в҃ ца́рствъ 12

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1καὶ ἀπέστειλεν κύριος τὸν Ναθαν τὸν προφήτην πρὸς Δαυιδ, καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ Δύο ἦσαν ἄνδρες ἐν πόλει μιᾷ, εἷς πλούσιος καὶ εἷς πένης· 1И҆ посла̀ гдⷭь наѳа́на прⷪ҇ро́ка къ даві́дꙋ. И҆ вни́де къ немꙋ̀( и҆ речѐ є҆мꙋ̀: ѿвѣща́й мѝ, царю̀, нн҃ѣ сꙋ́дъ се́й: ) и҆ речѐ є҆мꙋ̀: два̀ мꙋ̑жа бѣ́ста во є҆ди́нѣмъ гра́дѣ, є҆ди́нъ бога́тъ, а҆ дрꙋгі́й ᲂу҆бо́гъ:
2καὶ τῷ πλουσίῳ ἦν ποίμνια καὶ βουκόλια πολλὰ σφόδρα, 2и҆ ᲂу҆ бога́тагѡ стада̀ бѧ́хꙋ и҆ бꙋ́йволи мно́зи ѕѣлѡ̀,
3καὶ τῷ πένητι οὐδὲν ἀλλ᾿ ἀμνὰς μία μικρά, ἣν ἐκτήσατο καὶ περιεποιήσατο καὶ ἐξέθρεψεν αὐτήν, καὶ ἡδρύνθη μετ᾿ αὐτοῦ καὶ μετὰ τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό, ἐκ τοῦ ἄρτου αὐτοῦ ἤσθιεν καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίου αὐτοῦ ἔπινεν καὶ ἐν τῷ κόλπῳ αὐτοῦ ἐκάθευδεν καὶ ἦν αὐτῷ ὡς θυγάτηρ· 3ᲂу҆ ᲂу҆бо́гагѡ же ничто́же бѣ̀, но то́кмѡ а҆́гница є҆ди́на ма́ла, ю҆́же стѧжа̀ и҆ снабдѣ̀, и҆ вскормѝ ю҆̀, и҆ возрастѐ съ ни́мъ и҆ съ сына́ми є҆гѡ̀ вкꙋ́пѣ: ѿ хлѣ́ба є҆гѡ̀ ꙗ҆дѧ́ше и҆ ѿ ча́ши є҆гѡ̀ пїѧ́ше, и҆ на ло́нѣ є҆гѡ̀ почива́ше, и҆ бѣ̀ є҆мꙋ̀ ꙗ҆́кѡ дще́рь:
4καὶ ἦλθεν πάροδος τῷ ἀνδρὶ τῷ πλουσίῳ, καὶ ἐφείσατο λαβεῖν ἐκ τῶν ποιμνίων αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν βουκολίων αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι τῷ ξένῳ ὁδοιπόρῳ ἐλθόντι πρὸς αὐτὸν καὶ ἔλαβεν τὴν ἀμνάδα τοῦ πένητος καὶ ἐποίησεν αὐτὴν τῷ ἀνδρὶ τῷ ἐλθόντι πρὸς αὐτόν. 4и҆ прїи́де нѣ́кто съ пꙋтѝ къ мꙋ́жꙋ бога́томꙋ, и҆ не восхотѣ̀ взѧ́ти ѿ ста́дъ свои́хъ и҆ ѿ бꙋ́йволицъ свои́хъ на сотворе́нїе ѡ҆бѣ́да пꙋ́тникꙋ прише́дшꙋ къ немꙋ̀: но взѧ̀ а҆́гницꙋ ᲂу҆бо́гагѡ, и҆ ᲂу҆гото́ва ю҆̀ на ѡ҆бѣ́дъ мꙋ́жꙋ прише́дшꙋ къ немꙋ̀.
5καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Δαυιδ σφόδρα τῷ ἀνδρί, καὶ εἶπεν Δαυιδ πρὸς Ναθαν Ζῇ κύριος, ὅτι υἱὸς θανάτου ἀνὴρ ποιήσας τοῦτο 5И҆ разгнѣ́васѧ гнѣ́вомъ ѕѣлѡ̀ даві́дъ на мꙋ́жа( того̀) , и҆ речѐ даві́дъ къ наѳа́нꙋ: жи́въ гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ сы́нъ сме́рти є҆́сть мꙋ́жъ сотвори́вый сїѐ:
6καὶ τὴν ἀμνάδα ἀποτείσει ἑπταπλασίονα ἀνθ᾿ ὧν ὅτι ἐποίησεν τὸ ῥῆμα τοῦτο καὶ περὶ οὗ οὐκ ἐφείσατο. 6и҆ а҆́гницꙋ возврати́тъ седмери́цею за сїѐ, ꙗ҆́кѡ сотвори́лъ глаго́лъ се́й, и҆ за сїѐ, ꙗ҆́кѡ не пощадѣ̀.
7καὶ εἶπεν Ναθαν πρὸς Δαυιδ Σὺ εἶ ἀνὴρ ποιήσας τοῦτο· τάδε λέγει κύριος θεὸς Ισραηλ Ἐγώ εἰμι ἔχρισά σε εἰς βασιλέα ἐπὶ Ισραηλ, καὶ ἐγώ εἰμι ἐρρυσάμην σε ἐκ χειρὸς Σαουλ 7И҆ речѐ наѳа́нъ къ даві́дꙋ: ты̀ є҆сѝ мꙋ́жъ сотвори́вый сїѐ: сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ і҆и҃левъ: а҆́зъ є҆́смь пома́завый тѧ̀ въ царѧ̀ над̾ і҆и҃лемъ, и҆ а҆́зъ є҆́смь и҆зба́вивый тѧ̀ ѿ рꙋкѝ саꙋ́ловы:
8καὶ ἔδωκά σοι τὸν οἶκον τοῦ κυρίου σου καὶ τὰς γυναῖκας τοῦ κυρίου σου ἐν τῷ κόλπῳ σου καὶ ἔδωκά σοι τὸν οἶκον Ισραηλ καὶ Ιουδα· καὶ εἰ μικρόν ἐστιν, προσθήσω σοι κατὰ ταῦτα. 8и҆ да́хъ тѝ до́мъ господи́на твоегѡ̀ и҆ жєны̀ господи́на твоегѡ̀ на ло́но твоѐ, и҆ да́хъ тѝ до́мъ і҆и҃левъ и҆ і҆ꙋ́динъ: и҆ а҆́ще ма́ло тѝ є҆́сть, приложꙋ̀ тебѣ̀ къ си̑мъ:
9τί ὅτι ἐφαύλισας τὸν λόγον κυρίου τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ; τὸν Ουριαν τὸν Χετταῖον ἐπάταξας ἐν ῥομφαίᾳ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἔλαβες σεαυτῷ εἰς γυναῖκα καὶ αὐτὸν ἀπέκτεινας ἐν ῥομφαίᾳ υἱῶν Αμμων. 9и҆ что̀ ꙗ҆́кѡ презрѣ́лъ є҆сѝ сло́во гдⷭ҇не, є҆́же сотвори́ти лꙋка́вое пред̾ ѻ҆чи́ма є҆гѡ̀; ᲂу҆рі́ю хетте́анина ᲂу҆би́лъ є҆сѝ мече́мъ, и҆ женꙋ̀ є҆гѡ̀ поѧ́лъ є҆сѝ себѣ̀ въ женꙋ̀, и҆ того̀ ᲂу҆би́лъ є҆сѝ мече́мъ сынѡ́въ а҆ммѡ́нихъ:
10καὶ νῦν οὐκ ἀποστήσεται ῥομφαία ἐκ τοῦ οἴκου σου ἕως αἰῶνος ἀνθ᾿ ὧν ὅτι ἐξουδένωσάς με καὶ ἔλαβες τὴν γυναῖκα τοῦ Ουριου τοῦ Χετταίου τοῦ εἶναί σοι εἰς γυναῖκα. 10и҆ нн҃ѣ не ѿстꙋ́питъ ме́чь ѿ до́мꙋ твоегѡ̀ до вѣ́ка: занѐ ᲂу҆ничижи́лъ мѧ̀ є҆сѝ и҆ поѧ́лъ є҆сѝ женꙋ̀ ᲂу҆рі́и хетте́анина въ женꙋ̀ себѣ̀:
11τάδε λέγει κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐπὶ σὲ κακὰ ἐκ τοῦ οἴκου σου καὶ λήμψομαι τὰς γυναῖκάς σου κατ᾿ ὀφθαλμούς σου καὶ δώσω τῷ πλησίον σου, καὶ κοιμηθήσεται μετὰ τῶν γυναικῶν σου ἐναντίον τοῦ ἡλίου τούτου· 11сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: сѐ, а҆́зъ воздви́гнꙋ на тѧ̀ ѕла̑ѧ ѿ до́мꙋ твоегѡ̀, и҆ возмꙋ̀ жєны̀ твоѧ̑ пред̾ ѻ҆чи́ма твои́ма и҆ да́мъ бли́жнемꙋ твоемꙋ̀, и҆ бꙋ́детъ спа́ти со жена́ми твои́ми пред̾ со́лнцемъ си́мъ:
12ὅτι σὺ ἐποίησας κρυβῇ, κἀγὼ ποιήσω τὸ ῥῆμα τοῦτο ἐναντίον παντὸς Ισραηλ καὶ ἀπέναντι τούτου τοῦ ἡλίου. 12ꙗ҆́кѡ ты̀ сотвори́лъ є҆сѝ вта́йнѣ, а҆́зъ же сотворю̀ гл҃го́лъ се́й пред̾ всѣ́мъ і҆и҃лемъ и҆ пред̾ со́лнцемъ си́мъ.
13καὶ εἶπεν Δαυιδ τῷ Ναθαν Ἡμάρτηκα τῷ κυρίῳ. καὶ εἶπεν Ναθαν πρὸς Δαυιδ Καὶ κύριος παρεβίβασεν τὸ ἁμάρτημά σου, οὐ μὴ ἀποθάνῃς· 13И҆ речѐ даві́дъ къ наѳа́нꙋ: согрѣши́хъ ко гдⷭ҇ꙋ. И҆ речѐ наѳа́нъ къ даві́дꙋ: и҆ гдⷭ҇ь ѿѧ̀ согрѣше́нїе твоѐ, не ᲂу҆́мреши:
14πλὴν ὅτι παροξύνων παρώξυνας τοὺς ἐχθροὺς κυρίου ἐν τῷ ῥήματι τούτῳ, καί γε υἱός σου τεχθείς σοι θανάτῳ ἀποθανεῖται. 14ѻ҆ба́че ꙗ҆́кѡ поѡщрѧ́ѧ и҆з̾ѡстри́лъ є҆сѝ врагѡ́въ гдⷭ҇нихъ глаго́ломъ си́мъ, и҆ сы́нъ тво́й роди́выйсѧ тебѣ̀ сме́ртїю ᲂу҆́мретъ.
15καὶ ἀπῆλθεν Ναθαν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. Καὶ ἔθραυσεν κύριος τὸ παιδίον, ἔτεκεν γυνὴ Ουριου τῷ Δαυιδ, καὶ ἠρρώστησεν. 15И҆ ѿи́де наѳа́нъ въ до́мъ сво́й. И҆ сокрꙋшѝ гдⷭ҇ь дѣ́тище, є҆́же родѝ жена̀ ᲂу҆рі́ина даві́дꙋ, и҆ разболѣ́сѧ.
16καὶ ἐζήτησεν Δαυιδ τὸν θεὸν περὶ τοῦ παιδαρίου, καὶ ἐνήστευσεν Δαυιδ νηστείαν καὶ εἰσῆλθεν καὶ ηὐλίσθη ἐν σάκκῳ ἐπὶ τῆς γῆς. 16И҆ взыска̀ даві́дъ бг҃а ѡ҆ дѣ́тищи, и҆ пости́сѧ даві́дъ посто́мъ, и҆ вни́де и҆ водвори́сѧ, и҆ лежа́ше на землѝ:
17καὶ ἀνέστησαν ἐπ᾿ αὐτὸν οἱ πρεσβύτεροι τοῦ οἴκου αὐτοῦ τοῦ ἐγεῖραι αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ οὐκ ἠθέλησεν καὶ οὐ συνέφαγεν αὐτοῖς ἄρτον. 17и҆ внидо́ша къ немꙋ̀ старѣ̑йшины до́мꙋ є҆гѡ̀ воздви́гнꙋти є҆го̀ ѿ землѝ, и҆ не восхотѣ̀, и҆ не ꙗ҆дѐ съ ни́ми хлѣ́ба.
18καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ ἀπέθανε τὸ παιδάριον· καὶ ἐφοβήθησαν οἱ δοῦλοι Δαυιδ ἀναγγεῖλαι αὐτῷ ὅτι τέθνηκεν τὸ παιδάριον, ὅτι εἶπαν Ἰδοὺ ἐν τῷ ἔτι τὸ παιδάριον ζῆν ἐλαλήσαμεν πρὸς αὐτόν, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν τῆς φωνῆς ἡμῶν· καὶ πῶς εἴπωμεν πρὸς αὐτὸν ὅτι τέθνηκεν τὸ παιδάριον; καὶ ποιήσει κακά. 18И҆ бы́сть въ де́нь седмы́й, и҆ ᲂу҆́мре ѻ҆троча̀. И҆ ᲂу҆боѧ́шасѧ рабѝ даві́дѡвы повѣ́дати є҆мꙋ̀, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆́мре ѻ҆троча̀, рѣ́ша бо: сѐ, є҆гда̀ ѻ҆троча̀ є҆щѐ жи́во бѧ́ше, глаго́лахомъ къ немꙋ̀, и҆ не послꙋ́ша гла́са на́шегѡ: и҆ ка́кѡ рече́мъ къ немꙋ̀, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆́мре ѻ҆троча̀, и҆ сотвори́тъ ѕла̑ѧ;
19καὶ συνῆκεν Δαυιδ ὅτι οἱ παῖδες αὐτοῦ ψιθυρίζουσιν, καὶ ἐνόησεν Δαυιδ ὅτι τέθνηκεν τὸ παιδάριον· καὶ εἶπεν Δαυιδ πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ Εἰ τέθνηκεν τὸ παιδάριον; καὶ εἶπαν Τέθνηκεν. 19И҆ разꙋмѣ̀ даві́дъ, ꙗ҆́кѡ ѻ҆́троцы є҆гѡ̀ ше́пчꙋтъ, и҆ позна̀ даві́дъ, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆́мре ѻ҆троча̀. И҆ речѐ даві́дъ ѻ҆трокѡ́мъ свои̑мъ: ᲂу҆́мре ли ѻ҆троча̀; И҆ рѣ́ша: ᲂу҆́мре.
20καὶ ἀνέστη Δαυιδ ἐκ τῆς γῆς καὶ ἐλούσατο καὶ ἠλείψατο καὶ ἤλλαξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ· καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ ᾔτησεν ἄρτον φαγεῖν, καὶ παρέθηκαν αὐτῷ ἄρτον, καὶ ἔφαγεν. 20И҆ воста̀ даві́дъ ѿ землѝ, и҆ ᲂу҆мы́сѧ и҆ пома́засѧ, и҆ и҆змѣнѝ ри̑зы своѧ̑, и҆ вни́де въ до́мъ бж҃їй, и҆ поклони́сѧ є҆мꙋ̀, и҆ вни́де въ до́мъ сво́й, и҆ просѝ ꙗ҆́сти хлѣ́ба, и҆ предложи́ша є҆мꙋ̀ хлѣ́бъ, и҆ ꙗ҆дѐ.
21καὶ εἶπαν οἱ παῖδες αὐτοῦ πρὸς αὐτόν Τί τὸ ῥῆμα τοῦτο, ἐποίησας; ἕνεκα τοῦ παιδαρίου ἔτι ζῶντος ἐνήστευες καὶ ἔκλαιες καὶ ἠγρύπνεις, καὶ ἡνίκα ἀπέθανεν τὸ παιδάριον, ἀνέστης καὶ ἔφαγες ἄρτον καὶ πέπωκας. 21И҆ рѣ́ша ѻ҆́троцы є҆гѡ̀ къ немꙋ̀: что̀ глаго́лъ се́й, є҆го́же сотвори́лъ є҆сѝ ѻ҆троча́те ра́ди, ꙗ҆́кѡ є҆щѐ сꙋ́щꙋ ѻ҆троча́ти жи́вꙋ, пости́лсѧ є҆сѝ и҆ пла́калъ и҆ бдѣ́лъ є҆сѝ: є҆гда́ же ᲂу҆́мре ѻ҆троча̀, воста́лъ, и҆ ꙗ҆́лъ є҆сѝ хлѣ́бъ, и҆ пи́лъ є҆сѝ;
22καὶ εἶπεν Δαυιδ Ἐν τῷ τὸ παιδάριον ἔτι ζῆν ἐνήστευσα καὶ ἔκλαυσα, ὅτι εἶπα Τίς οἶδεν εἰ ἐλεήσει με κύριος καὶ ζήσεται τὸ παιδάριον; 22И҆ речѐ даві́дъ: є҆гда̀ бѣ̀ ѻ҆троча̀ є҆щѐ жи́во, пости́хсѧ и҆ пла́кахъ, ꙗ҆́кѡ рѣ́хъ: кто̀ вѣ́сть, поми́лꙋетъ ли мѧ̀ гдⷭ҇ь и҆ жи́во бꙋ́детъ ѻ҆троча̀;
23καὶ νῦν τέθνηκεν· ἵνα τί τοῦτο ἐγὼ νηστεύω; μὴ δυνήσομαι ἐπιστρέψαι αὐτὸ ἔτι; ἐγὼ πορεύσομαι πρὸς αὐτόν, καὶ αὐτὸς οὐκ ἀναστρέψει πρός με. 23нн҃ѣ же ᲂу҆́мре, почто̀ мнѣ̀ пости́тисѧ; є҆да̀ возмогꙋ̀ возврати́ти є҆̀ ктомꙋ̀; а҆́зъ и҆́мамъ и҆тѝ къ немꙋ̀, то́е же не возврати́тсѧ ко мнѣ̀.
24καὶ παρεκάλεσεν Δαυιδ Βηρσαβεε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὴν καὶ ἐκοιμήθη μετ᾿ αὐτῆς, καὶ συνέλαβεν καὶ ἔτεκεν υἱόν, καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σαλωμων, καὶ κύριος ἠγάπησεν αὐτόν. 24И҆ ᲂу҆тѣ́ши даві́дъ вирсаві́ю женꙋ̀ свою̀, и҆ вни́де къ не́й и҆ спа̀ съ не́ю, и҆ зача̀ и҆ родѝ сы́на, и҆ наречѐ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ соломѡ́нъ: и҆ гдⷭ҇ь возлюбѝ є҆го̀.
25καὶ ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ Ναθαν τοῦ προφήτου, καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ιδεδι ἕνεκεν κυρίου. 25И҆ посла̀ рꙋко́ю наѳа́на прⷪ҇ро́ка, и҆ наречѐ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ і҆еддеді̀ сло́вомъ гдⷭ҇нимъ.
26Καὶ ἐπολέμησεν Ιωαβ ἐν Ραββαθ υἱῶν Αμμων καὶ κατέλαβεν τὴν πόλιν τῆς βασιλείας. 26І҆ѡа́въ же воева̀ въ равва́ѳѣ сынѡ́въ а҆ммѡ́нихъ и҆ взѧ̀ гра́дъ ца́рства.
27καὶ ἀπέστειλεν Ιωαβ ἀγγέλους πρὸς Δαυιδ καὶ εἶπεν Ἐπολέμησα ἐν Ραββαθ καὶ κατελαβόμην τὴν πόλιν τῶν ὑδάτων· 27И҆ посла̀ і҆ѡа́въ вѣ́стники къ даві́дꙋ и҆ речѐ: воева́хъ на равва́ѳъ и҆ взѧ́хъ гра́дъ во́дъ:
28καὶ νῦν συνάγαγε τὸ κατάλοιπον τοῦ λαοῦ καὶ παρέμβαλε ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ προκαταλαβοῦ αὐτήν, ἵνα μὴ προκαταλάβωμαι ἐγὼ τὴν πόλιν καὶ κληθῇ τὸ ὄνομά μου ἐπ᾿ αὐτήν. 28и҆ нн҃ѣ соберѝ ѡ҆ста́нокъ люді́й и҆ ѡ҆полчи́сѧ на гра́дъ, и҆ прїимѝ є҆го̀, да не а҆́зъ возмꙋ̀ гра́дъ, и҆ нарече́тсѧ и҆́мѧ моѐ на не́мъ.
29καὶ συνήγαγεν Δαυιδ πάντα τὸν λαὸν καὶ ἐπορεύθη εἰς Ραββαθ καὶ ἐπολέμησεν ἐν αὐτῇ καὶ κατελάβετο αὐτήν. 29И҆ собра̀ даві́дъ всѧ̑ лю́ди, и҆ по́йде въ равва́ѳъ, и҆ ѡ҆полчи́сѧ на́нь, и҆ взѧ̀ є҆го̀:
30καὶ ἔλαβεν τὸν στέφανον Μελχολ τοῦ βασιλέως αὐτῶν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ σταθμὸς αὐτοῦ τάλαντον χρυσίου καὶ λίθου τιμίου, καὶ ἦν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς Δαυιδ· καὶ σκῦλα τῆς πόλεως ἐξήνεγκεν πολλὰ σφόδρα. 30и҆ взѧ̀ вѣне́цъ молхо́ма царѧ̀ и҆́хъ съ главы̀ є҆гѡ̀, тала́нтъ зла́та вѣ́съ є҆гѡ̀, и҆ ѿ ка́менїѧ дра́га, и҆ бѣ̀ на главѣ̀ даві́довѣ, и҆ коры́сть и҆знесѐ и҆з̾ гра́да мно́гꙋ ѕѣлѡ̀:
31καὶ τὸν λαὸν τὸν ὄντα ἐν αὐτῇ ἐξήγαγεν καὶ ἔθηκεν ἐν τῷ πρίονι καὶ ἐν τοῖς τριβόλοις τοῖς σιδηροῖς καὶ διήγαγεν αὐτοὺς διὰ τοῦ πλινθείου· καὶ οὕτως ἐποίησεν πάσαις ταῖς πόλεσιν υἱῶν Αμμων. καὶ ἐπέστρεψεν Δαυιδ καὶ πᾶς λαὸς εἰς Ιερουσαλημ. 31и҆ лю́ди сꙋ́щыѧ въ не́мъ и҆зведѐ, и҆ положѝ на пилы̑ и҆ на трезꙋ́бы желѣ̑зны и҆ сѣки̑ры жєлѣ́зны, и҆ превожда́ше и҆̀хъ сквозѣ̀ пе́щь плі́нѳѧнꙋ. И҆ та́кѡ сотворѝ всѣ̑мъ градѡ́мъ сынѡ́въ а҆ммѡ́нихъ. И҆ возврати́сѧ даві́дъ и҆ ве́сь і҆и҃ль во і҆ерⷭ҇ли́мъ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms