І҆́ѡвъ 20
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ὑπολαβὼν δὲ Σωφαρ ὁ Μιναῖος λέγει | 1Ѿвѣща́въ же сѡфа́ръ мїне́йскїй, речѐ: |
| 2Οὐχ οὕτως ὑπελάμβανον ἀντερεῖν σε ταῦτα, καὶ οὐχὶ συνίετε μᾶλλον ἢ καὶ ἐγώ. | 2не та́кѡ мнѣ́хъ сїѧ̑ тебѣ̀ рещѝ проти́вꙋ, и҆ не разꙋмѣ́ете па́че не́жели и҆ а҆́зъ. |
| 3παιδείαν ἐντροπῆς μου ἀκούσομαι, καὶ πνεῦμα ἐκ τῆς συνέσεως ἀποκρίνεταί μοι. | 3Наказа́нїе срамле́нїѧ моегѡ̀ ᲂу҆слы́шꙋ, и҆ дꙋ́хъ ѿ ра́зꙋма ѿвѣщава́етъ мѝ. |
| 4μὴ ταῦτα ἔγνως ἀπὸ τοῦ ἔτι ἀφ᾿ οὗ ἐτέθη ἄνθρωπος ἐπὶ τῆς γῆς; | 4Є҆да̀ си́хъ не ᲂу҆разꙋмѣ́лъ є҆сѝ ѿ вѣ́ка, ѿне́лѣже положе́нъ человѣ́къ бы́сть на землѝ; |
| 5εὐφροσύνη γὰρ ἀσεβῶν πτῶμα ἐξαίσιον, χαρμονὴ δὲ παρανόμων ἀπώλεια, | 5весе́лїе бо нечести́выхъ паде́нїе стра́шно, ѡ҆бра́дованїе же беззако́нныхъ па́гꙋба. |
| 6ἐὰν ἀναβῇ εἰς οὐρανὸν αὐτοῦ τὰ δῶρα, ἡ δὲ θυσία αὐτοῦ νεφῶν ἅψηται. | 6А҆́ще взы́дꙋтъ на не́бо да́ры є҆гѡ̀, же́ртва же є҆гѡ̀ ѡ҆блакѡ́въ ко́снетсѧ: |
| 7ὅταν γὰρ δοκῇ ἤδη κατεστηρίχθαι, τότε εἰς τέλος ἀπολεῖται· οἱ δὲ ἰδόντες αὐτὸν ἐροῦσιν Ποῦ ἐστιν; | 7є҆гда́ бо мни́тсѧ ᲂу҆жѐ ᲂу҆твержде́нъ бы́ти, тогда̀ въ коне́цъ поги́бнетъ. ви́дѣвшїи же є҆го̀ рекꙋ́тъ: гдѣ́ є҆сть; |
| 8ὥσπερ ἐνύπνιον ἐκπετασθὲν οὐ μὴ εὑρεθῇ, ἔπτη δὲ ὥσπερ φάσμα νυκτερινόν. | 8Ꙗ҆́коже со́нъ ѿлетѣ́вый не ѡ҆брѧ́щетсѧ, ѿлетѣ́ же а҆́ки мечта́нїе нощно́е. |
| 9ὀφθαλμὸς παρέβλεψεν καὶ οὐ προσθήσει, καὶ οὐκέτι προσνοήσει αὐτὸν ὁ τόπος αὐτοῦ. | 9Ѻ҆́ко призрѣ̀, и҆ не приложи́тъ, и҆ ктомꙋ̀ не позна́етъ є҆го̀ мѣ́сто є҆гѡ̀. |
| 10τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ὀλέσαισαν ἥττονες, αἱ δὲ χεῖρες αὐτοῦ πυρσεύσαισαν ὀδύνας. | 10Сынѡ́въ є҆гѡ̀ да погꙋбѧ́тъ ме́ньшїи, и҆ рꙋ́цѣ є҆гѡ̀ возжгꙋ́тъ бѡлѣ́зни. |
| 11ὀστᾶ αὐτοῦ ἐνεπλήσθησαν νεότητος αὐτοῦ, καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ἐπὶ χώματος κοιμηθήσεται. | 11Кѡ́сти є҆гѡ̀ напо́лнишасѧ грѣхѡ́въ ю҆́ности є҆гѡ̀ и҆ съ ни́мъ на пе́рсти ᲂу҆снꙋ́тъ. |
| 12ἐὰν γλυκανθῇ ἐν στόματι αὐτοῦ κακία, κρύψει αὐτὴν ὑπὸ τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ· | 12А҆́ще ᲂу҆слади́тсѧ во ᲂу҆стѣ́хъ є҆гѡ̀ ѕло́ба, скры́етъ ю҆̀ под̾ ѧ҆зы́комъ свои́мъ: |
| 13οὐ φείσεται αὐτῆς καὶ οὐκ ἐγκαταλείψει αὐτὴν καὶ συνέξει αὐτὴν ἐν μέσῳ τοῦ λάρυγγος αὐτοῦ. | 13не пощади́тъ є҆ѧ̀, и҆ не ѡ҆ста́витъ є҆ѧ̀, и҆ собере́тъ ю҆̀ посредѣ̀ горта́ни своегѡ̀, |
| 14καὶ οὐ μὴ δυνηθῇ βοηθῆσαι ἑαυτῷ· χολὴ ἀσπίδος ἐν γαστρὶ αὐτοῦ. | 14и҆ не возмо́жетъ помощѝ себѣ̀: же́лчь а҆́спїдѡвъ во чре́вѣ є҆гѡ̀. |
| 15πλοῦτος ἀδίκως συναγόμενος ἐξεμεσθήσεται, ἐξ οἰκίας αὐτοῦ ἐξελκύσει αὐτὸν ἄγγελος. | 15Бога́тство непра́веднѡ собира́емо и҆зблюе́тсѧ, и҆з̾ хра́мины є҆гѡ̀ и҆звлече́тъ є҆го̀ а҆́гг҃лъ. |
| 16θυμὸν δὲ δρακόντων θηλάσειεν, ἀνέλοι δὲ αὐτὸν γλῶσσα ὄφεως. | 16Ꙗ҆́рость же ѕмїе́вꙋ да ссе́тъ, да ᲂу҆бїе́тъ же є҆го̀ ѧ҆зы́къ ѕмїи́нъ. |
| 17μὴ ἴδοι ἄμελξιν νομάδων μηδὲ νομὰς μέλιτος καὶ βουτύρου. | 17Да не ᲂу҆́зритъ ѿдое́нїѧ скотѡ́въ, нижѐ прибы́тка ме́да и҆ ма́сла кра́вїѧ. |
| 18εἰς κενὰ καὶ μάταια ἐκοπίασεν πλοῦτον, ἐξ οὗ οὐ γεύσεται, ὥσπερ στρίφνος ἀμάσητος ἀκατάποτος. | 18Вотщѐ и҆ всꙋ́е трꙋди́сѧ, бога́тство, ѿ негѡ́же не вкꙋ́ситъ, ꙗ҆́коже кло́ки не сожва́ємы и҆ не поглоща́ємы. |
| 19πολλῶν γὰρ ἀδυνάτων οἴκους ἔθλασεν, δίαιταν δὲ ἥρπασεν καὶ οὐκ ἔστησεν. | 19Мно́гихъ бо немощны́хъ до́мы сокрꙋшѝ, жили́ще же разгра́би и҆ не поста́ви. |
| 20οὐκ ἔστιν αὐτοῦ σωτηρία τοῖς ὑπάρχουσιν, ἐν ἐπιθυμίᾳ αὐτοῦ οὐ σωθήσεται. | 20Нѣ́сть спасе́нїѧ и҆мѣ́нїю є҆гѡ̀, въ вожделѣ́нїи свое́мъ не спасе́тсѧ. |
| 21οὐκ ἔστιν ὑπόλειμμα τοῖς βρώμασιν αὐτοῦ· διὰ τοῦτο οὐκ ἀνθήσει αὐτοῦ τὰ ἀγαθά. | 21Нѣ́сть ѡ҆ста́нка бра́шнꙋ є҆гѡ̀, сегѡ̀ ра́ди не процвѣтꙋ́тъ є҆мꙋ̀ блага̑ѧ. |
| 22ὅταν δὲ δοκῇ ἤδη πεπληρῶσθαι, θλιβήσεται, πᾶσα δὲ ἀνάγκη ἐπ᾿ αὐτὸν ἐπελεύσεται. | 22Є҆гда́ же мни́тъ ᲂу҆жѐ и҆спо́лнь бы́ти, ѡ҆скорби́тсѧ, всѧ́ка же бѣда̀ на́нь прїи́детъ. |
| 23εἴ πως πληρώσαι γαστέρα αὐτοῦ, ἐπαποστείλαι ἐπ᾿ αὐτὸν θυμὸν ὀργῆς, νίψαι ἐπ᾿ αὐτὸν ὀδύνας· | 23А҆́ще ка́кѡ ли́бо и҆спо́лнитъ чре́во своѐ, напꙋ́ститъ на́нь ꙗ҆́рость гнѣ́ва, ѡ҆дожди́тъ на него̀ бѡлѣ́зни: |
| 24καὶ οὐ μὴ σωθῇ ἐκ χειρὸς σιδήρου, τρώσαι αὐτὸν τόξον χάλκειον· | 24и҆ не спасе́тсѧ ѿ рꙋкѝ желѣ́за, да ᲂу҆стрѣли́тъ є҆го̀ лꙋ́къ мѣ́дѧнъ, |
| 25διεξέλθοι δὲ διὰ σώματος αὐτοῦ βέλος, ἀστραπαὶ δὲ ἐν διαίταις αὐτοῦ περιπατήσαισαν· ἐπ αὐτῷ φόβοι. | 25и҆ да про́йдетъ сквозѣ̀ тѣ́ло є҆гѡ̀ стрѣла̀: ѕвѣ́зды же въ жили́щихъ є҆гѡ̀: да прїи́дꙋтъ на́нь стра́си, |
| 26πᾶν δὲ σκότος αὐτῷ ὑπομείναι· κατέδεται αὐτὸν πῦρ ἄκαυστον, κακώσαι δὲ αὐτοῦ ἐπήλυτος τὸν οἶκον. | 26и҆ всѧ́ка тьма̀ на не́мъ да пребꙋ́детъ: да поѧ́стъ є҆го̀ ѻ҆́гнь нераздеже́ный, да ѡ҆ѕло́битъ же пришле́цъ до́мъ є҆гѡ̀: |
| 27ἀνακαλύψαι δὲ αὐτοῦ ὁ οὐρανὸς τὰς ἀνομίας, γῆ δὲ ἐπανασταίη αὐτῷ. | 27и҆ да ѿкры́етъ не́бо беззакѡ́нїѧ є҆гѡ̀, и҆ землѧ̀ да воста́нетъ на́нь: |
| 28ἑλκύσαι τὸν οἶκον αὐτοῦ ἀπώλεια εἰς τέλος, ἡμέρα ὀργῆς ἐπέλθοι αὐτῷ. | 28да и҆звлече́тъ до́мъ є҆гѡ̀ па́гꙋба до конца̀, де́нь гнѣ́ва да прїи́детъ на́нь. |
| 29αὕτη ἡ μερὶς ἀνθρώπου ἀσεβοῦς παρὰ κυρίου καὶ κτῆμα ὑπαρχόντων αὐτῷ παρὰ τοῦ ἐπισκόπου. | 29Сїѧ̀ ча́сть человѣ́ка нечести́вагѡ ѿ гдⷭ҇а и҆ стѧжа́нїе и҆мѣ́нїй є҆гѡ̀ ѿ надзира́телѧ{ Є҆вр.: ѿ бг҃а.}. |