в҃ ца́рствъ 2
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπηρώτησεν Δαυιδ ἐν κυρίῳ λέγων Εἰ ἀναβῶ εἰς μίαν τῶν πόλεων Ιουδα; καὶ εἶπεν κύριος πρὸς αὐτόν Ἀνάβηθι. καὶ εἶπεν Δαυιδ Ποῦ ἀναβῶ; καὶ εἶπεν Εἰς Χεβρων. | 1И҆ бы́сть по си́хъ, и҆ вопросѝ даві́дъ гдⷭ҇а, глаго́лѧ: вни́дꙋ ли въ є҆ди́нъ ѿ градѡ́въ і҆ꙋ́диныхъ; И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ немꙋ̀: вни́ди. И҆ речѐ даві́дъ: ка́мѡ вни́дꙋ; И҆ речѐ: въ хеврѡ́нъ. |
| 2καὶ ἀνέβη ἐκεῖ Δαυιδ εἰς Χεβρων καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναῖκες αὐτοῦ, Αχινοομ ἡ Ιεζραηλῖτις καὶ Αβιγαια ἡ γυνὴ Ναβαλ τοῦ Καρμηλίου, | 2И҆ и҆́де та́мѡ даві́дъ въ хеврѡ́нъ, и҆ ѻ҆́бѣ жєны̀ є҆гѡ̀, а҆хїнаа́мъ і҆езраилі́тынѧ и҆ а҆вїге́а( бы́вшаѧ) жена̀ нава́ла карми́льскагѡ, |
| 3καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, ἕκαστος καὶ ὁ οἶκος αὐτοῦ, καὶ κατῴκουν ἐν ταῖς πόλεσιν Χεβρων. | 3и҆ мꙋ́жїе и҆̀же съ ни́мъ кі́йждо, и҆ до́мове и҆́хъ, и҆ нача́ша жи́ти во градѣ́хъ хеврѡ́нскихъ. |
| 4καὶ ἔρχονται ἄνδρες τῆς Ιουδαίας καὶ χρίουσιν τὸν Δαυιδ ἐκεῖ τοῦ βασιλεύειν ἐπὶ τὸν οἶκον Ιουδα. Καὶ ἀπήγγειλαν τῷ Δαυιδ λέγοντες ὅτι Οἱ ἄνδρες Ιαβις τῆς Γαλααδίτιδος ἔθαψαν τὸν Σαουλ. | 4И҆ прїидо́ша мꙋ́жїе ѿ і҆ꙋде́и и҆ пома́заша та́мѡ даві́да, да ца́рствꙋетъ над̾ до́момъ і҆ꙋ́динымъ. И҆ возвѣсти́ша даві́дꙋ, глаго́люще: ꙗ҆́кѡ мꙋ́жїе і҆аві́са галаадїті́тскагѡ погребо́ша саꙋ́ла. |
| 5καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ ἀγγέλους πρὸς τοὺς ἡγουμένους Ιαβις τῆς Γαλααδίτιδος καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Εὐλογημένοι ὑμεῖς τῷ κυρίῳ, ὅτι πεποιήκατε τὸ ἔλεος τοῦτο ἐπὶ τὸν κύριον ὑμῶν ἐπὶ Σαουλ τὸν χριστὸν κυρίου καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ Ιωναθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ· | 5И҆ посла̀ даві́дъ послы̀ къ старѣ́йшинамъ і҆аві́са галаадїті́тскагѡ и҆ речѐ къ ни̑мъ даві́дъ: блгⷭ҇ве́ни вы̀ гдⷭ҇ꙋ, ꙗ҆́кѡ сотвори́сте ми́лость сїю̀ над̾ господи́номъ ва́шимъ саꙋ́ломъ, хрїсто́мъ гдⷭ҇нимъ, и҆ погребо́сте є҆го̀ и҆ і҆ѡнаѳа́на сы́на є҆гѡ̀: |
| 6καὶ νῦν ποιήσαι κύριος μεθ᾿ ὑμῶν ἔλεος καὶ ἀλήθειαν, καί γε ἐγὼ ποιήσω μεθ᾿ ὑμῶν τὰ ἀγαθὰ ταῦτα, ὅτι ἐποιήσατε τὸ ῥῆμα τοῦτο· | 6и҆ нн҃ѣ да сотвори́тъ гдⷭ҇ь съ ва́ми млⷭ҇ть и҆ и҆́стинꙋ: и҆ а҆́зъ сотворю̀ съ ва́ми сїѐ благо́е, поне́же сотвори́сте глаго́лъ се́й: |
| 7καὶ νῦν κραταιούσθωσαν αἱ χεῖρες ὑμῶν καὶ γίνεσθε εἰς υἱοὺς δυνατούς, ὅτι τέθνηκεν ὁ κύριος ὑμῶν Σαουλ, καί γε ἐμὲ κέχρικεν ὁ οἶκος Ιουδα ἐφ᾿ ἑαυτοὺς εἰς βασιλέα. | 7и҆ нн҃ѣ да ᲂу҆крѣпѧ́тсѧ рꙋ́ки ва́шѧ, и҆ да бꙋ́дете сы́нове си́льнїи, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆́мре господи́нъ ва́шъ саꙋ́лъ, мене́ же пома́за до́мъ і҆ꙋ́динъ, да ца́рствꙋю над̾ ни́ми. |
| 8Καὶ Αβεννηρ υἱὸς Νηρ ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαουλ ἔλαβεν τὸν Ιεβοσθε υἱὸν Σαουλ καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐκ τῆς παρεμβολῆς εἰς Μαναεμ | 8И҆ а҆вени́ръ сы́нъ ни́ровъ, нача́льный воево́да саꙋ́ловъ, взѧ̀ і҆евосѳе́а сы́на саꙋ́лѧ, и҆ и҆зведѐ є҆го̀ и҆з̾ полка̀ въ манае́мъ, |
| 9καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν Γαλααδῖτιν καὶ ἐπὶ τὸν Θασιρι καὶ ἐπὶ τὸν Ιεζραελ καὶ ἐπὶ τὸν Εφραιμ καὶ ἐπὶ τὸν Βενιαμιν καὶ ἐπὶ πάντα Ισραηλ. | 9и҆ воцарѝ є҆го̀ над̾ галааді́тїею и҆ над̾ ѳасїрі́ею и҆ над̾ і҆езраи́лемъ и҆ над̾ є҆фре́момъ и҆ над̾ венїамі́номъ и҆ над̾ всѣ́мъ і҆и҃лемъ. |
| 10τεσσαράκοντα ἐτῶν Ιεβοσθε υἱὸς Σαουλ, ὅτε ἐβασίλευσεν ἐπὶ τὸν Ισραηλ, καὶ δύο ἔτη ἐβασίλευσεν πλὴν τοῦ οἴκου Ιουδα, οἳ ἦσαν ὀπίσω Δαυιδ· | 10Четы́редесѧть лѣ́тъ і҆евосѳе́ю бѣ̀ сы́нꙋ саꙋ́ловꙋ, є҆гда̀ нача̀ ца́рствовати над̾ і҆и҃лемъ, и҆ два̀ лѣ̑та ца́рствова, кромѣ̀ до́мꙋ і҆ꙋ́дина, и҆́же бы́сть за даві́домъ. |
| 11καὶ ἐγένοντο αἱ ἡμέραι, ἃς Δαυιδ ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρων ἐπὶ τὸν οἶκον Ιουδα, ἑπτὰ ἔτη καὶ ἓξ μῆνας. | 11И҆ бы́ша дні́е, въ нѧ́же даві́дъ ца́рствова въ хеврѡ́нѣ над̾ до́момъ і҆ꙋ́динымъ, се́дмь лѣ́тъ и҆ ше́сть мцⷭ҇ъ. |
| 12Καὶ ἐξῆλθεν Αβεννηρ υἱὸς Νηρ καὶ οἱ παῖδες Ιεβοσθε υἱοῦ Σαουλ ἐκ Μαναεμ εἰς Γαβαων· | 12И҆ и҆зы́де а҆вени́ръ сы́нъ ни́ровъ и҆ ѻ҆́троцы і҆евосѳе́а сы́на саꙋ́лѧ и҆з̾ манае́ма въ гаваѡ́нъ. |
| 13καὶ Ιωαβ υἱὸς Σαρουιας καὶ οἱ παῖδες Δαυιδ ἐξήλθοσαν ἐκ Χεβρων καὶ συναντῶσιν αὐτοῖς ἐπὶ τὴν κρήνην τὴν Γαβαων ἐπὶ τὸ αὐτό, καὶ ἐκάθισαν οὗτοι ἐπὶ τὴν κρήνην τὴν Γαβαων ἐντεῦθεν καὶ οὗτοι ἐπὶ τὴν κρήνην ἐντεῦθεν. | 13И҆ і҆ѡа́въ сы́нъ сарꙋі́евъ и҆ ѻ҆́троцы даві́дѡвы и҆зыдо́ша ѿ хеврѡ́на и҆ срѣто́шасѧ съ ни́ми ᲂу҆ пото́ка гаваѡ́нѧ кꙋ́пнѡ, и҆ сѣдо́ша сі́и над̾ пото́комъ ѿсю́дꙋ, и҆ ті́и ѿтꙋ́дꙋ. |
| 14καὶ εἶπεν Αβεννερ πρὸς Ιωαβ Ἀναστήτωσαν δὴ τὰ παιδάρια καὶ παιξάτωσαν ἐνώπιον ἡμῶν· καὶ εἶπεν Ιωαβ Ἀναστήτωσαν. | 14И҆ речѐ а҆вени́ръ ко і҆ѡа́вꙋ: да воста́нꙋтъ нн҃ѣ ѻ҆́троцы и҆ да поигра́ютъ пред̾ на́ми. И҆ речѐ і҆ѡа́въ: да воста́нꙋтъ. |
| 15καὶ ἀνέστησαν καὶ παρῆλθον ἐν ἀριθμῷ τῶν παίδων Βενιαμιν δώδεκα τῶν Ιεβοσθε υἱοῦ Σαουλ καὶ δώδεκα ἐκ τῶν παίδων Δαυιδ. | 15И҆ воста́ша и҆ преидо́ша ѿ ѻ҆́трѡкъ венїамі́новыхъ, число́мъ двана́десѧть і҆евосѳе́а сы́на саꙋ́лѧ, и҆ ѿ ѻ҆́трѡкъ даві́довыхъ двана́десѧть: |
| 16καὶ ἐκράτησαν ἕκαστος τῇ χειρὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ μάχαιρα αὐτοῦ εἰς πλευρὰν τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ πίπτουσιν κατὰ τὸ αὐτό· καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Μερὶς τῶν ἐπιβούλων, ἥ ἐστιν ἐν Γαβαων. | 16и҆ взѧ̀ кі́йждо рꙋко́ю за главꙋ̀ и҆́скреннѧгѡ своегѡ̀, и҆ ме́чь є҆гѡ̀ въ ре́бра и҆́скреннѧгѡ є҆гѡ̀, и҆ падо́ша вкꙋ́пѣ: и҆ нарече́сѧ и҆́мѧ мѣ́стꙋ томꙋ̀ ча́сть навѣ́тникѡвъ, ꙗ҆́же є҆́сть въ гаваѡ́нѣ. |
| 17καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος σκληρὸς ὥστε λίαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπταισεν Αβεννηρ καὶ ἄνδρες Ισραηλ ἐνώπιον παίδων Δαυιδ.– | 17И҆ бы́сть бра́нь же́стока ѕѣлѡ̀ въ то́й де́нь: и҆ падѐ а҆вени́ръ и҆ мꙋ́жїе і҆и҃льстїи пред̾ ѻ҆́трѡки даві́дѡвы. |
| 18καὶ ἐγένοντο ἐκεῖ τρεῖς υἱοὶ Σαρουιας, Ιωαβ καὶ Αβεσσα καὶ Ασαηλ, καὶ Ασαηλ κοῦφος τοῖς ποσὶν αὐτοῦ ὡσεὶ μία δορκὰς ἐν ἀγρῷ. | 18И҆ бы́ша та́мѡ трѝ сы́нове сарꙋі́євы, і҆ѡа́въ и҆ а҆ве́сса и҆ а҆саи́лъ: а҆саи́лъ же бѣ̀ лего́къ нога́ма свои́ма, ꙗ҆́кѡ є҆ди́на се́рна ѿ сꙋ́щихъ на селѣ̀. |
| 19καὶ κατεδίωξεν Ασαηλ ὀπίσω Αβεννηρ καὶ οὐκ ἐξέκλινεν τοῦ πορεύεσθαι εἰς δεξιὰ οὐδὲ εἰς ἀριστερὰ κατόπισθεν Αβεννηρ. | 19И҆ погна̀ а҆саи́лъ в̾слѣ́дъ а҆вени́ра, и҆ не ᲂу҆клони́сѧ ни на де́сно ни на лѣ́во, но в̾слѣ́дъ а҆вени́ра: |
| 20καὶ ἐπέβλεψεν Αβεννηρ εἰς τὰ ὀπίσω αὐτοῦ καὶ εἶπεν Εἰ σὺ εἶ αὐτὸς Ασαηλ; καὶ εἶπεν Ἐγώ εἰμι. | 20и҆ ѡ҆зрѣ́сѧ а҆вени́ръ наза́дъ себє̀ и҆ речѐ: ты́ ли є҆сѝ са́мъ, а҆саи́ле; И҆ речѐ: а҆́зъ є҆́смь. |
| 21καὶ εἶπεν αὐτῷ Αβεννηρ Ἔκκλινον σὺ εἰς τὰ δεξιὰ ἢ εἰς τὰ ἀριστερὰ καὶ κάτασχε σαυτῷ ἓν τῶν παιδαρίων καὶ λαβὲ σεαυτῷ τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ· καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ασαηλ ἐκκλῖναι ἐκ τῶν ὄπισθεν αὐτοῦ. | 21И҆ речѐ є҆мꙋ̀ а҆вени́ръ: ᲂу҆клони́сѧ ты̀ на де́сно и҆лѝ на шꙋ́ее, и҆ возмѝ себѣ̀ є҆ди́наго ѿ ѻ҆́трѡкъ, и҆ возмѝ себѣ̀ всѐ ѻ҆рꙋ́жїе є҆гѡ̀. И҆ не восхотѣ̀ а҆саи́лъ ᲂу҆клони́тисѧ ѿ негѡ̀. |
| 22καὶ προσέθετο ἔτι Αβεννηρ λέγων τῷ Ασαηλ Ἀπόστηθι ἀπ᾿ ἐμοῦ, ἵνα μὴ πατάξω σε εἰς τὴν γῆν· καὶ πῶς ἀρῶ τὸ πρόσωπόν μου πρὸς Ιωαβ; καὶ ποῦ ἐστιν ταῦτα; ἐπίστρεφε πρὸς Ιωαβ τὸν ἀδελφόν σου. | 22И҆ приложѝ є҆щѐ а҆вени́ръ глаго́лати ко а҆саи́лꙋ: ѿстꙋпѝ ѿ менє̀, да не поражꙋ́ тѧ ѡ҆ зе́млю: и҆ ка́кѡ ꙗ҆влю̀ лицѐ моѐ ко і҆ѡа́вꙋ; |
| 23καὶ οὐκ ἐβούλετο τοῦ ἀποστῆναι. καὶ τύπτει αὐτὸν Αβεννηρ ἐν τῷ ὀπίσω τοῦ δόρατος ἐπὶ τὴν ψόαν, καὶ διεξῆλθεν τὸ δόρυ ἐκ τῶν ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ πίπτει ἐκεῖ καὶ ἀποθνῄσκει ὑποκάτω αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο πᾶς ὁ ἐρχόμενος ἕως τοῦ τόπου, οὗ ἔπεσεν ἐκεῖ Ασαηλ καὶ ἀπέθανεν, καὶ ὑφίστατο.– | 23и҆ гдѣ̀ сꙋ́ть сїѧ̑; возврати́сѧ ко і҆ѡа́вꙋ бра́тꙋ твоемꙋ̀. И҆ не хотѧ́ше ѿстꙋпи́ти. И҆ ᲂу҆да́ри є҆го̀ а҆вени́ръ копїе́мъ созадѝ въ лѧ́двїѧ: и҆ про́йде копїѐ сквозѣ̀ є҆го̀, и҆ падѐ та́мѡ и҆ ᲂу҆́мре пред̾ ни́мъ: и҆ бы́сть всѧ́къ приходѧ́й до мѣ́ста, и҆дѣ́же падѐ а҆саи́лъ и҆ ᲂу҆́мре, и҆ ѡ҆становлѧ́шесѧ. |
| 24καὶ κατεδίωξεν Ιωαβ καὶ Αβεσσα ὀπίσω Αβεννηρ· καὶ ὁ ἥλιος ἔδυνεν, καὶ αὐτοὶ εἰσῆλθον ἕως τοῦ βουνοῦ Αμμαν, ὅ ἐστιν ἐπὶ προσώπου Γαι ὁδὸν ἔρημον Γαβαων. | 24И҆ погна́ша і҆ѡа́въ и҆ а҆ве́сса в̾слѣ́дъ а҆вени́ра, и҆ со́лнце заходѧ́ше: и҆ ті́и прїидо́ша да́же до холма̀ а҆мма̀, и҆́же є҆́сть пред̾ лице́мъ га́и, пꙋ́ть пꙋсты́ни гаваѡ́ни. |
| 25καὶ συναθροίζονται υἱοὶ Βενιαμιν οἱ ὀπίσω Αβεννηρ καὶ ἐγενήθησαν εἰς συνάντησιν μίαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ κεφαλὴν βουνοῦ ἑνός. | 25И҆ собра́шасѧ сы́нове венїамі́нѡвы за а҆вени́ромъ и҆ бы́ша въ сни́тїи є҆ди́нѣмъ, и҆ ста́ша на версѣ̀ холма̀ є҆ди́нагѡ. |
| 26καὶ ἐκάλεσεν Αβεννηρ Ιωαβ καὶ εἶπεν Μὴ εἰς νῖκος καταφάγεται ἡ ῥομφαία; ἦ οὐκ οἶδας ὅτι πικρὰ ἔσται εἰς τὰ ἔσχατα; καὶ ἕως πότε οὐ μὴ εἴπῃς τῷ λαῷ ἀναστρέφειν ἀπὸ ὄπισθεν τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν; | 26И҆ воззва̀ а҆вени́ръ ко і҆ѡа́вꙋ и҆ речѐ: є҆да̀ въ побѣ́дꙋ поѧ́стъ ме́чь; и҆лѝ не вѣ́си, ꙗ҆́кѡ гѡрька̀ бꙋ́дꙋтъ послѣ̑днѧѧ; и҆ доко́лѣ не рече́ши лю́демъ возврати́тисѧ созадѝ бра́тїй на́шихъ; |
| 27καὶ εἶπεν Ιωαβ Ζῇ κύριος ὅτι εἰ μὴ ἐλάλησας, διότι τότε ἐκ πρωίθεν ἀνέβη ὁ λαὸς ἕκαστος κατόπισθεν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. | 27И҆ речѐ і҆ѡа́въ: жи́въ гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ, а҆́ще бы не ре́клъ є҆сѝ, тогда̀ ѿ ᲂу҆́тра бы лю́дїе моѝ преста́ли гонѧ́ще кі́йждо в̾слѣ́дъ бра́та своегѡ̀. |
| 28καὶ ἐσάλπισεν Ιωαβ τῇ σάλπιγγι, καὶ ἀπέστησαν πᾶς ὁ λαὸς καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω τοῦ Ισραηλ καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι τοῦ πολεμεῖν. | 28И҆ вострꙋбѝ і҆ѡа́въ трꙋбо́ю, и҆ ста́ша всѝ лю́дїе, и҆ не погна́ша в̾слѣ́дъ і҆и҃льтѧнъ, и҆ не приложи́ша ктомꙋ̀ ра́товати. |
| 29καὶ Αβεννηρ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἀπῆλθον εἰς δυσμὰς ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην καὶ διέβαιναν τὸν Ιορδάνην καὶ ἐπορεύθησαν ὅλην τὴν παρατείνουσαν καὶ ἔρχονται εἰς τὴν παρεμβολήν. | 29А҆вени́ръ же и҆ мꙋ́жїе є҆гѡ̀ и҆до́ша на за́падъ всю̀ но́щь ѻ҆́нꙋ, и҆ преидо́ша і҆ѻрда́нъ, и҆ проидо́ша всю̀ странꙋ̀ тꙋ̀, и҆ прїидо́ша въ по́лкъ. |
| 30καὶ Ιωαβ ἀνέστρεψεν ὄπισθεν ἀπὸ τοῦ Αβεννηρ καὶ συνήθροισεν πάντα τὸν λαόν, καὶ ἐπεσκέπησαν τῶν παίδων Δαυιδ ἐννεακαίδεκα ἄνδρες καὶ Ασαηλ. | 30И҆ і҆ѡа́въ возврати́сѧ вспѧ́ть ѿ а҆вени́ра, и҆ собра̀ всѧ̑ лю́ди, и҆ и҆счи́слиша ѻ҆́трѡкъ даві́довыхъ( па́дшихъ) девѧтьна́десѧть мꙋже́й, и҆ а҆саи́ла. |
| 31καὶ οἱ παῖδες Δαυιδ ἐπάταξαν τῶν υἱῶν Βενιαμιν τῶν ἀνδρῶν Αβεννηρ τριακοσίους ἑξήκοντα ἄνδρας παρ᾿ αὐτοῦ. | 31Ѻ҆́троцы же даві́дѡвы ᲂу҆би́ша сынѡ́въ венїамі́нихъ мꙋже́й а҆вени́ровыхъ три́ста и҆ шестьдесѧ́тъ мꙋже́й. |
| 32καὶ αἴρουσιν τὸν Ασαηλ καὶ θάπτουσιν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν Βαιθλεεμ. καὶ ἐπορεύθη Ιωαβ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ ὅλην τὴν νύκτα, καὶ διέφαυσεν αὐτοῖς ἐν Χεβρων. | 32И҆ взѧ́ша а҆саи́ла, и҆ погребо́ша є҆го̀ во гро́бѣ ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀ въ виѳлее́мѣ. И҆ и҆́де і҆ѡа́въ и҆ мꙋ́жїе є҆гѡ̀ съ ни́мъ всю̀ но́щь, и҆ ѡ҆свѣто́ша въ хеврѡ́нѣ. |