И҆схо́дъ 18
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ἤκουσεν δὲ Ιοθορ ὁ ἱερεὺς Μαδιαμ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ πάντα, ὅσα ἐποίησεν κύριος Ισραηλ τῷ ἑαυτοῦ λαῷ· ἐξήγαγεν γὰρ κύριος τὸν Ισραηλ ἐξ Αἰγύπτου. | 1Оу҆слы́ша же і҆оѳо́ръ, і҆ере́й мадїа́мскїй, те́сть мѡѷсе́овъ, всѧ̑, є҆ли̑ка сотворѝ гдⷭ҇ь і҆и҃лю свои̑мъ лю́демъ, ꙗ҆́кѡ и҆зведѐ гдⷭ҇ь і҆и҃лѧ и҆з̾ є҆гѵ́пта: |
| 2ἔλαβεν δὲ Ιοθορ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ Σεπφωραν τὴν γυναῖκα Μωυσῆ μετὰ τὴν ἄφεσιν αὐτῆς | 2и҆ поѧ̀ і҆оѳо́ръ, те́сть мѡѷсе́овъ, сепфѡ́рꙋ, женꙋ̀ мѡѷсе́овꙋ, по ѿпꙋще́нїи є҆ѧ̀, |
| 3καὶ τοὺς δύο υἱοὺς αὐτοῦ· ὄνομα τῷ ἑνὶ αὐτῶν Γηρσαμ λέγων Πάροικος ἤμην ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ· | 3и҆ два̀ сы̑на є҆ѧ̀: и҆́мѧ є҆ди́номꙋ ѿ ни́хъ гирса́мъ, глаго́лѧ: пришле́цъ бы́хъ въ землѝ чꙋжде́й, |
| 4καὶ τὸ ὄνομα τοῦ δευτέρου Ελιεζερ λέγων Ὁ γὰρ θεὸς τοῦ πατρός μου βοηθός μου καὶ ἐξείλατό με ἐκ χειρὸς Φαραω. | 4и҆ и҆́мѧ второ́мꙋ є҆лїе́зеръ, глаго́лѧ: бг҃ъ бо ѻ҆тца̀ моегѡ̀ помо́щникъ мо́й и҆ и҆зба́ви мѧ̀ и҆з̾ рꙋкѝ фараѡ́ни. |
| 5καὶ ἐξῆλθεν Ιοθορ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ καὶ οἱ υἱοὶ καὶ ἡ γυνὴ πρὸς Μωυσῆν εἰς τὴν ἔρημον, οὗ παρενέβαλεν ἐπ᾿ ὄρους τοῦ θεοῦ. | 5И҆ прїи́де і҆оѳо́ръ, те́сть мѡѷсе́овъ, и҆ сы́нове и҆ жена̀ къ мѡѷсе́ю въ пꙋсты́ню, и҆дѣ́же ѡ҆полчи́сѧ при горѣ̀ бж҃їей. |
| 6ἀνηγγέλη δὲ Μωυσεῖ λέγοντες Ἰδοὺ ὁ γαμβρός σου Ιοθορ παραγίνεται πρὸς σέ, καὶ ἡ γυνὴ καὶ οἱ δύο υἱοί σου μετ᾿ αὐτοῦ. | 6Возвѣсти́ша же мѡѷсе́ю, глаго́люще: сѐ, і҆оѳо́ръ, те́сть тво́й, и҆́детъ къ тебѣ̀, и҆ жена̀ твоѧ̀, и҆ ѻ҆́ба сы̑на твоѧ̑ съ ни́мъ. |
| 7ἐξῆλθεν δὲ Μωϋσῆς εἰς συνάντησιν τῷ γαμβρῷ αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ ἐφίλησεν αὐτόν, καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλους· καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὴν σκηνήν. | 7И҆зы́де же мѡѷсе́й во срѣ́тенїе те́стю своемꙋ̀ и҆ поклони́сѧ є҆мꙋ̀ и҆ цѣлова̀ є҆го̀, и҆ привѣ́тствоваша дрꙋ́гъ дрꙋ́га: и҆ введѐ и҆̀хъ мѡѷсе́й въ кꙋ́щꙋ. |
| 8καὶ διηγήσατο Μωϋσῆς τῷ γαμβρῷ πάντα, ὅσα ἐποίησεν κύριος τῷ Φαραω καὶ τοῖς Αἰγυπτίοις ἕνεκεν τοῦ Ισραηλ, καὶ πάντα τὸν μόχθον τὸν γενόμενον αὐτοῖς ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺς κύριος ἐκ χειρὸς Φαραω καὶ ἐκ χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων. | 8И҆ повѣ́да мѡѷсе́й те́стю своемꙋ̀ всѧ̑, є҆ли̑ка сотворѝ гдⷭ҇ь фараѡ́нꙋ и҆ всѣ̑мъ є҆гѵ́птѧнѡмъ і҆и҃лѧ ра́ди, и҆ ве́сь трꙋ́дъ бы́вшїй и҆̀мъ на пꙋтѝ, и҆ ꙗ҆́кѡ и҆зба́ви и҆̀хъ гдⷭ҇ь ѿ рꙋкѝ фараѡ́ни и҆ ѿ рꙋкѝ є҆гѵ́петскїѧ. |
| 9ἐξέστη δὲ Ιοθορ ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἀγαθοῖς, οἷς ἐποίησεν αὐτοῖς κύριος, ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺς ἐκ χειρὸς Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸς Φαραω. | 9Оу҆жасе́сѧ же і҆оѳо́ръ ѡ҆ всѣ́хъ благи́хъ, ꙗ҆̀же сотворѝ и҆̀мъ гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ и҆зба́ви и҆̀хъ гдⷭ҇ь ѿ рꙋкѝ є҆гѵ́петскїѧ и҆ ѿ рꙋкѝ фараѡ́ни, |
| 10καὶ εἶπεν Ιοθορ Εὐλογητὸς κύριος, ὅτι ἐξείλατο τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐκ χειρὸς Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸς Φαραω· | 10и҆ речѐ і҆оѳо́ръ: блгⷭ҇ве́нъ гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ и҆зба́ви лю́ди своѧ̑ и҆з̾ рꙋкѝ є҆гѵ́петскїѧ и҆ и҆з̾ рꙋкѝ фараѡ́ни: |
| 11νῦν ἔγνων ὅτι μέγας κύριος παρὰ πάντας τοὺς θεούς, ἕνεκεν τούτου ὅτι ἐπέθεντο αὐτοῖς. | 11нн҃ѣ ᲂу҆вѣ́дѣхъ, ꙗ҆́кѡ вели́къ гдⷭ҇ь па́че всѣ́хъ богѡ́въ, сегѡ̀ ра́ди, ꙗ҆́кѡ налего́ша на ни́хъ. |
| 12καὶ ἔλαβεν Ιοθορ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας τῷ θεῷ· παρεγένετο δὲ Ααρων καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ισραηλ συμφαγεῖν ἄρτον μετὰ τοῦ γαμβροῦ Μωυσῆ ἐναντίον τοῦ θεοῦ. | 12И҆ взѧ̀ і҆оѳо́ръ те́сть мѡѷсе́овъ всесожжє́нїѧ и҆ жє́ртвы бг҃ꙋ: прїи́де же а҆арѡ́нъ и҆ всѝ ста́рцы і҆и҃лєвы ꙗ҆́сти хлѣ́ба съ те́стемъ мѡѷсе́овымъ пред̾ бг҃омъ. |
| 13Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν ἐπαύριον συνεκάθισεν Μωϋσῆς κρίνειν τὸν λαόν· παρειστήκει δὲ πᾶς ὁ λαὸς Μωυσεῖ ἀπὸ πρωίθεν ἕως ἑσπέρας. | 13И҆ бы́сть на ᲂу҆́трїе, сѣ́де мѡѷсе́й сꙋди́ти лю́ди: стоѧ́хꙋ же пред̾ мѡѷсе́омъ всѝ лю́дїе ѿ ᲂу҆́тра до ве́чера. |
| 14καὶ ἰδὼν Ιοθορ πάντα, ὅσα ἐποίει τῷ λαῷ, λέγει Τί τοῦτο, ὃ σὺ ποιεῖς τῷ λαῷ; διὰ τί σὺ κάθησαι μόνος, πᾶς δὲ ὁ λαὸς παρέστηκέν σοι ἀπὸ πρωίθεν ἕως δείλης; | 14Ви́дѣвъ же і҆оѳо́ръ всѧ̑, є҆ли̑ка творѧ́ше лю́демъ, речѐ: что̀ сїѐ, є҆́же ты̀ твори́ши лю́демъ; почто̀ ты̀ є҆ди́нъ сѣди́ши, вси́ же лю́дїе предстоѧ́тъ тебѣ̀ ѿ ᲂу҆́тра до ве́чера; |
| 15καὶ λέγει Μωϋσῆς τῷ γαμβρῷ ὅτι Παραγίνεται πρός με ὁ λαὸς ἐκζητῆσαι κρίσιν παρὰ τοῦ θεοῦ· | 15Рече́ же мѡѷсе́й те́стю: поне́же прихо́дѧтъ лю́дїе ко мнѣ̀ проси́ти сꙋда̀ ѿ бг҃а: |
| 16ὅταν γὰρ γένηται αὐτοῖς ἀντιλογία καὶ ἔλθωσι πρός με, διακρίνω ἕκαστον καὶ συμβιβάζω αὐτοὺς τὰ προστάγματα τοῦ θεοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ. | 16є҆гда́ бо быва́етъ и҆̀мъ ра́спрѧ, и҆ прихо́дѧтъ ко мнѣ̀, разсꙋжда́ю коемꙋ́ждо и҆ сказꙋ́ю и҆̀мъ повєлѣ́нїѧ бж҃їѧ и҆ зако́нъ є҆гѡ̀. |
| 17εἶπεν δὲ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ πρὸς αὐτόν Οὐκ ὀρθῶς σὺ ποιεῖς τὸ ῥῆμα τοῦτο· | 17Рече́ же те́сть мѡѷсе́овъ къ немꙋ̀: не пра́вѡ ты̀ твори́ши глаго́лъ се́й: |
| 18φθορᾷ καταφθαρήσῃ ἀνυπομονήτῳ καὶ σὺ καὶ πᾶς ὁ λαὸς οὗτος, ὅς ἐστιν μετὰ σοῦ· βαρύ σοι τὸ ῥῆμα τοῦτο, οὐ δυνήσῃ ποιεῖν μόνος. | 18трꙋдо́мъ ᲂу҆трꙋди́шисѧ несно́снымъ и҆ ты̀, и҆ всѝ лю́дїе сі́и, и҆̀же сꙋ́ть съ тобо́ю: тѧ́жекъ тебѣ̀ глаго́лъ се́й, не возмо́жеши твори́ти ты̀ є҆ди́нъ: |
| 19νῦν οὖν ἄκουσόν μου, καὶ συμβουλεύσω σοι, καὶ ἔσται ὁ θεὸς μετὰ σοῦ. γίνου σὺ τῷ λαῷ τὰ πρὸς τὸν θεὸν καὶ ἀνοίσεις τοὺς λόγους αὐτῶν πρὸς τὸν θεὸν | 19нн҃ѣ ᲂу҆̀бо послꙋ́шай менѐ и҆ присовѣ́тꙋю тебѣ̀, и҆ бꙋ́детъ бг҃ъ съ тобо́ю: бꙋ́ди ты̀ лю́демъ въ тѣ́хъ ꙗ҆̀же къ бг҃ꙋ, и҆ донесе́ши словеса̀ и҆́хъ къ бг҃ꙋ, |
| 20καὶ διαμαρτυρῇ αὐτοῖς τὰ προστάγματα τοῦ θεοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ καὶ σημανεῖς αὐτοῖς τὰς ὁδούς, ἐν αἷς πορεύσονται ἐν αὐταῖς, καὶ τὰ ἔργα, ἃ ποιήσουσιν. | 20и҆ засвидѣ́тельствꙋй и҆̀мъ повелѣ̑нїѧ бж҃їѧ и҆ зако́нъ є҆гѡ̀, и҆ повѣ́ждь и҆̀мъ пꙋти̑ є҆гѡ̀, и҆́миже по́йдꙋтъ, и҆ дѣла̀, ꙗ҆̀же сотворѧ́тъ: |
| 21καὶ σὺ σεαυτῷ σκέψαι ἀπὸ παντὸς τοῦ λαοῦ ἄνδρας δυνατοὺς θεοσεβεῖς, ἄνδρας δικαίους μισοῦντας ὑπερηφανίαν, καὶ καταστήσεις αὐτοὺς ἐπ᾿ αὐτῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ πεντηκοντάρχους καὶ δεκαδάρχους, | 21ты́ же ᲂу҆смотрѝ себѣ̀ ѿ всѣ́хъ люді́й мꙋ́жы си̑льны, бг҃а боѧ́щыѧсѧ, мꙋ́жы пра́вєдны, ненави́дѧщыѧ го́рдости, и҆ поста́виши и҆̀хъ над̾ ни́ми тысѧщенача́льники и҆ стонача́льники, и҆ пѧтьдесѧтонача́льники и҆ десѧтонача́льники и҆ писмовводи̑тели, |
| 22καὶ κρινοῦσιν τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν· τὸ δὲ ῥῆμα τὸ ὑπέρογκον ἀνοίσουσιν ἐπὶ σέ, τὰ δὲ βραχέα τῶν κριμάτων κρινοῦσιν αὐτοὶ καὶ κουφιοῦσιν ἀπὸ σοῦ καὶ συναντιλήμψονταί σοι. | 22и҆ сꙋ́дѧтъ люді́й по всѧ̑ часы̀: сло́во же неꙋдоборѣши́тельное донесꙋ́тъ къ тебѣ̀: ма̑лыѧ же сꙋды̀ да сꙋ́дѧтъ ѻ҆нѝ, и҆ ѡ҆блегча́тъ тѧ̀ и҆ спомо́гꙋтъ тебѣ̀: |
| 23ἐὰν τὸ ῥῆμα τοῦτο ποιήσῃς, κατισχύσει σε ὁ θεός, καὶ δυνήσῃ παραστῆναι, καὶ πᾶς ὁ λαὸς οὗτος εἰς τὸν ἑαυτοῦ τόπον μετ᾿ εἰρήνης ἥξει. | 23а҆́ще сло́во сїѐ сотвори́ши, ᲂу҆крѣпи́тъ тѧ̀ бг҃ъ, и҆ возмо́жеши настоѧ́тельствовати, и҆ всѝ лю́дїе сі́и прїи́дꙋтъ во своѐ мѣ́сто съ ми́ромъ. |
| 24ἤκουσεν δὲ Μωϋσῆς τῆς φωνῆς τοῦ γαμβροῦ καὶ ἐποίησεν ὅσα αὐτῷ εἶπεν. | 24Послꙋ́ша же мѡѷсе́й гла́са те́стѧ своегѡ̀ и҆ сотворѝ всѧ̑, є҆ли̑ка речѐ є҆мꙋ̀: |
| 25καὶ ἐπέλεξεν Μωϋσῆς ἄνδρας δυνατοὺς ἀπὸ παντὸς Ισραηλ καὶ ἐποίησεν αὐτοὺς ἐπ᾿ αὐτῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ πεντηκοντάρχους καὶ δεκαδάρχους, | 25и҆ и҆збра̀ мѡѷсе́й мꙋ́жы си̑льны ѿ всегѡ̀ і҆и҃лѧ, и҆ сотворѝ ѧ҆̀ над̾ ни́ми тысѧщенача́льники и҆ стонача́льники, и҆ пѧтьдесѧтонача́льники и҆ десѧтонача́льники и҆ писмовводи̑тели: |
| 26καὶ ἐκρίνοσαν τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν· πᾶν δὲ ῥῆμα ὑπέρογκον ἀνεφέροσαν ἐπὶ Μωυσῆν, πᾶν δὲ ῥῆμα ἐλαφρὸν ἐκρίνοσαν αὐτοί. | 26и҆ сꙋжда́хꙋ лю́демъ по всѧ̑ часы̀: всѧ́кое же сло́во неꙋдоборѣши́тельное доноси́ша къ мѡѷсе́ю, всѧ́кое же сло́во ле́гкое сꙋжда́хꙋ са́ми. |
| 27ἐξαπέστειλεν δὲ Μωϋσῆς τὸν ἑαυτοῦ γαμβρόν, καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ. | 27Ѿпꙋсти́ же мѡѷсе́й те́стѧ своего̀, и҆ ѿи́де въ зе́млю свою̀. |