Сїрахъ 47
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ μετὰ τοῦτον ἀνέστη Ναθαν προφητεύειν ἐν ἡμέραις Δαυιδ. | 1И҆ по се́мъ воста̀ наѳа́нъ прⷪ҇ро́чествовати во дни̑ даві́дѡвы. |
| 2ὥσπερ στέαρ ἀφωρισμένον ἀπὸ σωτηρίου, οὕτως Δαυιδ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ισραηλ. | 2Ꙗ҆́коже тꙋ́къ ѿлꙋче́нъ ѿ же́ртвы ми́рныѧ, та́кѡ даві́дъ ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ. |
| 3ἐν λέουσιν ἔπαιξεν ὡς ἐν ἐρίφοις καὶ ἐν ἄρκοις ὡς ἐν ἄρνασι προβάτων. | 3Со львы̑ и҆гра́ше ꙗ҆́кѡ съ кѡ́злищи и҆ съ медвѣ́дми ꙗ҆́кѡ со а҆́гнцы ѻ҆́вчими. |
| 4ἐν νεότητι αὐτοῦ οὐχὶ ἀπέκτεινεν γίγαντα καὶ ἐξῆρεν ὀνειδισμὸν ἐκ λαοῦ ἐν τῷ ἐπᾶραι χεῖρα ἐν λίθῳ σφενδόνης καὶ καταβαλεῖν γαυρίαμα τοῦ Γολιαθ; | 4Во ю҆́ности свое́й не ᲂу҆би́лъ ли и҆споли́на, и҆ ѿѧ́тъ поноше́нїе ѿ люді́й, |
| 5ἐπεκαλέσατο γὰρ κύριον τὸν ὕψιστον, καὶ ἔδωκεν ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ κράτος ἐξᾶραι ἄνθρωπον δυνατὸν ἐν πολέμῳ ἀνυψῶσαι κέρας λαοῦ αὐτοῦ. | 5є҆гда̀ прострѐ рꙋ́кꙋ съ ка́менемъ и҆з̾ пра́щи низложи́ти горды́ню голїа́ѳовꙋ; |
| 6οὕτως ἐν μυριάσιν ἐδόξασαν αὐτὸν καὶ ᾔνεσαν αὐτὸν ἐν εὐλογίαις κυρίου ἐν τῷ φέρεσθαι αὐτῷ διάδημα δόξης· | 6Призва́ бо гдⷭ҇а вы́шнѧгѡ, и҆ вдадѐ въ десни́цꙋ є҆гѡ̀ крѣ́пость низложи́ти человѣ́ка си́льна на бра́ни, вознестѝ ро́гъ люді́й свои́хъ. |
| 7ἐξέτριψεν γὰρ ἐχθροὺς κυκλόθεν καὶ ἐξουδένωσεν Φυλιστιιμ τοὺς ὑπεναντίους, ἕως σήμερον συνέτριψεν αὐτῶν κέρας. | 7Си́це во тьма́хъ просла́ви є҆го̀ и҆ восхвалѝ є҆го̀ во блгⷭ҇ве́нїихъ гдⷭ҇нихъ, внегда̀ носи́ти є҆мꙋ̀ вѣне́цъ сла́вы. |
| 8ἐν παντὶ ἔργῳ αὐτοῦ ἔδωκεν ἐξομολόγησιν ἁγίῳ ὑψίστῳ ῥήματι δόξης· ἐν πάσῃ καρδίᾳ αὐτοῦ ὕμνησεν καὶ ἠγάπησεν τὸν ποιήσαντα αὐτόν. | 8Потреби́ бо врагѝ ѡ҆́крестъ и҆ ᲂу҆ничижѝ фѷлїсті́млѧны проти́вники: да́же додне́сь сокрꙋшѝ и҆̀мъ ро́гъ. |
| 9καὶ ἔστησεν ψαλτῳδοὺς κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐξ ἠχοῦς αὐτῶν γλυκαίνειν μέλη· | 9Во всѧ́цѣмъ дѣ́лѣ свое́мъ дадѐ и҆сповѣ́данїе ст҃о́мꙋ вы́шнемꙋ глаго́ломъ сла́вы: |
| 10ἔδωκεν ἐν ἑορταῖς εὐπρέπειαν καὶ ἐκόσμησεν καιροὺς μέχρι συντελείας ἐν τῷ αἰνεῖν αὐτοὺς τὸ ἅγιον ὄνομα αὐτοῦ καὶ ἀπὸ πρωίας ἠχεῖν τὸ ἁγίασμα. | 10всѣ́мъ се́рдцемъ свои́мъ восхвалѝ и҆ возлюбѝ сотво́ршаго и҆̀. |
| 11κύριος ἀφεῖλεν τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ ἀνύψωσεν εἰς αἰῶνα τὸ κέρας αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ διαθήκην βασιλέων καὶ θρόνον δόξης ἐν τῷ Ισραηλ. | 11И҆ поста́ви пѣвцы̀ прѧ́мѡ ѻ҆лтаре́ви, и҆ звꙋ́комъ и҆́хъ ᲂу҆слажда́ти пѣ́нїе. |
| 12Μετὰ τοῦτον ἀνέστη υἱὸς ἐπιστήμων καὶ δι᾿ αὐτὸν κατέλυσεν ἐν πλατυσμῷ· | 12Дадѐ во пра́здницѣхъ благолѣ́пїе и҆ ᲂу҆красѝ времена̀ да́же до сконча́нїѧ, внегда̀ воспѣва́ти и҆̀мъ и҆́мѧ ст҃о́е є҆гѡ̀ и҆ ѿ ᲂу҆́тра гласи́ти во свѧти́лищи. |
| 13Σαλωμων ἐβασίλευσεν ἐν ἡμέραις εἰρήνης, ᾧ ὁ θεὸς κατέπαυσεν κυκλόθεν, ἵνα στήσῃ οἶκον ἐπ᾿ ὀνόματι αὐτοῦ καὶ ἑτοιμάσῃ ἁγίασμα εἰς τὸν αἰῶνα. | 13Гдⷭ҇ь ѿѧ̀ грѣхѝ є҆гѡ̀ и҆ вознесѐ во вѣ́къ ро́гъ є҆гѡ̀, и҆ дадѐ є҆мꙋ̀ завѣ́тъ ца́рскїй и҆ престо́лъ сла́вы во і҆и҃ли. |
| 14ὡς ἐσοφίσθης ἐν νεότητί σου καὶ ἐνεπλήσθης ὡς ποταμὸς συνέσεως. | 14По се́мъ воста̀ сы́нъ разꙋми́ченъ и҆ сегѡ̀ ра́ди ѡ҆бита̀ въ простра́нствѣ: |
| 15γῆν ἐπεκάλυψεν ἡ ψυχή σου, καὶ ἐνέπλησας ἐν παραβολαῖς αἰνιγμάτων· | 15соломѡ́нъ воцари́сѧ во дне́хъ ми́ра, ꙗ҆́кѡ бг҃ъ препоко́и ѡ҆́крестъ, да сози́ждетъ до́мъ во и҆́мѧ є҆гѡ̀ и҆ да ᲂу҆гото́витъ свѧти́лище во вѣ́къ. |
| 16εἰς νήσους πόρρω ἀφίκετο τὸ ὄνομά σου, καὶ ἠγαπήθης ἐν τῇ εἰρήνῃ σου· | 16Ко́ль преꙋмꙋдри́лсѧ є҆сѝ во ю҆́ности свое́й и҆ напо́лнилсѧ є҆сѝ ꙗ҆́кѡ рѣка̀ ра́зꙋма. |
| 17ἐν ᾠδαῖς καὶ παροιμίαις καὶ παραβολαῖς καὶ ἐν ἑρμηνείαις ἀπεθαύμασάν σε χῶραι. | 17Зе́млю покры̀ дꙋша̀ твоѧ̀, и҆ и҆спо́лнилъ є҆сѝ при́тчами гада́нїй: |
| 18ἐν ὀνόματι κυρίου τοῦ θεοῦ τοῦ ἐπικεκλημένου θεοῦ Ισραηλ συνήγαγες ὡς κασσίτερον τὸ χρυσίον καὶ ὡς μόλιβον ἐπλήθυνας ἀργύριον. | 18про́йде и҆́мѧ твоѐ во ѻ҆́стровы дале́че, и҆ возлю́бленъ бы́лъ є҆сѝ въ ми́рѣ твое́мъ. |
| 19παρανέκλινας τὰς λαγόνας σου γυναιξὶν καὶ ἐνεξουσιάσθης ἐν τῷ σώματί σου· | 19Въ пѣ́снехъ и҆ парїмїа́хъ и҆ во при́тчахъ и҆ во сказа́нїихъ ᲂу҆диви́шасѧ тебѣ̀ страны̑. |
| 20ἔδωκας μῶμον ἐν τῇ δόξῃ σου καὶ ἐβεβήλωσας τὸ σπέρμα σου ἐπαγαγεῖν ὀργὴν ἐπὶ τὰ τέκνα σου καὶ κατανυγῆναι ἐπὶ τῇ ἀφροσύνῃ σου | 20И҆́менемъ гдⷭ҇а бг҃а, нарече́ннагѡ бг҃а і҆и҃лева, |
| 21γενέσθαι δίχα τυραννίδα καὶ ἐξ Εφραιμ ἄρξαι βασιλείαν ἀπειθῆ. | 21собра́лъ є҆сѝ ꙗ҆́кѡ мѣ́дь зла́то и҆ ꙗ҆́кѡ ѻ҆́лово ᲂу҆мно́жилъ є҆сѝ сребро̀. |
| 22ὁ δὲ κύριος οὐ μὴ καταλίπῃ τὸ ἔλεος αὐτοῦ καὶ οὐ μὴ διαφθείρῃ ἀπὸ τῶν λόγων αὐτοῦ οὐδὲ μὴ ἐξαλείψῃ ἐκλεκτοῦ αὐτοῦ ἔκγονα καὶ σπέρμα τοῦ ἀγαπήσαντος αὐτὸν οὐ μὴ ἐξάρῃ· καὶ τῷ Ιακωβ ἔδωκεν κατάλειμμα καὶ τῷ Δαυιδ ἐξ αὐτοῦ ῥίζαν. | 22Вда́лъ є҆сѝ бока̀ твоѧ̑ жена́мъ и҆ порабо́тилсѧ є҆сѝ тѣ́ломъ твои́мъ: |
| 23Καὶ ἀνεπαύσατο Σαλωμων μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ κατέλιπεν μετ᾿ αὐτὸν ἐκ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ λαοῦ ἀφροσύνην καὶ ἐλασσούμενον συνέσει Ροβοαμ, ὃς ἀπέστησεν λαὸν ἐκ βουλῆς αὐτοῦ. | 23да́лъ є҆сѝ поро́къ сла́вѣ твое́й и҆ ѡ҆скверни́лъ є҆сѝ сѣ́мѧ твоѐ, нанестѝ гнѣ́въ на ча̑да твоѧ̑, и҆ ᲂу҆мили́тисѧ ѡ҆ безꙋ́мїи твое́мъ: є҆́же раздѣли́тисѧ на дво́е ца́рствꙋ, и҆ ѿ є҆фре́ма нача́тисѧ ца́рствꙋ непокори́вꙋ. |
| 24καὶ Ιεροβοαμ υἱὸς Ναβατ, ὃς ἐξήμαρτεν τὸν Ισραηλ καὶ ἔδωκεν τῷ Εφραιμ ὁδὸν ἁμαρτίας· καὶ ἐπληθύνθησαν αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν σφόδρα ἀποστῆσαι αὐτοὺς ἀπὸ τῆς γῆς αὐτῶν· | 24Гдⷭ҇ь же не ѡ҆ста́витъ млⷭ҇ти своеѧ̀ и҆ не растли́тъ ѿ дѣ́лъ свои́хъ, нижѐ и҆стреби́тъ и҆збра́ннагѡ своегѡ̀ и҆сча́дїй и҆ сѣ́мѧ возлюби́вшагѡ є҆го̀ не и҆́зметъ. |
| 25καὶ πᾶσαν πονηρίαν ἐξεζήτησαν, ἕως ἐκδίκησις ἔλθῃ ἐπ᾿ αὐτούς. | 25И҆ і҆а́кѡвꙋ дадѐ ѡ҆ста́нокъ, и҆ даві́дꙋ ѿ негѡ̀ ко́рень. |
| 26И҆ почѝ соломѡ́нъ со ѻ҆тцы̑ свои́ми | |
| 27и҆ ѡ҆ста́ви по себѣ̀ ѿ сѣ́мене своегѡ̀ лю́демъ безꙋ́мїе, | |
| 28и҆ ᲂу҆малѧ́ющасѧ ра́зꙋмомъ ровоа́ма, и҆́же ѿста́ви лю́ди ѿ совѣ́та своегѡ̀, | |
| 29и҆ і҆еровоа́ма сы́на нава́това, и҆́же сотворѝ согрѣши́ти і҆и҃лю и҆ дадѐ є҆фре́мꙋ пꙋ́ть ко грѣхꙋ̀. | |
| 30И҆ ᲂу҆мно́жишасѧ грѣсѝ и҆́хъ ѕѣлѡ̀, ѿстꙋпи́ти и҆̀мъ ѿ землѝ своеѧ̀: | |
| 31и҆ всѧ́ко лꙋка́вство и҆зыска́ша, до́ндеже ме́сть прїи́де на нѧ̀. |