в҃ ца́рствъ 5
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ παραγίνονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ Ισραηλ πρὸς Δαυιδ εἰς Χεβρων καὶ εἶπαν αὐτῷ Ἰδοὺ ὀστᾶ σου καὶ σάρκες σου ἡμεῖς· | 1И҆ прїидо́ша всѧ̑ племена̀ і҆и҃лєва къ даві́дꙋ въ хеврѡ́нъ и҆ глаго́лаша є҆мꙋ̀: сѐ, кѡ́сти твоѧ̑ и҆ пло́ть твоѧ̀ мы̀ є҆смы̀: |
| 2καὶ ἐχθὲς καὶ τρίτην ὄντος Σαουλ βασιλέως ἐφ᾿ ἡμῖν σὺ ἦσθα ὁ ἐξάγων καὶ εἰσάγων τὸν Ισραηλ, καὶ εἶπεν κύριος πρὸς σέ Σὺ ποιμανεῖς τὸν λαόν μου τὸν Ισραηλ, καὶ σὺ ἔσει εἰς ἡγούμενον ἐπὶ τὸν Ισραηλ. | 2и҆ вчера̀ и҆ тре́тїѧгѡ днѐ саꙋ́лꙋ сꙋ́щꙋ царю̀ над̾ на́ми, ты̀ бы́лъ є҆сѝ вводѧ́й и҆ и҆зводѧ́й і҆и҃лѧ, и҆ речѐ гдⷭ҇ь къ тебѣ̀: ты̀ ᲂу҆пасе́ши лю́ди моѧ̑ і҆и҃лѧ и҆ ты̀ бꙋ́деши во́ждь лю́демъ мои̑мъ і҆и҃лю. |
| 3καὶ ἔρχονται πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ισραηλ πρὸς τὸν βασιλέα εἰς Χεβρων, καὶ διέθετο αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς Δαυιδ διαθήκην ἐν Χεβρων ἐνώπιον κυρίου, καὶ χρίουσιν τὸν Δαυιδ εἰς βασιλέα ἐπὶ πάντα Ισραηλ.– | 3И҆ прїидо́ша всѝ старѣ̑йшины і҆и҃лєвы къ царю̀ въ хеврѡ́нъ, и҆ положѝ и҆̀мъ ца́рь даві́дъ завѣ́тъ въ хеврѡ́нѣ пред̾ гдⷭ҇емъ: и҆ пома́заша даві́да на ца́рство над̾ всѣ́мъ і҆и҃лемъ. |
| 4υἱὸς τριάκοντα ἐτῶν Δαυιδ ἐν τῷ βασιλεῦσαι αὐτὸν καὶ τεσσαράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν, | 4Сы́нъ три́десѧти лѣ́тъ даві́дъ внегда̀ воцари́тисѧ є҆мꙋ̀, и҆ ца́рствова четы́редесѧть лѣ́тъ: |
| 5ἑπτὰ ἔτη καὶ ἓξ μῆνας ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρων ἐπὶ τὸν Ιουδαν καὶ τριάκοντα τρία ἔτη ἐβασίλευσεν ἐπὶ πάντα Ισραηλ καὶ Ιουδαν ἐν Ιερουσαλημ. | 5се́дмь лѣ́тъ и҆ мцⷭ҇ей ше́сть ца́рствова въ хеврѡ́нѣ над̾ і҆ꙋ́дою, и҆ три́десѧть трѝ лѣ̑та ца́рствова над̾ всѣ́мъ і҆и҃лемъ и҆ і҆ꙋ́дою во і҆ерⷭ҇ли́мѣ. |
| 6Καὶ ἀπῆλθεν Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ εἰς Ιερουσαλημ πρὸς τὸν Ιεβουσαῖον τὸν κατοικοῦντα τὴν γῆν. καὶ ἐρρέθη τῷ Δαυιδ Οὐκ εἰσελεύσει ὧδε, ὅτι ἀντέστησαν οἱ τυφλοὶ καὶ οἱ χωλοί, λέγοντες ὅτι Οὐκ εἰσελεύσεται Δαυιδ ὧδε. | 6И҆ по́йде даві́дъ и҆ всѝ мꙋ́жїе є҆гѡ̀ во і҆ерⷭ҇ли́мъ ко і҆евꙋсе́ю, живꙋ́щемꙋ на землѝ то́й. И҆ рѣ́ша даві́дꙋ: не вни́деши сѣ́мѡ, ꙗ҆́кѡ воста́ша хромі́и и҆ слѣпі́и глаго́люще: ꙗ҆́кѡ не вни́детъ даві́дъ сѣ́мѡ. |
| 7καὶ κατελάβετο Δαυιδ τὴν περιοχὴν Σιων[ αὕτη ἡ πόλις τοῦ Δαυιδ] . | 7И҆ взѧ̀ даві́дъ крѣ́пость сїѡ́ню: сїѧ̀ є҆́сть гра́дъ даві́довъ. |
| 8καὶ εἶπεν Δαυιδ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ Πᾶς τύπτων Ιεβουσαῖον ἁπτέσθω ἐν παραξιφίδι καὶ τοὺς χωλοὺς καὶ τοὺς τυφλοὺς καὶ τοὺς μισοῦντας τὴν ψυχὴν Δαυιδ· διὰ τοῦτο ἐροῦσιν Τυφλοὶ καὶ χωλοὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰς οἶκον κυρίου. | 8И҆ речѐ даві́дъ въ де́нь то́й: всѧ́къ поража́ѧй і҆евꙋсе́а да каса́етсѧ мече́мъ и҆ хромы́хъ и҆ слѣпы́хъ и҆ ненави́дѧщихъ дꙋшѝ даві́довы. Сегѡ̀ ра́ди рекꙋ́тъ: слѣпі́и и҆ хромі́и не вни́дꙋтъ въ до́мъ гдⷭ҇ень. |
| 9καὶ ἐκάθισεν Δαυιδ ἐν τῇ περιοχῇ, καὶ ἐκλήθη αὕτη ἡ πόλις Δαυιδ· καὶ ᾠκοδόμησεν τὴν πόλιν κύκλῳ ἀπὸ τῆς ἄκρας καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ. | 9И҆ сѣ́де даві́дъ въ крѣ́пости, и҆ нарече́сѧ сїѧ̀ гра́дъ даві́довъ: и҆ созда̀ то́й гра́дъ ѡ҆́колѡ ѿ краегра́дїѧ, и҆ до́мъ сво́й. |
| 10καὶ ἐπορεύετο Δαυιδ πορευόμενος καὶ μεγαλυνόμενος, καὶ κύριος παντοκράτωρ μετ᾿ αὐτοῦ.– | 10И҆ и҆дѧ́ше даві́дъ и҆ды́й и҆ велича́емь, и҆ гдⷭ҇ь вседержи́тель съ ни́мъ. |
| 11καὶ ἀπέστειλεν Χιραμ βασιλεὺς Τύρου ἀγγέλους πρὸς Δαυιδ καὶ ξύλα κέδρινα καὶ τέκτονας ξύλων καὶ τέκτονας λίθων, καὶ ᾠκοδόμησαν οἶκον τῷ Δαυιδ. | 11И҆ посла̀ хїра́мъ ца́рь тѵ́рскїй послы̀ къ даві́дꙋ, и҆ древа̀ ке́дрѡва, и҆ древодѣ́лей, и҆ каменодѣ́лателей, и҆ созда́ша до́мъ даві́дꙋ. |
| 12καὶ ἔγνω Δαυιδ ὅτι ἡτοίμασεν αὐτὸν κύριος εἰς βασιλέα ἐπὶ Ισραηλ, καὶ ὅτι ἐπήρθη ἡ βασιλεία αὐτοῦ διὰ τὸν λαὸν αὐτοῦ Ισραηλ.– | 12И҆ ᲂу҆разꙋмѣ̀ даві́дъ, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆гото́ва є҆го̀ гдⷭ҇ь въ царѧ̀ над̾ і҆и҃лемъ, и҆ ꙗ҆́кѡ вознесе́сѧ ца́рство є҆гѡ̀ люді́й є҆гѡ̀ ра́ди і҆и҃лѧ. |
| 13καὶ ἔλαβεν Δαυιδ ἔτι γυναῖκας καὶ παλλακὰς ἐξ Ιερουσαλημ μετὰ τὸ ἐλθεῖν αὐτὸν ἐκ Χεβρων, καὶ ἐγένοντο τῷ Δαυιδ ἔτι υἱοὶ καὶ θυγατέρες. | 13И҆ поѧ́тъ даві́дъ є҆щѐ жєны̀ и҆ подлѡ́жницы ѿ і҆ерⷭ҇ли́ма по прише́ствїи свое́мъ ѿ хеврѡ́на: и҆ бы́ша даві́дꙋ є҆щѐ сы́нове и҆ дщє́ри. |
| 14καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν γεννηθέντων αὐτῷ ἐν Ιερουσαλημ· Σαμμους καὶ Σωβαβ καὶ Ναθαν καὶ Σαλωμων | 14И҆ сїѧ̑ и҆мена̀ роди́вшымсѧ є҆мꙋ̀ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ: самꙋ́съ и҆ сѡва́въ, и҆ наѳа́нъ и҆ соломѡ́нъ, |
| 15καὶ Εβεαρ καὶ Ελισους καὶ Ναφεκ καὶ Ιεφιες | 15и҆ є҆веа́ръ и҆ є҆лїсꙋ́е, и҆ нафе́къ и҆ і҆ефїѐ, |
| 16καὶ Ελισαμα καὶ Ελιδαε καὶ Ελιφαλαθ, [a] Σαμαε, Ιεσσιβαθ, Ναθαν, Γαλαμααν, Ιεβααρ, Θεησους, Ελφαλατ, Ναγεδ, Ναφεκ, Ιαναθα, Λεασαμυς, Βααλιμαθ, Ελιφαλαθ. | 16и҆ є҆лїсама̀ и҆ є҆лїдаѐ и҆ є҆лїфала́ѳъ, самаѐ, і҆есїва́ѳъ, наѳа́нъ, галамаа́нъ, і҆еваа́ръ, ѳеисꙋ́съ, є҆лїфала́ѳъ, наге́ѳъ, нафе́къ, і҆анаѳа́нъ и҆ леасамѵ́съ, ваалїма́ѳъ, є҆лїфаа́ѳъ. |
| 17Καὶ ἤκουσαν ἀλλόφυλοι ὅτι κέχρισται Δαυιδ βασιλεὺς ἐπὶ Ισραηλ, καὶ ἀνέβησαν πάντες οἱ ἀλλόφυλοι ζητεῖν τὸν Δαυιδ· καὶ ἤκουσεν Δαυιδ καὶ κατέβη εἰς τὴν περιοχήν. | 17И҆ ᲂу҆слы́шаша и҆ноплемє́нницы, ꙗ҆́кѡ пома́засѧ даві́дъ ца́рь над̾ і҆и҃лемъ, и҆ взыдо́ша всѝ и҆ноплемє́нницы и҆ска́ти даві́да. И҆ ᲂу҆слы́ша даві́дъ, и҆ сни́де въ крѣ́пость. |
| 18καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παραγίνονται καὶ συνέπεσαν εἰς τὴν κοιλάδα τῶν τιτάνων. | 18И҆ноплемє́нницы же прїидо́ша и҆ соедини́шасѧ во ю҆до́ли тїта́нстѣй. |
| 19καὶ ἠρώτησεν Δαυιδ διὰ κυρίου λέγων Εἰ ἀναβῶ πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους καὶ παραδώσεις αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς μου; καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Δαυιδ Ἀνάβαινε, ὅτι παραδιδοὺς παραδώσω τοὺς ἀλλοφύλους εἰς τὰς χεῖράς σου. | 19И҆ вопросѝ даві́дъ гдⷭ҇а, глаго́лѧ: взы́дꙋ ли ко и҆ноплеме́нникѡмъ; и҆ преда́си ли ѧ҆̀ въ рꙋ́цѣ моѝ; И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ даві́дꙋ: взы́ди, ꙗ҆́кѡ предаѧ̀ преда́мъ и҆ноплеме́нники въ рꙋ́цѣ твоѝ. |
| 20καὶ ἦλθεν Δαυιδ ἐκ τῶν ἐπάνω διακοπῶν καὶ ἔκοψεν τοὺς ἀλλοφύλους ἐκεῖ, καὶ εἶπεν Δαυιδ Διέκοψεν κύριος τοὺς ἐχθρούς μου τοὺς ἀλλοφύλους ἐνώπιον ἐμοῦ ὡς διακόπτεται ὕδατα· διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Ἐπάνω διακοπῶν. | 20И҆ прїи́де даві́дъ съ вы́шнихъ сѣ́чей и҆ посѣчѐ и҆ноплеме́нники та́мѡ. И҆ речѐ даві́дъ: и҆зсѣчѐ гдⷭ҇ь врагѝ моѧ̑ и҆ноплеме́нники предо мно́ю, ꙗ҆́коже пресѣка́ютсѧ во́ды. Сегѡ̀ ра́ди нарече́сѧ и҆́мѧ мѣ́ста тогѡ̀ свы́ше сѣ́чей. |
| 21καὶ καταλιμπάνουσιν ἐκεῖ τοὺς θεοὺς αὐτῶν, καὶ ἐλάβοσαν αὐτοὺς Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ.– | 21И҆ ѡ҆ста́виша та́мѡ( и҆ноплемє́нницы) бо́ги своѧ̑, и҆ взѧ̀ и҆̀хъ даві́дъ и҆ мꙋ́жїе и҆̀же съ ни́мъ( и҆ речѐ даві́дъ сожещѝ и҆̀хъ во ѻ҆гнѝ) . |
| 22καὶ προσέθεντο ἔτι ἀλλόφυλοι τοῦ ἀναβῆναι καὶ συνέπεσαν ἐν τῇ κοιλάδι τῶν τιτάνων. | 22И҆ приложи́ша па́ки прїитѝ и҆ноплемє́нницы и҆ собра́шасѧ на ю҆до́ли тїта́нстѣй. |
| 23καὶ ἐπηρώτησεν Δαυιδ διὰ κυρίου, καὶ εἶπεν κύριος Οὐκ ἀναβήσει εἰς συνάντησιν αὐτῶν, ἀποστρέφου ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ παρέσει αὐτοῖς πλησίον τοῦ κλαυθμῶνος· | 23И҆ вопросѝ даві́дъ гдⷭ҇а: взы́дꙋ ли ко и҆ноплеме́нникѡмъ; и҆ преда́си ли и҆̀хъ въ рꙋ́цѣ моѝ; И҆ речѐ є҆мꙋ̀ гдⷭ҇ь: не и҆сходѝ на срѣ́тенїе и҆̀мъ, но ᲂу҆клони́сѧ ѿ ни́хъ, и҆ пристꙋ́пиши къ ни̑мъ бли́з̾ дꙋбра́вы пла́ча: |
| 24καὶ ἔσται ἐν τῷ ἀκοῦσαί σε τὴν φωνὴν τοῦ συγκλεισμοῦ τοῦ ἄλσους τοῦ κλαυθμῶνος, τότε καταβήσει πρὸς αὐτούς, ὅτι τότε ἐξελεύσεται κύριος ἔμπροσθέν σου κόπτειν ἐν τῷ πολέμῳ τῶν ἀλλοφύλων. | 24и҆ бꙋ́детъ, є҆гда̀ ᲂу҆слы́шиши гла́съ шꙋ́ма ѿ дꙋбра́вы пла́ча, тогда̀ сни́деши къ ни̑мъ, ꙗ҆́кѡ тогда̀ и҆зы́детъ гдⷭ҇ь пред̾ тобо́ю сѣщѝ на бра́ни и҆ноплеме́нники. |
| 25καὶ ἐποίησεν Δαυιδ καθὼς ἐνετείλατο αὐτῷ κύριος, καὶ ἐπάταξεν τοὺς ἀλλοφύλους ἀπὸ Γαβαων ἕως τῆς γῆς Γαζηρα. | 25И҆ сотворѝ даві́дъ, ꙗ҆́коже заповѣ́да є҆мꙋ̀ гдⷭ҇ь, и҆ и҆збѝ и҆ноплеме́нники ѿ гаваѡ́на да́же до землѝ гази́ра. |