И҆схо́дъ 21
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ταῦτα τὰ δικαιώματα, ἃ παραθήσεις ἐνώπιον αὐτῶν. | 1И҆ сїѧ̑ ѡ҆правда̑нїѧ, ꙗ҆̀же да положи́ши пред̾ ни́ми: |
| 2ἐὰν κτήσῃ παῖδα Εβραῖον, ἓξ ἔτη δουλεύσει σοι· τῷ δὲ ἑβδόμῳ ἔτει ἀπελεύσεται ἐλεύθερος δωρεάν. | 2а҆́ще стѧ́жеши раба̀ є҆вре́ина, ше́сть лѣ́тъ да порабо́таетъ тебѣ̀, въ седмо́е же лѣ́то ѿпꙋ́стиши є҆го̀ свобо́дна тꙋ́не: |
| 3ἐὰν αὐτὸς μόνος εἰσέλθῃ, καὶ μόνος ἐξελεύσεται· ἐὰν δὲ γυνὴ συνεισέλθῃ μετ᾿ αὐτοῦ, ἐξελεύσεται καὶ ἡ γυνὴ μετ᾿ αὐτοῦ. | 3а҆́ще са́мъ є҆ди́нъ вни́детъ, то̀ є҆ди́нъ и҆ и҆зы́детъ: а҆́ще же жена̀ вни́детъ съ ни́мъ, то̀ и҆ жена̀ ѿи́детъ съ ни́мъ: |
| 4ἐὰν δὲ ὁ κύριος δῷ αὐτῷ γυναῖκα, καὶ τέκῃ αὐτῷ υἱοὺς ἢ θυγατέρας, ἡ γυνὴ καὶ τὰ παιδία ἔσται τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, αὐτὸς δὲ μόνος ἐξελεύσεται. | 4а҆́ще же господи́нъ да́стъ є҆мꙋ̀ женꙋ̀, и҆ роди́тъ є҆мꙋ̀ сы́ны и҆лѝ дщє́ри, жена̀ и҆ дѣ́ти да бꙋ́дꙋтъ господи́нꙋ є҆гѡ̀, са́мъ же є҆ди́нъ да ѿи́детъ. |
| 5ἐὰν δὲ ἀποκριθεὶς εἴπῃ ὁ παῖς Ἠγάπηκα τὸν κύριόν μου καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία, οὐκ ἀποτρέχω ἐλεύθερος· | 5А҆́ще же ѿвѣща́въ ра́бъ рече́тъ: возлюби́хъ господи́на моего̀ и҆ женꙋ̀ мою̀ и҆ дѣ́ти моѧ̑, не ѿхождꙋ̀ свобо́денъ: |
| 6προσάξει αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ πρὸς τὸ κριτήριον τοῦ θεοῦ καὶ τότε προσάξει αὐτὸν ἐπὶ τὴν θύραν ἐπὶ τὸν σταθμόν, καὶ τρυπήσει αὐτοῦ ὁ κύριος τὸ οὖς τῷ ὀπητίῳ, καὶ δουλεύσει αὐτῷ εἰς τὸν αἰῶνα.– | 6да приведе́тъ є҆го̀ господи́нъ є҆гѡ̀ пред̾ сꙋди́ще бж҃їе, и҆ тогда̀ приведе́тъ є҆го̀ пред̾ двє́ри на пра́гъ, и҆ да проверти́тъ є҆мꙋ̀ ᲂу҆́хо господи́нъ є҆гѡ̀ ши́ломъ, и҆ да порабо́таетъ є҆мꙋ̀ во вѣ́ки. |
| 7ἐὰν δέ τις ἀποδῶται τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα οἰκέτιν, οὐκ ἀπελεύσεται ὥσπερ ἀποτρέχουσιν αἱ δοῦλαι. | 7А҆́ще же кто̀ прода́стъ свою̀ дще́рь въ рабы́ню, да не ѿи́детъ, ꙗ҆́коже ѿхо́дѧтъ рабы̑ни: |
| 8ἐὰν μὴ εὐαρεστήσῃ τῷ κυρίῳ αὐτῆς ἣν αὑτῷ καθωμολογήσατο, ἀπολυτρώσει αὐτήν· ἔθνει δὲ ἀλλοτρίῳ οὐ κύριός ἐστιν πωλεῖν αὐτήν, ὅτι ἠθέτησεν ἐν αὐτῇ. | 8а҆́ще не ᲂу҆годи́тъ пред̾ ѻ҆чи́ма господи́на своегѡ̀, ю҆́же ѻ҆́нъ взѧ́ти въ женꙋ̀ ѡ҆бѣща̀, да ѿпꙋ́ститъ ю҆̀: ꙗ҆зы́кꙋ же чꙋжде́мꙋ господи́нъ да не прода́стъ є҆ѧ̀, поне́же ѿве́рже ю҆̀: |
| 9ἐὰν δὲ τῷ υἱῷ καθομολογήσηται αὐτήν, κατὰ τὸ δικαίωμα τῶν θυγατέρων ποιήσει αὐτῇ. | 9а҆́ще же сы́нꙋ своемꙋ̀ ѡ҆бѣща́лъ ю҆̀, по ѡ҆быкнове́нїю дще́рей да сотвори́тъ є҆́й: |
| 10ἐὰν δὲ ἄλλην λάβῃ ἑαυτῷ, τὰ δέοντα καὶ τὸν ἱματισμὸν καὶ τὴν ὁμιλίαν αὐτῆς οὐκ ἀποστερήσει. | 10а҆́ще же дрꙋгꙋ́ю по́йметъ себѣ̀, потре́бныхъ и҆ ѻ҆де́ждъ и҆ соѻбще́нїѧ є҆ѧ̀ да не лиши́тъ: |
| 11ἐὰν δὲ τὰ τρία ταῦτα μὴ ποιήσῃ αὐτῇ, ἐξελεύσεται δωρεὰν ἄνευ ἀργυρίου. | 11а҆́ще же си́хъ тре́хъ не сотвори́тъ є҆́й, да ѿи́детъ без̾ сребра̀ тꙋ́не. |
| 12Ἐὰν δὲ πατάξῃ τίς τινα, καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω· | 12И҆ а҆́ще кого̀ кто̀ ᲂу҆да́ритъ, и҆ ᲂу҆́мретъ, сме́ртїю да ᲂу҆́мретъ( и҆ то́й) : |
| 13ὁ δὲ οὐχ ἑκών, ἀλλὰ ὁ θεὸς παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ, δώσω σοι τόπον, οὗ φεύξεται ἐκεῖ ὁ φονεύσας. | 13а҆́ще же не хотѧ̀, но бг҃ъ предадѐ въ рꙋ́цѣ є҆гѡ̀, да́мъ тебѣ̀ мѣ́сто, въ не́же ᲂу҆бѣжи́тъ та́мѡ ᲂу҆би́вый: |
| 14ἐὰν δέ τις ἐπιθῆται τῷ πλησίον ἀποκτεῖναι αὐτὸν δόλῳ καὶ καταφύγῃ, ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου μου λήμψῃ αὐτὸν θανατῶσαι.– | 14а҆́ще же кто̀ приложи́тъ ᲂу҆би́ти бли́жнѧго своего̀ ле́стїю и҆ прибѣ́гнетъ ко ѻ҆лтарю̀, ѿ ѻ҆лтарѧ̀ моегѡ̀ да во́змеши того̀ ᲂу҆мертви́ти. |
| 15ὃς τύπτει πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθω. | 15И҆́же бїе́тъ ѻ҆тца̀ своего̀ и҆лѝ ма́терь свою̀, сме́ртїю да ᲂу҆́мретъ. |
| 16ὁ κακολογῶν πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ τελευτήσει θανάτῳ.– | 16И҆́же ѕлосло́витъ ѻ҆тца̀ своего̀ и҆лѝ ма́терь свою̀, сме́ртїю да ᲂу҆́мретъ. |
| 17ὃς ἐὰν κλέψῃ τίς τινα τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ καταδυναστεύσας αὐτὸν ἀποδῶται, καὶ εὑρεθῇ ἐν αὐτῷ, θανάτῳ τελευτάτω.– | 17А҆́ще кто̀ кого̀ ᲂу҆кра́детъ ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, и҆ соѡдолѣ́въ семꙋ̀ прода́стъ є҆го̀, и҆ ѡ҆брѧ́щетсѧ ᲂу҆ негѡ̀, сме́ртїю да сконча́етсѧ. |
| 18ἐὰν δὲ λοιδορῶνται δύο ἄνδρες καὶ πατάξῃ τις τὸν πλησίον λίθῳ ἢ πυγμῇ, καὶ μὴ ἀποθάνῃ, κατακλιθῇ δὲ ἐπὶ τὴν κοίτην, | 18А҆́ще же сварѧ́тсѧ два̀ мꙋ̑жа, и҆ ᲂу҆да́ритъ є҆ди́нъ дрꙋга́го ка́менемъ и҆лѝ пѧ́стїю, и҆ не ᲂу҆́мретъ, но слѧ́жетъ на ѻ҆дрѣ̀: |
| 19ἐὰν ἐξαναστὰς ὁ ἄνθρωπος περιπατήσῃ ἔξω ἐπὶ ῥάβδου, ἀθῷος ἔσται ὁ πατάξας· πλὴν τῆς ἀργίας αὐτοῦ ἀποτείσει καὶ τὰ ἰατρεῖα.– | 19а҆́ще воста́въ человѣ́къ похо́дитъ внѣ̀ ѡ҆ жезлѣ̀, непови́ненъ бꙋ́детъ ᲂу҆да́ривый є҆го̀: то́чїю за недѣ́ланїе є҆гѡ̀ да да́стъ цѣ́нꙋ и҆ на цѣльбꙋ̀. |
| 20ἐὰν δέ τις πατάξῃ τὸν παῖδα αὐτοῦ ἢ τὴν παιδίσκην αὐτοῦ ἐν ῥάβδῳ, καὶ ἀποθάνῃ ὑπὸ τὰς χεῖρας αὐτοῦ, δίκῃ ἐκδικηθήτω. | 20А҆́ще же кто̀ ᲂу҆да́ритъ раба̀ своего̀ и҆лѝ рабꙋ̀ свою̀ жезло́мъ, и҆ ᲂу҆́мретъ ѿ рꙋкѝ є҆гѡ̀, сꙋдо́мъ да ѿмсти́тсѧ: |
| 21ἐὰν δὲ διαβιώσῃ ἡμέραν μίαν ἢ δύο, οὐκ ἐκδικηθήσεται· τὸ γὰρ ἀργύριον αὐτοῦ ἐστιν.– | 21а҆́ще же преживе́тъ де́нь є҆ди́нъ и҆лѝ два̀, да не мсти́тсѧ: сребро́ бо є҆гѡ̀ є҆́сть. |
| 22ἐὰν δὲ μάχωνται δύο ἄνδρες καὶ πατάξωσιν γυναῖκα ἐν γαστρὶ ἔχουσαν, καὶ ἐξέλθῃ τὸ παιδίον αὐτῆς μὴ ἐξεικονισμένον, ἐπιζήμιον ζημιωθήσεται· καθότι ἂν ἐπιβάλῃ ὁ ἀνὴρ τῆς γυναικός, δώσει μετὰ ἀξιώματος· | 22А҆́ще же бїю́тсѧ два̀ мꙋ̑жа, и҆ поразѧ́тъ женꙋ̀ непра́зднꙋ, и҆ и҆зы́детъ младе́нецъ є҆ѧ̀ неиз̾ѡбраже́нъ, тщето́ю да ѡ҆тщети́тсѧ: ꙗ҆́коже наложи́тъ мꙋ́жъ жены̀ тоѧ̀, подоба́ющее да ѿда́стъ: |
| 23ἐὰν δὲ ἐξεικονισμένον ἦν, δώσει ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς, | 23а҆́ще же и҆з̾ѡбраже́нъ бꙋ́детъ, да да́стъ дꙋ́шꙋ за дꙋ́шꙋ, |
| 24ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, χεῖρα ἀντὶ χειρός, πόδα ἀντὶ ποδός, | 24ѻ҆́ко за ѻ҆́ко, зꙋ́бъ за зꙋ́бъ, рꙋ́кꙋ за рꙋ́кꙋ, но́гꙋ за но́гꙋ, |
| 25κατάκαυμα ἀντὶ κατακαύματος, τραῦμα ἀντὶ τραύματος, μώλωπα ἀντὶ μώλωπος.– | 25жже́нїе за жже́нїе, ꙗ҆́звꙋ за ꙗ҆́звꙋ, вре́дъ за вре́дъ. |
| 26ἐὰν δέ τις πατάξῃ τὸν ὀφθαλμὸν τοῦ οἰκέτου αὐτοῦ ἢ τὸν ὀφθαλμὸν τῆς θεραπαίνης αὐτοῦ καὶ ἐκτυφλώσῃ, ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ αὐτοὺς ἀντὶ τοῦ ὀφθαλμοῦ αὐτῶν. | 26А҆́ще же кто̀ и҆сткне́тъ ѻ҆́ко рабꙋ̀ своемꙋ̀ и҆лѝ ѻ҆́ко рабы́ни свое́й и҆ ѡ҆слѣпи́тъ, свобѡ́дны да ѿпꙋ́ститъ ѧ҆̀ за ѻ҆́ко и҆́хъ: |
| 27ἐὰν δὲ τὸν ὀδόντα τοῦ οἰκέτου ἢ τὸν ὀδόντα τῆς θεραπαίνης αὐτοῦ ἐκκόψῃ, ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ αὐτοὺς ἀντὶ τοῦ ὀδόντος αὐτῶν. | 27а҆́ще же зꙋ́бъ рабꙋ̀ своемꙋ̀ и҆лѝ зꙋ́бъ рабѣ̀ свое́й и҆збїе́тъ, свобѡ́дны да ѿпꙋ́ститъ ѧ҆̀ за зꙋ́бъ и҆́хъ. |
| 28Ἐὰν δὲ κερατίσῃ ταῦρος ἄνδρα ἢ γυναῖκα, καὶ ἀποθάνῃ, λίθοις λιθοβοληθήσεται ὁ ταῦρος, καὶ οὐ βρωθήσεται τὰ κρέα αὐτοῦ· ὁ δὲ κύριος τοῦ ταύρου ἀθῷος ἔσται. | 28А҆́ще же во́лъ ᲂу҆боде́тъ мꙋ́жа и҆лѝ женꙋ̀, и҆ ᲂу҆́мретъ, ка́менїемъ да побїе́тсѧ во́лъ то́й, и҆ да не снѣдѧ́тъ мѧ́са є҆гѡ̀, господи́нъ же вола̀ непови́ненъ бꙋ́детъ: |
| 29ἐὰν δὲ ὁ ταῦρος κερατιστὴς ᾖ πρὸ τῆς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆς τρίτης, καὶ διαμαρτύρωνται τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀφανίσῃ αὐτόν, ἀνέλῃ δὲ ἄνδρα ἢ γυναῖκα, ὁ ταῦρος λιθοβοληθήσεται, καὶ ὁ κύριος αὐτοῦ προσαποθανεῖται. | 29а҆́ще же во́лъ бодли́въ бꙋ́детъ пре́жде вчера́шнѧгѡ и҆ тре́тїѧгѡ днѐ, и҆ возвѣстѧ́тъ господи́нꙋ є҆гѡ̀, и҆ не заключи́тъ є҆гѡ̀, и҆ ᲂу҆бїе́тъ мꙋ́жа и҆лѝ женꙋ̀: во́лъ ка́менїемъ да побїе́тсѧ, и҆ господи́нъ є҆гѡ̀ кꙋ́пнѡ да ᲂу҆́мретъ: |
| 30ἐὰν δὲ λύτρα ἐπιβληθῇ αὐτῷ, δώσει λύτρα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ὅσα ἐὰν ἐπιβάλωσιν αὐτῷ. | 30а҆́ще же ѡ҆́кꙋпъ нало́житсѧ є҆мꙋ̀, да да́стъ ѡ҆́кꙋпъ за дꙋ́шꙋ свою̀, є҆ли́кѡ наложа́тъ є҆мꙋ̀: |
| 31ἐὰν δὲ υἱὸν ἢ θυγατέρα κερατίσῃ, κατὰ τὸ δικαίωμα τοῦτο ποιήσουσιν αὐτῷ. | 31а҆́ще же сы́на и҆лѝ дще́рь ᲂу҆боде́тъ, по семꙋ́ же сꙋдꙋ̀ да сотворѧ́тъ є҆мꙋ̀: |
| 32ἐὰν δὲ παῖδα κερατίσῃ ὁ ταῦρος ἢ παιδίσκην, ἀργυρίου τριάκοντα δίδραχμα δώσει τῷ κυρίῳ αὐτῶν, καὶ ὁ ταῦρος λιθοβοληθήσεται.– | 32а҆́ще же раба̀ и҆лѝ рабꙋ̀ ᲂу҆боде́тъ во́лъ, сребра̀ три́десѧть дїдра́хмъ да да́стъ господи́нꙋ и҆́хъ, и҆ во́лъ ка́менїемъ да побїе́тсѧ. |
| 33ἐὰν δέ τις ἀνοίξῃ λάκκον ἢ λατομήσῃ λάκκον καὶ μὴ καλύψῃ αὐτόν, καὶ ἐμπέσῃ ἐκεῖ μόσχος ἢ ὄνος, | 33А҆́ще же кто̀ ѿве́рзетъ ꙗ҆́мꙋ и҆лѝ и҆скопа́етъ ꙗ҆́мꙋ и҆ не покры́етъ є҆ѧ̀, и҆ впаде́тсѧ въ ню̀ теле́цъ и҆лѝ ѻ҆слѧ̀, |
| 34ὁ κύριος τοῦ λάκκου ἀποτείσει· ἀργύριον δώσει τῷ κυρίῳ αὐτῶν, τὸ δὲ τετελευτηκὸς αὐτῷ ἔσται.– | 34господи́нъ ꙗ҆́мы ѿда́стъ( цѣ́нꙋ) , сребро̀ да́стъ господи́нꙋ и҆́хъ: ᲂу҆ме́ршее же є҆мꙋ̀ да бꙋ́детъ. |
| 35ἐὰν δὲ κερατίσῃ τινὸς ταῦρος τὸν ταῦρον τοῦ πλησίον, καὶ τελευτήσῃ, ἀποδώσονται τὸν ταῦρον τὸν ζῶντα καὶ διελοῦνται τὸ ἀργύριον αὐτοῦ καὶ τὸν ταῦρον τὸν τεθνηκότα διελοῦνται. | 35А҆́ще же чі́й во́лъ ᲂу҆боде́тъ вола̀ бли́жнѧгѡ, и҆ ᲂу҆́мретъ, да продадꙋ́тъ вола̀ жива́го, и҆ да раздѣлѧ́тъ цѣ́нꙋ є҆гѡ̀, и҆ вола̀ ᲂу҆ме́ршаго да раздѣлѧ́тъ: |
| 36ἐὰν δὲ γνωρίζηται ὁ ταῦρος ὅτι κερατιστής ἐστιν πρὸ τῆς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆς τρίτης ἡμέρας, καὶ διαμεμαρτυρημένοι ὦσιν τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀφανίσῃ αὐτόν, ἀποτείσει ταῦρον ἀντὶ ταύρου, ὁ δὲ τετελευτηκὼς αὐτῷ ἔσται. | 36а҆́ще же зна́емь є҆́сть во́лъ, ꙗ҆́кѡ бодли́въ є҆́сть пре́жде вчера́шнѧгѡ и҆ тре́тїѧгѡ днѐ, и҆ глаго́лаша господи́нꙋ є҆гѡ̀, и҆ то́й не заключи́тъ є҆гѡ̀: да ѿда́стъ вола̀ за вола̀, ме́ртвый же є҆мꙋ̀ да бꙋ́детъ. |
| 37Ἐὰν δέ τις κλέψῃ μόσχον ἢ πρόβατον καὶ σφάξῃ αὐτὸ ἢ ἀποδῶται, πέντε μόσχους ἀποτείσει ἀντὶ τοῦ μόσχου καὶ τέσσαρα πρόβατα ἀντὶ τοῦ προβάτου. |