Второзако́нїе 5

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐκάλεσεν Μωϋσῆς πάντα Ισραηλ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Ἄκουε, Ισραηλ, τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, ὅσα ἐγὼ λαλῶ ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, καὶ μαθήσεσθε αὐτὰ καὶ φυλάξεσθε ποιεῖν αὐτά. 1И҆ призва̀ мѡѷсе́й всего̀ і҆и҃лѧ и҆ речѐ къ ни̑мъ: слы́ши, і҆и҃лю, ѡ҆правда̑нїѧ и҆ сꙋды̀, є҆ли̑ка а҆́зъ глаго́лю во ᲂу҆́шы ва́ши во дне́шнїй де́нь, и҆ наꙋчи́тесѧ и҆́хъ, и҆ сохрани́те твори́ти ѧ҆̀.
2κύριος θεὸς ὑμῶν διέθετο πρὸς ὑμᾶς διαθήκην ἐν Χωρηβ· 2Гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ завѣща̀ ва́мъ завѣ́тъ въ хѡри́вѣ:
3οὐχὶ τοῖς πατράσιν ὑμῶν διέθετο κύριος τὴν διαθήκην ταύτην, ἀλλ᾿ πρὸς ὑμᾶς, ὑμεῖς ὧδε πάντες ζῶντες σήμερον· 3не ѻ҆тцє́мъ ва́шымъ завѣща̀ гдⷭ҇ь завѣ́тъ се́й, но то́кмѡ ва́мъ: вы́ же здѣ̀ всѝ жи́ви дне́сь.
4πρόσωπον κατὰ πρόσωπον ἐλάλησεν κύριος πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρός 4Лице́мъ къ лицꙋ̀ гл҃а гдⷭ҇ь къ ва́мъ на горѣ̀ и҆з̾ среды̀ ѻ҆гнѧ̀,
5κἀγὼ εἱστήκειν ἀνὰ μέσον κυρίου καὶ ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀναγγεῖλαι ὑμῖν τὰ ῥήματα κυρίου, ὅτι ἐφοβήθητε ἀπὸ προσώπου τοῦ πυρὸς καὶ οὐκ ἀνέβητε εἰς τὸ ὄρος λέγων 5и҆ а҆́зъ стоѧ́хъ междꙋ̀ гдⷭ҇емъ и҆ ва́ми во вре́мѧ ѻ҆́но возвѣсти́ти ва́мъ гл҃го́лы гдⷭ҇нѧ, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆боѧ́стесѧ ѿ лица̀ ѻ҆гнѧ̀ и҆ не взыдо́сте на го́рꙋ, гл҃ѧ:
6Ἐγὼ κύριος θεός σου ἐξαγαγών σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐξ οἴκου δουλείας. 6а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, и҆зведы́й тѧ̀ и҆з̾ землѝ є҆гѵ́петскїѧ, ѿ до́мꙋ рабо́ты:
7οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πρὸ προσώπου μου.– 7да не бꙋ́дꙋтъ тебѣ̀ бо́зи и҆́нїи пред̾ лице́мъ мои́мъ.
8οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον οὐδὲ παντὸς ὁμοίωμα, ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω καὶ ὅσα ἐν τοῖς ὕδασιν ὑποκάτω τῆς γῆς. 8Да не сотвори́ши себѣ̀ кꙋмі́ра, ни всѧ́кагѡ подо́бїѧ, є҆ли̑ка на небесѝ горѣ̀, и҆ є҆ли̑ка на землѝ ни́зꙋ, и҆ є҆ли̑ка въ вода́хъ под̾ земле́ю,
9οὐ προσκυνήσεις αὐτοῖς οὐδὲ μὴ λατρεύσῃς αὐτοῖς, ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος θεός σου, θεὸς ζηλωτὴς ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἐπὶ τρίτην καὶ τετάρτην γενεὰν τοῖς μισοῦσίν με 9да не поклони́шисѧ и҆̀мъ, нижѐ послꙋ́жиши и҆̀мъ: ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, бг҃ъ ревни́въ, ѿдаѧ́й грѣхѝ ѻ҆тцє́въ на ча̑да до тре́тїѧгѡ и҆ четве́ртагѡ ро́да ненави́дѧщымъ менѐ,
10καὶ ποιῶν ἔλεος εἰς χιλιάδας τοῖς ἀγαπῶσίν με καὶ τοῖς φυλάσσουσιν τὰ προστάγματά μου.– 10и҆ творѧ́й млⷭ҇ть въ ты́сѧщахъ лю́бѧщымъ менѐ и҆ хранѧ́щымъ повелѣ̑нїѧ моѧ̑.
11οὐ λήμψῃ τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐπὶ ματαίῳ· οὐ γὰρ μὴ καθαρίσῃ κύριος τὸν λαμβάνοντα τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ ματαίῳ.– 11Да не прїи́меши и҆́мене гдⷭ҇а бг҃а твоегѡ̀ всꙋ́е: не ѡ҆чи́ститъ бо гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й прїе́млющаго и҆́мѧ є҆гѡ̀ всꙋ́е.
12φύλαξαι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν, ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι κύριος θεός σου. 12Снабдѝ де́нь сꙋббѡ́тный свѧти́ти є҆го̀, ꙗ҆́коже заповѣ́да тебѣ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й:
13ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ καὶ ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου· 13ше́сть дні́й дѣ́лай, и҆ да сотвори́ши всѧ̑ дѣла̀ твоѧ̑,
14τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα κυρίῳ τῷ θεῷ σου, οὐ ποιήσεις ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον, σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ θυγάτηρ σου, παῖς σου καὶ παιδίσκη σου, βοῦς σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνός σου καὶ προσήλυτος παροικῶν ἐν σοί, ἵνα ἀναπαύσηται παῖς σου καὶ παιδίσκη σου ὥσπερ καὶ σύ· 14въ де́нь же седмы́й сꙋббѡ́та гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ твоемꙋ̀: да не сотвори́ши во́нь всѧ́кагѡ дѣ́ла, ты̀ и҆ сы́нъ тво́й и҆ дще́рь твоѧ̀, ра́бъ тво́й и҆ раба̀ твоѧ̀, во́лъ тво́й и҆ ѻ҆се́лъ тво́й и҆ всѧ́къ ско́тъ тво́й, и҆ пришле́цъ ѡ҆бита́ѧй ᲂу҆ тебє̀, да почі́етъ ра́бъ тво́й и҆ раба̀ твоѧ̀, и҆ ѻ҆се́лъ тво́й, ꙗ҆́коже и҆ ты̀:
15καὶ μνησθήσῃ ὅτι οἰκέτης ἦσθα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ ἐξήγαγέν σε κύριος θεός σου ἐκεῖθεν ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ, διὰ τοῦτο συνέταξέν σοι κύριος θεός σου ὥστε φυλάσσεσθαι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων καὶ ἁγιάζειν αὐτήν.– 15и҆ да помѧне́ши, ꙗ҆́кѡ( и҆ ты̀) ра́бъ бы́лъ є҆сѝ въ землѝ є҆гѵ́петстѣй и҆ и҆зведе́ тѧ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й ѿтꙋ́дꙋ рꙋко́ю крѣ́пкою и҆ мы́шцею высо́кою: сегѡ̀ ра́ди повелѣ̀ тебѣ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, є҆́же храни́ти де́нь сꙋббѡ́тный и҆ свѧти́ти є҆го̀.
16τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι κύριος θεός σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς, ἧς κύριος θεός σου δίδωσίν σοι.– 16Чтѝ ѻ҆тца̀ твоего̀ и҆ ма́терь твою̀, ꙗ҆́коже заповѣ́да тебѣ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, да бла́го тѝ бꙋ́детъ и҆ да долголѣ́тенъ бꙋ́деши на землѝ, ю҆́же гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й дае́тъ тебѣ̀.
17οὐ μοιχεύσεις.– 17Не ᲂу҆бі́й.
18οὐ φονεύσεις.– 18Не прелюбодѣ́йствꙋй.
19οὐ κλέψεις.– 19Не ᲂу҆кра́ди.
20οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ.– 20Не послꙋ́шествꙋй на бли́жнѧго твоего̀ свидѣ́тельства ло́жна.
21οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου. οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν οἰκίαν τοῦ πλησίον σου οὔτε τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ οὔτε τὸν παῖδα αὐτοῦ οὔτε τὴν παιδίσκην αὐτοῦ οὔτε τοῦ βοὸς αὐτοῦ οὔτε τοῦ ὑποζυγίου αὐτοῦ οὔτε παντὸς κτήνους αὐτοῦ οὔτε ὅσα τῷ πλησίον σού ἐστιν. 21Не пожела́й жены̀ бли́жнѧгѡ твоегѡ̀, не пожела́й до́мꙋ бли́жнѧгѡ твоегѡ̀, ни села̀ є҆гѡ̀, ни раба̀ є҆гѡ̀, ни рабы́ни є҆гѡ̀, ни вола̀ є҆гѡ̀, ни ѻ҆слѧ́те є҆гѡ̀, ни всѧ́кагѡ скота̀ є҆гѡ̀, нижѐ всѣ́хъ, є҆ли̑ка бли́жнѧгѡ твоегѡ̀ сꙋ́ть.
22Τὰ ῥήματα ταῦτα ἐλάλησεν κύριος πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν ὑμῶν ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρός, σκότος, γνόφος, θύελλα, φωνὴ μεγάλη, καὶ οὐ προσέθηκεν· καὶ ἔγραψεν αὐτὰ ἐπὶ δύο πλάκας λιθίνας καὶ ἔδωκέν μοι. 22Сїѧ̑ словеса̀ гл҃а гдⷭ҇ь ко всемꙋ̀ со́нмꙋ ва́шемꙋ на горѣ̀ и҆з̾ среды̀ ѻ҆гнѧ̀: тьма̀, мра́къ, бꙋ́рѧ, гла́съ вели́къ, и҆ не приложѝ: и҆ написа̀ ѧ҆̀ на двои́хъ скрижа́лехъ ка́менныхъ, и҆ дадѐ мнѣ̀.
23καὶ ἐγένετο ὡς ἠκούσατε τὴν φωνὴν ἐκ μέσου τοῦ πυρὸς καὶ τὸ ὄρος ἐκαίετο πυρί, καὶ προσήλθετε πρός με, πάντες οἱ ἡγούμενοι τῶν φυλῶν ὑμῶν καὶ γερουσία ὑμῶν, 23И҆ бы́сть ꙗ҆́кѡ ᲂу҆слы́шасте гла́съ и҆з̾ среды̀ ѻ҆гнѧ̀, и҆ гора̀ горѧ́ше ѻ҆гне́мъ, и҆ прїидо́сте ко мнѣ̀ всѝ нача̑льницы племе́нъ ва́шихъ и҆ старѣ̑йшины ва́ши,
24καὶ ἐλέγετε Ἰδοὺ ἔδειξεν ἡμῖν κύριος θεὸς ἡμῶν τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἠκούσαμεν ἐκ μέσου τοῦ πυρός· ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ εἴδομεν ὅτι λαλήσει θεὸς πρὸς ἄνθρωπον, καὶ ζήσεται. 24и҆ рѣ́сте: сѐ, показа̀ на́мъ гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ сла́вꙋ свою̀, и҆ гла́съ є҆гѡ̀ слы́шахомъ и҆з̾ среды̀ ѻ҆гнѧ̀: во дне́шнїй де́нь ви́дѣхомъ, ꙗ҆́кѡ возгл҃етъ бг҃ъ человѣ́кꙋ, и҆ жи́въ бꙋ́детъ:
25καὶ νῦν μὴ ἀποθάνωμεν, ὅτι ἐξαναλώσει ἡμᾶς τὸ πῦρ τὸ μέγα τοῦτο, ἐὰν προσθώμεθα ἡμεῖς ἀκοῦσαι τὴν φωνὴν κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἔτι, καὶ ἀποθανούμεθα. 25и҆ нн҃ѣ да не и҆́змремъ, ꙗ҆́кѡ потреби́тъ на́съ ѻ҆́гнь вели́кїй се́й, а҆́ще приложи́мъ мы̀ слы́шати гла́съ гдⷭ҇а бг҃а на́шегѡ ктомꙋ̀, и҆ ᲂу҆́мремъ:
26τίς γὰρ σάρξ, ἥτις ἤκουσεν φωνὴν θεοῦ ζῶντος λαλοῦντος ἐκ μέσου τοῦ πυρὸς ὡς ἡμεῖς καὶ ζήσεται; 26ка́ѧ бо пло́ть, ꙗ҆́же слы́ша гла́съ бг҃а жи́ва, гл҃юща и҆з̾ среды̀ ѻ҆гнѧ̀, ꙗ҆́коже мы̀, и҆ жива̀ бꙋ́детъ;
27πρόσελθε σὺ καὶ ἄκουσον ὅσα ἐὰν εἴπῃ κύριος θεὸς ἡμῶν, καὶ σὺ λαλήσεις πρὸς ἡμᾶς πάντα, ὅσα ἂν λαλήσῃ κύριος θεὸς ἡμῶν πρὸς σέ, καὶ ἀκουσόμεθα καὶ ποιήσομεν. 27пристꙋпѝ ты̀, и҆ послꙋ́шай всѧ̑, є҆ли̑ка къ тебѣ̀ рече́тъ гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ, и҆ ты̀ рече́ши къ на́мъ всѧ̑, є҆ли̑ка рече́тъ гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ къ тебѣ̀, и҆ ᲂу҆слы́шимъ, и҆ сотвори́мъ.
28καὶ ἤκουσεν κύριος τὴν φωνὴν τῶν λόγων ὑμῶν λαλούντων πρός με, καὶ εἶπεν κύριος πρός με Ἤκουσα τὴν φωνὴν τῶν λόγων τοῦ λαοῦ τούτου, ὅσα ἐλάλησαν πρὸς σέ· ὀρθῶς πάντα, ὅσα ἐλάλησαν. 28И҆ ᲂу҆слы́ша гдⷭ҇ь гла́съ слове́съ ва́шихъ, глаго́лющымъ ва́мъ ко мнѣ̀, и҆ речѐ гдⷭ҇ь ко мнѣ̀: слы́шахъ гла́съ слове́съ люді́й си́хъ, є҆ли̑ка глаго́лаша къ тебѣ̀: пра́вѡ всѧ̑, є҆ли̑ка глаго́лаша:
29τίς δώσει οὕτως εἶναι τὴν καρδίαν αὐτῶν ἐν αὐτοῖς ὥστε φοβεῖσθαί με καὶ φυλάσσεσθαι τὰς ἐντολάς μου πάσας τὰς ἡμέρας, ἵνα εὖ αὐτοῖς καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτῶν δι᾿ αἰῶνος; 29кто̀ да́стъ є҆́же бы́ти та́кѡ се́рдцꙋ и҆́хъ въ ни́хъ, ꙗ҆́кѡ боѧ́тисѧ менє̀ и҆ храни́ти за́пѡвѣди моѧ̑ во всѧ̑ дни̑, да бла́го бꙋ́детъ и҆̀мъ и҆ сынѡ́мъ и҆́хъ во вѣ́ки;
30βάδισον εἰπὸν αὐτοῖς Ἀποστράφητε ὑμεῖς εἰς τοὺς οἴκους ὑμῶν· 30грѧдѝ, рцы̀ и҆̀мъ: возврати́тесѧ вы̀ въ до́мы своѧ̑:
31σὺ δὲ αὐτοῦ στῆθι μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ λαλήσω πρὸς σὲ τὰς ἐντολὰς καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, ὅσα διδάξεις αὐτούς, καὶ ποιείτωσαν ἐν τῇ γῇ, ἣν ἐγὼ δίδωμι αὐτοῖς ἐν κλήρῳ. 31ты́ же здѣ̀ ста́ни со мно́ю, и҆ возгл҃ю къ тебѣ̀ всѧ̑ за́пѡвѣди и҆ ѡ҆правда̑нїѧ и҆ сꙋды̀, є҆ли̑кимъ наꙋчи́ши и҆̀хъ: и҆ да сотворѧ́тъ си́це въ землѝ, ю҆́же а҆́зъ даю̀ и҆̀мъ въ жре́бїй:
32καὶ φυλάξεσθε ποιεῖν ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι κύριος θεός σου· οὐκ ἐκκλινεῖτε εἰς δεξιὰ οὐδὲ εἰς ἀριστερὰ 32и҆ сохрани́те твори́ти, ꙗ҆́коже заповѣ́да тебѣ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й: не соврати́тесѧ ни на де́сно, ни на лѣ́во,
33κατὰ πᾶσαν τὴν ὁδόν, ἣν ἐνετείλατό σοι κύριος θεός σου πορεύεσθαι ἐν αὐτῇ, ὅπως καταπαύσῃ σε καὶ εὖ σοι καὶ μακροημερεύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἧς κληρονομήσετε. 33по всемꙋ̀ пꙋтѝ, є҆го́же заповѣ́да тебѣ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й ходи́ти въ не́мъ, да тѧ̀ ᲂу҆поко́итъ, и҆ бла́го тебѣ̀ бꙋ́детъ: и҆ мнѡ́ги дни̑ бꙋ́дете на землѝ, ю҆́же наслѣ́дите.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms