И҆схо́дъ 12
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Εἶπεν δὲ κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων ἐν γῇ Αἰγύπτου λέγων | 1Рече́ же гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю и҆ а҆арѡ́нꙋ въ землѝ є҆гѵ́петстѣй, гл҃ѧ: |
| 2Ὁ μὴν οὗτος ὑμῖν ἀρχὴ μηνῶν, πρῶτός ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖς μησὶν τοῦ ἐνιαυτοῦ. | 2мцⷭ҇ъ се́й ва́мъ нача́ло мцⷭ҇ей, пе́рвый бꙋ́детъ ва́мъ въ мцⷭ҇ѣхъ лѣ́та: |
| 3λάλησον πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ισραηλ λέγων Τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τούτου λαβέτωσαν ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἴκους πατριῶν, ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἰκίαν. | 3рцы̀ ко всемꙋ̀ со́нмꙋ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, глаго́лѧ: въ десѧ́тый мцⷭ҇а сегѡ̀ да во́зметъ кі́йждо ѻ҆вча̀ по домѡ́мъ ѻ҆те́чествъ, кі́йждо ѻ҆вча̀ по до́мꙋ: |
| 4ἐὰν δὲ ὀλιγοστοὶ ὦσιν οἱ ἐν τῇ οἰκίᾳ ὥστε μὴ ἱκανοὺς εἶναι εἰς πρόβατον, συλλήμψεται μεθ᾿ ἑαυτοῦ τὸν γείτονα τὸν πλησίον αὐτοῦ κατὰ ἀριθμὸν ψυχῶν· ἕκαστος τὸ ἀρκοῦν αὐτῷ συναριθμήσεται εἰς πρόβατον. | 4а҆́ще же ма́лѡ и҆́хъ є҆́сть въ домꙋ̀, ꙗ҆́кѡ не довѡ́льнымъ бы́ти на ѻ҆вча̀, да во́зметъ съ собо́ю сосѣ́да бли́жнѧго своего̀ по числꙋ̀ дꙋ́шъ: кі́йждо дово́льное себѣ̀ сочте́тъ на ѻ҆вча̀: |
| 5πρόβατον τέλειον ἄρσεν ἐνιαύσιον ἔσται ὑμῖν· ἀπὸ τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἐρίφων λήμψεσθε. | 5ѻ҆вча̀ соверше́нно, мꙋ́жескъ по́лъ, непоро́чно и҆ є҆динолѣ́тно бꙋ́детъ ва́мъ, ѿ а҆́гнєцъ и҆ ѿ ко́злищъ прїи́мете: |
| 6καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ μηνὸς τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ πᾶν τὸ πλῆθος συναγωγῆς υἱῶν Ισραηλ πρὸς ἑσπέραν. | 6и҆ бꙋ́детъ ва́мъ соблюде́но да́же до четвертагѡна́десѧть днѐ мцⷭ҇а сегѡ̀: и҆ зако́лютъ то̀ всѐ мно́жество собо́ра сынѡ́въ і҆и҃левыхъ къ ве́черꙋ, |
| 7καὶ λήμψονται ἀπὸ τοῦ αἵματος καὶ θήσουσιν ἐπὶ τῶν δύο σταθμῶν καὶ ἐπὶ τὴν φλιὰν ἐν τοῖς οἴκοις, ἐν οἷς ἐὰν φάγωσιν αὐτὰ ἐν αὐτοῖς. | 7и҆ прїи́мꙋтъ ѿ кро́ве и҆ пома́жꙋтъ на ѻ҆бою̀ подвѡ́ю и҆ на пра́гахъ въ домѣ́хъ, въ ни́хже снѣдѧ́тъ то́е, |
| 8καὶ φάγονται τὰ κρέα τῇ νυκτὶ ταύτῃ· ὀπτὰ πυρὶ καὶ ἄζυμα ἐπὶ πικρίδων ἔδονται. | 8и҆ снѣдѧ́тъ мѧса̀ въ нощѝ то́й печє́на ѻ҆гне́мъ и҆ ѡ҆прѣсно́ки съ го́рькимъ ѕе́лїемъ снѣдѧ́тъ: |
| 9οὐκ ἔδεσθε ἀπ᾿ αὐτῶν ὠμὸν οὐδὲ ἡψημένον ἐν ὕδατι, ἀλλ᾿ ἢ ὀπτὰ πυρί, κεφαλὴν σὺν τοῖς ποσὶν καὶ τοῖς ἐνδοσθίοις. | 9не снѣ́сте ѿ ни́хъ сꙋ́рово, нижѐ варе́но въ водѣ̀, но пече́ное ѻ҆гне́мъ, главꙋ̀ съ нога́ми и҆ со ᲂу҆тро́бою: |
| 10οὐκ ἀπολείψετε ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωῒ καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ᾿ αὐτοῦ· τὰ δὲ καταλειπόμενα ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωῒ ἐν πυρὶ κατακαύσετε. | 10не ѡ҆ста́вите ѿ негѡ̀ до ᲂу҆́трїѧ и҆ ко́сти не сокрꙋши́те ѿ негѡ̀, ѡ҆ста́нки же ѿ негѡ̀ до ᲂу҆́тра ѻ҆гне́мъ сожже́те: |
| 11οὕτως δὲ φάγεσθε αὐτό· αἱ ὀσφύες ὑμῶν περιεζωσμέναι, καὶ τὰ ὑποδήματα ἐν τοῖς ποσὶν ὑμῶν, καὶ αἱ βακτηρίαι ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν· καὶ ἔδεσθε αὐτὸ μετὰ σπουδῆς· πασχα ἐστὶν κυρίῳ. | 11си́це же снѣ́сте є҆̀: чрє́сла ва̑ша препоѧ̑сана, и҆ сапо́зи ва́ши на нога́хъ ва́шихъ, и҆ жезлы̀ ва́ши въ рꙋка́хъ ва́шихъ, и҆ снѣ́сте є҆̀ со тща́нїемъ: па́сха є҆́сть гдⷭ҇нѧ: |
| 12καὶ διελεύσομαι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ καὶ πατάξω πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν Αἰγυπτίων ποιήσω τὴν ἐκδίκησιν· ἐγὼ κύριος. | 12и҆ пройдꙋ̀ зе́млю є҆гѵ́петскꙋю сеѧ̀ но́щи, и҆ ᲂу҆бїю̀ всѧ́каго пе́рвенца въ землѝ є҆гѵ́петстѣй, ѿ человѣ́ка до скота̀, и҆ во всѣ́хъ бозѣ́хъ є҆гѵ́петскихъ сотворю̀ ѿмще́нїе: а҆́зъ гдⷭ҇ь: |
| 13καὶ ἔσται τὸ αἷμα ὑμῖν ἐν σημείῳ ἐπὶ τῶν οἰκιῶν, ἐν αἷς ὑμεῖς ἐστε ἐκεῖ, καὶ ὄψομαι τὸ αἷμα καὶ σκεπάσω ὑμᾶς, καὶ οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν πληγὴ τοῦ ἐκτριβῆναι, ὅταν παίω ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. | 13и҆ бꙋ́детъ кро́вь ва́мъ въ зна́менїе на домѣ́хъ, въ ни́хже вы̀ бꙋ́дете та́мѡ, и҆ ᲂу҆зрю̀ кро́вь и҆ покры́ю вы̀, и҆ не бꙋ́детъ въ ва́съ ꙗ҆́звы, є҆́же поги́бнꙋти, є҆гда̀ поражꙋ̀ зе́млю є҆гѵ́петскꙋю: |
| 14καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον, καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν κυρίῳ εἰς πάσας τὰς γενεὰς ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν. | 14и҆ бꙋ́детъ ва́мъ де́нь се́й въ па́мѧть, и҆ пра́зднꙋйте то́й пра́здникъ гдⷭ҇ꙋ во всѧ̑ ро́ды ва́шѧ: зако́ннѡ вѣ́чнѡ пра́зднꙋйте є҆го̀: |
| 15ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε, ἀπὸ δὲ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἀφανιεῖτε ζύμην ἐκ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν· πᾶς, ὃς ἂν φάγῃ ζύμην, ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ Ισραηλ ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἕως τῆς ἡμέρας τῆς ἑβδόμης. | 15се́дмь дні́й ѡ҆прѣсно́ки ꙗ҆ди́те, ѿ пе́рвагѡ же днѐ и҆зми́те ква́съ и҆з̾ домѡ́въ ва́шихъ: всѧ́къ, и҆́же снѣ́сть ки́сло, поги́бнетъ дꙋша̀ та̀ ѿ і҆и҃лѧ, ѿ днѐ пе́рвагѡ да́же до днѐ седма́гѡ: |
| 16καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη κληθήσεται ἁγία, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν· πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐταῖς, πλὴν ὅσα ποιηθήσεται πάσῃ ψυχῇ, τοῦτο μόνον ποιηθήσεται ὑμῖν. | 16и҆ пе́рвый де́нь нарече́тсѧ ст҃ъ, и҆ седмы́й де́нь наро́читъ ст҃ъ да бꙋ́детъ ва́мъ: всѧ́кагѡ дѣ́ла рабо́тна да не сотворитѐ въ ни́хъ, ра́звѣ є҆ли̑ка( снѣ́сти) сотворѧ́тсѧ всѧ́кой дꙋшѝ, сїѧ̑ то́чїю да сотворѧ́тсѧ ва́мъ: |
| 17καὶ φυλάξεσθε τὴν ἐντολὴν ταύτην· ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην εἰς γενεὰς ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον. | 17и҆ сохрани́те за́повѣдь сїю̀: въ се́й бо де́нь и҆зведꙋ̀ си́лꙋ ва́шꙋ ѿ землѝ є҆гѵ́петскїѧ: и҆ сотвори́те де́нь се́й въ ро́ды ва́шѧ, зако́ннѡ вѣ́чнѡ: |
| 18ἐναρχομένου τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνὸς ἕως ἑσπέρας. | 18начина́юще въ четвертыйна́десѧть де́нь пе́рвагѡ мцⷭ҇а, съ ве́чера да снѣ́сте ѡ҆прѣсно́ки, до два́десѧть пе́рвагѡ днѐ мцⷭ҇а, до ве́чера: |
| 19ἑπτὰ ἡμέρας ζύμη οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖς οἰκίαις ὑμῶν· πᾶς, ὃς ἂν φάγῃ ζυμωτόν, ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ συναγωγῆς Ισραηλ ἔν τε τοῖς γειώραις καὶ αὐτόχθοσιν τῆς γῆς· | 19се́дмь дні́й ква́съ да не ꙗ҆ви́тсѧ въ домѣ́хъ ва́шихъ: всѧ́къ, и҆́же а҆́ще снѣ́сть ква́сно, погꙋби́тсѧ дꙋша̀ та̀ ѿ со́нма сынѡ́въ і҆и҃левыхъ и҆ въ прише́льцѣхъ и҆ въ жи́телехъ тоѧ̀ землѝ: |
| 20πᾶν ζυμωτὸν οὐκ ἔδεσθε, ἐν παντὶ δὲ κατοικητηρίῳ ὑμῶν ἔδεσθε ἄζυμα. | 20всѧ́кагѡ ква́снагѡ да не ꙗ҆́сте, во всѣ́хъ же домѣ́хъ ва́шихъ да ꙗ҆́сте ѡ҆прѣсно́ки. |
| 21Ἐκάλεσεν δὲ Μωϋσῆς πᾶσαν γερουσίαν υἱῶν Ισραηλ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Ἀπελθόντες λάβετε ὑμῖν ἑαυτοῖς πρόβατον κατὰ συγγενείας ὑμῶν καὶ θύσατε τὸ πασχα. | 21Созва́ же мѡѷсе́й всѧ̑ ста́рцы сынѡ́въ і҆и҃левыхъ и҆ речѐ и҆̀мъ: ше́дше поими́те себѣ̀ ѻ҆вча̀ по сродствѡ́мъ ва́шымъ и҆ пожри́те па́схꙋ: |
| 22λήμψεσθε δὲ δεσμὴν ὑσσώπου καὶ βάψαντες ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ παρὰ τὴν θύραν καθίξετε τῆς φλιᾶς καὶ ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν ἀπὸ τοῦ αἵματος, ὅ ἐστιν παρὰ τὴν θύραν· ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐξελεύσεσθε ἕκαστος τὴν θύραν τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἕως πρωί. | 22возми́те же ки́сть ѵ҆ссѡ́па, и҆ ѡ҆мочи́вше въ кро́вь, ꙗ҆́же бли́з̾ две́рїй, пома́жите пра́ги, и҆ на ѻ҆бою̀ подвѡ́ю, ѿ кро́ве, ꙗ҆́же є҆́сть бли́з̾ две́рїй: вы́ же да не и҆зы́дете кі́йждо и҆з̾ две́рїй до́мꙋ своегѡ̀ до заꙋ́трїѧ: |
| 23καὶ παρελεύσεται κύριος πατάξαι τοὺς Αἰγυπτίους καὶ ὄψεται τὸ αἷμα ἐπὶ τῆς φλιᾶς καὶ ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν, καὶ παρελεύσεται κύριος τὴν θύραν καὶ οὐκ ἀφήσει τὸν ὀλεθρεύοντα εἰσελθεῖν εἰς τὰς οἰκίας ὑμῶν πατάξαι. | 23и҆ ми́мѡ про́йдетъ гдⷭ҇ь и҆зби́ти є҆гѵ́птѧны, и҆ ᲂу҆́зритъ кро́вь на пра́зѣ и҆ на ѻ҆бою̀ подвѡ́ю, и҆ мине́тъ гдⷭ҇ь двє́ри, и҆ не попꙋ́ститъ погꙋблѧ́ющемꙋ вни́ти въ до́мы ва́шѧ ᲂу҆бива́ти: |
| 24καὶ φυλάξεσθε τὸ ῥῆμα τοῦτο νόμιμον σεαυτῷ καὶ τοῖς υἱοῖς σου ἕως αἰῶνος. | 24и҆ сохрани́те сло́во сїѐ зако́нно себѣ̀ и҆ сынѡ́мъ ва́шымъ до вѣ́ка: |
| 25ἐὰν δὲ εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν, ἣν ἂν δῷ κύριος ὑμῖν, καθότι ἐλάλησεν, φυλάξεσθε τὴν λατρείαν ταύτην. | 25а҆́ще же вни́дете въ зе́млю, ю҆́же да́стъ гдⷭ҇ь ва́мъ, ꙗ҆́коже гл҃а, сохрани́те слꙋже́нїе сїѐ, |
| 26καὶ ἔσται, ἐὰν λέγωσιν πρὸς ὑμᾶς οἱ υἱοὶ ὑμῶν Τίς ἡ λατρεία αὕτη; | 26и҆ бꙋ́детъ є҆гда̀ возглаго́лютъ ва́мъ сы́нове ва́ши: что́ є҆сть слꙋже́нїе сїѐ; |
| 27καὶ ἐρεῖτε αὐτοῖς Θυσία τὸ πασχα τοῦτο κυρίῳ, ὡς ἐσκέπασεν τοὺς οἴκους τῶν υἱῶν Ισραηλ ἐν Αἰγύπτῳ, ἡνίκα ἐπάταξεν τοὺς Αἰγυπτίους, τοὺς δὲ οἴκους ἡμῶν ἐρρύσατο. καὶ κύψας ὁ λαὸς προσεκύνησεν. | 27и҆ рцы́те и҆̀мъ: же́ртва па́сха сїѧ̀ гдⷭ҇ꙋ, и҆́же покры̀ до́мы сынѡ́въ і҆и҃левыхъ во є҆гѵ́птѣ, є҆гда̀ побѝ є҆гѵ́птѧны, до́мы же на́шѧ и҆зба́ви. И҆ прекло́ньшесѧ лю́дїе поклони́шасѧ. |
| 28καὶ ἀπελθόντες ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καθὰ ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ καὶ Ααρων, οὕτως ἐποίησαν. | 28И҆ ѿше́дше сотвори́ша сы́нове і҆и҃лєвы, ꙗ҆́коже заповѣ́да гдⷭ҇ь мѡѷсе́ю и҆ а҆арѡ́нꙋ, та́кѡ сотвори́ша. |
| 29Ἐγενήθη δὲ μεσούσης τῆς νυκτὸς καὶ κύριος ἐπάταξεν πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἀπὸ πρωτοτόκου Φαραω τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου ἕως πρωτοτόκου τῆς αἰχμαλωτίδος τῆς ἐν τῷ λάκκῳ καὶ ἕως πρωτοτόκου παντὸς κτήνους. | 29Бы́сть же въ полꙋ́нощи, и҆ гдⷭ҇ь поразѝ всѧ́каго пе́рвенца въ землѝ є҆гѵ́петстѣй, ѿ пе́рвенца фараѡ́нова сѣдѧ́щагѡ на престо́лѣ, до пе́рвенца плѣ́нницы, ꙗ҆́же въ ро́вѣ, и҆ до пе́рвенца всѧ́кагѡ ско́тска. |
| 30καὶ ἀναστὰς Φαραω νυκτὸς καὶ πάντες οἱ θεράποντες αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ Αἰγύπτιοι καὶ ἐγενήθη κραυγὴ μεγάλη ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτῳ· οὐ γὰρ ἦν οἰκία, ἐν ᾗ οὐκ ἦν ἐν αὐτῇ τεθνηκώς. | 30Воста́ же фараѡ́нъ но́щїю, и҆ всѝ рабѝ є҆гѡ̀, и҆ всѝ є҆гѵ́птѧне, и҆ бы́сть во́пль вели́къ по все́й землѝ є҆гѵ́петстѣй, и҆́бо не бы́сть до́мъ, въ не́мже не бѣ̀ мертвеца̀. |
| 31καὶ ἐκάλεσεν Φαραω Μωυσῆν καὶ Ααρων νυκτὸς καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἀνάστητε καὶ ἐξέλθατε ἐκ τοῦ λαοῦ μου καὶ ὑμεῖς καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ· βαδίζετε καὶ λατρεύσατε κυρίῳ τῷ θεῷ ὑμῶν, καθὰ λέγετε· | 31И҆ призва̀ фараѡ́нъ мѡѷсе́а и҆ а҆арѡ́на въ нощѝ и҆ речѐ и҆̀мъ: воста́ните и҆ ѿиди́те ѿ люді́й мои́хъ, и҆ вы̀, и҆ сы́нове і҆и҃лєвы: и҆ди́те и҆ послꙋжи́те гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ ва́шемꙋ, ꙗ҆́коже глаго́лете: |
| 32καὶ τὰ πρόβατα καὶ τοὺς βόας ὑμῶν ἀναλαβόντες πορεύεσθε, εὐλογήσατε δὲ κἀμέ. | 32и҆ ѻ҆́вцы и҆ говѧ̑да ва́шѧ пои́мше и҆ди́те, благослови́те же и҆ менѐ. |
| 33καὶ κατεβιάζοντο οἱ Αἰγύπτιοι τὸν λαὸν σπουδῇ ἐκβαλεῖν αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς· εἶπαν γὰρ ὅτι Πάντες ἡμεῖς ἀποθνῄσκομεν. | 33И҆ нꙋжда́хꙋ є҆гѵ́птѧне люді́й со тща́нїемъ и҆зри́нꙋти и҆̀хъ ѿ землѝ: реко́ша бо, ꙗ҆́кѡ всѝ мы̀ и҆́змремъ. |
| 34ἀνέλαβεν δὲ ὁ λαὸς τὸ σταῖς πρὸ τοῦ ζυμωθῆναι, τὰ φυράματα αὐτῶν ἐνδεδεμένα ἐν τοῖς ἱματίοις αὐτῶν ἐπὶ τῶν ὤμων. | 34Взѧ́ша же лю́дїе мꙋкꙋ̀ свою̀ пре́жде вскисе́нїѧ тѣ́ста своегѡ̀, и҆ ввѧза́вше въ ри̑зы, ( возложи́ша) на ра̑мы своѧ̑. |
| 35οἱ δὲ υἱοὶ Ισραηλ ἐποίησαν καθὰ συνέταξεν αὐτοῖς Μωϋσῆς, καὶ ᾔτησαν παρὰ τῶν Αἰγυπτίων σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν· | 35Сы́нове же і҆и҃лєвы сотвори́ша, ꙗ҆́коже заповѣ́да и҆̀мъ мѡѷсе́й: и҆ и҆спроси́ша ѿ є҆гѵ́птѧнъ сосꙋ́ды срє́брѧны и҆ зла̑ты, и҆ ри̑зы: |
| 36καὶ κύριος ἔδωκεν τὴν χάριν τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων, καὶ ἔχρησαν αὐτοῖς· καὶ ἐσκύλευσαν τοὺς Αἰγυπτίους. | 36и҆ дадѐ гдⷭ҇ь блгⷣть лю́демъ свои̑мъ пред̾ є҆гѵ̑птѧны: и҆ да́ша и҆̀мъ, и҆ ѡ҆бра́ша є҆гѵ́птѧнъ. |
| 37Ἀπάραντες δὲ οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐκ Ραμεσση εἰς Σοκχωθα εἰς ἑξακοσίας χιλιάδας πεζῶν οἱ ἄνδρες πλὴν τῆς ἀποσκευῆς, | 37Воздвиго́шасѧ же сы́нове і҆и҃лєвы ѿ рамессы̀ въ сокхѡ́ѳъ до шестѝ сѡ́тъ ты́сѧщъ пѣ́шихъ мꙋже́й, кромѣ̀ домоча́дства: |
| 38καὶ ἐπίμικτος πολὺς συνανέβη αὐτοῖς καὶ πρόβατα καὶ βόες καὶ κτήνη πολλὰ σφόδρα. | 38и҆ прише́льцы мно́зи и҆зыдо́ша съ ни́ми, и҆ ѻ҆́вцы, и҆ волы̀, и҆ ско́ти мно́зи ѕѣлѡ̀. |
| 39καὶ ἔπεψαν τὸ σταῖς, ὃ ἐξήνεγκαν ἐξ Αἰγύπτου, ἐγκρυφίας ἀζύμους· οὐ γὰρ ἐζυμώθη· ἐξέβαλον γὰρ αὐτοὺς οἱ Αἰγύπτιοι, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν ἐπιμεῖναι οὐδὲ ἐπισιτισμὸν ἐποίησαν ἑαυτοῖς εἰς τὴν ὁδόν. | 39И҆ и҆спеко́ша тѣ́сто, є҆́же и҆знесо́ша и҆з̾ є҆гѵ́пта, ѡ҆прѣсно́ки не ки̑слы, не вскисо́ша бо: и҆́бо и҆згна́ша и҆̀хъ є҆гѵ́птѧне, и҆ не возмого́ша поме́длити, нижѐ бра̑шна сотвори́ша себѣ̀ на пꙋ́ть. |
| 40ἡ δὲ κατοίκησις τῶν υἱῶν Ισραηλ, ἣν κατῴκησαν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ ἐν γῇ Χανααν, ἔτη τετρακόσια τριάκοντα, | 40Ѡ҆бита́нїѧ же сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, є҆́же ѡ҆бита́ша въ землѝ є҆гѵ́петстѣй и҆ въ землѝ ханаа́ни сі́и и҆ ѻ҆тцы̀ и҆́хъ, лѣ́тъ четы́реста три́десѧть. |
| 41καὶ ἐγένετο μετὰ τὰ τετρακόσια τριάκοντα ἔτη ἐξῆλθεν πᾶσα ἡ δύναμις κυρίου ἐκ γῆς Αἰγύπτου. | 41И҆ бы́сть по четы́рехъ стѣ́хъ и҆ три́десѧти лѣ́тѣхъ, и҆зы́де всѧ̀ си́ла гдⷭ҇нѧ ѿ землѝ є҆гѵ́петскїѧ въ нощѝ. |
| 42νυκτὸς προφυλακή ἐστιν τῷ κυρίῳ ὥστε ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου· ἐκείνη ἡ νὺξ αὕτη προφυλακὴ κυρίῳ ὥστε πᾶσι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ εἶναι εἰς γενεὰς αὐτῶν. | 42Стражба̀ є҆́сть гдⷭ҇ꙋ, є҆́же и҆звестѝ и҆̀хъ ѿ землѝ є҆гѵ́петскїѧ: ѻ҆́наѧ но́щь са́маѧ стражба̀ гдⷭ҇ꙋ, ꙗ҆́кѡ всѣ̑мъ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ бы́ти въ ро́ды и҆́хъ. |
| 43Εἶπεν δὲ κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων Οὗτος ὁ νόμος τοῦ πασχα· πᾶς ἀλλογενὴς οὐκ ἔδεται ἀπ᾿ αὐτοῦ· | 43И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю и҆ а҆арѡ́нꙋ: се́й зако́нъ па́схи: всѧ́къ и҆ноплеме́нникъ да не ꙗ҆́стъ ѿ неѧ̀, |
| 44καὶ πᾶν οἰκέτην τινὸς ἢ ἀργυρώνητον περιτεμεῖς αὐτόν, καὶ τότε φάγεται ἀπ᾿ αὐτοῦ· | 44и҆ всѧ́каго раба̀ и҆лѝ кꙋ́пленаго ѡ҆брѣ́жеши є҆го̀, и҆ тогда̀ да ꙗ҆́стъ ѿ неѧ̀: |
| 45πάροικος ἢ μισθωτὸς οὐκ ἔδεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. | 45пришле́цъ и҆лѝ нае́мникъ да не ꙗ҆́стъ ѿ неѧ̀: |
| 46ἐν οἰκίᾳ μιᾷ βρωθήσεται, καὶ οὐκ ἐξοίσετε ἐκ τῆς οἰκίας τῶν κρεῶν ἔξω· καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ᾿ αὐτοῦ. | 46въ домꙋ̀ є҆ди́нѣмъ да снѣ́стсѧ: не ѡ҆ста́вите ѿ мѧ́съ на ᲂу҆́трїе, и҆ не и҆знеси́те мѧ́съ во́нъ и҆з̾ до́мꙋ, и҆ ко́сти не сокрꙋши́те ѿ негѡ̀: |
| 47πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ισραηλ ποιήσει αὐτό. | 47ве́сь со́нмъ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ сотвори́тъ сїѐ: |
| 48ἐὰν δέ τις προσέλθῃ πρὸς ὑμᾶς προσήλυτος ποιῆσαι τὸ πασχα κυρίῳ, περιτεμεῖς αὐτοῦ πᾶν ἀρσενικόν, καὶ τότε προσελεύσεται ποιῆσαι αὐτὸ καὶ ἔσται ὥσπερ καὶ ὁ αὐτόχθων τῆς γῆς· πᾶς ἀπερίτμητος οὐκ ἔδεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. | 48а҆́ще же кто̀ прїи́детъ пришле́цъ къ ва́мъ сотвори́ти па́схꙋ гдⷭ҇ню, ѡ҆брѣ́жеши є҆гѡ̀ всѧ́къ мꙋ́жескїй по́лъ, и҆ тогда̀ пристꙋ́питъ сотвори́ти ю҆̀, и҆ бꙋ́детъ а҆́ки жи́тель землѝ тоѧ̀: всѧ́къ же неѡбрѣ́заный да не ꙗ҆́стъ ѿ неѧ̀: |
| 49νόμος εἷς ἔσται τῷ ἐγχωρίῳ καὶ τῷ προσελθόντι προσηλύτῳ ἐν ὑμῖν. | 49зако́нъ є҆ди́нъ да бꙋ́детъ тоѧ̀ землѝ жи́телю и҆ прише́льцꙋ прише́дшемꙋ въ ва́съ. |
| 50καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καθὰ ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ καὶ Ααρων πρὸς αὐτούς, οὕτως ἐποίησαν.– | 50И҆ сотвори́ша сы́нове і҆и҃лєвы, ꙗ҆́коже заповѣ́да гдⷭ҇ь мѡѷсе́ю и҆ а҆арѡ́нꙋ, та́кѡ сотвори́ша. |
| 51καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξήγαγεν κύριος τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου σὺν δυνάμει αὐτῶν. | 51И҆ бы́сть въ де́нь ѡ҆́нъ, и҆зведѐ гдⷭ҇ь сы́ны і҆и҃лєвы ѿ землѝ є҆гѵ́петскїѧ съ си́лою и҆́хъ. |