И҆схо́дъ 34

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν Λάξευσον σεαυτῷ δύο πλάκας λιθίνας καθὼς καὶ αἱ πρῶται καὶ ἀνάβηθι πρός με εἰς τὸ ὄρος, καὶ γράψω ἐπὶ τῶν πλακῶν τὰ ῥήματα, ἦν ἐν ταῖς πλαξὶν ταῖς πρώταις, αἷς συνέτριψας. 1И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю: и҆стешѝ себѣ̀ двѣ̀ скрижа̑ли ка́мєнны, ꙗ҆́коже и҆ пє́рвыѧ, и҆ взы́ди ко мнѣ̀ на го́рꙋ: и҆ напишꙋ̀ на скрижа́лехъ словеса̀, ꙗ҆̀же бѧ́хꙋ на скрижа́лехъ пе́рвыхъ, ꙗ҆̀же сокрꙋши́лъ є҆сѝ:
2καὶ γίνου ἕτοιμος εἰς τὸ πρωῒ καὶ ἀναβήσῃ ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Σινα καὶ στήσῃ μοι ἐκεῖ ἐπ᾿ ἄκρου τοῦ ὄρους. 2и҆ бꙋ́ди гото́въ заꙋ́тра, и҆ взы́деши на го́рꙋ сїна́йскꙋю и҆ предста́неши мнѣ̀ та́мѡ на версѣ̀ горы̀:
3καὶ μηδεὶς ἀναβήτω μετὰ σοῦ μηδὲ ὀφθήτω ἐν παντὶ τῷ ὄρει· καὶ τὰ πρόβατα καὶ αἱ βόες μὴ νεμέσθωσαν πλησίον τοῦ ὄρους ἐκείνου. 3и҆ да никто́же взы́детъ съ тобо́ю, нижѐ да ꙗ҆ви́тсѧ на все́й горѣ̀: и҆ ѻ҆́вцы и҆ гѡвѧ́да да не пасꙋ́тсѧ бли́з̾ горы̀ тоѧ̀.
4καὶ ἐλάξευσεν δύο πλάκας λιθίνας καθάπερ καὶ αἱ πρῶται· καὶ ὀρθρίσας Μωϋσῆς ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος τὸ Σινα, καθότι συνέταξεν αὐτῷ κύριος· καὶ ἔλαβεν Μωϋσῆς τὰς δύο πλάκας τὰς λιθίνας. 4И҆ и҆стеса̀ двѣ̀ скрижа̑ли ка́мєнны, ꙗ҆́коже и҆ пє́рвыѧ: и҆ ᲂу҆́треневавъ мѡѷсе́й заꙋ́тра, взы́де на го́рꙋ сїна́йскꙋю, ꙗ҆́коже завѣща̀ є҆мꙋ̀ гдⷭ҇ь: и҆ взѧ̀ мѡѷсе́й съ собо́ю двѣ̀ скрижа̑ли ка́мєнныѧ.
5καὶ κατέβη κύριος ἐν νεφέλῃ καὶ παρέστη αὐτῷ ἐκεῖ· καὶ ἐκάλεσεν τῷ ὀνόματι κυρίου. 5И҆ сни́де гдⷭ҇ь во ѡ҆́блацѣ, и҆ предста̀ є҆мꙋ̀ та́мѡ мѡѷсе́й, и҆ призва̀ и҆́менемъ гдⷭ҇нимъ.
6καὶ παρῆλθεν κύριος πρὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἐκάλεσεν Κύριος θεὸς οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινὸς 6И҆ мимои́де гдⷭ҇ь пред̾ лице́мъ є҆гѡ̀ и҆ воззва̀: гдⷭ҇ь, гдⷭ҇ь бг҃ъ ще́дръ и҆ млⷭ҇тивъ, долготерпѣли́въ и҆ многомлⷭ҇тивъ и҆ и҆́стиненъ,
7καὶ δικαιοσύνην διατηρῶν καὶ ποιῶν ἔλεος εἰς χιλιάδας, ἀφαιρῶν ἀνομίας καὶ ἀδικίας καὶ ἁμαρτίας, καὶ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον ἐπάγων ἀνομίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἐπὶ τέκνα τέκνων ἐπὶ τρίτην καὶ τετάρτην γενεάν. 7и҆ пра́вдꙋ хранѧ́й, и҆ творѧ́й млⷭ҇ть въ ты́сѧщы, ѿе́млѧй беззакѡ́нїѧ и҆ непра̑вды и҆ грѣхѝ, и҆ пови́ннагѡ не ѡ҆чⷭ҇титъ, наводѧ́й грѣхѝ ѻ҆тцє́въ на ча̑да, и҆ на ча̑да ча̑дъ, до тре́тїѧгѡ и҆ четве́ртагѡ ро́да.
8καὶ σπεύσας Μωϋσῆς κύψας ἐπὶ τὴν γῆν προσεκύνησεν 8И҆ потща́всѧ мѡѷсе́й, прини́къ на зе́млю, поклони́сѧ бг҃ꙋ
9καὶ εἶπεν Εἰ εὕρηκα χάριν ἐνώπιόν σου, συμπορευθήτω κύριός μου μεθ᾿ ἡμῶν· λαὸς γὰρ σκληροτράχηλός ἐστιν, καὶ ἀφελεῖς σὺ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ τὰς ἀνομίας ἡμῶν, καὶ ἐσόμεθα σοί. 9и҆ речѐ: а҆́ще ѡ҆брѣто́хъ блгⷣть пред̾ тобо́ю, да и҆́детъ гдⷭ҇ь мо́й съ на́ми: лю́дїе бо жестоковы́йнїи сꙋ́ть: и҆ ѿи́меши ты̀ грѣхѝ на́шѧ и҆ беззакѡ́нїѧ на̑ша, и҆ бꙋ́демъ твоѝ.
10καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν Ἰδοὺ ἐγὼ τίθημί σοι διαθήκην· ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ σου ποιήσω ἔνδοξα, οὐ γέγονεν ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ ἐν παντὶ ἔθνει, καὶ ὄψεται πᾶς λαός, ἐν οἷς εἶ σύ, τὰ ἔργα κυρίου ὅτι θαυμαστά ἐστιν ἐγὼ ποιήσω σοι. 10И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю: сѐ, а҆́зъ полага́ю тебѣ̀ завѣ́тъ пред̾ всѣ́ми людьмѝ твои́ми, и҆ сотворю̀ сла̑внаѧ, ꙗ҆̀же не бы́ша по все́й землѝ и҆ во всѣ́хъ ꙗ҆зы́цѣхъ: и҆ ᲂу҆́зрѧтъ всѝ лю́дїе, въ ни́хже є҆сѝ ты̀, дѣла̀ гдⷭ҇нѧ, ꙗ҆́кѡ чꙋ̑дна сꙋ́ть, ꙗ҆̀же а҆́зъ сотворю̀ тебѣ̀:
11πρόσεχε σὺ πάντα, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι. ἰδοὺ ἐγὼ ἐκβάλλω πρὸ προσώπου ὑμῶν τὸν Αμορραῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Χετταῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Ευαῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Ιεβουσαῖον· 11внемлѝ ты̀ всѧ̑, є҆ли̑ка а҆́зъ заповѣ́даю тебѣ̀: сѐ, а҆́зъ и҆зженꙋ̀ пред̾ лице́мъ ва́шимъ а҆морре́а и҆ ханане́а, и҆ хетте́а и҆ ферезе́а, и҆ є҆ѵе́а и҆ гергесе́а и҆ і҆евꙋсе́а:
12πρόσεχε σεαυτῷ, μήποτε θῇς διαθήκην τοῖς ἐγκαθημένοις ἐπὶ τῆς γῆς, εἰς ἣν εἰσπορεύῃ εἰς αὐτήν, μή σοι γένηται πρόσκομμα ἐν ὑμῖν. 12внемлѝ себѣ̀, да не когда̀ завѣща́еши завѣ́тъ сѣдѧ́щымъ на землѝ, въ ню́же вни́деши, да не бꙋ́детъ собла́знъ въ ва́съ:
13τοὺς βωμοὺς αὐτῶν καθελεῖτε καὶ τὰς στήλας αὐτῶν συντρίψετε καὶ τὰ ἄλση αὐτῶν ἐκκόψετε καὶ τὰ γλυπτὰ τῶν θεῶν αὐτῶν κατακαύσετε ἐν πυρί. 13ка̑пища и҆́хъ разори́те и҆ кꙋмі́ры и҆́хъ сокрꙋши́те, и҆ дꙋбра̑вы и҆́хъ посѣцы́те, и҆ и҆зва̑ѧнаѧ богѡ́въ и҆́хъ сожжи́те ѻ҆гне́мъ,
14οὐ γὰρ μὴ προσκυνήσητε θεῷ ἑτέρῳ· γὰρ κύριος θεὸς ζηλωτὸν ὄνομα, θεὸς ζηλωτής ἐστιν. 14не бо̀ поклоните́сѧ богѡ́мъ и҆ны̑мъ: и҆́бо гдⷭ҇ь бг҃ъ ревни́во и҆́мѧ, бг҃ъ ревни́въ є҆́сть:
15μήποτε θῇς διαθήκην τοῖς ἐγκαθημένοις πρὸς ἀλλοφύλους ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἐκπορνεύσωσιν ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν καὶ θύσωσι τοῖς θεοῖς αὐτῶν καὶ καλέσωσίν σε καὶ φάγῃς τῶν θυμάτων αὐτῶν, 15да не когда̀ завѣща́еши завѣ́тъ сѣдѧ́щымъ на землѝ, и҆ соблꙋ́дѧтъ в̾слѣ́дъ богѡ́въ и҆́хъ, и҆ пожрꙋ́тъ богѡ́мъ и҆́хъ, и҆ призовꙋ́тъ тѧ̀, и҆ снѣ́си ѿ же́ртвъ и҆́хъ:
16καὶ λάβῃς τῶν θυγατέρων αὐτῶν τοῖς υἱοῖς σου καὶ τῶν θυγατέρων σου δῷς τοῖς υἱοῖς αὐτῶν, καὶ ἐκπορνεύσωσιν αἱ θυγατέρες σου ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν καὶ ἐκπορνεύσωσιν τοὺς υἱούς σου ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν. 16и҆ по́ймеши ѿ дще́рей и҆́хъ сынѡ́мъ твои̑мъ, и҆ ѿ дще́рей твои́хъ да́си сынѡ́мъ и҆́хъ, и҆ соблꙋ́дѧтъ дщє́ри твоѧ̑ в̾слѣ́дъ богѡ́въ и҆́хъ, и҆ сы́нове твоѝ соблꙋ́дѧтъ в̾слѣ́дъ богѡ́въ и҆́хъ:
17καὶ θεοὺς χωνευτοὺς οὐ ποιήσεις σεαυτῷ. 17и҆ богѡ́въ слїѧ́ныхъ да не сотвори́ши себѣ̀:
18καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων φυλάξῃ· ἑπτὰ ἡμέρας φάγῃ ἄζυμα, καθάπερ ἐντέταλμαί σοι, εἰς τὸν καιρὸν ἐν μηνὶ τῶν νέων· ἐν γὰρ μηνὶ τῶν νέων ἐξῆλθες ἐξ Αἰγύπτου. 18и҆ пра́здникъ ѡ҆прѣсно́чный да сохрани́ши: се́дмь дні́й да ꙗ҆́си ѡ҆прѣсно́ки, ꙗ҆́коже заповѣ́дахъ тебѣ̀, во вре́мѧ въ мцⷭ҇ѣ но́выхъ плодѡ́въ: въ мцⷭ҇ѣ бо но́выхъ плодѡ́въ и҆зше́лъ є҆сѝ ѿ землѝ є҆гѵ́петскїѧ:
19πᾶν διανοῖγον μήτραν ἐμοί, τὰ ἀρσενικά, πρωτότοκον μόσχου καὶ πρωτότοκον προβάτου. 19всѧ́ко разверза́ющее ложесна̀ мꙋ́жескъ мнѣ̀ по́лъ( да бꙋ́детъ) , всѧ́ко перворо́дное тельца̀ и҆ перворо́дное ѻ҆вцы̀:
20καὶ πρωτότοκον ὑποζυγίου λυτρώσῃ προβάτῳ· ἐὰν δὲ μὴ λυτρώσῃ αὐτό, τιμὴν δώσεις. πᾶν πρωτότοκον τῶν υἱῶν σου λυτρώσῃ. οὐκ ὀφθήσῃ ἐνώπιόν μου κενός. 20и҆ перворо́дное ѻ҆слѧ́те и҆скꙋ́пиши ѻ҆вце́ю: а҆́ще же не и҆скꙋ́пиши є҆̀, цѣ́нꙋ да да́си є҆гѡ̀: всѧ́каго пе́рвенца ѿ сынѡ́въ твои́хъ да и҆скꙋ́пиши, да не ꙗ҆ви́шисѧ предо мно́ю то́щь:
21ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ, τῇ δὲ ἑβδόμῃ καταπαύσεις· τῷ σπόρῳ καὶ τῷ ἀμήτῳ καταπαύσεις. 21въ ше́сть дні́й да дѣ́лаеши, въ седмы́й же де́нь да почі́еши, ѿ сѣ́ѧтвы и҆ жа́твы да почі́еши,
22καὶ ἑορτὴν ἑβδομάδων ποιήσεις μοι ἀρχὴν θερισμοῦ πυρῶν καὶ ἑορτὴν συναγωγῆς μεσοῦντος τοῦ ἐνιαυτοῦ. 22и҆ пра́здникъ седми́цъ да сотвори́ши мѝ, нача́ло жа́твы пшени́цы, и҆ пра́здникъ собра́нїѧ посредѣ̀ лѣ́та:
23τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον κυρίου τοῦ θεοῦ Ισραηλ· 23въ трѝ времена̀ лѣ́та да ꙗ҆ви́тсѧ всѧ́къ мꙋ́жескъ по́лъ тво́й пред̾ гдⷭ҇емъ бг҃омъ і҆и҃левымъ:
24ὅταν γὰρ ἐκβάλω τὰ ἔθνη πρὸ προσώπου σου καὶ πλατύνω τὰ ὅριά σου, οὐκ ἐπιθυμήσει οὐδεὶς τῆς γῆς σου, ἡνίκα ἂν ἀναβαίνῃς ὀφθῆναι ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ. 24є҆гда́ бо и҆зженꙋ̀ ꙗ҆зы́ки ѿ лица̀ твоегѡ̀ и҆ разширю̀ предѣ́лы твоѧ̑, никто́же возжела́етъ землѝ твоеѧ̀, є҆гда̀ прїи́деши ꙗ҆ви́тисѧ пред̾ гдⷭ҇емъ бг҃омъ твои́мъ въ трѝ времена̀ лѣ́та:
25οὐ σφάξεις ἐπὶ ζύμῃ αἷμα θυμιαμάτων μου. καὶ οὐ κοιμηθήσεται εἰς τὸ πρωῒ θύματα τῆς ἑορτῆς τοῦ πασχα. 25да не зако́леши съ ква́сомъ кро́ве же́ртвъ мои́хъ, и҆ да не прележи́тъ до ᲂу҆́трїѧ же́ртва пра́здника па́схи:
26τὰ πρωτογενήματα τῆς γῆς σου θήσεις εἰς τὸν οἶκον κυρίου τοῦ θεοῦ σου. οὐ προσοίσεις ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸς αὐτοῦ. 26перворѡ́днаѧ жи̑тъ землѝ твоеѧ̀ да внесе́ши въ до́мъ гдⷭ҇а бг҃а твоегѡ̀: да не свари́ши а҆́гнца во млецѣ̀ ма́тере є҆гѡ̀.
27Καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν Γράψον σεαυτῷ τὰ ῥήματα ταῦτα· ἐπὶ γὰρ τῶν λόγων τούτων τέθειμαί σοι διαθήκην καὶ τῷ Ισραηλ. 27И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю: напишѝ себѣ̀ словеса̀ сїѧ̑, въ словесѣ́хъ бо си́хъ положи́хъ тебѣ̀ завѣ́тъ и҆ і҆и҃лю.
28καὶ ἦν ἐκεῖ Μωϋσῆς ἐναντίον κυρίου τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα νύκτας· ἄρτον οὐκ ἔφαγεν καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιεν· καὶ ἔγραψεν τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπὶ τῶν πλακῶν τῆς διαθήκης, τοὺς δέκα λόγους.– 28И҆ бѣ̀ та́мѡ мѡѷсе́й пред̾ гдⷭ҇емъ четы́редесѧть дні́й и҆ четы́редесѧть ноще́й: хлѣ́ба не ꙗ҆дѐ и҆ воды̀ не пѝ: и҆ написа̀( мѡѷсе́й) на скрижа́лехъ словеса̀ сїѧ̑ завѣ́та, де́сѧть слове́съ.
29ὡς δὲ κατέβαινεν Μωϋσῆς ἐκ τοῦ ὄρους, καὶ αἱ δύο πλάκες ἐπὶ τῶν χειρῶν Μωυσῆ· καταβαίνοντος δὲ αὐτοῦ ἐκ τοῦ ὄρους Μωϋσῆς οὐκ ᾔδει ὅτι δεδόξασται ὄψις τοῦ χρώματος τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἐν τῷ λαλεῖν αὐτὸν αὐτῷ. 29Сходѧ́щꙋ же мѡѷсе́ю съ горы̀ сїна́йскїѧ, и҆ ѻ҆́бѣ скрижа̑ли въ рꙋкꙋ̀ мѡѷсе́ѡвꙋ: сходѧ́щꙋ же є҆мꙋ̀ съ горы̀, и҆ мѡѷсе́й не вѣ́дѧше, ꙗ҆́кѡ просла́висѧ зра́къ пло́ти лица̀ є҆гѡ̀, є҆гда̀ глаго́лаше съ ни́мъ.
30καὶ εἶδεν Ααρων καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ισραηλ τὸν Μωυσῆν καὶ ἦν δεδοξασμένη ὄψις τοῦ χρώματος τοῦ προσώπου αὐτοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν ἐγγίσαι αὐτοῦ. 30И҆ ви́дѣ а҆арѡ́нъ и҆ всѝ сы́нове і҆и҃лєвы мѡѷсе́а, и҆ бѧ́ше просла́вленъ зра́къ пло́ти лица̀ є҆гѡ̀: и҆ ᲂу҆боѧ́шасѧ пристꙋпи́ти къ немꙋ̀.
31καὶ ἐκάλεσεν αὐτοὺς Μωϋσῆς, καὶ ἐπεστράφησαν πρὸς αὐτὸν Ααρων καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς, καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς Μωϋσῆς. 31И҆ воззва̀ и҆̀хъ мѡѷсе́й, и҆ ѡ҆брати́шасѧ къ немꙋ̀ а҆арѡ́нъ и҆ всѝ кнѧ̑зи со́нма: и҆ глаго́ла мѡѷсе́й къ ни̑мъ.
32καὶ μετὰ ταῦτα προσῆλθον πρὸς αὐτὸν πάντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ, καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς πάντα, ὅσα ἐλάλησεν κύριος πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ὄρει Σινα. 32И҆ по си́хъ прїидо́ша къ немꙋ̀ всѝ сы́нове і҆и҃лєвы: и҆ заповѣ́да и҆̀мъ всѧ̑, є҆ли̑ка гл҃а къ немꙋ̀ гдⷭ҇ь на горѣ̀ сїна́йстѣй.
33καὶ ἐπειδὴ κατέπαυσεν λαλῶν πρὸς αὐτούς, ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ κάλυμμα. 33И҆ є҆гда̀ преста̀ глаго́лѧ къ ни̑мъ, возложѝ на лицѐ своѐ покро́въ.
34ἡνίκα δ᾿ ἂν εἰσεπορεύετο Μωϋσῆς ἔναντι κυρίου λαλεῖν αὐτῷ, περιῃρεῖτο τὸ κάλυμμα ἕως τοῦ ἐκπορεύεσθαι. καὶ ἐξελθὼν ἐλάλει πᾶσιν τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ κύριος, 34Є҆гда́ же вхожда́ше мѡѷсе́й пред̾ гдⷭ҇а глаго́лати къ немꙋ̀, снима́ше покро́въ, до́ндеже и҆схожда́ше: и҆ и҆зше́дъ глаго́лаше ко всѣ̑мъ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, є҆ли̑ка заповѣ́да є҆мꙋ̀ гдⷭ҇ь.
35καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὸ πρόσωπον Μωυσῆ ὅτι δεδόξασται, καὶ περιέθηκεν Μωϋσῆς κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον ἑαυτοῦ, ἕως ἂν εἰσέλθῃ συλλαλεῖν αὐτῷ. 35И҆ ви́дѣша сы́нове і҆и҃лєвы лицѐ мѡѷсе́ово, ꙗ҆́кѡ просла́висѧ: и҆ возлага́ше мѡѷсе́й покро́въ на лицѐ своѐ, до́ндеже вни́детъ глаго́лати съ ни́мъ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms