Второзако́нїе 15

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Δι ἑπτὰ ἐτῶν ποιήσεις ἄφεσιν. 1Въ седмо́е лѣ́то да сотвори́ши ѿпꙋще́нїе.
2καὶ οὕτως τὸ πρόσταγμα τῆς ἀφέσεως· ἀφήσεις πᾶν χρέος ἴδιον, ὀφείλει σοι πλησίον, καὶ τὸν ἀδελφόν σου οὐκ ἀπαιτήσεις, ὅτι ἐπικέκληται ἄφεσις κυρίῳ τῷ θεῷ σου. 2И҆ си́це за́повѣдь ѿпꙋще́нїѧ: да ѡ҆ста́виши ве́сь до́лгъ тво́й, и҆́мже до́лженъ бли́жнїй тебѣ̀, и҆ ѿ бра́та своегѡ̀ не и҆стѧ́жеши, ꙗ҆́кѡ нарече́сѧ ѿпꙋще́нїе гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ твоемꙋ̀.
3τὸν ἀλλότριον ἀπαιτήσεις ὅσα ἐὰν σοι παρ᾿ αὐτῷ, τοῦ ἀδελφοῦ σου ἄφεσιν ποιήσεις τοῦ χρέους σου· 3Ѿ чꙋжда́гѡ да и҆стѧ́жеши, є҆ли̑ка сꙋ́ть твоѧ̑ ᲂу҆ негѡ̀: бра́тꙋ же твоемꙋ̀ ѿпꙋще́нїе да сотвори́ши до́лга твоегѡ̀.
4ὅτι οὐκ ἔσται ἐν σοὶ ἐνδεής, ὅτι εὐλογῶν εὐλογήσει σε κύριος θεός σου ἐν τῇ γῇ, κύριος θεός σου δίδωσίν σοι ἐν κλήρῳ κατακληρονομῆσαι αὐτήν, 4Ꙗ҆́кѡ не бꙋ́детъ ᲂу҆ тебє̀ недоста́точенъ: сегѡ̀ ра́ди словесѐ блгⷭ҇ве́нїемъ блгⷭ҇ви́тъ тѧ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й въ землѝ, ю҆́же тебѣ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ дае́тъ во жре́бїй прїѧ́ти ю҆̀.
5ἐὰν δὲ ἀκοῇ εἰσακούσητε τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν φυλάσσειν καὶ ποιεῖν πάσας τὰς ἐντολὰς ταύτας, ὅσας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον. 5А҆́ще же слꙋ́хомъ послꙋ́шаете гла́са гдⷭ҇а бг҃а ва́шегѡ храни́ти и҆ твори́ти всѧ̑ за́пѡвѣди сїѧ̑, ꙗ҆̀же а҆́зъ заповѣ́даю тебѣ̀ дне́сь, ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й блгⷭ҇ви́лъ тѧ̀ є҆́сть, ꙗ҆́коже гл҃а тебѣ̀,
6ὅτι κύριος θεός σου εὐλόγησέν σε, ὃν τρόπον ἐλάλησέν σοι, καὶ δανιεῖς ἔθνεσιν πολλοῖς, σὺ δὲ οὐ δανιῇ, καὶ ἄρξεις σὺ ἐθνῶν πολλῶν, σοῦ δὲ οὐκ ἄρξουσιν. 6и҆ взаи́мъ да́си ꙗ҆зы́кѡмъ мнѡ́гимъ, ты́ же не за́ймеши, и҆ ѡ҆блада́ти бꙋ́деши ты̀ ꙗ҆зы̑ки мно́гими, тобо́ю же не воз̾ѡблада́ютъ.
7Ἐὰν δὲ γένηται ἐν σοὶ ἐνδεὴς τῶν ἀδελφῶν σου ἐν μιᾷ τῶν πόλεων σου ἐν τῇ γῇ, κύριος θεός σου δίδωσίν σοι, οὐκ ἀποστέρξεις τὴν καρδίαν σου οὐδ᾿ οὐ μὴ συσφίγξῃς τὴν χεῖρά σου ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ σου τοῦ ἐπιδεομένου· 7А҆́ще же бра́тъ ѿ бра́тїи твоеѧ̀ бꙋ́детъ тебѣ̀ недоста́точенъ во є҆ди́нѣмъ ѿ градѡ́въ твои́хъ въ землѝ, ю҆́же гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й дае́тъ тебѣ̀, да не ѿврати́ши се́рдца твоегѡ̀, нижѐ сожме́ши рꙋкѝ твоеѧ̀ пред̾ бра́томъ твои́мъ тре́бꙋющимъ:
8ἀνοίγων ἀνοίξεις τὰς χεῖράς σου αὐτῷ, δάνειον δανιεῖς αὐτῷ ὅσον ἐπιδέεται, καθ᾿ ὅσον ἐνδεεῖται. 8ѿверза́ѧ да ѿве́рзеши рꙋ́кꙋ твою̀ є҆мꙋ̀, и҆ взаи́мъ да да́си є҆мꙋ̀, є҆ли́кѡ про́ситъ, и҆ є҆ли́кѡ є҆мꙋ̀ не доста́нетъ.
9πρόσεχε σεαυτῷ μὴ γένηται ῥῆμα κρυπτὸν ἐν τῇ καρδίᾳ σου, ἀνόμημα, λέγων Ἐγγίζει τὸ ἔτος τὸ ἕβδομον, ἔτος τῆς ἀφέσεως, καὶ πονηρεύσηται ὀφθαλμός σου τῷ ἀδελφῷ σου τῷ ἐπιδεομένῳ, καὶ οὐ δώσεις αὐτῷ, καὶ βοήσεται κατὰ σοῦ πρὸς κύριον, καὶ ἔσται ἐν σοὶ ἁμαρτία μεγάλη. 9Внемлѝ себѣ̀: да не бꙋ́детъ сло́во та́йно въ се́рдцы твое́мъ беззако́нїѧ, глаго́лѧ: бли́з̾ є҆́сть седмо́е лѣ́то, лѣ́то ѿпꙋще́нїѧ, и҆ возлꙋка́внꙋетъ ѻ҆́ко твоѐ бра́тꙋ твоемꙋ̀ тре́бꙋющемꙋ, и҆ не да́си є҆мꙋ̀, и҆ возопїе́тъ на тѧ̀ ко гдⷭ҇ꙋ, и҆ бꙋ́детъ тебѣ̀ грѣ́хъ вели́къ:
10διδοὺς δώσεις αὐτῷ καὶ δάνειον δανιεῖς αὐτῷ ὅσον ἐπιδέεται, καὶ οὐ λυπηθήσῃ τῇ καρδίᾳ σου διδόντος σου αὐτῷ· ὅτι διὰ τὸ ῥῆμα τοῦτο εὐλογήσει σε κύριος θεός σου ἐν πᾶσιν τοῖς ἔργοις καὶ ἐν πᾶσιν, οὗ ἂν ἐπιβάλῃς τὴν χεῖρά σου. 10даѧ́нїемъ да да́си є҆мꙋ̀, и҆ взаи́мъ да да́си є҆мꙋ̀, є҆ли́кѡ воспро́ситъ, ꙗ҆́коже тре́бꙋетъ: и҆ не ѡ҆печа́лисѧ въ се́рдцы свое́мъ, даю́щꙋ тѝ є҆мꙋ̀, ꙗ҆́кѡ сегѡ̀ ра́ди сло́ва блгⷭ҇ви́тъ тѧ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й во всѣ́хъ дѣ́лѣхъ твои́хъ, и҆ во все́мъ, на не́же возложи́ши рꙋ́кꙋ твою̀:
11οὐ γὰρ μὴ ἐκλίπῃ ἐνδεὴς ἀπὸ τῆς γῆς· διὰ τοῦτο ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν τὸ ῥῆμα τοῦτο λέγων Ἀνοίγων ἀνοίξεις τὰς χεῖράς σου τῷ ἀδελφῷ σου τῷ πένητι καὶ τῷ ἐπιδεομένῳ τῷ ἐπὶ τῆς γῆς σου. 11и҆́бо не ѡ҆скꙋдѣ́етъ недоста́точный ѿ землѝ твоеѧ̀, сегѡ̀ ра́ди а҆́зъ заповѣ́даю тебѣ̀ твори́ти сло́во сїѐ, глаго́лѧ: ѿверза́ѧ ѿве́рзи рꙋ́цѣ твоѝ бра́тꙋ твоемꙋ̀ ни́щемꙋ и҆ просѧ́щемꙋ на землѝ твое́й.
12Ἐὰν δὲ πραθῇ σοι ἀδελφός σου Εβραῖος Εβραία, δουλεύσει σοι ἓξ ἔτη, καὶ τῷ ἑβδόμῳ ἐξαποστελεῖς αὐτὸν ἐλεύθερον ἀπὸ σοῦ. 12А҆́ще же прода́стсѧ тебѣ̀ бра́тъ тво́й є҆вре́анинъ, и҆лѝ є҆вре́анынѧ, да порабо́таетъ тебѣ̀ ше́сть лѣ́тъ, и҆ въ седмо́е да ѿпꙋ́стиши є҆го̀ свобо́дна ѿ себє̀:
13ὅταν δὲ ἐξαποστέλλῃς αὐτὸν ἐλεύθερον ἀπὸ σοῦ, οὐκ ἐξαποστελεῖς αὐτὸν κενόν· 13є҆гда́ же пꙋ́стиши є҆го̀ свобо́дна ѿ себє̀, да не ѿпꙋ́стиши є҆го̀ тща̀:
14ἐφόδιον ἐφοδιάσεις αὐτὸν ἀπὸ τῶν προβάτων σου καὶ ἀπὸ τοῦ σίτου σου καὶ ἀπὸ τῆς ληνοῦ σου· καθὰ εὐλόγησέν σε κύριος θεός σου, δώσεις αὐτῷ. 14напꙋ́тное є҆мꙋ̀ да ᲂу҆гото́виши ѿ ѻ҆ве́цъ твои́хъ и҆ ѿ пшени́цы твоеѧ̀ и҆ ѿ вїна̀ твоегѡ̀: ꙗ҆́коже блгⷭ҇ви́ тѧ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, да да́си є҆мꙋ̀,
15καὶ μνησθήσῃ ὅτι οἰκέτης ἦσθα ἐν γῇ Αἰγύπτου καὶ ἐλυτρώσατό σε κύριος θεός σου ἐκεῖθεν· διὰ τοῦτο ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν τὸ ῥῆμα τοῦτο. 15и҆ помѧнѝ, ꙗ҆́кѡ ра́бъ и҆ ты̀ бы́лъ є҆сѝ въ землѝ є҆гѵ́петстѣй, и҆ свободи́ тѧ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й ѿтꙋ́дꙋ: сегѡ̀ ра́ди а҆́зъ заповѣ́даю тебѣ̀ твори́ти сло́во сїѐ.
16ἐὰν δὲ λέγῃ πρὸς σέ Οὐκ ἐξελεύσομαι ἀπὸ σοῦ, ὅτι ἠγάπηκέν σε καὶ τὴν οἰκίαν σου, ὅτι εὖ αὐτῷ ἐστιν παρὰ σοί, 16А҆́ще же рече́тъ къ тебѣ̀: не ѿидꙋ̀ ѿ тебє̀, ꙗ҆́кѡ возлюби́хъ тѧ̀ и҆ до́мъ тво́й, ꙗ҆́кѡ добро̀ є҆мꙋ̀ є҆́сть ᲂу҆ тебє̀:
17καὶ λήμψῃ τὸ ὀπήτιον καὶ τρυπήσεις τὸ ὠτίον αὐτοῦ πρὸς τὴν θύραν, καὶ ἔσται σοι οἰκέτης εἰς τὸν αἰῶνα· καὶ τὴν παιδίσκην σου ποιήσεις ὡσαύτως. 17да во́змеши ши́ло, и҆ проверти́ши є҆мꙋ̀ ᲂу҆́хо пред̾ две́рьми ᲂу҆ степе́ни, и҆ бꙋ́детъ тѝ ра́бъ во вѣ́ки: и҆ рабѣ̀ твое́й сотвори́ши та́кожде.
18οὐ σκληρὸν ἔσται ἐναντίον σου ἐξαποστελλομένων αὐτῶν ἐλευθέρων ἀπὸ σοῦ, ὅτι ἐφέτιον μισθὸν τοῦ μισθωτοῦ ἐδούλευσέν σοι ἓξ ἔτη· καὶ εὐλογήσει σε κύριος θεός σου ἐν πᾶσιν, οἷς ἐὰν ποιῇς. 18Да не бꙋ́детъ же́стоко пред̾ тобо́ю, ѿпꙋща́ємымъ и҆̀мъ ѿ тебє̀ свобѡ́днымъ, поне́же годовꙋ́ю мздꙋ̀ нае́мничꙋ рабо́та тебѣ̀ ше́сть лѣ́тъ: и҆ блгⷭ҇ви́тъ тѧ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й во все́мъ, є҆́же твори́ши.
19Πᾶν πρωτότοκον, ἐὰν τεχθῇ ἐν τοῖς βουσίν σου καὶ ἐν τοῖς προβάτοις σου, τὰ ἀρσενικά, ἁγιάσεις κυρίῳ τῷ θεῷ σου· οὐκ ἐργᾷ ἐν τῷ πρωτοτόκῳ μόσχῳ σου καὶ οὐ μὴ κείρῃς τὸ πρωτότοκον τῶν προβάτων σου· 19Всѧ́ко перворо́дное, є҆́же роди́тсѧ ѿ волѡ́въ твои́хъ и҆ ѿ ѻ҆ве́цъ твои́хъ, мꙋ́жескъ по́лъ да ѡ҆свѧти́ши гдⷭ҇еви бг҃ꙋ твоемꙋ̀: да не дѣ́лаеши перворо́днымъ тельце́мъ твои́мъ и҆ да не стриже́ши пе́рвенца во ѻ҆вца́хъ твои́хъ.
20ἔναντι κυρίου φάγῃ αὐτὸ ἐνιαυτὸν ἐξ ἐνιαυτοῦ ἐν τῷ τόπῳ, ἐὰν ἐκλέξηται κύριος θεός σου, σὺ καὶ οἶκός σου. 20Пред̾ гдⷭ҇емъ бг҃омъ твои́мъ да ꙗ҆́си ѧ҆̀ ѿ лѣ́та до лѣ́та, на мѣ́стѣ, и҆дѣ́же и҆збере́тъ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, ты̀ и҆ до́мъ тво́й.
21ἐὰν δὲ ἐν αὐτῷ μῶμος, χωλὸν τυφλὸν καὶ πᾶς μῶμος πονηρός, οὐ θύσεις αὐτὸ κυρίῳ τῷ θεῷ σου· 21А҆́ще же бꙋ́детъ на не́мъ поро́къ, хромо́та, и҆лѝ слѣпота̀, и҆ всѧ́кїй поро́къ ѕо́лъ, да не пожре́ши є҆гѡ̀ гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ твоемꙋ̀.
22ἐν ταῖς πόλεσίν σου φάγῃ αὐτό, ἀκάθαρτος ἐν σοὶ καὶ καθαρὸς ὡσαύτως ἔδεται ὡς δορκάδα ἔλαφον· 22Во градѣ́хъ твои́хъ да снѣ́си ѧ҆̀: нечи́стый и҆ чи́стый ᲂу҆ тебє̀ та́кожде да ꙗ҆́стъ, ꙗ҆́кѡ се́рнꙋ и҆лѝ є҆ле́нѧ.
23πλὴν τὸ αἷμα οὐ φάγεσθε, ἐπὶ τὴν γῆν ἐκχεεῖς αὐτὸ ὡς ὕδωρ. 23То́кмѡ кро́ве да не снѣ́сте: на зе́млю пролива́й ю҆̀ а҆́ки во́дꙋ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms