Второзако́нїе 1
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Οὗτοι οἱ λόγοι, οὓς ἐλάλησεν Μωϋσῆς παντὶ Ισραηλ πέραν τοῦ Ιορδάνου ἐν τῇ ἐρήμῳ πρὸς δυσμαῖς πλησίον τῆς ἐρυθρᾶς ἀνὰ μέσον Φαραν, Τοφολ καὶ Λοβον καὶ Αυλων καὶ Καταχρύσεα· | 1Сїѧ̑ словеса̀, ꙗ҆̀же глаго́ла мѡѷсе́й всемꙋ̀ і҆и҃лю ѡ҆б̾ ѻ҆нꙋ̀ странꙋ̀ і҆ѻрда́на, въ пꙋсты́ни на за́пады, бли́з̾ чермна́гѡ мо́рѧ, междꙋ̀ фара́номъ и҆ тофо́ломъ, и҆ лово́номъ и҆ а҆ѵлѡ́номъ и҆ златы́ми рꙋда́ми: |
| 2ἕνδεκα ἡμερῶν ἐν Χωρηβ ὁδὸς ἐπ᾿ ὄρος Σηιρ ἕως Καδης Βαρνη. | 2є҆динона́десѧти дні́й ѿ хѡри́ва пꙋ́ть чрез̾ го́рꙋ сиі́ръ да́же до ка́дисъ- варнѝ. |
| 3καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ τεσσαρακοστῷ ἔτει ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ μηνὶ μιᾷ τοῦ μηνὸς ἐλάλησεν Μωϋσῆς πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο κύριος αὐτῷ πρὸς αὐτούς. | 3И҆ бы́сть въ четыредесѧ́тое лѣ́то, въ первыйна́десѧть мцⷭ҇ъ, въ пе́рвый де́нь мцⷭ҇а глаго́ла мѡѷсе́й ко всѣ̑мъ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, по всемꙋ̀ є҆ли́кѡ заповѣ́да є҆мꙋ̀ гдⷭ҇ь къ ни̑мъ, |
| 4μετὰ τὸ πατάξαι Σηων βασιλέα Αμορραίων τὸν κατοικήσαντα ἐν Εσεβων καὶ Ωγ βασιλέα τῆς Βασαν τὸν κατοικήσαντα ἐν Ασταρωθ καὶ ἐν Εδραιν | 4по ᲂу҆бїе́нїи сиѡ́на царѧ̀ а҆морре́йска, жи́вшагѡ во є҆севѡ́нѣ, и҆ ѡ҆́га царѧ̀ васа́нска, жи́вшагѡ во а҆старѡ́ѳѣ и҆ во є҆драі́нѣ, |
| 5ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου ἐν γῇ Μωαβ ἤρξατο Μωϋσῆς διασαφῆσαι τὸν νόμον τοῦτον λέγων | 5ѡ҆б̾ ѻ҆нꙋ̀ странꙋ̀ і҆ѻрда́на въ землѝ мѡа́вли, нача̀ мѡѷсе́й и҆з̾ѧснѧ́ти зако́нъ се́й, глаго́лѧ: |
| 6Κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν Χωρηβ λέγων Ἱκανούσθω ὑμῖν κατοικεῖν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ· | 6гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ гл҃а на́мъ въ хѡри́вѣ, гл҃ѧ: да довлѣ́етъ ва́мъ жи́ти въ горѣ̀ се́й: |
| 7ἐπιστράφητε καὶ ἀπάρατε ὑμεῖς καὶ εἰσπορεύεσθε εἰς ὄρος Αμορραίων καὶ πρὸς πάντας τοὺς περιοίκους Αραβα εἰς ὄρος καὶ πεδίον καὶ πρὸς λίβα καὶ παραλίαν, γῆν Χαναναίων καὶ Ἀντιλίβανον ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου Εὐφράτου. | 7ѡ҆брати́тесѧ и҆ воздви́гнитесѧ вы̀, и҆ вни́дите въ го́рꙋ а҆морре́йскꙋ, и҆ ко всѣ̑мъ насе́льникѡмъ а҆́равы, въ го́рꙋ и҆ по́ле, и҆ къ ю҆́гꙋ и҆ въ примо́рскꙋю зе́млю ханаа́ню, и҆ во а҆нтїлїва́нъ, да́же до рѣкѝ вели́кїѧ, рѣкѝ є҆ѵфра́та: |
| 8ἴδετε παραδέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν· εἰσπορευθέντες κληρονομήσατε τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν ὑμῶν τῷ Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ δοῦναι αὐτοῖς καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς. | 8ви́дите, преда́хъ пред̾ ва́ми зе́млю, вше́дше наслѣ́дите зе́млю, є҆́юже клѧ́тсѧ гдⷭ҇ь ѻ҆тцє́мъ ва́шымъ, а҆враа́мꙋ и҆ і҆саа́кꙋ и҆ і҆а́кѡвꙋ, да́ти ю҆̀ и҆̀мъ и҆ сѣ́мени и҆́хъ по ни́хъ. |
| 9καὶ εἶπα πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς· | 9И҆ реко́хъ къ ва́мъ во вре́мѧ ѻ҆́но глаго́лѧ: не возмогꙋ̀ є҆ди́нъ води́ти ва́съ: |
| 10κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶς, καὶ ἰδού ἐστε σήμερον ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει· | 10гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ ᲂу҆мно́жилъ вы̀ є҆́сть, и҆ сѐ, є҆стѐ дне́сь ꙗ҆́кѡ ѕвѣ́зды небє́сныѧ мно́жествомъ: |
| 11κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν προσθείη ὑμῖν ὡς ἐστὲ χιλιοπλασίως καὶ εὐλογήσαι ὑμᾶς, καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν. | 11гдⷭ҇ь бг҃ъ ѻ҆тє́цъ ва́шихъ да приложи́тъ ва́мъ, ꙗ҆́кѡ да бꙋ́дете ты́сѧщами сꙋгꙋ́бѡ, и҆ да блгⷭ҇ви́тъ ва́съ, ꙗ҆́коже гл҃а ва́мъ: |
| 12πῶς δυνήσομαι μόνος φέρειν τὸν κόπον ὑμῶν καὶ τὴν ὑπόστασιν ὑμῶν καὶ τὰς ἀντιλογίας ὑμῶν; | 12ка́кѡ возмогꙋ̀ є҆ди́нъ носи́ти трꙋды̀ ва́шѧ и҆ тѧ́жєсти ва́шѧ и҆ прерѣка̑нїѧ ва̑ша; |
| 13δότε ἑαυτοῖς ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετοὺς εἰς τὰς φυλὰς ὑμῶν, καὶ καταστήσω ἐφ᾿ ὑμῶν ἡγουμένους ὑμῶν. | 13и҆збери́те себѣ̀ мꙋ́жы мꙋ̑дры и҆ ᲂу҆мѣ́тєльны и҆ смы́слєнны въ племенѣ́хъ ва́шихъ, и҆ поста́влю и҆̀хъ над̾ ва́ми старѣ̑йшины ва́мъ. |
| 14καὶ ἀπεκρίθητέ μοι καὶ εἴπατε Καλὸν τὸ ῥῆμα, ὃ ἐλάλησας ποιῆσαι. | 14И҆ ѿвѣща́сте мѝ и҆ реко́сте: добро̀ сло́во, є҆́же глаго́лалъ є҆сѝ сотвори́ти. |
| 15καὶ ἔλαβον ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετοὺς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἐφ᾿ ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ πεντηκοντάρχους καὶ δεκαδάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖς ὑμῶν. | 15И҆ взѧ́хъ ѿ ва́съ мꙋ́жы мꙋ̑дры и҆ ᲂу҆мѣ́тєльны и҆ смы́слєнны, и҆ поста́вихъ и҆̀хъ владѣ́ти над̾ ва́ми тысѧщенача́льники и҆ стонача́льники, и҆ пѧтьдесѧтонача́льники и҆ десѧтонача́льники, и҆ писмовводи̑тели сꙋдїѧ́мъ ва́шымъ. |
| 16καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνατε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρὸς καὶ ἀνὰ μέσον ἀδελφοῦ καὶ ἀνὰ μέσον προσηλύτου αὐτοῦ. | 16И҆ заповѣ́дахъ сꙋдїѧ́мъ ва́шымъ во вре́мѧ ѻ҆́но, глаго́лѧ: разслꙋ́шайте посредѣ̀ бра́тїй ва́шихъ, и҆ сꙋди́те пра́веднѡ посредѣ̀ мꙋ́жа и҆ посредѣ̀ бра́та є҆гѡ̀ и҆ посредѣ̀ прише́льца є҆гѡ̀: |
| 17οὐκ ἐπιγνώσῃ πρόσωπον ἐν κρίσει, κατὰ τὸν μικρὸν καὶ κατὰ τὸν μέγαν κρινεῖς, οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου, ὅτι ἡ κρίσις τοῦ θεοῦ ἐστιν· καὶ τὸ ῥῆμα, ὃ ἐὰν σκληρὸν ᾖ ἀφ᾿ ὑμῶν, ἀνοίσετε αὐτὸ ἐπ᾿ ἐμέ, καὶ ἀκούσομαι αὐτό. | 17да не позна́ете лица̀ въ сꙋдѣ̀, ма́ломꙋ и҆ вели́комꙋ сꙋ́диши, и҆ не ᲂу҆стыди́шисѧ лица̀ человѣ́ча, ꙗ҆́кѡ сꙋ́дъ бж҃їй є҆́сть: и҆ рѣ́чь, ꙗ҆́же а҆́ще же́стока бꙋ́детъ ᲂу҆ ва́съ, донесетѐ ю҆̀ ко мнѣ̀, и҆ ᲂу҆слы́шꙋ ю҆̀. |
| 18καὶ ἐνετειλάμην ὑμῖν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ πάντας τοὺς λόγους, οὓς ποιήσετε. | 18И҆ заповѣ́дахъ ва́мъ во вре́мѧ ѻ҆́но всѧ̑ словеса̀, ꙗ҆̀же сотворитѐ. |
| 19Καὶ ἀπάραντες ἐκ Χωρηβ ἐπορεύθημεν πᾶσαν τὴν ἔρημον τὴν μεγάλην καὶ τὴν φοβερὰν ἐκείνην, ἣν εἴδετε, ὁδὸν ὄρους τοῦ Αμορραίου, καθότι ἐνετείλατο κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν ἡμῖν, καὶ ἤλθομεν ἕως Καδης Βαρνη. | 19И҆ воздви́гшесѧ ѿ хѡри́ва, проидо́хомъ всю̀ пꙋсты́ню вели́кꙋю и҆ стра́шнꙋю ѻ҆́нꙋ, ю҆́же ви́дѣсте, пꙋ́ть горы̀ а҆морре́йски, ꙗ҆́коже заповѣ́да на́мъ гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ: и҆ прїидо́хомъ до ка́дисъ- варнѝ. |
| 20καὶ εἶπα πρὸς ὑμᾶς Ἤλθατε ἕως τοῦ ὄρους τοῦ Αμορραίου, ὃ ὁ κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν δίδωσιν ὑμῖν. | 20И҆ реко́хъ ва́мъ: прїидо́сте до горы̀ а҆морре́йски, ю҆́же гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ дае́тъ ва́мъ: |
| 21ἴδετε παραδέδωκεν ὑμῖν κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν πρὸ προσώπου ὑμῶν τὴν γῆν· ἀναβάντες κληρονομήσατε, ὃν τρόπον εἶπεν κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ὑμῖν· μὴ φοβεῖσθε μηδὲ δειλιάσητε. | 21ви́дите, предадѐ гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ пред̾ лице́мъ ва́шимъ зе́млю: вше́дше наслѣ́дите, ꙗ҆́коже гл҃а гдⷭ҇ь бг҃ъ ѻ҆тє́цъ ва́шихъ ва́мъ: не бо́йтесѧ, ни ᲂу҆жаса́йтесѧ. |
| 22καὶ προσήλθατέ μοι πάντες καὶ εἴπατε Ἀποστείλωμεν ἄνδρας προτέρους ἡμῶν, καὶ ἐφοδευσάτωσαν ἡμῖν τὴν γῆν καὶ ἀναγγειλάτωσαν ἡμῖν ἀπόκρισιν τὴν ὁδόν, δι᾿ ἧς ἀναβησόμεθα ἐν αὐτῇ, καὶ τὰς πόλεις, εἰς ἃς εἰσπορευσόμεθα εἰς αὐτάς. | 22И҆ прїидо́сте ко мнѣ̀ всѝ и҆ реко́сте: да по́слемъ мꙋ́жы пред̾ на́ми, и҆ да соглѧ́даютъ на́мъ зе́млю, и҆ да повѣ́дѧтъ на́мъ ѿвѣ́тъ, пꙋ́ть, и҆́мже до́йдемъ є҆ѧ̀, и҆ гра́ды, въ нѧ́же вни́демъ. |
| 23καὶ ἤρεσεν ἐναντίον μου τὸ ῥῆμα, καὶ ἔλαβον ἐξ ὑμῶν δώδεκα ἄνδρας, ἄνδρα ἕνα κατὰ φυλήν. | 23И҆ ᲂу҆го́дно бы́сть сло́во предо мно́ю, и҆ поѧ́хъ ѿ ва́съ двана́десѧть мꙋже́й, мꙋ́жа є҆ди́наго ѿ коегѡ́ждо пле́мене. |
| 24καὶ ἐπιστραφέντες ἀνέβησαν εἰς τὸ ὄρος καὶ ἤλθοσαν ἕως Φάραγγος βότρυος καὶ κατεσκόπευσαν αὐτήν. | 24И҆ ѡ҆брати́вшесѧ взыдо́ша на го́рꙋ, и҆ прїидо́ша до де́бри грезно́вныѧ, и҆ соглѧ́даша ю҆̀: |
| 25καὶ ἐλάβοσαν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῆς γῆς καὶ κατήνεγκαν πρὸς ἡμᾶς καὶ ἔλεγον Ἀγαθὴ ἡ γῆ, ἣν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν δίδωσιν ἡμῖν. | 25и҆ взѧ́ша въ рꙋ́цѣ своѝ ѿ плода̀ землѝ и҆ принесо́ша къ на́мъ, и҆ глаго́лахꙋ: блага̀ землѧ̀, ю҆́же гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ дае́тъ на́мъ. |
| 26καὶ οὐκ ἠθελήσατε ἀναβῆναι καὶ ἠπειθήσατε τῷ ῥήματι κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν | 26И҆ не восхотѣ́сте взы́ти, но преслꙋ́шасте гл҃го́лъ гдⷭ҇а бг҃а ва́шегѡ: |
| 27καὶ διεγογγύζετε ἐν ταῖς σκηναῖς ὑμῶν καὶ εἴπατε Διὰ τὸ μισεῖν κύριον ἡμᾶς ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου παραδοῦναι ἡμᾶς εἰς χεῖρας Αμορραίων ἐξολεθρεῦσαι ἡμᾶς. | 27и҆ возропта́сте въ кꙋ́щахъ свои́хъ и҆ реко́сте: не́нависти ра́ди и҆зведѐ ны̀ гдⷭ҇ь и҆з̾ землѝ є҆гѵ́петскїѧ преда́ти на́съ въ рꙋ́ки а҆моррє́йскїѧ, потреби́ти на́съ: |
| 28ποῦ ἡμεῖς ἀναβαίνομεν; οἱ ἀδελφοὶ ὑμῶν ἀπέστησαν ὑμῶν τὴν καρδίαν λέγοντες Ἔθνος μέγα καὶ πολὺ καὶ δυνατώτερον ἡμῶν καὶ πόλεις μεγάλαι καὶ τετειχισμέναι ἕως τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλὰ καὶ υἱοὺς γιγάντων ἑωράκαμεν ἐκεῖ. | 28ка́мѡ мы̀ взы́демъ; Бра́тїѧ же ва́шѧ ѿврати́ша сердца̀ ва̑ша, глаго́люще: ꙗ҆зы́къ вели́къ и҆ мно́гъ и҆ крѣпча́е на́съ, и҆ гра́ды вели́цы и҆ ѡ҆гражде́ни да́же до небесѐ, но и҆ сы́ны и҆споли́нѡвъ ви́дѣхомъ та́мѡ. |
| 29καὶ εἶπα πρὸς ὑμᾶς Μὴ πτήξητε μηδὲ φοβηθῆτε ἀπ᾿ αὐτῶν· | 29И҆ глаго́лахъ къ ва́мъ: не ᲂу҆жаса́йтесѧ, нижѐ ᲂу҆бо́йтесѧ ѿ ни́хъ: |
| 30κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ὁ προπορευόμενος πρὸ προσώπου ὑμῶν αὐτὸς συνεκπολεμήσει αὐτοὺς μεθ᾿ ὑμῶν κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησεν ὑμῖν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ | 30гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ предходѧ́й пред̾ лице́мъ ва́шимъ, то́й повою́етъ и҆̀хъ съ ва́ми, по всемꙋ̀ є҆ли́кѡ сотворѝ ва́мъ въ землѝ є҆гѵ́петстѣй пред̾ ѻ҆чи́ма ва́шима, |
| 31καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ, ἣν εἴδετε, ὡς ἐτροφοφόρησέν σε κύριος ὁ θεός σου, ὡς εἴ τις τροφοφορήσει ἄνθρωπος τὸν υἱὸν αὐτοῦ, κατὰ πᾶσαν τὴν ὁδόν, ἣν ἐπορεύθητε, ἕως ἤλθετε εἰς τὸν τόπον τοῦτον. | 31и҆ въ пꙋсты́ни се́й, ю҆́же ви́дѣсте: ꙗ҆́кѡ воспита̀ тебѐ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, ꙗ҆́коже нѣ́кїй человѣ́къ пита́етъ сы́на своего̀, по всемꙋ̀ пꙋтѝ во́ньже ходи́сте, до́ндеже прїидо́сте на мѣ́сто сїѐ. |
| 32καὶ ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ οὐκ ἐνεπιστεύσατε κυρίῳ τῷ θεῷ ὑμῶν, | 32И҆ въ словесѝ се́мъ не вѣ́ровасте гдⷭ҇еви бг҃ꙋ ва́шемꙋ, |
| 33ὃς προπορεύεται πρότερος ὑμῶν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκλέγεσθαι ὑμῖν τόπον ὁδηγῶν ὑμᾶς ἐν πυρὶ νυκτὸς δεικνύων ὑμῖν τὴν ὁδόν, καθ᾿ ἣν πορεύεσθε ἐπ᾿ αὐτῆς, καὶ ἐν νεφέλῃ ἡμέρας. | 33и҆́же предхо́дитъ пред̾ ва́ми въ пꙋ́ть и҆збра́ти ва́мъ мѣ́сто, пꙋтеводѧ̀ ва́съ ѻ҆гне́мъ но́щїю, показꙋ́ѧ ва́мъ пꙋ́ть, и҆́мже и҆тѝ по не́мъ, и҆ ѡ҆́блакомъ во днѝ. |
| 34καὶ ἤκουσεν κύριος τὴν φωνὴν τῶν λόγων ὑμῶν καὶ παροξυνθεὶς ὤμοσεν λέγων | 34И҆ ᲂу҆слы́ша гдⷭ҇ь( бг҃ъ) гла́съ слове́съ ва́шихъ, и҆ разгнѣ́вавсѧ клѧ́тсѧ, гл҃ѧ: |
| 35Εἰ ὄψεταί τις τῶν ἀνδρῶν τούτων τὴν ἀγαθὴν ταύτην γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν, | 35а҆́ще ᲂу҆́зритъ кто̀ ѿ мꙋже́й си́хъ зе́млю благꙋ́ю сїю̀, є҆́юже а҆́зъ клѧ́хсѧ ѻ҆тцє́мъ и҆́хъ, |
| 36πλὴν Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη, οὗτος ὄψεται αὐτήν, καὶ τούτῳ δώσω τὴν γῆν, ἐφ᾿ ἣν ἐπέβη, καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ διὰ τὸ προσκεῖσθαι αὐτὸν τὰ πρὸς κύριον. | 36ра́звѣ хале́въ сы́нъ і҆ефонні́инъ, се́й ᲂу҆́зритъ ю҆̀, и҆ семꙋ̀ да́мъ зе́млю, на ню́же взы́де, и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀, поне́же прилѣжи́тъ гдⷭ҇еви. |
| 37καὶ ἐμοὶ ἐθυμώθη κύριος δι᾿ ὑμᾶς λέγων Οὐδὲ σὺ οὐ μὴ εἰσέλθῃς ἐκεῖ· | 37И҆ на мѧ̀ разгнѣ́васѧ гдⷭ҇ь ва́съ ра́ди, гл҃ѧ: нижѐ ты̀ вни́деши та́мѡ: |
| 38Ἰησοῦς υἱὸς Ναυη ὁ παρεστηκώς σοι, οὗτος εἰσελεύσεται ἐκεῖ· αὐτὸν κατίσχυσον, ὅτι αὐτὸς κατακληρονομήσει αὐτὴν τῷ Ισραηλ. | 38і҆исꙋ́съ сы́нъ наѵи́нъ, и҆́же стои́тъ пред̾ тобо́ю, се́й вни́детъ та́мѡ: сего̀ ᲂу҆крѣпѝ, ꙗ҆́кѡ се́й да́стъ ю҆̀ въ наслѣ́дїе і҆и҃лю: |
| 39καὶ πᾶν παιδίον νέον, ὅστις οὐκ οἶδεν σήμερον ἀγαθὸν ἢ κακόν, οὗτοι εἰσελεύσονται ἐκεῖ, καὶ τούτοις δώσω αὐτήν, καὶ αὐτοὶ κληρονομήσουσιν αὐτήν. | 39и҆ ѻ҆троча́та ва̑ша, ѡ҆ ни́хже глаго́ласте, ꙗ҆́кѡ въ плѣне́нїи и҆́мꙋтъ бы́ти, и҆ всѧ́ко ѻ҆троча̀ мла́до, є҆́же не вѣ́сть дне́сь добра̀ и҆лѝ ѕла̀, сі́и вни́дꙋтъ та́мѡ, и҆ си̑мъ да́мъ ю҆̀, и҆ сі́и наслѣ́дѧтъ ю҆̀: |
| 40καὶ ὑμεῖς ἐπιστραφέντες ἐστρατοπεδεύσατε εἰς τὴν ἔρημον ὁδὸν τὴν ἐπὶ τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσσης. | 40и҆ вы̀ ѡ҆брати́вшесѧ ѡ҆полчи́стесѧ въ пꙋсты́ню, пꙋте́мъ къ чермно́мꙋ мо́рю. |
| 41καὶ ἀπεκρίθητέ μοι καὶ εἴπατε Ἡμάρτομεν ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν· ἡμεῖς ἀναβάντες πολεμήσομεν κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν ἡμῖν. καὶ ἀναλαβόντες ἕκαστος τὰ σκεύη τὰ πολεμικὰ αὐτοῦ καὶ συναθροισθέντες ἀνεβαίνετε εἰς τὸ ὄρος. | 41И҆ ѿвѣща́сте и҆ реко́сте мнѣ̀: согрѣши́хомъ пред̾ гдⷭ҇емъ бг҃омъ на́шимъ: мы̀ ше́дше повою́емъ, по всемꙋ̀ є҆ли́кѡ заповѣ́да гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ на́мъ. И҆ взе́мше кі́йждо ѻ҆рꙋ̑дїѧ ра̑тнаѧ своѧ̑ и҆ собра́вшесѧ взыдо́сте на го́рꙋ. |
| 42καὶ εἶπεν κύριος πρός με Εἰπὸν αὐτοῖς Οὐκ ἀναβήσεσθε οὐδὲ μὴ πολεμήσετε, οὐ γάρ εἰμι μεθ᾿ ὑμῶν· καὶ οὐ μὴ συντριβῆτε ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν. | 42И҆ речѐ гдⷭ҇ь ко мнѣ̀: рцы̀ и҆̀мъ: не восходи́те, нижѐ ра́тꙋйте, нѣ́смь бо съ ва́ми, и҆ да не бꙋ́дете сотре́ни пред̾ враги̑ ва́шими. |
| 43καὶ ἐλάλησα ὑμῖν, καὶ οὐκ εἰσηκούσατέ μου καὶ παρέβητε τὸ ῥῆμα κυρίου καὶ παραβιασάμενοι ἀνέβητε εἰς τὸ ὄρος. | 43И҆ глаго́лахъ къ ва́мъ, и҆ не послꙋ́шасте менѐ: и҆ престꙋпи́сте сло́во гдⷭ҇не, и҆ понꙋ́дившесѧ взыдо́сте на го́рꙋ. |
| 44καὶ ἐξῆλθεν ὁ Αμορραῖος ὁ κατοικῶν ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ εἰς συνάντησιν ὑμῖν καὶ κατεδίωξαν ὑμᾶς, ὡς εἰ ποιήσαισαν αἱ μέλισσαι, καὶ ἐτίτρωσκον ὑμᾶς ἀπὸ Σηιρ ἕως Ερμα. | 44И҆ и҆зы́де а҆морре́й живꙋ́щїй на горѣ̀ то́й проти́вꙋ ва́мъ, и҆ прогна̀ ва́съ, а҆́ки бы пче́лы твори́ли, и҆ ᲂу҆ѧзвлѧ́хꙋ ва́съ ѿ сиі́ра да́же до є҆рмы̀. |
| 45καὶ καθίσαντες ἐκλαίετε ἔναντι κυρίου, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν κύριος τῆς φωνῆς ὑμῶν οὐδὲ προσέσχεν ὑμῖν. | 45(И҆ возврати́стесѧ, ) и҆ сѣ́дше пла́касте пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ не послꙋ́ша гдⷭ҇ь гла́са ва́шегѡ, нижѐ внѧ́тъ ва́мъ: |
| 46καὶ ἐνεκάθησθε ἐν Καδης ἡμέρας πολλάς, ὅσας ποτὲ ἡμέρας ἐνεκάθησθε. | 46и҆ сѣдѣ́сте въ ка́дисѣ дни̑ мнѡ́ги, є҆ли̑ки дни̑ тогда̀ сѣдѣ́сте. |