И҆схо́дъ 32
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἰδὼν ὁ λαὸς ὅτι κεχρόνικεν Μωϋσῆς καταβῆναι ἐκ τοῦ ὄρους, συνέστη ὁ λαὸς ἐπὶ Ααρων καὶ λέγουσιν αὐτῷ Ἀνάστηθι καὶ ποίησον ἡμῖν θεούς, οἳ προπορεύσονται ἡμῶν· ὁ γὰρ Μωϋσῆς οὗτος ὁ ἄνθρωπος, ὃς ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου, οὐκ οἴδαμεν, τί γέγονεν αὐτῷ. | 1И҆ ви́дѣвше лю́дїе, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆ме́дли мѡѷсе́й сни́ти съ горы̀, воста́ша лю́дїе на а҆арѡ́на и҆ глаго́лаша є҆мꙋ̀: воста́ни и҆ сотворѝ на́мъ бо́ги, и҆̀же по́йдꙋтъ пред̾ на́ми: мѡѷсе́й бо се́й человѣ́къ, и҆́же и҆зведѐ на́съ ѿ землѝ є҆гѵ́петскїѧ, не вѣ́мы, что̀ бы́сть є҆мꙋ̀. |
| 2καὶ λέγει αὐτοῖς Ααρων Περιέλεσθε τὰ ἐνώτια τὰ χρυσᾶ τὰ ἐν τοῖς ὠσὶν τῶν γυναικῶν ὑμῶν καὶ θυγατέρων καὶ ἐνέγκατε πρός με. | 2И҆ речѐ и҆̀мъ а҆арѡ́нъ: и҆зми́те ᲂу҆серѧ̑зи златы̑ѧ, ꙗ҆̀же во ᲂу҆шесѣ́хъ же́нъ ва́шихъ и҆ дще́рей, и҆ принеси́те ко мнѣ̀. |
| 3καὶ περιείλαντο πᾶς ὁ λαὸς τὰ ἐνώτια τὰ χρυσᾶ τὰ ἐν τοῖς ὠσὶν αὐτῶν καὶ ἤνεγκαν πρὸς Ααρων. | 3И҆ и҆з̾ѧ́ша всѝ лю́дїе ᲂу҆серѧ̑зи зла̑ты, ꙗ҆̀же во ᲂу҆шесѣ́хъ же́нъ и҆́хъ, и҆ принесо́ша ко а҆арѡ́нꙋ. |
| 4καὶ ἐδέξατο ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἔπλασεν αὐτὰ ἐν τῇ γραφίδι καὶ ἐποίησεν αὐτὰ μόσχον χωνευτὸν καὶ εἶπεν Οὗτοι οἱ θεοί σου, Ισραηλ, οἵτινες ἀνεβίβασάν σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου. | 4И҆ взѧ̀ ѿ рꙋ́къ и҆́хъ и҆ слїѧ̀ и҆̀хъ дѣ́ломъ литы́мъ, и҆ сотворѝ и҆̀мъ тельца̀ лита́го. И҆ реко́ша: сі́и бо́зи твоѝ, і҆и҃лю, и҆̀же и҆зведо́ша тѧ̀ и҆з̾ землѝ є҆гѵ́петскїѧ. |
| 5καὶ ἰδὼν Ααρων ᾠκοδόμησεν θυσιαστήριον κατέναντι αὐτοῦ, καὶ ἐκήρυξεν Ααρων λέγων Ἑορτὴ τοῦ κυρίου αὔριον. | 5И҆ ви́дѣвъ а҆арѡ́нъ, созда̀ ѻ҆лта́рь прѧ́мѡ є҆мꙋ̀, и҆ проповѣ́да а҆арѡ́нъ, глаго́лѧ: пра́здникъ гдⷭ҇ень ᲂу҆́трѣ. |
| 6καὶ ὀρθρίσας τῇ ἐπαύριον ἀνεβίβασεν ὁλοκαυτώματα καὶ προσήνεγκεν θυσίαν σωτηρίου, καὶ ἐκάθισεν ὁ λαὸς φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ἀνέστησαν παίζειν. | 6И҆ ѡ҆бꙋ́треневавъ наꙋ́трїе, вознесѐ всесожжє́нїѧ и҆ принесѐ же́ртвꙋ спасе́нїѧ. И҆ сѣдо́ша лю́дїе ꙗ҆́сти и҆ пи́ти и҆ воста́ша и҆гра́ти. |
| 7Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων Βάδιζε τὸ τάχος ἐντεῦθεν κατάβηθι· ἠνόμησεν γὰρ ὁ λαός σου, οὓς ἐξήγαγες ἐκ γῆς Αἰγύπτου· | 7И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю гл҃ѧ: и҆дѝ ско́рѡ, сни́ди ѿсю́дꙋ, беззако́нноваша бо лю́дїе твоѝ, и҆̀хже и҆зве́лъ є҆сѝ и҆з̾ землѝ є҆гѵ́петскїѧ: |
| 8παρέβησαν ταχὺ ἐκ τῆς ὁδοῦ, ἧς ἐνετείλω αὐτοῖς· ἐποίησαν ἑαυτοῖς μόσχον καὶ προσκεκυνήκασιν αὐτῷ καὶ τεθύκασιν αὐτῷ καὶ εἶπαν Οὗτοι οἱ θεοί σου, Ισραηλ, οἵτινες ἀνεβίβασάν σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου. | 8престꙋпи́ша съ пꙋтѝ ско́рѡ, є҆го́же заповѣ́далъ є҆сѝ и҆̀мъ: сотвори́ша себѣ̀ тельца̀, и҆ поклони́шасѧ є҆мꙋ̀, и҆ пожро́ша є҆мꙋ̀, и҆ рѣ́ша: |
| 9 | 9сі́и бо́зи твоѝ, і҆и҃лю, и҆̀же и҆зведо́ша тѧ̀ и҆з̾ землѝ є҆гѵ́петскїѧ: |
| 10καὶ νῦν ἔασόν με καὶ θυμωθεὶς ὀργῇ εἰς αὐτοὺς ἐκτρίψω αὐτοὺς καὶ ποιήσω σὲ εἰς ἔθνος μέγα. | 10и҆ нн҃ѣ ѡ҆ста́ви мѧ̀, и҆ воз̾ѧри́всѧ гнѣ́вомъ на нѧ̀, потреблю̀ и҆̀хъ, и҆ сотворю̀ тѧ̀ въ ꙗ҆зы́къ вели́къ. |
| 11καὶ ἐδεήθη Μωϋσῆς ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ καὶ εἶπεν Ἵνα τί, κύριε, θυμοῖ ὀργῇ εἰς τὸν λαόν σου, οὓς ἐξήγαγες ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐν ἰσχύι μεγάλῃ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ; | 11И҆ помоли́сѧ мѡѷсе́й пред̾ гдⷭ҇емъ бг҃омъ и҆ речѐ: вскꙋ́ю, гдⷭ҇и, ꙗ҆ри́шисѧ гнѣ́вомъ на лю́ди твоѧ̑, и҆̀хже и҆зве́лъ є҆сѝ и҆з̾ землѝ є҆гѵ́петскїѧ крѣ́постїю вели́кою и҆ мы́шцею твое́ю высо́кою; |
| 12μήποτε εἴπωσιν οἱ Αἰγύπτιοι λέγοντες Μετὰ πονηρίας ἐξήγαγεν αὐτοὺς ἀποκτεῖναι ἐν τοῖς ὄρεσιν καὶ ἐξαναλῶσαι αὐτοὺς ἀπὸ τῆς γῆς. παῦσαι τῆς ὀργῆς τοῦ θυμοῦ σου καὶ ἵλεως γενοῦ ἐπὶ τῇ κακίᾳ τοῦ λαοῦ σου | 12да не когда̀ рекꙋ́тъ є҆гѵ́птѧне, глаго́люще: съ лꙋка́вствомъ и҆зведѐ и҆̀хъ погꙋби́ти въ гора́хъ и҆ потреби́ти и҆̀хъ ѿ землѝ: ᲂу҆толѝ гнѣ́въ ꙗ҆́рости твоеѧ̀ и҆ млⷭ҇тивъ бꙋ́ди ѡ҆ ѕло́бѣ люді́й твои́хъ, |
| 13μνησθεὶς Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ τῶν σῶν οἰκετῶν, οἷς ὤμοσας κατὰ σεαυτοῦ καὶ ἐλάλησας πρὸς αὐτοὺς λέγων Πολυπληθυνῶ τὸ σπέρμα ὑμῶν ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει, καὶ πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην, ἣν εἶπας δοῦναι τῷ σπέρματι αὐτῶν, καὶ καθέξουσιν αὐτὴν εἰς τὸν αἰῶνα. | 13помѧнꙋ́въ а҆враа́ма и҆ і҆саа́ка и҆ і҆а́кѡва, твоѧ̑ рабы̑, и҆̀мже клѧ́лсѧ є҆сѝ собо́ю, и҆ ре́клъ є҆сѝ къ ни̑мъ, гл҃ѧ: ѕѣлѡ̀ ᲂу҆мно́жꙋ сѣ́мѧ ва́ше, ꙗ҆́кѡ ѕвѣ́зды небє́сныѧ мно́жествомъ, и҆ всю̀ сїю̀ зе́млю, ю҆́же ре́клъ є҆сѝ да́ти сѣ́мени и҆́хъ, и҆ ѡ҆блада́ютъ є҆́ю во вѣ́ки. |
| 14καὶ ἱλάσθη κύριος περὶ τῆς κακίας, ἧς εἶπεν ποιῆσαι τὸν λαὸν αὐτοῦ. | 14И҆ ᲂу҆млⷭ҇тивисѧ гдⷭ҇ь ѡ҆ ѕлѣ̀, є҆́же речѐ сотвори́ти лю́демъ свои̑мъ. |
| 15Καὶ ἀποστρέψας Μωϋσῆς κατέβη ἀπὸ τοῦ ὄρους, καὶ αἱ δύο πλάκες τοῦ μαρτυρίου ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ, πλάκες λίθιναι καταγεγραμμέναι ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν αὐτῶν, ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἦσαν γεγραμμέναι· | 15И҆ возврати́всѧ мѡѷсе́й, сни́де съ горы̀: и҆ двѣ̀ скрижа̑ли свидѣ́нїѧ въ рꙋкꙋ̀ є҆гѡ̀, скрижа̑ли ка́мєнны напи̑саны ѿ ѻ҆бою̀ странꙋ̑ и҆́хъ, сю́дꙋ и҆ сю́дꙋ бы́ша напи̑саны: |
| 16καὶ αἱ πλάκες ἔργον θεοῦ ἦσαν, καὶ ἡ γραφὴ γραφὴ θεοῦ ἐστιν κεκολαμμένη ἐν ταῖς πλαξίν. | 16и҆ скрижа̑ли дѣ́ло бж҃їе бы́ша, и҆ написа́нїе, написа́нїе бж҃їе и҆зва́ѧно на скрижа́лехъ. |
| 17καὶ ἀκούσας Ἰησοῦς τὴν φωνὴν τοῦ λαοῦ κραζόντων λέγει πρὸς Μωυσῆν Φωνὴ πολέμου ἐν τῇ παρεμβολῇ. | 17И҆ ᲂу҆слы́шавъ і҆исꙋ́съ гла́съ люді́й крича́щихъ, речѐ къ мѡѷсе́ю: гла́съ ра́тный въ полцѣ̀. |
| 18καὶ λέγει Οὐκ ἔστιν φωνὴ ἐξαρχόντων κατ᾿ ἰσχὺν οὐδὲ φωνὴ ἐξαρχόντων τροπῆς, ἀλλὰ φωνὴν ἐξαρχόντων οἴνου ἐγὼ ἀκούω. | 18И҆ речѐ мѡѷсе́й: нѣ́сть гла́съ начина́ющихъ ѡ҆долѣва́ти, нижѐ гла́съ начина́ющихъ бѣжа́ти, но гла́съ начина́ющихъ напива́тисѧ вїно́мъ а҆́зъ слы́шꙋ. |
| 19καὶ ἡνίκα ἤγγιζεν τῇ παρεμβολῇ, ὁρᾷ τὸν μόσχον καὶ τοὺς χορούς, καὶ ὀργισθεὶς θυμῷ Μωϋσῆς ἔρριψεν ἀπὸ τῶν χειρῶν αὐτοῦ τὰς δύο πλάκας καὶ συνέτριψεν αὐτὰς ὑπὸ τὸ ὄρος. | 19И҆ є҆гда̀ приближа́шесѧ къ полкꙋ̀, ᲂу҆зрѣ̀ тельца̀ и҆ ли́ки: и҆ воз̾ѧри́всѧ гнѣ́вомъ мѡѷсе́й, пове́рже и҆з̾ рꙋкꙋ̀ своє́ю ѻ҆́бѣ скрижа̑ли, и҆ сокрꙋшѝ ѧ҆̀ под̾ горо́ю: |
| 20καὶ λαβὼν τὸν μόσχον, ὃν ἐποίησαν, κατέκαυσεν αὐτὸν ἐν πυρὶ καὶ κατήλεσεν αὐτὸν λεπτὸν καὶ ἔσπειρεν αὐτὸν ἐπὶ τὸ ὕδωρ καὶ ἐπότισεν αὐτὸ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ. | 20и҆ взе́мъ тельца̀, є҆го́же сотвори́ша, сожжѐ є҆го̀ во ѻ҆гнѝ и҆ сотрѐ є҆го̀ подро́бнꙋ, и҆ разсы́па є҆го̀ по водѣ̀, и҆ напоѝ є҆́ю сы́ны і҆и҃лєвы. |
| 21καὶ εἶπεν Μωϋσῆς τῷ Ααρων Τί ἐποίησέν σοι ὁ λαὸς οὗτος, ὅτι ἐπήγαγες ἐπ᾿ αὐτοὺς ἁμαρτίαν μεγάλην; | 21И҆ речѐ мѡѷсе́й а҆арѡ́нꙋ: что̀ сотвори́ша тебѣ̀ лю́дїе сі́и, ꙗ҆́кѡ наве́лъ є҆сѝ на ни́хъ грѣ́хъ вели́къ; |
| 22καὶ εἶπεν Ααρων πρὸς Μωυσῆν Μὴ ὀργίζου, κύριε· σὺ γὰρ οἶδας τὸ ὅρμημα τοῦ λαοῦ τούτου. | 22И҆ речѐ а҆арѡ́нъ къ мѡѷсе́ю: не гнѣ́вайсѧ, господи́не: ты́ бо вѣ́си люді́й си́хъ ᲂу҆стремле́нїе. |
| 23λέγουσιν γάρ μοι Ποίησον ἡμῖν θεούς, οἳ προπορεύσονται ἡμῶν· ὁ γὰρ Μωϋσῆς οὗτος ὁ ἄνθρωπος, ὃς ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου, οὐκ οἴδαμεν, τί γέγονεν αὐτῷ. | 23Глаго́лаша бо мѝ: сотворѝ на́мъ бо́ги, и҆̀же по́йдꙋтъ пред̾ на́ми: мѡѷсе́й бо се́й человѣ́къ, и҆́же и҆зведе́ ны ѿ є҆гѵ́пта, не вѣ́мы, что̀ бы́сть є҆мꙋ̀: |
| 24καὶ εἶπα αὐτοῖς Εἴ τινι ὑπάρχει χρυσία, περιέλεσθε. καὶ ἔδωκάν μοι· καὶ ἔρριψα εἰς τὸ πῦρ, καὶ ἐξῆλθεν ὁ μόσχος οὗτος. | 24и҆ реко́хъ и҆̀мъ: и҆́же и҆́мать зла́то, и҆зми́те: и҆ и҆з̾ѧ́ша, и҆ да́ша мнѣ̀, и҆ вверго́хъ є҆̀ во ѻ҆́гнь, и҆ и҆злїѧ́сѧ теле́цъ се́й. |
| 25καὶ ἰδὼν Μωϋσῆς τὸν λαὸν ὅτι διεσκέδασται– διεσκέδασεν γὰρ αὐτοὺς Ααρων, ἐπίχαρμα τοῖς ὑπεναντίοις αὐτῶν–, | 25Ви́дѣвъ же мѡѷсе́й лю́ди, ꙗ҆́кѡ раздѣли́шасѧ, раздѣли́ бо и҆̀хъ а҆арѡ́нъ въ пора́дованїе сꙋпоста́тѡмъ и҆́хъ: |
| 26ἔστη δὲ Μωϋσῆς ἐπὶ τῆς πύλης τῆς παρεμβολῆς καὶ εἶπεν Τίς πρὸς κύριον; ἴτω πρός με. συνῆλθον οὖν πρὸς αὐτὸν πάντες οἱ υἱοὶ Λευι. | 26ста́ же мѡѷсе́й во вратѣ́хъ полка̀ и҆ речѐ: а҆́ще кто̀ є҆́сть гдⷭ҇ень, да и҆́детъ ко мнѣ̀. Снидо́шасѧ ᲂу҆̀бо къ немꙋ̀ всѝ сы́нове леѵі̑ины. |
| 27καὶ λέγει αὐτοῖς Τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ Θέσθε ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ ῥομφαίαν ἐπὶ τὸν μηρὸν καὶ διέλθατε καὶ ἀνακάμψατε ἀπὸ πύλης ἐπὶ πύλην διὰ τῆς παρεμβολῆς καὶ ἀποκτείνατε ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἕκαστος τὸν πλησίον αὐτοῦ καὶ ἕκαστος τὸν ἔγγιστα αὐτοῦ. | 27И҆ речѐ и҆̀мъ: сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ і҆и҃левъ: препоѧ́шите кі́йждо сво́й ме́чь при бедрѣ̀ и҆ пройди́те, и҆ возврати́тесѧ ѿ вра́тъ до вра́тъ сквозѣ̀ по́лкъ, и҆ ᲂу҆бі́йте кі́йждо бра́та своего̀ и҆ кі́йждо бли́жнѧго своего̀ и҆ кі́йждо сосѣ́да своего̀. |
| 28καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Λευι καθὰ ἐλάλησεν αὐτοῖς Μωϋσῆς, καὶ ἔπεσαν ἐκ τοῦ λαοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ εἰς τρισχιλίους ἄνδρας. | 28И҆ сотвори́ша сы́нове леѵі̑ины, ꙗ҆́коже глаго́ла и҆̀мъ мѡѷсе́й: и҆ падѐ ѿ люді́й въ то́й де́нь до тре́хъ ты́сѧщъ мꙋже́й. |
| 29καὶ εἶπεν αὐτοῖς Μωϋσῆς Ἐπληρώσατε τὰς χεῖρας ὑμῶν σήμερον κυρίῳ, ἕκαστος ἐν τῷ υἱῷ ἢ τῷ ἀδελφῷ, δοθῆναι ἐφ᾿ ὑμᾶς εὐλογίαν. | 29И҆ речѐ и҆̀мъ мѡѷсе́й: напо́лнисте рꙋ́ки ва́шѧ дне́сь гдⷭ҇ꙋ, кі́йждо въ сы́нѣ свое́мъ и҆ въ бра́тѣ свое́мъ, да да́стсѧ на ва́съ блгⷭ҇ве́нїе. |
| 30Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν αὔριον εἶπεν Μωϋσῆς πρὸς τὸν λαόν Ὑμεῖς ἡμαρτήκατε ἁμαρτίαν μεγάλην· καὶ νῦν ἀναβήσομαι πρὸς τὸν θεόν, ἵνα ἐξιλάσωμαι περὶ τῆς ἁμαρτίας ὑμῶν. | 30И҆ бы́сть на ᲂу҆́трїе, речѐ мѡѷсе́й къ лю́демъ: вы̀ согрѣши́сте грѣ́хъ вели́къ: и҆ нн҃ѣ взы́дꙋ къ бг҃ꙋ, да ᲂу҆молю̀ ѡ҆ грѣсѣ̀ ва́шемъ. |
| 31ὑπέστρεψεν δὲ Μωϋσῆς πρὸς κύριον καὶ εἶπεν Δέομαι, κύριε· ἡμάρτηκεν ὁ λαὸς οὗτος ἁμαρτίαν μεγάλην καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς θεοὺς χρυσοῦς. | 31И҆ возврати́сѧ мѡѷсе́й ко гдⷭ҇ꙋ и҆ речѐ: молю́сѧ тѝ, гдⷭ҇и: согрѣши́ша лю́дїе сі́и грѣ́хъ вели́къ и҆ сотвори́ша себѣ̀ бо́ги зла̑ты: |
| 32καὶ νῦν εἰ μὲν ἀφεῖς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν, ἄφες· εἰ δὲ μή, ἐξάλειψόν με ἐκ τῆς βίβλου σου, ἧς ἔγραψας. | 32и҆ нн҃ѣ, а҆́ще ᲂу҆́бѡ ѡ҆ста́виши и҆̀мъ грѣ́хъ и҆́хъ, ѡ҆ста́ви: а҆́ще же нѝ, и҆згла́ди мѧ̀ и҆з̾ кни́ги твоеѧ̀, въ ню́же вписа́лъ є҆сѝ. |
| 33καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν Εἴ τις ἡμάρτηκεν ἐνώπιόν μου, ἐξαλείψω αὐτὸν ἐκ τῆς βίβλου μου. | 33И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю: а҆́ще кто̀ согрѣшѝ предо мно́ю, и҆згла́жꙋ є҆го̀ и҆з̾ кни́ги моеѧ̀: |
| 34νυνὶ δὲ βάδιζε κατάβηθι καὶ ὁδήγησον τὸν λαὸν τοῦτον εἰς τὸν τόπον, ὃν εἶπά σοι· ἰδοὺ ὁ ἄγγελός μου προπορεύεται πρὸ προσώπου σου· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ ἐπισκέπτωμαι, ἐπάξω ἐπ᾿ αὐτοὺς τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν. | 34нн҃ѣ же и҆дѝ, сни́ди и҆ возведѝ лю́ди сїѧ̑ на мѣ́сто, є҆́же рѣ́хъ тебѣ̀: сѐ, а҆́гг҃лъ мо́й пред̾и́детъ пред̾ лице́мъ твои́мъ: во́ньже де́нь присѣщꙋ̀, наведꙋ̀ на ни́хъ грѣ́хъ и҆́хъ. |
| 35καὶ ἐπάταξεν κύριος τὸν λαὸν περὶ τῆς ποιήσεως τοῦ μόσχου, οὗ ἐποίησεν Ααρων. | 35И҆ поразѝ гдⷭ҇ь лю́ди за сотворе́нїе тельца̀, є҆го́же сотворѝ а҆арѡ́нъ. |