Второзако́нїе 31

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ συνετέλεσεν Μωϋσῆς λαλῶν πάντας τοὺς λόγους τούτους πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ· 1И҆ сконча̀ мѡѷсе́й глаго́лѧ всѧ̑ словеса̀ сїѧ̑ ко всѣ̑мъ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ
2καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Ἑκατὸν καὶ εἴκοσι ἐτῶν ἐγώ εἰμι σήμερον, οὐ δυνήσομαι ἔτι εἰσπορεύεσθαι καὶ ἐκπορεύεσθαι, κύριος δὲ εἶπεν πρός με Οὐ διαβήσῃ τὸν Ιορδάνην τοῦτον. 2и҆ речѐ къ ни̑мъ: ста̀ и҆ два́десѧти лѣ́тъ а҆́зъ є҆́смь дне́сь: не возмогꙋ̀ ксемꙋ̀ входи́ти и҆ и҆сходи́ти: гдⷭ҇ь же речѐ ко мнѣ̀: не пре́йдеши і҆ѻрда́на сегѡ̀:
3κύριος θεός σου προπορευόμενος πρὸ προσώπου σου αὐτὸς ἐξολεθρεύσει τὰ ἔθνη ταῦτα ἀπὸ προσώπου σου, καὶ κατακληρονομήσεις αὐτούς· καὶ Ἰησοῦς προπορευόμενος πρὸ προσώπου σου, καθὰ ἐλάλησεν κύριος. 3гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й пред̾иды́й пред̾ лице́мъ твои́мъ, то́й потреби́тъ ꙗ҆зы́ки сїѧ̑ ѿ лица̀ твоегѡ̀, и҆ наслѣ́диши и҆̀хъ: и҆ і҆исꙋ́съ пред̾иды́й пред̾ лице́мъ твои́мъ, ꙗ҆́коже гл҃а гдⷭ҇ь:
4καὶ ποιήσει κύριος αὐτοῖς καθὰ ἐποίησεν Σηων καὶ Ωγ, τοῖς δυσὶ βασιλεῦσιν τῶν Αμορραίων, οἳ ἦσαν πέραν τοῦ Ιορδάνου, καὶ τῇ γῇ αὐτῶν, καθότι ἐξωλέθρευσεν αὐτούς. 4и҆ сотвори́тъ и҆̀мъ гдⷭ҇ь, ꙗ҆́коже сотворѝ сиѡ́нꙋ и҆ ѡ҆́гꙋ, двꙋ́мъ царє́мъ а҆моррє́йскимъ, и҆̀же бы́ша ѡ҆б̾ ѡ҆́нъ по́лъ і҆ѻрда́на, и҆ землѝ и҆́хъ, ꙗ҆́коже потребѝ и҆̀хъ
5καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς κύριος ὑμῖν, καὶ ποιήσετε αὐτοῖς καθότι ἐνετειλάμην ὑμῖν. 5и҆ предадѐ и҆̀хъ гдⷭ҇ь въ рꙋ́цѣ ва́ши: и҆ сотвори́те и҆̀мъ, ꙗ҆́коже заповѣ́дахъ ва́мъ:
6ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε, μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλία μηδὲ πτοηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι κύριος θεός σου προπορευόμενος μεθ᾿ ὑμῶν ἐν ὑμῖν οὐ μή σε ἀνῇ οὔτε μή σε ἐγκαταλίπῃ. 6мꙋжа́йсѧ и҆ крѣпи́сѧ, не бо́йсѧ, ни ᲂу҆жаса́йсѧ, ни ᲂу҆страша́йсѧ ѿ лица̀ и҆́хъ: ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, се́й пред̾иды́й съ ва́ми, и҆ не ѿстꙋ́питъ ѿ тебє̀, нижѐ ѡ҆ста́витъ тѧ̀.
7Καὶ ἐκάλεσεν Μωϋσῆς Ἰησοῦν καὶ εἶπεν αὐτῷ ἔναντι παντὸς Ισραηλ Ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε· σὺ γὰρ εἰσελεύσῃ πρὸ προσώπου τοῦ λαοῦ τούτου εἰς τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν κύριος τοῖς πατράσιν ἡμῶν δοῦναι αὐτοῖς, καὶ σὺ κατακληρονομήσεις αὐτὴν αὐτοῖς· 7И҆ призва̀ мѡѷсе́й і҆исꙋ́са и҆ речѐ є҆мꙋ̀ пред̾ всѣ́мъ і҆и҃лемъ: мꙋжа́йсѧ и҆ крѣпи́сѧ: ты́ бо вни́деши пред̾ лице́мъ люді́й си́хъ въ зе́млю, ю҆́же клѧ́тсѧ гдⷭ҇ь ѻ҆тцє́мъ ва́шымъ да́ти и҆̀мъ, и҆ ты̀ въ наслѣ́дїе раздѣли́ши ю҆̀ и҆̀мъ:
8καὶ κύριος συμπορευόμενος μετὰ σοῦ οὐκ ἀνήσει σε οὐδὲ μὴ ἐγκαταλίπῃ σε· μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλία. 8и҆ гдⷭ҇ь, и҆ды́й съ тобо́ю, не ѿстꙋ́питъ ѿ тебє̀, нижѐ ѡ҆ста́витъ тѧ̀: не бо́йсѧ, ни ᲂу҆жаса́йсѧ.
9Καὶ ἔγραψεν Μωϋσῆς τὰ ῥήματα τοῦ νόμου τούτου εἰς βιβλίον καὶ ἔδωκεν τοῖς ἱερεῦσιν τοῖς υἱοῖς Λευι τοῖς αἴρουσιν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης κυρίου καὶ τοῖς πρεσβυτέροις τῶν υἱῶν Ισραηλ. 9И҆ вписа̀ мѡѷсе́й всѧ̑ словеса̀ зако́на сегѡ̀ въ кни́гꙋ и҆ дадѐ жерцє́мъ сынѡ́мъ леѵі̑инымъ, воздви́жꙋщымъ ковче́гъ завѣ́та гдⷭ҇нѧ, и҆ ста́рцємъ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ.
10καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς Μωϋσῆς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων Μετὰ ἑπτὰ ἔτη ἐν καιρῷ ἐνιαυτοῦ ἀφέσεως ἐν ἑορτῇ σκηνοπηγίας 10И҆ заповѣ́да и҆̀мъ мѡѷсе́й въ то́й де́нь, глаго́лѧ: по седмѝ лѣ́тѣхъ во вре́мѧ лѣ́та ѡ҆ставле́нїѧ, въ пра́здникъ кꙋ́щей;
11ἐν τῷ συμπορεύεσθαι πάντα Ισραηλ ὀφθῆναι ἐνώπιον κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐν τῷ τόπῳ, ἂν ἐκλέξηται κύριος, ἀναγνώσεσθε τὸν νόμον τοῦτον ἐναντίον παντὸς Ισραηλ εἰς τὰ ὦτα αὐτῶν· 11є҆гда̀ схо́дитсѧ ве́сь і҆и҃ль ꙗ҆ви́тисѧ пред̾ гдⷭ҇емъ бг҃омъ твои́мъ на мѣ́стѣ, є҆́же и҆збере́тъ гдⷭ҇ь, чита́йте зако́нъ се́й пред̾ всѣ́мъ і҆и҃лемъ во ᲂу҆́шы и҆́хъ:
12ἐκκλησιάσας τὸν λαόν, τοὺς ἄνδρας καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ ἔκγονα καὶ τὸν προσήλυτον τὸν ἐν ταῖς πόλεσιν ὑμῶν, ἵνα ἀκούσωσιν καὶ ἵνα μάθωσιν φοβεῖσθαι κύριον τὸν θεὸν ὑμῶν, καὶ ἀκούσονται ποιεῖν πάντας τοὺς λόγους τοῦ νόμου τούτου· 12собери́те лю́ди, мꙋ́жы и҆ жєны̀ и҆ дѣ́ти, и҆ прише́льца, и҆́же во градѣ́хъ ва́шихъ, да ᲂу҆слы́шатъ и҆ наꙋча́тсѧ боѧ́тисѧ гдⷭ҇а бг҃а ва́шегѡ, и҆ послꙋ́шаютъ твори́ти всѧ̑ словеса̀ зако́на сегѡ̀:
13καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν, οἳ οὐκ οἴδασιν, ἀκούσονται καὶ μαθήσονται φοβεῖσθαι κύριον τὸν θεὸν ὑμῶν πάσας τὰς ἡμέρας, ὅσας αὐτοὶ ζῶσιν ἐπὶ τῆς γῆς, εἰς ἣν ὑμεῖς διαβαίνετε τὸν Ιορδάνην ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. 13и҆ сы́нове и҆́хъ, и҆̀же не вѣ́дѧтъ, ᲂу҆слы́шатъ и҆ наꙋча́тсѧ боѧ́тисѧ гдⷭ҇а бг҃а ва́шегѡ во всѧ̑ дни̑, є҆ли̑ки поживꙋ́тъ на землѝ, на ню́же вы̀ прехо́дите і҆ѻрда́нъ та́мѡ наслѣ́дити ю҆̀.
14Καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν Ἰδοὺ ἠγγίκασιν αἱ ἡμέραι τοῦ θανάτου σου· κάλεσον Ἰησοῦν καὶ στῆτε παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἐντελοῦμαι αὐτῷ. καὶ ἐπορεύθη Μωϋσῆς καὶ Ἰησοῦς εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἔστησαν παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. 14И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю: сѐ, прибли́жишасѧ дні́е сме́рти твоеѧ̀: призовѝ і҆исꙋ́са, и҆ ста́ните пред̾ две́рьми ски́нїи свидѣ́нїѧ, и҆ заповѣ́мъ є҆мꙋ̀. И҆ и҆́де мѡѷсе́й и҆ і҆исꙋ́съ ко ски́нїи свидѣ́нїѧ, и҆ ста́ста пред̾ две́рьми ски́нїи свидѣ́нїѧ.
15καὶ κατέβη κύριος ἐν νεφέλῃ καὶ ἔστη παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἔστη στῦλος τῆς νεφέλης παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς. 15И҆ сни́де гдⷭ҇ь въ столпѣ̀ ѡ҆́блачнѣ, и҆ ста̀ ᲂу҆ две́рїй ски́нїи свидѣ́нїѧ: и҆ ста̀ сто́лпъ ѡ҆́блачный ᲂу҆ две́рїй ски́нїи свидѣ́нїѧ.
16καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν Ἰδοὺ σὺ κοιμᾷ μετὰ τῶν πατέρων σου, καὶ ἀναστὰς λαὸς οὗτος ἐκπορνεύσει ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων τῆς γῆς, εἰς ἣν οὗτος εἰσπορεύεται ἐκεῖ εἰς αὐτήν, καὶ ἐγκαταλείψουσίν με καὶ διασκεδάσουσιν τὴν διαθήκην μου, ἣν διεθέμην αὐτοῖς. 16И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю: сѐ, ты̀ почі́еши со ѻ҆тцы̑ твои́ми, и҆ воста́вше лю́дїе сі́и соблꙋ́дѧтъ в̾слѣ́дъ богѡ́въ чꙋжди́хъ землѝ, въ ню́же вхо́дѧтъ сі́и та́мѡ, и҆ ѡ҆ста́вѧтъ мѧ̀, и҆ разорѧ́тъ завѣ́тъ мо́й, є҆го́же завѣща́хъ и҆̀мъ:
17καὶ ὀργισθήσομαι θυμῷ εἰς αὐτοὺς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ καταλείψω αὐτοὺς καὶ ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾿ αὐτῶν, καὶ ἔσται κατάβρωμα, καὶ εὑρήσουσιν αὐτὸν κακὰ πολλὰ καὶ θλίψεις, καὶ ἐρεῖ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ Διότι οὐκ ἔστιν κύριος θεός μου ἐν ἐμοί, εὕροσάν με τὰ κακὰ ταῦτα. 17и҆ разгнѣ́ваюсѧ ꙗ҆́ростїю на нѧ̀ въ то́й де́нь, и҆ ѡ҆ста́влю ѧ҆̀, и҆ ѿвращꙋ̀ лицѐ моѐ ѿ ни́хъ, и҆ бꙋ́дꙋтъ въ снѣ́дь: и҆ ѡ҆брѧ́щꙋтъ ѧ҆̀ ѕла̑ мнѡ́га и҆ скѡ́рби, и҆ рекꙋ́тъ въ де́нь то́й: поне́же нѣ́сть гдⷭ҇а бг҃а въ на́съ, пости́гнꙋша ны̀ ѕла̑ѧ сїѧ̑:
18ἐγὼ δὲ ἀποστροφῇ ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾿ αὐτῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ διὰ πάσας τὰς κακίας, ἃς ἐποίησαν, ὅτι ἐπέστρεψαν ἐπὶ θεοὺς ἀλλοτρίους. 18а҆́зъ же ѿвраще́нїемъ ѿвращꙋ̀ лицѐ моѐ ѿ ни́хъ въ то́й де́нь, ѕло́бъ ра́ди всѣ́хъ ꙗ҆̀же сотвори́ша, ꙗ҆́кѡ ѡ҆брати́шасѧ къ богѡ́мъ чꙋжди̑мъ:
19καὶ νῦν γράψατε τὰ ῥήματα τῆς ᾠδῆς ταύτης καὶ διδάξετε αὐτὴν τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἐμβαλεῖτε αὐτὴν εἰς τὸ στόμα αὐτῶν, ἵνα γένηταί μοι ᾠδὴ αὕτη εἰς μαρτύριον ἐν υἱοῖς Ισραηλ. 19и҆ нн҃ѣ напиши́те словеса̀ пѣ́сни сеѧ̀, и҆ наꙋчи́те є҆́й сы́ны і҆и҃лєвы, и҆ вложи́те ю҆̀ во ᲂу҆ста̀ и҆́хъ, да бꙋ́детъ мнѣ̀ пѣ́снь сїѧ̀ во свидѣ́тельство въ сынѣ́хъ і҆и҃левыхъ:
20εἰσάξω γὰρ αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν δοῦναι αὐτοῖς, γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι, καὶ φάγονται καὶ ἐμπλησθέντες κορήσουσιν· καὶ ἐπιστραφήσονται ἐπὶ θεοὺς ἀλλοτρίους καὶ λατρεύσουσιν αὐτοῖς καὶ παροξυνοῦσίν με καὶ διασκεδάσουσιν τὴν διαθήκην μου. 20введꙋ́ бо и҆̀хъ въ зе́млю благꙋ́ю, є҆́юже клѧ́хсѧ ѻ҆тцє́мъ и҆́хъ, да́ти и҆̀мъ зе́млю кипѧ́щꙋю ме́домъ и҆ млеко́мъ, и҆ ꙗ҆дѧ́тъ, и҆ насы́тившесѧ ᲂу҆толстѣ́ютъ, и҆ ѡ҆братѧ́тсѧ къ богѡ́мъ чꙋжди̑мъ, и҆ послꙋ́жатъ и҆̀мъ, и҆ разгнѣ́ваютъ мѧ̀, и҆ разорѧ́тъ завѣ́тъ мо́й, є҆го́же завѣща́хъ и҆̀мъ:
21καὶ ἀντικαταστήσεται ᾠδὴ αὕτη κατὰ πρόσωπον μαρτυροῦσα, οὐ γὰρ μὴ ἐπιλησθῇ ἀπὸ στόματος αὐτῶν καὶ ἀπὸ στόματος τοῦ σπέρματος αὐτῶν· ἐγὼ γὰρ οἶδα τὴν πονηρίαν αὐτῶν, ὅσα ποιοῦσιν ὧδε σήμερον πρὸ τοῦ εἰσαγαγεῖν με αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν. 21и҆ бꙋ́детъ є҆гда̀ пости́гнꙋтъ и҆̀хъ мнѡ́га ѕла̑ и҆ скѡ́рби, и҆ противоста́нетъ пѣ́снь сїѧ̀ пред̾ лицѐ и҆́хъ свидѣ́тельствꙋющи, ꙗ҆́кѡ не забве́на бꙋ́детъ ѿ ᲂу҆́стъ и҆́хъ и҆ ѿ ᲂу҆́стъ сѣ́мене и҆́хъ: а҆́зъ бо вѣ́мъ ѕло́бꙋ и҆́хъ, є҆ли̑ка творѧ́тъ дне́сь здѣ̀, пре́жде введе́нїѧ и҆́хъ въ зе́млю благꙋ́ю, є҆́юже клѧ́хсѧ ѻ҆тцє́мъ и҆́хъ.
22καὶ ἔγραψεν Μωϋσῆς τὴν ᾠδὴν ταύτην ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ ἐδίδαξεν αὐτὴν τοὺς υἱοὺς Ισραηλ. 22И҆ написа̀ мѡѷсе́й пѣ́снь сїю̀ въ то́й де́нь и҆ наꙋчѝ є҆́й сы́ны і҆и҃лєвы. И҆ заповѣ́да мѡѷсе́й і҆исꙋ́сꙋ сы́нꙋ наѵи́нꙋ и҆ речѐ є҆мꙋ̀:
23καὶ ἐνετείλατο Μωϋσῆς Ἰησοῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε· σὺ γὰρ εἰσάξεις τοὺς υἱοὺς Ισραηλ εἰς τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν κύριος αὐτοῖς, καὶ αὐτὸς ἔσται μετὰ σοῦ. 23мꙋжа́йсѧ и҆ крѣпи́сѧ: ты́ бо введе́ши сы́ны і҆и҃лєвы въ зе́млю, є҆́юже клѧ́тсѧ и҆̀мъ гдⷭ҇ь, и҆ то́й бꙋ́детъ съ тобо́ю.
24Ἡνίκα δὲ συνετέλεσεν Μωϋσῆς γράφων πάντας τοὺς λόγους τοῦ νόμου τούτου εἰς βιβλίον ἕως εἰς τέλος, 24Є҆гда́ же сконча̀ мѡѷсе́й пиша̀ всѧ̑ словеса̀ зако́на сегѡ̀ въ кни́гꙋ да́же до конца̀,
25καὶ ἐνετείλατο τοῖς Λευίταις τοῖς αἴρουσιν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης κυρίου λέγων 25и҆ заповѣ́да леѵі́тѡмъ воздви́жꙋщымъ ковче́гъ завѣ́та гдⷭ҇нѧ, глаго́лѧ:
26Λαβόντες τὸ βιβλίον τοῦ νόμου τούτου θήσετε αὐτὸ ἐκ πλαγίων τῆς κιβωτοῦ τῆς διαθήκης κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν, καὶ ἔσται ἐκεῖ ἐν σοὶ εἰς μαρτύριον. 26взе́мше кни́гꙋ зако́на сегѡ̀, положи́те ю҆̀ ѿ страны̀ ковче́га завѣ́та гдⷭ҇а бг҃а ва́шегѡ, и҆ бꙋ́детъ та́мѡ ва́мъ во свидѣ́тельство:
27ὅτι ἐγὼ ἐπίσταμαι τὸν ἐρεθισμόν σου καὶ τὸν τράχηλόν σου τὸν σκληρόν· ἔτι γὰρ ἐμοῦ ζῶντος μεθ᾿ ὑμῶν σήμερον παραπικραίνοντες ἦτε τὰ πρὸς τὸν θεόν, πῶς οὐχὶ καὶ ἔσχατον τοῦ θανάτου μου; 27ꙗ҆́кѡ а҆́зъ вѣ́мъ рве́нїе твоѐ и҆ вы́ю твою̀ же́стокꙋю: є҆ще́ бо мнѣ̀ жи́вꙋ сꙋ́щꙋ съ ва́ми дне́сь, преѡгорча́юще бы́сте гдⷭ҇а, кольмѝ па́че по сме́рти мое́й;
28ἐκκλησιάσατε πρός με τοὺς φυλάρχους ὑμῶν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους ὑμῶν καὶ τοὺς κριτὰς ὑμῶν καὶ τοὺς γραμματοεισαγωγεῖς ὑμῶν, ἵνα λαλήσω εἰς τὰ ὦτα αὐτῶν πάντας τοὺς λόγους τούτους καὶ διαμαρτύρωμαι αὐτοῖς τόν τε οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν· 28собери́те ко мнѣ̀ племенонача́льники ва́шѧ и҆ ста́рцы ва́шѧ, и҆ сꙋдїи̑ ва́шѧ и҆ книговводи́тєли ва́шѧ, да возглаго́лю во ᲂу҆́шы и҆́хъ всѧ̑ словеса̀ сїѧ̑ и҆ засвидѣ́тельствꙋю и҆̀мъ нб҃омъ и҆ земле́ю:
29οἶδα γὰρ ὅτι ἔσχατον τῆς τελευτῆς μου ἀνομίᾳ ἀνομήσετε καὶ ἐκκλινεῖτε ἐκ τῆς ὁδοῦ, ἧς ἐνετειλάμην ὑμῖν, καὶ συναντήσεται ὑμῖν τὰ κακὰ ἔσχατον τῶν ἡμερῶν, ὅτι ποιήσετε τὸ πονηρὸν ἐναντίον κυρίου παροργίσαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν ὑμῶν. 29вѣ́мъ бо, ꙗ҆́кѡ по сконча́нїи мое́мъ беззако́нїемъ собеззако́ннꙋете и҆ ᲂу҆клоните́сѧ ѿ пꙋтѝ, є҆го́же( а҆́зъ) заповѣ́дахъ ва́мъ, и҆ срѧ́щꙋтъ ва́съ ѕла̑ѧ въ послѣ̑днїѧ дни̑, ꙗ҆́кѡ сотворитѐ ѕло́е пред̾ гдⷭ҇емъ бг҃омъ, прогнѣ́вати є҆го̀ въ дѣ́лѣхъ рꙋ́къ ва́шихъ.
30Καὶ ἐλάλησεν Μωϋσῆς εἰς τὰ ὦτα πάσης ἐκκλησίας Ισραηλ τὰ ῥήματα τῆς ᾠδῆς ταύτης ἕως εἰς τέλος 30И҆ глаго́ла мѡѷсе́й во ᲂу҆шеса̀ всегѡ̀ со́нма і҆и҃лева словеса̀ пѣ́сни сеѧ̀ да́же до конца̀:
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms