в҃ ца́рствъ 18

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐπεσκέψατο Δαυιδ τὸν λαὸν τὸν μετ᾿ αὐτοῦ καὶ κατέστησεν ἐπ᾿ αὐτῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους, 1И҆ соглѧ́да даві́дъ всѣ́хъ люді́й сꙋ́щихъ съ ни́мъ, и҆ поста́ви над̾ ни́ми тысѧщенача́льники и҆ со́тники.
2καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ τὸν λαόν, τὸ τρίτον ἐν χειρὶ Ιωαβ καὶ τὸ τρίτον ἐν χειρὶ Αβεσσα υἱοῦ Σαρουιας ἀδελφοῦ Ιωαβ καὶ τὸ τρίτον ἐν χειρὶ Εθθι τοῦ Γεθθαίου. καὶ εἶπεν Δαυιδ πρὸς τὸν λαόν Ἐξελθὼν ἐξελεύσομαι καί γε ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν. 2И҆ посла̀ даві́дъ тре́тїю ча́сть люді́й под̾ рꙋко́ю і҆ѡа́влею и҆ тре́тїю ча́сть под̾ рꙋко́ю а҆ве́ссы сы́на сарꙋ́ина бра́та і҆ѡа́влѧ, и҆ тре́тїю ча́сть под̾ рꙋко́ю є҆ѳѳе́а геѳѳе́ина, и҆ речѐ даві́дъ къ лю́демъ: ше́дъ и҆зы́дꙋ и҆ а҆́зъ съ ва́ми.
3καὶ εἶπαν Οὐκ ἐξελεύσῃ, ὅτι ἐὰν φυγῇ φύγωμεν, οὐ θήσουσιν ἐφ᾿ ἡμᾶς καρδίαν, καὶ ἐὰν ἀποθάνωμεν τὸ ἥμισυ ἡμῶν, οὐ θήσουσιν ἐφ᾿ ἡμᾶς καρδίαν, ὅτι σὺ ὡς ἡμεῖς δέκα χιλιάδες· καὶ νῦν ἀγαθὸν ὅτι ἔσῃ ἡμῖν ἐν τῇ πόλει βοήθεια τοῦ βοηθεῖν. 3И҆ рѣ́ша: не и҆зы́ди, ꙗ҆́кѡ а҆́ще бѣ́гствомъ побѣ́гнемъ, не положа́тъ на на́съ се́рдца: и҆ а҆́ще ᲂу҆́мремъ по́лъ на́съ, не положа́тъ на на́съ се́рдца, поне́же ты̀ а҆́ки мы̀ де́сѧть ты́сѧщъ: и҆ нн҃ѣ лꙋ́чше, ꙗ҆́кѡ ѡ҆ста́неши во гра́дѣ на по́мощь на́мъ.
4καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς βασιλεύς ἐὰν ἀρέσῃ ἐν ὀφθαλμοῖς ὑμῶν, ποιήσω. καὶ ἔστη βασιλεὺς ἀνὰ χεῖρα τῆς πύλης, καὶ πᾶς λαὸς ἐξεπορεύετο εἰς ἑκατοντάδας καὶ εἰς χιλιάδας. 4И҆ речѐ и҆̀мъ ца́рь: є҆́же ᲂу҆го́дно пред̾ ѻ҆чи́ма ва́шима, сотворю̀. И҆ ста̀ ца́рь при вратѣ́хъ: и҆ всѝ лю́дїе и҆схожда́хꙋ ста́ми и҆ ты́сѧщами.
5καὶ ἐνετείλατο βασιλεὺς τῷ Ιωαβ καὶ τῷ Αβεσσα καὶ τῷ Εθθι λέγων Φείσασθέ μοι τοῦ παιδαρίου τοῦ Αβεσσαλωμ· καὶ πᾶς λαὸς ἤκουσεν ἐντελλομένου τοῦ βασιλέως πᾶσιν τοῖς ἄρχουσιν ὑπὲρ Αβεσσαλωμ. 5И҆ заповѣ́да ца́рь і҆ѡа́вꙋ и҆ а҆ве́ссѣ и҆ є҆ѳѳе́еви, глаго́лѧ: пощади́те мѝ ѻ҆́трока а҆вессалѡ́ма. И҆ всѝ лю́дїе слы́шаша заповѣ́дающа царѧ̀ всѣ̑мъ кнѧзє́мъ ѡ҆ а҆вессалѡ́мѣ.
6καὶ ἐξῆλθεν πᾶς λαὸς εἰς τὸν δρυμὸν ἐξ ἐναντίας Ισραηλ, καὶ ἐγένετο πόλεμος ἐν τῷ δρυμῷ Εφραιμ. 6И҆ и҆зыдо́ша всѝ лю́дїе въ дꙋбра́вꙋ сопроти́въ і҆и҃лю: и҆ бы́сть бра́нь въ дꙋбра́вѣ є҆фре́мли.
7καὶ ἔπταισεν ἐκεῖ λαὸς Ισραηλ ἐνώπιον τῶν παίδων Δαυιδ, καὶ ἐγένετο θραῦσις μεγάλη ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, εἴκοσι χιλιάδες ἀνδρῶν. 7И҆ падо́ша та́мѡ лю́дїе і҆и҃лєвы пред̾ ѻ҆́трѡки даві́довыми, и҆ бы́сть сокрꙋше́нїе вели́ко въ то́й де́нь, ꙗ҆́кѡ два́десѧть ты́сѧщъ мꙋже́й.
8καὶ ἐγένετο ἐκεῖ πόλεμος διεσπαρμένος ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς, καὶ ἐπλεόνασεν δρυμὸς τοῦ καταφαγεῖν ἐκ τοῦ λαοῦ ὑπὲρ οὓς κατέφαγεν ἐν τῷ λαῷ μάχαιρα ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. 8И҆ бы́сть та́мѡ бра́нь разсы́пана по лицꙋ̀ всеѧ̀ землѝ: и҆ ᲂу҆мно́жи дꙋбра́ва поѧда́ти люді́й, па́че не́же и҆̀хъ поѧдѐ ме́чь въ то́й де́нь.
9καὶ συνήντησεν Αβεσσαλωμ ἐνώπιον τῶν παίδων Δαυιδ, καὶ Αβεσσαλωμ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ τοῦ ἡμιόνου αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθεν ἡμίονος ὑπὸ τὸ δάσος τῆς δρυὸς τῆς μεγάλης, καὶ ἐκρεμάσθη κεφαλὴ αὐτοῦ ἐν τῇ δρυί, καὶ ἐκρεμάσθη ἀνὰ μέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γῆς, καὶ ἡμίονος ὑποκάτω αὐτοῦ παρῆλθεν. 9И҆ набѣжа̀ а҆вессалѡ́мъ на ѻ҆́троки даві́дѡвы: а҆вессалѡ́мъ же бѣ̀ сѣдѧ́й на мскѣ̀ свое́мъ, и҆ вбѣжа̀( съ ни́мъ) ме́скъ въ ча́щꙋ дꙋ́ба вели́кагѡ, и҆ ѡ҆бви́шасѧ власы̀ главы̀ є҆гѡ̀ на дꙋ́бѣ, и҆ пови́сѣ междꙋ̀ не́бомъ и҆ земле́ю, ме́скъ же под̾ ни́мъ про́йде.
10καὶ εἶδεν ἀνὴρ εἷς καὶ ἀνήγγειλεν Ιωαβ καὶ εἶπεν Ἰδοὺ ἑώρακα τὸν Αβεσσαλωμ κρεμάμενον ἐν τῇ δρυί. 10И҆ ви́дѣ мꙋ́жъ є҆ди́нъ и҆ возвѣстѝ і҆ѡа́вꙋ, и҆ речѐ: сѐ, ви́дѣхъ ви́сѧща а҆вессалѡ́ма на дꙋ́бѣ.
11καὶ εἶπεν Ιωαβ τῷ ἀνδρὶ τῷ ἀπαγγέλλοντι Καὶ ἰδοὺ ἑόρακας· τί ὅτι οὐκ ἐπάταξας αὐτὸν εἰς τὴν γῆν; καὶ ἐγὼ ἂν δεδώκειν σοι δέκα ἀργυρίου καὶ παραζώνην μίαν. 11И҆ речѐ і҆ѡа́въ мꙋ́жꙋ возвѣсти́вшемꙋ є҆мꙋ̀: а҆́ще ви́дѣлъ є҆сѝ, почто̀ не ᲂу҆би́лъ є҆сѝ є҆го̀ та́мѡ на зе́млю; и҆ а҆́зъ да́лъ бы́хъ тебѣ̀ пѧтьдесѧ́тъ сі̑кль сребра̀ и҆ по́ѧсъ є҆ди́нъ.
12εἶπεν δὲ ἀνὴρ πρὸς Ιωαβ Καὶ ἐγώ εἰμι ἵστημι ἐπὶ τὰς χεῖράς μου χιλίους σίκλους ἀργυρίου, οὐ μὴ ἐπιβάλω χεῖρά μου ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως, ὅτι ἐν τοῖς ὠσὶν ἡμῶν ἐνετείλατο βασιλεὺς σοὶ καὶ Αβεσσα καὶ τῷ Εθθι λέγων Φυλάξατέ μοι τὸ παιδάριον τὸν Αβεσσαλωμ 12И҆ речѐ мꙋ́жъ і҆ѡа́вꙋ: а҆́ще ты̀ вложи́ши въ рꙋ́цѣ моѝ и҆ ты́сѧщꙋ сі̑кль сребра̀, то̀ не возложꙋ̀ рꙋкѝ моеѧ̀ на сы́на царе́ва, ꙗ҆́кѡ при ᲂу҆шеса́хъ на́шихъ заповѣ́да ца́рь тебѣ̀ и҆ а҆ве́ссѣ и҆ є҆ѳѳе́еви, глаго́лѧ: соблюди́те мѝ ѻ҆троча̀ а҆вессалѡ́ма,
13μὴ ποιῆσαι ἐν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ ἄδικον· καὶ πᾶς λόγος οὐ λήσεται ἀπὸ τοῦ βασιλέως, καὶ σὺ στήσῃ ἐξ ἐναντίας. 13не сотвори́ти дꙋшѝ є҆гѡ̀ непра́вды: и҆ всѧ́ко сло́во не ᲂу҆таи́тсѧ пред̾ царе́мъ, ты́ же стои́ши сопроти́внѡ.
14καὶ εἶπεν Ιωαβ Τοῦτο ἐγὼ ἄρξομαι· οὐχ οὕτως μενῶ ἐνώπιόν σου. καὶ ἔλαβεν Ιωαβ τρία βέλη ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἐνέπηξεν αὐτὰ ἐν τῇ καρδίᾳ Αβεσσαλωμ. ἔτι αὐτοῦ ζῶντος ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς δρυὸς 14И҆ речѐ і҆ѡа́въ: сїѐ а҆́зъ начнꙋ̀, не та́кѡ пребꙋ́дꙋ пред̾ тобо́ю. И҆ взѧ̀ і҆ѡа́въ трѝ стрѣлы̑ въ рꙋ́цѣ своѝ, и҆ вонзѐ ѧ҆̀ въ се́рдце а҆вессалѡ́мꙋ. И҆ є҆щѐ є҆мꙋ̀ жи́вꙋ сꙋ́щꙋ на дꙋ́бѣ,
15καὶ ἐκύκλωσαν δέκα παιδάρια αἴροντα τὰ σκεύη Ιωαβ καὶ ἐπάταξαν τὸν Αβεσσαλωμ καὶ ἐθανάτωσαν αὐτόν. 15и҆ ѡ҆бстꙋпи́ша де́сѧть ѻ҆́трѡкъ носѧ́щїи ѻ҆рꙋ́жїе і҆ѡа́вле, и҆ порази́ша а҆вессалѡ́ма, и҆ ᲂу҆мертви́ша є҆го̀.
16καὶ ἐσάλπισεν Ιωαβ ἐν κερατίνῃ, καὶ ἀπέστρεψεν λαὸς τοῦ μὴ διώκειν ὀπίσω Ισραηλ, ὅτι ἐφείδετο Ιωαβ τοῦ λαοῦ. 16И҆ вострꙋбѝ і҆ѡа́въ трꙋбо́ю ро́жаною, и҆ возврати́шасѧ лю́дїе не гна́ти в̾слѣ́дъ і҆и҃лѧ, ꙗ҆́кѡ щадѧ́ше і҆ѡа́въ люді́й.
17καὶ ἔλαβεν τὸν Αβεσσαλωμ καὶ ἔρριψεν αὐτὸν εἰς χάσμα μέγα ἐν τῷ δρυμῷ εἰς τὸν βόθυνον τὸν μέγαν καὶ ἐστήλωσεν ἐπ᾿ αὐτὸν σωρὸν λίθων μέγαν σφόδρα. καὶ πᾶς Ισραηλ ἔφυγεν ἀνὴρ εἰς τὸ σκήνωμα αὐτοῦ. 17И҆ взѧ̀ і҆ѡа́въ а҆вессалѡ́ма, и҆ вве́рже є҆го̀ въ про́пасть вели́кꙋ въ дꙋбра́вѣ, и҆ складѐ над̾ ни́мъ кꙋ́пꙋ ка́менїѧ вели́кꙋ ѕѣлѡ̀. И҆ всѝ і҆и҃льтѧне бѣжа́ша кі́йждо въ селє́нїѧ своѧ̑.
18καὶ Αβεσσαλωμ ἔτι ζῶν καὶ ἔστησεν ἑαυτῷ τὴν στήλην, ἐν ἐλήμφθη, καὶ ἐστήλωσεν αὐτὴν λαβεῖν, τὴν στήλην τὴν ἐν τῇ κοιλάδι τοῦ βασιλέως, ὅτι εἶπεν Οὐκ ἔστιν αὐτῷ υἱὸς ἕνεκεν τοῦ ἀναμνῆσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ· καὶ ἐκάλεσεν τὴν στήλην Χεὶρ Αβεσσαλωμ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. 18А҆вессалѡ́мъ же є҆щѐ жи́въ сы́й, взѧ̀ и҆ поста́ви себѣ̀ сто́лпъ во ю҆до́ли ца́рстѣй, рече́ бо, ꙗ҆́кѡ нѣ́сть мѝ сы́на на па́мѧть и҆́мене моегѡ̀: и҆ наречѐ сто́лпъ и҆́менемъ свои́мъ и҆ наречѐ є҆го̀ рꙋка̀ а҆вессалѡ́млѧ, да́же до дне́шнѧгѡ днѐ.
19Καὶ Αχιμαας υἱὸς Σαδωκ εἶπεν Δράμω δὴ καὶ εὐαγγελιῶ τῷ βασιλεῖ ὅτι ἔκρινεν αὐτῷ κύριος ἐκ χειρὸς τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ. 19И҆ а҆хїмаа́съ сы́нъ садѡ́ковъ речѐ ко і҆ѡа́вꙋ: потекꙋ̀ нн҃ѣ и҆ возвѣщꙋ̀ царю̀, ꙗ҆́кѡ сꙋдѝ є҆мꙋ̀ гдⷭ҇ь ѿ рꙋкѝ врагѡ́въ є҆гѡ̀.
20καὶ εἶπεν αὐτῷ Ιωαβ Οὐκ ἀνὴρ εὐαγγελίας σὺ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ καὶ εὐαγγελιῇ ἐν ἡμέρᾳ ἄλλῃ, ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ οὐκ εὐαγγελιῇ, οὗ εἵνεκεν υἱὸς τοῦ βασιλέως ἀπέθανεν. 20И҆ речѐ є҆мꙋ̀ і҆ѡа́въ: нѣ́си мꙋ́жъ ты̀ возвѣща́ѧй бла́го дне́сь, но возвѣсти́ши въ де́нь дрꙋгі́й: въ дне́шнїй же де́нь не добро̀ возвѣще́нїе, поне́же сы́нъ царе́въ ᲂу҆́мре.
21καὶ εἶπεν Ιωαβ τῷ Χουσι Βαδίσας ἀνάγγειλον τῷ βασιλεῖ ὅσα εἶδες· καὶ προσεκύνησεν Χουσι τῷ Ιωαβ καὶ ἐξῆλθεν. 21И҆ речѐ і҆ѡа́въ хꙋсі́ю: ше́дъ повѣ́ждь царю̀ є҆ли̑ка ви́дѣлъ є҆сѝ. И҆ поклони́сѧ хꙋсі́й і҆ѡа́вꙋ и҆ ѿи́де.
22καὶ προσέθετο ἔτι Αχιμαας υἱὸς Σαδωκ καὶ εἶπεν πρὸς Ιωαβ Καὶ ἔστω ὅτι δράμω καί γε ἐγὼ ὀπίσω τοῦ Χουσι. καὶ εἶπεν Ιωαβ Ἵνα τί τοῦτο τρέχεις, υἱέ μου; δεῦρο, οὐκ ἔστιν σοι εὐαγγελία εἰς ὠφέλειαν πορευομένῳ. 22И҆ приложѝ є҆щѐ а҆хїмаа́съ сы́нъ садѡ́ковъ и҆ речѐ ко і҆ѡа́вꙋ: что̀ бꙋ́детъ, а҆́ще и҆ а҆́зъ текꙋ̀ в̾слѣ́дъ хꙋсі́а; И҆ речѐ і҆ѡа́въ: почто̀ ты̀ хо́щеши тещѝ, сы́не мо́й; грѧдѝ, нѣ́сть тебѣ̀ возвѣще́нїе въ по́льзꙋ и҆дꙋ́щемꙋ.
23καὶ εἶπεν Τί γὰρ ἐὰν δραμοῦμαι; καὶ εἶπεν αὐτῷ Ιωαβ Δράμε. καὶ ἔδραμεν Αχιμαας ὁδὸν τὴν τοῦ Κεχαρ καὶ ὑπερέβη τὸν Χουσι.– 23И҆ речѐ а҆хїмаа́съ: что́ бо а҆́ще потекꙋ̀; И҆ речѐ є҆мꙋ̀ і҆ѡа́въ: тецы̀. И҆ бѣжа́ше а҆хїмаа́съ пꙋте́мъ ра́внымъ и҆ предварѝ хꙋсі́а.
24καὶ Δαυιδ ἐκάθητο ἀνὰ μέσον τῶν δύο πυλῶν. καὶ ἐπορεύθη σκοπὸς εἰς τὸ δῶμα τῆς πύλης πρὸς τὸ τεῖχος καὶ ἐπῆρεν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ εἶδεν καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ τρέχων μόνος ἐνώπιον αὐτοῦ, 24Даві́дъ же сѣдѧ́ше посредѣ̀ двою̀ вра́тъ. И҆ и҆зы́де стра́жъ на кро́въ вра́тъ ко стѣнѣ̀, и҆ воздви́же ѻ҆́чи своѝ, и҆ ви́дѣ, и҆ сѐ, мꙋ́жъ текі́й є҆ди́нъ пред̾ ни́мъ.
25καὶ ἀνεβόησεν σκοπὸς καὶ ἀπήγγειλεν τῷ βασιλεῖ. καὶ εἶπεν βασιλεύς Εἰ μόνος ἐστίν, εὐαγγελία ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ. καὶ ἐπορεύετο πορευόμενος καὶ ἐγγίζων. 25И҆ возопѝ стра́жъ и҆ сказа̀ царе́ви. И҆ речѐ ца́рь: а҆́ще є҆ди́нъ є҆́сть, бла́го возвѣще́нїе во ᲂу҆стѣ́хъ є҆гѡ̀. И҆ и҆дѧ́ше и҆ды́й и҆ приближа́ѧсѧ.
26καὶ εἶδεν σκοπὸς ἄνδρα ἕτερον τρέχοντα, καὶ ἐβόησεν σκοπὸς πρὸς τῇ πύλῃ καὶ εἶπεν Ἰδοὺ ἀνὴρ ἕτερος τρέχων μόνος. καὶ εἶπεν βασιλεύς Καί γε οὗτος εὐαγγελιζόμενος. 26И҆ ви́дѣ стра́жъ мꙋ́жа дрꙋга́го текꙋ́ща, и҆ возопѝ къ две́ремъ и҆ речѐ: сѐ, мꙋ́жъ и҆ дрꙋгі́й текꙋ́щь є҆ди́нъ. И҆ речѐ ца́рь: и҆ то́й є҆́сть бла́го возвѣща́ѧй.
27καὶ εἶπεν σκοπός Ἐγὼ ὁρῶ τὸν δρόμον τοῦ πρώτου ὡς δρόμον Αχιμαας υἱοῦ Σαδωκ. καὶ εἶπεν βασιλεύς Ἀνὴρ ἀγαθὸς οὗτος καί γε εἰς εὐαγγελίαν ἀγαθὴν ἐλεύσεται. 27И҆ речѐ стра́жъ: а҆́зъ ви́ждꙋ тече́нїе пе́рвагѡ, ꙗ҆́кѡ тече́нїе а҆хїмаа́са сы́на садѡ́кова. И҆ речѐ ца́рь: мꙋ́жъ бла́гъ се́й, и҆ возвѣ́стїе благо́е прїи́детъ.
28καὶ ἐβόησεν Αχιμαας καὶ εἶπεν πρὸς τὸν βασιλέα Εἰρήνη· καὶ προσεκύνησεν τῷ βασιλεῖ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν· καὶ εἶπεν Εὐλογητὸς κύριος θεός σου, ὃς ἀπέκλεισεν τοὺς ἄνδρας τοὺς μισοῦντας τὴν χεῖρα αὐτῶν ἐν τῷ κυρίῳ μου τῷ βασιλεῖ. 28И҆ возопѝ а҆хїмаа́съ и҆ речѐ ко царю̀: ми́ръ. И҆ поклони́сѧ царю̀ лице́мъ свои́мъ на зе́млю и҆ речѐ: блгⷭ҇ве́нъ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, и҆́же затворѝ мꙋже́й воздви́гшихъ рꙋ́ки своѧ̑ на господи́на моего̀ царѧ̀.
29καὶ εἶπεν βασιλεύς Εἰρήνη τῷ παιδαρίῳ τῷ Αβεσσαλωμ; καὶ εἶπεν Αχιμαας Εἶδον τὸ πλῆθος τὸ μέγα τοῦ ἀποστεῖλαι τὸν δοῦλον τοῦ βασιλέως Ιωαβ καὶ τὸν δοῦλόν σου, καὶ οὐκ ἔγνων τί ἐκεῖ. 29И҆ речѐ ца́рь: ми́ръ ли ѻ҆́трочищꙋ а҆вессалѡ́мꙋ; И҆ речѐ а҆хїмаа́съ: ви́дѣхъ мно́жество вели́ко веселѧ́щеесѧ, є҆гда̀ ѿпꙋща́ше ра́бъ царе́въ і҆ѡа́въ раба̀ твоего̀, и҆ не разꙋмѣ́хъ что̀ та́мѡ.
30καὶ εἶπεν βασιλεύς Ἐπίστρεψον, στηλώθητι ὧδε· καὶ ἐπεστράφη καὶ ἔστη. 30И҆ речѐ ца́рь: возврати́сѧ, и҆ ста́ни здѣ̀. И҆ ше́дъ ста̀ созадѝ.
31καὶ ἰδοὺ Χουσι παρεγένετο καὶ εἶπεν τῷ βασιλεῖ Εὐαγγελισθήτω κύριός μου βασιλεύς, ὅτι ἔκρινέν σοι κύριος σήμερον ἐκ χειρὸς πάντων τῶν ἐπεγειρομένων ἐπὶ σέ. 31И҆ сѐ, хꙋсі́й в̾слѣ́дъ є҆гѡ̀ прїи́де и҆ речѐ царю̀: возвѣща́етсѧ бла́го господи́нꙋ моемꙋ̀ царю̀, ꙗ҆́кѡ сꙋдѝ тебѣ̀ гдⷭ҇ь дне́сь ѿ рꙋкѝ всѣ́хъ востаю́щихъ на тѧ̀.
32καὶ εἶπεν βασιλεὺς πρὸς τὸν Χουσι Εἰ εἰρήνη τῷ παιδαρίῳ τῷ Αβεσσαλωμ; καὶ εἶπεν Χουσι Γένοιντο ὡς τὸ παιδάριον οἱ ἐχθροὶ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως καὶ πάντες, ὅσοι ἐπανέστησαν ἐπ᾿ αὐτὸν εἰς κακά. 32И҆ речѐ ца́рь къ хꙋсі́ю: ми́ръ ли ѻ҆́трочищꙋ а҆вессалѡ́мꙋ; И҆ речѐ хꙋсі́й: да бꙋ́дꙋтъ, ꙗ҆́коже ѻ҆́трочищь, вразѝ господи́на моегѡ̀ царѧ̀, и҆ всѝ є҆ли́цы воста́ша на́нь ѕло́бою.
33И҆ смѧте́сѧ ца́рь, и҆ взы́де на го́рницꙋ ꙗ҆́же на вратѣ́хъ, и҆ пла́касѧ: и҆ та́кѡ глаго́лаше, є҆гда̀ пла́каше: сы́не мо́й, а҆вессалѡ́ме, сы́не мо́й, сы́не мо́й, а҆вессалѡ́ме: кто̀ да́стъ сме́рть мнѣ̀ вмѣ́стѡ тебє̀; а҆́зъ вмѣ́стѡ тебє̀, а҆вессалѡ́ме, сы́не мо́й, сы́не мо́й, сы́не мо́й а҆вессалѡ́ме.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms