И҆схо́дъ 17
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἀπῆρεν πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ισραηλ ἐκ τῆς ἐρήμου Σιν κατὰ παρεμβολὰς αὐτῶν διὰ ῥήματος κυρίου καὶ παρενεβάλοσαν ἐν Ραφιδιν· οὐκ ἦν δὲ ὕδωρ τῷ λαῷ πιεῖν. | 1И҆ воздви́жесѧ ве́сь со́нмъ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ ѿ пꙋсты́ни сі́нъ по полкѡ́мъ свои̑мъ сло́вомъ гдⷭ҇нимъ и҆ ѡ҆полчи́шасѧ въ рафїді́нѣ. Не бѧ́ше же воды̀ лю́демъ пи́ти, |
| 2καὶ ἐλοιδορεῖτο ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν λέγοντες Δὸς ἡμῖν ὕδωρ, ἵνα πίωμεν. καὶ εἶπεν αὐτοῖς Μωϋσῆς Τί λοιδορεῖσθέ μοι, καὶ τί πειράζετε κύριον; | 2и҆ хꙋ́лѧхꙋ лю́дїе мѡѷсе́а, глаго́люще: да́ждь на́мъ во́дꙋ, да пїе́мъ. И҆ речѐ и҆̀мъ мѡѷсе́й: что̀ хꙋ́лите мѧ̀; и҆ что̀ и҆скꙋша́ете гдⷭ҇а; |
| 3ἐδίψησεν δὲ ἐκεῖ ὁ λαὸς ὕδατι, καὶ ἐγόγγυζεν ἐκεῖ ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν λέγοντες Ἵνα τί τοῦτο ἀνεβίβασας ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου ἀποκτεῖναι ἡμᾶς καὶ τὰ τέκνα ἡμῶν καὶ τὰ κτήνη τῷ δίψει; | 3Возжажда́ша же та́мѡ лю́дїе воды̀ и҆ ропта́хꙋ на мѡѷсе́а, глаго́люще: вскꙋ́ю сїѐ; и҆зве́лъ є҆сѝ на́съ и҆з̾ є҆гѵ́пта ᲂу҆мори́ти на́съ и҆ ча̑да на̑ша и҆ скоты̀ жа́ждею; |
| 4ἐβόησεν δὲ Μωϋσῆς πρὸς κύριον λέγων Τί ποιήσω τῷ λαῷ τούτῳ; ἔτι μικρὸν καὶ καταλιθοβολήσουσίν με. | 4Возопи́ же мѡѷсе́й ко гдⷭ҇ꙋ глаго́лѧ: что̀ сотворю̀ лю́демъ си̑мъ; є҆щѐ ма́лѡ, и҆ побїю́тъ мѧ̀ ка́менїемъ. |
| 5καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν Προπορεύου τοῦ λαοῦ τούτου, λαβὲ δὲ μετὰ σεαυτοῦ ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ· καὶ τὴν ῥάβδον, ἐν ᾗ ἐπάταξας τὸν ποταμόν, λαβὲ ἐν τῇ χειρί σου καὶ πορεύσῃ. | 5И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю: пойдѝ пред̾ людьмѝ си́ми, и҆ поимѝ съ собо́ю ѿ ста́рєцъ людски́хъ, и҆ же́злъ, и҆́мже пресѣ́клъ є҆сѝ мо́ре, возмѝ въ рꙋ́кꙋ твою̀, и҆ пойдѝ: |
| 6ὅδε ἐγὼ ἕστηκα πρὸ τοῦ σὲ ἐκεῖ ἐπὶ τῆς πέτρας ἐν Χωρηβ· καὶ πατάξεις τὴν πέτραν, καὶ ἐξελεύσεται ἐξ αὐτῆς ὕδωρ, καὶ πίεται ὁ λαός μου. ἐποίησεν δὲ Μωϋσῆς οὕτως ἐναντίον τῶν υἱῶν Ισραηλ. | 6а҆́зъ же ста́нꙋ та́мѡ пре́жде прише́ствїѧ твоегѡ̀ ᲂу҆ ка́мене въ хѡри́вѣ: и҆ ᲂу҆да́риши въ ка́мень, и҆ и҆зы́детъ и҆з̾ негѡ̀ вода̀, и҆ да пїю́тъ лю́дїе. Сотвори́ же мѡѷсе́й та́кѡ пред̾ сы̑ны і҆и҃левыми, |
| 7καὶ ἐπωνόμασεν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Πειρασμὸς καὶ Λοιδόρησις διὰ τὴν λοιδορίαν τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ διὰ τὸ πειράζειν κύριον λέγοντας Εἰ ἔστιν κύριος ἐν ἡμῖν ἢ οὔ; | 7и҆ прозва̀ и҆́мѧ мѣ́стꙋ томꙋ̀ и҆скꙋше́нїе и҆ похꙋле́нїе, хꙋлы̀ ра́ди сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, и҆ зане́же и҆скꙋси́ша гдⷭ҇а, глаго́люще: а҆́ще є҆́сть въ на́съ гдⷭ҇ь, и҆лѝ нѝ; |
| 8Ἦλθεν δὲ Αμαληκ καὶ ἐπολέμει Ισραηλ ἐν Ραφιδιν. | 8Прїи́де же а҆мали́къ и҆ воева̀ на і҆и҃лѧ въ рафїді́нѣ. |
| 9εἶπεν δὲ Μωϋσῆς τῷ Ἰησοῦ Ἐπίλεξον σεαυτῷ ἄνδρας δυνατοὺς καὶ ἐξελθὼν παράταξαι τῷ Αμαληκ αὔριον, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἕστηκα ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ βουνοῦ, καὶ ἡ ῥάβδος τοῦ θεοῦ ἐν τῇ χειρί μου. | 9Рече́ же мѡѷсе́й ко і҆исꙋ́сꙋ: и҆зберѝ себѣ̀ мꙋ́жы си̑льны и҆ и҆зше́дъ ѡ҆полчи́сѧ на а҆мали́ка заꙋ́тра: и҆ сѐ, а҆́зъ ста́нꙋ на верхꙋ̀ горы̀, и҆ же́злъ бж҃їй въ рꙋцѣ̀ мое́й. |
| 10καὶ ἐποίησεν Ἰησοῦς καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Μωϋσῆς, καὶ ἐξελθὼν παρετάξατο τῷ Αμαληκ· καὶ Μωϋσῆς καὶ Ααρων καὶ Ωρ ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ. | 10И҆ сотворѝ і҆исꙋ́съ, ꙗ҆́коже речѐ є҆мꙋ̀ мѡѷсе́й, и҆ и҆зше́дъ ѡ҆полчи́сѧ на а҆мали́ка: мѡѷсе́й же и҆ а҆арѡ́нъ и҆ ѡ҆́ръ взыдо́ша на ве́рхъ горы̀. |
| 11καὶ ἐγίνετο ὅταν ἐπῆρεν Μωϋσῆς τὰς χεῖρας, κατίσχυεν Ισραηλ· ὅταν δὲ καθῆκεν τὰς χεῖρας, κατίσχυεν Αμαληκ. | 11И҆ бы́сть є҆гда̀ воздвиза́ше мѡѷсе́й рꙋ́цѣ, ѡ҆долѣва́ше і҆и҃ль: є҆гда́ же ѡ҆пꙋска́ше рꙋ́цѣ, ѡ҆долѣва́ше а҆мали́къ: |
| 12αἱ δὲ χεῖρες Μωυσῆ βαρεῖαι· καὶ λαβόντες λίθον ὑπέθηκαν ὑπ᾿ αὐτόν, καὶ ἐκάθητο ἐπ᾿ αὐτοῦ, καὶ Ααρων καὶ Ωρ ἐστήριζον τὰς χεῖρας αὐτοῦ, ἐντεῦθεν εἷς καὶ ἐντεῦθεν εἷς· καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρες Μωυσῆ ἐστηριγμέναι ἕως δυσμῶν ἡλίου. | 12рꙋ́цѣ же мѡѷсе́ѡвы тѧ̑жки бѣ́ша: и҆ взе́мше ка́мень, подложи́ша є҆мꙋ̀, и҆ сѣдѧ́ше на не́мъ: а҆арѡ́нъ же и҆ ѡ҆́ръ поддержа́ста рꙋ́цѣ є҆мꙋ̀, є҆ди́нъ ѿсю́дꙋ, а҆ дрꙋгі́й ѿтꙋ́дꙋ: и҆ бы́ша мѡѷсе́ови рꙋ́цѣ ᲂу҆крѣплє́ны до захожде́нїѧ со́лнца: |
| 13καὶ ἐτρέψατο Ἰησοῦς τὸν Αμαληκ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν φόνῳ μαχαίρας. | 13и҆ преѡдолѣ̀ і҆исꙋ́съ а҆мали́ка и҆ всѧ̑ лю́ди є҆гѡ̀ ᲂу҆бі́йствомъ меча̀. |
| 14εἶπεν δὲ κύριος πρὸς Μωυσῆν Κατάγραψον τοῦτο εἰς μνημόσυνον ἐν βιβλίῳ καὶ δὸς εἰς τὰ ὦτα Ἰησοῖ ὅτι Ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον Αμαληκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν. | 14Рече́ же гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю: впишѝ сїѐ на па́мѧть въ кни̑ги и҆ вда́й во ᲂу҆́шы і҆исꙋ́сꙋ, ꙗ҆́кѡ па́гꙋбою погꙋблю̀ па́мѧть а҆мали́ковꙋ ѿ поднебе́сныѧ. |
| 15καὶ ᾠκοδόμησεν Μωϋσῆς θυσιαστήριον κυρίῳ καὶ ἐπωνόμασεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Κύριός μου καταφυγή· | 15И҆ созда̀ мѡѷсе́й ѻ҆лта́рь гдⷭ҇ꙋ и҆ прозва̀ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ гдⷭ҇ь прибѣ́жище моѐ: |
| 16ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ κύριος ἐπὶ Αμαληκ ἀπὸ γενεῶν εἰς γενεάς. | 16ꙗ҆́кѡ рꙋко́ю та́йною ра́тꙋетъ гдⷭ҇ь на а҆мали́ка ѿ ро́да въ ро́дъ. |