в҃ ца́рствъ 22
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐλάλησεν Δαυιδ τῷ κυρίῳ τοὺς λόγους τῆς ᾠδῆς ταύτης ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἐξείλατο αὐτὸν κύριος ἐκ χειρὸς πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ καὶ ἐκ χειρὸς Σαουλ, | 1И҆ глаго́ла даві́дъ ко гдⷭ҇ꙋ словеса̀ пѣ́сни сеѧ̀ въ де́нь, во́ньже и҆зба́ви и҆̀ гдⷭ҇ь и҆з̾ рꙋкѝ всѣ́хъ вра̑гъ є҆гѡ̀ и҆ и҆з̾ рꙋкѝ саꙋ́ловы, |
| 2καὶ εἶπεν Κύριε, πέτρα μου καὶ ὀχύρωμά μου καὶ ἐξαιρούμενός με ἐμοί, | 2и҆ речѐ пѣ́снь: гдⷭ҇и, ка́меню мо́й и҆ ᲂу҆твержде́нїе моѐ, и҆ и҆збавлѧ́ѧй мѧ̀ мнѣ̀: |
| 3ὁ θεός μου φύλαξ ἔσται μου, πεποιθὼς ἔσομαι ἐπ᾿ αὐτῷ, ὑπερασπιστής μου καὶ κέρας σωτηρίας μου, ἀντιλήμπτωρ μου καὶ καταφυγή μου σωτηρίας μου, ἐξ ἀδίκου σώσεις με. | 3бг҃ъ мо́й, храни́тель мо́й бꙋ́детъ мнѣ̀, ᲂу҆пова́ѧ бꙋ́дꙋ на него̀: защи́тникъ мо́й и҆ ро́гъ спасе́нїѧ моегѡ̀, застꙋ́пникъ мо́й и҆ прибѣ́жище моѐ спасе́нїѧ моегѡ̀, ѿ непра́веднагѡ спасе́ши мѧ̀. |
| 4αἰνετὸν ἐπικαλέσομαι κύριον καὶ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου σωθήσομαι. | 4Хва́льнаго призовꙋ̀ гдⷭ҇а, и҆ ѿ вра̑гъ мои́хъ спасꙋ́сѧ: |
| 5ὅτι περιέσχον με συντριμμοὶ θανάτου, χείμαρροι ἀνομίας ἐθάμβησάν με· | 5ꙗ҆́кѡ ѡ҆держа́ша мѧ̀ бѡлѣ́зни смє́ртныѧ и҆ пото́цы беззако́нїѧ смѧто́ша мѧ̀, |
| 6ὠδῖνες θανάτου ἐκύκλωσάν με, προέφθασάν με σκληρότητες θανάτου. | 6бѡлѣ́зни смє́ртныѧ ѡ҆быдо́ша мѧ̀, предвари́ша мѧ̀ же́стокѡсти смє́ртныѧ. |
| 7ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐπικαλέσομαι κύριον καὶ πρὸς τὸν θεόν μου βοήσομαι· καὶ ἐπακούσεται ἐκ ναοῦ αὐτοῦ φωνῆς μου, καὶ ἡ κραυγή μου ἐν τοῖς ὠσὶν αὐτοῦ. | 7Внегда̀ скорбѣ́ти мѝ призовꙋ̀ гдⷭ҇а, и҆ къ бг҃ꙋ моемꙋ̀ воззовꙋ̀, и҆ ᲂу҆слы́шитъ ѿ хра́ма ст҃а́гѡ своегѡ̀ гла́съ мо́й, и҆ во́пль мо́й вни́детъ во ᲂу҆́шы є҆гѡ̀. |
| 8καὶ ἐταράχθη καὶ ἐσείσθη ἡ γῆ, καὶ τὰ θεμέλια τοῦ οὐρανοῦ συνεταράχθησαν καὶ ἐσπαράχθησαν, ὅτι ἐθυμώθη κύριος αὐτοῖς. | 8И҆ смѧте́сѧ и҆ тре́петна бы́сть землѧ̀, и҆ ѡ҆снова̑нїѧ небесѐ смѧто́шасѧ и҆ подвиго́шасѧ, ꙗ҆́кѡ прогнѣ́васѧ на нѧ̀ гдⷭ҇ь: |
