν ἐν θυμῷ ὀργῆς· ἐποίησεν αὐτοῖς τέρατα καταναλῶσαι ἐν πυρὶ φλογὸς αὐτοῦ.	19Бы́сть є҆мꙋ̀ въ завѣ́тъ вѣ́ченъ, и҆ сѣ́мени є҆гѡ̀ во дне́хъ не́ба, слꙋжи́ти є҆мꙋ̀ вкꙋ́пѣ и҆ свѧще́нствовати, и҆ благословлѧ́ти лю́ди є҆гѡ̀ и҆́менемъ є҆гѡ̀.
20καὶ προσέθηκεν Ααρων δόξαν καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κληρονομίαν· ἀπαρχὰς πρωτογενημάτων ἐμέρισεν αὐτῷ, ἄρτον πρώτοις ἡτοίμασεν πλησμονήν·	20И҆збра̀ є҆го̀ ѿ всѣ́хъ живы́хъ принестѝ же́ртвꙋ гдⷭ҇еви, ѳѷмїа́мъ и҆ благоꙋха́нїе на па́мѧть, на ѡ҆чище́нїе лю́демъ свои̑мъ.
21καὶ γὰρ θυσίας κυρίου φάγονται, ἃς ἔδωκεν αὐτῷ τε καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ.	21Дадѐ є҆мꙋ̀ за́пѡвѣди своѧ̑, вла́сть въ завѣ́тѣхъ сꙋде́бъ, наꙋчи́ти і҆а́кѡва свидѣ́нїємъ и҆ въ зако́нѣ є҆гѡ̀ просвѣти́ти і҆и҃лѧ.
22πλὴν ἐν γῇ λαοῦ οὐ κληρονομήσει, καὶ μερὶς οὐκ ἔστιν αὐτῷ ἐν λαῷ· αὐτὸς γὰρ μερίς σου καὶ κληρονομία.	22Воста́ша на́нь чꙋжді́и, и҆ возревнова́ша є҆мꙋ̀ въ пꙋсты́ни мꙋ́жїе, и҆́же при даѳа́нѣ и҆ а҆вїрѡ́нѣ, и҆ со́нмъ коре́овъ въ ꙗ҆́рости и҆ гнѣ́вѣ.
23Καὶ Φινεες υἱὸς Ελεαζαρ τρίτος εἰς δόξαν ἐν τῷ ζηλῶσαι αὐτὸν ἐν φόβῳ κυρίου καὶ στῆναι αὐτὸν ἐν τροπῇ λαοῦ ἐν ἀγαθότητι προθυμίας ψυχῆς αὐτοῦ· καὶ ἐξιλάσατο περὶ τοῦ Ισραηλ.	23Ви́дѣ гдⷭ҇ь и҆ не бл҃говолѝ, и҆ сконча́шасѧ ꙗ҆́ростїю гнѣ́ва:
24διὰ τοῦτο ἐστάθη αὐτῷ διαθήκη εἰρήνης προστατεῖν ἁγίων καὶ λαοῦ αὐτοῦ, ἵνα αὐτῷ ᾖ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἱερωσύνης μεγαλεῖον εἰς τοὺς αἰῶνας.	24сотворѝ въ ни́хъ зна́мєнїѧ, погꙋби́ти ѧ҆̀ ѻ҆гне́мъ пла́мене.
25καὶ διαθήκη τῷ Δαυιδ υἱῷ Ιεσσαι ἐκ φυλῆς Ιουδα κληρονομία βασιλέως υἱοῦ ἐξ υἱοῦ μόνου· κληρονομία Ααρων καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ.	25И҆ приложѝ а҆арѡ́нови сла́вꙋ и҆ дадѐ є҆мꙋ̀ наслѣ́дїе: нача́тки пе́рвыхъ жи̑тъ раздѣлѝ є҆мꙋ̀.
26δῴη ὑμῖν σοφίαν ἐν καρδίᾳ ὑμῶν κρίνειν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν δικαιοσύνῃ, ἵνα μὴ ἀφανισθῇ τὰ ἀγαθὰ αὐτῶν καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν εἰς γενεὰς αὐτῶν.	26Хлѣ́бъ въ пе́рвыхъ ᲂу҆гото́ва на сы́тость: и҆́бо жє́ртвы гдⷭ҇ни ꙗ҆́сти бꙋ́дꙋтъ, ꙗ҆̀же дадѐ є҆мꙋ̀ и҆ сѣ́мени є҆гѡ̀.
	27Ѻ҆ба́че въ землѝ люді́й не наслѣ́дствитъ, и҆ въ лю́дехъ не бꙋ́детъ є҆мꙋ̀ ча́сти: са́мъ бо ча́сть є҆гѡ̀ и҆ наслѣ́дїе.
	28И҆ фїнее́съ сы́нъ є҆леаза́ровъ тре́тїй во сла́вѣ, є҆гда̀ ревнова́ше стра́хꙋ гдⷭ҇ню, и҆ ста̀ въ превраще́нїи люді́й бла́гостїю ᲂу҆се́рдїѧ дꙋшѝ своеѧ̀, и҆ ᲂу҆молѝ ѡ҆ і҆и҃ли.
	29Сегѡ̀ ра́ди поста́вленъ є҆мꙋ̀ бы́сть завѣ́тъ ми́ренъ, предста́телемъ бы́ти ст҃ы́хъ и҆ лю́демъ є҆гѡ̀, да бꙋ́детъ є҆мꙋ̀ и҆ сѣ́мени є҆гѡ̀ свѧще́нства вели́чество во вѣ́къ.
	30И҆ завѣ́тъ даві́дꙋ, сы́нꙋ і҆ессе́овꙋ ѿ колѣ́на і҆ꙋ́дова, наслѣ́дство царѧ̀ сы́на ѿ сы́на є҆ди́нагѡ: достоѧ́нїе свѧще́нства а҆арѡ́нꙋ и҆ сѣ́мени є҆гѡ̀.
	31Да да́стъ на́мъ премꙋ́дрость въ сердца́хъ на́шихъ сꙋди́ти лю́демъ є҆гѡ̀ въ пра́вдꙋ, да не потребѧ́тсѧ блага̑ѧ и҆́хъ и҆ сла́ва и҆́хъ въ ро́ды и҆́хъ.

1Καὶ ἐξήγαγεν ἐξ αὐτοῦ ἄνδρα ἐλέους εὑρίσκοντα χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς πάσης σαρκὸς ἠγαπημένον ὑπὸ θεοῦ καὶ ἀνθρώπων Μωυσῆν, οὗ τὸ μνημόσυνον ἐν εὐλογίαις·

1Возлю́бленный бг҃омъ и҆ челѡвѣ́ки мѡѷсе́й, є҆гѡ́же па́мѧть во благослове́нїихъ.

2ὡμοίωσεν αὐτὸν δόξῃ ἁγίων καὶ ἐμεγάλυνεν αὐτὸν ἐν φόβοις ἐχθρῶν·

2Оу҆подо́билъ є҆́сть є҆го̀ сла́вѣ ст҃ы́хъ и҆ возвели́чи є҆го̀ во стра́сѣ врагѡ́въ.

3ἐν λόγοις αὐτοῦ σημεῖα κατέπαυσεν, ἐδόξασεν αὐτὸν κατὰ πρόσωπον βασιλέων· ἐνετείλατο αὐτῷ πρὸς λαὸν αὐτοῦ καὶ ἔδειξεν αὐτῷ τῆς δόξης αὐτοῦ·

3Во словесѣ́хъ є҆гѡ̀ зна́мєнїѧ ᲂу҆ста́ви и҆ просла́ви є҆го̀ пред̾ лице́мъ царе́й: заповѣ́да є҆мꙋ̀ къ лю́демъ свои̑мъ и҆ показа̀ є҆мꙋ̀ сла́вꙋ свою̀:

4ἐν πίστει καὶ πραύτητι αὐτὸν ἡγίασεν, ἐξελέξατο αὐτὸν ἐκ πάσης σαρκός·

4въ вѣ́рѣ и҆ кро́тости є҆гѡ̀ ѡ҆ст҃ѝ є҆го̀, и҆збра̀ є҆го̀ ѿ всѧ́кїѧ пло́ти.

5ἠκούτισεν αὐτὸν τῆς φωνῆς αὐτοῦ καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὸν γνόφον καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κατὰ πρόσωπον ἐντολάς, νόμον ζωῆς καὶ ἐπιστήμης, διδάξαι τὸν Ιακωβ διαθήκην καὶ κρίματα αὐτοῦ τὸν Ισραηλ.

5Слы́шанъ сотвори́лъ є҆́сть є҆мꙋ̀ гла́съ сво́й и҆ введѐ є҆го̀ во мглꙋ̀,

6Ααρων ὕψωσεν ἅγιον ὅμοιον αὐτῷ ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐκ φυλῆς Λευι·

6и҆ дадѐ є҆мꙋ̀ пред̾ лице́мъ за́пѡвѣди, зако́нъ жи́зни и҆ вѣ́дѣнїѧ, є҆́же наꙋчи́ти і҆а́кѡва завѣ́тꙋ и҆ сꙋдьба́мъ є҆гѡ̀ і҆и҃лѧ.

7ἔστησεν αὐτὸν διαθήκην αἰῶνος καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἱερατείαν λαοῦ· ἐμακάρισεν αὐτὸν ἐν εὐκοσμίᾳ καὶ περιέζωσεν αὐτὸν περιστολὴν δόξης·

7А҆арѡ́на возвы́си ст҃а, подо́бна є҆мꙋ̀ бра́та є҆гѡ̀ ѿ колѣ́на леѵі́ина,

8ἐνέδυσεν αὐτὸν συντέλειαν καυχήματος καὶ ἐστερέωσεν αὐτὸν σκεύεσιν ἰσχύος, περισκελῆ καὶ ποδήρη καὶ ἐπωμίδα·

8поста́ви є҆мꙋ̀ завѣ́тъ вѣ́ченъ и҆ дадѐ є҆мꙋ̀ і҆ере́йство люді́й, ᲂу҆блажѝ є҆го̀ благоꙋкраше́нїемъ и҆ препоѧ́са є҆го̀ ѻ҆де́ждою сла́вы,

9καὶ ἐκύκλωσεν αὐτὸν ῥοίσκοις, χρυσοῖς κώδωσιν πλείστοις κυκλόθεν, ἠχῆσαι φωνὴν ἐν βήμασιν αὐτοῦ, ἀκουστὸν ποιῆσαι ἦχον ἐν ναῷ εἰς μνημόσυνον υἱοῖς λαοῦ αὐτοῦ·

9ѡ҆блечѐ є҆го̀ въ соверше́нїе хвале́нїѧ и҆ ᲂу҆твердѝ є҆го̀ сосꙋ́дами крѣ́пости,

10στολῇ ἁγίᾳ, χρυσῷ καὶ ὑακίνθῳ καὶ πορφύρᾳ, ἔργῳ ποικιλτοῦ, λογείῳ κρίσεως, δήλοις ἀληθείας, κεκλωσμένῃ κόκκῳ, ἔργῳ τεχνίτου,

10ѡ҆сте́гнми и҆ поди́ромъ и҆ є҆пѡмі́дою,

11λίθοις πολυτελέσιν γλύμματος σφραγῖδος ἐν δέσει χρυσίου, ἔργῳ λιθουργοῦ, εἰς μνημόσυνον ἐν γραφῇ κεκολαμμένῃ κατ᾿ ἀριθμὸν φυλῶν Ισραηλ·

11и҆ ѡ҆крꙋжѝ є҆го̀ шипки̑ златы́ми и҆ звонцы̑ мно́гими ѡ҆́крестъ, глаша́ти гла́съ во стꙋпа́нїихъ є҆гѡ̀, слы́шанъ твори́ти гла́съ въ це́ркви въ па́мѧть сынѡ́мъ люді́й свои́хъ:

12στέφανον χρυσοῦν ἐπάνω κιδάρεως, ἐκτύπωμα σφραγῖδος ἁγιάσματος, καύχημα τιμῆς, ἔργον ἰσχύος, ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν κοσμούμενα·

12ѻ҆де́ждою ст҃о́ю, со зла́томъ и҆ ѵ҆акі́нѳомъ и҆ порфѵ́рою, дѣ́ломъ пестродѣ́льца, сло́вомъ сꙋда̀, ꙗ҆вле́ньми и҆́стины,

13ὡραῖα πρὸ αὐτοῦ οὐ γέγονεν τοιαῦτα, ἕως αἰῶνος οὐκ ἐνεδύσατο ἀλλογενὴς πλὴν τῶν υἱῶν αὐτοῦ μόνον καὶ τὰ ἔκγονα αὐτοῦ διὰ παντός.

13и҆стка́нною багрѧ́ностїю, дѣ́ломъ хꙋдо́жничимъ, ка́мєнїи многоцѣ́нными, и҆зваѧ́ньми печа́ти, въ свѧза́нїи зла́та, дѣ́ломъ каменнодѣ́лателѧ, на па́мѧть въ писа́нїи и҆зва́ѧннѣмъ по числꙋ̀ колѣ́нъ і҆и҃левыхъ:

14θυσίαι αὐτοῦ ὁλοκαρπωθήσονται καθ᾿ ἡμέραν ἐνδελεχῶς δίς.

14вѣне́цъ зла́тъ верхꙋ̀ кїда́ра, и҆з̾ѡбраже́нїе печа́ти ст҃ы́ни, похвала̀ че́сти, дѣ́ло крѣ́пости, вожделѣ̑нїѧ ѻ҆че́съ краси̑ма прекра̑сна.

15ἐπλήρωσεν Μωϋσῆς τὰς χεῖρας καὶ ἔχρισεν αὐτὸν ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ· ἐγενήθη αὐτῷ εἰς διαθήκην αἰῶνος καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἐν ἡμέραις οὐρανοῦ λειτουργεῖν αὐτῷ ἅμα καὶ ἱερατεύειν καὶ εὐλογεῖν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν τῷ ὀνόματι.

15Пре́жде є҆гѡ̀ не бы́ша такѡва́ѧ до вѣ́ка.

16ἐξελέξατο αὐτὸν ἀπὸ παντὸς ζῶντος προσαγαγεῖν κάρπωσιν κυρίῳ, θυμίαμα καὶ εὐωδίαν εἰς μνημόσυνον, ἐξιλάσκεσθαι περὶ τοῦ λαοῦ σου.

16Не ѡ҆блече́сѧ и҆ноплеме́нникъ, то́чїю сы́нове є҆гѡ̀ и҆ внꙋ́чата є҆гѡ̀ прⷭ҇нѡ.

17ἔδωκεν αὐτῷ ἐν ἐντολαῖς αὐτοῦ ἐξουσίαν ἐν διαθήκαις κριμάτων διδάξαι τὸν Ιακωβ τὰ μαρτύρια καὶ ἐν νόμῳ αὐτοῦ φωτίσαι Ισραηλ.

17Жє́ртвы и҆́хъ приноси̑мы бѧ́хꙋ по всѧ̑ дни̑ непреста́ннѡ два́жды.

18ἐπισυνέστησαν αὐτῷ ἀλλότριοι καὶ ἐζήλωσαν αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἄνδρες οἱ περὶ Δαθαν καὶ Αβιρων καὶ ἡ συναγωγὴ Κορε ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ·

18И҆спо́лни мѡѷсе́й рꙋ́цѣ и҆ пома́за є҆го̀ є҆ле́емъ ст҃ы́мъ.

19εἶδεν κύριος καὶ οὐκ εὐδόκησεν, καὶ συνετελέσθησαν ἐν θυμῷ ὀργῆς· ἐποίησεν αὐτοῖς τέρατα καταναλῶσαι ἐν πυρὶ φλογὸς αὐτοῦ.

19Бы́сть є҆мꙋ̀ въ завѣ́тъ вѣ́ченъ, и҆ сѣ́мени є҆гѡ̀ во дне́хъ не́ба, слꙋжи́ти є҆мꙋ̀ вкꙋ́пѣ и҆ свѧще́нствовати, и҆ благословлѧ́ти лю́ди є҆гѡ̀ и҆́менемъ є҆гѡ̀.

20καὶ προσέθηκεν Ααρων δόξαν καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κληρονομίαν· ἀπαρχὰς πρωτογενημάτων ἐμέρισεν αὐτῷ, ἄρτον πρώτοις ἡτοίμασεν πλησμονήν·

20И҆збра̀ є҆го̀ ѿ всѣ́хъ живы́хъ принестѝ же́ртвꙋ гдⷭ҇еви, ѳѷмїа́мъ и҆ благоꙋха́нїе на па́мѧть, на ѡ҆чище́нїе лю́демъ свои̑мъ.

21καὶ γὰρ θυσίας κυρίου φάγονται, ἃς ἔδωκεν αὐτῷ τε καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ.

21Дадѐ є҆мꙋ̀ за́пѡвѣди своѧ̑, вла́сть въ завѣ́тѣхъ сꙋде́бъ, наꙋчи́ти і҆а́кѡва свидѣ́нїємъ и҆ въ зако́нѣ є҆гѡ̀ просвѣти́ти і҆и҃лѧ.

22πλὴν ἐν γῇ λαοῦ οὐ κληρονομήσει, καὶ μερὶς οὐκ ἔστιν αὐτῷ ἐν λαῷ· αὐτὸς γὰρ μερίς σου καὶ κληρονομία.

22Воста́ша на́нь чꙋжді́и, и҆ возревнова́ша є҆мꙋ̀ въ пꙋсты́ни мꙋ́жїе, и҆́же при даѳа́нѣ и҆ а҆вїрѡ́нѣ, и҆ со́нмъ коре́овъ въ ꙗ҆́рости и҆ гнѣ́вѣ.

23Καὶ Φινεες υἱὸς Ελεαζαρ τρίτος εἰς δόξαν ἐν τῷ ζηλῶσαι αὐτὸν ἐν φόβῳ κυρίου καὶ στῆναι αὐτὸν ἐν τροπῇ λαοῦ ἐν ἀγαθότητι προθυμίας ψυχῆς αὐτοῦ· καὶ ἐξιλάσατο περὶ τοῦ Ισραηλ.

23Ви́дѣ гдⷭ҇ь и҆ не бл҃говолѝ, и҆ сконча́шасѧ ꙗ҆́ростїю гнѣ́ва:

24διὰ τοῦτο ἐστάθη αὐτῷ διαθήκη εἰρήνης προστατεῖν ἁγίων καὶ λαοῦ αὐτοῦ, ἵνα αὐτῷ ᾖ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἱερωσύνης μεγαλεῖον εἰς τοὺς αἰῶνας.

24сотворѝ въ ни́хъ зна́мєнїѧ, погꙋби́ти ѧ҆̀ ѻ҆гне́мъ пла́мене.

25καὶ διαθήκη τῷ Δαυιδ υἱῷ Ιεσσαι ἐκ φυλῆς Ιουδα κληρονομία βασιλέως υἱοῦ ἐξ υἱοῦ μόνου· κληρονομία Ααρων καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ.

25И҆ приложѝ а҆арѡ́нови сла́вꙋ и҆ дадѐ є҆мꙋ̀ наслѣ́дїе: нача́тки пе́рвыхъ жи̑тъ раздѣлѝ є҆мꙋ̀.

26δῴη ὑμῖν σοφίαν ἐν καρδίᾳ ὑμῶν κρίνειν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν δικαιοσύνῃ, ἵνα μὴ ἀφανισθῇ τὰ ἀγαθὰ αὐτῶν καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν εἰς γενεὰς αὐτῶν.

26Хлѣ́бъ въ пе́рвыхъ ᲂу҆гото́ва на сы́тость: и҆́бо жє́ртвы гдⷭ҇ни ꙗ҆́сти бꙋ́дꙋтъ, ꙗ҆̀же дадѐ є҆мꙋ̀ и҆ сѣ́мени є҆гѡ̀.

27Ѻ҆ба́че въ землѝ люді́й не наслѣ́дствитъ, и҆ въ лю́дехъ не бꙋ́детъ є҆мꙋ̀ ча́сти: са́мъ бо ча́сть є҆гѡ̀ и҆ наслѣ́дїе.

28И҆ фїнее́съ сы́нъ є҆леаза́ровъ тре́тїй во сла́вѣ, є҆гда̀ ревнова́ше стра́хꙋ гдⷭ҇ню, и҆ ста̀ въ превраще́нїи люді́й бла́гостїю ᲂу҆се́рдїѧ дꙋшѝ своеѧ̀, и҆ ᲂу҆молѝ ѡ҆ і҆и҃ли.

29Сегѡ̀ ра́ди поста́вленъ є҆мꙋ̀ бы́сть завѣ́тъ ми́ренъ, предста́телемъ бы́ти ст҃ы́хъ и҆ лю́демъ є҆гѡ̀, да бꙋ́детъ є҆мꙋ̀ и҆ сѣ́мени є҆гѡ̀ свѧще́нства вели́чество во вѣ́къ.

30И҆ завѣ́тъ даві́дꙋ, сы́нꙋ і҆ессе́овꙋ ѿ колѣ́на і҆ꙋ́дова, наслѣ́дство царѧ̀ сы́на ѿ сы́на є҆ди́нагѡ: достоѧ́нїе свѧще́нства а҆арѡ́нꙋ и҆ сѣ́мени є҆гѡ̀.

31Да да́стъ на́мъ премꙋ́дрость въ сердца́хъ на́шихъ сꙋди́ти лю́демъ є҆гѡ̀ въ пра́вдꙋ, да не потребѧ́тсѧ блага̑ѧ и҆́хъ и҆ сла́ва и҆́хъ въ ро́ды и҆́хъ.

DHonorare

Сїрахъ 45