| 9ἀνέβη καπνὸς ἐν τῇ ὀργῇ αὐτοῦ, καὶ πῦρ ἐκ στόματος αὐτοῦ κατέδεται, ἄνθρακες ἐξεκαύθησαν ἀπ᾿ αὐτοῦ. | 9взы́де ды́мъ гнѣ́вомъ є҆гѡ̀, и҆ ѻ҆́гнь и҆з̾ ᲂу҆́стъ є҆гѡ̀ поѧ́стъ: ᲂу҆́глїе возгорѣ́шасѧ ѿ негѡ̀, |
| 10καὶ ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη, καὶ γνόφος ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ. | 10и҆ преклонѝ небеса̀ и҆ сни́де, и҆ мра́къ под̾ нога́ма є҆гѡ̀, |
| 11καὶ ἐπεκάθισεν ἐπὶ χερουβιν καὶ ἐπετάσθη καὶ ὤφθη ἐπὶ πτερύγων ἀνέμου. | 11и҆ всѣ́де на херꙋві́мы и҆ летѣ̀, и҆ ꙗ҆ви́сѧ на крилꙋ̑ вѣ́трєню, |
| 12καὶ ἔθετο σκότος ἀποκρυφὴν αὐτοῦ κύκλῳ αὐτοῦ, ἡ σκηνὴ αὐτοῦ σκότος ὑδάτων· ἐπάχυνεν ἐν νεφέλαις ἀέρος. | 12и҆ положѝ тьмꙋ̀ закро́въ сво́й: ѡ҆́крестъ є҆гѡ̀ селе́нїе є҆гѡ̀, темнотꙋ̀ во́дъ ѡ҆гꙋстѝ во ѡ҆́блацѣхъ воздꙋ́шныхъ: |
| 13ἀπὸ τοῦ φέγγους ἐναντίον αὐτοῦ ἐξεκαύθησαν ἄνθρακες πυρός. | 13ѿ сїѧ́нїѧ пред̾ ни́мъ разгорѣ́шасѧ ᲂу҆́глїе ѻ҆́гненнїи. |
| 14ἐβρόντησεν ἐξ οὐρανοῦ κύριος, καὶ ὁ ὕψιστος ἔδωκεν φωνὴν αὐτοῦ | 14И҆ возгремѣ̀ съ небесѐ гдⷭ҇ь, и҆ вы́шнїй дадѐ гла́съ сво́й, |
| 15καὶ ἀπέστειλεν βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτούς, ἀστραπὴν καὶ ἐξέστησεν αὐτούς. | 15и҆ посла̀ стрѣ́лы, и҆ расточѝ и҆̀хъ: и҆ блеснꙋ̀ мо́лнїю, и҆ ᲂу҆страшѝ ѧ҆̀: |
| 16καὶ ὤφθησαν ἀφέσεις θαλάσσης, καὶ ἀπεκαλύφθη θεμέλια τῆς οἰκουμένης ἐν τῇ ἐπιτιμήσει κυρίου, ἀπὸ πνοῆς πνεύματος θυμοῦ αὐτοῦ. | 16и҆ ꙗ҆ви́шасѧ и҆сто́чницы морсті́и, и҆ ѿкры́шасѧ ѡ҆снова̑нїѧ вселе́нныѧ ѿ запреще́нїѧ гдⷭ҇нѧ, ѿ дохнове́нїѧ дх҃а гнѣ́ва є҆гѡ̀: |
| 17ἀπέστειλεν ἐξ ὕψους καὶ ἔλαβέν με, εἵλκυσέν με ἐξ ὑδάτων πολλῶν· | 17посла̀ съ высоты̀ и҆ прїѧ́тъ мѧ̀, и҆звлече́ мѧ ѿ во́дъ мно́гихъ: |
| 18ἐρρύσατό με ἐξ ἐχθρῶν μου ἰσχύος, ἐκ τῶν μισούντων με, ὅτι ἐκραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ. | 18и҆зба́ви мѧ̀ ѿ вра̑гъ мои́хъ си́льныхъ и҆ ѿ ненави́дѧщихъ мѧ̀, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆крѣпи́шасѧ па́че менє̀: |
| 19προέφθασάν με ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς μου, καὶ ἐγένετο κύριος ἐπιστήριγμά μου | 19предвари́ша мѧ̀ въ де́нь печа́ли моеѧ̀. И҆ бы́сть гдⷭ҇ь ᲂу҆твержде́нїе моѐ, |
| 20καὶ ἐξήγαγέν με εἰς πλατυσμὸν καὶ ἐξείλατό με, ὅτι εὐδόκησεν ἐν ἐμοί. | 20и҆ и҆зведе́ мѧ на широтꙋ̀, и҆ и҆зба́ви мѧ̀, ꙗ҆́кѡ бл҃говолѝ во мнѣ̀. |
| 21καὶ ἀνταπέδωκέν μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου, κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἀνταπέδωκέν μοι, | 21И҆ воздаде́ ми гдⷭ҇ь по пра́вдѣ мое́й, и҆ по чистотѣ̀ рꙋкꙋ̀ моє́ю воздаде́ ми, |
| 22ὅτι ἐφύλαξα ὁδοὺς κυρίου καὶ οὐκ ἠσέβησα ἀπὸ τοῦ θεοῦ μου, | 22ꙗ҆́кѡ сохрани́хъ пꙋти̑ гдⷭ҇ни и҆ не нече́ствовахъ ѿ бг҃а моегѡ̀, |
| 23ὅτι πάντα τὰ κρίματα αὐτοῦ κατεναντίον μου, καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ, οὐκ ἀπέστην ἀπ᾿ αὐτῶν. | 23ꙗ҆́кѡ всѧ̑ сꙋдьбы̑ є҆гѡ̀ предо мно́ю, и҆ ѡ҆правда̑нїѧ є҆гѡ̀ не ѿстꙋпи́ша ѿ менѐ, |
| 24καὶ ἔσομαι ἄμωμος αὐτῷ καὶ προφυλάξομαι ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου. | 24и҆ бꙋ́дꙋ непоро́ченъ є҆мꙋ̀, и҆ сохраню́сѧ ѿ беззако́нїѧ моегѡ̀. |
| 25καὶ ἀποδώσει μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. | 25И҆ возда́стъ мѝ гдⷭ҇ь по пра́вдѣ мое́й и҆ по чистотѣ̀ рꙋкꙋ̀ моє́ю пред̾ ѻ҆чи́ма є҆гѡ̀. |
| 26μετὰ ὁσίου ὁσιωθήσῃ καὶ μετὰ ἀνδρὸς τελείου τελειωθήσῃ | 26Съ прпⷣбнымъ прпⷣбенъ бꙋ́деши, и҆ съ мꙋ́жемъ непови́ннымъ непови́ненъ бꙋ́деши: |
| 27καὶ μετὰ ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτὸς ἔσῃ καὶ μετὰ στρεβλοῦ στρεβλωθήσῃ. | 27и҆ со и҆збра́ннымъ и҆збра́нъ бꙋ́деши, и҆ со стропти́вымъ разврати́шисѧ: |
| 28καὶ τὸν λαὸν τὸν πτωχὸν σώσεις καὶ ὀφθαλμοὺς ἐπὶ μετεώρων ταπεινώσεις. | 28лю́ди же смирє́нныѧ спасе́ши, и҆ ѻ҆́чи го́рдыхъ смири́ши. |
| 29ὅτι σὺ ὁ λύχνος μου, κύριε, καὶ κύριος ἐκλάμψει μοι τὸ σκότος μου. | 29Ꙗ҆́кѡ ты̀ просвѣща́еши свѣти́льникъ мо́й, гдⷭ҇и, и҆ гдⷭ҇ь просвѣти́тъ мѝ тьмꙋ̀ мою̀: |
| 30ὅτι ἐν σοὶ δραμοῦμαι μονόζωνος καὶ ἐν τῷ θεῷ μου ὑπερβήσομαι τεῖχος. | 30ꙗ҆́кѡ тобо́ю потекꙋ̀ препоѧ́санъ, и҆ ѡ҆ бз҃ѣ мое́мъ прелѣ́зꙋ стѣ́нꙋ. |
| 31ὁ ἰσχυρός, ἄμωμος ἡ ὁδὸς αὐτοῦ, τὸ ῥῆμα κυρίου κραταιόν, πεπυρωμένον, ὑπερασπιστής ἐστιν πᾶσιν τοῖς πεποιθόσιν ἐπ᾿ αὐτῷ. | 31Крѣ́покъ, непоро́ченъ пꙋ́ть є҆гѡ̀: гл҃го́лъ гдⷭ҇ень держа́венъ, разжже́нъ: защи́тникъ є҆́сть всѣ̑мъ ᲂу҆пова́ющымъ на него̀. |
| 32τίς ἰσχυρὸς πλὴν κυρίου; καὶ τίς κτίστης ἔσται πλὴν τοῦ θεοῦ ἡμῶν; | 32Ꙗ҆́кѡ кто̀ крѣ́покъ ра́звѣ гдⷭ҇а; и҆ кто̀ творе́цъ ра́звѣ бг҃а на́шегѡ; |
| 33ὁ ἰσχυρὸς ὁ κραταιῶν με δυνάμει, καὶ ἐξετίναξεν ἄμωμον τὴν ὁδόν μου· | 33Крѣ́покъ ᲂу҆крѣплѧ́ѧй мѧ̀ си́лою, и҆ положѝ непоро́ченъ пꙋ́ть мо́й: |
| 34τιθεὶς τοὺς πόδας μου ὡς ἐλάφων καὶ ἐπὶ τὰ ὕψη ἱστῶν με· | 34положи́вый но́зѣ моѝ ꙗ҆́кѡ є҆лє́ни, и҆ на высо́кихъ поставлѧ́ѧй мѧ̀: |
| 35διδάσκων χεῖράς μου εἰς πόλεμον καὶ κατάξας τόξον χαλκοῦν ἐν βραχίονί μου. | 35наꙋча́ѧй рꙋ́цѣ моѝ на бра́нь, и҆ положи́вый лꙋ́къ мѣ́дѧнъ мы̑шца моѧ̑. |
| 36καὶ ἔδωκάς μοι ὑπερασπισμὸν σωτηρίας μου, καὶ ἡ ὑπακοή σου ἐπλήθυνέν με | 36И҆ да́лъ мѝ є҆сѝ защище́нїе спасе́нїѧ моегѡ̀, и҆ кро́тость твоѧ̀ ᲂу҆мно́жи мѧ̀. |
| 37εἰς πλατυσμὸν εἰς τὰ διαβήματά μου ὑποκάτω μου, καὶ οὐκ ἐσαλεύθησαν τὰ σκέλη μου. | 37Разшири́лъ є҆сѝ стѡпы̀ моѧ̑ подо мно́ю, и҆ не позы́бнꙋстѣсѧ го́лєни моѝ. |
| 38διώξω ἐχθρούς μου καὶ ἀφανιῶ αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀναστρέψω, ἕως συντελέσω αὐτούς· | 38Поженꙋ̀ врагѝ моѧ̑ и҆ потреблю̀ ѧ҆̀, и҆ не возвращꙋ́сѧ до́ндеже сконча́ю и҆̀хъ: |
| 39καὶ θλάσω αὐτούς, καὶ οὐκ ἀναστήσονται καὶ πεσοῦνται ὑπὸ τοὺς πόδας μου. | 39и҆ сокрꙋшꙋ̀ и҆̀хъ, и҆ не воста́нꙋтъ, и҆ падꙋ́тъ под̾ нога́ма мои́ма. |
| 40καὶ ἐνισχύσεις με δυνάμει εἰς πόλεμον, κάμψεις τοὺς ἐπανιστανομένους μοι ὑποκάτω μου· | 40И҆ ᲂу҆крѣпи́ши мѧ̀ си́лою на бра́нь, подклони́ши востаю́щыѧ на мѧ̀ под̾ мѧ̀. |
| 41καὶ τοὺς ἐχθρούς μου ἔδωκάς μοι νῶτον, τοὺς μισοῦντάς με, καὶ ἐθανάτωσας αὐτούς. | 41И҆ врагѝ моѧ̑ да́лъ мѝ є҆сѝ хребе́тъ, ненави́дѧщыѧ мѧ̀, и҆ ᲂу҆мертви́лъ є҆сѝ и҆̀хъ: |
| 42βοήσονται, καὶ οὐκ ἔστιν βοηθός, πρὸς κύριον, καὶ οὐχ ὑπήκουσεν αὐτῶν. | 42возопїю́тъ, и҆ нѣ́сть помо́щника, ко гдⷭ҇ꙋ, и҆ не ᲂу҆слы́ша и҆́хъ: |
| 43καὶ ἐλέανα αὐτοὺς ὡς χοῦν γῆς, ὡς πηλὸν ἐξόδων ἐλέπτυνα αὐτούς. | 43и҆ и҆стни́хъ ѧ҆̀ ꙗ҆́кѡ пра́хъ земны́й, ꙗ҆́кѡ бре́нїе пꙋті́й и҆стончи́хъ ѧ҆̀. |
| 44καὶ ῥύσῃ με ἐκ μάχης λαῶν, φυλάξεις με εἰς κεφαλὴν ἐθνῶν· λαός, ὃν οὐκ ἔγνων, ἐδούλευσάν μοι, | 44И҆ и҆зба́виши мѧ̀ ѿ прерѣка́нїѧ люді́й мои́хъ, сохрани́ши мѧ̀ въ главꙋ̀ ꙗ҆зы́кѡвъ. И҆ лю́дїе, и҆́хже не вѣ́дѧхъ, рабо́таша мѝ. |
| 45υἱοὶ ἀλλότριοι ἐψεύσαντό μοι, εἰς ἀκοὴν ὠτίου ἤκουσάν μου· | 45Сы́нове чꙋжді́и солга́ша мѝ, въ слꙋ́хъ ᲂу҆́ха ᲂу҆слы́шаша мѧ̀: |
| 46υἱοὶ ἀλλότριοι ἀπορριφήσονται καὶ σφαλοῦσιν ἐκ τῶν συγκλεισμῶν αὐτῶν. | 46сы́нове чꙋжді́и ѿве́ржени бꙋ́дꙋтъ, и҆ вострепе́щꙋтъ во градѣ́хъ свои́хъ. |
| 47ζῇ κύριος, καὶ εὐλογητὸς ὁ φύλαξ μου, καὶ ὑψωθήσεται ὁ θεός μου, ὁ φύλαξ τῆς σωτηρίας μου. | 47Жи́въ гдⷭ҇ь, и҆ блгⷭ҇ве́нъ храни́тель мо́й, и҆ вознесе́тсѧ бг҃ъ мо́й, храни́тель спⷭ҇нїѧ моегѡ̀. |
| 48ἰσχυρὸς κύριος ὁ διδοὺς ἐκδικήσεις ἐμοί, παιδεύων λαοὺς ὑποκάτω μου | 48Крѣ́пкїй гдⷭ҇ь даѧ́й ѿмщє́нїѧ мнѣ̀ и҆ наказꙋ́ѧй лю́ди под̾ мѧ̀, |
| 49καὶ ἐξάγων με ἐξ ἐχθρῶν μου, καὶ ἐκ τῶν ἐπεγειρομένων μοι ὑψώσεις με, ἐξ ἀνδρὸς ἀδικημάτων ῥύσῃ με. | 49и҆ и҆зводѧ́й мѧ̀ ѿ вра̑гъ мои́хъ, и҆ ѿ востаю́щихъ на мѧ̀ вознесе́ши мѧ̀, ѿ мꙋ́жа непра́ведна и҆зба́виши мѧ̀. |
| 50διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι, κύριε, ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ, | 50Сегѡ̀ ра́ди и҆сповѣ́мсѧ тебѣ̀, гдⷭ҇и, во ꙗ҆зы́цѣхъ, и҆ и҆́мени твоемꙋ̀ воспою̀: |
| 51μεγαλύνων σωτηρίας βασιλέως αὐτοῦ καὶ ποιῶν ἔλεος τῷ χριστῷ αὐτοῦ, τῷ Δαυιδ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἕως αἰῶνος. | 51велича́ѧй спасє́нїѧ царѧ̀ своегѡ̀, и҆ творѧ́й млⷭ҇ть хрїстꙋ̀ своемꙋ̀ даві́дꙋ и҆ сѣ́мени є҆гѡ̀ до вѣ́ка. |